de stadsstaten

Marihuana (film) (Photo credit: Wikipedia)

Er is heel wat heisa ontstaan over de Antwerpse Gas-boete op het bezit van wiet, ofte marihuana...
Ik ben heel blij dat die heisa er eindelijk komt, ik vind het echter een beetje jammer dat het net over wiet gaat...
Ik heb het niet zo op verdovende en/of verslavende middelen, die uiteindelijk op geen enkele manier de mens goed doen. Naar het schijnt zou cannabis (wiet, marihuana) wel een en ander beloven als pijnstiller en als medicament. In die zin zou het dus wel moeten kunnen.

Maar ik heb het over de gasboetes...
Gemeentelijke Administratieve Sancties...
Het middel om machtsgeile burgemeestertjes en zijn discipelen toch zelf wat eigengereide macht te geven.
Want dat is het.
In gemeente X is zitten op de dorpel van de kerk een misdaad, in de gemeente er naast mag dat wel. In gemeente Y mag je niet dit, in gemeente Z niet dat... Geen kat die nog weet waar je wat mag of net niet moogt.

Ieder Belg is gelijk voor de wet, maar de wetten zijn niet gelijk voor iedere Belg.
Toch absurd?
In een Britse documentaire noemde men België Kafkaiaans ... Kafka is een schrijver die beroemd is om zijn benadering van absurde toestanden, en hoe de maatschappij zou zijn in absurde situaties.
Maar het lijkt er inderdaad steeds meer op dat België een absurd stukje wereld is.

Ik kan aannemen dat men voor bepaalde zaken eigenlijk nood heeft aan een soort makkelijke afwerking van boetes, maar is het systeem van de GASboetes niet net de zaken omkeren? Men maakt het systeem daarmee niet simpeler, doorzichtiger, vlotter, nee, men maakt er gewoon een poespas van.

Ik ben voorstander van het feit dat men de bestraffing (boetes) voor kleine misdrijven moet eenvoudiger maken, maar als men dat nu blijkbaar kan in een stom systeem van GASboetes, dan moet men dat toch kunnen in een systeem van algemene uniforme wetgeving voor heel het land?
Op die manier zou men de zaken voor iedereen veel doorzichtiger kunnen maken en veel duidelijker.

.....

Of is het soms net de bedoeling van het ondoorzichtig, Kafkaiaans te maken? Omdat men zo de machtsgeilheid van de plaatselijke verkozenen tegemoet komt en omdat de ondoorzichtigheid op zich al een bron is van meer boetes, die netjes binnen gerijfd worden.
Als het er om gaat om de gemeente een zeker inkomen te verschaffen zonder dat ze de belastingen verhogen, dan zou men ook dat nationaal kunnen opvangen... Dus rest mij alleen het gevoel dat het enkel en alleen gaat over het schenken van een beetje macht aan de plaatselijke machtshebbers...

Het lijkt mij een symptoom te meer... Onze maatschappij evolueert steeds meer naar rechts, en rechts heeft nogal de neiging naar dictatoriale middelen.... Het hangt allemaal aaneen...

Ik kan me geen enkele reden bedenken waarom men nu plots per gemeente afzonderlijke, afwijkende wetten en wetjes moet kunnen maken, als het niet is om tegemoet te komen aan de machtswellust van de enkelingen...

Het kan best zijn dat men inderdaad overlast heeft door de wietgebruikers, maar ik kan me niet voorstellen dat die overlast een typisch Antwerps fenomeen is.  En als het niet typisch Antwerps is, dan hoort het niet dat Antwerpen een eigen wet maakt en eigen boetes kan opleggen.

Maar ja... ik probeer gewoon na te denken, en dat is ook niet logisch meer...
Kijk nu maar naar Menen... Als daar iemand aan de gemeentelijke diensten inlichtingen komt vragen, en hij is niet Nederlandstalig, dan moet men hem of haar maar proberen te helpen, met gebarentaal... Want Frans spreken, dat hoort niet... djudedju.

