Van spinnende spinnen en breiende bacteriën

Image via Wikipedia

Het garen van de spin is veel geld waard! Blijkbaar wordt het gebruikt in allerlei gesofisticeerde spullen, en men kan nog steeds geen draad maken met dezelfde goede eigenschappen van de draad van Ariadne...
Huisvrouwen, denk daaraan vooraleer u met de kobbenjager door het ijle web veegt.
Nu is het vergaren van spinnendraad een kostelijk werkje, en blijft spinnenrag dus duur. Maar, helaas, Oh Spinnendraadverzamelaars, nu heeft men een bacterie "geschapen" die een soort draad produceert, met omzeggens dezelfde eigenschappen als de draad van de spin.
Een bacterie is veel groter dan een virus, dus is het niet ondenkbaar dat er bacteriën zijn die besmet worden met virussen (viri?). Ik zie het zo al gebeuren!
Na een ontsnappen van enkele breiende bacteriën zien we her en der in ons huis massaal stofnetten ontstaan, die echter geen stofnetten zijn maar breiwerk van uitgebroken boefachtige bacteriën. In het natte en kille najaar komt een griepvirus het huis binnen, en die besmet niet alleen de mens, maar ook zijn hond en zijn kanarievogel en uiteindelijk zijn breiende bacterie...
Verzwakt door de griep en de bijhorende koorts is het voor de zieke bacterie makkelijk soelaas te zoeken in het lichaam van de zieke mens... en zie, plots heeft hij (de mens, niet de bacterie) geen loopneus meer, aan zijn neus groeien immers vanzelf grote sterke zakdoeken in de vorm van zakken, zakdoekzakken dus. Vol snot. Heerlijk. De patiënt is overleden, verdronken na het scheuren van de snotzakken.
djudedju.

Och, weet je, dit verhaaltje is maar één uiting van de schrik die ik heb van al dat geknoei met de natuur. Wie kan mij garanderen dat die zelfgemaakte bacteriën niet eens echt ontsnappen, niet eens echt "verwilderen" en, daar ze gemaakt zijn van andere bestaande bacteriën, is het niet ondenkbaar dat er een soort terugkruisingen ontstaan, met allerlei slechte, negatieve eigenschappen...
Ik heb ook dergelijke bedenkingen bij de proefnemingen waarbij men mensenharten laat ontstaan in varkens, om zo steeds over voldoende organen te beschikken... Krijg je dan een hart in je lijf, die hoe je het ook bekijkt, iets van een varken heeft... Zal dit niet net voldoende zijn om een brug te maken tussen de ziekteverwekkers die nu alleen maar varkens kunnen besmetten, om plots ook de mens kunnen besmetten en een heel gamma nieuwe ziekten over de mens brengen?
Dankzij het geknoei van de mens zelf ?

Misschien ben ik een doemdenker, maar ik denk dat je maar best voorzichtig kunt zijn. Kijk, als je net als ik geen iota ven elektriciteit kent, dan ga je niet prutsen aan hoogspanning. De mens kent nog steeds onvoldoende van de natuur, om met genen, dna en bacteriën te gaan smossen!

Nu kun je stellen dat we het nooit gaan leren, als we er niet in neuzen en mee prutsen, maar moeten wij dat wel doen ?  Is het echt zinvol dat we ingrijpen in de natuur ?
Is het echt belangrijk dat we kanarievogeltjes kunnen bouwen met hemelsblauwe veren? Of druiven die kunnen groeien in de eeuwige ijsvlakten van Antarctica ? We weten nog niet eens welke planten en dieren we nog niet eens hebben ontdekt in de uithoeken van onze mooie en rijke wereld, maar we willen het bestaande al "bewerken"...

En dan maar prutsen om de natuur in stand te houden... Op even absurde manier: we houden van de heide, dus moet de heide blijven bestaan. Logisch ? Nee hoor! Als je de heide laat zoals hij is, dan evolueert hij vanzelf naar een totaal ander natuurbeeld. Maar dat mag niet, we moeten de heide conserveren, en dus de natuur tegenwerken om de natuur in stand te houden.
Logisch toch ?
djudedju

Ach, weet je, ik vind de heide ook mooi. Maar laat ons dan op zijn minst eerlijk zijn, en zeggen dat we dit stukje cultuurland willen in die staat houden, en niet de groene jongen gaan uithangen, want dat doen we op dat moment juist niet.

Maar dat zal wel "des mensens" zijn zeker ?

tot de volgende ?

