writersblog

Soms zit ik naar dat witte scherm te staren... Zonder inspiratie.
Gek eigenlijk, want ik moet maar aan de gewone dagdagelijkse dingen denken en er over vertellen. Heel moeilijk is dat niet. Maar soms wil zelfs dat niet komen.
En dan dwalen mijn gedachten rond en rond, en blijven nergens aan vast hangen.
Tot er plots een man passeert per fiets. In zo'n renners outfit, met zo'n fiets van veel te veel geld, en een stoere helm op zijn hoofd.
Wie krijgt het nu in zijn koker om in dat weer en zo vroeg op de dag te gaan fietsen?
En dan denk ik terug aan de tijd dat ik verslaafd was aan het joggen. Ik ging veelal gaan lopen voor ik naar het werk ging, dus op dat tijdstip was ik al weer terug van 20 kilometer lopen, was ik al gewassen en had ik al verse kleding aan...
Wie is dan de gek. ("Ik" denk ik kleintjes)
Ik heb wel bewondering voor de eenzame fietser. Maar vanaf het moment dat ze met een groep of groepje bij elkaar zijn, denken ze dat heel de weg van hen is. De wet heeft er alles aan gedaan om de zwakke weggebruiker te beschermen. De wielertoeristen hebben dat omgedraaid tot de dictatuur van de fietser.
Gek, dat een mens in groep plots een ander mens wordt !
Bij betogingen of stakingen, moest je daar ook altijd attent op zijn. Sommige mensen lijken plots alle normale bedenkingen vergeten te zijn, en over te gaan in een pot overkokende soep. Agitatoren weten dat, en proberen hier en daar de massa wat op te zwepen, en als hen dat lukt, verdwijnen ze weer in de massa.

Dictatuur van de massa.

Ik denk dat dit komt, omdat het individu meent dat hij verdwijnt in de groep, dat het individu niet meer gezien wordt, dat men niets ziet dan de massa, als een vaag beeld. Hij heeft het gevoel dat hij onherkenbaar is, dat hij maar een pixel is het grote beeld.
Hij voelt zich veilig, onbekend, onherkenbaar, onzichtbaar...
Heb je ooit ook die foto ontvangen van de inauguratie van president Obama ? Waar duizenden en duizenden mensen op staan, maar waar je de foto kon vergroten en vergroten, tot je zelfs heel duidelijk de man helemaal achteraan in het vizier had, net of je naast hem stond.
Dat idee van opgaan in de massa is er dus helemaal niet meer bij !
Als er iets gebeurt, dan mag je er zeker van zijn dat de ordehandhavers ook foto's nemen, en wel van die oneindig scherpe beelden, waar ze jou kunnen op herkennen.

De massa is niet langer meer anoniem !
Trouwens, er speelt nog meer mee! In de steden moet je al veel geluk hebben om in een straat te zijn waar geen camera's hangen, en er is altijd wel iemand die aan het filmen is met zijn smartphone. Met andere woorden, we zijn nooit meer "in beeld" geweest dan heden ten dage.

Je moet maar eens naar het nieuws kijken op TV... Met de regelmaat van een klok tonen ze je beelden van een of andere ramp, die genomen werden door een toevallige voorbijganger. Denk aan de honderden filmpjes over de meteoor in Rusland, en de tsunami in Japan... Ga tien jaar achteruit, en dat fenomeen was er nog niet.

Door mijn kwaal loop ik maar heel zelden meer in een stad rond, en in het landelijke Mater hangen geen camera's (denk ik toch)... Maar ik ben er bijna zeker van, dat ik hier en daar een ongewilde figurant ben op het filmpje genomen door een onbekende op een of andere rommelmarkt... (Nu en dan vraagt men het gewoon of ze een foto van me mogen nemen, maar dat is te danken aan mijn baard). Maar stel, dat er achter me, iets gebeurt, dat het nieuws haalt, dan is de kans groot dat ik mezelf zie op TV, op beelden over dit of dat feit.

