Kerstavond voor de noene

Image by VHfc via Flickr

Vanavond gaan de meeste mensen zich eens uitgebreid aan tafel zetten, om het feest van de vrede vol te vreten, pakjes uit te wisselen en misschien, heel misschien ook nog eens stilstaan bij het idee kerstmis...
Nochtans is het idee achter het kerstfeest, zowel de geboorte van Kristus herdenken als het idee van de Vrede, beide het overdenken waard.
Beginnen wij met de geboorte van Kristus...Eigenlijk weten we van geen kanten wanneer Hij geboren is, was het in de zomer, was het in de winter, wij hebben er geen idee van. Zelfs het jaar waarmee wij onze jaartelling mee beginnen blijkt niet correct te zijn als geboortejaar.
Maar eigenlijk doet dat er allemaal niet toe. En of we nu gelovig zijn of niet, doet er eigenlijk ook niet toe. Voor de gelovigen komt daar een aspect bij, maar voor de anderen is het de gedachtenis aan een grrot wijsheer, die invloed heeft op heel het Westerse denken. We kunnen daar niet naast. Als je niet gelovig bent, dan moet je minstens vaststellen dat het minstens een evenwaardige figuur is dan Boeddha, Koeng Foe Tse (Confucius), Lao Tse, en zelfs een Plato en co. Allemaal mensen die het denken van een hele boel mensen beïnvloed hebben en nog steeds beïnvloeden! Dat alleen al maakt de figuur van een Kristus het gedenken waard.
En als we eerlijk zijn, alle vooroordelen aan de kant zetten, dan kunnen we niet anders dan de ideeën van dergelijke mensen hoogachten.
Voor wie gelovig is, komt daar nog het aspect geloof bovenop, en vergeten ze een beetje de invloed van hun Godsfiguur op het menselijke denken in het algemeen.
Eigenlijk heeft de kerk er wat schuld aan dat het "denken" van Kristus wat teveel ingepakt zit. Maar ja, zoals het meestal gaat, zijn er in de nevelen van de tijd heel wat figuren geweest die alleen macht zagen (en vonden) in de Kerk, in plaats van een geloofsgemeenschap. Maar dat is buiten wat we hier vandaag willen stellen. Houden we het gewoon op een gedenkdag van de geboorte van een zeer invloedrijk figuur... Storen we niemand mee.
Tweede aspect: de Vrede...
Eergisteren zag ik nog op een of andere Engelse TV-zender een film over de eerste wereldoorlog, waar op verscheidene stukken van het front, plots, in een sfeer van kerstfeest, verbroederden met de "vijand"... Dit heeft op plaatsen weken geduurd. Ondanks de bevelen konden de mensen het plots niet meer opbrengen om op elkaar te schieten. Bovendien hadden ze door de verbroedering ook plots een soort band met de overkant, dat waren geen vijanden meer, dat waren de mensen met wie ze samen een glas hadden gedronken, samen de doden hadden begraven, samen hadden gebeden en kerstliedjes gezongen. In de film toonden ze niet dat er door de leiding "voorbeelden" gesteld werden, en werden de betrokken legereenheden alleen verplaatst naar gebieden waar het volop oorlog was...
Maar één moment in de tijd was er dus hier en daar echt een kerstvrede...
Overstegen de mensen de bevelen van de idioten aan de top.

... het bracht hen niets op, buiten de herinnerin aan "het kan dus ook anders"... Wat wellicht mede aan de wieg stond van "Het Gebroken Geweer", een organisatie die pleitte voor Vrede en voor de vernietiging van de bewapening...Een organisatie die er mede de oorzaak van was dat hele stukken van Europa plots veel te weinig bewapend bleken voor de agressie uit het vernederde Duitsland.

En wat bleek? De mensheid oordeelde dat "Het Gebroken Geweer" verkeerd was, en de vredesbeweging kwam nooit meer echt van de grond...

Net zoals de soldaten aan het front gestraft werden voor hun vredesinitiatief, zo strafte de mensheid zichzelf met een bewapeningswedloop.

