't regent, 't pist,majemen, gieten, hozen, Plas regenen, plenzen, slagregenen, stortregenen, sausen, zeiken, de regen komt bij bakken uit den hemel, 't regent bakstenen, het regent dat het giet, het regent pijpestelen, het regent oudewijven, het is duidelijk geen motregen, druilen, miezelen, miezeren of motten...
'k ben er vannacht van wakker geworden !
Eddy's nieuwe veranda is gedoopt (al van binst het placeren...)
Het veld voor mijn deur is precies een zee, waaruit de maïsstoppels piekboutrecht omhoogsteken als de armen van duizenden drenkelingen.
dju de dju, wa' weere !
Eén ding heeft het wel, vanmorgen zag ik naar dat doornatte veld, en de hemel, hoe donker ook, lei er een glans over, als ware de vloer plots het geluchte en 't geluchte de vloer. In zo'n weer moet je effekes zoeken, maar er is toch ook dan nog iets moois te zien. Ik zag nog iets verfrissends! Al de bomen en struiken lijken heel donkerbruine schaduwen aan den einder, uitgenomen een treurwilg ! Heb je er al eens op gelet dat die van ver precies gouden takken heeft ? Mooi !
In zo'n weer zie je toch nog de kraaien op het veld fourageren, maar ze hebben zwarte duikerspakken aan en zwemvliezen aan hun poten... Vooral die duikbril staat hen mottig.
Maar ja, 't is dat of verzuipen...
Wakker geworden door de regen heb ik weer wat liggen lezen in het Gents Idiotikon... Ik vond er heerlijke verfrissende woorden in. Een uurvoage (een oorveeg) kreeg volgende uitleg (?) mee: een accent-circonfleks, een ei, ne kadeister, een kehze, ne koeke, ne lap, ne petoater, een pirre, ne plamoaster, ne plets, een smete, een spekke, ne stamp, een toarte, een voage, een vive-l'amour, nen abberdas, een blafte, ne geirla, een koaksmete, een muilpirre, ne lap, een souflette, ne woafel en het stopt met... enzovoorts....
Uit mijn studententijd herinner ik mij het best een blafte, dat was dan een woord die nogal eens gebruikt werd...Want taal evolueert... Heel wat van die woorden zijn wellicht ondertussen al weer in onbruik geraakt, en er zijn wellicht andere in de plaats gekomen.
Eigenlijk voel ik mij een begunstigd persoontje in deze materie! Ik ben Westvlaming (en dan nog Ostendenaar, waar er ook een heel specifiek dialect heerst), studeerde in Gent en woon nu al meer dan 30 jaar in Oudenaarde... Ik heb dialecten gezopen in die tijd, en betrap me zelf er op dat mijn taaltje meer en meer evolueert naar uitgebreid Oudenaards... Oudenaards met importwoorden uit alle dialecten waarmee ik in aanraking kwam en kom. In het Oudenaards zijn er niet zo erg veel zegswijzen, dus die haal ik uit mijn Oostends en uit mijn Gents verleden, aangevuld met termen die ik opving tijdens mijn werk, en waar mensen uit heel het land bijeenkwamen...
Ik ben niet alleen in mijn liefde voor het dialect...De Nederlandse filosoof Cornelis Verhoeven, ooit winnaar van de prestigieuze P.C.Hooftprijs, houdt een warm pleidooi voor de moedertaal. In "Herinneringen aan mijn Moedertaal" verdedigt de man die het Nederlands als geen ander geciseleerd heeft, het dialect en richt hij zich met schrandere argumenten tegen de eenheidsworst waartoe het Nederlands soms verwordt, en tegen de arrogantie die het soms verspreid...
Je ziet, ik sta niet alleen in mijn liefde voor de volkstaal, voor dat warme, dat plastische van de dialekten. Ik heb geleerde bollen aan mijn zij.
Het leuke is dat ik mijn gram soms haal in onverwachte hoeken... Van mijn Nederlandse lezers hoor ik dat zij genieten van dat sappige Vlaams... Dus geven zij in werkelijkheid ook hun fiat aan het gebruik van Vlaams termen in mijn teksten. Natuurlijk schrijf ik niet echt in het dialect, dat zou net een beetje te ver gaan naar mijn gevoel, maar de woordenschat, en de zegswijzen, die benut ik heel graag.
Natuurlijk, er bestaat geen correcte schrijfwijze voor "een blafte op zijn muile geven", maar iedereen weet uit de kontekst wat het wil zeggen, en dat "blafte" klinkt heerlijk hard voor een "kaaksmete"... Je voelt als het ware de klets...
Ik vind het dan ook niet fout om dergelijke dingen te schrijven, zolang ze de begrijpbaarheid niet schenden, en ze een zekere winst hebben op een of ander gebied, zoals de klankkleur, de geluidnabootsing, het smeuïge, het plastische. En heel stilletjes hoop ik dan dat er nu en dan iets van die verrijkende woordenschat blijft hangen bij de lezer. Dat is immers precies hoe taal leeft, evolueert... We hoeven niet altijd Engelse of Franse termen te importeren, laat ons eerst eens putten uit ons eigen moerstaal ! Daar liggen nog veel schatten op zolder !
Moeder heeft zo net een nieuwe zak genaaid aan de ring voor het koffiezetten. De oude zak was gattig... en dan krijg je gruis in je tas, het is misschien wel goed om de darmen te kuisen, maar echt smakelijk is het niet. Nu moet de nieuwe zak eerst afgekookt worden in de rest van de koffie, zodat je de zak niet proeft. Morgen hebben we dan weer heerlijke koffie zonder gruis.
Heerlijke koffie zoals in de tijd van toen, met chicorei er in ! Iedereen weet dat dit gezond is, maar op een bepaald moment werd het plots chique om koffie te maken van zuiver koffie, zonder chicorei, en hop, iedereen volgde die gril, en wetende dat het ongezond is, houd men vol omwille van het gedacht... Jaren hebben ze ons voorgehouden dat we margarine moesten eten voor de cholesterol, met linolzuur, de redder... Blijkt nu dat linolzuur gek genoeg meer doden maakt door hartfalen dan zonder dat linolzuur... Maar dat hebben ze nog nooit gezegd in de reclameblokken op TV... Om een betere stoelgang te hebben moet je zo noodzakelijk Activia eten. Dat klopt, ik heb vastgesteld dat Yoghurt inderdaad dat effect heeft, maar ik eet altijd gewone yoghurt met fruit, en niet dat stukken duurdere merk dat oh zo speciaal zou zijn...
Als we ons zouden richten op alles wat de reclamemakers ons voorspiegelen, dan waren we al tien keer dood. Overdreven ? Nee hoor, men heeft een onderzoek gedaan met een placebo (een nepmedicament), waarbij men de placebo de ene keer verkocht aan 2.50 euro het stuk, de andere keer aan 10 cent... Dat suikertabletje van 2.50 was identiek aan dat van 0.10, maar toch bleek het veel meer effect te hebben... Gek ? Ja, maar zo zijn de mensen, iets wat duur is moet wel goed zijn...
Het lijkt wel of we niet meer zelf nadenken, of we zelfs onze ervaringen omturnen naar het door de publiciteit voorgeschotelde model.
Waar zijn we mee bezig ?
Geen wonder dat sinds de jaren negentig van de vorige eeuw het intelligentiequotiënt weer aan het dalen is... we denken niet meer zelf, we slikken alles wat ze ons voorschotelen als zoetekoek...
Hé ! WORDT EENS WAKKER !!!!!!!
Probeer eens weer zelf te denken. Echt, we kunnen het, we hebben het eeuwen en eeuwen lang gedaan, voor die tv en die pc er was... We kunnen het nog !
tot de volgende ?
woensdag, december 10, 2008
dinsdag, december 09, 2008
de schrikkelseconde
2008 wordt een extralang jaar, niet alleen hebben wij een schrikkeldag gehad, we krijgen, net voor de overgang naar 2009 ook nog een schrikkelseconde...
Sinds 1972 krijgen we nu en dan te maken met schrikkelseconden, soms zelfs twee keer in een jaar. De wereld draait steeds trager en trager, en daardoor duurt de dag telkens een stukje langer.
Voorlopig kunnen we de zaak "normaal" houden, met nu en dan een schrikkelseconde toe te voegen, maar uiteidelijk zal de tijd komen dat we de dag als eenheid iets langer zullen moeten maken, of, anders gezegd, de tijdseenheid zal iets moeten vergroten.
Op dat moment mag men alle klokken in de vuilnisemmer werpen, of toch in ieder geval die klokken die zeer stipt moeten zijn.
Stel dat de dag een seconde langer duurt dan nu de vierentwintig uur, dan zal het voor u en ik nog niet zo'n ramp zijn om nu en dan ons uurwerken iets bij te stellen (en met die radiogestuurde komt er zelfs geen probleem).
De mensen die in een drieploegensysteem zitten zullen allemaal 1/3 van een seconde langer moeten werken... Anders sluiten de ploegen niet perfect aaneen... Maar geef toe, ook dat zal niet echt merkbaar zijn. Nochtans, 365 keer één seconde is al meer dan 6 minuten per jaar ! En als je het zo bekijkt, dan lijkt het plots veel meer.
Misschien, heel misschien zou men dan eindelijk ook de klok kunnen doen lopen in een tiendelig systeem... Dat zou voor iedereen al een heel stuk makkelijker worden in berekeningen. Alhoewel er wiskundigen zijn die zeggen dat het twaalfdelig systeem beter zou zijn?
Mij moet je het niet vragen, ik en wiskunde... Het moet maar naar wiskunde ruiken, en ik sla al tilt. Er was voor mij geen ergere taak denkbaar, dan de jaarrekeningen van de bedrijven analyseren. Als het eventjes kon vroeg ik de specialisten ter zake om eens te komen kijken... Ik kan het niet helpen, maar ik heb een psychische allergie aan cijfertjes en bewerkingen allerhande. Ik wijt dat altijd aan mijn veel te speelse geest, en aan de idiote taken die we kregen als vraagstukken... Een bad met drie kranen en twee gaten in... Hoelang duurt het voor het bad vol is? Voor mijn part eeuwig, ik zag dan voor mijn ogen een hele meute moeders dweilen terwijl wij aan het kijken waren, de chronometer in de hand, hoelang het zou duren... En daar je niet verondersteld wordt te zitten grinniken in de les wiskunde, had ik niet alleen moeite met mijn fantasie, maar ook nog met de meester.
Wellicht daarom ook dat ik meteen de klok zou ombouwen naar een tiendelig systeem ?
Heb je ook gelezen dat er in Nepal een olifantentweeling is geboren?
Ik wist niet eens dat dit kon. Het kan dus wel degelijk, ik zag er zelfs een foto van, maar daar voor mij ieder olifant lijkt op een olifant, heb ik niet kunnen vaststellen of het nu een eeneiïge of een tweeeiïge tweeling is. 't Is in ieder geval een tweeling van twee stuks.
Als je mij vraagt wat het mooiste dier is, dan zou ik wellicht uiteindelijk kiezen voor de olifant, en dan nog met een voorkeur voor de afrikaanse olifant, met zijn grote waaiers van oren. Het zijn niet alleen kolossale dieren, ze zijn ook intelligent, en kunnen door een vernuftig systeem van diepe tonen en stampen op de grond, zelfs communiceren met olifanten tot op 30 km afstand. Wat mij echter het meest aanspreekt is de rust die uitgaat van het besef dat ze onaanraakbaar zijn. Er is geen een dier die echt een gevaar voor hen vormt, zij zijn de werkelijke koningen van de dierenwereld. (De mens effekes terzijde gezet, waar hij in dit geval hoort).
Ik heb weer eens mijn Gents Idioticum ter hand genomen... Een soortement woordenboek van de Gentse woorden en uitdrukkingen. Er bestaat ook een Oostends woordenboek, en wellicht ook nog andere... Dat zijn woordenboeken die mij ergens diep gelukkig maken !
Wat men ook beweert, het echte leven van de taal is de spreektaal, en de spreektaal verschilt van regio tot regio. Wat alleen maar kan leiden tot een nog grotere rijkdom.
Och, ik weet wel, de echte zuivere dialecten verdwijnen (vandaar ook het bijzondere nut van deze boekwerken) onder druk van de steeds sterkere migratie van de bewoners van het land. Neem nu Gent, daar wonen momenteel wellicht veel meer inwijkelingen dan rasechte Gentenaars, maar toch blijft er in de spreektaal een grote invloed van het oorspronkelijke Gents bestaan, die door de toevloed van inwijkelingen niet verarmd, maar eer verrijkt wordt. Maar in die dialecten zitten prachtige woorden, die we niet mogen laten verdwijnen...
