De grote browsertest...

English: Browser usage share on Wikimedia Foundation projects on June 2011. (Photo credit: Wikipedia)

Ik weet niet wie dit organiseert, maar nu en dan zijn er mensen die voor ons eens gaan uittesten welke zaken wij nu eindelijk maar eens moeten gaan gebruiken als we het neusje van de zalm willen...

Nu zijn de browsers weer eens getest: Internet Explorer, Chrome, Firefox en dergelijke werden in het lang en in het breed getest en vergeleken.

Nu zou je kunnen denken: "Nu weet ik het eindelijk !", maar niets is minder waar !
Al naargelang je dezelfde test beoordeelt en geïnterpreteerd ziet in het ene tijdschrift, of in het andere, zie je totaal verschillende interpretaties over de uitslag.

Als ik als leek de test bekijk, dan lijkt me Chrome er het vaakst het best uit te komen, en dus denk ik: Joepie Chrome dan maar... Maar als ik de beoordelingen lees, dan lees ik heel andere zaken. Een tijdschrift die nogal gebonden is aan I.E. van Windows, belicht dan waarom het zo interessant is dat IE uw browser moet zijn, want die is het best in huppeldepup. In een ander blad opteert men dan eerder voor Firefox, want kijk, daar en daar, en dat zijn toch de belangrijkste eigenschappen, daar is Firefox de beste...

Ik heb dan binnenpretjes...
Ik heb twee browsers op mijn pc staan, en ik heb er zeker een vijf à zes uitgetest. De browser die ik het meest gebruik is Chrome, en voor de zaken waar ik Firefox beter vind, ga ik op Firefox werken. Ik ga niet ontkennen dat andere browsers wellicht  beter kunnen zijn voor andere zaken, maar met die twee heb ik alles wat ik - voor mijn gebruik- nodig heb.

Maar mijn binnenpretjes gaan verder...
We zien een test, we lezen de cijfers, en we zien die cijfers als feiten, tot we de interpretaties van de "keurders" er bij lezen... En dan zie je dat je met cijfers alles kunt bewijzen, alles kunt interpreteren zoals jij het wilt, zoals het in uw kraam past...

Ik heb een paar jaar "Test Aankoop" gekocht, en hoe langer ik dat las, hoe kwader ik werd.
 Ik ga niet zeggen dat hun testen verkeerd zijn, maar ook daar zie ik weer interpretaties, maar als lezer van dat blad krijg ik maar één interpretatie: de hunne.
Bovendien stelde ik vast dat bij die testen er telkens een bepaald gamma van producten werd beoordeeld... Niet alle merken, maar een bepaalde keuze aan merken.
Nogal dikwijls stelde ik vast dat het merk dat mij interesseerde er niet bij stond.

Dat is ook in wat ik zag over die browsers het geval. Het kan best dat jij al jaren werkt met browser X, maar dat staat dan net niet in die test...

Met andere woorden, die test is maar een test die gaat over de keuzes van een één of een beperkt aantal testers... Dus, niets om je druk over te maken.

Net zoals de test in het boekje van Testaankoop, een besluit over een beperkt lijstje van producten...

Zegt het ons dan niets ?
Oh ja wel, maar het is maar wat het is, en de kans zit er in dat men een bewuste keuze maakt van producten, om er zeker van te zijn dat merk X er goed uit komt ...
Bovendien, wie zegt dan welke punten de voornaamste zijn? Wie zegt dat dit voor U de punten zijn die jij het belangrijkste vindt ?
Kortom, trek je niets aan van die dingen...

Ga op je eigen oordeel af, daar voel jij je toch het beste bij.
Stel dat je nu een andere browser gaat installeren, op basis van die testen, denk je dan dat een garantie is voor een beter product ? Negen op tien zul je er niet tevreden over zijn, omdat je weer moet leren hoe dat ding te gebruiken... Pas als je het een hele tijd gebruikt, zul je eventueel vast stellen dat het een goed product is, maar of het dan beter is, is iets waar je steeds aan zult blijven twijfelen.

