Belgacom ?

Kom ? Nee Belga ging... kapot.

Wie TV heeft via Belgacom, heeft vast al wel eens dat scherm gezien: "Deze zender is tijdelijk onderbroken"....
Toen ik vrijdag naar de academie ging was dat het geval, toen ik terug kwam was dat scherm er nog steeds, en wat (voor mij althans) nog véél erger was, ik had ook geen internet...
Eens bij de buur gegaan, hij had wel beeld... Dan maar gebeld naar Belgacom, en eerst op honderd en één keuzevraag moeten ondergaan (zoveel dat je soms niet zeker meer bent wat je nu eigenlijk moet kiezen), maar op den langen duur krijg je toch een man aan de lijn, die je weer een heleboel vraagt, blijkbaar van ginder uit uw lijn kan controleren, en dan doodleuk zegt dat er inderdaad iets mis is, en dat de herstellingsdienst pas maandag kan langskomen...
djudedju

Vroeger, heel lang geleden hebben wij de eerste jaren van ons huwelijkse leven doorgebracht zonder TV... Maar nu gaat dat blijkbaar niet meer. Ik zat in een boek te lezen, maar Anny zat haar kot op te vreten in de zetel...

Plots hoorde ik een geklop. Na enig kijken, bleek het de buur te zijn, met in zijn hand een lange kabel: "Doe eens je raam open op kantelstand !" Hij schoof de rol kabel naar binnen, en ik ging de deur open doen. Hij had die lange kabel aan zijn "dinges" ingepind, en wij zouden TV kijken op zijn Belgacomsysteem. Bij hem kwam Belgacom dus wel, bij ons was het gegaan...

Brave buur !

Gisterennamiddag kregen wij een sms op onze vaste telefoon: "Onze afspraak met de hersteldienst was geannuleerd..." Je moest geen uitleg vragen, want een sms dat antwoord niet...
Ik bij de buur, en die raadde aan om nog maar eens te bellen naar die hersteldienst, om uitleg te vragen. (Buur was vroeger werkzaam bij Belgacom, vandaar zijn grotere kennis van het systeem)... Maar toen ik thuis kwam, dacht ik dat er precies toch één lampje meer pinkte dan eerder, en ik besloot mijn computer eens aan te leggen, misschien...
En ja hoor ! Internet was back !
Weer naar Eddy, en die kwam mee, zijn kabel uit onze TV gehaald, onze aansluiting er weer ingeplugd, en ja ! Het ging !
Konden die oenen van Belgacom niet sms-en dat het niet meer nodig was te komen dat alles weer in orde was ? De soepkiekens !
Maar wellicht zijn dat allemaal opties in hun computer, en is dat nu net niet voorzien?

Enfin, onze Tv speelt weer, en Anny zit weer doodgelukkig naar het scherm te staren...

Gisteren was er rommelmarkt in Amougies, had ik, nog voor de panne op mijn kwampjoeter gevonden... Dus wij naar wat ze hier noemen Amedjijs (Amengijs)... Een hele mooie en leuke markt in het kleine leuke gemeentje... Ik zag er de oude meubelfabriek van Cousaert, waar de werkgever in illo tempore zijn arbeiders "que des canards" noemde... Nog een beetje en ik lokte een staking uit in La Wallonie... Waar is de tijd...

Vanmorgen zijn we naar Ghislenghien gegaan, naar een rommelmarkt met artisanale markt... Heel mooi en heel groot, maar niet zo groot als in Ogy. In Amougies hoor je nog ontzettend veel Vlaams praten, en volgens een jongedame van daar was het wellicht zo dat de gemeenten dichtst bij Vlaanderen meer Vlaams spraken dan Frans... We bekloegen ons nog maar eens over die idiote taalgrens, en de nog veel idiotere politici... In Ghislenghien ben je al een heel stuk dieper in Henegouwen, en daar was het duidelijk wel allemaal Frans, maar toen wij aan een kraampje worst kochten van everzwijn, ezel, met look, met 5 peperes, met weet ik nog wat allemaal (we kochten ze verschillende worsten, dan hoorde de man ons Vlaams kouten, en deed zijn best om een verstaanbaar Vlaams te praten met ons. Helemaal geen taalstrijd in ons land, tenzij voor politici en andere dwazen.