Ik heb hier al meerdere keren mijn liefde verklaard aan de taal van het volk. En ik zit er niets mee in, om nu en dan zo'n kreem van een woord te gebruiken in mijn geschreven teksten. Deze woorden zijn immers niet minderwaardig ! Het is alleen een corps van wie weet welke "geleerde bollen" die op een bepaald moment hebben gezegd: dat is Nederlands, en al de rest is het niet. Met welk recht hebben ze dat gedaan, en doen ze dat nog ?
Het enige zinnige argument dat ze hebben, is dat men zo komt tot een taal die door iedereen wordt begrepen... Maar had men er een ander woord in opgenomen, dan zou dat ook erkend zijn, en dus ook begrepen... Ja toch ?
Ik vind het veel mooier te zeggen dat ze een spanneetje draagt, dan een spannend kleedje... En ik ben nog veel gelukkiger als ik kan zeggen: z'eeft heur spanneetje aan, zeven stapjes in een teljoor!, omdat ik dan op een geestige manier zeg dat het niet alleen een spannend kleedje is, maar dat ze er ook amper mee kan stappen... Maar ik zeg het op een manier die veel meer zegt dan de Nederlandse omschrijving, veel plastischer, veel warmer...
Als ik lees in een boek dat de snoodaard niet van het meisje haar borsten kon blijven, dan zegt vind ik het veel en veel leuker te lezen dat diene gast met zijn poten niet van haar spekkewinkel kon blijven... 't Is krek hetzelfde, maar in die spekkewinkel klinkt ook iets door van dat verlangen dat in die borsten niet meeklonk.
Doet mij op iets denken... Mijn grote mentor, Maurits Galle zaliger, hoorde een collega hoesten en bassen terwijl hij aan zijn bureel zat. Maurits ging er bij "Gaat het niet jongne ?" "Och Maurits, ik heb een borstvallinge" "Zwijg jong, ik heb dat op alle twee mijn borsten" De collega moest van het lachen nog veel meer hoesten...
Kijk, voor mij is dat Taal, met een hoofdletter !
Iemand die de taal volkomen beheerst, kan ook spelen met die taal... Ik vind dat prachtig ! Anny weet dat wel, hoe dikwijls ik reageer op radio of tv, en hoe ik de zaken bewust misinterpreteer, gewoon door ze te letterlijk te nemen, of uit hun verband te rukken. Soms heb ik amper het nieuws gehoord, omdat ik heel den tijd zat te spelen met de taal. (Hoe zou ik in hemelsnaam ooit wiskunde kunnen studeren met zo'n hersenkronkels...?)
Ik kan ook genieten van poëzie, hoe men met gewone dagdagelijkse woorden een liefdeszang kan breien, hoe we de storm kunnen doen bulderen in de klankenzee... hoe we heel klein en heel deemoedig kunnen schrijven over "Moeder"... Allemaal met diezelfde schamele woorden. Plots zijn ze dan niet meer zo schamel, plots zijn het blijde bazuinen, hoorngeschal, of het stille ruisschen van het ranke riet... Soms lees ik dan een zin twee- driemaal, genietend van de klank en de kleur van de woorden... Bij een Gezelle, met zijn rijmen niet alleen aan het end, maar ook in de aanvang van de woorden (Stafrijmen zijn stapstenen waarop men met de stemme steunt)... Ik zit dan te snoepen, ik proef de woorden in mijn mond...
Och, ik weet het wel, ook daar ben ik bij de ouderwetse helft van de bevolking, bij een heleboel van die moderne brabbelaars vind ik mijn ding niet terug... Ik ben ergens blijven hangen aan een Van Ostaeyen, verder ben ik niet meer mee gedegenereerd... (sorry)
Buiten is het weer mistig... Heb je al eens de moeite gedaan om in de mist op te kijken naar de straatverlichting ? Moet je eens doen ! Door de combinatie van licht en de minieme waterdruppels van de mist, ontstaat er er lichtbal rond de verlichting. Het is precies of het licht gevangen zit en wanhopig probeert uit de bal te breken. Als er wat wind is, zie je de wanhopige uitbraakpogingen des te beter... Zelfs in die gore mist zijn er mooie dingen te zien.
En geef toe, soms is de werel beter af zonder het silhouet van dat lelijke bouwwerk op den einder.
tot de volgende ?
Sinds 1972 krijgen we nu en dan te maken met schrikkelseconden, soms zelfs twee keer in een jaar. De wereld draait steeds trager en trager, en daardoor duurt de dag telkens een stukje langer.
Voorlopig kunnen we de zaak "normaal" houden, met nu en dan een schrikkelseconde toe te voegen, maar uiteidelijk zal de tijd komen dat we de dag als eenheid iets langer zullen moeten maken, of, anders gezegd, de tijdseenheid zal iets moeten vergroten.
Op dat moment mag men alle klokken in de vuilnisemmer werpen, of toch in ieder geval die klokken die zeer stipt moeten zijn.
Stel dat de dag een seconde langer duurt dan nu de vierentwintig uur, dan zal het voor u en ik nog niet zo'n ramp zijn om nu en dan ons uurwerken iets bij te stellen (en met die radiogestuurde komt er zelfs geen probleem).
De mensen die in een drieploegensysteem zitten zullen allemaal 1/3 van een seconde langer moeten werken... Anders sluiten de ploegen niet perfect aaneen... Maar geef toe, ook dat zal niet echt merkbaar zijn. Nochtans, 365 keer één seconde is al meer dan 6 minuten per jaar ! En als je het zo bekijkt, dan lijkt het plots veel meer.
Misschien, heel misschien zou men dan eindelijk ook de klok kunnen doen lopen in een tiendelig systeem... Dat zou voor iedereen al een heel stuk makkelijker worden in berekeningen. Alhoewel er wiskundigen zijn die zeggen dat het twaalfdelig systeem beter zou zijn?
Mij moet je het niet vragen, ik en wiskunde... Het moet maar naar wiskunde ruiken, en ik sla al tilt. Er was voor mij geen ergere taak denkbaar, dan de jaarrekeningen van de bedrijven analyseren. Als het eventjes kon vroeg ik de specialisten ter zake om eens te komen kijken... Ik kan het niet helpen, maar ik heb een psychische allergie aan cijfertjes en bewerkingen allerhande. Ik wijt dat altijd aan mijn veel te speelse geest, en aan de idiote taken die we kregen als vraagstukken... Een bad met drie kranen en twee gaten in... Hoelang duurt het voor het bad vol is? Voor mijn part eeuwig, ik zag dan voor mijn ogen een hele meute moeders dweilen terwijl wij aan het kijken waren, de chronometer in de hand, hoelang het zou duren... En daar je niet verondersteld wordt te zitten grinniken in de les wiskunde, had ik niet alleen moeite met mijn fantasie, maar ook nog met de meester.
Wellicht daarom ook dat ik meteen de klok zou ombouwen naar een tiendelig systeem ?
Heb je ook gelezen dat er in Nepal een olifantentweeling is geboren?
Ik wist niet eens dat dit kon. Het kan dus wel degelijk, ik zag er zelfs een foto van, maar daar voor mij ieder olifant lijkt op een olifant, heb ik niet kunnen vaststellen of het nu een eeneiïge of een tweeeiïge tweeling is. 't Is in ieder geval een tweeling van twee stuks.
Als je mij vraagt wat het mooiste dier is, dan zou ik wellicht uiteindelijk kiezen voor de olifant, en dan nog met een voorkeur voor de afrikaanse olifant, met zijn grote waaiers van oren. Het zijn niet alleen kolossale dieren, ze zijn ook intelligent, en kunnen door een vernuftig systeem van diepe tonen en stampen op de grond, zelfs communiceren met olifanten tot op 30 km afstand. Wat mij echter het meest aanspreekt is de rust die uitgaat van het besef dat ze onaanraakbaar zijn. Er is geen een dier die echt een gevaar voor hen vormt, zij zijn de werkelijke koningen van de dierenwereld. (De mens effekes terzijde gezet, waar hij in dit geval hoort).
Ik heb weer eens mijn Gents Idioticum ter hand genomen... Een soortement woordenboek van de Gentse woorden en uitdrukkingen. Er bestaat ook een Oostends woordenboek, en wellicht ook nog andere... Dat zijn woordenboeken die mij ergens diep gelukkig maken !
Wat men ook beweert, het echte leven van de taal is de spreektaal, en de spreektaal verschilt van regio tot regio. Wat alleen maar kan leiden tot een nog grotere rijkdom.
Och, ik weet wel, de echte zuivere dialecten verdwijnen (vandaar ook het bijzondere nut van deze boekwerken) onder druk van de steeds sterkere migratie van de bewoners van het land. Neem nu Gent, daar wonen momenteel wellicht veel meer inwijkelingen dan rasechte Gentenaars, maar toch blijft er in de spreektaal een grote invloed van het oorspronkelijke Gents bestaan, die door de toevloed van inwijkelingen niet verarmd, maar eer verrijkt wordt. Maar in die dialecten zitten prachtige woorden, die we niet mogen laten verdwijnen...
Ik heb hier al meerdere keren mijn liefde verklaard aan de taal van het volk. En ik zit er niets mee in, om nu en dan zo'n kreem van een woord te gebruiken in mijn geschreven teksten. Deze woorden zijn immers niet minderwaardig ! Het is alleen een corps van wie weet welke "geleerde bollen" die op een bepaald moment hebben gezegd: dat is Nederlands, en al de rest is het niet. Met welk recht hebben ze dat gedaan, en doen ze dat nog ?
Het enige zinnige argument dat ze hebben, is dat men zo komt tot een taal die door iedereen wordt begrepen... Maar had men er een ander woord in opgenomen, dan zou dat ook erkend zijn, en dus ook begrepen... Ja toch ?
Ik vind het veel mooier te zeggen dat ze een spanneetje draagt, dan een spannend kleedje... En ik ben nog veel gelukkiger als ik kan zeggen: z'eeft heur spanneetje aan, zeven stapjes in een teljoor!, omdat ik dan op een geestige manier zeg dat het niet alleen een spannend kleedje is, maar dat ze er ook amper mee kan stappen... Maar ik zeg het op een manier die veel meer zegt dan de Nederlandse omschrijving, veel plastischer, veel warmer...
Als ik lees in een boek dat de snoodaard niet van het meisje haar borsten kon blijven, dan zegt vind ik het veel en veel leuker te lezen dat diene gast met zijn poten niet van haar spekkewinkel kon blijven... 't Is krek hetzelfde, maar in die spekkewinkel klinkt ook iets door van dat verlangen dat in die borsten niet meeklonk.
Doet mij op iets denken... Mijn grote mentor, Maurits Galle zaliger, hoorde een collega hoesten en bassen terwijl hij aan zijn bureel zat. Maurits ging er bij "Gaat het niet jongne ?" "Och Maurits, ik heb een borstvallinge" "Zwijg jong, ik heb dat op alle twee mijn borsten" De collega moest van het lachen nog veel meer hoesten...
Kijk, voor mij is dat Taal, met een hoofdletter !
Iemand die de taal volkomen beheerst, kan ook spelen met die taal... Ik vind dat prachtig ! Anny weet dat wel, hoe dikwijls ik reageer op radio of tv, en hoe ik de zaken bewust misinterpreteer, gewoon door ze te letterlijk te nemen, of uit hun verband te rukken. Soms heb ik amper het nieuws gehoord, omdat ik heel den tijd zat te spelen met de taal. (Hoe zou ik in hemelsnaam ooit wiskunde kunnen studeren met zo'n hersenkronkels...?)
Ik kan ook genieten van poëzie, hoe men met gewone dagdagelijkse woorden een liefdeszang kan breien, hoe we de storm kunnen doen bulderen in de klankenzee... hoe we heel klein en heel deemoedig kunnen schrijven over "Moeder"... Allemaal met diezelfde schamele woorden. Plots zijn ze dan niet meer zo schamel, plots zijn het blijde bazuinen, hoorngeschal, of het stille ruisschen van het ranke riet... Soms lees ik dan een zin twee- driemaal, genietend van de klank en de kleur van de woorden... Bij een Gezelle, met zijn rijmen niet alleen aan het end, maar ook in de aanvang van de woorden (Stafrijmen zijn stapstenen waarop men met de stemme steunt)... Ik zit dan te snoepen, ik proef de woorden in mijn mond...
Och, ik weet het wel, ook daar ben ik bij de ouderwetse helft van de bevolking, bij een heleboel van die moderne brabbelaars vind ik mijn ding niet terug... Ik ben ergens blijven hangen aan een Van Ostaeyen, verder ben ik niet meer mee gedegenereerd... (sorry)
Buiten is het weer mistig... Heb je al eens de moeite gedaan om in de mist op te kijken naar de straatverlichting ? Moet je eens doen ! Door de combinatie van licht en de minieme waterdruppels van de mist, ontstaat er er lichtbal rond de verlichting. Het is precies of het licht gevangen zit en wanhopig probeert uit de bal te breken. Als er wat wind is, zie je de wanhopige uitbraakpogingen des te beter... Zelfs in die gore mist zijn er mooie dingen te zien.