En eigenlijk is dat met bijna alles zo...
Je eet liefst de soep die je vrouw maakt, omdat je die gewoon bent... En hoogstens heb je ook goede herinneringen aan de soep van je moeder... De soep van een ander smaakt wel, maar niet voor alle dagen... Tenzij je die soep ook gewoon zoudt worden.
Wij zijn vooral gewoontedieren...

Daarom is het zo moeilijk om op een ander manier te gaan leven. Het doorbreken van een stramien, dat vergt inspanning, en inspanningen... dat mijden we liefst...
Dus blijf, test of geen test, rustig bij de browser waar jij je goed bij voelt...
En zoek je een uitdaging, probeer dan maar eens een ander...
Maar doe je oude nog niet weg, zodat je er op kunt terugvallen. Toen ik Chrome installeerde, was ik er helemaal niet tevreden over, nu vind ik dat de beste... Ik heb het leren gebruiken... In het begin alleen voor de zaken die ik vond die daar het best gingen, en voor de andere dingen schakelde ik over op mijn oude browser. Maar als het voor een kleinigheid was, bleef ik maar, het was de moeite niet... Toen ik het eenmaal gewoon was, deed ik bijna alles met Chrome... Gewenning. Meer niet...

En gewenning, dat is een groot stuk van "het zich goed voelen"...

tot de volgende ?

sneeuwballen

Nederlands: Affiche: "Alleen uw gift is in staat deze kinderen te helpen." Vereeniging "Hulp voor Onbehuisden" (Amsterdam). (Photo credit: Wikipedia)

Tot mijn verbijstering gelezen en gehoord dat er gemeentebesturen zijn die het gooien van sneeuwballen door kinderen strafbaar maken (GAS-boetes). Ook het maken van een glijbaantje hoort bij de strafbare feiten.
Kinderen in de kinderopvang mogen geen lawaai meer maken, en geen geurhinder (!) veroorzaken.
Kortom:
Kinderen zijn in onze leefgemeenschap eigenlijk ongepaste, onaangepaste, ambetante, vervelende en luidruchtige overbodigheden...

Waar zijn we mee bezig ?

In het bos moeten ze netjes op de paden blijven, buiten kunnen en mogen ze niet meer spelen, want ze storen koning auto.
Alleen het maken van het kind is nog iets leuks, maar dan liefst zonder het risico dat er ook een kind van komt.

Gisteren ging mijn dochter zich aanbieden voor een job, maar ze kreeg te horen dat ze veel te oud is. Ze is 40 jaar...

Als ze nu nog wat verder gaan in hun hekel aan (haat tegen?) kinderen, waar gaan ze dan jonge krachten halen?

En ik, ik ben wellicht helemaal uit de mode... Ik hou van kinderen, en ieder jaar laat ik mijn haar lang groeien tegen die datum, om een waardige Sint te kunnen zijn. Ik voel me ieder jaar weer gelukkig als ik de vreugde zie van die kinderen bij het ontmoeten van de enige echte Sint, bij wie ze aan de baard mogen trekken.

Ik ga me moeten herscholen om me aan te passen aan de huidige maatschappij, leren om kinderen af te schrikken, weg te jagen en hen verbieden lawaai te maken... Laat staan dat ze ook nog eens zouden lachen !

Als een kind naar mij een sneeuwbal gooit, dan vind ik dat een compliment ! Dan heb ik het gevoel dat ik voor de jeugd nog besta, dat ik niet verdwenen ben in de grijze massa... En als ik sneeuw vind waar ik bij kan (de grond is zo laag tegenwoordig), dan zal ik mee doen, ook een bal sneeuw in mijn handen vormen, en naar hen gooien. En van heel diep in mij zal dat kinderlijke van vroeger weer een beetje naar boven borrelen !

Ik hou van kinderen, omdat zij dat onbevangene hebben, omdat zij nog echt spelen, omdat zij stuk voor stuk kunstenaars zijn die in hun tekeningen een hele wereld, hun wereld stoppen... Picasso zei dat ieder kind een kunstenaar is, en dat een volwassene slechts kunstenaar kan zijn, als hij het kind in hem vrij laat bewegen, vrij laat doen...
... en wij, wij gaan ze verbieden te spelen? te joelen?