 We gaan dolgraag naar rommelmarkten in Wallonië, vooral omwille van de sfeer. Gewoonlijk is er ook kermis, en op een of andere manier lopen kermis en rommelmarkt dooreen. De sfeer is er anders, losser, en je ziet er activiteiten die niet bij een rommelmarkt horen. Vandaag zagen we een hele stoet oldtimers, wagens en vooral moto's... Een heel oude moto lekte benzine dat het een lieve lust was. Ik wees een motard er op, en hij ging de eigenaar verwittigen... "Geen probleem, dat doet hij altijd, maar ik heb hem vol genoeg gedaan om de rit te kunnen rijden..." Leuk.

Ik ga stoppen, naar het nieuws gaan kijken op TV
djudedju

tot de volgende ?

Ik zou wel eens willen weten

Cover of Les Roses Blaches

waarom zijn de bergen zo hoog...

Wie van mijn leeftijd is, of ouder, zal zich zeker Jules de Corte herinneren, de blinde klein-kunst-zanger, met zijn heel simpele maar zo mooie liedjes...
Ik heb zo net eens op Youtube het liedje opgezocht en er - met wat heimwee- naar geluisterd.

Ik zou wel eens willen weten...
... waar zijn al die kleinkunstenaars naar toe ?
Ach ik weet het wel, er zijn er nog steeds enkele, maar heel veel zijn er niet meer. Het lijkt wel of het genre een beetje tijdsgebonden was.

Gewoonlijk geen hoogdravende teksten, geen karamelleverzen, geen zeemzoete liefdessongs, maar veelal over gewone dingen, en soms ook strijdvaardig, aanklagend...

Het was geen Vlaams fenomeen, zelfs geen Nederlandstalig iets, nee, over heel de wereld kwam het genre opgeborreld, waarbij de zanger veelal alleen optrad en zijn ding deed.

We shall overcome (Joan Baez) en Colors  (Donovan )kun je er als wereldhits bijschuiven...
Het hoorde wellicht een beetje bij een soort revolte van de jeugd, zelfs nog voor mei 68 kwamen er al dergelijke songs vol weemoed, maar soms ook heel scherp aanklagend... Ik weet niet van wanneer het scherpe "Le Déserteur" van Boris Vian juist dateert, maar het is een voorbeeld van een bittere aanklacht tegen de oorlog.

Je kunt even googlen en dan vind je al deze mooie liedjes van toen terug, en kun je net als ik, vol heimwee, wat zitten luisteren met een krop in de keel...
Nee, ik ben niet de man die vind dat vroeger alles veel beter was, maar met muziek is het een gek ding... Ik herinner me ons moeder, die de muziek van haar tijd DE muziek vond, en bij het horen van Berthe Sylva met Les roses blanches en Du gris begon ze spontaan mee te zingen, en vooral Du Gris was haar lijflied, dat zong ze wel eens zo, gewoon omdat het zo mooi was.

Als ik die liedjes ook mooi vind, dan is dat wellicht omdat ik ze ook zo vaak hoorde in mijn jeugd. Ze zijn dus ook een beetje de muziek van mijn jeugd geworden. En net zoals ons moeder het hoofd schudde bij wat de muziek van onze tienerjaren was, The Twist, Rock around the clock en dergelijke, schud ik mijn hoofd bij het horen van de muziek van mijn kinderen en kleinkinderen...

Ik zou wel eens willen weten ... wat er aan muziek zo anders is dan aan alle andere dingen? De mens lijkt veel minder vast te hangen aan de stijl van meubels, auto's, boeken en zo voort, dan aan muziek. Wat is het toch die dat zo anders maakt ?