En geef toe, soms is de werel beter af zonder het silhouet van dat lelijke bouwwerk op den einder.
tot de volgende ?
maandag, december 08, 2008
Marokko.nl
Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze site niet ken, ik ben er ook nog niet gaan rondneuzen, toch las ik er iets heel moois en zinnigs over...
Marokko.nl wil namelijk iets doen aan het uitbreidende racisme op het internet. Zij heeft een systeem ingebouwd, waarbij je door een simpele klik het racisme meld aan de beheerders van de site, en aan de politie.
Misschien helpt dat om de haat een beetje in te tomen.
Zoals de naam zegt, is de site blijkbaar een site van en door wat wij vreemden noemen, hun eerste reactie ging dan ook naar haatformules aan de nederlanders. Zo schoot een zinnetje als dood aan alle kafit (ongelovigen en de zin Hopelijk neemt Allah de helden die de aanslagen pleegden in Mumbai rechtstreeks op in de hemel (ik citeer niet letterlijk) de beheerders van de site in het verkeerde keelgat.
Aan de ene kant is het erg dat we die racistische tendenzen moeten onderdrukken met politie en co, aan de andere kant is het hoog tijd dat wij er daadwerkelijk iets aan doen.
Maar maak u geen illusies! Makkelijk wordt het niet !
Men heeft immers een onderzoek gedaan naar het verband tussen hersenen en racisme... en daaruit blijkt dat in de hersenen ingebakken een soort verweer zetelt tegen al wat vreemd is. Wellicht nog een oerreactie uit de tijd dat het schaarse wild moest voorbehouden worden aan de jagers van de eigen stam???
Hoe men dat heeft vastgesteld ? Gewoon, onder meer met een heel simpele test...
Men geeft aan de geteste personen een woordenlijst in de zin zoals hieronder:
braken , liefde, Ali, Jan, bloemen, geweer, Piet, aids, en ga zo maar door.
De opdracht was heel simpel, men moest bij ieder positief woord (liefde, bloemen...) en bij de inlandse namen met de rechterhand op tafel tikken, bij de negatieve woorden en de vreemde voornamen, moest men met de linkerhand op tafel klappen.
Nadien deed men de lijst nog eens over, maar nu moest men de positieve woorden en de vreemde voornamen in één groep beschouwen, en de negatieve woorden met de inlandse voornamen... Bleek dat de hersenen dit laatste veel trager verwerkten, men moest blijkbaar iedere keer ergens iets overwinnen om Ali en Mohammed te koppelen aan Liefde en bloemen en werkzaam en dergelijke...
Een duidelijk bewijs dat racisme niet alleen maar een bewust iets is, men moet het onbewuste overwinnen om geen racist te zijn !
Er stond niet bij of men de moeite heeft gedaan om ook een groep allochtonen aan diezelfde test te onderwerpen, en daaruit een vergelijking te maken, maar wellicht zou er ook bij hen een onbewuste tegenwerking zijn tegen "de anderen"...
Mij zegt een dergelijke test heel, heel veel !
Het zegt mij dat het niet makkelijk zal zijn, maar vooral zegt het mij dat wij er alles op alles moeten zetten om te komen tot een volwaardige integratie !
Integratie wil immers zeggen dat we komen tot samensmelting, tot één groep.
Ik ben het dan ook eens met de maatregelen dat de vreemdelingen die hier willen wonen, op zijn minst ook de taal moeten leren. Bovendien zou ik willen pleiten voor het voorkomen van migrantenwijken... We moeten integendeel proberen te komen tot een systeem waarbij het aantal vreemdelingen per straat moet beperkt worden, niet om hen te isoleren, maar om hen ergens op een bepaalde manier te doen opgaan in de meerderheid.
Idem met de scholen en zelfs in de tewerkstelling.
Mijn bedoeling is niet hen te pesten, maar om hen te doen integreren, en vooral om hen ook te dwingen tot het actief beheersen van de taal van de plaats waar ze wonen.
Laat ons eerlijk zijn, zet onze kinderen in een Franstalig pensionaat, ze zullen, als ze de kans zien, aaneenklitten om in hun eigen taal te kunnen praten. Zelfs al zouden ze thuis helemaal niet overeenkomen, zet ze daar en het zullen boezemvrienden lijken tegen de anderen op.
Integratie wil zeggen dat ze onze taal moeten gebruiken als eerste taal, het moet hun eigen taal worden. Zolang we dat niet bekomen, zolang er een soort groepsgeest blijft tussen de vreemdelingen, zitten we met een vreemd element in ons midden, en krijgen wij de reactie tegen het vreemde.
Wij moeten ons er voortdurend van bewust blijven dat wij, in dezelfde omstandigheden, net zo zouden reageren als zijn nu. En als we daartoe betuttelende reglementeringen stellen, dan is het niet om hen te pesten, maar om het proces van integratie te bevorderen.
Bovendien moeten we ook de vrees van onze eigen mensen wegnemen.
Ga eens in een Turks café binnen, ga er rustig een kopje koffie drinken. Wedden dat je het gevoel hebt dat ze allemaal over jou bezig zijn ? Je begrijpt hen niet, en je legt iedere blik in jou richting uit als een kritische, vijandelijke blik, en al wat ze zeggen zal wel over jou gaan...
Als je in een Vlaams café zit, dan heb je dat gevoel pas als er enkelen zitten te fezelen en steelse blikken op je werpen, en de tafelgenoten zelfs eens achterom naar je gluren. Een heel verschil dus. Een bewijs dat taal een heel belangrijk item is in de integratie, en een bewijs dat we er moeten toe komen dat de streektaal ook hun taal wordt.
Rest de godsdienst, die in dit geval ook een drempel lijkt te vormen. Ik denk dat het grootste misverstand ligt in het feit dat er zo weinig begrip is van die godsdienst enerzijds, en dat anderzijds die godsdienst (Islam) een bron is van de anderstaligheid... Het is niet aan ons om richtlijnen te dicteren over de godsdienstbeleving, maar de andere taal hoeft niet echt een bijkomende drempel te zijn! Vroeger was de kerkelijke taal bij ons ook het Latijn, en die taal werd door de grote massa niet begrepen, het was verworden tot een rituele taal... Omdat de homilie en de uitlegging van de godsdienst gebeurde in de volkstaal. Wij luisterden naar het zingend voorgedragen evangelie, maar zonder de prediking wiste we niet eens waarover het evangelie ging... Wij hadden er ook niet echt behoefte aan, wij waren het zo gewoon, en het was wel mooi, heel die plechtige ritus in die zangerig voorgedragen geheimtaal. Als men de prediking, de uitleg van de Koran ook zou doen in de taal van de streek, dan zouden we al een hele stap in de goede richting zetten.
We moeten immers komen tot de reflex dat de streektaal je eigen taal is. Vroeger zou dit zeker niet voldoende zijn geweest, er zouden nog talrijke drempels liggen in de aard van de voeding, de kledij en noem maar op, maar buiten de extremen zoals de onzichtbare vrouwen, vallen we nu echt niet meer over die dingen... We reizen zelf naar die landen en hebben leren koken met de tajine en vinden couscous allang niet meer exotisch...
Nee, we moeten de groepreflex weg krijgen en de taal van de streek eigen maken. Het iets andere kleurtje is niet zo'n groot verschil, tenzij ze in een groep verschijnen, en vooral als ze dan nog in een geheimtaal ondereen zitten te babbelen...
Nee, makkelijk zal het niet zijn, maar de enige weg is de integratie, en die is slechts mogelijk als ze ook de taal spreken en werkelijk de taal delen met ons.
Wij mogen niet vergeten dat wij, net zoals zij nu, dezelfde reflex zouden hebben van samen gaan troepen, als wij ook in een vreemde wereld zouden zitten. De beste manier om dat te vermijden is ze zoveel mogelijk verdelen over de massa autochtonen.
Op dat moment verdwijnt het element "vreemd", en gaat zelfs ons onderbewuste niet meer fulmineren !
Vannacht lag ik wat te denken over het begrip "Design"...
Sinds onze Bart de ene prijs na de andere blijkt te halen, is dat een item waar ik wel eens bij stilsta... Wat maat een voorwerp design, terwijl een ander voorwerp identiek hetzelfde doel heeft, en toch niet dat etiket krijgt ?
Neem een gewoon koffiekopje, waarom is dat ene kopje design, en het andere gewoon een kopje ? Niet zo eenvoudig hé ?
Of toch ?
Nee, het is niet zo eenvoudig, want er is dan ook nog design en design...
Echte design, zoals wij dat eigenlijk voor ogen hebben als we dat woord uitspreken, is een tijdeloos begrip.
En zo komen we tot een misschien iets duidelijkere omschrijving van het woord. Design is een samengaan van nuttigheid en uitzicht. Het is de ultieme samensmelting van het nut aan de schoonheid.
En daar zitten we meteen met twee zaken: het nut enerzijds, de schoonheid anderzijds. Het moet dus gaan over een nuttig voorwerp, het moet het gemak van de mens dienen, in het voorbeeld van het koffiekopje, het moet dus een kopje zijn waarin je makkelijk koffie kunt doen, waaruit je die koffie makkelijk kunt drinken, en die je kunt vasthouden zonder je vingers in gekke houdingen te wringen, of zonder je fikken te branden aan de hete koffie in het kopje. Als je dit kunt paren aan een mooi iets, dan heb je design... Design met hoofdletter krijg je als je het zo mooi maakt dat het werkelijk mooi blijft, door de eeuwen heen als het ware.
Het gaat dus niet over de aard van het bloemetje op het kopje, het gaat over het model van het kopje, dat zo logisch, zo functioneel en tegelijkertijd zo mooi is, dat je het als het ware niet meer kunt verbeteren. Je kunt niets toevoegen of weglaten zonder een van de elementen logica, functionaliteit en schoonheid te verbrodden.
Meestal zijn die voorwerpen dan ook eenvoudig... Meestal bevatten ze weinig tierlantijntjes, want tierlantijntjes zijn de facto wel weg te laten of te vervangen door andere tierlantijntjes.
Bizar genoeg zijn er dan toch nog meerdere oplossingen. Een mens zou denken, eens het ultieme kopje er is, zijn we er, de lijn is ten einde getrokken, maar niets van... Iedere kunststroming geeft weer een nieuwe impuls om tot een nieuw concept te komen. Maar toch zul je telkens weer bij het zien van die echte Design-voorwerpen, ook die van eeuwen terug, zien dat allen het er over eens zijn dat het een echte mooi iets is, een handig en nuttig en mooi iets...Het is de tijdeloosheid binnengetreden.
Design kun je dan ook in alle gebruiksvoorwerpen terugvinden...van gebouwen over bruggen tot een simpel lepeltje... De lijst is eindeloos, en het lijkt wel of ook het Design eindeloos is.
In Gent heb je een design-museum... Moet je eens bezoeken!
tot de volgende ?
Marokko.nl wil namelijk iets doen aan het uitbreidende racisme op het internet. Zij heeft een systeem ingebouwd, waarbij je door een simpele klik het racisme meld aan de beheerders van de site, en aan de politie.
Misschien helpt dat om de haat een beetje in te tomen.
Zoals de naam zegt, is de site blijkbaar een site van en door wat wij vreemden noemen, hun eerste reactie ging dan ook naar haatformules aan de nederlanders. Zo schoot een zinnetje als dood aan alle kafit (ongelovigen en de zin Hopelijk neemt Allah de helden die de aanslagen pleegden in Mumbai rechtstreeks op in de hemel (ik citeer niet letterlijk) de beheerders van de site in het verkeerde keelgat.
Aan de ene kant is het erg dat we die racistische tendenzen moeten onderdrukken met politie en co, aan de andere kant is het hoog tijd dat wij er daadwerkelijk iets aan doen.
Maar maak u geen illusies! Makkelijk wordt het niet !
Men heeft immers een onderzoek gedaan naar het verband tussen hersenen en racisme... en daaruit blijkt dat in de hersenen ingebakken een soort verweer zetelt tegen al wat vreemd is. Wellicht nog een oerreactie uit de tijd dat het schaarse wild moest voorbehouden worden aan de jagers van de eigen stam???
Hoe men dat heeft vastgesteld ? Gewoon, onder meer met een heel simpele test...
Men geeft aan de geteste personen een woordenlijst in de zin zoals hieronder:
braken , liefde, Ali, Jan, bloemen, geweer, Piet, aids, en ga zo maar door.
De opdracht was heel simpel, men moest bij ieder positief woord (liefde, bloemen...) en bij de inlandse namen met de rechterhand op tafel tikken, bij de negatieve woorden en de vreemde voornamen, moest men met de linkerhand op tafel klappen.
Nadien deed men de lijst nog eens over, maar nu moest men de positieve woorden en de vreemde voornamen in één groep beschouwen, en de negatieve woorden met de inlandse voornamen... Bleek dat de hersenen dit laatste veel trager verwerkten, men moest blijkbaar iedere keer ergens iets overwinnen om Ali en Mohammed te koppelen aan Liefde en bloemen en werkzaam en dergelijke...