Bovendien is Kerstmis steeds minder het feest van de Vrede... Dat komt omdat de "Christelijke" wereld aan invloed heeft ingeboet. Wij zijn niet meer de gezaghebbers van de wereld, iedereen is stilaan mondig geworden, en iedereen verheft zijn eigen stem, en plots blijkt dat er naast de Christelijke wereld nog een vele grotere niet-Christelijke wereld ligt. Bovendien is de Christelijke helft op zich heel wat minder kristelijk geworden... De Islam en tal van andere Godsdiensten en Filosofiën laten zich niet meer in het verdomhoekje duwen, en verheffen even luid hun stem.

Op zich zou dat niet erg zijn, mochten ze niet allemaal uit naam van hun filosofie en/of godsdienst opwerpen als de bevrijders... vooral in die zin dat zij het dan voor het zeggen hebben. Net zoals de Christelijke veroveraars eertijds ook deden. (Bij mijn weten is het Shintoïsme de enige godsdienst die zich niet opstelt tegen andere godsdiensten, maar ze poogt te integreren. (Dus niet echt gelijk aan de Romeinen die hun Pantheon voortdurend uitbreidden met de goden van de veroverde gebieden).

Het meest vervelende en verwerpelijke aspect aan de meeste godsdiensten is immers het feit dat zij menen de enige echte bevrijder van de mensheid te zijn, en wie het niet gelooft wordt uit de weg geruimd. Wij verwijten dat momenteel de Islam, maar het is echt niet zo lang geleden dat wij het zelfde deden !

Maar laat ons dat allemaal een achter ons laten, en laten wij eens heel klein beginnen, gewoon in ons dagdagelijkse wereldje... Laat ons eens pogen om gewoon vrede te hebben met de mensen waarmee wij regelmatig in contact komen, de collega's, de vrienden, de buren, de familie, de winkelbedienden...Gewoon de mensen die we echt ontmoeten... Als iedereen dat al zou doen, dan zou de wereld al een heel ander uitzicht hebben...

Weet je, ik begin! Kijk, ik glimlach je toe, en knik vriendelijk goeiendag!

tot de volgende ?

@mailtjes vol wensen

Image by danny&camera via Flickr

Niet dat ik al die mailtjes met wensen voor Kerst en Nieuwjaar niet op prijs stel, maar soms zucht ik toch wel eventjes als ik voor de zoveelste keer weer dezelfde reeks prentjes en teksten zie voor komen...

Ik ben er zelf een beetje de schuld van, want ik zend degene die ik mooi vind ook weer door, en dus krijg ik antwoord met weer een ander, en daar ik nogal veel abonnees heb op mijn mailingslijstje...

Bovendien baart het al dan niet doorsturen van die mailtjes me zorgen. Gewetenszorgen.
Ik ontvang veel mailtjes, dus stuur ik er ook veel door, maar niet allemaal... Ik maak een selectie, naar wat ik goed vind of toch minstens redelijk, aardig of leuk... de rest duw ik onverbiddelijk in de deleteknop. En telkens weer met een beetje wroeging... Want kan en mag ik wel oordelen over wat mooi of leuk is? De man of vrouw die me het mailtje doorstuurde vind dat waarschijnlijk het nec plus ultra, en ik, wie ben ik, keur dat af op basis van een norm die niet eens een echte norm is.

Nu, wellicht maken mijn abonnees daar geen bezwaar over, wellicht denken ze veeleer wat een pak mailtjes staan hier weer op mijn lijst... en misschien zwieren ze er wel een deel weg, zonder te bekijken, gewoon op basis van de naam of de beschrijving, of gewoon zo maar. Omdat er te veel zijn. Zeker bij mensen die niet dagelijks op hun kwampjoeter zitten, zal dat wellicht het geval zijn, en ook bij mensen die nog aan het werk zijn, of zo veel bezigheden hebben, dat ze er gewoon geen tijd voor hebben of voor maken...

Dus maak ik mij wellicht zorgen om niets. Nu ja, dat is dan maar zo.... Zo ben ik nu eenmaal, en zo zult ge me dus moeten verslijten. Ik heb een paar mensen die om verschillende redenen mij vroegen niet te veel mailtjes toe te zenden, dat respecteer ik dan, ik heb er zelfs eentje gehad die vroeg me van de lijst te schrappen, om dat dergelijke mailtjes haar niet interesseren. Geen probleem voor mij, uw wensen zijn mijn bevel.