Ach, er zijn er nog steeds die kleinkunst brengen...Maar de meesten daarvan zijn zo oud als ik ben, of ouder... Weet je, ik heb heimwee naar de liedjes die alleen een melodie hadden om de tekst te ondersteunen, terwijl het meestal andersom is.

Ik zou wel eens willen weten

maar ik weet het dus niet...
tommetoch

tot de volgende ?

koelbloedig

Iemand die niet gauw verhit raakt...

Maar wist je dat er een soort zoogdieren bestaat die werkelijk koudbloedig is ? Ik wist het in ieder geval niet, ik heb het zo pas gelezen in een tijdschrift, en hoop maar dat zij correct zijn, en ik u dus geen klodden verkoop....
De Naakte molrat, een beestje dat daar ergens in een uithoek van Afrika leeft, is zeker niet moeders mooiste... Ik vind geen afbeeldingen die vrij zijn, dus u moet maar zelf eens googlen... Al is het niet mooi, dan weet je tenminste wat het is.

Toen ik het artikel las, herinnerde ik me dat ik wel nog al eens over dat bizarre beestje had gelezen in een of andere encyclopedie...

In het artikel dat ik onlangs las in het tijdschrift, werd de koudbloedigheid maar vermeld als een bizar feit, men had het in feite over de levensduur van het beestje... Dit molratje wordt immers zo maar liefst 20 jaar oud, waarmee hij alle andere diertjes van zijn categorie vele lengten achter zich laat...

In het licht van de mens die wanhopig het eeuwige leven wil bereiken zonder eerst te moeten sterven, is dit een aanlokkelijk beeld: vier, vijf keer zo oud worden als nu...
Dus gaat men nu dit molratje gaan onderzoeken, en gezien de moderne onderzoeksmethoden, gaat men wellicht in de genen, in de DNA gaan neuzen, en mocht men dit of deze (want gewoonlijk moet men spreken over verschillende plaatsen en verschillende afwijkingen) kunnen bepalen, dan zal men wellicht eerst op een proefdier de genen op die manier aanpassen... Kijken of ze zo het leven serieus langer kunnen maken. Lukt dit, dan komt wellicht de mens aan beurt...

Hopelijk heb je ondertussen al eens gegoogled naar een afbeelding van de blinde molrat, anders zou je het met mij eens zijn te hopen dat we niet het uiterlijk mede erven... Want het is echt niet moeders mooiste... En ik hoop al evenmin dat we dan koudbloedig worden...

Want wat wij koelbloedig noemen, heeft een nogal "militaire" bijklank...
De mens lijkt me nu al moordmachine genoeg, zonder dat hij ook nog eens het koelbloedige in de genen ingeplant krijgt... Jajaja, ik weet het wel, koudbloedig en koelbloedig is niet hetzelfde, maar mensen vergissen zich zo vaak...

Neem nu Syrië... Gisteren zag ik in facebook kopieën van documenten die "bewijzen" dat het eigenlijk Amerika is die verantwoordelijk is voor de gifgassen die daar gebruikt zijn... Ik heb bewust het woord "bewijzen" tussen aanhalingstekens gezet, want ik hecht tegenwoordig heel weinig waarde aan bewijzen die van officiële zijde komen... Het lijkt wel: "Hoe officiëler hoe dubieuzer"...

Men had allerlei bewijzen tegen Irak, maar na het land veroverd te hebben en het volledig onderste boven gekeerd te hebben moest men bekennen dat men niets had gevonden...

Mij lijkt het simpel: zolang in die regio ginder olie wordt gevonden, zal men er alles op zetten om er invloed te blijven behouden. Ook al zijn die landen onafhankelijk, in werkelijkheid zijn ze nog meer dan de rest van de wereld in handen van "Het Kapitaal" (Das Kapitäl ?).

