Vrouwen en techniek...

Let op, ik ga beginnen met te stellen dat men niet alle vrouwen over dezelfde kam mag scheren, en ik ken mannen die ook helemaal geen handige Harry's zijn, maar toch...
Het is een cliché dat vrouwen geen kaas hebben gegeten van techniek, en clichés zijn meestalcliché geworden omdat ze zo vaak voorkomen...
Nu weer !
Weet je dat er nu een heel pak mensen (mannen én vrouwen én kinderen!) met de dood bedreigd worden, omdat er hier boven ons hoofd, aan de ruimte-zatteliet zo nodig een vrouw wat technische vaardigheden moest gaan hangen exposeren...

't Mensje heeft - helemaal per ongeluk- even per abuus op een oliespuitje geduwd, waardoor haar poezelige handjes wat gladjes werden, en ze liet - oh ramp- een hele gereedschapskoffer de ruimte in glippen...

Op de beelden leken alle tangen, en sleutels en wie weet wat nog meer, in de wegzwevende tas zitten...Maar niets garandeert ons dat dit zo blijft...
In het gunstigste geval blijft het zo, en dan zal wellicht hoogstens een persoontje op een mooie dag getroffen worden door een zware en ook nog gloeiende (reisje door de dampkring weet je wel) gereedschapkoffer op zijn hoofd te krijgen... Kantelt de zak echter eerder, dan kunnen het meerdere personen zijn, een per tang, een per sleutel, een per beitel, een per hamer en ga zo het rijtje maar af... Als we veel geluk hebben zijn die dingen al opgebrand voor ze de oppervlakte van de aarde bereiken.

Maar het kan nog leuker! Stel, morgen lanceren de Russen een nieuwe raket naar de zatteliet, en halverwege hun eerste omloop van onze aardkloot knotsen ze met hun raketje toch wel op een massieven gereedschapkoffer zeker ! Allemaal dood, en ze kunnen nog jaren rondjes draaien in diepgevroren situatie, alvorens ze de atmosfeer induikelen... Natuurlijk zal er tengevolge van dit incident een diepgaand onderzoek ingesteld worden, en de kans is groot dat ze bij dit onderzoek nog een Amerikaanse Engelse sleutel terugvinden, en boem, de verhoudingen terstond nog gespannener dan ze al zijn door dat rakettenschild van de kamerikhanen... en de dreigende vrede in Irak wordt vervangen door een nieuw gewapend conflict onder de grote broers...

Allemaal door een vrouw met olie aan haar handen!
't Is eens iets anders dan vrouwen met een gat in de hand.

Heb je ook al vastgesteld dat men in de soaps en films tegenwoordig alles op alles zet om dat imago van de vrouw te doorbreken ? In buren zie je voortdurend vrouwelijke garagisten door het beeld lopen. Gek genoeg zie je ze nooit echt aan een wagen werken, en het moet al heel erg lukken als ze ergens een of andere vlek van olie of smeer op hun handen of gezicht vertonen. Het zijn de eerste garagisten die ik ken met propere handen ! Of dat vertrouwen wekt is een andere kwestie. Ook in andere stukken zie je ze als chauffeur van vrachtwagens, als schaapscheerders en ga het rijtje maar af. De dames willen af van het imago...de dames ??? Als ik kijk naar de lijst namen die verschijnt op het einde van de film of de episode, stel ik telkens vast dat het mannen zijn die het boek schreven, die de regie doen, en ga zo maar door... Is het misschien een poging van de mannen om de vrouwen nu ook het zware en vuile werk te laten doen ???

In de tijd van de CCCP, de unie der sovjetsocialistische republieken, zag je regelmatig op de publicitaire filmpjes (?) vrouwen aan het werk als kasseilegster, als metster (spreek dat eens goed uit) en noem maar op... Dat waren dan telkens van de verschrikkelijke manwijven, echte remedies tegen de liefde. Als dat het effect is van dat zware sjouwwerk, laat de dametjes dan maar waar ze zijn... Ik zie veel liever van die pronte hupse dingen voor mijn ogen floreren, dan van die Russische manwijven uit die filmpjes.