Ik ga me ook zo'n smartphone aanschaffen... En dan ga ik voortdurend die groepen wielerdictators filmen, en hun gedrag op facebook zetten, in de hoop dat er iets gedaan wordt aan die dictatuur. Wraak is zoet.
Maar ik weet dat ik dat toch niet doe... Ik ben niet zo, ik geloof niet in wraak.
Maar met dit artikel gaan ze misschien nadenken, en weten, dat ze straks misschien wel degelijk in beeld kunnen zijn, dat ze herkenbaar kunnen zijn tijdens hun arrogante gedrag... Dat op het werk er misschien ook iemand rondloopt met een hekel aan dat gedrag, iemand die macht heeft, en wraak kan nemen...

Met andere woorden...
Laat ons allemaal maar heel bewust zijn van het feit dat we wellicht in beeld zijn...
dat kan ons gedrag alleen maar verbeteren... (Of ga jij dan net de clown uithangen????)

tot de volgende ?

Bizar !

Gek is dat ! Ik open mijn computer, en kijk, op Nieuwjaar lijkt het wel of de computer internationaal heeft stil gelegen. Heel weinig verkeer, ook op de sociale netwerken. Blijkbaar was iedereen aan het vieren.

Eveneens met verbazing heb ik gekeken op TV naar al die miljoenen die in de lucht werden geschoten, om bij een massa mensen Ooooh en Aaah's los te weken, en dan pffft...weg te zijn, met grote sommen geld waarmee men duizenden mensen had kunnen voeden.

Ook verbaasd omdat, ondanks de aankondigingen van intense controles, er nog zoveel bestuurders dronken achter het stuur zaten.

Ook verbaasd om dat steeds jongere mensen, kinderen nog, moeten gehospitaliseerd worden wegens coma-zuipen.

Ook verbaasd als ik naar het scherm kijk, naar de aankondigingen van nieuwe programma's en vind dat ze steeds platter en vulgairder en grofgebekt worden.

Ook verbaasd dat ik, net nadat iedereen zijn goede voornemens heeft gemaakt, ik niets dan negatiefs zie.

Ik kan me niet ontdoen van de indruk, dat vertier tegenwoordig gelijk staat met veel geld uitgeven, zat worden, baldadig zijn... lawaai maken en dergelijke meer.
Misschien komt dat omdat ik wat ouder wordt, omdat ik wat bezadigder geworden ben, maar toch... Ik kan me niet herinneren dat ik ooit op die manier ben bezig geweest. Maar ja, in die tijd gebeurde dat niet of haast nooit.

Ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat men de grenzen steeds weer en weer en verder en verder verlegt. De normen vervagen, de zeden verwilderen.
Ik kan me ook niet ontdoen van de indruk dat de media daar een groot stuk van de schuld voor dragen. Als ik ooit eens naar een programma kijk, van eigen bodem, dan valt me steeds weer, en steeds meer op, dat je niets hoort dan vloeken en gemene taal, dat je niets ziet dan scènes vol geweld en/of vol seks. Weten die makers van die programma's niet dat zij op die manier de indruk wekken dat dit allemaal normaal is ? Dat je pas "in" bent, als je handelt en bent zoals die figuren op het scherm?

Ik weet het niet meer. Ik kan niet "mee" met deze maatschappij, of liever, ik wil niet mee met deze maatschappij. Ik heb nog normen, ik heb nog besef, ik heb nog begrip voor anderen, ik wil nog mens zijn... Maar dan mens zoals ik "de mens" zie.

Als ze met een radioprogramma meer geld ophalen voor de diarree dan ze ophalen voor oorlogsslachtoffers uit Syrië... dan is er iets loos. Dan klopt er iets niet.
Ik heb het moeilijk met deze maatschappij.
Ik voel me uitgerangeerd, of beter gezegd, ik wil er gewoon niet meer bij horen.

De hele maatschappij lijkt me "en bloc" vast gehaakt aan een grote elastiek, om straks met zijn allen te springen, de ultieme sensatie op zoekend. De ultieme kik, de ultieme sensatie... en iedere keer weer de grens verleggend... tot de elastiek springt !
Naar mijn gevoel is de elastiek al gesprongen. Zijn de remmen allang verdwenen, en kan men nog alleen gas geven, recht naar de afgrond toe.

Als kind leerde ik dat het Romeinse rijk teloor is gegaan aan decadentie, brood en spelen... Steeds beter zie ik hoe zoiets kan. Hoe zoiets gaat.