Dus ga ik maar verder doen zoals ik bezig ben, en zal ik me verder onnodig druk maken over het niet doormailen van een pps-je van jou of van X...omdat ik het net niet mooi of leuk genoeg vond, of omdat ik het al wel eens eerder kreeg en dus al eens eerder doormailde. Met al mijn excuses, het is dus zeker niet mijn bedoeling u te kwetsen. Eén soort mailtjes stuur ik niet door, dat zijn de kwetsende, de discriminerende. Ik weet wel dat nogal dikwijls dergelijke mailtjes gebaseerd zijn op de spijtige werkelijkheid, maar het helpt volgens mij niets als we de haat nog wat opkloppen, integendeel. Als het echt leuke, humorvolle dingen zijn, dan mag het wel. En ik vind een mop over de vlamingen even leuk als die over de hollanders...waarmee ik gewoon wil zeggen dat het een mop moet zijn, niet een sneer. De meeste van die kluchten kom je dan ook tegen met wisselende slachtoffers... Bij wijze van spreken de Hollanders vertellen dezelfde moppen over ons, als wij over hen...

Ik zend ook geen mailtjes door over het zieke kindje en zo, want -hoe jammer het ook is- de meesten zie je ook telkens en telkens weer, en zijn gewoon een systeem om zoveel mogelijk mailadressen binnen te krijgen om je dan te bedelven onder spam. Heel erg dat het meeleven van de mens misbruikt wordt om geld aan te verdienen via verderfelijke publiciteit.

Nu ja, ik doe kortom mijn best om de mail leuk en onderhoudend te houden en niemand te storen in zijn gevoelens. Doe ik het wel eens, dan verontschuldig ik me, het was niet de bedoeling. Soms zal dat gewoon komen door het feit dat ik het doorstuur omwille van iets wat me er in boeide, terwijl net iets anders voor jou misschien een storend element was, iets waar ik geen acht op gaf, omdat mijn aandacht teveel naar dat ene ging.

Ik probeer ook nooit te vergeten om alle mailadressen die er op het mailtje staan te wissen, teneinde te vermijden dat je door mijn schuld spam krijgt... Ik hoop dat je dat ook voor mij doet?

Er hangen nog 5 blaren aan mijn linde...
alles ligt nog wit...'t is winter en echt licht wordt het weer niet.

tot de volgende ? Oh ja, mag ik, indien ik het al niet deed, jou en de jouwen een Zalig Kerstfeest toewensen, en een Gelukkig Nieuwjaar ?
XXX en voor de Walen XXXX

Wreed' op aard, aan alle mensen... (2)

Image by ciao_yvon via Flickr

Ik gebruikte deze titel blijkbaar al eens, maar tot mijn spijt is er nog niets aan veranderd. In plaats van Vrede is de situatie wreed. Honger, ellende, ziektes en ...oorlogen...
Bij ons worden voedingswaren vernietigd om de prijs te kunnen handhaven, en iets verder op deze aardkloot kreperen mensen van de honger.
Nu is er een actie bezig van radio 2 om een beetje soelaas te bieden tegen de malaria...
Ik vind dat erg.
Dat zou niet moeten nodig zijn!
We zouden gewoon wat meer moeten verdelen, en de ellende zou grotendeels opgelost zijn.
Maar nee, we moeten zo nodig onze positie behouden als "rijk" land, arm aan menselijkheid.
We verprutsen niet alleen onze eigen wereld, maar we maken ook de wereld van die mensen die al zo weinig hebben om zeep, we vernietigen wouden en waters, knoeien aan de biodiversiteit en moeten dan optreden om te pogen een nieuw evenwicht te bereiken.
Vrede is een verre droom, ver in een toekomst die steeds verder lijkt te liggen.
Maar misschien is het niet eens meer nodig daar naar te streven, als de doemscenaristen gelijk hebben, dan zijn binnen een heel korte tijd (althans geologisch gesproken) de mensen uitgestorven als soort, door eigen schuld, door vernietiging van de eigen biotoop.
Maar ondanks al die scenario's, ondanks alle predicties door geleerde professoren, laten de heren politiekers de kans op een beetje herstel van het milieu liggen, en besluiten de klimaattop met een mislukking op alle fronten.
Straks is het te laat om nog te reageren, zijn we over de helling en kunnen alleen nog wat afremmen en voor ons uitschuiven...
Straks ? We schijnen eindelijk de ultieme oorlog gewonnen te hebben! We hebben onszelf volledig uitgeroeid.
djudedju


De gladde wegen in Mater hadden niets te maken met het feit dat we maar een deelgemeente zijn van Oudenaarde, want ook in de stad was het spiegelglad... Oudenaarde zit al vijf dagen zonder strooizout... Dus al met al toch een beleidsfout... Of hadden ze geredeneerd dat met de klimaatopwarming ze toch geen strooizout meer van doen hadden?
Vannacht of vanmorgen vroeg hebben ze hier blijkbaar gestrooid, en zijn eindelijk de wegen berijdbaar...Net nu het aan het dooien is.