Ik heb je al gezegd, landen, grenzen, zijn uitvinding van de mens, vooral van het kapitaal, van de machtswellust. Om het met de indianen te zeggen, wij zijn van de aarde, de aarde niet van ons...

Wat mij het minst verwondert is dat wij hier geen reactie zien bij Jan Modaal, of Jef met de Pet.... Die maakt zich al lang niet meer druk over het feit dat ze ginder verweg aan het vechten zijn, dat ginder verweg mensen sterven door kogels en gifgas en vooral honger, dat ginder verweg mensen hun hebben en houden achter laten en vluchten naar hopelijk veiliger gebieden...
Zelfs het feit dat onze machtsmarionetten zoals een De Crem, plots ijverig aan hun koordjes gaan oorlogsdansen uitvoeren, laat ons allemaal koud... Het gaat immers over olie, je weet wel, dat ding dat je in de auto moet gieten om te kunnen rijden, en die auto DAT is onze vrijheid... En voor de vrijheid (de auto) doe je toch alles ?

En kijk, als het daarover gaat, dan zijn we niet koelbloedig, maar eerder heet gebakerd...
Ik mankeer alleen nog krijgshaftige muziek met idiote teksten Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein... (marsmuziek van de WaffenSS)

Het mensDOM

djudedju

tot de volgende ?

Herfssssssssssssssssssssttt!!!

sssstt !
Heb je het ook al gezien ? De zon staat al heel wat later op, en om 9 uur 's avonds is het bijna donker. Van uit het raam zie ik 's morgens de zon weer opstaan rechts van de kerk van Horebeke, waar hij in de hoogzomer een heel eind links van de kerk ter kimme rijst...
Het wordt herfst, maar ssssttt nog niet van klappen, wie weet gaat het over als we het stilhouden.

En toch moet ik hier, om deze blog te plegen, het rolluik een stuk laten zakken, want de zon zit in mijn ogen, en ik zie mijn klavier niet. Het is nog steeds prachtig weer... Houden zo !

Sinds enige jaren hebben wij de zomer later, maar ze blijft ook langer. Het kan zijn dat het toeval is, maar ik heb het idee dat het past in het globale plaatje van de global warming... Als het heel klaar weer is, dan kan ik van hier uit de toren van KBC bij Gent zien staan, maar deze zomer zag ik hem nog maar één keer, en dan nog niet echt scherp. De andere dagen zit er gewoon te veel stof in de lucht om zo ver te kunnen kijken. Gent zeehaven heb ik nog langer niet gezien van hier uit. Ik geef toe, dat is ver van hier, maar vroeger zagen we dat regelmatig van hier uit, boven op onze berg, kijkend over de vallei van de Schelde...

Het aantal patiënten die lijden aan allerlei soorten van allergie stijgt steeds meer. Men wijt dit ook al aan het stof in de lucht. En daardoor zijn er meer patiënten in de stad dan op de boerenbuiten...  Maar ergens maakt dat me ongerust... Nu zie je nog maar alleen de mensen die lijden aan allergie, die door de vervuiling uitvallen, tijdelijk, langdurig of zelfs helemaal... Ergens zijn ze het eerste symptoom van wat wellicht de regel wordt, als we verder blijven vervuilen. En niemand lijkt zich ongerust te maken... Hooguit de mensen die lijden aan die allergie, en de ouders/ grootouders van die mensen. Maar dat ze steeds toenemen in aantal, dat er een duidelijke link is met het fijnstof in de atmosfeer, dat lijkt niemand te alarmeren ...

Mij wel, ik had een kind die leed aan astma, aan allergie, en die zwakte heeft duidelijk mee gespeeld in zijn vroegtijdig overlijden. Iemand die sterk en gezond was, zou wellicht beter die besmetting hebben kunnen weerstaan...