Voor mij lijkt het jaar helemaal geen nieuwe start, het is een voortzetten van de afgang.

exit christelijke beschaving
exit westerse cultuur
exit

Straks komen de wilde horden weer binnen gestroomd en belanden we weer in de duistere middeleeuwen... Maar is het niet andersom ?  Zijn het niet net de eigen inwoners die de val veroorzaken, ondanks de nieuwe frisse inbreng van die "wilde" horden ? Zijn zij het niet die pogen nog iets te redden ?
Waren het niet de restanten van de Romeinse cultuur die ons nog min of meer bij bleven, of was het net die vrije val van de Romeinse decadentie die  ons in duisternis deden terechtkomen?
Ik vrees dat we straks het antwoord aan den lijve zullen ondervinden...
Doe maar voort, breek maar verder de normen af, verwilder maar meer en meer, stel genot maar als het hoogste goed, dan zet je de deur van het verval wagenwijd open !
Er is meer genot in het oogsten van de padi die men zelf gezaaid heeft...
Het hoogste genot vindt men in het het geven, niet in het krijgen.

Wat maken jullie mijn dag negatief !

tot de volgende

Gelukkig Nieuwjaar !

Wij, mijn echtgenote en ik, wensen u een vreugdevol nieuw jaar, vol van welzijn, welvaart en er van genietend in blakende gezondheid... en ik denk dat ik daarmee zo wat alle verlangens die er kunnen zijn, dek.

De nieuwjaarswensen vliegen ons deze dagen rond de oren.
Naast me liggen er een heel pak kaartjes, ik kreeg massa's wensen via e-mail, via Facebook en op Twitter. Ook op Google+ lijkt het plots één en al vuurwerk en wensen...
Ik kan dus niet anders dan me daar bij aansluiten, ook al vind ik dat 1 januari een dag is als al de andere dagen.

Maar weet je, eigenlijk wens ik jullie alle dagen alle goeds. Ik beperk me niet tot een dag. Ik hoop dat alle mensen van iedere dag een mooie dag maken, een mooie dag krijgen.
Misschien kunnen we er met zijn allen een klein beetje aan mee helpen: Als je mensen ontmoet, wens hen, ook al ken je ze niet, een goede dag, en laat het vergezeld gaan van een brede glimlach. Misschien zullen sommigen je verbaasd aankijken, want het is tegenwoordig ongewoon om vriendelijk te lijken...

Laat ons, als we vanmiddag eten, en in het vervolg bij iedere maaltijd eens dankbaar denken aan de mens of mensen die dit mogelijk maakten. De boer, de slager, de visser, de visboer, de arbeiders van de melkfabriek... iedereen. Het besef hoeveel mensen er bij je simpele eten betrokken zijn, zal je verbazen, en het zal je echt niet moeilijk zijn dankbaar te zijn dat zovelen zich bezighouden voor jou, voor uw eten. Je hebt toch de mechanieker niet vergeten die de tractor, de melkmachine, de ploeg heeft gemaakt ? De garagist die al dat materiaal onderhoudt ? Erg hé ? En als je een ananas eet, dan komen daar nog een piloot, een hele bemanning van een vliegtuig bovenop, of misschien een banaan, die kwam met een schip, een hele bemanning, maar ook het havenpersoneel die de boot heeft geladen en gelost...

Je kijkt plots heel anders naar dat stukje fruit.

En als je dan nog weet dat de landarbeider die daar in Verwegistan je ananas heeft geoogst, misschien zelf hoort bij het overgrote deel van de wereld, die niet genoeg te eten heeft, dan wordt het zelfs een beetje lastig om van die ananas te genieten.

Maar wij staan gewoon veel te weinig stil bij dat complexe gebeuren dat zorgt dat die aardappel in ons bord belandt.