Vlaams

Image by Steffen M. Boelaars via Flickr

Ken je VRTtaal.net ? Nee, moet je eens opzoeken, het is interessant en heel leerrijk voor allen die wel eens schrijven (en wie doet dat nu nooit ?)...
Toch ben ik niet met alles even gelukkig! Ook bij de VRT durven ze wel eens vermelden dat een en ander "Zuid-Nederlands" is, als ze Vlaams bedoelen. De dikke Vandaal doet dat ook! Ook daar zie je bij bepaalde woorden vermeld: Zuid-Nederlands...
Bij mij kriebelt dat...
Eén, we zijn hier niet het zuiden van Nederland. Volgens Toon Hermans is dat Nederlands Limburg. Luister maar eens naar zijn sketch waar hij zegt dat  hij "from the saus (south met overdreven th...) is". Heerlijke kolder, maar zijn zuidnederland heeft dus geen bal te maken met Vlaanderen.
Het zou veel correcter zijn moest de dikke Vandaal dus gewoon Vl vermelden: Vlaams...
Wat nog erger is, men geeft het de schijn dat het Vlaams iets minder is dan het Nederlands... uit Nederland. Ik ga hier helemaal niet zeggen dat onze Vlaamse taal superieur is aan de Nederlandse, maar voor mij is ze net evenwaardig. En voor beiden is de inbreng van de ander een verrijking. Ik vind het heerlijk om eens echte Nederlandse termen te gebruiken, en even lekker vind ik het gebruik van het sappige Vlaams. Ook al zou dat dan wel eens aanleunen bij de Franse taal, dan vind ik daar niets verkeerds aan, tenslotte zijn dat heel nabije buren, en zal er uiteraard wel eens wat invloed van zijn doorgesijpeld. Wij zijn hier ook zo dikwijls bezet geweest door allerlei volkeren, dat je wellicht ook daar de oorsprong kunt vinden van heel veel bizarre woorden en zegswijzen, net zoals je in Nederland veel meer invloeden hebt van het Jiddisch en van hun overzeese gebieden van toentertijd....
De laatste decennia (weer een vreemd woord) zien wij steeds meer invloed van het Engels als voornaamste zakelijke taal, en wie weet krijgen wij in de toekomst wat invloed van het Chinees tot bij ons. Ik vind dat niet erg, het is het bewijs dat onze taal leeft en evolueert.
Het omgekeerde zou mij wel verontrusten, dan pas zou onze taal dood zijn en gedoemd tot verdwijnen.
Ik wil dan ook de dikke vandaal oproepen om het denigrerende (znl) of weg te halen, of te vervangen door het correctere (Vl.). Met dank !

Dat ik dan nu en dan eens een vraagje krijg van een Nederlandse lezer, is helemaal niet erg. In tegendeel, het is dan duidelijk dat wij dat beetje aan het verspreiden zijn tot in het buurland waarmee wij de taal grosso modo delen. Dat het niet helemaal identiek is is een werkelijke verrijking! Het bewijs ? Ik kende ooit een vriend die werkte op een Engels passagiersschip. Voor iedere gekende taal kreeg hij bovenop zijn loon een toeslag. Hij kreeg een toeslag voor Nederlands en een voor Vlaams. Je ziet het, letterlijk verrijkend...