Bovendien vermoed ik dat veel van die dametjes veel minder onhandig zijn dan ze zich voordoen! Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat ze heel graag beroep doen op het mannelijke chauvinisme, en die sukkels lopen er dan steevast met open ogen in. Gelukkig heb ik een tussenvorm: ze is hups en pront, maar smijt haar vastgelopen wasmachine helemaal open en herstelt hem... In de tijd van de tv met lampen, verving ze zelf de kapotte lamp in de tv... Kortom een ideale madam, zeker in mijn geval. Toen ik het lichamelijk nog kon, was ik door mijn werk bijna nooit thuis, en nu ik thuis ben kan ik het lichamelijk niet meer aan...

sjongejongejonge... al bij al ben ik dus een gelukkig man !

Ik ben een boek aan het lezen, maar niet zomaar een boek... Het is een document, getijpt op a4tjes, met wat foto's en grafiekjes en zo versierd...
Het is een boek over een stukje uit het leven van de auteur, een vriend des huizes...Een vriend van wijlen mijn vader, die mijn vriend is gebleven, en waar ik ook beroepshalve veel contact mee had...Vriend Germain.
Hij beschrijft de pijnlijkste episode uit zijn leven... Vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog werden hij en zijn broertje en zusjes uit huis gehaald en ondergebracht bij de buren, want zijn moeder moest kopen, lag in het kraambed, en daar hoorden kinderen niets van te weten. Dezelfde avond werd zijn moeder nog weggevoerd naar het hospitaal, hij heeft nooit geweten welk hospitaal. 's Anderendaags brak de oorlog in volle geweld uit. Hij als oudste en zijn zussen en broer werden tijdelijk naar het weeshuis gebracht. Maar het tijdelijk werd permanent toen men hoorde dat zijn moeder overleden was bij het bombardement van Oostende. De datum kennen ze, ze weten dat alle slachtoffers begraven werden op het kerkhof van Oostende, maar wanneer en waar precies heeft hij nooit kunnen ontdekken. De overlijdensakte werd pas maanden later bij rechtspraak vastgelegd... Hij zat daar met zijn broertje in het weeshuis. Zijn zusjes zaten daar ook, maar volkomen afgescheiden van de mannekens...
Het weeshuis werd bovendien ook nog een onderkomen voor het Duitse leger die er een Feldpost had. De plaats voor de kinderen werd alsmaar krapper, door de soldaten en vooral door de enorme toevloed van wezen en vermoedelijke wezen, kinderen die uitgehongerd op straat werden gevonden...
Het leven in een weeshuis ... het is geen wonder dat dit een blijvende invloed heeft op een mens! Het moet verschrikkelijk geweest zijn. Niet alle nonnen waren lieflijke wezens, er waren er héél andere bij. Germain vertelt van een vrouw die niet zo ver van hem af woont, die ook in het weeshuis zat, en daar nog een verschrikkelijk litteken van heeft... Een stuk van haar oor werd gewoonweg afgescheurd bij een bestraffing...
Teveel om op te noemen in het bestek van een blog...maar wellicht kom ik er nog wel eens op terug.
Ik moet denken aan Lea, een wijze volksvrouw, die zegt: "Ieder huisje heeft zijn kruisje, maar 't ene is van stroot en 't andere van lood..."
Weet je, wij hebben er maar eentje van stro... Als je denkt aan het leed dat sommige mensen moeten ondergaan op deze mooie blauwe planeet...

tot de volgende ??

Hoe rijk zijn we !

We leven midden in het gebied dat voortaan zal gepromoot worden als "Het mooiste landschap van Vlaanderen" Dit omdat de naam Vlaamse Ardennen nogal eens voor verwarring schijnt te zorgen bij toeristen, die Ardennen en Vlaamse Ardennen al een en hetzelfde denken te zijn... Maar het zegt iets ! Ik woon hier boven op mijn berg, klof midden in het mooiste landschap van Vlaanderen... De kostprijs van mijn woning stijgt meteen weer met x aantal eurootjes ! Hoe rijk zijn we niet ?

Gent, op een boogscheut van hier (we hebben niet alleen een mooi landschap, we hebben ook straffe schutters) is uitgeroepen tot de derde mooiste stad van Europa !
Niet Brugge, dat te veel een kunstmatig behouden geheel is (Ik krijg gelijk tot in de hoogste regionen!!!), maar het levende bruisende Gent. Wat ik al jaaaaaren predik, wordt nu bevestigd door de instantie die oordeelt over schoon... Sjongejonge...ik heb mijn beroep gemist, ik moest daar in die commissie werken, ik deel ommers hun mening !

