woensdag, maart 10, 2010

Wat zeg je ?

Meccano MissilesImage by Elsie esq. via Flickr

Vandaag las ik in "De laatste met het Nieuws", dat je van pijnstillers doof wordt. Voila, daarom staat dus mijn TV altijd te luid volgens Bart... Ik hoor dat ding niet meer door het langdurig verblijf van pijnstillers in mijn buis van eustachius... (Of hoe heet dat ding ook weer ?)
Mijn haar valt uit door de pillen voor mijn hoge bloeddruk, en die hoge bloeddruk komt op zijn beurt van... Maar je kent het wel, aan ieder medicament die je mee brengt van de apotheek, hangt een ellenlange beschrijving van al de bijwerkingen die je kunt krijgen.
Ik lees die nooit !
Als ik het toch doe, dan wordt ik al ziek van het lezen alleen.
Ik ben zeker, moest ik alle bijwerkingen van alle pillen die ik neem, beginnen opsommen, dat ik meteen een blog heb met rekordlengte van onbegrijpelijke woorden.
Bovendien zijn die bijsluiters helemaal niet gemaakt om te lezen. Dat blijkt duidelijk uit de grootte van de letters die ze gebruiken. Wil je het toch lezen, dan moet je een heel sterk vergrootglas hebben, want je ogen zijn al lang dat niet meer, als gevolg van het nemen van huppeldepuppillen, en van het veelvuldig worstelen met ultrakleine lettertekens op bijsluiters.
Misschien zou ik op die bijsluiters ook kunnen lezen waarom ik zo'n verschrikkelijke jeuk heb aan mijn enkels, maar wellicht staat daar dan weer bij dat je dit kunt oplossen met het nemen van hoeperdepoeppillen of met appeldeflapzalf. (Op de bijsluiters van hoeperdepoeppillen en van appeldeflapzalf staat dan wel weer waar je daar jeuk van krijgt, maar dat is dan weer op te lossen met...tarararararara....

Van medicamenten verwacht een mens genezing of toch minstens soelaas. Zonder al die bijwerkingen. Maar ja, onze medicamenten zijn als onze milieuzorg... plaatselijke hulp, met verwoesting van de omliggende gebieden. Misschien komt dat omdat wij ook daar weer slimmer willen zijn dan de natuur. In wilg zit salicylzuur, een natuurlijke pijnstiller, maar de mens haalt daar zijn pijnstiller niet, neen, hij heeft dat salicylzuur onder het ontleedmes gelegd, de scheikundige samenstelling er van ontdekt, en maakt nu zelf een scheikundig equivalent van een natuurlijk middel. Op basis van dit gegeven is men verder gaan zoeken en tasten, en heeft van heel wat middelen "ontdekt" wat de werkelijk werkzame bestanddelen zijn van een natuurlijk middel... en men maakt dus niet meer de plant na, maar alleen het werkzame bestanddeel. Zonder zich af te vragen of die rest toevallig niet datgene is wat ergens het evenwicht weer moet herstellen na de bestrijding van de kwaal... En men is nog verder gegaan! Eens men ontdekte dat men met scheikundige middelen de ziekten kon bestrijden, is men gaan zoeken of men met allerlei mengseltjes van allerlei stoffen niet toevallig een medicament ontdekte... Ja dus, weliswaar met steeds meer en steeds zwaardere nevenverschijnselen, maar daar kun je weer leuke mengseltjes op uit proberen...
Ik weet, het klinkt héél negatief, maar in al die negativiteit, in al dat overdrijven, zit een kern van bikkelharde spijtige waarheid...
Als ik een ietwat manklopende vergelijking kan en mag maken, veel van die medicamenten zijn in feite een soort prothesen... dat werkt wel niet zoals het hoort, maar het ziet er toch aardig uit.

De laatste tijd gaan we nog een stapje verder, en zijn we begonnen met het prutsen aan het leven zelf... We weten er nog niet echt veel van, maar we foefelen toch al heel aardig. Het doet mij denken aan een kleine jongen die wel een prentje heeft van een mooie tractor, hij heeft ook honderden stukken meccano en vijsjes en moertjes, maar het is slechts toeval als hij er in lukt iets te maken wat op die tractor van zijn dromen lijkt... en zelfs al lijkt het er op, het is toch niet een tractor...

En wij, zieken, ondergaan.
Lijdzaam en vol verwachting op heil.
djudedju, heb ik al gezegd dat ik doof wordt? dat ik mijn haar verlies ? dat... dat...