Waar ik wel een hekel aan heb, is dat men het op TV tegenwoordig nodig vindt om alle Nederlandstalige stukken te brengen in een soort dialect. Een soort dialect, want de spelers zijn van alle delen van het mooie Vlaanderen (en Nederland) afkomstig, en allemaal pogen zij een soort veredeld Aantwaarps te praten. Het moet een door alleman verstaanbaar maar duidelijk Vlaams zijn... Tararaaa ! Het is een poespas, helemaal niet meer natuurlijk en het heeft niets meer te zien met een of ander streektaal en nog minder met Vlaams. Ik zou het veel en veel beter vinden als ze dan gewoon Nederlands zouden klappen, kouten ofte spreken... Dan zouden ze op zijn minst de taal van de mensen wat verbeteren. Of ze moeten de stukken dan brengen in een echte en werkelijke streektaal. Geef mij maar een stuk in het sappige Gents of het Ronsisch, niets op tegen. Men zou er wel onderschriften moeten bij plaatsen voor de rest van Vlaanderen, maar dan zou het op zijn minst de verdienste hebben dat het een echte taal is. Bovendien zien we dat de dialecten wat aan het verwateren zijn, dus nu en dan een injectie zou helemaal niet misstaan. (Dat de dialecten aan het verwateren zijn, daar ben ik zelf een schoolvoorbeeld van... als Oostendenaar zit ik hier in Oudenaarde, en ik praat geen Oostends meer, en ook niet echt Maters... De steeds grotere mobiliteit van de mensen brengt mee dat steeds meer mensen gaan wonen in andere streken dan hun eigen dialect-streek... met alle gevolgen vandien)
Heel wat jaartjes geleden hebben we het toneelstuk "Tavi" ( van Valère Depauw) kunnen genieten in Ronse, in het echte Ronsisch... Heerlijk was dat! Ik hoor Tavi nog zingen vuur zien schuun Madleinekie. Om van te snoepen. En in de pauze ook een echt Ronsisch snoepje: buuntjes, Geklakte buuntjes. (De Oudenaardiesten heten de boneklakkers)...
Dat is niet alleen folklore, dat is meer, dat is herleven.
Dat hoort thuis onder de noemer volkskunst
je weet wel, dat wat primitieve, wat naïeve maar och zo heerlijk mooie diep geworteld in de cultuur van de gewone mens...
Het doet mij denken aan kloefen (klompen)... Vroeger zag je voor de vrouwen ook klompen, maar daar was een bloempje in uitgesneden en soms ook op geschilderd. Die vrouwenklompen waren meestal in blinkend zwart, zodat ze wat meer op de "deftiger" schoenen leken.
Dat is wat wij met onze eigen taal moeten doen... een bloempje er op schilderen
het heerlijk eigen accentje er in bewaren en propageren
Vlaming zijn
Vlams koetten

tot de volgende ?

Van de Wetstraat geen nieuws

Image by Personeelsnet via Flickr

Ons aller nichtje heeft zijn strikje al helemaal verfomfaaid van de zeenuween, het wil maar niet lukken. Nu is Madame Non de mosterd gaan zoeken in Turkije, dat is alvast een stuk dichter bij de deur van Abraham. Naar het schijnt is "Grote Strik" al ten rade gegaan bij Lubbers, hoe hij het ginder denkt te doen, maar volgens Lubbers moet je eerst een hartfalen hebben gehad, om harteloos politiek te kunnen bedrijven, en Eliootje wil dat risico niet lopen.
De onderhandelingen zijn moeilijk. Eén van de redenen is dat de opponenten hem steeds in de ogen moeten kijken, want hem de rug toedraaien dat durven ze niet, ook al hebben ze een soepbord in de broek. Of is Elio eerder een Elia ?
Ik weet het niet, en eerlijk gezegd, het interesseert me niet.
Eén ding weet ik nu al, ze geven voortdurend blijk van het feit dat ze geen moment inzitten met de belabberde toestand van het land. Anders zouden ze, hoe dan ook, al lang hebben gepoogd er iets aan te doen. Maar hen interesseert in werkelijkheid maar één ding: hoeveel kan ik uit de pot graaien, en wat kan ik doen om er nog meer uit te pikken.
Meer niet.
Dat het land naar de filistijnen gaat, dat kan hen geen moer schelen (geen bout ook niet), zolang zij nog maar in staat zijn zich onmiddellijk en dik te verrijken, en zolang ze maar kans zien te genieten van het aureool van MACHT.
Bovendien zijn ze gerust in de afloop! Zij moeten zich niet eens herscholen om, na een politiek debacle, onmiddellijk weer aan de slag te kunnen gaan!
Ik heb toevallig op TV een kunstcriticus aan het werk gezien en gehoord, en mij viel de gelijkenis met de politiek enorm op !!! Die critici (?) slagen er ook wonderwel in om gedurende een uur te bazelen over niets en er ook niets echts over te vertellen.
Daar doe ik mijn hoed voor af !
Ik moet toegeven dat dit veel grotere kunst was dan het schilderij waar de man over raaskalde. Want hoezeer ik ook mijn best deed, ik kon in dat volledige zwart geschilderde doek niets anders zien dan een zwart geschilderd doek. Maar ik was verkeerd, dat zwart was de diepste expressie van de verscheurende emoties die de schilder had uitdrukking gegeven in totaal verlies van zinnen. Dat laatste kon ik nog aannemen.
Maar al de rest...
Maar geef toe, heel die spreekbeurt doet je toch ook denken aan wat de politici je voorkauwen aan slogans ?
Alleen, zij denken dat wij degenen zijn die buiten zinnen zijn.
Meer herscholing hebben ze dus niet nodig om van politicus over te schakelen naar criticus.
Voor een arbeider uit de auto-industrie heb je hele complexe herscholingsprogramma's nodig, waarmee je tientallen mensen onledig kunt houden in de VDAB aan herscholingsprojecten... Niet voor politici dus.
Zelfs niet als ze strikjes dragen...
Of een hemd dat ze aan de col niet meer dicht krijgen na een verkiezingsoverwinning.

tot de volgende ?