Misschien komt nu ook de "vuilkar" langs... Gisteren moesten wij onze vuilnisbak en de blauwe zakken met plastic buiten zetten...ze staan er nog, al weer bedekt met een nieuw laagje sneeuw. Met die gladde wegen, en de krant die vol staat met foto's van Mater en inwoners die niet buiten durven te komen, zijn de mannen van de vuilkar er ook niet door geraakt. Ons prachtig heuvellandschap, de "prachtige" kasseibanen (voor de Ronde van Vlaanderen) en het gebrek aan strooizout heeft van ons dorp een soort glijbaan gemaakt...te vermijden voor mensen die niet graag vallen... (En wie valt er wel graag buiten de kinderen die niet uit de sneeuw te jagen zijn?)

Maar het mooiste is wel dat Oudenaarde de aandacht van zijn eigen falen probeert af te schuiven op de anderen, en aanklaagt dat de staatswegen veel te laat werden gestrooid...Je moet maar durven! Hoe was dat ook weer van die splinter en die balk in het oog???

De tijden herhalen zich... Ik herinner me dat onze kinderen een slee hadden gemaakt, en de vorige Bobbie in ons huishouden moest hen trekken... Nadien zat die brave Bobbie binnen te janken omdat zijn pootjes pijn deden bij het ontdooien van de klompen sneeuw in zijn lange haar. Nu zag ik de tweeling van Veerle op het veld op een slee, en hun Yana, een labrador, die uit alle macht de slee voorttrok... Gelukkig heeft die niet van dat lange haar, en zullen zijn pootjes niet in de sneeuw "geworteld" zijn...

Er is niks nieuws onder de zon, en in de sneeuw ook niet...

tot de volgende ?

tien

Image via Wikipedia

Ik heb ze geteld, zegge en schrijve tien -10 - stuks hangen er nog verweesd en verslensd bij, geelbruin met nog een zweem van groen... Triestige stukjes zeemvel in de wind.
Tussen de takjes die sprietig uit de stam zijn opgeschoten liggen er nog heel wat opgefrommeld met hier en daar nog een kwakje sneeuw op.
't Is winter ! Vandaag !
't Is de kortststststste dag van het jaar (of daaromtrent), vanaf nu gaat het weer stillekes aan naar langere dagen toe, meer licht, meer leven, meer hoop...
Maar nu, nu is het op zijn triestststst... Ik zie zelfs de populieren tenden het veld niet meer staan, zelfs geen vage schim er van.
't Is alles wit wat ik zie, met uitzondering van het heel nabije.
Sneeuw in de mist.

Ooit heb ik eens met mijn wagen van Kruishoutem naar huis gereden, in de sneeuw en de mist... Je ziet geen steek, alles is wit, net of je in een pak watten rijdt.
Anders heb je nog de witte lijnen op de baan, of het groen van de wegberm, of de lantaarnpalen...maar dan, niets.... alles wit.

Glad was het niet, het was verse sneeuw, en sneeuw is niet zo glad als ijs. Dat ging wel, maar je reedt als het ware op de tast, en iedere keer je voelde dat je van de weg afging, vlugvlug corrigeren... en weer voortkruipen op de onzichtbare baan.

Bangelijk.

Nu is het niet zó erg, het is immers dag, en je ziet toch nog altijd meer in het daglicht, dan in de witte muur van je koplampen. Maar toch komt de herinnering aan de angst van toen weer boven.

Gek, angst voel je in je buik, heel diep in de kern van je zijn.