Nu en dan worden wij toch een beetje met de feiten geconfronteerd. Zoals gisteren. Ik zag dat er niet veel auto's stonden aan te schuiven in de carwash, en ik sloeg het kleine straatje in, om ook nog eens mijn rijdend hondenkot te laten wassen. Een bruine medemens kwam naar mijn wagen, begon er een of ander schuimend product op te spuiten. Greep dat een hoge druk pistool, en begon mijn wagen af te spuiten. Na een tijdje deed hij me teken dat ik iets, een klein beetje, moest vooruit rijden. Handen hoog dat ik al mocht stoppen na een halve meter. Weer product op de wielen, en nog eens de hoge druk er op. Dan nog eens heel de wagen goed inzepen, met een vod een klein vakje leegmaken, zodat ik kon vooruit kijken. Hij deed de antenne van het dak, en deed teken dat ik moest vooruit rijden tot in de "wasstraat". Daar tikte hij op de ruit, en wees op een bordje: Motor stilleggen, handrem aantrekken, in versnelling zetten. Ik deed dat dan maar.

Dan kwam het machine over de wagen heen, met grote borstels die een verschrikkelijk lawaai maken. Nadien komt het machine er ook nog eens blazend overheen, zodat de wagen bijna droog geblazen is.

Dan moest ik vooruit rijden, en de man begon de wagen droog te wrijven. Ik stapte uit, en me herinnerend dat het vorige keer een Afghaan was die me geholpen had, vroeg ik "Afghanistan?" No, Pakistan" en meteen daarop, zowaar in het Vlaams: "Koud hé". Ja, met dat water en in de wind... Hij knikte. Ik vroeg of de Afghaan weg was. Ja, hij werkt in fabriek in Oudenaarde. Baas kwaad.
Wat hij deed in Pakistan? Hij werkte in de fabriek van Toyota.

Ondertussen was de wagen gereed.
 Ik betaalde, en hij wenste me een prettig eindejaar een een goed Nieuwjaar. Ik wenste hem hetzelfde.
Plots was de wereld weer heel klein.
Mensen die hun land ontvluchten, om diverse redenen, politiek, honger of wat dan ook, zoeken hier het geluk. Meestal komen ze terecht in jobkes die onze mensen niet meer willen doen. En toch blijven ze vriendelijk, lachen hun witte tanden bloot, en zijn goedgezind en blij als je ze aanspreekt. Want wat ze achter zich lieten was veel erger dan natte broekspijpen en een snijdende wind.

Misschien was hij in Pakistan wel persona non grata, en moest hij vluchten om in leven te blijven. En misschien rij jij wel in een Toyota waar hij aan gesleuteld heeft.
Nog zoiets, die Japanse auto, van waar komt die eigenlijk?
Wie heeft daar allemaal aan gewerkt vooraleer die wagen in jouw garage stond ?

De wereld is plots zo miezerig klein.
Ik schep verstrooid wat rijst op mijn vork. Saïdjah had een buffel... Ik denk aan Max Havelaar.

Gelukkig Nieuwjaar allemaal, ook al die mensen die ik niet ken, nooit zal kennen, maar die zorgend dat al wat ik eet, drink, gebruik in mijn leven, aan allen: Een goed 2014 !

tot de volgende ?

ouwejaar...

Voilà, het is weeral voorbij, dat jaar...
Het jaar dat wij 2013 noemen. 2013 na de geboorte van Jezus de Christus, ook al zijn we er bijna zeker van dat we een jaar of 7 er naast zitten. Net zoals we helemaal niet weten op welke dag Hij is geboren (Trouwens, dat zou dan wellicht een dag zijn ergens in de Joodse kalender, of hooguit in de Romeinse kalender, de kalender van de bezetter van toen.

Met andere woorden, het ding dat wij een kalenderjaar noemen is weer eens voorbij. Helemaal logisch is ons jaar niet. Het zou bijvoorbeeld véél logischer zijn om het jaar te laten beginnen met de eerste dag van de lente (Ooit was het zo !!!).
Maar makkelijk zou dat ook niet zijn, want de lente begint niet echt op een vaste dag en uur... Wij zeggen wel dat de lente begint op 21 maart, maar eigenlijk is dat maar een benadering van het tijdstip waarop de lente astronomisch begint.

We weten zelfs niet zeker of Jezus wel echt een historische figuur is, al nemen we aan van wel. We vinden zijn naam historisch slechts éénmaal terug, en dat komt dan nog uit een geschrift van enkele tientallen jaren na zijn dood. Trouwens, naar het schijnt is Mohammed evenmin helemaal zeker historisch te noemen, ook al nemen we ook bij hem aan dat hij er wel zal geweest zijn.