De kracht van uit je zelf...

Image by Erf-goed.be via Flickr

In "Quest" zat ik een heel interessant artikel te lezen, over het al dan niet bestaan van de kracht van de geest over het lichaam.
Met andere woorden, kan de geest het zieke lichaam genezen ( Ik had graag ook eens gelezen over : "Kan de geest het lichaam ziek maken", maar dat heb ik (nog) niet gelezen.
De meningen van de vroede vorsers zijn verdeeld. Volgens sommigen is het duidelijk dat een positieve ingesteldheid de mens veel makkelijker en veel sneller laat genezen, volgens anderen is daar niets van bewezen en is het dus klinkklare onzin.
Ik denk, als je het vraagt aan "de mens", als ervaringsdeskundige, dan zal de mening heel sterk in het voordeel klinken van de stelling dat de geest invloed heeft op de heling van het lichaam. Want iedereen kent wel mensen die ten dode waren opgeschreven, maar dit niet konden aannemen en positief bleven denken, en er ook echt door kwamen. Of mensen die volgens de medici maar een paar maand meer te goed hadden, en het nog jaren uitzongen.
Volgens het artikel is er zelfs ooit een test gedaan in verband met een anti-griepprik. Men selecteerde twee duidelijke groepen van mensen, groep een waren de mensen die duidelijk positieve denkers waren en sterk geloofden in de kracht van het prikje, groep twee waren eerder pessimisten en waren eerder van het principe "misschien helpt het wel".
Na een bepaalde tijd werden bij beide groepen de opgebouwde antilichamen geteld, en groep één had beduidend meer antilichamen dan groep twee.
Of dit nu echt een bewijs is ????
Maar doet dat er wel iets toe ?

Ik heb geen technische knobbel, dus is het voor mij totaal onbegrijpelijk hoe televisiebeelden met een antenne uit de lucht kunnen worden geplukt. Maar ik zie ze wel op het scherm verschijnen. En er is geen haar op mijn hoofd die zich zit ziek te denken hoe dat kan of niet kan... En zo kunnen we wellicht, ieder voor zich, een heleboel dingen bedenken, waar we geen uitleg voor hebben, maar die we toch ervaren en aanvaarden. En denk nu niet dat dit ligt aan u, of aan een gebrek aan wijsheid, want zelfs de geleerdste bollen op deze aardkloot hebben nog legio dingen die ook voor hen onverklaarbaar zijn, maar er wel zijn.

En dat is het minste van mijn zorgen.  Ik heb er echt geen behoefte aan alles te kunnen verklaren, alles te kunnen begrijpen... Ik hoop zelfs dat die tijd nooit komt! Nu ervaar ik een wereld vol wonderen en vol heerlijkheden (ook het omgekeerde...) maar net het feit dat die wonderen er zijn, maakt mij blij. Ik snap er geen bal van hoe een madeliefje weet dat de lente er is, maar plots staat het gras vol witte bloempjes. Heerlijk toch ? Bovendien zeggen die kleine nietige bloempjes mij overduidelijk: het is lente, tijd om een frisse neus te halen na de koude wintermaanden.

Dus waarom zou ik dan niet aannemen dat er ook ergens in onszelf nog een pak dingen zitten die we niet begrijpen? Waarom zou er geen link zijn tussen geest en lichaam ?
We aanvaarden uit ervaring dat het er wel is, want als we ziek zijn, dan zijn we ook geestelijk meestal niet op ons best. Waarom zou het dan niet mogelijk zijn om de zaken om te keren, wel positief te denken en zo het lichaam te dwingen naar gezond zijn ?

Volgens mij kun je onder diezelfde noemer ook het begrip "mirakels" zetten. In dat specifieke geval lijkt het mij dat de geest, onder invloed van geloof, een plotse en dusdanige positieve boost geeft, dat er sprake is van een onmiddellijke en plotse genezing.

Of deze kracht dan uitgaat van de heilige in casu, of van je eigen geest, zal wellicht naar gelang je eigen overtuiging worden ingevuld. Maar het feit blijft dat het bestaat, en dat het een bewijs te meer is dat "geest" commando's kan geven aan het lichaam.