En toch... De mens is er al knoeiend in geslaagd het leven te verlengen, de kwaliteit van het leven, desondanks te verbeteren... en de pijn onderdrukken ze echt behoorlijk. Ook al zijn er bijverschijnselen die we niet echt willen. Dat tractorke, dat is wel nog niet echt een tractor, maar het rijdt toch !

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

dinsdag, maart 09, 2010

overslapen...

intérieur bleu-vertImage by Palagret via Flickr

Sinds enige tijd hebben mijn kleindochters de beslissing genomen om "zelf op te staan", als mama is gaan werken. Tot vandaag werkte dit perfect...
Hedenmorgen kreeg ik een vertwijfeld telefoontje van Gwendolyn...Opa, ik heb mij overslapen... Wat doet een mens dan? Juist ja, Maak je vlug klaar en opa zal je voeren. Ze zou wel te laat zijn, maar beter te laat dan niet hé...
Ik weet die school zijn, dus rij ik naar de ingang... Blijkt dan dat ze eigenlijk aan de andere kant binnengaan (Wat is er toch met die scholen de dag van vandaag? In St Lucas stond ik ook al aan de verkeerde ingang... Ze veranderen de voordeur van straat zonder mijn toelating!) Nu ja, dat stukje kon ze wel lopen, want het is een eenrichtingsbaan...
Ik heb nu een mailtje gestuurd aan de directeur om de zaak ook nog eens uit te leggen...
en zo begin ik ook een beetje laat aan mijn blog hé... Maar de reden ken je nu...

Deze namiddag is het Crea, en als ik het goed heb begrepen, komt er misschien wel een of meer nieuwe leden... We groeien!!!

Anny zegt me zojuist: "Hé, je hebt de auto binnen gezet, je moet deze namiddag nog wel naar de crea hé!!!" "Weet ik, maar ik kruip liever in een warme auto dan in een diepvries..." Anny lachte eens, want het is weer aan 't vriezen op 9 maart !!! Gisteren heeft het heel de namiddag gesneeuwd. Gelukkig bleef het niet of maar een heel korte tijd liggen. Die opwarming voelt verdomd koud aan hé?

Donderdag is er dan ook vergadering van de Crea Midden Vlaanderen te Oudenaarde, waar we weer wat beslissingen gaan nemen voor de verdere uitbouw en werking. Ik moet er mijn bloempotjes mee naar toe nemen... kwestie van een nieuwe techniek te leren aan de andere werkers. Zij brengen dan ook wel een en ander mee, en ook zij leggen de werkwijze uit. Binnen kort gaan we dan echte werksessies organiseren om de groepleiders (klinkt goed hé) ook weer technieken aan te leren. En zo verspreiden we onze "wijsheid" over den lande... (klinkt weer goed hé?)

Ik zou eigenlijk veel beter alles in het vrouwelijk zetten, want ik lijk de enige man te zijn die het op zich heeft genomen om hobby aan te leren aan de zieken... Hé, mannen, waar blijven jullie ???? Want de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik soms totaal uitgeteld ben! Als de dames daar bezig zijn over een nieuwe haaktechniek of breiversie, dan zit ik daar voor spek en bonen bij... (en ik heb eerlijk geen goesting nu te leren haken of breien...) Maar ergens ben ik toch geraakt, want ik ga nu toch ook in de garen en draad terecht komen, eens ik aan de lucet, bandweven en dergelijke bezig ben... En weet je, ik weet niet goed hoe ik het kan vertalen naar vandaag de dag, maar heel wat van die echte volkskunst uit een ver verleden, bijt me om het ook te doen... Ik zag, ondertussen al weer heel wat jaartjes geleden, eens in Nederland dametjes lopen in die prachtige klederdracht (Wellicht zullen het dames geweest zijn van een of ander heel streng Christelijk geloof), maar ik heb ze heel goed bestudeerd ! Ze hadden een soort kleine hoedjes op, en op die hoedjes stonden zeer mooie en kleurige dessins... Ik heb het van dicht bekeken, en volgens mij zijn die kleurtjes er met een soort textiel verf, dik op getoetst, zodat het bijna kleurige pareltjes lijken, maar niet zijn... Heel mooi ! allemaal puntjes, bolletjes bijna, kleurig in bloemige patronen... Het lijkt me niet echt moeilijk, maar ik weet begot niet op wat ik dat zou kunnen toepassen! Je zou het heel makkelijk op een bloesje kunnen doen, maar ik vrees dat door het feit dat het opliggende bolletjes zijn, de was- en strijk-baarheid van het bloesje meteen weg is. Bij een hoedje heb je dat niet, dat wordt niet rap vuil, en hoeft dus niet alle vijf voeten gewassen te worden... Misschien op een jasje ???