Angst is niet controleerbaar, het is er en overheerst. Je ondergaat het. En al "overwin" je het, het is niet weg, het zit daar, vast als een rots. Je probeert alleen te handelen of het er niet is, maar het is er en blijft er. In oorlog situaties noemt men het overwinnen van die diepmenselijke emotie heldenmoed, maar dat is het niet, het is een dwaas ingaan tegen de alarmkreten van je eigen lichaam. Die alarmkreten schreeuwen niet voor niets, ze zijn net als pijn een alarm van een dieper zittende alarmfase, een crisis, een ziekte... Eigenlijk mag je de alarmkreten van je lichaam niet negeren, je moet er voor je eigen heil rekening mee houden, en in het geval van angst op zijn minst met de allerhoogste voorzichtigheid en omzichtigheid handelen. Dat is geen moed, dat is eigen behoud.

Waar men spreekt van echte heldenmoed, heeft men veeleer te doen of met een vorm van waan, een vorm van begoocheling, of een tekort aan de lichaamseigen signalen. Of, en dat is de ergste vorm, een volstrekt negeren van de alarmfases van je eigen systeem. Loopt het goed af, dan noemt men je een held, loopt het slecht af, dan weet je het niet meer hoe men je noemt. Gelukkig maar...

Oorlog is op zich al een waan-zin. Een storing van de geest, een negeren van de logica en de refleks naar zelfbehoud.

En toch, zien we het overal om ons heen... Zien we onze premier en zijn acoliet van landsverdediging naar Afghanistan trekken om daar te verkondigen dat ze de maatregelen zullen opvoeren...meer mensen naar een oorlogssituatie jagen. Slapen die mannen nog?
Zo ja, dan negeren zij niet alleen logica en menselijkheid, maar vooral hun eigen geweten.

Heb je al eens gesproken met iemand die -volledig buiten zijn schuld- iemand heeft doodgereden? Dat is iets wat aan je kleeft. Heb je al met iemand gesproken die zich bij een dergelijk feit wel degelijk schuldig voelde ? Dat is iets wat niet meer overgaat, dat steeds blijft spoken.
Die twee politiekers beslissen zo maar om mensen naar een gebied te zenden, waar de dood loert. Wat moet hun geweten dan niet zeggen?
Of hebben zij geen geweten?
Is het politieker zijn zo diep geworteld dat zij niet meer weten dat zij daarnaast ook nog mens zijn?

Om te besluiten nog een doordenkertje, van Lao Tse de Chinese wijze... " Hoe meer wetten en verordeningen je maakt, hoe meer wetsovertreders er komen."
Klinkt logisch hé?
Dus doen politiekers het tegenovergestelde...


tot de volgende ?

sneeuwbergen gemeld in mijnen hof

Image by quatre mains via Flickr

Waarschijnlijk het gevolg van een soort ijsmollen die normaliter op de polen verblijven, maar die dank zij de klimaatswijziging nu afgezakt zijn en hier wat ijsbergen pogen te produceren? Och nee, ik ben mis, hier verwarmt het ! Gisteren op de middag was het hier zelfs min (-) 7.5° Celsius!!!! Toen wij om vier uur in de namiddag thuiskwamen was het al weer - 9° !!!!
En vanmorgen is het aan het jachtsneeuwen, er staat behoorlijk veel wind, en de sneeuw valt dik, weliswaar in kleine vlokken met zo'n wind, maar je ziet met moeite de poepelieren nog staan op het eind van het veld voor mijn deur...
Op mijn duivenkot ligt de sneeuw zo'n 15 cm dik. Ik denk dat dit de normale maat is, want met zo'n wind kun je moeilijk zeggen hoe dik de sneeuw ligt...Het is niet zo dat er kale plekken te zien zijn, maar her en der ligt de sneeuw veel dikker dan op andere plaatsen, opgewaaid...
Ik weet de temperatuur niet, want ik ga niet buiten naar mijn thermometer kijken, maar volgens mijn kwampjoeter is het nu in Brussel - 4° celsius...
Ach, Anny gaat naar de kippen (Beesten hebben verplicht je tot korte uitstapjes!), dus binnen enkele ogenblikken gaan we de temperatuur kennen...- 2 °, echte sneeuwtemperatuur!
En zeggen dat ik nu, net vandaag schotse schullen zou hebben kunnen aankopen !!! Gisteren binst we terugkeerden van ons wekelijks bezoekje aan tanteke, zijn we naar het rommelmarktje geweest te Leupegem. Bij het binnenkomen zat er daar een koppeltje met verse vissoep en...droogvis! Ah, zei ik, op zijn Ostends: "Kiekt eu ki doar! Totjes !" Totjes dat zijn gedroogde wijtingen op zijn Oostends... "Bèè eu'n Ostendenoare !" Klonk het verrast van het (mooie) madameke achter het kraampje ! Allee, ik heb de soep geproefd en een liter meegedaan naar huis, een totje gekocht om 's avonds op te peuzelen, en madame beloofde vandaag, speciaal voor mij Schotse schullen (schollen) meet te brengen! Voor de niet Ostendse lezers, Schotse schullen is de naam die een Oostendenaar geeft aan gedroogde schollen... Heerlijke vis, die, als hij goed is, je toelaat aan de kantgraatjes heerlijke visolie op te sabberen.... Heerlijk en gezond ! Maar ik ben niet van plan mij te verongelukken voor een vis, en misschien raken die twee luiden hier niet eens, met zo'n weer....