En wellicht kun je hetzelfde zeggen van nog enkele belangrijke figuren uit de diverse religies... Hopla, ik zit weer eens bij de religie. Het fascineert me blijkbaar.

Goed, laat ons de religies maar weer even terzijde schuiven, en terug gaan naar het jaar als fenomeen.

Eigenlijk zitten we globaal gezien wel met een degelijke constructie, waarbij we behoorlijk juist blijven met de natuur. We moeten nu en dan wel een rare sprong maken zoals een schrikkeljaar, en zelfs met dat schrikkeljaar schrikkelen we wel eens, maar och, we blijven behoorlijk juist. Onze jaargetijden zijn globaal genomen behoorlijk accuraat, en de inrichting van ons natuurlijke bestaan is op die manier behoorlijk te regelen. Natuurlijk, als we er van uit gaan dat landbouw de natuurlijke weg is in het bestaan... Maar dat is het al een tijdje niet meer... Buiten de mandarijntjes zijn er nog weinig groenten en fruitsoorten die echt vast zitten op een punt in de kalender. En mocht men willen, dan zouden die mandarijntjes ook we het ganse jaar te krijgen zijn (Misschien zijn ze dat wel, als je echt zou gaan zoeken).

Ik heb de tijd nog meegemaakt dat wat we aten gebonden was aan het seizoen waarin we leefden. We pasten dat zelf wel een stukje aan, door groenten te steriliseren, op te leggen, vlees in het vet te bewaren, eieren in waterglas op te leggen en zo voort, enzovoort.
Het heerlijke choucroute, is eigenlijk een resultaat van een bewaarwijze van de witte kool...

Toen kwam de tijd waarin je ook in het putje van de winter wel tomaten kon kopen, maar die kwamen in principe niet bij ons binnen, want die dingen waren veels te duur !

Nu eten we allang niet meer volgens de seizoenen...
En ga je een filiaal binnen van een groot warenhuis, dan kun je zowat alle soorten groenten en alle soorten fruit het hele jaar door krijgen. Nu, in de feestperiode bij uitstek is het assortiment nog uitgebreid met heel exotische dingen, waarvan ik echt de naam niet weet, laat staan dat ik weet hoe ze smaken. En ik ben echt niet nieuwsgierig genoeg om het te kopen.

Ik wil maar zeggen, het jaar, ons logisch jaar, heeft eigenlijk geen zin meer, tenzij voor boer en tuinder, die wel moeten weten op welk tijdstip ze moeten zaaien en planten... en dan nog.

In Kruishoutem staat een enorme serre, waarin ze tomaten telen. Ik vermoed dat dit een soort gigantische tomaten moeten zijn, want dat ding is gigantisch... Die boer ziet hooguit aan zijn verwarmingskosten welk seizoen het vermoedelijk is.

En toch...
We zien een hele beweging ontstaan, van terug naar de natuur, terug eten op een verantwoorde manier, van groenten en spijzen die normaal zijn voor deze streek in deze tijd van het jaar. De fanaten beweren dat kanker wel eens zou kunnen samenhangen met onze verkeerde levenswijze, met niet mee-leven met de natuur om ons heen. Het gekke is dat men die beweging vooral ziet bij de mensen in de stad, die de natuur alleen kennen van op TV en van uitstapjes in den boerenbuuten...

Hoe dan ook, het is de 67° keer dat ik Kerst en Nieuwjaar mag meemaken... Ik ben zowat tien jaar ouder dan ons vader ooit is geraakt, en 35 jaar ouder dan onze Koen ooit kwam.
En een deel van mijn persoonlijke kalender hangt veel meer aan dergelijke feiten vast dan aan die cijfertjes en die maanden en die dierenriemtekens... Dat is dan mijn persoonlijke kalender.
En weet je, wat ik ook doe, ik leef volgens die kalender, niet die andere.

En straks ga ik tomaten eten buiten het seizoen.
Want mijn seizoenen, dat zijn vooral herinneringen aan mensen die ik lief had en nog steeds, hoe onmogelijk ook, lief heb.

tot de volgende ?

Nodig eens een eenzame uit...

In Charleroi was er een koppel die dat dit jaar deed, en voor beloning werden zij door de eenzamen in kwestie beroofd...