We maken ons echt sympathiek !
Ik zie zo al de toerist die in Menen wil vragen waar hij dit of dat kan vinden, en achter de balie een ambtenaar die zoals een Sjamaan zit bezwerende tekens te maken over de verbouwereerde toerist...
djudedju...

Is het niet hoog tijd dat wie echt Vlaming wil zijn, zich ook bewust is van het feit dat grootsheid niet kan samen gaan met bekrompenheid???

Maar ja... we hebben nu eenmaal politici, en geen wijzen...

tot de volgende ?

Belgacom ?

Kom ? Nee Belga ging... kapot.

Wie TV heeft via Belgacom, heeft vast al wel eens dat scherm gezien: "Deze zender is tijdelijk onderbroken"....
Toen ik vrijdag naar de academie ging was dat het geval, toen ik terug kwam was dat scherm er nog steeds, en wat (voor mij althans) nog véél erger was, ik had ook geen internet...
Eens bij de buur gegaan, hij had wel beeld... Dan maar gebeld naar Belgacom, en eerst op honderd en één keuzevraag moeten ondergaan (zoveel dat je soms niet zeker meer bent wat je nu eigenlijk moet kiezen), maar op den langen duur krijg je toch een man aan de lijn, die je weer een heleboel vraagt, blijkbaar van ginder uit uw lijn kan controleren, en dan doodleuk zegt dat er inderdaad iets mis is, en dat de herstellingsdienst pas maandag kan langskomen...
djudedju

Vroeger, heel lang geleden hebben wij de eerste jaren van ons huwelijkse leven doorgebracht zonder TV... Maar nu gaat dat blijkbaar niet meer. Ik zat in een boek te lezen, maar Anny zat haar kot op te vreten in de zetel...

Plots hoorde ik een geklop. Na enig kijken, bleek het de buur te zijn, met in zijn hand een lange kabel: "Doe eens je raam open op kantelstand !" Hij schoof de rol kabel naar binnen, en ik ging de deur open doen. Hij had die lange kabel aan zijn "dinges" ingepind, en wij zouden TV kijken op zijn Belgacomsysteem. Bij hem kwam Belgacom dus wel, bij ons was het gegaan...

Brave buur !

Gisterennamiddag kregen wij een sms op onze vaste telefoon: "Onze afspraak met de hersteldienst was geannuleerd..." Je moest geen uitleg vragen, want een sms dat antwoord niet...
Ik bij de buur, en die raadde aan om nog maar eens te bellen naar die hersteldienst, om uitleg te vragen. (Buur was vroeger werkzaam bij Belgacom, vandaar zijn grotere kennis van het systeem)... Maar toen ik thuis kwam, dacht ik dat er precies toch één lampje meer pinkte dan eerder, en ik besloot mijn computer eens aan te leggen, misschien...
En ja hoor ! Internet was back !
Weer naar Eddy, en die kwam mee, zijn kabel uit onze TV gehaald, onze aansluiting er weer ingeplugd, en ja ! Het ging !
Konden die oenen van Belgacom niet sms-en dat het niet meer nodig was te komen dat alles weer in orde was ? De soepkiekens !
Maar wellicht zijn dat allemaal opties in hun computer, en is dat nu net niet voorzien?

Enfin, onze Tv speelt weer, en Anny zit weer doodgelukkig naar het scherm te staren...

Gisteren was er rommelmarkt in Amougies, had ik, nog voor de panne op mijn kwampjoeter gevonden... Dus wij naar wat ze hier noemen Amedjijs (Amengijs)... Een hele mooie en leuke markt in het kleine leuke gemeentje... Ik zag er de oude meubelfabriek van Cousaert, waar de werkgever in illo tempore zijn arbeiders "que des canards" noemde... Nog een beetje en ik lokte een staking uit in La Wallonie... Waar is de tijd...