Maar jammer is het wel, want schotse schullen, dat kan ik hier nooit meer vinden...

Bovendien bleek het nog een kennis te zijn van mijn achterkozijn, Roland Van Steeger, hij zei dat ik moest zeggen dat ik bij sluffer gezeten had... Dat is ook weer Oostends... Een van de beroemdste voetballers die Oostende ooit voortbracht, was "sluffer" Verbist... Een sluffer is Oostends voor pantoffel...( De man blijkit kok te zijn "op" het Loodswezen!) Dat ik mijn achterkozijn zo goed ken, is te wijten aan het (triestige) feit, dat mijn moeder reeds op 4 jarige leeftijd wees was... Zij is dan grootgebracht door haar grootmoeder, en dus waren haar tantes in werkelijkheid veel eer haar zussen, ze groeide er bij op...dus zijn de kinderen daarvan voor ons veeleer neven en nichten, dan dat ze achterneven en achternichten zijn... (De stamdendrologen (boomdeskundigen) in onze families zouden hiervan watertanden !!!)

Héhé, waar een rommelmarkt al niet goed voor is!

Maar het blijft maar sneeuwen en sneeuwen.... De eerste penguin kwam hier zo net voorbijgewandeld, een kromgebogen voortsleffend warmingeduffeld wezentje... en ik zag ook al een paar auto's... op de gevaarlijke rit naar de bakker ? (Zondag morgen pistolets voor ontbijt?)

Het is nu weer stofsneeuw...maar het valt nog steeds dik, ik zie nog steeds de poepelieren amper.Geen weer om een hond door te jagen...tenzij hij manlief heet en om pistolets moet???? (Ik denk dat mijn gebuur nu zit te knikken, want ik denk dat ik ook hem zag passeren...

Ik blijf hier, mooi rechtop aan mijn scherm zitten. Met een betere houding, dank zij het nieuwe boek. Maar nog steeds met pijn, al moet ik zeggen dat het zitten me inderdaad veel minder pijn doet als ik zit zoals het boek me dicteert... djudedju.

tot de volgende ?

zitten

Image by Yneqe via Flickr

Nee, niet tegen mijn hond, maar tegen mezelf, zeg ik dit...
Gisteren op de boekenmarkt vond ik een boek over rugpijn. Ik moet zeggen, ik heb nog nooit eerder een dergelijk "wijs" boekwerk gevonden! Het gaat hem niet over de pijn, niet over de behandeling, maar eigenlijk over het voorkomen... Een verfrissende aanpak als je het mij vraagt.
Zo behandelt de schrijver de dingen waardoor we pijn krijgen, zoals zitten en staan (verder ben ik nog niet, ik heb nog niet eens alles over deze twee dingen gelezen), maar het is een feit dat ik inderdaad pijn krijg in onder meer die twee houdingen, en als ik zou kunnen leren om door een betere en andere houding(en) minder pijn te hebben, dan brand ik alvast een kaars voor de schrijvelaar van dit boek! ('t Is Nederlands en mede verwezentlijkt door "De Telegraaf")
Dit is voor mij een zeer actueel boek, want ik verrek van de pijn...Ik heb al enkele dagen zeer, maar die boekenbeurs afstruinen was er zeker te veel aan... Nu weet ik niet meer hoe ik mij moet houden of keren... djudedju...Ik ben zelfs weer overgeschakeld op de zwaarste dosis van mijn pijnstillers...Voorlopig zonder veel soelaas.

Maar allee, met dat boek zal ik dat misschien in de toekomst wat kunnen vermijden? Hoop doet leven.