Kijk, één zo'n wandaad kan heel veel kwaad doen.
Het is van aard om mensen die ook wel eens een eenzame zouden hebben uitgenodigd er toe te brengen dit idee te laten varen.

Dit fenomeen zien wij aldoor, en overal.

Hier gaat het over eenzamen, veelal halen vooral excessen over fanatieke religies de pers, want er is duidelijk een hetze aan gang tegen de religies in het algemeen.

En toch... Als wij eerlijk zijn, dan moeten we toegeven dat religies er de mens toe nopen op de juiste en de goede manier te leven, en zowat alle religies prediken naastenliefde...

Alleen... er zijn wel altijd van die koerskemels die de teksten gaan uitleggen zoals het in hun politieke kraam van pas komt. En er zijn altijd goedgelovigen die dan die versie slikken, en in de mening zijn dat zij het paradijs zullen verdienen door andersdenkenden kwaad te doen...

Het is momenteel echt niet moeilijk om het idee religie aan te vallen ! Je kunt zowat overal wel feiten en feitjes vinden om de religies in een kwaad daglicht te stellen. Van pedofilie over weigeren van inentingen tot aanslagen en moord in de naam van de Almachtige van die of deze religie...

Er zijn wellicht veel meer pedofielen die geen priester zijn dan andersom, er zijn wellicht ook heel wat niet-gelovigen die hun kinderen weigeren te laten inenten, voortgaande op de verhalen die je op internet bij massa's kunt lezen, en er zijn wellicht veel meer aanslagen uit een opgefokt nationalisme dan uit religieuze overtuiging, maar die halen de pers niet, in die zin dat de feiten wel verhaald worden, maar er niet telkens weer bij staat: deze pedofiel handelde uit haat tegen de religie, of deze familie weigert hun kinderen te laten inenten uit haat tegen al de gelovigen die dat wel doen...

Net zoals je bij misdaad verslagen telkens kunt lezen dat de dader van ... nationaliteit is, maar als het er een is van ons eigen volk, dan staat er niets bij.

Je kunt de reporter niet eens betichten van het scheeftrekken van de waarheid, maar ze beseffen wellicht zelf niet dat ze op die manier de haat tegen hele groepen van mensen tegen andere groepen aanwakkeren. Op die manier werden in de vorige eeuw de Joden steeds meer en meer het zwarte schaap, en we weten waar dat toe heeft geleid !

Als ik dan ook zou prediken, dan zou ik prediken voor verdraagzaamheid en voor aanvaarding van de overtuiging van de anderen.
Ik zou er mogen van overtuigd zijn, dat ik bij de juiste religie zit, dan nog moet mijn eerste denken en doen er op gericht zijn de anderen te aanvaarden zoals hij of zij is, en hun mening eerbiedigen. Ik hoef geen Moslim te zijn, om eerbied te hebben voor de gelovigen van de Islam, ik hoef geen Jaïnist te zijn om eerbied te hebben voor mensen van dat geloof, ik hoef... alleen maar mens te zijn met de mensen, om iedereen te eerbiedigen in zijn overtuiging.

Dat wil niet zeggen dat wij misdadigers niet moeten tegenhouden en/of straffen. Maar ons motief, zelfs ons denken mag niet gericht zijn tegen een overtuiging, wel tegen de daad en de dader. En als we vaststellen dat er mensen zijn, die haat prediken, dan moeten wij die haat weerleggen, door onze houding, en vooral niet door hun haat te voeden door te reageren tegen hun religie in het algemeen.

Ik heb de indruk dat de houding van onze regering in die zin tamelijk goed is, maar de houding van de pers is ronduit slecht, en met pers bedoel ik de media in het algemeen. Zij voeden voortdurend de haat.

Het motief ? Negatieve berichten verkopen beter dan positieve.

En waarom zijn er negatieve religieuze leiders ? Eigenlijk om dezelfde reden: het geeft hen macht. Geld en macht zijn de broeders van het kwaad. Niet het geld op zich is slecht, maar de geldzucht. Niet de macht op zich, maar de heerszucht.

Ik heb het niet op veldheren, maar toch wil ik er eentje citeren: " Eis van jezelf, wat je eist van anderen " (Alexander de Grote).
Dit betekent dat je zelf moet doen en aanvaarden wat je een ander oplegt. Predik niet wat je zelf niet doet, verkondig niet wat je niet wil hebben dat ze over jou verkondigen.