Een duidelijk bewijs dat racisme niet alleen maar een bewust iets is, men moet het onbewuste overwinnen om geen racist te zijn !
Er stond niet bij of men de moeite heeft gedaan om ook een groep allochtonen aan diezelfde test te onderwerpen, en daaruit een vergelijking te maken, maar wellicht zou er ook bij hen een onbewuste tegenwerking zijn tegen "de anderen"...
Mij zegt een dergelijke test heel, heel veel !
Het zegt mij dat het niet makkelijk zal zijn, maar vooral zegt het mij dat wij er alles op alles moeten zetten om te komen tot een volwaardige integratie !
Integratie wil immers zeggen dat we komen tot samensmelting, tot één groep.
Ik ben het dan ook eens met de maatregelen dat de vreemdelingen die hier willen wonen, op zijn minst ook de taal moeten leren. Bovendien zou ik willen pleiten voor het voorkomen van migrantenwijken... We moeten integendeel proberen te komen tot een systeem waarbij het aantal vreemdelingen per straat moet beperkt worden, niet om hen te isoleren, maar om hen ergens op een bepaalde manier te doen opgaan in de meerderheid.
Idem met de scholen en zelfs in de tewerkstelling.
Mijn bedoeling is niet hen te pesten, maar om hen te doen integreren, en vooral om hen ook te dwingen tot het actief beheersen van de taal van de plaats waar ze wonen.
Laat ons eerlijk zijn, zet onze kinderen in een Franstalig pensionaat, ze zullen, als ze de kans zien, aaneenklitten om in hun eigen taal te kunnen praten. Zelfs al zouden ze thuis helemaal niet overeenkomen, zet ze daar en het zullen boezemvrienden lijken tegen de anderen op.
Integratie wil zeggen dat ze onze taal moeten gebruiken als eerste taal, het moet hun eigen taal worden. Zolang we dat niet bekomen, zolang er een soort groepsgeest blijft tussen de vreemdelingen, zitten we met een vreemd element in ons midden, en krijgen wij de reactie tegen het vreemde.
Wij moeten ons er voortdurend van bewust blijven dat wij, in dezelfde omstandigheden, net zo zouden reageren als zijn nu. En als we daartoe betuttelende reglementeringen stellen, dan is het niet om hen te pesten, maar om het proces van integratie te bevorderen.
Bovendien moeten we ook de vrees van onze eigen mensen wegnemen.
Ga eens in een Turks café binnen, ga er rustig een kopje koffie drinken. Wedden dat je het gevoel hebt dat ze allemaal over jou bezig zijn ? Je begrijpt hen niet, en je legt iedere blik in jou richting uit als een kritische, vijandelijke blik, en al wat ze zeggen zal wel over jou gaan...
Als je in een Vlaams café zit, dan heb je dat gevoel pas als er enkelen zitten te fezelen en steelse blikken op je werpen, en de tafelgenoten zelfs eens achterom naar je gluren. Een heel verschil dus. Een bewijs dat taal een heel belangrijk item is in de integratie, en een bewijs dat we er moeten toe komen dat de streektaal ook hun taal wordt.
Rest de godsdienst, die in dit geval ook een drempel lijkt te vormen. Ik denk dat het grootste misverstand ligt in het feit dat er zo weinig begrip is van die godsdienst enerzijds, en dat anderzijds die godsdienst (Islam) een bron is van de anderstaligheid... Het is niet aan ons om richtlijnen te dicteren over de godsdienstbeleving, maar de andere taal hoeft niet echt een bijkomende drempel te zijn! Vroeger was de kerkelijke taal bij ons ook het Latijn, en die taal werd door de grote massa niet begrepen, het was verworden tot een rituele taal... Omdat de homilie en de uitlegging van de godsdienst gebeurde in de volkstaal. Wij luisterden naar het zingend voorgedragen evangelie, maar zonder de prediking wiste we niet eens waarover het evangelie ging... Wij hadden er ook niet echt behoefte aan, wij waren het zo gewoon, en het was wel mooi, heel die plechtige ritus in die zangerig voorgedragen geheimtaal. Als men de prediking, de uitleg van de Koran ook zou doen in de taal van de streek, dan zouden we al een hele stap in de goede richting zetten.
We moeten immers komen tot de reflex dat de streektaal je eigen taal is. Vroeger zou dit zeker niet voldoende zijn geweest, er zouden nog talrijke drempels liggen in de aard van de voeding, de kledij en noem maar op, maar buiten de extremen zoals de onzichtbare vrouwen, vallen we nu echt niet meer over die dingen... We reizen zelf naar die landen en hebben leren koken met de tajine en vinden couscous allang niet meer exotisch...
Nee, we moeten de groepreflex weg krijgen en de taal van de streek eigen maken. Het iets andere kleurtje is niet zo'n groot verschil, tenzij ze in een groep verschijnen, en vooral als ze dan nog in een geheimtaal ondereen zitten te babbelen...
Nee, makkelijk zal het niet zijn, maar de enige weg is de integratie, en die is slechts mogelijk als ze ook de taal spreken en werkelijk de taal delen met ons.
Wij mogen niet vergeten dat wij, net zoals zij nu, dezelfde reflex zouden hebben van samen gaan troepen, als wij ook in een vreemde wereld zouden zitten. De beste manier om dat te vermijden is ze zoveel mogelijk verdelen over de massa autochtonen.
Op dat moment verdwijnt het element "vreemd", en gaat zelfs ons onderbewuste niet meer fulmineren !
Vannacht lag ik wat te denken over het begrip "Design"...
Sinds onze Bart de ene prijs na de andere blijkt te halen, is dat een item waar ik wel eens bij stilsta... Wat maat een voorwerp design, terwijl een ander voorwerp identiek hetzelfde doel heeft, en toch niet dat etiket krijgt ?
Neem een gewoon koffiekopje, waarom is dat ene kopje design, en het andere gewoon een kopje ? Niet zo eenvoudig hé ?
Of toch ?
Nee, het is niet zo eenvoudig, want er is dan ook nog design en design...
Echte design, zoals wij dat eigenlijk voor ogen hebben als we dat woord uitspreken, is een tijdeloos begrip.
En zo komen we tot een misschien iets duidelijkere omschrijving van het woord. Design is een samengaan van nuttigheid en uitzicht. Het is de ultieme samensmelting van het nut aan de schoonheid.
En daar zitten we meteen met twee zaken: het nut enerzijds, de schoonheid anderzijds. Het moet dus gaan over een nuttig voorwerp, het moet het gemak van de mens dienen, in het voorbeeld van het koffiekopje, het moet dus een kopje zijn waarin je makkelijk koffie kunt doen, waaruit je die koffie makkelijk kunt drinken, en die je kunt vasthouden zonder je vingers in gekke houdingen te wringen, of zonder je fikken te branden aan de hete koffie in het kopje. Als je dit kunt paren aan een mooi iets, dan heb je design... Design met hoofdletter krijg je als je het zo mooi maakt dat het werkelijk mooi blijft, door de eeuwen heen als het ware.
Het gaat dus niet over de aard van het bloemetje op het kopje, het gaat over het model van het kopje, dat zo logisch, zo functioneel en tegelijkertijd zo mooi is, dat je het als het ware niet meer kunt verbeteren. Je kunt niets toevoegen of weglaten zonder een van de elementen logica, functionaliteit en schoonheid te verbrodden.
Meestal zijn die voorwerpen dan ook eenvoudig... Meestal bevatten ze weinig tierlantijntjes, want tierlantijntjes zijn de facto wel weg te laten of te vervangen door andere tierlantijntjes.
Bizar genoeg zijn er dan toch nog meerdere oplossingen. Een mens zou denken, eens het ultieme kopje er is, zijn we er, de lijn is ten einde getrokken, maar niets van... Iedere kunststroming geeft weer een nieuwe impuls om tot een nieuw concept te komen. Maar toch zul je telkens weer bij het zien van die echte Design-voorwerpen, ook die van eeuwen terug, zien dat allen het er over eens zijn dat het een echte mooi iets is, een handig en nuttig en mooi iets...Het is de tijdeloosheid binnengetreden.
Design kun je dan ook in alle gebruiksvoorwerpen terugvinden...van gebouwen over bruggen tot een simpel lepeltje... De lijst is eindeloos, en het lijkt wel of ook het Design eindeloos is.
In Gent heb je een design-museum... Moet je eens bezoeken!
tot de volgende ?
zondag, december 07, 2008
Mooi weer
Toen wij van morgen wegreden naar de rommelmarkt, zag ik tot mijn verbazing dat het nog steeds onder nul was. Op de kleine baantjes was het dan ook aangeraden kalm en rustig te rijden, want op de asfalt zag je de nette vorstroosjes blinken.
Toch hadden we onze zonnebril nodig, want het was schitterend weer. Toen wij over de E17 reden zagen we links van ons net een luchtballon opstijgen. Het is helder zonnig vorstweer, bijna geen wind, het zal fantastisch mooi zijn van daarboven.
Op de rommelmarkt was het echter door en door triest... de helft minder kraampjes en bijna geen volk... Toch was er her en der wel iets te zien. Een beetje babbelen met de kramers leerde ons dat het één Sinterklaas was en twee, het is duidelijk crisis. Er stond onder meer een kunsthandelaar die we al heel lang kennen, en die zijn beklag deed... Als er geen volk is, is er ook geen verkoop. Hij had nochtans enkele heel mooie werken bij, en zelfs enkele van behoorlijk bekende kunstenaars. Er was een ets van Langie, die werkelijk héél mooi was. Je kunt bij die man koopjes doen, als je op zoek bent naar een mooi en behoorlijk waardevol kunstwerk, dan kun je bij hem nu en dan echte pareltjes vinden. De man komt uit een kunstenaarsmidden, kent er iets van, en weet regelmatig dingen op de markt te brengen die echt koopjes zijn. Soms heb ik spijt dat ik geen langere muren in huis heb...
Er lag ook een pentekeningetje van een mij onbekende kunstenaar, die verrassend goed was en getuigde van een zeer goede techniek. Mooi !
Het is echt niet allemaal rommel op de rommelmarkt... Ik heb twee mooie gietijzeren sokkeltjes gekocht, de bedoeling is er nu een paar beeldjes voor te zoeken, en dan komen die wellicht op mijn gevel, achteraan... want als je mooie dingen aan de straat hangt, krijgen ze nogal eens voetjes...
We hebben nadien een bezoek gebracht aan de winkel waar Veerle werkt. Ze had ons niet gezien, ze was druk bezig aan de kassa, en ik riep "Kunde daar niet wat voort doen?" Bleek iedereen te zien dat het duidelijk mijn dochter was... Ben ik nu gecharmeerd ? Ik heb het nooit zo gezien. Ik had altijd meer de indruk dat Veerle heel erg op mijn moeder trok. Maar ja, ze zullen wel gelijk hebben zeker...
Je ziet dat ze dat werk dolgraag doet, en je ziet ook dat het een buurtwinkel is, waar de meeste mensen niet gewoon aanschuiven aan de kassa, maar ook wel eens een woordje zeggen. Er wordt geen tijd verloren, maar het heeft een veel gezapiger gevoel, de mensen zijn minder opgejaagd. Toen wij aan haar kassa kwamen, plaagde ik nog wat en zei dat het aan de andere kassa precies rapper ging... Meteen riep Veerle dat door naar haar collega... Een bewijs te meer van de leuke werksfeer die er heerst.
Voor deze middag hebben we een paar belegde broodjes meegebracht, hebben we ook gegeten, en is mama eens op haar gemak... en nu zit ik hier alweer te bloggen...
Heel rustig, heel kalm zoals het weer...
Is het niet dood en doodjammer dat de dagen nu zo kort zijn? De hemel stralend blauw en de bomen op de einder zijn niet meer die donkere massa, maar lichte okergroene decorstukken van een vrolijk tafereel. Licht is toch heerlijk !
Ik ga stoppen, wat luieren...
tot de volgende ?
ps: De studente zal vandaag niet content zijn van mijn blog... ik schrijf niets om over na te denken... Mag ook wel eens vind ik.
Toch hadden we onze zonnebril nodig, want het was schitterend weer. Toen wij over de E17 reden zagen we links van ons net een luchtballon opstijgen. Het is helder zonnig vorstweer, bijna geen wind, het zal fantastisch mooi zijn van daarboven.
Op de rommelmarkt was het echter door en door triest... de helft minder kraampjes en bijna geen volk... Toch was er her en der wel iets te zien. Een beetje babbelen met de kramers leerde ons dat het één Sinterklaas was en twee, het is duidelijk crisis. Er stond onder meer een kunsthandelaar die we al heel lang kennen, en die zijn beklag deed... Als er geen volk is, is er ook geen verkoop. Hij had nochtans enkele heel mooie werken bij, en zelfs enkele van behoorlijk bekende kunstenaars. Er was een ets van Langie, die werkelijk héél mooi was. Je kunt bij die man koopjes doen, als je op zoek bent naar een mooi en behoorlijk waardevol kunstwerk, dan kun je bij hem nu en dan echte pareltjes vinden. De man komt uit een kunstenaarsmidden, kent er iets van, en weet regelmatig dingen op de markt te brengen die echt koopjes zijn. Soms heb ik spijt dat ik geen langere muren in huis heb...