Wellicht is dit mede een van de redenen dat de mens van nature geneigd is tot religie, immers het is een soort geestelijke brug naar het onuitlegbare... (Naast de maatschappelijke functie er van.)
Dus, ik besluit dat ook ik geloof in de kracht van de geest. En vermits ik ook een van die mensen ben met sterke neiging tot religie, mag het van mij net zo goed de kraccht van de geest of de kracht van de Geest zijn. Ik weet het niet, en net zoals die televisiebeelden in de ether, begrijp ik het niet echt, maar ik aanvaard het, omdat ik het ervaar.

In ieder geval kunnen we daar één ding uit besluiten, bekijk het voortaan allemaal maar wat positiever, wie weet wordt het dan ook allemaal positief ?

tot de volgende ?

Voedseloorlog?

Image via Wikipedia

Zonet heb ik naar Luc gebeld, en we gaan vissen in het park. Hopen maar dat Luc nu eindelijk ook weer eens een karper vangt ! Ik hoop het van ganser harte, want ik denk dat hij op den duur complexen gaat krijgen !
Het is dan ook niet te begrijpen, we vissen naast elkaar, met exact hetzelfde materiaal en het zelfde lokaas en hetzelfde aas, dezelfde haken op dezelfde manier gemonteerd... Vissen is duidelijk geen wetenschap! Toch niet het gewoon gaan vissen zoals wij doen...
Want op zee gaan ze tegenwoordig wel vissen op een wetenschappelijke manier! Misbruik van wetenschap, omdat ze alleen naar het onmiddellijke gewin kijken, en druk bezig zijn de zee leeg te vissen. Het klinkt bijna absurd, maar toch is dat net wat ze doen. En net zoals we dat al op het landsgedeelte van de aarde deden, trekken ze heel het ecosysteem aan flarden, en gaan dan, als het kalf verdronken is de put vullen. (Slechte beeldspraak als je praat over oceaan)
We zijn bezig in ijltempo ons eigen leefmilieu te vergiftigen, uit te moorden en kapot te maken.
Ik maak me grote zorgen, maar dat helpt niets. Ze doen maar voort met de boel kapot te maken.
Ergens kan ik mijn neef volgen, als hij stelt dat het in se allemaal komt omdat we met te veel zijn. We zijn inderdaad met steeds meer mensen op een aarde die niet meegroeit. Mochten we de voortbrengselen van die aarde dan nog nuttig besteden en eerlijk verdelen over allen, dan zou het misschien nog niet zo dramatisch zijn, maar in het rijke westen verbruiken we honderden keren zoveel als we echt nodig hebben, en iets verderop hebben de mensen niet eens genoeg om mee te overleven.
Het gekke is dat de realiteit heeft uitgewezen dat, als de mensen genoeg hebben om menselijk mee te leven, de bevolkingsaangroei vertraagt, ja zelfs daalt. Met andere woorden, mocht het rijke westen zijn goederen eerlijk uitsmeren over de boterham aarde, dan zou niet alleen iedereen genoeg hebben, maar zou de explosieve aangroei van de wereldbevolking ook stagneren en zelfs wellicht dalen.
Met andere woorden het is mede door onze gulzigheid dat de wereld steeds meer uit evenwicht raakt, dat er steeds meer mensen komen die hongeren, en dat de boel op springen staat.
Ik weet niet of u ook graag eens in geschiedenisboeken zit te snuffelen... Heel wat van de grootste oorlogen zijn voortgekomen uit wat we kunnen noemen volksverhuizingen. Hele volkeren die massaal beginnen te verhuizen, opschuiven naar andere gebieden. Daar zijn twee mogelijke reden voor: ofwel worden ze verdrukt en moeten ze wel opschuiven onder druk van andere volkeren, ofwel noopt de honger hen te verhuizen naar gebieden die hopelijk wel kans op voedsel bieden.
Denk niet dat dit vandaag de dag niet meer mogelijk is, in feite moet je maar om je heen te kijken, om te zien dat het al begonnen is. De druk van de immigratie zal steeds groter en groter worden, en wees eerlijk, mocht jij in die situatie zitten, dan zou jij ook pogen aan eten te raken.
In sommige streken zitten ze nu al met de handen in het haar, omdat steeds meer scheepjes, sloepjes en al wat drijft aan land komt met massa's vluchtelingen, die soms zelfs al dood zijn op het moment dat ze aankomen. Stel dat dit tempo nog eens vertienvoudigd, wat zou men dan doen?
En die kans zit er dik in.
Ze afschieten? Met de druk van de huidige media er bovenop ?
Ze binnenlaten? Met als gevolg dat dit gerucht doorsijpelt en de redding plots heel reëel wordt voor wie nog in het arme thuisland zit ?
Nee, ik voorspel dat de druk binnenkort zo hoog wordt, dat we echt gaan kunnen spreken van een invasie. Misschien zal dit zonder wapens gebeuren, gaan ze gewoon hier binnen "wandelen", maar als dat verhinderd wordt, dan zullen ze niet anders kunnen dan vechten voor een bete brood. Voor die mensen is de dood immers niet meer afschrikwekkend, het is of dood gaan van de honger, of doodgeschoten worden in een "korte" pijn, met een kansje op overleven zonder honger.
En laat ons eerlijk zijn, eigenlijk zou je het hen niet eens kwalijk kunnen nemen...
En weet je, dan komen we terug in de "duistere middeleeuwen"...
 Nee, ik overdrijf niet! Kijk maar wat er nu in grote delen van Afrika aan het gebeuren is. Daar is de kolonisator weg gegaan, en heeft een volk achtergelaten die nog niet in staat was om de ingeslagen weg voort te zetten. Die mensen waren meteen hun eigen cultuur kwijt en hadden de nieuwe de andere ultuur nog niet verworven. Die landen gaan niet vooruit, nee, ze glijden de berg af, en zullen blijven glijden tot ze zelf de weg terug kunnen opbouwen. Net zoals wij, na het verdwijnen van de Romeinen en het binnenkomen van de Germanen hier hebben gedaan... We hebben er een kleine duizend jaar over gedaan.
De Germanen moesten wel de infrastructuur van de Romeinen vernietigen, want dat waren niet alleen steunpunten van een andere cultuur, het waren ook  aanklachten tegen hun onkunde op dat gebied. De Germanen zijn hier ook gedurende enkele honderden jaren vreedzaam binnen gesijpeld, werden zelfs aangenomen en aan het werk gesteld (vooral als legioensoldaat in het Romeinse leger - ze vormden zowat de ruggengraat van de verdediging tegen de ...Germaanse aanvallen!). Die Germanen vormden op het moment van de grote invallen geen bruggenhoofd naar de bestaande infrastructuur, maar werden door de Germaanse invallers niet meer aanzien als volksgenoten, maar veeleer als overlopers, en dus uitgeschakeld.
(Dus een vreedzame oplossing is niet zo evident!!!)
Misschien kunnen we nu nog iets doen, maar dan moet het wel vlug gaan, heel vlug, en moeten we de goederen der aarde nu, vandaag nog, eerlijk gaan verdelen !
Anders is er wellicht geen ander alternatief dan de doem.
Er is naar mijn gevoel geen tijd meer om nog veel na te denken! We moeten ageren, laat het denken maar voor later.