Met andere woorden, met dat mooie landschap, en die mooie stad aan onze voeten, kunnen wij niet anders dan tot het besef komen dat wij wel heel erg gezegend zijn in schoonheid. Gent is mooi! Ik heb het al enkele keren beschreven, het heeft niet alleen hel wat schatten uit het verleden, het heeft heel de tijd door geleefd, en je vindt er juweeltjes uit iedere tijd, tot heden toe, een van de nieuwste bruggen is genomineerd om als mooiste brug van Europa uitgeroepen te worden ! Bovendien is het een bruisende stad, vol leven en vol activiteiten. Het heeft niet alleen een universiteit, met het leven van de studenten, nee, er zijn voortdurend allerlei dingen te beleven, met als jaarlijks hoogtepunt de "Geintsche Fieste", een week lang is Gent dan ingenomen door allerlei festiviteiten, waarvan de meeste in de straat of op de pleinen van Gent. Moet je eens meemaken, anders heb je iets gemist in je leven.

Gent, en eigenlijk heel Oost Vlaanderen, is bourgondisch ingesteld. Hier wordt geleefd!, hier schept God den dag en moeder de soepe... Hier wordt genoten van de goede dingen des levens...Er wordt gewerkt, en veel gewerkt, maar eens de riem er af ligt, trekt men zich los en leeeeft men...
Zelfs hier, in onze stille en rustige Vlaamse Ardennen, weet men te genieten. Hier drinkt men geen bier, nee, men degusteert bier, met aandacht voor de volle smaak. Hier leeft men mee met de buren en met de gemeente. Neem nu de hobbyclub van ziekenzorg, waar ik in mee werk, dat zijn allemaal mensjes die langdurig ziek zijn, en de maandelijkse knutselnamiddag wordt er minstens evenveel gelachen als geknutseld... Ik zou het zo willen omschrijven:Wij hebben aandacht voor genieten!

De Nederlanders zeggen dat van heel Vlaanderen, maar als inwijkeling uit een andere provincie, kan ik getuigen dat het hier jovialer is, ruimer, gezelliger, meer genotvol.