Daarom onder meer, ben ik zo alert op al deze ziekteverschijnselen in onze wereld. Je zou kunnen stellen dat het meer optreden komt doordat de kinderen zwakker zijn dan vroeger, maar alles wijst op het tegendeel, de kinderen zijn globaal gezien veel gezonder dank zij betere voeding en beter geneeskunde, maar desondanks, neemt het aantal lijders aan allergie toe... Dat wijst er dus op dat gewoon de hoeveelheid stof toeneemt ! Dat de situatie steeds slechter wordt.

Bij mijn weten is er nog geen onderzoek gebeurd naar allergie in de rest van de natuur...
Als er bepaalde diersoorten, plantensoorten onder druk komen te staan, komt dat niet ook door de vervuiling, kunnen we hier niet ook praten over een soort allergie ?

Bij kikkers en andere amfibieën is al lang een wereldwijde achteruitgang vast te stellen, vooral te wijten aan een soort schimmel, die voorheen dus niet voor kwam, of althans niet voor kwam op amfibieën... Als die schimmel er vroeger wel was (wat waarschijnlijk is), maar door de amfibie onder controle werd gehouden, door zijn eigen weerstand, dan lijkt het nu inderdaad op een soort dodelijke allergie... Sinds heel kort stelt men massale overlijdens vast bij de vuursalamander, een heel zeldzaam beestje in onze contreien (wel te vinden hier in de Vlaamse Ardennen). Het blijkt dat er weer een nieuwe soort van schimmel is vastgesteld, die de beestjes doodt in minder dan twee weken.

Er is momenteel sprake van het vangen van een deel van die beestjes, om die te kweken onder bescherming, zodat de soort niet uitsterft !

Komt die schimmel door de vervuiling ?
Wellicht, of door een mindere weerstand...
Moet het nog erger worden voor je iets gaat doen ?

tot de volgende ?

creativiteit

Zondag op Nederland 2 een uitzending over creativiteit, met de stellige belofte dat je kunt leren creatief te zijn... Ikke dus kijken, want creativiteit dat staat bij mij op het hoogste schavotje...
Ik zag een heleboel wetenschappelijke uitleg, over hoe je rechterhersenhelft in feit de creativiteit herbergde, en dat je dus best met je linker oog, linkeroor kunt waarnemen om de creativiteit te stimuleren.
Ach, nu WEET ik het dus !
Met mijn rechteroog zie ik maar half, dus kijk ik, noodgedwongen met mijn linkeroog.
Dus:
Dat je quasi dagelijks met een blog van mij bent opgescheept, dat heb je te danken aan een slecht rechteroog...
't Is maar dat je het weet.
Maar het programma was echt niet wat ik er van verwachtte... Een vervelende semi-wetenschappelijke exposé die in feite misschien kon dienen als een inleiding voor een cursus creativiteit, als dat dan ook kan aangeleerd worden... Iets wat ik betwijfel. Je kunt het wellicht stimuleren, wat aanscherpen, trainen, maar als het er niet is, zal het ook niet ontwikkelen.
Een beetje zoals gymnastiek, iedereen heeft er deugd van, maar je kunt turnen tot je een ons weegt, als je geen aanleg hebt, dan wordt je nooit kampioen.

Is dat erg ?
Nee, net zoals turnen voor iedereen een winst brengt inzake gezondheid en lichamelijke fitheid, zo is creativiteit dat voor de hersenen. Want creatief zijn is voornamelijk een denkproces, waarbij je verbanden legt die niet altijd logisch lijken, maar die toch resultaat geven. Je kunt creativiteit oefenen door die soort vraagstukjes die je vragen: vorm door het verleggen van drie stokjes een ster, je kent die dingen wel.
Maar dan zit ik me af te vragen: "Is dat nu creativiteit?"
Ja, op een zin wel, denken buiten het vakje om.
Maar als ik denk aan creativiteit, dan denk ik veeleer aan kunst in zijn breedste vorm.
Toch kan er een link zijn, een heel interessante link zelfs, waarbij je gewone dagdagelijkse voorwerpen plots gaat zien als onderdeel van een creatie die niet te maken heeft met het voorwerp op zich. Denk bijvoorbeeld aan Pablo Picasso die van een fietszadel en een stuur van een koersfiets een stierenkop maakte, die dan ook niet alleen mooi was, maar iedereen raakte door zijn eenvoud en originaliteit.
Dit kun je, naar mijn gevoel stimuleren, door bijvoorbeeld jongeren een stuk vaderland te laten opruimen, en alle zwerfvuil te verzamelen. Van dat zwerfvuil moeten ze dan een "ding" maken. Het hoeft niet persé een bestaand ding te zijn, het kan ook een mooie vorm zijn.