tot de volgende ?

Het leven...

Image by drhenkenstein via Flickr

Heb je al eens bedacht dat 99,99999 % van je leven in het verleden ligt ? Het heden is immers nu, en op het moment dat je dit leest is dat nu al weer een toen... En de toekomst vraag je dan?
Dat is een grote onbekende. We weten niet eens dat hij er ooit zal zijn, want op het moment dat ik daar ben zit ik in het heden.
Volgens de meest moderne wetenschappers is de tijd niet relatief, maar wiskundig bestaat hij wellicht niet. Dus is ons leven net zo goed in één flits voorbij, of in een eeuwigheid.
Ik ga niet liggen vertellen dat ik die wiskundige redenering snap, maar voor mij is tijd dan ook geen wiskundig begrip, maar een ervaring. Zelfs al zou die ervaring flagrant verkeerd zijn, dan nog blijft het mijn ervaring.
Misschien ben jij ook al een op een morgen wakker geworden met het idee dat je ergens anders waart, dat de droom op een of andere manier doorliep in je wakker zijn, of, zoals de aboriginals zeggen, dat het leven een droom is, en de droom de werkelijkheid.
Ik heb ondervonden dat ik op een of andere manier een tijdkunstenaar ben... Ik verklaar me nader: je moet ergens zijn op een bepaald uur, en plots sta je in de file. De meeste mensen zijn daardoor heel ongelukkig, gestresseerd, ik heb die tijd altijd gezien als een onverwacht geschenk. Een beetje rust op een onverwacht moment. Als we met meer dan één in de wagen zaten, waren de anderen daar veelal pisnijdig over, en een keer kreeg ik het verwijt dat ik geen beroepsernst had. Nadien trok hij die woorden wel weer in, want een gebrek aan beroepsernst was iets wat men mij moeilijk kon verwijten. Zijn reactie was eerder een volkomen onbegrip tegenover mijn aanvaarding van het "tijdsverlies".  Ik ga immers uit van het feit dat je alleen het nodige kunt doen om op een normale manier op tijd ergens te zijn. De meeste mensen die me kenden in mijn werk, weten dat ik meestal veeleer te vroeg op de afspraak was, dan te laat. Ik kon mezelf dan ook niets verwijten als ik opgehouden werd door iets buiten mijn wil, dus aanvaardde ik het gewoon, zelfs als een onverwacht geschenkje in een jachtige wereld.