Ik weet niet of je al ooit eens hebt gekeken wie die twee "volgers" zijn van mijn blog? De ene kende ik (nu ja kennen - we hadden al contact via e-mail), dat was Tiens, je weet wel van Tongeren, die daar heel mooie dingen over publiceert op het web...Maar de tweede ? Dat was zo'n gekke naam, en ik kwam daar terecht in Polen???? Polen, wie volgt mij in hemelsnaam in Polen ? En hoe las die mijn blog? In het vlaams, gewoon, want het is ook een vlaming...Met een mooie blog ook nog !Je moet er maar eens naar kijken (via dat linkje op volger kom je er wel, zo deed ik het ook) Vandaag las ik een stukje over het ontvreemden van het bord "Arbeit macht Frei" aan de ingang van het oud concentratiekamp(f)...
De wereld is klein...plots wel heel klein.
De klimaatconferentie is ook weeral eens mislukt...Wat ik al voorspeld had! De ziekte van de mensheid is dat wij altijd willen dat de ander het doet en dat men mij gerust laat, want ik, ik ben altijd onschuldig, of toch minstens veel onschuldiger dan de ander, dus moet die ander eerst...
We hebben in Vlaanderen een mooi spreekwoord: Als iedereen voor zijn eigen deur veegt is heel de straat proper... Maar ja, de Chinezen kennen dat spreekwoord niet hé... En de anderen? Die zijn blij, heel blij dat ze de schuld op China kunnen leggen, want anders hadden ze zelf kleur moeten bekennen... en de nu maar kijken hoe lang het duurt voor de eerste eilanden verdwijnen onder de zeespiegel... Nederland, begin alvast maar de dijken te versterken (Tegen de Vlamingen moet je dat niet zeggen, die zijn wijzer, die vullen de put als het kalf... Juist ja)

Weet je, ik probeer met die vervuiling een beetje te doen zoals met mijn rug, voorkomen... Als jij, en al die anderen dat ook eens deden, zouden we dan niet al een tijdje winnen voor iedereen?

tot de volgende ?

boekenbeurs

Image by marketingfacts via Flickr

Vandaag, weer of geen weer, maar we gaan naar de boekenbeurs in Flanders expo.
Dat deze beurs vlak voor de feestdagen komt, is immer mooi meegenomen.
Boeken per kilo...
Maar heel veel koop ik er niet, want op de rommelmarkt zijn de boeken veel beterkoop. Maar je begrijpt het al, deze inleiding is er gewoon om je te melden dat dit wel een heel klein en heel kort blogje wordt... Les excuses sont faits pour...

Oh ja, er is hier al een en ander gebeurd in Mater... Ik vertelde je van de vernielde kerstversieringen op Maters plein, en 's anderendaags kregen we de mededeling in de bus dat het feestcomité het voor gezien hield. Ze hadden daar een volle dag gewroet om het mooi te maken, en dan komen enkele onnozelaars de boel in één nacht verdestruweren... Nee, laat een ander maar de zot zijn...
Enkele dagen later kwam er al weer een brief, van een nieuw feestcomitee... Mater leeft !
Leefde...
Want nu is heel Mater een grote ijsbaan.
In de "hoofdstad" van de fusiegemeente Oudenaarde, hebben ze een ijspiste geplaatst op de markt, maar ze zijn mild en breeddenkend voor de kleine randgemeenten, hier laten ze de sneeuw en het ijs op de wegen liggen, zodat wij hier ook ijspret kennen...
Je moet daar niet te licht over denken... Wij zitten hier in de Vlaamse Ardennen, dus berg op en berg af, en heerlijk bochtige wegen... Moet je eens doen met je wagen. Oudenaarde zelf is plat, daar strooien ze wellicht wel... Geef toe, sneeuw is veel mooier op hellingen dan op land zonder verhevenheden...
Oh ja, ze hebben daar ook verhevenheden, stadhuis, kerken en lelijke moderne knoerten van beelden.
en huizen, veel huizen.
en het centrum van de Ronde van Vlaanderen, zeker vrij van sneeuw te houden, zodat de sportievelingen niet ten val komen.
Och ze doen maar... zoals gewoonlijk...niets...
Ik zou weer Plato kunnen citeren, maar onderhand ken je die wijze denker ook al zeker ?

tot de volgende ?