Ik heb dat nog gedaan in mijn studententijd, en daar kwamen best leuke dingen uit.
Je kunt ook een groot blad papier nemen, laat drie kinderen daar elk om beurt een lijn op tekenen, zonder dat zij weten waartoe dit gaat dienen.
Nadien moeten ze in kleine groepjes "hun" blad bestuderen, en zien wat ze zien als mogelijke tekening in die lijnen. (Sluit vissen bv uit), en dan moeten ze dit voorwerp dan ook verwezenlijken waarbij de drie lijnen zichtbaar blijven (bv door de lijnen in een ander kleur te zetten).

Op die manier leren ze ook buiten het vakje denken, maar meer op een kunst-creatieve manier...

Maar hieruit blijkt wel, dat creativiteit in de wetenschap en in de kunst ergens een band heeft. Ze komen blijkbaar ook uit hetzelfde hersengedeelte...

Maar echt, dat ik nu weet waar in de hersenen mijn creativiteit zit, dat stimulering van de linkse waarnemingen (oog, gevoel, gehoor) hierbij rechtstreekser in contact is met die plaats in de hersenen kan me misschien helpen, maar als ik heel de tijd moet staan denken (links bekijken, links luisteren) dan denk ik dat dit fnuikend zal werken... Ik zal het dus maar houden op werken met mijn goed oog, en dat is het linkse...

Normaliter moet ik morgen naar de academie, maar mijn auto moet binnen voor het groot onderhoud (nieuwe distributieriem, wat dat ook mag wezen)... En dus ben ik mijn auto een paar dagen kwijt...

In al mijn creativiteit heb ik geen andere mogelijkheid om er te geraken, er is geen openbaar vervoer naartoe, en bovendien kan ik zo niet met mijn koffer rondzeulen met al mijn gerief in. Ik geef toe dat er wellicht niemand is met zoveel materiaal als ik, maar op dat gebied ben ik gepassionneerd, ik wil voor wat ik doe het juiste gerei en het gemakkelijkste...
Mijn creativiteit is dus niet alleen gebonden aan één hersenhelft, maar ook aan het goede gerief..
djudedju

tot de volgende ?

Verrassing

Gisteren zijn we naar Burst geweest, naar de rommelmarkt. Burst heeft een behoorlijk grote rommelmarkt, en soms vind je dan wel eens iets, iets verrassends...

Tegenwoordig kopen we maar heel zelden iets... We zoeken ook niet bepaald iets. We kijken gewoon, of er soms nog iets ligt dat bij onze verzamelingen past, of iets wat nuttig of handig is voor onze verzamelingen, of voor Crea van Ziekenzorg.

We reden dus gisterenmorgen naar Burst, en wonder boven wonder vonden we een plaatsje dicht bij de markt. We hebben daar nog nooit zo dicht gestaan als nu. We wandelden naar de markt, en dan langs de markt, hier en daar een babbel met een verkoper die we kennen... Kortom, een uitstap zoals we bijna iedere week kennen. Plots zag ik op de grond een hoopje wandelstokken liggen. Toch eens kijken, wie weet zit er iets moois tussen... En bingo !