Ik denk ook aan het schilderen met sjablonen... Je kunt van oude stoelen heel mooie en fris ogende stoelen maken, of ze gebruiken als étagère om er een mooie bloempot op te zetten. Maar ik moet eerst weten of iedereen zo'n oude stoelen heeft, en welk model het is, want je moet uiteraard de sjablonen aanpassen aan het model. Misschien kunnen we beter beginnen met het ontwerpen van de sjablonen... Dat is ook al een leuk werkje, en voor iedereen bruikbaar.

Je ziet, die crea wordt bijna een obsessie. Als ik nu rondloop op de rommelmarkt, dan bekijk ik de dingen van uit het oog van "wat kan ik daar mee doen?"... Dat is een heel andere manier van rommelmarkten dan vroeger ! Ook zit ik weer in de boeken te neuzen, maar nu in het licht van de crea...Boekjes over "doe het zelf" en "hobby's", maar ook boeken met mooie bruikbare tekeningen voor pyrografie en dergelijke. Op internet idem dito. Ik zit nu, maar dat gaat verder dan de crea, weer verlekkerd te neuzen op sites over schilderen... Nu mijn houding verbetert, kan ik misschien weer denken aan olieverfschilderijen...de goesting daartoe is nooit weg geweest, maar ik kon het fysiek niet meer aan, ik denk, ik hoop dat het nu misschien weer zou kunnen, mits in acht neming van enkele zaken, zoals regelmatig kunnen leunen, dus met een tafelezel, en niet met een gewone vrijstaande schildersezel... Dat ik op die sites zit te kijken heeft heel veel van doen met het feit dat ik af wil van het pietepeuterig werk, want daar moet je heel lang, heel secuur en met vaste hand werken, en kun je niet anders dan "gespannen" zitten, en dat kan ik dus zeker niet meer aan. Ik wil meer gaan werken à la impressionisme, expressionisme, waar je minder de werkelijke gedetailleerde lijn weergeeft, dan wel de impressie ...

Bovendien stel ik vast dat men nu technisch anders werkt dan wat ik vroeger leerde... Dat is ook verrijkend... maar het moge je duidelijk zijn, ik predik niet alleen het bezig zijn, ik pas het ook zelf toe!

Het is lichamelijk, maar ook geestelijk gezond!

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

maandag, maart 08, 2010

1493° blog

Sudoku WormImage by Chaval Brasil via Flickr

Bij het opstarten zag ik dat cijfertje staan... Eigenlijk zou ik moeten wachten tot de 1500° blog, maar ik moet toegeven dat ik niet altijd aandacht heb voor die kleine vermelding... dus waarom niet de 1493° blog gevierd ? Ik heb het eens nagerekend, dat is meer dan 4 jaar dat ik jullie ambeteer met mijn schrijfsels... Ben je het nog niet beu ?
Maar weet je, ik denk dat het voor mij veel meer is dan zo maar wat schrijvelen... het is wellicht een therapie. In de psydinges houden ze praatsessies, waarbij gebleken is dat "van je af praten" wel degelijk je psychè weer wat gezonder maakt. Ik ben niet zo een prater, toch niet in de zin van mezelf bloot te geven, mijn diepste gedachten te spuien...Maar al schrijven gaat dat me wel af. Ik kan daar wat rustiger over nadenken, en net zoveel bloot geven als ik wenselijk acht, of liever net zoveel achter houden als wenselijk... Maar ondertussen laat ik het dus wel opborrelen, en volgens mij zit daar net de therapie...
Dus, als mijn rug beter is (of liever dat ik mijn leed beter draag), komt dus wellicht niet alleen door mijn turnoefeningen, maar wellicht ook door het spuwen van mijn gal in je geprefereerde blog. (Nu ja geprefereerd?)

Maar wellicht is dat dus mede de reden dat ik kan blijven bloggen, als een blogwaterval. In werkelijkheid laat ik dus mijn gedachten in vrije loop gaan, met hier en daar een beetje zelfcensuur, zelfcensuur die mogelijk is door het feit dat er tussen het typen en het denken een ruime marge zit (Ik ben niet zo'n sneltyper, en typ met twee vingers en één duim...)