Wat doe je als je buur op je vrouw valt? Eerst je vrouw oprapen, en dan pas je buur... Dat is een voorbeeldje van het alles maar dan ook alles proberen om te turnen tot iets leuks, ook wat in feite helemaal niet zo leuk is...
De man die heel laat (of heel vroeg zo je wilt) thuiskomt, stelt vast dat hij de sleutel niet bij heeft... Hij kan niet anders dan aanbellen en zijn vrouw wekken. Hij begint met korte voorzichtige belletjes, om de kinderen niet te wekken, en plots gaat boven het raam open..."Jan, zijde gij het?" "Hoe komen der hier nog andere rond dat uur ?"
Of de vrouw, in tranen om dat manlief weeral te laat thuis komt, met een vlieg in zijn oog, begint te schelden en zegt onder meer, "Ik ga terug naar huis, naar mijn moeder"....Waarop de man:" Altijd maar beloven, altijd maar beloven..."
De vrouw die 's morgens te laat wakker wordt, ze hoort de vuilniswagen al in de straat passeren, trekt het raam open, en in haar slaapkleed, haar overhoop, roept ze naar de mannen van de vuilkar "'k Ben zekers te late ?" Waarop een van de mannen: "Nee, nee, madammeke, springt er maar in"...
Humor van en voor het volk... Zijn ze gebeurd? Of zijn ze ontsproten aan een of ander brein van een moppentapper? Geen mens die het weet, maar ze schetsen wel de mentaliteit van de mensen, steeds bereid tot gekscheren...
We zijn rijk...
We zijn heel rijk...
We zijn te rijk aan milieuvreemde planten en dieren... Meer dan 10.000 vreemde diersoorten en plantensoorten leven hier in ons landje. De meeste doen geen kwaad, maar enkele zijn zeer giftig, er zijn er bij die allergie veroorzaken, er zijn dieren die de inlandse bedreigen en zelfs uitroeien; er zijn planten die alle andere planten overwoekeren...
Ik wist niet dat er zoveel waren! Wellicht zijn ze door de zachte winters van de laatste jaren nog wat toegenomen.
En dan spreken we in feite alleen nog maar van de planten en de dieren die we zien... Hoeveel soorten microben, virussen en eencelligen en insecten zijn er hier ook niet binnengedrongen? De mobiliteit van de mensen is de oorzaak van veel ellende! Niet alleen vervuilen we, maar we dienen ook nog als vervoermiddel voor allerlei organismen, die we hier dan laten loslopen of vliegen of kruipen...
Het is goed eens naar de geschiedenis te kijken...
Neem nu de pest, de Zwarte Dood, die op een gegeven moment de bevolking van europa heeft gedecimeerd... Hoe kwam dat ? Gewoon door de mobiliteit! Toen de mensen nog in kleine stammen leefden die elkaar slechts heel zelden ontmoetten, toen zouden die ziekten niet zo snel van stam tot stam gekomen zijn, gewoon om dat er geen verkeer tussen die stammen was.
Nu hebben we direct contact met heel de wereld! Vliegtuigen komen dagelijks uit alle hoeken van de wereld, schepen varen de wereld rond... Afrika was vroeger alleen bereikbaar voor zeemannen die bereid waren maanden weg van huis te zijn, en grote ontberingen te doorstaan. Nu landen er dagdagelijks vliegtuigen uit die landen aan onze achterdeur. Laat het nog iets verwarmen, en de malaria zal geen uitheemse ziekte meer zijn, maar hier weer terug zijn van weggeweest. (Want malaria was hier ooit een inheemse ziekte, wat mede een bewijs is van het feit dat de temperatuur al eerder heel wat warmer was...)
Gelukkig hebben we hier nog geen rampen beleefd zoals in Australië met de konijnen, de opuntiacactussen, de ingevoerde kikkersoorten en noem maar op...Maar niets of niemand zegt dat het hier niet kan gebeuren. Denk bijvoorbeeld aan de toename van wasberen in het wild, en aan de halsbandparkieten die hier steeds meer en meer thuis zijn in de parken van de grote steden van bijna heel Europa... En het hoeft zelfs niet eens door een kunstmatige invoer zijn van die beestjes ! Hoelang is het al geleden dat je nog een tortelduif hebt gezien? Nee, ik bedoel niet de turkse tortel, waarmee ieder tuintje gezegend is, ik bedoel de tortel die hier inheems is (was...want er zijn er bijna geen meer). Onze tortel is verdreven door de turkse tortel, die zo maar van uit het zuiden opgerukt is en steeds verder en verder uitdijt... Onze moerasschildpad was al een eerder zeldzaam beestje, maar door het uitzetten van die vermaledijde Californische Roodwangschildpadden is hij bijna volledig verdwenen.
Met andere woorden, een invoer van een dier- of plantensoort is niet altijd een verrijking van ons patrimonium! In veel gevallen zal het slechts de plaats innemen van een hier oorspronkelijk aanwezig beestje of plantje...
Wij zijn op dat stuk dus niet rijk, maar onszelf drastisch aan het verarmen!
Wees dus een beetje voorzichtig... Werp geen plant die je moe gezien bent buiten in de graskant, de kans bestaat dat hij het overleeft en evolueert tot een woekerende plant. Of misschien zitten er wel een soort bladluizen op die hier nog niet in het wild voorkwamen, en die grote schade toebrengen aan ons graan, of misschien zit er een virusziekte in de plant, die nu overwipt op een van onze inlandse planten en een ware ramp betekent voor planten (en dan uiteraard ook voor dier)...