Waar zijn we mee bezig ?

Een kind is geen volwassene in pocketformaat !
Een kind moet kind kunnen zijn, moet kunnen spelen, ravotten, de wereld ontdekken via het spel.

Er komt nog een heel leven van volwassen zijn, van verantwoordelijk zijn, van werken en opvoeden... En in dat opvoeden moet een heel pakket spel zitten !!!

Hoe we het ook bekijken, we zijn als mens ook gewoon dieren, zoogdieren... En dus durf ik het aan om eens over dat fictieve muurtje te gaan kijken, kijken wat onze mede-dieren doen met hun kinderen... Tegenwoordig kun je wel iedere dag mooie reportages bekijken over de dieren... en zien hoe jonge dieren vooral via het spel leren volwassen te zijn.
Alleen onze kinderen moeten meteen volwassen ageren, volwassen zijn, als kleine volwassenen acteren in een wereld die nog niet de hunne is...

Waar zijn we mee bezig ?

Laat het kind toch kind zijn ! Leer het via spel volwassen te worden. Leer het via spel verantwoordelijkheid kennen... Laat het spelen !!!

tot de volgende ?

Rijm

English: Church of Our Lady of Pamele, Oudenaarde, Belgium Nederlands: De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele te Oudenaarde (Photo credit: Wikipedia)

Het is ijzig koud en bolle mist ! En wat krijg je dan? Juist, heel mooie berijpte takjes en draadjes.
Nu zien we dat aan onze dakgoot (van mijn buur en mij) er ontelbare zweefdraadjes hangen van ontelbare kobbetjes die zich door de wind lieten meevoeren tot aan ons huis...
Normaliter zie je die draadjes niet eens hangen, ze zijn zo dun en zo onzichtbaar, dat je ze alleen ziet als er de zon op schijnt, en wij zitten hier aan de noordkant...
Nu echter is heel onze dakgoot versierd met dikke wollige witte draden.
Onder het witbesneeuwde dak geeft het de indruk dat er een witte doek onderaan aan het uitvezelen is...

Niet echt mooi, maar wel eens iets anders.
De takken van de linde en van de meidoorn zijn dubbeldik geworden in hun witte jas.
Dat is wel mooi !

Aan de andere kant van ons huis, de zuidelijke gevel, heeft het gisteren in de zon ietsje gedooid, en nu hangen er lange ijspegels aan het dak.
Ook mooi... Zolang je ze niet op je hoofd krijgt...

Met die mist verliest de wereld zich in het wit. Alleen de onmiddellijke voorgrond zie je nog, witbesneeuwd, en je kunt niet precies zeggen waar het wit van de grond overgaat in het wit van de mist. Je lijkt wel in een bol te leven.
Ook het geluid is gedempt.
Precies of het geluid durft je niet te storen in deze witte toverwereld...

De buitenwereld is prachtig... van uit mijn warme woonplaats. In de tuin staat een voederhuisje, hangen vier mezenbollen en hangt er ook nog een soort bokaal met zaad die vanzelf naar beneden rijst naargelang de vogels er van eten... Iedere dag moeten we nieuwe voorraden hangen en zetten... Tientallen vinken (dat is voor het eerst dat we er hier zoveel zien), roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, heggenmussen, mussen, merels, tortelduiven, houtduiven en zelfs een verdwaalde meeuw kwamen en komen hier fourageren.  In Oudenaarde zitten ook pestvogels, zeldzame trekvogels, in een prachtig verenpak. Een kennis nam er foto's van en zette die op Facebook...

Ik heb compassie met die frêle beestjes, maar nog meer met de dutsen die nu op straat leven... Hier zie je ze niet zo vaak, ze zitten meer in de grootsteden, waar ze leven in de marge van de maatschappij. De clochards van ons landje...