Maar ik kan het je aanraden, het is echt een manier om je geest te zuiveren. Kijk, ik kan niet makkelijk mijn verdriet verbaal uiten over het afsterven van mijn oudste zoon, ik heb dan last van een krop in de keel, en nu ja, ik kan er gewoon slecht over klappen...Maar via het schrijven kan ik dat wel, kan ik makkelijker mijn woorden kiezen, makkelijker echt omschrijven wat ik voel, of kan ik het net zo doen, dat ik de scherpe kantjes niet bloot geef, al naar gelang mijn stemming van dat moment.

Ook pijn beschrijven is niet zo makkelijk, maar weer, via mijn blog gaat dat veel beter, net door dat afgeremd zijn door mijn typsnelheid, krijg ik de kans de woorden beter te wikken en te wegen... Het is dus niet alleen een therapie, nee, het is ook een taalbad, waarbij ik met mijn geliefde taal kan spelen, kan jongleren, ja kan prutsen om zelf woorden aaneen te frutselen, die naar mijn gevoel preciezer zijn, leuker zijn, dieper snijden of wat dan ook.

Schrijvelen is daarvan een voorbeeld, het is voor mij een woord die beter omschrijft wat ik aan het doen ben, dan gewoon schrijven, het is wat rustiger, wat trager, wat dieper. Soms maak ik ook gewoon woorden omdat ze leuk klinkend zeggen wat ik zeggen wil. Leen ik ook woorden uit het dialect (niet altijd mijn dialect) of uit vreemde talen.

Kortom, ik doe het graag, het helpt me niet alleen, het is soms ook een spel.

Ik had nooit gedacht dat ik ooit zo'n kleine 1500 keer zou bloggen...Maar het is naast al dat andere ook een verslaving geworden. Ik kan het vergelijken met joggen. Iemand die regelmatig gaat joggen weet waarover ik praat. Als je loopt, dan ga je op een bepaald moment een stukje over een soort pijngrens, op dat moment komen de endorfines vrij, en die bezorgen je een euforisch gevoel, en die euforie dat is verslavend... Bloggen heeft ook zo'n effect. Wellicht niet via endorfines en co, maar gewoon omdat het goed voelt je eens te laten gaan. En wat goed voelt, dat is verslavend.

Ik kijk ook iedere dag weer hoeveel mensen mijn blog gelezen hebben. Dat zijn er maar een handvol, plus de toevallige bezoekers, waarvan er sommige blijven komen. Sommigen komen maar zowat eens in de week, en lezen dan een hele week bijeen... Maar het leukst vind ik het feit dat daar soms mensen bijzitten, die uit verre landen komen, andere talen op hun pc hebben zitten, en dus mijn blog lezen via een vertaalprogramma. Soms krijg je ook heel gekke dingen ! Ooit schreef ik een ironisch stukje over blauwe pompoenzaadjes die zouden werken als de Viagrapilletjes... Ik kreeg al twee keer een officiële opmerking van de producent van Viagra over dat artikel ... Blijkbaar gaat ironie verloren in de gekunsteldheid van die automatische vertaling... Of hebben fabrikanten geen gevoel voor ironie?
Je ziet, bloggen is niet alleen fijn om te doen, het is ook fijn om het op te volgen. Je kunt bijvoorbeeld in die statistieken ook lezen en zien welk onderwerp er het meest de aandacht trok. Zo kreeg ik eens op één dag meer dan 60 lezers, gewoon omdat ik op de actualiteit appeleerde met een artikel over sudoku en een prof die een formule zou hebben gemaakt om de puzzel zo maar op te lossen. Gek, want wat is er nog leuk aan een puzzel die je zo maar kunt oplossen????

Héhé... Kijk eens wat een spraakwoordenval voor een blogje met nummer 1493...

Heb je al eens buiten gekeken? Is bij jullie de lucht ook net gatenkaas ? Het is helemaal bewolkt, maar met massa's wolken en wolkjes, waartussen dan plots blauwe gaten piepen. En koud ! Mijn visvijver is weer grotendeels met ijs bedekt, alleen waar de luchtpomp blaast is het nog open water. Het blijft koud. Weet je nog? Vorig jaar was het ook zo lang winter, en dan kregen we een pracht van een zomer! Misschien lukt dit weer eens?

tot de volgende ?