Eerst dacht ik dat het een paraplu was, die volledig in een houten schede zat, maar niets van dat ! Het was een echte originele wapenstok. Met veel goede wil lijkt het op een wandelstok, er zelfs een kenmerkend voetje aan, net zoals bij alle oude wandelstokken, maar de knop is echt niet geschikt om er op te steunen tijdens het wandelen, ook al is het uit koper en opvallend in het geheel.

Ik nam het ding op, en zag meteen dat het een wapenstok was, eventjes geprobeerd of ik het nog open kreeg, want veel van die dingen zijn vastgeroest, of zijn doorgeroest, zodat er alleen een stukje rest van het wapengedeelte. Maar hier, ook al was het rapier roest, het was volledig ! En de punt is nog steeds zo scherp dat je je zou kunnen kwetsen als je niet voorzichtig waart in het voelen ! De meeste van de moderne wandel-wapen-stokken hebben een plat, bijna mesvormige sabel, de oude zijn meestal veel zwaarder, zijn dikker van metaal, hebben geen snede, maar wel een behoorlijk scherpe punt, en zijn dus zuiver steekwapen. Het exemplaar dat ik nu heb, is ook van dat type, zuiver steekwapen.

Eens horen naar de prijs... Het viel reuze mee, de man wist waarschijnlijk niet dat die dingen niet zo vaak te zien zijn ! Toch nog eens afgeboden, en ook dat lukte...

Ik ben nu dus de fiere bezitter van een echte originele wapenstok ! Een stok met een beetje schamele ornamenten, maar die dus nooit echt diende als wandelstok, maar zuiver als wapenstok. Je houdt een dergelijke stok onder de arm, zoals een officierenstok...

Ik heb een heleboel wandelstokken die ook een wapen bevatten, sommige ook heel oud, maar een echte wapenstok, die alleen wapen is, dat had ik nog niet. Het is geen pronkstuk in de zin van schitterend afgewerkt, maar het is een wapenstok, een oud stuk. Het is geen verborgen wapen. De vorm verraadt duidelijk dat het een handvat is en een schede. Het moest wellicht duidelijk maken dat de man gewapend was, zodat het hopelijk nooit tot een treffen kwam... Of heeft het misschien toch ooit gediend ? Dat zal wel een vraag blijven.

Ik ben in ieder geval heel blij met die uitbreiding van mijn verzameling, al is het dan ook niet echt een wandelstok...

Toen ik probeerde het ding tussen de andere wandelstokken te plaatsen, zegden we allebei  "We gaan ze eens moeten uit nemen, en allemaal weer eens netjes plaatsen... Het is gek, maar die dingen schuiven wat, en zitten dan scheef. Mochten ze allemaal naar de zelfde kant schuiven, dan zou het niet erg zijn, maar ze schuiven blijkbaar elk zijn eigen richting uit, en dan moet je zoeken hoe je er nog een stok tussen krijgt... Ik ga in de bodem dus latjes nagelen, zodat het schuiven verhinderd of toch minstens beperkt wordt...

En ondertussen alle stokken met metalen handvatten netjes weer oppoetsen... Zijn we enkele uurtjes zoet...

Weet je, dan ga ik ook eens tellen hoeveel stokken er nu al zijn... een stuk boven de honderd, dat is zeker, maar hoeveel precies ?

tot de volgende ?

Ja.... nee... ja... Nee !

Wat hebben ze gezegd op het weerbericht?
Dat het gaat regenen, is het nog niet bezig ?
Nee, alles ligt droog.
Gaan we dan naar de rommelmarkt ?
Ik ga eens kijken op de computer naar buienradar...
....
Ze geven maar heel weinig regen, wellicht wat gedruppel...
Wat gaan we doen?
Gij moogt kiezen.
Awel, dan gaan we !
Ok !
GPS gezocht, de auto uit de garage gereden, op straat gezet, de GPS op locatie...
Twee kilometer verder beginnen kleine spatjes op de voorruit te vallen...
Zouden we niet beter terug keren?
Mmmm !
Eerste zijweg ingeslagen, naar Volkegem, gekeerd op een inrit en terug huiswaarts
Het regende al weer niet meer....