Vanmorgen zijn we naar Ghislenghien gegaan, naar een rommelmarkt met artisanale markt... Heel mooi en heel groot, maar niet zo groot als in Ogy. In Amougies hoor je nog ontzettend veel Vlaams praten, en volgens een jongedame van daar was het wellicht zo dat de gemeenten dichtst bij Vlaanderen meer Vlaams spraken dan Frans... We bekloegen ons nog maar eens over die idiote taalgrens, en de nog veel idiotere politici... In Ghislenghien ben je al een heel stuk dieper in Henegouwen, en daar was het duidelijk wel allemaal Frans, maar toen wij aan een kraampje worst kochten van everzwijn, ezel, met look, met 5 peperes, met weet ik nog wat allemaal (we kochten ze verschillende worsten, dan hoorde de man ons Vlaams kouten, en deed zijn best om een verstaanbaar Vlaams te praten met ons. Helemaal geen taalstrijd in ons land, tenzij voor politici en andere dwazen.

 We gaan dolgraag naar rommelmarkten in Wallonië, vooral omwille van de sfeer. Gewoonlijk is er ook kermis, en op een of andere manier lopen kermis en rommelmarkt dooreen. De sfeer is er anders, losser, en je ziet er activiteiten die niet bij een rommelmarkt horen. Vandaag zagen we een hele stoet oldtimers, wagens en vooral moto's... Een heel oude moto lekte benzine dat het een lieve lust was. Ik wees een motard er op, en hij ging de eigenaar verwittigen... "Geen probleem, dat doet hij altijd, maar ik heb hem vol genoeg gedaan om de rit te kunnen rijden..." Leuk.

Ik ga stoppen, naar het nieuws gaan kijken op TV
djudedju

tot de volgende ?

Ik zou wel eens willen weten

Cover of Les Roses Blaches

waarom zijn de bergen zo hoog...

Wie van mijn leeftijd is, of ouder, zal zich zeker Jules de Corte herinneren, de blinde klein-kunst-zanger, met zijn heel simpele maar zo mooie liedjes...
Ik heb zo net eens op Youtube het liedje opgezocht en er - met wat heimwee- naar geluisterd.

Ik zou wel eens willen weten...
... waar zijn al die kleinkunstenaars naar toe ?
Ach ik weet het wel, er zijn er nog steeds enkele, maar heel veel zijn er niet meer. Het lijkt wel of het genre een beetje tijdsgebonden was.

Gewoonlijk geen hoogdravende teksten, geen karamelleverzen, geen zeemzoete liefdessongs, maar veelal over gewone dingen, en soms ook strijdvaardig, aanklagend...

Het was geen Vlaams fenomeen, zelfs geen Nederlandstalig iets, nee, over heel de wereld kwam het genre opgeborreld, waarbij de zanger veelal alleen optrad en zijn ding deed.

We shall overcome (Joan Baez) en Colors  (Donovan )kun je er als wereldhits bijschuiven...
Het hoorde wellicht een beetje bij een soort revolte van de jeugd, zelfs nog voor mei 68 kwamen er al dergelijke songs vol weemoed, maar soms ook heel scherp aanklagend... Ik weet niet van wanneer het scherpe "Le Déserteur" van Boris Vian juist dateert, maar het is een voorbeeld van een bittere aanklacht tegen de oorlog.

Je kunt even googlen en dan vind je al deze mooie liedjes van toen terug, en kun je net als ik, vol heimwee, wat zitten luisteren met een krop in de keel...
Nee, ik ben niet de man die vind dat vroeger alles veel beter was, maar met muziek is het een gek ding... Ik herinner me ons moeder, die de muziek van haar tijd DE muziek vond, en bij het horen van Berthe Sylva met Les roses blanches en Du gris begon ze spontaan mee te zingen, en vooral Du Gris was haar lijflied, dat zong ze wel eens zo, gewoon omdat het zo mooi was.