Er lag ook een pentekeningetje van een mij onbekende kunstenaar, die verrassend goed was en getuigde van een zeer goede techniek. Mooi !
Het is echt niet allemaal rommel op de rommelmarkt... Ik heb twee mooie gietijzeren sokkeltjes gekocht, de bedoeling is er nu een paar beeldjes voor te zoeken, en dan komen die wellicht op mijn gevel, achteraan... want als je mooie dingen aan de straat hangt, krijgen ze nogal eens voetjes...
We hebben nadien een bezoek gebracht aan de winkel waar Veerle werkt. Ze had ons niet gezien, ze was druk bezig aan de kassa, en ik riep "Kunde daar niet wat voort doen?" Bleek iedereen te zien dat het duidelijk mijn dochter was... Ben ik nu gecharmeerd ? Ik heb het nooit zo gezien. Ik had altijd meer de indruk dat Veerle heel erg op mijn moeder trok. Maar ja, ze zullen wel gelijk hebben zeker...
Je ziet dat ze dat werk dolgraag doet, en je ziet ook dat het een buurtwinkel is, waar de meeste mensen niet gewoon aanschuiven aan de kassa, maar ook wel eens een woordje zeggen. Er wordt geen tijd verloren, maar het heeft een veel gezapiger gevoel, de mensen zijn minder opgejaagd. Toen wij aan haar kassa kwamen, plaagde ik nog wat en zei dat het aan de andere kassa precies rapper ging... Meteen riep Veerle dat door naar haar collega... Een bewijs te meer van de leuke werksfeer die er heerst.
Voor deze middag hebben we een paar belegde broodjes meegebracht, hebben we ook gegeten, en is mama eens op haar gemak... en nu zit ik hier alweer te bloggen...
Heel rustig, heel kalm zoals het weer...
Is het niet dood en doodjammer dat de dagen nu zo kort zijn? De hemel stralend blauw en de bomen op de einder zijn niet meer die donkere massa, maar lichte okergroene decorstukken van een vrolijk tafereel. Licht is toch heerlijk !
Ik ga stoppen, wat luieren...
tot de volgende ?
ps: De studente zal vandaag niet content zijn van mijn blog... ik schrijf niets om over na te denken... Mag ook wel eens vind ik.
zaterdag, december 06, 2008
De fotovloot
Toen Anny en ik zoveel jaren terug, onze grote staptochten deden in Frankrijk en Schotland, waren wij gewapend met enkele wegwerpkodakjes en van die grandiose wegwerp-panorama-fotoapparaatjes. Daarmee lukte ik er in om onze wandeltocht te vereeuwigen in méér dan 100 foto's. Toendertijd was dat de max!
Nu kreeg ik (eindelijk) de cd met de foto's van de gezinsreis naar Zwitserland van onze Bart. Niet dat die cd nog niet gemaakt was, maar Bart vergat hem telkens eens mee te brengen.
Je hoort het al, geen album met fotootjes, nee, een cd.
Dat wil zeggen dat Bart ook een van de adepten is van de digitale fotografie.
Van de onuitputtelijke apparatstki zeg maar.
Dus keek ik gisterenavond naar meer dan 200 foto's op mijn peecee...
Enige tijd geleden kreeg ik van Geert zo'n geheugenstick met de fotootjes van zijn reis...600 stuks.
Men drukt die foto's meestal niet meer af, het is veel handiger ze op een ceedeetje te zetten, dat neem minder plaats in, en ze blijven altijd op de juiste volgorde zitten.
Vermoedelijk kun je het zo, of mits een heel kleine aanpassing, direct invoeren op zo'n digitaal kadertje... Je zet dat dan ergens op de kast, en om de zoveel seconden prijkt er een nieuwe foto op je kast.
Wordt je voortdurend weer meegevoerd naar waar je zelf had kunnen naar kijken had je niet zo nodig die foto moeten maken voor in het digitale kadertje. Volgend jaar ververs je het eens met de foto's van de laatste uitstap. Als er een komt, want met de crisis voor de deur...
Dan kun je jaren aan één stuk wegkwijnen bij de foto's van toen, toen er nog genoeg geld was.
Of... je kunt op internet gaan reizen.
Door mijn lichamelijke onmogelijkheden, doe ik dat regelmatig.
Dan denk ik "Waar ga ik vandaag eens naartoe?" en dan zoek ik op de wereldbol de meest exotische bestemming uit, en ga op de vakantiefoto's van de mensen die er echt waren, hen virtueel navolgen.
Klinkt bijna bijbels... De navolging van de H.Toeristus.
Ik heb de Taj Mahal al van uit alle mogelijke en onmogelijke hoeken bekeken, en op Wikipedia gelezen wat voor een sjamfoeter die trouwe echtgenoot in het echt was... Inlichtingen die je daar ter plaatse moet betalen heb ik hier gratis, voor niets...
Bovendien ben ik gespaard van de reuk en de onuitstaanbare drukkende hitte in die regionen, moet ik niet diep in mijn geheugen zitten krabben om mijn beste engels weer op te diepen, en heb ik geen last om het indische-engels van de gids te begrijpen.
Maar ik kan niet genieten van de sfeer, ik kan niet keuvelen met de mensen van ter plaatse, ik kan niet proeven van de spijzen die men daar maakt...
Ik ben er immers niet.
Ik heb alleen een venster geopend op een verre wereld.
Het gekke is dat ik dat al een stukje deed indertijd toen ik echt op reis ging ! Toen ik thuis kwam liet ik niet alleen de foto's ontwikkelen om een album samen te stellen, nee, ik verzamelde voor, op en na de reis, nog zoveel mogelijk documentatie over de plaatsen waar we geweest waren, en dat werd allemaal in het album bijgekleefd, naast een verslag etappe per etappe van de ganse voetreis.
Nu en dan haal ik nog eens zo'n album uit, en droom ik weer weg, dat ik Chez Madame Annie Tôme à l'aligot zit te eten en nip van een regionaal wijntje...
Ik reisde al virtueel voor het woord bestond.
Misschien vandaar dat ik me zo makkelijk aanpaste aan mijn situatie.
En ook... de gedachte aan mijn ouders, en nog verder, aan mijn grootouders, die, zelfs gezond en wel, nooit verder raakten dan een stukje in Frankrijk, op de vlucht. Mijn ouders hadden al wel een paar reisjes gemaakt, en in de korte tijd dat wij het deden, zagen we al meer dan zij, en ik zie tot mijn genoegen dat Bart nog veel meer ziet dan ik ooit durfde te dromen.
De wereld is sinds ik klein was, veel gekrompen.
Zal door die opwarming komen, de was krimpt ook in te warm water.
Eén van de eerste reizen die ik me herinner was ook naar Zwitserland. Mijn ouders zouden ook eens een reisje maken, en de twee kleinsten mochten mee (mijn jongste zus en ik). Ik omdat berglucht wellicht goed zou zijn voor mij, en mijn zus omdat ze nog zo klein was. Kort voor de reis begon mijn zusje te hoesten. Er was kinkhoest gemeld, dus ons moeder in paniek de dokter gebeld. Nee, geen kinkhoest, en mocht het toch kinkhoest zijn, dan zou dat door de verandering van lucht en het verblijf in de bergen, meteen verdwenen zijn. Wij naar Interlaken Murren... En mijn zus kreeg volop de kinkhoest. Voor één keer dat ze konden op reis gaan... zaten ze met een zwaar ziek kind op de kamer.
Ik heb eens iets dergelijks meegemaakt... We gingen met gans het gezin een gaan vissen (allee, ik zou vissen, de kinderen zouden spelen aan het water en moeder zou ze wat in de gaten houden en ook eens in 't zonneke kunnen zitten) Onze Koen kreeg toen we daar gezellig zaten, een astmacrisis. En dan hoor je de mensen de mensen zeggen " Wat een gedacht om met een doodziek kind te komen vissen". Het kind was niet ziek, maar dat wisten ze niet, of dat interesseerde hen niet. Het is veel leuker kritiek te geven. In Zwitserland hadden wij dat ook, plus het feit dat wij in de refter en de speelzaal en dergelijke door iedereen gemeden werden...Besmettelijk !!!! Achtung !!!!
Leuke uitstappen zijn dat.
Blijven je wel bij.
Het heeft mij wel iets geleerd: geen overhaast oordeel vellen, en in plaats van beschuldigend te kijken of tegeneen te vezelen, de mensen helpen of gerust laten. Zelfs het laatste is beter dan de beschuldigende blikken.
Bovendien ... Besmettelijk ? Als je het moet krijgen, dan krijg je het toch, en moet het niet, dan krijg je het ook niet. Ik heb geen een kinderziekte gehad, en was bang toen mijn kinderen ze wel kregen...maar ook dan heb ik ze niet gekregen. Als kind prefereerde ik grotemensenziekten, en als grote ben ik niet van gedacht veranderd...
Sommige ziekten laten geen bezoek toe... Laatst zijn we op bezoek geweest bij een vriend die Alzheimer heeft. Hij heeft het wellicht nooit beseft dat wij er geweest zijn. In de praktijk hebben we een bezoek gebracht aan zijn vrouw, die zo eens de kans kreeg haar hart te luchten. Bovendien ben ik geen goed ziekenbezoeker. Ik ben altijd stikjaloers op de mensen die op ziekenbezoek gaan en daar op een of andere manier het gesprek (zelfs als het eenrichtingsverkeer is) weten gaan te houden. Ik weet nooit wat zeggen. Ik hoop dan altijd maar dat ze mijn aanwezigheid voelen, want daar in geloof ik vast, dat je kunt uitstralen en kunt ontvangen. Heb jij je nooit omgedraaid omdat je voelde dat er iemand naar je keek ? Wel nu dan, wat dacht je dat dat was ?
Ik ga stoppen, ik moet nog aan de kwampjoeter van de kinderen gaan werken...
tot de volgende ?
Nu kreeg ik (eindelijk) de cd met de foto's van de gezinsreis naar Zwitserland van onze Bart. Niet dat die cd nog niet gemaakt was, maar Bart vergat hem telkens eens mee te brengen.
Je hoort het al, geen album met fotootjes, nee, een cd.
Dat wil zeggen dat Bart ook een van de adepten is van de digitale fotografie.
Van de onuitputtelijke apparatstki zeg maar.
Dus keek ik gisterenavond naar meer dan 200 foto's op mijn peecee...
Enige tijd geleden kreeg ik van Geert zo'n geheugenstick met de fotootjes van zijn reis...600 stuks.
Men drukt die foto's meestal niet meer af, het is veel handiger ze op een ceedeetje te zetten, dat neem minder plaats in, en ze blijven altijd op de juiste volgorde zitten.
Vermoedelijk kun je het zo, of mits een heel kleine aanpassing, direct invoeren op zo'n digitaal kadertje... Je zet dat dan ergens op de kast, en om de zoveel seconden prijkt er een nieuwe foto op je kast.
Wordt je voortdurend weer meegevoerd naar waar je zelf had kunnen naar kijken had je niet zo nodig die foto moeten maken voor in het digitale kadertje. Volgend jaar ververs je het eens met de foto's van de laatste uitstap. Als er een komt, want met de crisis voor de deur...
Dan kun je jaren aan één stuk wegkwijnen bij de foto's van toen, toen er nog genoeg geld was.
Of... je kunt op internet gaan reizen.
Door mijn lichamelijke onmogelijkheden, doe ik dat regelmatig.
Dan denk ik "Waar ga ik vandaag eens naartoe?" en dan zoek ik op de wereldbol de meest exotische bestemming uit, en ga op de vakantiefoto's van de mensen die er echt waren, hen virtueel navolgen.
Klinkt bijna bijbels... De navolging van de H.Toeristus.
Ik heb de Taj Mahal al van uit alle mogelijke en onmogelijke hoeken bekeken, en op Wikipedia gelezen wat voor een sjamfoeter die trouwe echtgenoot in het echt was... Inlichtingen die je daar ter plaatse moet betalen heb ik hier gratis, voor niets...
Bovendien ben ik gespaard van de reuk en de onuitstaanbare drukkende hitte in die regionen, moet ik niet diep in mijn geheugen zitten krabben om mijn beste engels weer op te diepen, en heb ik geen last om het indische-engels van de gids te begrijpen.
Maar ik kan niet genieten van de sfeer, ik kan niet keuvelen met de mensen van ter plaatse, ik kan niet proeven van de spijzen die men daar maakt...
Ik ben er immers niet.