Ik denk dat wij ons milieu al heel wat meer kwaad hebben gedaan via al deze "ingrepen" dan door de vervuiling... De maatregelen die dan genomen worden zijn meestal kunst en vliegwerk, en veroorzaken nieuwe rampen. Kijk weer eens naar Australië... Men was daar begonnen met de teelt van suikerriet, maar stelde vast dat men met het zaad ook de insecten had meegebracht die leven van dat riet. In Australië was er geeneen beest die die soort van insecten wilde opeten, dus ging men naar het natuurlijke milieu van het suikerriet, en zocht daar welk beestje daar de insecten onder de duim hield... En dat beest werd dan meegebracht en uitgezet.. Maar die beestjes hadden op hun beurt geen vijanden in dit vreemde continent, en vermenigvuldigden zich tot een ware plaag, en daar bovenop ontwikkelden zij het vermogen om ander dieren te eten dan alleen die insectensoort waarvoor ze uitgezet werden... Kortom de oplossing was en is veel erger dan de oorspronkelijke plaag, en het in de hand houden van die beestjes kost jaarlijks miljarden aan bestrijding...
Zo zijn er eilanden, waar vroeger prachtige vogels leefden. Maar omdat er ook ambetante knaagdieren waren die veel schade veroorzaakten, besloot men een soort boomslangen in te voeren om die knaagdieren te bestrijden. Dat lukte, maar toen de knaagdieren op waren begonnen de slangen de vogels op te eten... er zijn nu eilanden waar geen vogels meer zijn...
Soorten die voorgoed van de aardbol verdwenen zijn...

We prutsen er maar op los, steeds met goede bedoelingen, maar veelal met desastreuze gevolgen. Dat is precies wat me bang maakt als ze zitten te foefelen aan de dna van de planten...wat zal men daarmee voor hebben ???

tot de volgende ?

De naakte man

Mensen in Australië hoorden geroep in het regenwoud, en verwittigden de hulpdiensten. Na enig zoeken vonden ze boven op een bergje een naakte man.
Hij zat te beven van de kou en zat onder de schrammen en de blauwe plekken. Hij wist niet hoe hij daar gekomen was. Hij was wel ontzettend bang dat hij er zou sterven. Alles wat hij zich herinnerde was dat hij was gaan vissen...
ddjudedju, ik wist niet dat vissen zo gevaarlijk was !

In Kortrijk is het zoveelste slachtoffer het hospitaal binnengebracht in coma. De oorzaak: de Kortrijkzanen slikken een overdosis van wat bekend staat als het "liefdesdrankje"...
Het is in werkelijkheid een vorm van vloeibare XTC, die onder meer voor een langdurige erectie zorgt... IN twee weken tijd zijn er al drie Kortrijkzanen binnengevoerd met een overdosis... Blijkbaar hapert er iets aan de mannen en hun potentie in Kortrijk ???

Gisteren heb ik enkele uren op de kwampjoeter van zowel Frederik als de tweeling gewerkt, om ze wat weer in orde te zetten. Vanmorgen vond ik van de twee kinderen een mailtje om me te bedanken. Ze hadden mij dat toegestuurd vanuit hun nagelnieuwe mailbox die ik voor hen had aangemaakt ! En ze zijn er dolgelukkig mee, nu kunnen ze mailen naar hun vriendjes !

Gisteren waren we ook 41 jaar getrouwd. Al een hele term!
Weet je, ik vind het woord trouwen veel mooier dan huwen, er zit iets duurzamers in.
41 is geen bijzonder getal, dus geen feest of zoiets, gewoon een dikke kus en eens terugdenken. Waar is de tijd ?
Eergisteren was mijn nichtje 40 jaar getrouwd, een huwelijksfeest die wij niet konden meemaken, omdat Anny dan heel op het laatste liep van onze Koen. De 23° van deze maand zou onze Koen dus 40 jaren oud geworden zijn...
Een mens denkt dan aan al die dingen terug hé... en dan komt er weer dat immense verdriet om het verlies van onze eersteling. De linde voor mijn deur moet gesnoeid worden, dat was ook zoiets dat Koen vroeger deed. Allemaal herinneringen. Wellicht is dat mede de reden dat ik zo'n hekel heb aan deze tijd van het jaar.

Anny is de tweeling gaan wekken en zal ze straks op de bus zetten. Ze moest al terug zijn, de bus heeft blijkbaar vertraging. Wat zal volgend jaar ons daar brengen? Volgend jaar gaat de tweeling wellicht naar de grote school moeten, en zitten we met de zorgen waar ze naartoe kunnen. De bus is voorbij gereden... Anny zal er terug gaan zijn.