Reblog this post [with Zemanta]

zondag, maart 07, 2010

Aolsjt

FloraImage by BrittneyBush via Flickr

Vandaag was het rommelmarkt in de Florahallen te Aalst. Eigenlijk had de naam ons ongerust moeten maken, maar ja, hoe is een mens hé...Flora dat zijn bloemetjes, en bloemen zijn leuk, dus... Nee!!! Flora duidt er op dat het hallen zijn die oorspronkelijk gebouwd werden als bloemenveiling. Frigokoud dus ! En het is vandaag koud, dus was de bloemenzaal extra koud... Eén voordeel, je moet je voeten niet eens de een voor de ander zetten, je davert gewoon vooruit.
Anders was het wel een mooie rommelmarkt, met heel veel mooi antiek tussen, echt leuk om eens te bekijken. Al daveren.

Ik heb ook de genoegens van de GPS leren kennen... Op de terugweg heb ik zelf de baan uitgestippeld, dat was geen snelweg, maar meer dan 20 km korter... Nu ja, ik heb indertijd als optie gekozen voor de gemakkelijkste weg, en dat doet die madam van de GPS dus, ook al is dat een hele omweg... Ik denk dat ik de instellingen eens ga moeten bijstellen...

Ik heb ook gepoogd Aolssters te begrijpen, en vier ieren zal wel vier uur zijn, maar voor de rest is het voor mij grotendeels latijn. Nu ja, van latijn weet ik nog een en ander, van dat Aolsjters daarentegen...

Thuisgekomen heb ik eerst een grote kop warme soep genut, om ook mijn binnenkant weer op temperatuur te krijgen. De buitenkant was al ok door de autoverwarming, maar dju jongens, 't was daar kaa !

Gisteren bij tanteke vastgesteld dat het weer niet te doen was om er een gesprek mee te voeren. Nu waren de taxi's veel te duur geworden. Wanneer het mensje ooit nog een taxi heeft genomen is een open vraag, maar blijkbaar waren ze toen dus al vee te duur... We hebben ook gekeken naar Julien... Je herinnert je misschien dat ik je vertelde van dat dametje dat nu 103 (of is het ondertussen 104?) is? Welnu, vroeger kwamen iedere dag haar twee zonen langs. Maar enkele maanden terug is die ene zoon getroffen geweest door een beroerte, en zat hij ook in de home, bij zijn moeder... Gisteren viel het ons weer eens op hoe hij (Julien dus) achteruit gaat ! Nog een walmpke en het is exit Julien... Hij gaat wellicht nog voor zijn moeder piepedada zijn ! Het is verschrikkelijk om iemand in zo'n ijltempo te zien aftakelen ! En de andere broer, Hubert, is daar alle dagen, moet nu eerst zijn moeder naar het cafetaria brengen, haar dan een keer of tien zeggen dat hij Julien nog moet halen (soms roept ze dan nog waar hij nu weer zit), en dan komt hij met een wankele Julien aan tafel zitten... Denkt dan plots aan het feit dat hij sigaretten gekocht heeft voor een andere patiënt, en gaat die afleveren... Ik heb bewondering voor de inzet van die mens! Dagdagelijks is hij daar, en is bezig met zijn twee oudjes (Julien is jonger dan hij is!)

Weet je, eigenlijk zouden we allemaal nu en dan eens naar een home moeten gaan, en de sfeer van stillekes uitdoven opsnuiven... Het doet je nadenken.

Gisteren zijn we dus kaas gaan eten... Toen wij daar toekwamen, wie kwam er daar buiten??? Met zijn breedste Colgateglimlach ? De Croo, de belangrijkste burger van het land (vind hij zelf toch)... Nog in de mood van de vele supporters kwam hij met zijn hand uitgestoken naar ons, orerend dat hij daar nog school had gelopen... (De school heeft er gelukkig geen schade van gekend)... Wij hebben hem daar properkes, met zijn uitgestoken handje laten staan blinken... Zijn glimlach was meteen afgewassen... Kijk, dat deed mij deugd zie, eens zijn col een paar centimeter nauwer aantrekken...

Och, ik weet het wel, ik zou me niet moeten kwaad maken, maar ik heb het al niet op politiekers, maar op den dienen zeker niet! En ken jij nog veel van zijn voorgangers die zichzelf de belangrijkste burger van het land noemden??? Ikke niet, geen een... Wellicht moet hij zijn hemd niet eens open doen om hem aan te trekken, zijn nek is wellicht dikker dan zijn kop.

Ik ga stoppen, ik krijg precies een slechte smaak in mijn mond...