We durven wel eens denken "hun eigen schuld", maar het is niet zo makkelijk om, eens men de bergaf aan het glijden is, die glijpartij stop te zetten, en nog veel moeilijker om terug de helling op te kruipen. We hebben een maatschappij die aan elkaar hangt van administratieve regeltjes en - regels. Eens je door een of ander feit, uit één van die regeltjes zijt gevallen, lijkt het of alles aan elkaar hangt, en je rolt steeds sneller en sneller uit al die regeltjes weg. Je hebt niet voldaan aan A, dan kun je attest B niet meer krijgen om te kunnen genieten van C... Je kunt die letters vervangen door ziekenkas, door werkloosheid, door kans op tewerkstelling, door het verkrijgen van een woning... en ga zo maar door.
Je moet eens praten met mensen die in organisaties werken zoals de voedselbanken en dergelijke...

Soms heb ik het gevoel dat we ook voedertafels zouden moeten zetten voor de sukkelaars onder onze medemensen, met warme nestkastjes...

tot de volgende ?

Koud -12.7°Celsius

A putto showing a thermometer with the old Celsius scale (0°C boiling point of water, 100°C freezing point) (Photo credit: Wikipedia)

Gezien op de thermometer: -12.7° Celsius...
Da's brrr koud.

Ik hoop dat er weer niet te veel schade is aan planten in de tuin ! Vorig jaar hadden wij ook veel te veel warmte tot heel ver in december, en dan plots heel harde kou... Gevolg winterharde planten die hier al jaren zonder problemen overleefde, waren plots of afgestorven of deerlijk gehavend... Dit jaar is het weer zoiets: eerst veel te lang veel te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar, en dan plots koning vorst in het land... Een zaak die me iets beter lijkt dan vorig jaar: de kou is dit jaar niet van vandaag op morgen heel diep gegaan... er zijn een paar dagen overheen gegaan... hopelijk maakt dit verschil...

Ik vermoed dat het verschil ook voor planten zit in de gevoelstemperatuur... Ik verklaar me nader:
Een plant in een normale winter, heeft praktisch geen sap in zijn takken zitten. Voor de winter sluit de plant de toevoer af, en heb je te maken met een quasi droge plant. Een droge plant kan betrekkelijk goed tegen de vorst, omdat de vorstschade vooral ontstaat door het bevriezen van vocht. Als er vocht in de cellen van de plant zit, en dat vervriest, dan is er kans dat de celwanden scheuren. Ijs neemt meer volume in dan water, zodoende is de cel te klein en scheurt open onder de druk.

Gevoelstemperatuur is niet de temperatuur die we aflezen van de thermometer, maar de kou die we lijken te voelen. Als het waait voelt het veel kouder aan dan de thermometer aangeeft. Om deze temperatuur te meten, werkt men met een "natte thermometer"... Het verschil in temperatuur ontstaat door dat het vocht reageert op de vrieskou, en sterker afkoelt dan een droge massa. (Ik ben geen scheikundige... als je meer technische uitleg moet hebben, ga dan maar eens bij een scheikundige op bezoek...)

Maar planten die vocht bevatten zullen wellicht ook daardoor sneller en dieper bevriezen dan de temperatuur alleen zou veroorzaken, zonder dat vocht en zonder wind.

Ik ga deze week niet naar de academie: de wegen zijn niet zoals ze moeten zijn, en bovendien werken ze daar nu aan de parking, met als gevolg dat daar bijna zeker geen plaats meer is om te parkeren. Als ik daar niet kan staan, dan is het meteen een heel stuk verder, en dat op banen die bovendien ook hier en daar nog glad zullen zijn... (Er zijn in de omgeving nog wat braakliggende gronden en lege panden, waar de voetpaden quasi zeker niet sneeuwvrij gemaakt zullen zijn !)