Erwin vertelde me dat hij een nieuwe Vanda heeft gekocht. Een zwarte ! of toch bijna, een bloem die zo donkerpaars is, dat je hem bijna zwart kunt noemen. Voor de niet kenners, een vanda is een orchideeënsoort, maar een van de niet gemakkelijke soorten... zo een die groeit zonder pot, en die je moet voeden en onderhouden door hem regelmatig te bevochtigen. Geen plant voor de huiskamer, maar wel van de mooiste bloemen die er bestaan in de orchideeensoorten. Misschien ken je de Miltonia, dat is een soort die wel (niet zo makkelijk) binnen in huis kan gehouden worden, en waarvan de bloem wel iets wegheeft van de Vandabloemen. Alleen, bij vanda heb je ook nog heel bijzondere kleuren, zoals hemelsblauw...

Al mijn kennis en kunde van orchideeën komt van Erwin, ook mijn liefde voor die bloemen. Zijn vader was een cactuskweker, hij houdt het bij orchideeën en zijn zeeaquarium. Iedere keer ik zijn aquarium zie, met al die kleuren van koralen en vissen, ga ik watertanden, en iedere keer als ik de installatie en het onderhoud er van bekijk, is mijn goesting direkt weer over ! Ik heb een enorme bewondering voor de mensen die een zeeaquarium in perfecte staat hebben en kunnen houden. Daar komt en heel wat werk en heel wat kennis bij kijken. Maar het resultaat is dan ook om bij weg te smelten. Je kunt met een zoetwateraquarium nooit in competitie gaan op gebied van kleur ! Maar je moet ook weten, dat een zeeaquarium niet alleen moeilijk is, het is ook veel duurder en in aankoop en inrichting, maar ook in onderhoud ! Gelukkig is Erwin een handige Harry, en weet hij een groot deel van de technische benodigdheden zelf te maken en zelf te onderhouden. Om u een klein idee te geven, de lampen om zo'n aquarium te verlichten, zijn meer dan 10 keer duurder dan de lampen voor een zoetwaterbak, bovendien verbruiken ze veel meer en gaan ze niet zo lang mee...
Maar mooi is het wel...

Er maalt teveel door mijn hoofd in deze periode van het jaar... Het schrijven lukt me niet zo goed als anders. Gek dat mensen je altijd komen vertellen dat verdriet slijt...niet dus, het wordt alleen wat glad gewreven en gepolierd, zodat het glanst, en door zijn glans veel meer en vaker in het oog springt. Alleen, door dat polieren zijn de scherpe hoekjes er af, en kwetst het niet meer zo erg. Ik ben in mijn leven al heel wat vrienden, kennissen, familie verloren, maar het lijkt wel of dat allemaal weggedrumd wordt door dat ene grote verdriet. Ik heb afgezien bij het overlijden van mijn ouders, maar dat is op een of andere manier veel aanvaardbaarder dan het verlies van een kind. De specialist die Anny behandelt wees er op dat in Afrika, in de hongergebieden de kindersterfte zo veel groter is, dat wij hier nog niet mochten klagen... Misschien heeft hij gelijk, maar ik denk dat die mensjes daar evenveel afzien als wij hier, misschien door de hoeveelheid nog meer, maar ze hebben door de strijd om te overleven wellicht veel minder tijd om er bij stil te staan... Wij hebben dat wel. Misschien is het wel een goede zaak dat ik ook thuis zit, dat ik niet ben gaan werken en Anny alleen thuis achterlaat met dit leed. Nu zijn we bij elkaar, en al praten we er bijna niet over, we weten van elkaar en voelen met elkaar...

Ik ga stoppen, wat hebben jullie aan het verdriet van een ander? Niets toch ? Gelukkig maar, het zou al heel erg zijn als we ook nog het verdriet van de anderen zouden moeten meedragen...
Ik heb toch een hekel aan dit grijze grauwe weer...

tot de volgende ?

Kapotte kwampjoeters

Gisteren is Erwin langsgekomen... Er heerste hier een echte crisissfeer!
De pc van Ewoud was kapot, maar daar zou wellicht niet zoveel werk aan zijn (Hij was slachtoffer van het feit dat er nu op zijn minst één antivirus ontdekt heeft dat Windows een virus is), dat euvel kan normaal in vijf minuten worden opgelost (prijs in de winkel: 50 eurootjes !!!)
Erger was het met de pc van de tweeling, die was volledig gecrasht, opgevreten van binnenuit door virussen en wormen en andere gezellige beestjes. Daar ou wellicht een serieus stukje werk aan zijn !
En dan de pc van Frederik... Als je zijn computer in gang zette, weken de pikdorsers netje uit naar de kant van de weg, overtuigd dat er ergens een heel grote zware kamion hen voorbij wilde steken. Met andere woorden, een lawaai zoals van een opstijgende jumbojet. (Fré probeerde eens zelf zijn pc van binnen te ontstoffen... wellicht iets te enthousiast.)