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

zaterdag, maart 06, 2010

zwateldag

Willem VermandereImage by pieter.morlion via Flickr

Vandaag was het weer sjacherbeurs te Gent, en ook dag van de Kringloopwinkels, op de zelfde plaats: Flanders Expo... Druk, druk, druk...
Toch nog een babbel gedaan met kozijn Marc Pauwels. Hij beloofde deze zomer eens langs te komen. Wij zijn dus in blijde verwachting...

Deze namiddag naar tanteke, en vanavond gaan we kaas en wijnavond gaan doen in de school van Els. Drukke dagen! G'hebt er geen gedacht van !

Deze week is anders maar somber voorbijgegaan! Nu heeft Nederland ook zijn Blok, al hebben ze het daar meteen al een andere naam gegeven. Maar het is een beangstigend verschijnsel dat er zo'n sterke zwenking wordt gemaakt naar rechts!
Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat Willem Vermandere de nagel op de kop klopt met zijn liedje "Bange Blanke Man"... Ik heb ook het gevoel dat het een vaag gevoel van schrik is, dat mensen doet kiezen voor een partij die "zekerheid" belooft, weliswaar, als je hun zekerheid wilt doorvoeren opteer je pas voor geweld!

En de mensen zijn niet gerust... Nu weer een madammeke doodgeschoten in Ukkel, en de daders zijn weer, aan de naam te horen, van een vreemde origine. Meteen klinkt dan weer de angst op, en de wrevel tegen al wat vreemd is...
Zijn die mensen slechter dan wij, inboorlingen? Ik geloof het niet, maar het is wel zo, dat dergelijk geweld het meest beoefend wordt door laag geschoolden, mensen die zich niet kunnen waarmaken in de maatschappij...en die maatschappij, dat zijn wij! Dus vreemdelingen plegen meer geweld omdat zij laaggeschoold en kansloos zijn, daardoor staan wij huiverig tegenover de vreemdelingen, nemen ze niet zo vlug in dienst als een man/vrouw met een Belgische naam, dus blijven ze kansloos en blijven ze in die groep zitten... Het is een vicieuze cirkel... We zullen pas tot een oplossing komen, als wij zo moedig zijn onze vooringenomendheid aan de kant te zwieren, en speciale inspanningen doen om ook in die groep de scholing te verbeteren. (Ze vertrekken veelal met een achterstand, daar ze de taal niet spreken... Er is dus wel iets te zeggen voor het voorstel dat ze de taal moeten spreken! (dus leren!))

Maar makkelijk is het niet, en de mindere economische toestand maakt het niet makkelijker, en jaagt de fobie nog de hoogte in!

Vannacht kwam ik van het toilet, en stond even stil in de slaapkamer, om mijn ogen aan te passen aan het duister... en dan pas dacht ik er op, dat er geen hond meer in de weg kan liggen... Weet je, nu en dan mis ik die beesten!, en toen ik het vertelde aan Anny, zei ze dat zij ook al had staan pieren in de duisternis, voor iets wat er niet meer is... Ik weet pertang nog dat Alzheimer de voornaam Aloïs heeft...djudedju...

Buiten is het goed weer, maar koud! In Gent moesten wij een beetje staan aanschuiven om binnen te kunnen in de rommelmarkt, en het was daar bbbrrrrrkoud...

Ik ga stoppen, ik moet gaan eten !
tot de volgende ?


Reblog this post [with Zemanta]

vrijdag, maart 05, 2010

Lucid Lynx

Ubuntu InsideImage by Kordite via Flickr

ofte Ubuntu 10.4
De huidige Ubuntu is in het lang en het breed vergeleken met Windows 7, en allen komen tot het besluit dat Ubuntu de clash wint...
Nu komt dus binnen een maand ongeveer de versie Lucid Lynx, en ... ken je Apple ? Welnu, de nieuwe Ubuntu ziet er net zo mooi, net zo gelikt uit !!!
Prachtig gewoon!
... en zeggen dat dit alles gratis is, en perfect werkt!
Ik kan het niet genoeg herhalen, wat zit je daar nog te klungelen met die Windows dinges !!!
... en heb je watervrees ? Geen schrik, je kunt heel veilig de stap wagen, laat je Windows staan waar hij staat, en installeer dank zij WUBI naast je Windows nu Ubuntu... en zie en geniet van al dat moois en gratis!