Als ik die liedjes ook mooi vind, dan is dat wellicht omdat ik ze ook zo vaak hoorde in mijn jeugd. Ze zijn dus ook een beetje de muziek van mijn jeugd geworden. En net zoals ons moeder het hoofd schudde bij wat de muziek van onze tienerjaren was, The Twist, Rock around the clock en dergelijke, schud ik mijn hoofd bij het horen van de muziek van mijn kinderen en kleinkinderen...

Ik zou wel eens willen weten ... wat er aan muziek zo anders is dan aan alle andere dingen? De mens lijkt veel minder vast te hangen aan de stijl van meubels, auto's, boeken en zo voort, dan aan muziek. Wat is het toch die dat zo anders maakt ?

Ach, er zijn er nog steeds die kleinkunst brengen...Maar de meesten daarvan zijn zo oud als ik ben, of ouder... Weet je, ik heb heimwee naar de liedjes die alleen een melodie hadden om de tekst te ondersteunen, terwijl het meestal andersom is.

Ik zou wel eens willen weten

maar ik weet het dus niet...
tommetoch

tot de volgende ?

koelbloedig

Iemand die niet gauw verhit raakt...

Maar wist je dat er een soort zoogdieren bestaat die werkelijk koudbloedig is ? Ik wist het in ieder geval niet, ik heb het zo pas gelezen in een tijdschrift, en hoop maar dat zij correct zijn, en ik u dus geen klodden verkoop....
De Naakte molrat, een beestje dat daar ergens in een uithoek van Afrika leeft, is zeker niet moeders mooiste... Ik vind geen afbeeldingen die vrij zijn, dus u moet maar zelf eens googlen... Al is het niet mooi, dan weet je tenminste wat het is.

Toen ik het artikel las, herinnerde ik me dat ik wel nog al eens over dat bizarre beestje had gelezen in een of andere encyclopedie...

In het artikel dat ik onlangs las in het tijdschrift, werd de koudbloedigheid maar vermeld als een bizar feit, men had het in feite over de levensduur van het beestje... Dit molratje wordt immers zo maar liefst 20 jaar oud, waarmee hij alle andere diertjes van zijn categorie vele lengten achter zich laat...

In het licht van de mens die wanhopig het eeuwige leven wil bereiken zonder eerst te moeten sterven, is dit een aanlokkelijk beeld: vier, vijf keer zo oud worden als nu...
Dus gaat men nu dit molratje gaan onderzoeken, en gezien de moderne onderzoeksmethoden, gaat men wellicht in de genen, in de DNA gaan neuzen, en mocht men dit of deze (want gewoonlijk moet men spreken over verschillende plaatsen en verschillende afwijkingen) kunnen bepalen, dan zal men wellicht eerst op een proefdier de genen op die manier aanpassen... Kijken of ze zo het leven serieus langer kunnen maken. Lukt dit, dan komt wellicht de mens aan beurt...

Hopelijk heb je ondertussen al eens gegoogled naar een afbeelding van de blinde molrat, anders zou je het met mij eens zijn te hopen dat we niet het uiterlijk mede erven... Want het is echt niet moeders mooiste... En ik hoop al evenmin dat we dan koudbloedig worden...

Want wat wij koelbloedig noemen, heeft een nogal "militaire" bijklank...
De mens lijkt me nu al moordmachine genoeg, zonder dat hij ook nog eens het koelbloedige in de genen ingeplant krijgt... Jajaja, ik weet het wel, koudbloedig en koelbloedig is niet hetzelfde, maar mensen vergissen zich zo vaak...

Neem nu Syrië... Gisteren zag ik in facebook kopieën van documenten die "bewijzen" dat het eigenlijk Amerika is die verantwoordelijk is voor de gifgassen die daar gebruikt zijn... Ik heb bewust het woord "bewijzen" tussen aanhalingstekens gezet, want ik hecht tegenwoordig heel weinig waarde aan bewijzen die van officiële zijde komen... Het lijkt wel: "Hoe officiëler hoe dubieuzer"...