Ik heb alleen een venster geopend op een verre wereld.
Het gekke is dat ik dat al een stukje deed indertijd toen ik echt op reis ging ! Toen ik thuis kwam liet ik niet alleen de foto's ontwikkelen om een album samen te stellen, nee, ik verzamelde voor, op en na de reis, nog zoveel mogelijk documentatie over de plaatsen waar we geweest waren, en dat werd allemaal in het album bijgekleefd, naast een verslag etappe per etappe van de ganse voetreis.
Nu en dan haal ik nog eens zo'n album uit, en droom ik weer weg, dat ik Chez Madame Annie Tôme à l'aligot zit te eten en nip van een regionaal wijntje...
Ik reisde al virtueel voor het woord bestond.
Misschien vandaar dat ik me zo makkelijk aanpaste aan mijn situatie.
En ook... de gedachte aan mijn ouders, en nog verder, aan mijn grootouders, die, zelfs gezond en wel, nooit verder raakten dan een stukje in Frankrijk, op de vlucht. Mijn ouders hadden al wel een paar reisjes gemaakt, en in de korte tijd dat wij het deden, zagen we al meer dan zij, en ik zie tot mijn genoegen dat Bart nog veel meer ziet dan ik ooit durfde te dromen.
De wereld is sinds ik klein was, veel gekrompen.
Zal door die opwarming komen, de was krimpt ook in te warm water.
Eén van de eerste reizen die ik me herinner was ook naar Zwitserland. Mijn ouders zouden ook eens een reisje maken, en de twee kleinsten mochten mee (mijn jongste zus en ik). Ik omdat berglucht wellicht goed zou zijn voor mij, en mijn zus omdat ze nog zo klein was. Kort voor de reis begon mijn zusje te hoesten. Er was kinkhoest gemeld, dus ons moeder in paniek de dokter gebeld. Nee, geen kinkhoest, en mocht het toch kinkhoest zijn, dan zou dat door de verandering van lucht en het verblijf in de bergen, meteen verdwenen zijn. Wij naar Interlaken Murren... En mijn zus kreeg volop de kinkhoest. Voor één keer dat ze konden op reis gaan... zaten ze met een zwaar ziek kind op de kamer.
Ik heb eens iets dergelijks meegemaakt... We gingen met gans het gezin een gaan vissen (allee, ik zou vissen, de kinderen zouden spelen aan het water en moeder zou ze wat in de gaten houden en ook eens in 't zonneke kunnen zitten) Onze Koen kreeg toen we daar gezellig zaten, een astmacrisis. En dan hoor je de mensen de mensen zeggen " Wat een gedacht om met een doodziek kind te komen vissen". Het kind was niet ziek, maar dat wisten ze niet, of dat interesseerde hen niet. Het is veel leuker kritiek te geven. In Zwitserland hadden wij dat ook, plus het feit dat wij in de refter en de speelzaal en dergelijke door iedereen gemeden werden...Besmettelijk !!!! Achtung !!!!
Leuke uitstappen zijn dat.
Blijven je wel bij.
Het heeft mij wel iets geleerd: geen overhaast oordeel vellen, en in plaats van beschuldigend te kijken of tegeneen te vezelen, de mensen helpen of gerust laten. Zelfs het laatste is beter dan de beschuldigende blikken.
Bovendien ... Besmettelijk ? Als je het moet krijgen, dan krijg je het toch, en moet het niet, dan krijg je het ook niet. Ik heb geen een kinderziekte gehad, en was bang toen mijn kinderen ze wel kregen...maar ook dan heb ik ze niet gekregen. Als kind prefereerde ik grotemensenziekten, en als grote ben ik niet van gedacht veranderd...
Sommige ziekten laten geen bezoek toe... Laatst zijn we op bezoek geweest bij een vriend die Alzheimer heeft. Hij heeft het wellicht nooit beseft dat wij er geweest zijn. In de praktijk hebben we een bezoek gebracht aan zijn vrouw, die zo eens de kans kreeg haar hart te luchten. Bovendien ben ik geen goed ziekenbezoeker. Ik ben altijd stikjaloers op de mensen die op ziekenbezoek gaan en daar op een of andere manier het gesprek (zelfs als het eenrichtingsverkeer is) weten gaan te houden. Ik weet nooit wat zeggen. Ik hoop dan altijd maar dat ze mijn aanwezigheid voelen, want daar in geloof ik vast, dat je kunt uitstralen en kunt ontvangen. Heb jij je nooit omgedraaid omdat je voelde dat er iemand naar je keek ? Wel nu dan, wat dacht je dat dat was ?
Ik ga stoppen, ik moet nog aan de kwampjoeter van de kinderen gaan werken...
tot de volgende ?
vrijdag, december 05, 2008
Wie wind zaait...
...zal blogs oogsten !
Het wordt een echte lawine van blogs tegen Pieterke De crem.... Een van de mooiste filmpjes vind ik wel die van de Kennedy's, waar ze een veiligheidsagent aan het woord laten... De man is al jààren veiligheidsagent voor het betreffende ministerie... Hij wist perfect hoe zich te wapenen tegen terroristen, sadisten, alle soorten van tisten, maar nu na de toch nog korte periode onder Decrem moet hij er de brui aan geven. Zijn lever houdt het niet uit, dat telkens voorproeven...Het zijn wel telkens kleine slokjes, maar zooooooooooooooooooooooooveel.... Zijn lever is er aan. Beroepsziekte?
Ik vind het leuk.
(Ja, ik hèb een slecht karakter, zeker als het over politici gaat...)
Vanmorgen, tijdens mijn morgengymnastiek zag ik de wijde Vlaams Ardennen onder een nog halfduistere hemel... De einder was al licht, en daar tegen zag je de donkere massa van de vele bomen en struiken. Hier en daar doorspekt met wat groen van een weide, en het troosteloze van braakliggende velden. Ik ben effekes gestopt. Het was te mooi om niet eens bij stil te staan. Goh wat hebben wij een prachtige streek om in te wonen! Het mooiste stukje Vlaanderen. Hoog tijd dat Google en de Nederlanders en God weet wie nog allemaal eens beginnen te beseffen dat de Ardennes en de Vlaamse Ardennen niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben !
Ik wil niets afdoen van de pracht van de Ardennes, maar hier is het een gans ander palet van lijnen en kleuren dan daar in de sombere bossen van de Ardennes. Hier staan geen dennenbossen, hier staan bossen vol prachtige hoge beuken, waaronder in het voorjaar de blauwkousjes bloeien (Een boshyacinth). Hier vind je nog na enig ronddwalen de prachtige lichtpaars bloeiende schubwortel, een plantje die haast nergens anders te speuren is.
Wie hier nog niet is geweest weet niet wat hij mist.
Heb je ook het artikeltje gelezen over de Groene Stroom ? Leuk hé?
Men heeft vastgesteld dat Het Net niet gemaakt is om elektriciteit door te zenden in twee richtingen. Er komt bij een zonnige dag (weinig risico in onze contreien) te veel groene stroom van de talrijke zonnepanelen het net ingestroomd, die de plotse toevloed en uitvloed via hetzelfde net niet aankan...
Weet je wat dat wil zeggen ?
Men zal infrastructuurwerken moeten uitvoeren om dit op te vangen.
Weet je wie die werken zal moeten betalen ? Jaaaah ! Jij en ikke ook....
Maar het wordt nog véél leuker ! Doordat jullie allemaal met jullie zonnepaneeltjes elektriek liggen te maken, verdienen de electriciteitsmaatschappijen niet meer zoveel ... Dus moeten zij iets doen om het hoofd boven water te kunnen houden... Jaaah !!!! Weer jij die betaalt en ikke ook...
Dus, effe rekenen... In 10 jaar zou jij de kosten van de zonnepanelen weer verdiend hebben (er is "toevallig" ook maar een 10 jaar levensduur gewaarborgd...), maar door het massaal installeren en de daaruit ontstane "moeilijkheden" en minder inkomsten, zal men de elektriciteit met zo'n 10 procentjes opslaan... 10 jaar x 10% = 100 %.... djudedju, mijn zonnepaneel brengt niets op ! Allee, dat is toch niet serieus ??? Wat hadde anders verwacht ????
Wie had er anders verwacht ? En wie zal er uiteindelijk met enorme winsten weglopen? Juist ja, de electriciteitsmaatschappijen, want niet iedereen heeft van die zonnepanelen of zo gezet, en toch gaan die ook netjes mogen bijbetalen voor de kosten die deinstallatie van al die dingen hebben veroorzaakt voor die dutskes van electriciteitsleveranciers..... De die zijn dan netto winst... Joepie.
Ik denk er over na een windmolen te zetten, een grote, en dan lever ik electriek aan heel onze wijk, aan de helft van de normale kostprijs. Doe ik winst, en zij ook. Maar weet je, dat mag niet !
Ik heb je al eens beschreven dat er een klein, goedkoop systeem bestaat om in je auto te monteren, die maakt dat je maar zo'n 10 % of minder van je brandstof nodig hebt en voor de rest rij je met...water. Je kunt dit onderdeel zo kopen, en het is niet eens duur. (Ik sprak met iemand die het gebruikt heeft!)
Bovendien zijn er nog voordelen, je hebt altijd een propere motor, en je produceert haast geen uitlaatgassen meer. Allemaal winst dus... Maar... het mag niet ! Het mag niet van onze vroede politici... Dus als je naar de jaarlijkse autokeuring gaat, dan is het eerste wat ze doen kijken of je geen verbouwing hebt gedaan aan de motor... Heb je dat wel gedaan, onherroepelijk afgekeurd.
Waarom ?
Toch niet moeilijk ? Als je geen brandstof meer verbruikt, betaal je ook niet de taksen daarop...
Dat is ook de reden waarom er in België geen propaganda wordt gemaakt met de roetfilters op diesel, anders valt de reden van de hogere taxatie weg...
Je ziet dezelfde halfslachtige houding ook bij de tabaksproductie opduiken. En bij de alcohol... en bij .... en bij....
Wij zijn ook zowat het enige land dat voor huisbrandstof btw op luxeproducten betaalt...
Tja, al die ministers, al die ministeries, al die soorten halfslachtige regeringsvormen...je moet het toch met iets betalen hé???
Het leuke vind ik dat de politici durven beweren dat ze zich "geroepen" voelen, ze doen het uit "idealisme", en het mooie: ze geloven het zelf ook nog ! (Ze zijn wel de enigen)....
Dus is het weer eens: luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden... Wij vertellen wel dat we iets willen doen aan de vervuiling, maar we doen het alleen daadwerkelijk als het is met een middel waarop we onbeperkt belastingen kunnen heffen.
djudedju...
Hé, als je niet alleen kijkt naar mijn blogs, maar ook nu en dan eens loert naar de reacties (Ik krijg ook reacties via mijn gewone mail, die je niet kunt zien), dan zul je vaststellen dat er ook daar een toename is... Onder meer van een studente. Je ziet dat ik niet alleen onzinnige dingen verkoop hé, er wordt zelfs over dezelfde onderwerpen gepraat in de hogeschool... (Je moet nu eventjes wachten, ik moet eerst even mijn colknopke zoeken, sprong zojuist weg)
Vorige maand waren er meer dan 850 mensen die mijn blog bezochten. Lang niet alle bezoekers zullen ook daadwerkelijk blijven plakken, maar blijkbaar is er toch nu en dan ene die van een toevallig bezoek overgaat naar een min of meer regelmatig lezer. Dat is leuk. Krijg ik het gevoel dat ik hier niet alleen voor een beperkte kring van intimi zit te wortelen. Ik wortel zelfs internationaal. Er zijn denkelijk geen werelddelen meer waar mijn blog niet even aangeraakt werd, en oh wonder, het blijkt dat er ook geen een werelddeel is waar geen nederlandssprekende mensen vertoeven. In de meest onverwachte landen van de wereld zie je immer staan dat hun peeceetje ingericht is met een nederlandstalig besturingsprogramma.
Hier in de streek gek ik wel eens dat, moest men alle Westvlamingen van de eerste en tweede generatie hier wegnemen, de helft van het volk weg is (het is sterk overdreven, ik weet het, maar toch, er zijn er véél), maar ik heb de indruk dat Nederlanders en Vlamingen zijn uitgezwermd over héél de wereld. We voelen ons altijd zo klein, zo miniem op wereldvlak, maar we zijn het echt niet ! Wij staan zelfs in de top tien van de meest gesproken talen op de wereld ! Dus geen complexen meer, dit is een Nederlandstalige blog met een hart voor zijn taal !
't Is maar dat je het weet !
tot de volgende ?
Het wordt een echte lawine van blogs tegen Pieterke De crem.... Een van de mooiste filmpjes vind ik wel die van de Kennedy's, waar ze een veiligheidsagent aan het woord laten... De man is al jààren veiligheidsagent voor het betreffende ministerie... Hij wist perfect hoe zich te wapenen tegen terroristen, sadisten, alle soorten van tisten, maar nu na de toch nog korte periode onder Decrem moet hij er de brui aan geven. Zijn lever houdt het niet uit, dat telkens voorproeven...Het zijn wel telkens kleine slokjes, maar zooooooooooooooooooooooooveel.... Zijn lever is er aan. Beroepsziekte?