Maar deze teksten, deze ideeën zijn niet nieuw, je kunt ze in ieder religie lezen, in ieder moraalfilosofie... We weten het dus wel.
... alleen, we doen het niet.
djudedju

tot de volgende ?

Het jaar van Linux

Tux, the Linux penguin (Photo credit: Wikipedia)

Ik las een artikel, waarbij men vaststelt dat Linux dit (bijna) afgelopen jaar een echte doorbraak beleefde. Dit komt niet in het minst door Androïd en door Google met zijn Chrome en Chromebook.
Maar hoe dan ook, ik ben er blij om.
Als jij een fervent voorstander bent van je Mac (Apple) of van je Windows, dan zul je nu wellicht al afhaken, want supporters zijn blind voor anderen dan hun club.

Maar dat het succes van het gratis Linux een feit is, kun je onder meer zien aan de houding van Microsoft met zijn Windows. Steeds meer komen er onderdelen of zelfs volledig programma's gratis op de markt. Dit is een verheugend feit !

Want voor mij gaat het hem niet over Linux of Windows of Apple, het gaat er hem over dat het gratis moet zijn ! Net zoals onderwijs gratis moet zijn, moet ook de toegankelijkheid tot de bronnen van de wijsheid, van de leerstof gratis zijn.

Als ik hoor dat er van mijn kleinkinderen zijn, die verplicht worden tot de aankoop van een of ander programma, waarvan er een evenwaardig gratis equivalent bestaat, dan kan ik me niet weerhouden te denken dat de leraar of de school in casu een beetje beleg op zijn boterham aan het verdienen is op kap van de leerlingen, en lijnrecht ingaat tegen het recht op gratis onderwijs !

Soms gaat het zo ver, dat het op chantage gaat lijken: Als de leerling niet betaalt voor dit of dat, dan zal dit zwaar doorwegen op zijn punten...

We hebben in ons land nog veel, veel te veel armen. En het aantal stijgt !
Als we nu in het onderwijs dergelijke zaken zien gebeuren, dan kan ik niet anders dan vaststellen dat we bezig zijn met het vormen van een standenonderwijs !

Wie arm is heeft geen, of veel minder kans tot het behalen van een diploma !

Dat is voor mij HET leitmotiv om te stellen dat ook het internet gratis moet zijn. En in dat kader ben ik dus voorstander van Linux. Punt.
Dat het hebben van internet ook nog eens geld kost, dat de computer of tablet of... ook nog eens veel kost, dat is heel erg. Maar er is toch wel een en ander aan te doen ! Laatst heb ik voor iemand een goede computer goedkoop kunnen kopen op de tweedehandsmarkt. Je moet natuurlijk wel even uitkijken, en er iets van afweten, maar op die manier wordt het wel heel wat betaalbaarderderderder... Ik heb er meteen Ubuntu op gezet, en Libre Office en dergelijke, zodat ook de kinderen er hun schooltaken op een behoorlijke manier kunnen op verrichten.

En een paar dagen geleden las ik dat een vriend, die notabene in de computerwereld werkt, de computer van een van zijn kinderen overschakelde op Linux, zodat deze computer nog een hele tijd zou mee kunnen... en vlugger werken.

Want ook dat is een feit, Linux is lichter om te installeren, werkt vlugger en is veel veiliger in het gebruik.

Voor kinderen zou het eigenlijk de eerste keus moeten zijn, gewoon al omwille van de veiligheid en het feit dat je veel minder kans loopt op besmettingen met virussen en dergelijke ondingen.

Is Linux dan alleenzaligmakend ? Nee, net als ieder ander systeem heeft het sterke en zwakke punten. Het is evenmin als andere systemen onfeilbaar en perfect. Maar het is zeker even goed en even sterk als de andere dure systemen, en het is openbaar en gratis.

Kijk, zit je met een oude computer die heel langzaam werkt, dan heb je de kans om het uit te proberen. Zet er Linux op (Ik raad Mint of Ubuntu aan, die heel makkelijk in het gebruik zijn).

Wedden dat je nog een hele tijd met je oude bakje voort kunt ?

tot de volgende ?