Men had allerlei bewijzen tegen Irak, maar na het land veroverd te hebben en het volledig onderste boven gekeerd te hebben moest men bekennen dat men niets had gevonden...

Mij lijkt het simpel: zolang in die regio ginder olie wordt gevonden, zal men er alles op zetten om er invloed te blijven behouden. Ook al zijn die landen onafhankelijk, in werkelijkheid zijn ze nog meer dan de rest van de wereld in handen van "Het Kapitaal" (Das Kapitäl ?).

Ik heb je al gezegd, landen, grenzen, zijn uitvinding van de mens, vooral van het kapitaal, van de machtswellust. Om het met de indianen te zeggen, wij zijn van de aarde, de aarde niet van ons...

Wat mij het minst verwondert is dat wij hier geen reactie zien bij Jan Modaal, of Jef met de Pet.... Die maakt zich al lang niet meer druk over het feit dat ze ginder verweg aan het vechten zijn, dat ginder verweg mensen sterven door kogels en gifgas en vooral honger, dat ginder verweg mensen hun hebben en houden achter laten en vluchten naar hopelijk veiliger gebieden...
Zelfs het feit dat onze machtsmarionetten zoals een De Crem, plots ijverig aan hun koordjes gaan oorlogsdansen uitvoeren, laat ons allemaal koud... Het gaat immers over olie, je weet wel, dat ding dat je in de auto moet gieten om te kunnen rijden, en die auto DAT is onze vrijheid... En voor de vrijheid (de auto) doe je toch alles ?

En kijk, als het daarover gaat, dan zijn we niet koelbloedig, maar eerder heet gebakerd...
Ik mankeer alleen nog krijgshaftige muziek met idiote teksten Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein... (marsmuziek van de WaffenSS)

Het mensDOM

djudedju

tot de volgende ?

Herfssssssssssssssssssssttt!!!

sssstt !
Heb je het ook al gezien ? De zon staat al heel wat later op, en om 9 uur 's avonds is het bijna donker. Van uit het raam zie ik 's morgens de zon weer opstaan rechts van de kerk van Horebeke, waar hij in de hoogzomer een heel eind links van de kerk ter kimme rijst...
Het wordt herfst, maar ssssttt nog niet van klappen, wie weet gaat het over als we het stilhouden.

En toch moet ik hier, om deze blog te plegen, het rolluik een stuk laten zakken, want de zon zit in mijn ogen, en ik zie mijn klavier niet. Het is nog steeds prachtig weer... Houden zo !

Sinds enige jaren hebben wij de zomer later, maar ze blijft ook langer. Het kan zijn dat het toeval is, maar ik heb het idee dat het past in het globale plaatje van de global warming... Als het heel klaar weer is, dan kan ik van hier uit de toren van KBC bij Gent zien staan, maar deze zomer zag ik hem nog maar één keer, en dan nog niet echt scherp. De andere dagen zit er gewoon te veel stof in de lucht om zo ver te kunnen kijken. Gent zeehaven heb ik nog langer niet gezien van hier uit. Ik geef toe, dat is ver van hier, maar vroeger zagen we dat regelmatig van hier uit, boven op onze berg, kijkend over de vallei van de Schelde...

Het aantal patiënten die lijden aan allerlei soorten van allergie stijgt steeds meer. Men wijt dit ook al aan het stof in de lucht. En daardoor zijn er meer patiënten in de stad dan op de boerenbuiten...  Maar ergens maakt dat me ongerust... Nu zie je nog maar alleen de mensen die lijden aan allergie, die door de vervuiling uitvallen, tijdelijk, langdurig of zelfs helemaal... Ergens zijn ze het eerste symptoom van wat wellicht de regel wordt, als we verder blijven vervuilen. En niemand lijkt zich ongerust te maken... Hooguit de mensen die lijden aan die allergie, en de ouders/ grootouders van die mensen. Maar dat ze steeds toenemen in aantal, dat er een duidelijke link is met het fijnstof in de atmosfeer, dat lijkt niemand te alarmeren ...