Ik vind het leuk.
(Ja, ik hèb een slecht karakter, zeker als het over politici gaat...)
Vanmorgen, tijdens mijn morgengymnastiek zag ik de wijde Vlaams Ardennen onder een nog halfduistere hemel... De einder was al licht, en daar tegen zag je de donkere massa van de vele bomen en struiken. Hier en daar doorspekt met wat groen van een weide, en het troosteloze van braakliggende velden. Ik ben effekes gestopt. Het was te mooi om niet eens bij stil te staan. Goh wat hebben wij een prachtige streek om in te wonen! Het mooiste stukje Vlaanderen. Hoog tijd dat Google en de Nederlanders en God weet wie nog allemaal eens beginnen te beseffen dat de Ardennes en de Vlaamse Ardennen niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben !
Ik wil niets afdoen van de pracht van de Ardennes, maar hier is het een gans ander palet van lijnen en kleuren dan daar in de sombere bossen van de Ardennes. Hier staan geen dennenbossen, hier staan bossen vol prachtige hoge beuken, waaronder in het voorjaar de blauwkousjes bloeien (Een boshyacinth). Hier vind je nog na enig ronddwalen de prachtige lichtpaars bloeiende schubwortel, een plantje die haast nergens anders te speuren is.
Wie hier nog niet is geweest weet niet wat hij mist.
Heb je ook het artikeltje gelezen over de Groene Stroom ? Leuk hé?
Men heeft vastgesteld dat Het Net niet gemaakt is om elektriciteit door te zenden in twee richtingen. Er komt bij een zonnige dag (weinig risico in onze contreien) te veel groene stroom van de talrijke zonnepanelen het net ingestroomd, die de plotse toevloed en uitvloed via hetzelfde net niet aankan...
Weet je wat dat wil zeggen ?
Men zal infrastructuurwerken moeten uitvoeren om dit op te vangen.
Weet je wie die werken zal moeten betalen ? Jaaaah ! Jij en ikke ook....
Maar het wordt nog véél leuker ! Doordat jullie allemaal met jullie zonnepaneeltjes elektriek liggen te maken, verdienen de electriciteitsmaatschappijen niet meer zoveel ... Dus moeten zij iets doen om het hoofd boven water te kunnen houden... Jaaah !!!! Weer jij die betaalt en ikke ook...
Dus, effe rekenen... In 10 jaar zou jij de kosten van de zonnepanelen weer verdiend hebben (er is "toevallig" ook maar een 10 jaar levensduur gewaarborgd...), maar door het massaal installeren en de daaruit ontstane "moeilijkheden" en minder inkomsten, zal men de elektriciteit met zo'n 10 procentjes opslaan... 10 jaar x 10% = 100 %.... djudedju, mijn zonnepaneel brengt niets op ! Allee, dat is toch niet serieus ??? Wat hadde anders verwacht ????
Wie had er anders verwacht ? En wie zal er uiteindelijk met enorme winsten weglopen? Juist ja, de electriciteitsmaatschappijen, want niet iedereen heeft van die zonnepanelen of zo gezet, en toch gaan die ook netjes mogen bijbetalen voor de kosten die deinstallatie van al die dingen hebben veroorzaakt voor die dutskes van electriciteitsleveranciers..... De die zijn dan netto winst... Joepie.
Ik denk er over na een windmolen te zetten, een grote, en dan lever ik electriek aan heel onze wijk, aan de helft van de normale kostprijs. Doe ik winst, en zij ook. Maar weet je, dat mag niet !
Ik heb je al eens beschreven dat er een klein, goedkoop systeem bestaat om in je auto te monteren, die maakt dat je maar zo'n 10 % of minder van je brandstof nodig hebt en voor de rest rij je met...water. Je kunt dit onderdeel zo kopen, en het is niet eens duur. (Ik sprak met iemand die het gebruikt heeft!)
Bovendien zijn er nog voordelen, je hebt altijd een propere motor, en je produceert haast geen uitlaatgassen meer. Allemaal winst dus... Maar... het mag niet ! Het mag niet van onze vroede politici... Dus als je naar de jaarlijkse autokeuring gaat, dan is het eerste wat ze doen kijken of je geen verbouwing hebt gedaan aan de motor... Heb je dat wel gedaan, onherroepelijk afgekeurd.
Waarom ?
Toch niet moeilijk ? Als je geen brandstof meer verbruikt, betaal je ook niet de taksen daarop...
Dat is ook de reden waarom er in België geen propaganda wordt gemaakt met de roetfilters op diesel, anders valt de reden van de hogere taxatie weg...
Je ziet dezelfde halfslachtige houding ook bij de tabaksproductie opduiken. En bij de alcohol... en bij .... en bij....
Wij zijn ook zowat het enige land dat voor huisbrandstof btw op luxeproducten betaalt...
Tja, al die ministers, al die ministeries, al die soorten halfslachtige regeringsvormen...je moet het toch met iets betalen hé???
Het leuke vind ik dat de politici durven beweren dat ze zich "geroepen" voelen, ze doen het uit "idealisme", en het mooie: ze geloven het zelf ook nog ! (Ze zijn wel de enigen)....
Dus is het weer eens: luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden... Wij vertellen wel dat we iets willen doen aan de vervuiling, maar we doen het alleen daadwerkelijk als het is met een middel waarop we onbeperkt belastingen kunnen heffen.
djudedju...
Hé, als je niet alleen kijkt naar mijn blogs, maar ook nu en dan eens loert naar de reacties (Ik krijg ook reacties via mijn gewone mail, die je niet kunt zien), dan zul je vaststellen dat er ook daar een toename is... Onder meer van een studente. Je ziet dat ik niet alleen onzinnige dingen verkoop hé, er wordt zelfs over dezelfde onderwerpen gepraat in de hogeschool... (Je moet nu eventjes wachten, ik moet eerst even mijn colknopke zoeken, sprong zojuist weg)
Vorige maand waren er meer dan 850 mensen die mijn blog bezochten. Lang niet alle bezoekers zullen ook daadwerkelijk blijven plakken, maar blijkbaar is er toch nu en dan ene die van een toevallig bezoek overgaat naar een min of meer regelmatig lezer. Dat is leuk. Krijg ik het gevoel dat ik hier niet alleen voor een beperkte kring van intimi zit te wortelen. Ik wortel zelfs internationaal. Er zijn denkelijk geen werelddelen meer waar mijn blog niet even aangeraakt werd, en oh wonder, het blijkt dat er ook geen een werelddeel is waar geen nederlandssprekende mensen vertoeven. In de meest onverwachte landen van de wereld zie je immer staan dat hun peeceetje ingericht is met een nederlandstalig besturingsprogramma.
Hier in de streek gek ik wel eens dat, moest men alle Westvlamingen van de eerste en tweede generatie hier wegnemen, de helft van het volk weg is (het is sterk overdreven, ik weet het, maar toch, er zijn er véél), maar ik heb de indruk dat Nederlanders en Vlamingen zijn uitgezwermd over héél de wereld. We voelen ons altijd zo klein, zo miniem op wereldvlak, maar we zijn het echt niet ! Wij staan zelfs in de top tien van de meest gesproken talen op de wereld ! Dus geen complexen meer, dit is een Nederlandstalige blog met een hart voor zijn taal !
't Is maar dat je het weet !
tot de volgende ?
donderdag, december 04, 2008
Flikken
In De Laatste met het Nieuws staat een prachtige titel boven een artikel:
"een kwartier loon afgetrokken van krantenlezende agent"
Ik heb het haartikel in casu gelezen, en het gaat officieel over het feit dat de bewuste agent op het werk zich onledig hield met het lezen van de krant, maar dat is natuurlijk de officiële versie... De werkelijkheid is tweeërlei! :
1) Flikken mogen momenteel geen kranten meer lezen, daar het gezag van de opperflikken al genoeg is aangetast, en er in de kranten toch niets staat dan vuile leugens over de top van het flikkenkorps.
2) Kranten zijn zowiezo slecht voor flikken, het is immers niet goed dat een flik ook weet wat er in de buitenwereld gebeurt, dat zou zijn slaafse gehoorzaamheid aan het gegeven bevel kunnen vertroebelen. Het is al erg genoeg dat ze moeten kunnen lezen en schrijven (vooral het laatste).
Je kent toch het kluchtje waarom een flik het hoofd schuinhoudt als hij een PV schrijft? Om zijn verstand te laten samenlopen.
Je weet toch waarvan het woord flik komt ? Eigenlijk moet het flic zijn, het is immers een franstalige afkorting (typisch in ons belgenland). Het staat voor: Fédération Libre des Imbeciles Casqués...
In ons landje zijn de moppen over over onze flikken legio... Indertijd waren er op een korte tijd enkele schandaaltjes geweest van stelende agenten en van drugsverkopende rijkswachters, en alras vroeg iedereen je of je het verschil wist tussen een dief en een drugdealer ? Een die rijdt in een camionette met een blauwe streep en een drugsdealer in een camionette met een rode streep...
Dat laatste mopje zal heel vreemd klinken voor onze kleinkinderen, die zijn immers grootgebracht in een wereld met een eenheidspolitie... Nu is er geen verschil meer tussen dieven en drugdealers....
Maar ergens vind ik het triestig dat al die schandalen gebeuren in de wereld die moet instaan voor wet en orde, en ik vind het bijna nog erger dat het allemaal breed uitgesmeerd te lezen, te horen en te zien is in de media.
Je mag mij gerust een ouderwetse zak noemen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor de maatschappij dat de mannen die de wet moeten doen eerbiedigen onaantastbaar zijn en lijken. Vroeger, heel lang geleden waren de rijkswachters een onderdeel van het leger, en waren de militaire wetten voor hen van toepassing. Dat bracht met zich mee dat sancties en straffen daar een zaak waren die binnenskamers werd geregeld. Daar kwam indertijd niets of hoogstens amper iets van in de buitenwereld terecht.
In die tijd was de rijkswachter dan ook een figuur die naar buiten toe vrij van zonden leek. Dat maakte het ook makkelijker om een machtspositie uit te oefenen, en dus ook om de wet te doen respecteren.
Och, ik weet dat het ook geen volmaakt systeem was, maar het lijkt mij nog steeds beter dan het huidige. Want nu is er geen eerbied meer voor de hand der wet... Ik zou bijna zeggen integendeel. Als er iemand zegt dat hij politieagent is, dan krijgt hij negentig keer op honderd het antwoord dat hij dan ook maar een beroep had moeten leren...
Wij hadden indertijd ontzag voor meneer de agent.
Nu steken mannekes van vijftien doodleuk hun middenvingertje op naar de flik die naar hen roept, en fietsen iets vlugger weg... (Mijn kleinkinderen noemen dat niet langer meer de middenvinger, maar de fuck you vinger...) (Waar is de tijd van "duimeloot, lekkepoot, lange rape, korte knape en het heel klein purnukkeltje van mijn kindertijd?)
Gebrek aan ontzag is ook gebrek aan eerbied voor de wet.
En dat gebrek dijt uit, en wordt zelfs ingevolgd door de wetgevers...
Ik meen dat het Dehaene was die vaststelde dat de fietsers toch tegen richting reden in de eenrichtingsstraten, dus kunnen we het beter toelaten...
Met andere woorden als we met genoeg mensen zijn die het leuk vinden in de brievenbussen te gaan wateren, dan wordt het volgens die redenering straks wet!
Logica ?
Is er niet, het is dan ook een politieke beslissing, en politiek en logica???
Heb je al eens buiten gekeken ? Niet doen, het is de moeite niet. Alles is grijs en grauw. We zitten immers in wat ons moeder de "zes donkere weken" noemde... Drie weken voor en drie weken na het begin van de officiële winter. En het zijn inderdaad donkere dagen. Als het ook nog regenachtig weer is, heb je het gevoel dat de zon het niet eens de moeite vond om er ook nog eens voor uit zijn bed te komen.
Wat moet dat niet zijn aan de noordpool, waar de zon zich nu werkelijk niet meer laat speuren? Ik zou willen in de zomer daar ergens gaan wonen, omdat dan daar de dagen eindeloos lang zijn, en zodra de winter dreigt aan te komen, ga ik naar de kanderenand van onze aardkloot, daar van de eindeloze dagen gaan genieten. Alleen... niets is volmaakt op deze wereld, als je zover naar de polen opschuift, heb je nogal dikwijls te maken met gebieden waar het in de zomer veel regent. Moet je hele dagen onder je paraplu zitten te vissen ...
De tropen zijn ook niet echt interessant ! Daar is de dag altijd netjes twaalf uur lang, en dat is niet lang, dat is eerder kort.