Dus: een weekje thuis, bij moeder en bij de centrale verwarming...

ps: de kippen leggen ook niet. Poepke dichtgevroren?

tot de volgende ?

sneeuw

Pablo Picasso, 1937, Guernica, protest against Fascism (Photo credit: Wikipedia)

Er ligt zo'n 10 cm sneeuw op het voederhuisje voor de vogels...
Nu is de wereld werkelijk wit !
De auto's rijden nu al weer, maar vanmorgen vroeg kropen ze door de straat. (Eén wiel opheffen, voorzichtig tien cm naar voor, dan ander wiel...)
Nu is de baan voor ons huis een soort zanderige sneeuwweg. De sneeuw is stukgereden en ziet er uit als zand, klaargelegd voor een mooie cycrocloss.... (Voor uitleg over dat woord, zie blog van een paar dagen terug).

Nu is het veld helemaal wit, waar van die geel-bruine stoppels van de afgereden maïs uit naar boven priemen. Waar gaan de duizenden houtduiven nu bevoorrading vinden? En de ratten? Ik ga mijn kiekenskot maar afsluiten zeker ?


Winterstilte


De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.

De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.

De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootsche, stille wonder.

Jacqueline E. van der Waals
Uit Nieuwe verzen 1909

Ik heb dit gedicht gekopieerd als een blijk van restitutie... Ik heb verschillende malen stukjes uit dit gedicht geciteerd, en het daarbij iedere keer toegeschreven aan Alice Nahon. Niemand heeft me verbeterd, maar het is dus van Jacqueline E. van der Waals... (Sorry Jacqueline, ik zal het nooit meer doen...) Ik vind het nog steeds een schitterend gedicht, die -oh zo mooi- de tere pracht beschrijft van de sneeuw...
Ik vermoed, gezien de stijl dat beide dichteressen uit zo wat dezelfde tijd stammen... Ik hou wel van poëzie, maar dan van echte gedichten, met rijmen en versvoeten... Eén uitzondering wil ik wel eens beluisteren, lezen, van genieten, en dat is Paul Van Ostaijen... Misschien zijn er ook nog wel andere, maar dan ken ik die niet, en niet-kennen is niet-beminnen...

Het is niet zo, dat ik hele boeken vol poëzie zit te verslinden, maar nu en dan een gedichtje, dat vind ik heerlijk. En het mag best bombastisch of barok zijn, als het mij raakt is het goed. Want ik denk dat poëzie net is als de andere kunst: het spreekt je aan, of het spreekt je niet aan... Je staat vol bewondering voor een schilderij, en een ander wandelt er achteloos voorbij...

Echte kunstwerken, dat zijn de werken waar iedereen voor blijft stil staan. Dingen die iedereen raken. Zo heel veel zijn er niet ! En ergens zijn ze dikwijls een bron van ongenoegen voor mij ! Dat klinkt een beetje gek, maar ik verklaar: Neem nu Pablo Picasso, die heeft een paar schilderijen gemaakt die heel scherp en heel duidelijk de massa aanspreken, en dan ook nog honderden "gewone" werken. Maar omdat het een Picasso is, heeft het dan een abnormale waarde. Dat vind ik bullshit ! Ik ben verslingerd op heel wat werken van Dali, maar ik zag ooit originele tekeningen van hem te koop aan exorbitante prijzen, waar ik geen Euro zou voor overhebben ! (Tenzij om voort te verkopen aan de gekken die de naam kopen en niet een kunstwerk !)

Oh ja, de vogeltjes hebben honger ! Vergeet niet wat eten te geven aan die beestjes ! Ook al waren het maar de kruimeltjes van het brood, ze vinden nu geen eten in deze toegesneeuwde wereld ! Drinken hoeft nu niet, ze pikken wel sneeuw, maar eten. Eten. ETEN !

tot de volgende ?

te laat ?

Deze morgen had ik ik geen kans om te bloggen... We zijn naar de specialist geweest met Anny, voor de opvolging van haar borstoperatie, alles is in orde. In mei moet ze terug een mammografie doen, en in juni moeten we dan bij de dokter voor de evaluatie...

Dus, tot zover is alles ok... We zien dan wel weer verder...

Nadien moesten we nog wat boodschappen doen, want ze geven veel sneeuw, en hier in onze Vlaamse Ardennen moet je dan niet op baan gaan als je niet echt moet !!! De heuvels die anders de pracht van de streek zijn, zijn dan veelal glijbanen waarop de auto's pogen te skiën...
Dus vandaag alles zoveel mogelijk bij gehaald voor gans de week...