Mij wel, ik had een kind die leed aan astma, aan allergie, en die zwakte heeft duidelijk mee gespeeld in zijn vroegtijdig overlijden. Iemand die sterk en gezond was, zou wellicht beter die besmetting hebben kunnen weerstaan...

Daarom onder meer, ben ik zo alert op al deze ziekteverschijnselen in onze wereld. Je zou kunnen stellen dat het meer optreden komt doordat de kinderen zwakker zijn dan vroeger, maar alles wijst op het tegendeel, de kinderen zijn globaal gezien veel gezonder dank zij betere voeding en beter geneeskunde, maar desondanks, neemt het aantal lijders aan allergie toe... Dat wijst er dus op dat gewoon de hoeveelheid stof toeneemt ! Dat de situatie steeds slechter wordt.

Bij mijn weten is er nog geen onderzoek gebeurd naar allergie in de rest van de natuur...
Als er bepaalde diersoorten, plantensoorten onder druk komen te staan, komt dat niet ook door de vervuiling, kunnen we hier niet ook praten over een soort allergie ?

Bij kikkers en andere amfibieën is al lang een wereldwijde achteruitgang vast te stellen, vooral te wijten aan een soort schimmel, die voorheen dus niet voor kwam, of althans niet voor kwam op amfibieën... Als die schimmel er vroeger wel was (wat waarschijnlijk is), maar door de amfibie onder controle werd gehouden, door zijn eigen weerstand, dan lijkt het nu inderdaad op een soort dodelijke allergie... Sinds heel kort stelt men massale overlijdens vast bij de vuursalamander, een heel zeldzaam beestje in onze contreien (wel te vinden hier in de Vlaamse Ardennen). Het blijkt dat er weer een nieuwe soort van schimmel is vastgesteld, die de beestjes doodt in minder dan twee weken.

Er is momenteel sprake van het vangen van een deel van die beestjes, om die te kweken onder bescherming, zodat de soort niet uitsterft !

Komt die schimmel door de vervuiling ?
Wellicht, of door een mindere weerstand...
Moet het nog erger worden voor je iets gaat doen ?

tot de volgende ?

creativiteit

Zondag op Nederland 2 een uitzending over creativiteit, met de stellige belofte dat je kunt leren creatief te zijn... Ikke dus kijken, want creativiteit dat staat bij mij op het hoogste schavotje...
Ik zag een heleboel wetenschappelijke uitleg, over hoe je rechterhersenhelft in feit de creativiteit herbergde, en dat je dus best met je linker oog, linkeroor kunt waarnemen om de creativiteit te stimuleren.
Ach, nu WEET ik het dus !
Met mijn rechteroog zie ik maar half, dus kijk ik, noodgedwongen met mijn linkeroog.
Dus:
Dat je quasi dagelijks met een blog van mij bent opgescheept, dat heb je te danken aan een slecht rechteroog...
't Is maar dat je het weet.
Maar het programma was echt niet wat ik er van verwachtte... Een vervelende semi-wetenschappelijke exposé die in feite misschien kon dienen als een inleiding voor een cursus creativiteit, als dat dan ook kan aangeleerd worden... Iets wat ik betwijfel. Je kunt het wellicht stimuleren, wat aanscherpen, trainen, maar als het er niet is, zal het ook niet ontwikkelen.
Een beetje zoals gymnastiek, iedereen heeft er deugd van, maar je kunt turnen tot je een ons weegt, als je geen aanleg hebt, dan wordt je nooit kampioen.