Nee, al bij al...we zitten nog redelijk goed. En geef toe, we hebben het meest ideale klimaat van héél de wereld om hele dagen te kunnen kneuten over het weer ! Waar en wanneer je ook je kop binnensteekt wordt je steevast verwelkomt met: "'t Is wel een weer hé ?". Er staat daar wel een vraagteken bij op het einde, maar eigenlijk verwacht men niet echt een antwoord op die vragende zin. Hoogstens een "'t Is wreed hé!"... Dat is gepast bij regenweer, maar ook bij een hittegolf, bij sneeuw, maar ook bij helder vorstweer... Op een of ander manier is het hier nooit echt goed weer zonder meer. Er is altijd iets te lang of te breed aan.
Heerlijk toch?
Hebben we meteen een inleiding voor een gesprekje met een wildvreemd persoon, want wij weten uit ervaring dat dit gemeenschappelijke gevoelens zijn, en dus is niets beter geschikt om het ijs te breken en een gesprek mee te beginnen...
Zelfs bij een begrafenis hoorde ik: "innige deelneming! Vind je niet dat het altijd koud is op een kerkhof?"
Er is geen denkbare gelegenheid om aan de druk van het Belgische weer te ontsnappen. Ik ben er zeker van dat als onze Eerste Piet op bezoek moet gaan bij ons Konijn Halbert II, het gesprek begint met de klassieker: "'t Is wel een weer hé ?", maar dan in 't Françoises en gevolgd door een eerbiedig "Sire"...
Op zich moet dit wel een bewijs op zich vormen dat er inderdaad iets schort aan ons weer. En dat was al lang zo, nog van voor Al Gore in zijn rook en roet spuwend vehikel kwam vertellen dat er teveel CO2 in de atmosfeer komt te zitten, en wij gaan te maken krijgen met een broeikasteffect.. Met zo'n wagen als de zijne, neemt hij duidelijk een heel stuk van de verantwoordelijkheid op zich.
In Nederland doet de regering een efforke om de roet bij dieselmotoren te beperken, en bevordert de installatie van een roetfilter. Niet zo in ons Absurdistan. De invoering van de roetfilter zou immer het argument van de hogere lasten op diesel en op dieselvoertuigen teniet doen, en de taks is veel belangrijker dan de roetuitstoot... Er is immer geen enkel landje die meer ministers en staatssecretarissen heeft per hoofd van de bevolking dan ons apenlandje, en dat moet ook betaald worden. Heel de Vlaams-Waalse kwestie was in den beginne niets dan een hefboom om meer dikbetaalde postjes te creëren. Ondertussen zijn de politiekers er al in geslaagd om enkele echte moeilijkheden te veroorzaken. Hebben zichzelf een bestaansreden geschapen.
Vandaar het onmetelijke vertrouwen van de Belg in de politiek.
In de geest van de doorsnee Belg hoort een politieker thuis in het zelfde rijtje van dieven, oplichters, wisseltruukkunstenaars en dergelijk moois meer.
Gezinnen waarvan een van de kinderen kiest voor een carrière in de politiek moeten zich wel heel erg schamen over hun opvoedkundige capaciteiten!
djudedju.
De enigen die nog enigszins aan dit imago ontsnappen zijn de dorpspolitiekers. Niet dat ze heel erg hoog ingeschat worden, maar daar is het niveau te laag om werkelijk grote stommiteiten te doen... zodoende worden ze daar nog enigszins geduld.
Geen wonder dat hier een stemplicht is, anders zou het ganse land geregeerd worden door de niet eens verkozenen des volks.
En toch, het is net zoals ik hierboven vertelde over de flikken... Als de handhavers van de wet niet boven alle verdenking gesteld zijn, hebben ze geen gezag. Als de politiekers bestaan uit mensen die duidelijk slaatjes slaan uit hun functie, dan hebben ze geen gezag...
Waarvan akte.
tot de volgende ?
"een kwartier loon afgetrokken van krantenlezende agent"
Ik heb het haartikel in casu gelezen, en het gaat officieel over het feit dat de bewuste agent op het werk zich onledig hield met het lezen van de krant, maar dat is natuurlijk de officiële versie... De werkelijkheid is tweeërlei! :
1) Flikken mogen momenteel geen kranten meer lezen, daar het gezag van de opperflikken al genoeg is aangetast, en er in de kranten toch niets staat dan vuile leugens over de top van het flikkenkorps.
2) Kranten zijn zowiezo slecht voor flikken, het is immers niet goed dat een flik ook weet wat er in de buitenwereld gebeurt, dat zou zijn slaafse gehoorzaamheid aan het gegeven bevel kunnen vertroebelen. Het is al erg genoeg dat ze moeten kunnen lezen en schrijven (vooral het laatste).
Je kent toch het kluchtje waarom een flik het hoofd schuinhoudt als hij een PV schrijft? Om zijn verstand te laten samenlopen.
Je weet toch waarvan het woord flik komt ? Eigenlijk moet het flic zijn, het is immers een franstalige afkorting (typisch in ons belgenland). Het staat voor: Fédération Libre des Imbeciles Casqués...
In ons landje zijn de moppen over over onze flikken legio... Indertijd waren er op een korte tijd enkele schandaaltjes geweest van stelende agenten en van drugsverkopende rijkswachters, en alras vroeg iedereen je of je het verschil wist tussen een dief en een drugdealer ? Een die rijdt in een camionette met een blauwe streep en een drugsdealer in een camionette met een rode streep...
Dat laatste mopje zal heel vreemd klinken voor onze kleinkinderen, die zijn immers grootgebracht in een wereld met een eenheidspolitie... Nu is er geen verschil meer tussen dieven en drugdealers....
Maar ergens vind ik het triestig dat al die schandalen gebeuren in de wereld die moet instaan voor wet en orde, en ik vind het bijna nog erger dat het allemaal breed uitgesmeerd te lezen, te horen en te zien is in de media.
Je mag mij gerust een ouderwetse zak noemen, maar ik ben er van overtuigd dat het beter is voor de maatschappij dat de mannen die de wet moeten doen eerbiedigen onaantastbaar zijn en lijken. Vroeger, heel lang geleden waren de rijkswachters een onderdeel van het leger, en waren de militaire wetten voor hen van toepassing. Dat bracht met zich mee dat sancties en straffen daar een zaak waren die binnenskamers werd geregeld. Daar kwam indertijd niets of hoogstens amper iets van in de buitenwereld terecht.
In die tijd was de rijkswachter dan ook een figuur die naar buiten toe vrij van zonden leek. Dat maakte het ook makkelijker om een machtspositie uit te oefenen, en dus ook om de wet te doen respecteren.
Och, ik weet dat het ook geen volmaakt systeem was, maar het lijkt mij nog steeds beter dan het huidige. Want nu is er geen eerbied meer voor de hand der wet... Ik zou bijna zeggen integendeel. Als er iemand zegt dat hij politieagent is, dan krijgt hij negentig keer op honderd het antwoord dat hij dan ook maar een beroep had moeten leren...
Wij hadden indertijd ontzag voor meneer de agent.
Nu steken mannekes van vijftien doodleuk hun middenvingertje op naar de flik die naar hen roept, en fietsen iets vlugger weg... (Mijn kleinkinderen noemen dat niet langer meer de middenvinger, maar de fuck you vinger...) (Waar is de tijd van "duimeloot, lekkepoot, lange rape, korte knape en het heel klein purnukkeltje van mijn kindertijd?)
Gebrek aan ontzag is ook gebrek aan eerbied voor de wet.
En dat gebrek dijt uit, en wordt zelfs ingevolgd door de wetgevers...
Ik meen dat het Dehaene was die vaststelde dat de fietsers toch tegen richting reden in de eenrichtingsstraten, dus kunnen we het beter toelaten...
Met andere woorden als we met genoeg mensen zijn die het leuk vinden in de brievenbussen te gaan wateren, dan wordt het volgens die redenering straks wet!
Logica ?
Is er niet, het is dan ook een politieke beslissing, en politiek en logica???
Heb je al eens buiten gekeken ? Niet doen, het is de moeite niet. Alles is grijs en grauw. We zitten immers in wat ons moeder de "zes donkere weken" noemde... Drie weken voor en drie weken na het begin van de officiële winter. En het zijn inderdaad donkere dagen. Als het ook nog regenachtig weer is, heb je het gevoel dat de zon het niet eens de moeite vond om er ook nog eens voor uit zijn bed te komen.
Wat moet dat niet zijn aan de noordpool, waar de zon zich nu werkelijk niet meer laat speuren? Ik zou willen in de zomer daar ergens gaan wonen, omdat dan daar de dagen eindeloos lang zijn, en zodra de winter dreigt aan te komen, ga ik naar de kanderenand van onze aardkloot, daar van de eindeloze dagen gaan genieten. Alleen... niets is volmaakt op deze wereld, als je zover naar de polen opschuift, heb je nogal dikwijls te maken met gebieden waar het in de zomer veel regent. Moet je hele dagen onder je paraplu zitten te vissen ...
De tropen zijn ook niet echt interessant ! Daar is de dag altijd netjes twaalf uur lang, en dat is niet lang, dat is eerder kort.
Nee, al bij al...we zitten nog redelijk goed. En geef toe, we hebben het meest ideale klimaat van héél de wereld om hele dagen te kunnen kneuten over het weer ! Waar en wanneer je ook je kop binnensteekt wordt je steevast verwelkomt met: "'t Is wel een weer hé ?". Er staat daar wel een vraagteken bij op het einde, maar eigenlijk verwacht men niet echt een antwoord op die vragende zin. Hoogstens een "'t Is wreed hé!"... Dat is gepast bij regenweer, maar ook bij een hittegolf, bij sneeuw, maar ook bij helder vorstweer... Op een of ander manier is het hier nooit echt goed weer zonder meer. Er is altijd iets te lang of te breed aan.
Heerlijk toch?
Hebben we meteen een inleiding voor een gesprekje met een wildvreemd persoon, want wij weten uit ervaring dat dit gemeenschappelijke gevoelens zijn, en dus is niets beter geschikt om het ijs te breken en een gesprek mee te beginnen...
Zelfs bij een begrafenis hoorde ik: "innige deelneming! Vind je niet dat het altijd koud is op een kerkhof?"
Er is geen denkbare gelegenheid om aan de druk van het Belgische weer te ontsnappen. Ik ben er zeker van dat als onze Eerste Piet op bezoek moet gaan bij ons Konijn Halbert II, het gesprek begint met de klassieker: "'t Is wel een weer hé ?", maar dan in 't Françoises en gevolgd door een eerbiedig "Sire"...
Op zich moet dit wel een bewijs op zich vormen dat er inderdaad iets schort aan ons weer. En dat was al lang zo, nog van voor Al Gore in zijn rook en roet spuwend vehikel kwam vertellen dat er teveel CO2 in de atmosfeer komt te zitten, en wij gaan te maken krijgen met een broeikasteffect.. Met zo'n wagen als de zijne, neemt hij duidelijk een heel stuk van de verantwoordelijkheid op zich.
In Nederland doet de regering een efforke om de roet bij dieselmotoren te beperken, en bevordert de installatie van een roetfilter. Niet zo in ons Absurdistan. De invoering van de roetfilter zou immer het argument van de hogere lasten op diesel en op dieselvoertuigen teniet doen, en de taks is veel belangrijker dan de roetuitstoot... Er is immer geen enkel landje die meer ministers en staatssecretarissen heeft per hoofd van de bevolking dan ons apenlandje, en dat moet ook betaald worden. Heel de Vlaams-Waalse kwestie was in den beginne niets dan een hefboom om meer dikbetaalde postjes te creëren. Ondertussen zijn de politiekers er al in geslaagd om enkele echte moeilijkheden te veroorzaken. Hebben zichzelf een bestaansreden geschapen.
Vandaar het onmetelijke vertrouwen van de Belg in de politiek.
In de geest van de doorsnee Belg hoort een politieker thuis in het zelfde rijtje van dieven, oplichters, wisseltruukkunstenaars en dergelijk moois meer.
Gezinnen waarvan een van de kinderen kiest voor een carrière in de politiek moeten zich wel heel erg schamen over hun opvoedkundige capaciteiten!
djudedju.
De enigen die nog enigszins aan dit imago ontsnappen zijn de dorpspolitiekers. Niet dat ze heel erg hoog ingeschat worden, maar daar is het niveau te laag om werkelijk grote stommiteiten te doen... zodoende worden ze daar nog enigszins geduld.
Geen wonder dat hier een stemplicht is, anders zou het ganse land geregeerd worden door de niet eens verkozenen des volks.
En toch, het is net zoals ik hierboven vertelde over de flikken... Als de handhavers van de wet niet boven alle verdenking gesteld zijn, hebben ze geen gezag. Als de politiekers bestaan uit mensen die duidelijk slaatjes slaan uit hun functie, dan hebben ze geen gezag...
Waarvan akte.
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)