Het was middag toen we thuiskwamen...

Morgen is er dan wel weer een normale blog...

tot de volgende ?

Cycrocloss ?

Nederlands: Elio Di Rupo, Waals-Belgische scheikundige en politicus, Parti Socialiste (PS) (Photo credit: Wikipedia)

Vrijdagnamiddag gehoord op radio 2: "Het Belgisch kampioenschap cycrocloss"
En nee, ik wil niet lachen met de spreker die daar een lapsus linguae maakte... In tegendeel ! Ik hoorde aan de fractie hapering in de stem, dat hij zelf zijn fout had gemerkt, maar hij hernam zich en vervolledigde zijn zin, alsof er niets was gebeurd ! Ik heb daar grote bewondering voor !
Was ik de spreker van dienst geweest, dan had ik onvermijdelijk beginnen lachen met mezelf, en kon ik de eerste minuut niets zinnigs meer uitbrengen, maar de spreker van radio 2 niet, onverstoorbaar ! groots !

Misschien een kleine tip: hij had ook gewoon kunnen spreken over veldrijden, daar is minder kans op een lapsus dan bij cyclocross...

Ik herinner mij het woord niet meer, maar ik herinner me des te beter dat ik ooit in de klas, les Nederlands, zo'n lapsus maakte, en wat de leerkracht ook zei of deed, ik kon niet hernemen of verder doen, ik zat met de slappe lach...

Soms is een lapsus niet echt een lapsus... Mijn oudste zus moest ooit een gedicht voordragen over Klokke Roeland, kleppe brand... Ons vader zei dan telkens "je sleppe brandt" (Westvlaams voor je slip (van je hemd) brandt)... Toen mijn zus in de school aan het voordragen was zei ze ook "sleppe brandt".... Woorden wekken, voorbeelden trekken in de praktijk gebracht.

En onze oud-Voorzitter René, verwelkomde de eerste minister Leo Tindemans tot drie keer toe als Theo Lindemans... Bij ons was de man voor eeuwig herdoopt...

Maar hoe dan ook, het is gênant als je het voorhebt...
Je voelt je zelf ergens zo stom. Eigenlijk is het helemaal niet zo erg, en iedereen weet best wat je wil zeggen... Maar soms is het zo grappig dat je ondanks jezelf een lachje niet kunt onderdrukken.

Maar vandaag is het dus het Belgisch kampioenschap veldrijden ofte cyclocross... Ik weet niet hoe het daar zal zijn, maar hier ligt er sneeuw... Het rolluik van de badkamer krijg ik maar half omhoog, en dat van de kamer van Koen al helemaal niet... De baan ligt er glad bij, en dus gaan we niet naar de rommelmarkt, tenzij het heel vlug gaat dooien... Maar het ziet er niet naar uit !

Van hier, in de warmte, is het wel mooi om te zien. Voor mijn deur ligt een schilderij van Valerius De Saedeleer te blinken. Het witte veld, doorspekt met hier en daar wat zwarte lijnen waar de aarde niet gedekt is door de sneeuw. De bomen zijn wit gekruind, en waar nog bladeren aan de bomen hangen, daar zie je nu witte wollige struiken.... Mooi, maar koud en glad.

Sind ik zo sukkel met mijn rug, ben ik doodsbang dat ik zou vallen, en mijn rug nog meer verdemoleren... (voor niet West Vlamingen : kapot maken)... En dus is sneeuw niet mijn ding, net zo min als ijzel.

Maar volgens het weerbericht zal binnen een week geen spoor van sneeuw, noch van ijzel meer te zien zijn, is de vorst weer uit het land. Kan ik goed begrijpen, de vorst staat in ons landje onder vuur, sinds de erfeniscapriolen van ons Fabi...

Te krijg: Koningshuis met ervaring
bevragen bij Elio Di Rupo p/a Wetstraat 16 1000 Brussel.
Schrijven bij voorkeur in het Frans...

tot de volgende ?