Is dat erg ?
Nee, net zoals turnen voor iedereen een winst brengt inzake gezondheid en lichamelijke fitheid, zo is creativiteit dat voor de hersenen. Want creatief zijn is voornamelijk een denkproces, waarbij je verbanden legt die niet altijd logisch lijken, maar die toch resultaat geven. Je kunt creativiteit oefenen door die soort vraagstukjes die je vragen: vorm door het verleggen van drie stokjes een ster, je kent die dingen wel.
Maar dan zit ik me af te vragen: "Is dat nu creativiteit?"
Ja, op een zin wel, denken buiten het vakje om.
Maar als ik denk aan creativiteit, dan denk ik veeleer aan kunst in zijn breedste vorm.
Toch kan er een link zijn, een heel interessante link zelfs, waarbij je gewone dagdagelijkse voorwerpen plots gaat zien als onderdeel van een creatie die niet te maken heeft met het voorwerp op zich. Denk bijvoorbeeld aan Pablo Picasso die van een fietszadel en een stuur van een koersfiets een stierenkop maakte, die dan ook niet alleen mooi was, maar iedereen raakte door zijn eenvoud en originaliteit.
Dit kun je, naar mijn gevoel stimuleren, door bijvoorbeeld jongeren een stuk vaderland te laten opruimen, en alle zwerfvuil te verzamelen. Van dat zwerfvuil moeten ze dan een "ding" maken. Het hoeft niet persé een bestaand ding te zijn, het kan ook een mooie vorm zijn.

Ik heb dat nog gedaan in mijn studententijd, en daar kwamen best leuke dingen uit.
Je kunt ook een groot blad papier nemen, laat drie kinderen daar elk om beurt een lijn op tekenen, zonder dat zij weten waartoe dit gaat dienen.
Nadien moeten ze in kleine groepjes "hun" blad bestuderen, en zien wat ze zien als mogelijke tekening in die lijnen. (Sluit vissen bv uit), en dan moeten ze dit voorwerp dan ook verwezenlijken waarbij de drie lijnen zichtbaar blijven (bv door de lijnen in een ander kleur te zetten).

Op die manier leren ze ook buiten het vakje denken, maar meer op een kunst-creatieve manier...

Maar hieruit blijkt wel, dat creativiteit in de wetenschap en in de kunst ergens een band heeft. Ze komen blijkbaar ook uit hetzelfde hersengedeelte...

Maar echt, dat ik nu weet waar in de hersenen mijn creativiteit zit, dat stimulering van de linkse waarnemingen (oog, gevoel, gehoor) hierbij rechtstreekser in contact is met die plaats in de hersenen kan me misschien helpen, maar als ik heel de tijd moet staan denken (links bekijken, links luisteren) dan denk ik dat dit fnuikend zal werken... Ik zal het dus maar houden op werken met mijn goed oog, en dat is het linkse...

Normaliter moet ik morgen naar de academie, maar mijn auto moet binnen voor het groot onderhoud (nieuwe distributieriem, wat dat ook mag wezen)... En dus ben ik mijn auto een paar dagen kwijt...

In al mijn creativiteit heb ik geen andere mogelijkheid om er te geraken, er is geen openbaar vervoer naartoe, en bovendien kan ik zo niet met mijn koffer rondzeulen met al mijn gerief in. Ik geef toe dat er wellicht niemand is met zoveel materiaal als ik, maar op dat gebied ben ik gepassionneerd, ik wil voor wat ik doe het juiste gerei en het gemakkelijkste...
Mijn creativiteit is dus niet alleen gebonden aan één hersenhelft, maar ook aan het goede gerief..
djudedju

tot de volgende ?

Verrassing

Gisteren zijn we naar Burst geweest, naar de rommelmarkt. Burst heeft een behoorlijk grote rommelmarkt, en soms vind je dan wel eens iets, iets verrassends...

Tegenwoordig kopen we maar heel zelden iets... We zoeken ook niet bepaald iets. We kijken gewoon, of er soms nog iets ligt dat bij onze verzamelingen past, of iets wat nuttig of handig is voor onze verzamelingen, of voor Crea van Ziekenzorg.