Tijd is voor mij nooit echt de dwingeland geweest, en om zeker geen druk te ondergaan vertrok ik tijdig. Wat er dan gebeurde kon niemand mij verwijten, ik ook mezelf niet, dus waarom zou ik me dan nog druk maken?

Dat is met het leven ook zo... Als je doet wat je moet doen, maak je dan geen zorgen meer. Aanvaardt wat er gebeuren kan. Je kunt alleen je best doen, en zorgen achteraf zijn ofwel wroeging omdat je niet deed wat je kon, ofwel zinloze zorgen waar je toch niets aan kunt doen. Dat is geen fatalisme, dat is een reden te meer om te doen wat je kan. Maar het is wel zo, dat je ook moet aanvaarden wat je niet kan en wat de gevolgen daarvan zijn. Doe je dat niet, dan maak jezelf voortdurend ongelukkig.

Want om het heel simpel te zeggen, geluk, dat is iets heel gewoons. Dat heet aanvaarding.
Content zijn met wat je hebt en met wat je doet.
Geluk met een hoofdletter, dat bestaat alleen in momenten van extase, van buiten jezelf zijn. En toch jagen de mensen verkeerdelijk achter Geluk, in plaats van gewoon het geluk te grijpen voor je neus.
Dat komt onder meer, omdat wij steeds geneigd zijn het geluk van anderen af te meten naar onze normen.  Ik vergelijk dat wel eens met het Westen... Amerika en zijn partners zijn zo zeer overtuigd van het feit dat hun manier van leven de juiste is, dat ze alle andere vormen afschilderen als slecht, verkeerd, en vol met een ongelukkige en onderdrukte bevolking... Maar is dat wel zo ?
Ik las ooit een boek van een Frans schrijver, over China. De man had China bezocht en er een hele tijd verbleven voor de grote revolutie(s). Een twintig tal jaren nadien bezocht hij China terug, na de revolutie, het China onder Mao... Heel het boek stond vol met zijn vreugde over het feit dat de mensen daar nu zo vrij en zo gelukkig waren. Dat is hetzelfde China waarover wij voortdurend moesten aanhoren hoe slecht ze het daar nu wel hadden onder het communisme van Mao.
Ooit ontmoette ik een vrouw die hier leefde en gehuwd was met een Vlaamse ingenieur. De vrouw was afkomstig uit het Oostblok, het Oostblok van toen nog achter het IJzeren Gordijn...  Zij vertelde dat ze toen vrij was, dat daar echt de vrijheid was, niet hier en nu...
Als je in een situatie leeft, en die aanvaardt, dan ben je vrij, dan ben je gelukkig! Het is niet aan een ander om te oordelen over jou geluk of ongeluk, over het goede of het kwade van een regime...
In de tijd van dat fameuze Ijzeren gordijn, hoorde ik ooit een kluchtje, een klucht met veel waarheid? Een man was het Oostblok ontvlucht naar het rijke Westen. Een journalist vroeg hem hoe het ginder was achter dat Ijzeren gordijn. De man antwoordde" Ik mocht niet klagen." De journalist vroeg verbaasd waarom hij dan wel van daar gevlucht was , "Hier mag ik klagen!" was het antwoord.

Leef van vandaag op morgen, maak er het beste van, doe wat je moet doen, en dat is meer dan je plicht alleen, en dan, als je tevreden kunt zijn met je zelf en je daden, zul je zien dat het leven ook makkelijk te aanvaarden en te dragen is. Hoe het er ook uitziet. Laat het jou eigen ervaring zijn, vergelijk niet met anderen, kijk naar je zelf en je doe wat je moet doen en kunt doen, en de rest is dan gewoon aanvaarden.
Ik heb pijn, ik verloor een zoon (en niemand kan beschrijven hoe erg het is een kind te verliezen), maar toch ben ik gelukkig! Ik doe wat ik kan en aanvaard het leven zoals het is, en ben blij met ieder mooie moment, mooi ding of wat dan ook.
Ik glimlach naar de medemens en zie, ze glimlachen ook naar mij !
Wat kun je meer verwachten in dit leven ?

tot de volgende ?