Dun

Ik heb hier nog zo'n scheurkalender hangen, je weet wel een Druivelaar, waar je op de keerzijde van het blaadje van de dag een mopje vindt...
Wij horen bij de mensen die dat dagelijkse ritueel meestal vergeten, en dan een tiental briefjes in één keer van dat ding scheuren. Dan zet ik me in de zetel, lees eerst de (meestal flauwe) mopjes, en ga dan aan de voorzijde de namen van al de heiligen van die dagen lezen.
Er zijn er heel veel bij, die wellicht heel brave mensen zijn geweest, maar van wie ik de naam nooit zou geven aan mijn kind of kleinkind of achter...
Er zitten afgrijselijke namen bij !
Het moet voor de mensen met die naam héél moeilijk geweest zijn om heilig te worden, want wellicht werden ze heel hun leven gepest met zo'n naam.

Maar de kalender wordt weer verschrikkelijk dun. Er resten haast geen blaadjes meer, en dan staat de kalender er voor zoals mijn lindeboom... Naakt en triestig.

Ik heb nog geen nieuwe Druivelaar liggen. Die dingen komen hier meestal in huis als een cadeau van een of andere winkel of maatschappij. Kopen doen we dat nooit, tenzij we er ergens eentje zien liggen zo wat halverwege januari aan weggeefprijs.

Op mijn bureel ligt al weer een nieuwe kalender klaar, want ook die kalender zit op zijn laatste blaadje dun te doen. Het jaar is weer bijna voorbij, en naar mijn gevoel is het amper begonnen. Hoe ouder ik word, hoe korter de jaren worden.

Ik kijk naar de troosteloos grijze hemel buiten, door het raam... Ook deze duistere luchten horen horen bij het jaargetijde en bij de dunne kalender. Het waait verschrikkelijk hard, en boven het veld zijn de kraaien en roeken vervangen door een hele vlucht meeuwen.

Boven in de kamer van Koen, hangt nog steeds de druivelaar van 2001, vastgeroest op 1 maart, dag van zijn overlijden. Het blaadje is vergeeld, en ik durf het haast niet meer aan te raken, want het voelt zo bros aan, dat ik het gevoel krijg dat het wel eens in stof uiteen zou kunnen vallen.

Kalenders...
Ach, er zijn er zo vele soorten, en dan denk ik niet aan de modellen en uitvoeringen, maar aan kalenders die helemaal niet gelijk lopen met onze kalender. Waar de jaren korter of net langer zijn, waar Nieuwjaar op een heel andere dag valt, waar de kalender al lang vervangen is door een nieuwe, of waar ze nog maar amper halverwege hun scheurkalender zitten...
En ik denk op de mensen die niet eens weet hebben van een "kalender"... Die leven of pogen te overleven, van dag naar dag, zonder te weten welke dag het eigenlijk is. Die misschien het jaar indelen in twee grote periode, de regentijd en de droge tijd. Of die hun jaar indelen op basis van de trek van een of andere diersoort, de tijd waarop ze eindelijk eens voldoende eten hebben.

En dan zitten wij hier naar die dunne kalender te kijken, krijgen op TV hele programma's met het overzicht van het voorbije jaar, en over eten wordt daar alleen gesproken als er weer eens ergens een of ander voedselschandaal is geweest... Nee, het jaaroverzicht, dat is voornamelijk een opsomming van rampen, oorlogen, misdaden...

Ooit is er eens eentje geweest die dat ook zo pijnlijk aanvoelde, die zich verzette tegen het feit dat "nieuws" altijd over het slechte ging, en hij startte met een Goed-Nieuws-Krant... Die krant is al na enkele maanden ter ziele gegaan... Er is geen mens geïnteresseerd in goede en leuke dingen... Het mensDOM wil alleen horen van moorden, inbraken, oorlogen...

Straks vieren we de herdenking van de Grote Oorlog... We moeten ons herinneren hoe idioot oorlog wel is, dus doen we dat met grote militaire parades...
Waanzin...

djudedju

de kalender trekt op niets meer.
Ik moet nodig een gezonde dikkerd kopen om in zijn plaats te hangen.

tot de volgende ?
(ps: Zouden er op die Chinese kalender van de foto ook mopjes staan? Of wijsheden van Mao ?)