De buienradar op mijn computer springt van 53 minuten op 95 minuten...
djudedju
Als het nu niet regent, dan dreigt er onweer binnen in huis. Allee, dat is sterk overdreven, maar ik zal toch wel eens mogen horen: We hadden toch beter door gereden...

Kijk, en dan vraagt een mens zich af, waarom ieder gesprek in ons Belgenland begint met het weer...

Ach, we hebben al heel veel rommelmarkten gezien, daar voor hoeven we het niet meer te doen. Als we naar de rommelmarkt gaan, dan gaan we vooral voor de uitstap, voor de babbels, voor de uitstap. Maar als het regent, of zelfs maar motregent, dan is er op de rommelmarkt niets te beleven. De kraampjes beschermen hun waren met een groot vel plastic, en je ziet amper dat er iets onder zit, en een babbel kan er ook niet echt meer af, ze staan onder een paraplu wat bits te kijken, of zitten in hun wagen.

Je wandelt dan in de regen langs eindeloze rijen niets.
daar heb je ook niets aan...

Dan is het beter thuis te blijven, en je wat onledig te houden op de computer. Straks gaan we dan ook nog eens het aquarium kuisen, want ik hoor de filter, en dat wijst er op dat hij het straks laat afweten.
... en zo zal de dag ook weer voorbij zijn.
Op TV zal het toch weer maar koers zijn (Ik heb de stellige indruk dat de zenders betaald worden om dat te willen uitzenden !). Voor mij is dat niet erg, ik kijk toch zelden TV, maar voor Anny is dat erg, zij combineert graag de rust met wat TV.
En zo is TV het tweede gespreksthema in ons land.
En steevast gaat het zo:
" 't Is weer niets op TV" of " 't was weer niet op TV"
Heel zelden eens "Heb je dit of dat gezien ?"
Het ergste vind het als Anny na een uur of zelfs iets langer opstaat uit de zetel en zegt: " 't Was weer niets op TV"... Wat zit ze daar dan naar dat ding te kijken?
Als het mij niet aanstaat (meestal), dan pak ik een boek, een kruiswoordraadsel of een sudoku, en dan kijk ik alleen eens op, als ik iets hoor wat me intrigeert...

... en ergens heb ik wel wat heimwee naar de tijd dat we geen TV hadden, en gezellig zaten te spelen met de kaart (of in die tijd met elkaar).. Maar die dingen zijn onherroepelijk voorbij. Als je nu zegt gaan we eens kaarten? dan is Pffft het antwoord. Kaarten is blijkbaar nog vervelender dan de TV ?

Soms heb ik de indruk dat "Het Bestel" "De Maatschappij" ons leven steeds meer van buitenaf regelt. Je moet eens buiten kijken rond het uur van het avondnieuws op TV... Je kunt wellicht rustig in je blootje buiten lopen, geen mens die het zal zien. Iedereen zit obligaat naar die lichtbak te kijken... En een lichtbak dat was vroeger iets waarmee de stroper konijnen lokte om ze te kunnen afschieten... Nu is de moderne lichtbak het middel waarmee "Het Bestel" de mensen dirigeert in die of deze richting... Soms lukt het net niet en moet een Cameron vaststellen dat de Britten deze keer niet met ogen open in een zinloze oorlog trappen... Maar dat is héél uitzonderlijk ! Meestal zit de massa al te knikken voor de vraag gesteld is...

Je hebt tegenwoordig dan ook heel weinig originele gedachten.
En dat in de academie zo veel mensen zitten om te leren creatief te zijn, dat is gewoon een bijna lichamelijke dwang om te herstellen van het feit dat we steeds op het vooropgestelde lijntje moeten lopen...
Hé, wordt wakker !
Denk eens zelf !

...
Ach, ik zie het al, het lukt niet meer
djudedju


tot de volgende ?