Laatst had Frederik zijn Windows helemaal naar de filistijnen geholpen, op zijn oud en traag computertje... Ik haalde hem over om er maar meteen Ubuntu op te zetten, en zie, er is geen groter voorstander meer te vinden dan onze Fré!!! Zijn bakje lijkt wel herboren, en werkt wel tien keer rapper dan onder dat vermaledijde Windows.

Zijn reactie ? "Alles werkt volmaakt en veel sneller !"
Moet je nog meer weten?
Terwijl ik dit zat te typen, kwam hier plots in de onderste balk van mijn scherm het signaal om een update te installeren... Een zeer belangrijke, want ik moet nadien heropstarten (maar dat stel ik uit tot na het schrijven van deze blog)... Ubuntu werkt heel regelmatig bij, en anders dan in Windows, is dat niet bij-schrijven, maar vervangen! Dat wil dus zeggen dat je niet een loodzwaar en log geheel krijgt (bij Windows blijven al die dingen er al door maar bij en bij komen en wordt het programma alsmaar zwaarder en zwaarder...), nee, bij Ubuntu blijft het geheel een licht en snel en comfortabel ding !

Maar laat ik nu maar stoppen met de propaganda, als je het nu nog niet gelooft, dan kan ik het ook niet helpen hé???

(Dat Fré ook met Ubuntu werkt, dat is pas propaganda, want hij werkt met een computer, zoals de meeste mensen rijden met een auto, contact maken, gas geven, remmen, maar hoe dat werkt ????)

Het lijkt wel hemels weer buiten, zon, lichtblauwe lucht met hier en daar een wolkje, soms zelfs een grijs er tussen. Anny is buiten geweest, en het voelt ook heerlijk aan in het zonnetje! De lente kriebelt !

Stilaan groeit het concept van onze Expositie voor Crea Mater-Welden... Ik nam contact op met Hendrik van Ziekenzorg, en suggereerde om medewerking te krijgen van de Crea-afdelingen van gans Midden Vlaanderen (CM). Dit was meteen in de roos! We zullen dus pogen om naast de Expo van het eigen werk van onze Crea en van de leden van Ziekenzorg Mater en Welden (dus ook wie (nog) geen lid is van Crea), ook nog per Crea Miden Vlaanderen een standje te zetten, zo het idee Crea uitdragend, en ondertussen het enorme gamma van mogelijke hobby's etalerend !!!
Ik heb ook aan Hendrik gevraagd om uit te kijken naar expositiemateriaal, in de zin van panelen en dergelijke. Lukt hij niet, dan neem ik contact met ACW en ACV om te zien of we daar niet kunnen "lenen"...

Je ziet, langzaam komt het geheel van de grond... Het moet lukken! En weet je, mocht je ook interesse hebben om dit eens te zien, dan ben je uiteraard welkom op Mater Kermis, en kun je ons zien in de kerk (za 11 tot en met ma 13 september 2010)... Zie je meteen ook eens een kermis op een kleine maar levende gemeente in de mooie Vlaamse Ardennen. Met tijd en boterhammen laat ik je meer weten van het kermisprogramma!!!

Voila, een licht blogje, zonder zware onderwerpen, maar wel met heerlijk nieuws !

tot de volgende ?
ps: mijn rug is ook al weer veel beter, zoals je ziet, met de dagelijkse turnoefeningen "zet" het zich niet meer vast... Joepie!


Reblog this post [with Zemanta]

donderdag, maart 04, 2010

stikkapot

Ameca splendensImage via Wikipedia

Gisteren heb ik een groot en zwaar werk verricht: één van de grote filters van mijn aquarium uitkuisen en opnieuw installeren, en mijn aquarium meteen eens kuisen...
Gelukkig dat ik een tweede grote filter heb geïnstalleerd (voor ik ziek werd), en dat mijn aquarium op die manier een meer dan gewone filtering kent. Want ik heb veel te veel vissen zitten in mijn bak. Het is weliswaar een grote bak (2 meter lang op 0.7m breed en 0.6m hoog),maar teveel is te veel. (Trop is te veel zei VDB indertijd). Het probleem is, dat ik die beesten niet kan vangen! Ze zijn zeer snel, en in mijn bak staan een heleboel rotsstenen, en zodra de vissen een net zien, zitten ze met zijn allen achter die stenen te wachten tot het net weg is. Dus moet ik wel meer filteren dan normaal!
Maar aan de andere kant, dat er zoveel vis in zit, bewijst dat het water goed is, want anders zouden ze niet kweken als gekken. Ik heb er een paar rovers bij geplaatst, om toch wat van de jongen te zien verdwijnen, en wat meer een evenwichtige bevolking te krijgen, maar de vissen hebben wellicht die rovers omgepraat om over te gaan op een vegetarisch dieet, want ik zie geen vermindering van het aantal jongen, in tegendeel ! Nu is er ook nog een explosie van het aantal Xipho...