Korea versus Korea ?

Image by kk+ via Flickr

Héél lang geleden zag ik ons moeder zeep kopen en rijst en bloem en zo meer, stockeren voor de komende nieuwe oorlog... Korea... Jaren nadien lagen er nog keiharde stukken sunlight zeep op de zolder. Nu zie je dergelijke dingen voor grof geld verkopen op de rommelmarkten.
Ik was nog een klein manneke, maar de sfeer van onrust is me bijgebleven, en de Kamina vaarde met Belgische soldaten naar ginder ver, om te vechten.
Na een hele tijd van vechten en onrust kwam er een gewapende vrede tussen de grote machten die achter die idiote oorlog zaten, Het communisme met vooral China, versus het Imperialisme van de USA en de rest van de "vrije" wereld... Een wereld die nog niet hersteld was van de laatste oorlog en al weer bezig was zich zelf naar de verdoemenis te helpen.
De vrede was heel kunstmatig, midden in het land, zo wat op de 50° breedtegraad, werd het land gesplitst, in Noord en Zuid, in pro westers en pro communistisch...
En al die tijd is het blijven rommelen. Al die tijd is Korea in reserve gehouden om, zo het economisch wenselijk was, weer een oorlogsveld te hebben.
Want oorlog, dat is economie, op zijn smalste kant, maar niettemin economie.
Nu zou Noord Korea atoomwapens fabriceren, en dat mag niet van Zuid Korea en van Amerika.
De spieren worden gebald, er wordt gebrald over de agressie van de anderen, en nu gaat Amerika samen met Zuid Korea wat  militaire "oefeningen" gaan houden voor de kust van Korea, kwestie van te tonen dat ze gereed zijn. De anderen zeggen dat dit geen oefeningen zijn, maar provocatie...
Ons moeder zaliger zou er al weer aan denken om zeep in te slaan.
Want de economie gaat slecht, en oorlog zou economisch gezien misschien wel aantrekkelijk kunnen zijn.

Hier en daar zijn er op de wereld een paar plaatsen die klaar zijn en klaar gehouden worden, om eens lekker oorlogje te gaan voeren. De wereld is pas de koude oorlog kwijt, of daar kwam de spanning met de Islam netjes op tijd, en nu dat wat lijkt te milderen, komen ze rap weer met Korea op de proppen. Het economisch terrein moet steeds in staat van paraatheid zijn.

En de gewone mensen, die zijn het slachtoffer. Maar dat is van geen tel voor economen. Dat zij ook mensen zijn, dat weten ze niet eens meer, zij zijn van een ander ras, de homo economicus ofte de mens die alleen leeft voor geld, de Mammon uit de bijbel.
En weer moeten we vaststellen dat het in feite over de macht gaat, want economie, dat is een bijproduct van de macht.
En het kwade in de wereld, dat is macht en machtswellust.
Meer niet.
En alles wordt gebruikt en misbruikt in functie van " de macht". Religies vergeten hun eigen voorschriften en ideologieën omwille van de macht, staatshoofden en politiekers gaan desnoods over lijken omwille van de macht en omwille van het geld.
Macht !
... hopelijk komt er weer een uitbarsting van de Hejamijnkuttel (of zoiet) in IJsland of ergens anders, waait de wind al de gassen en het stof in de richting van Korea (de beide, ik ben niet sectair) zodat hun gedreig moet stilvallen onder druk van één hoestbui van moeder aarde...
Zo dat ze eens voelen hoe klein en hoe futiel ze eigenlijk zijn, hoe hun "macht" in werkelijkheid hol geblaas is... Hun gebrul het gepiep van een kitten.

En weet je, van mij mag "macht" rustig besmet worden met een virus die de hersenen aantast, en de slachtoffers weer leert lachen en vriendelijk zijn voor elkaar... Dat zou pas een leuk griepje zijn, het griepje van de Vrede en de Vreugde.

tot de volgende ? (Oh ja, heb je al gezien dat je nu hieronder je waardering kunt uitdrukken voor dit gebazel van een oude man met zorgen voor de toekomst van zijn kleinkinderen?)