We reden dus gisterenmorgen naar Burst, en wonder boven wonder vonden we een plaatsje dicht bij de markt. We hebben daar nog nooit zo dicht gestaan als nu. We wandelden naar de markt, en dan langs de markt, hier en daar een babbel met een verkoper die we kennen... Kortom, een uitstap zoals we bijna iedere week kennen. Plots zag ik op de grond een hoopje wandelstokken liggen. Toch eens kijken, wie weet zit er iets moois tussen... En bingo !

Eerst dacht ik dat het een paraplu was, die volledig in een houten schede zat, maar niets van dat ! Het was een echte originele wapenstok. Met veel goede wil lijkt het op een wandelstok, er zelfs een kenmerkend voetje aan, net zoals bij alle oude wandelstokken, maar de knop is echt niet geschikt om er op te steunen tijdens het wandelen, ook al is het uit koper en opvallend in het geheel.

Ik nam het ding op, en zag meteen dat het een wapenstok was, eventjes geprobeerd of ik het nog open kreeg, want veel van die dingen zijn vastgeroest, of zijn doorgeroest, zodat er alleen een stukje rest van het wapengedeelte. Maar hier, ook al was het rapier roest, het was volledig ! En de punt is nog steeds zo scherp dat je je zou kunnen kwetsen als je niet voorzichtig waart in het voelen ! De meeste van de moderne wandel-wapen-stokken hebben een plat, bijna mesvormige sabel, de oude zijn meestal veel zwaarder, zijn dikker van metaal, hebben geen snede, maar wel een behoorlijk scherpe punt, en zijn dus zuiver steekwapen. Het exemplaar dat ik nu heb, is ook van dat type, zuiver steekwapen.

Eens horen naar de prijs... Het viel reuze mee, de man wist waarschijnlijk niet dat die dingen niet zo vaak te zien zijn ! Toch nog eens afgeboden, en ook dat lukte...

Ik ben nu dus de fiere bezitter van een echte originele wapenstok ! Een stok met een beetje schamele ornamenten, maar die dus nooit echt diende als wandelstok, maar zuiver als wapenstok. Je houdt een dergelijke stok onder de arm, zoals een officierenstok...

Ik heb een heleboel wandelstokken die ook een wapen bevatten, sommige ook heel oud, maar een echte wapenstok, die alleen wapen is, dat had ik nog niet. Het is geen pronkstuk in de zin van schitterend afgewerkt, maar het is een wapenstok, een oud stuk. Het is geen verborgen wapen. De vorm verraadt duidelijk dat het een handvat is en een schede. Het moest wellicht duidelijk maken dat de man gewapend was, zodat het hopelijk nooit tot een treffen kwam... Of heeft het misschien toch ooit gediend ? Dat zal wel een vraag blijven.

Ik ben in ieder geval heel blij met die uitbreiding van mijn verzameling, al is het dan ook niet echt een wandelstok...

Toen ik probeerde het ding tussen de andere wandelstokken te plaatsen, zegden we allebei  "We gaan ze eens moeten uit nemen, en allemaal weer eens netjes plaatsen... Het is gek, maar die dingen schuiven wat, en zitten dan scheef. Mochten ze allemaal naar de zelfde kant schuiven, dan zou het niet erg zijn, maar ze schuiven blijkbaar elk zijn eigen richting uit, en dan moet je zoeken hoe je er nog een stok tussen krijgt... Ik ga in de bodem dus latjes nagelen, zodat het schuiven verhinderd of toch minstens beperkt wordt...

En ondertussen alle stokken met metalen handvatten netjes weer oppoetsen... Zijn we enkele uurtjes zoet...

Weet je, dan ga ik ook eens tellen hoeveel stokken er nu al zijn... een stuk boven de honderd, dat is zeker, maar hoeveel precies ?

tot de volgende ?