Maar het kuisen van zo'n filter is een serieus werk ! Gelukkig moet ik dat maar om het jaar ongeveer bij de grootste filter (die ik gisteren dus reinigde) en zowat om de zeven acht maanden met de andere.

Wat ik gisteren uit die filter haalde, was je reinste modder, goor, slib, of hoe je het ook wilt noemen. Dat slib is in feite een levende massa bacteriën, die in werkelijkheid de echte werking zijn van de filter! Het zijn deze bacteriën die de ongezonde stoffen opvreten en zo het water in een goed staat houden. Het is dus een beetje jammer dat een mens die mooie massa leven en goede werking moet weggooien, maar op een bepaald moment is die massa zo groot en zo dik, dat het water er niet meer doorheen komt; of toch niet meer aan een voldoende snelheid...en dan moet je dus die filter eigenlijk in zijn werking afbreken... Dit is dus in werkelijkheid niet alleen een helse karwei, maar het is ook een slechte zaak voor de gezonde waterhuishouding!

Normaal moet je dan ook die reiniging met de nodige voorzorgsmaatregelen doen, maar door het feit dat ik nog een tweede werkende en levende bio-massa bevattende en werkende filter heb, kan ik die speciale voorzorgen verwaarlozen.

Ik heb dus modder geschept, de houtskool en ander filtermedia uitgesleurd en vervangen, het aquarium gekuist (water afzuigen met zoveel mogelijk van het op de bodem liggende vuil) en de voorruit afgekuist... en dan verrekkend van de pijn in de zetel gevallen...

Ik ben om 8 uur naar mijn bed gegaan, en toen Anny ook boven kwam heb ik haar mijn rug laten inwrijven met tijgerbalsem, die onvolprezen Chinese zalf in die kleine potjes... Vanmorgen voorzichtig uit mijn bed, en behoedzaam mijn turnoefeningen gedaan, en nu zit ik hier weer met pijn... ik zal mijn pijnstillers tijdelijk moeten verhogen... dju.

Maar toch ben ik content, want het gaat nog! Ik kan het nog steeds zelf doen, ik moet nog steeds niet aan de alarmbel gaan staan om Bart of Veerle te vragen dit werk te komen doen... en we kunnen nog steeds genieten van die grote levende TV in huis, het steeds mooie en rustgevende beeld van kleurige vissen. Daar kan geen enkele TV tegen op, en het is stukken mooier dan de mooiste screensaver op je kwampjoeter!

Bovendien is het een mooi meubel, nog gemaakt door Koen, dus een levende herinnering aan onze zoon... (Maandag was het net 9 jaar dat hij is gestorven, zowat om 20.00 uur 's avonds...)

Buiten schijnt de zon, en reeds bloeien de eerste bloemen van mijn witte camelia! Ze staan er wat stillekes, met wat bruin aan de randjes, want het vriest 's nachts nog, maar ze zijn, naast de sneeuwklokjes, de eerste lentebodes...
Ik moet stillekes er op gaan denken mijn visgerei weer in orde te zetten!

tedju, 't is al bijna weer lente ! Bijna snuif ik de geur van fris groen weer op, en ssst...Hoor je de merels fluiten ??? En dat gekke geluid, dat ik in een van mijn vorige blogs beschreef als het gepiep van een slechtgesmeerd kruiwagenwiel, dat is er ok weer! Tiens, een kwampjoeterkennis uit Tongeren liet me weten dat dit het geluid is van eksters, en ja, hier vlakbij in die hoge populieren zijn ze bezig hun nest weer op te lappen... De hemel is blauw met mooie witte wolkjes, de wereld lacht vriendelijk naar me... Zelfs met pijn in de rug is het leven heerlijk om te leven!

tot de volgende ? (Ik ga weer wat van die zalf laten smeren... Suzanne zou weer zeggen dat ik stink naar oude wijven (er zit duidelijk kamfer in die zalf)....)

(op het fotootje: een paar Ameca Splendens, een van de vissoorten die kweken, en kweken, en kweken in mijn aquarium...)

Reblog this post [with Zemanta]