Erwin begon eerst aan het makkelijkste, de pc van Ewoud... Bleek niet te herstellen! Ewoud had niet alleen het bewuste antivirusprogramma zijn werk laten doen, hij had blijkbaar zelf geprobeerd zijn masjien te herstellen, en daarbij zijn harde schijf volledig leeg gemaakt. Er staat niets meer op, niente, nada, nothing, rien du tout, alles verschwunden...
Dat had hij er natuurlijk niet bijgezegd... Erwin heeft de pc in arremoede moeten mee nemen naar huis...Moet volledig geherinstalleerd worden. Ik hoord Bart al zeggen tegen Ewoud, dat het op zijn kosten zal zijn, dat hij het maar moet betalen van zijn eigen spaarcenten, dat het hem zal leren om overal altijd alles beter... enz...enz... Ik weet dat zo goed, omdat Bart nogal veel van zijn vader heeft.... (Ook al zal hij dat in alle toonaarden ontkennen - deed ik ook al....)
Dan wandelden wij naar Home Veerle... Eerst eens de pc van Frederik aangezet en heel vlug weer uit gedaan. Erwin deed de kast open, en deed het machine nog eens draaien, zonder kast er rond, en ja, het bleek de ventilator te zijn. Erwin demonteerde dat lawaaimakende onderdeel, en keek of er het soms versleten was, en er spel op de as zat. Dit bleek niet het geval. Vijzen wat losser en wat harder aanspannen... het vliegtuig bleef opstijgen. Ik suggereerde een beetje olie, maar Erwin had uiteraard geen fijne machine olie bij. Gelukkig heb ik dat wel, voor mijn scheermachine. (Jaja! Ik heb een scheermachine om mijn baard wat bij te trimmen!).
Erwin deed wat olie op de ventilator, en ja... de frank was gered. Dan nog wat opkuiswerk in de registers en de boel eens goed laten kuisen (Er zaten meer dan 10 wormen in !) (Wormen, Opa? Ja kind wormen... En ga je die dood doen? Het vergde heel wat uitleg om duidelijk te maken dat het geen echte beestjes waren en dat Gaia niet moest worden verwittigd...)
Dan de kwampjoeter van de tweeling, met een hart voor wormen.
Ook die moest helemaal opnieuw geïnstalleerd worden, maar vermits je er niet eens meer in raakte, moest Erwin dat doen opstarten op een heel speciale manier. Voor hem a piece of cake, voor mij een totaal onbegrijpelijk ingrijpen. Erwin heeft de windows opnieuw geinstalleerd, en een van deze dagen ga ik er dan de andere programma's op zetten. Dat kan ik gelukkig wel. Opa is ondertussen al een redelijk goede kwampjoeteraar, ook al ken ik niets van het binnenwerk.
Ondertussen was de ganse namiddag al lang verstreken, en het was na 18 uur toen we weer bij ons kwamen. Een flesje wijn geopend, en nog wat zitten babbelen...Erwin was onder de indruk van de decibels die gehaald worden door een spelende tweeling... Ik al lang niet meer, ik ben dat volume al gewoon, maar ben er van overtuigd dat mijn beginnende doofheid voor een groot stuk daarvan afkomstig is...
De vrouw van Erwin zit weer thuis met haar knie. Op een of andere manier heeft ze tere gewrichten, ze zat al thuis met haar schouder, en nu gaan ze wellicht een kijkoperatie doen aan haar knie, om te zien wat er allemaal misloopt in dat gewricht. We hoorden ook dat Marjorie, de dochter serieus onder haar sjokkedijzen heeft gekregen, omdat ze in de school schromelijk tekort kwam. Ze kan nochtans, maar ook daar moet je er heel de tijd achter zitten. Erwin vertelde dat de pc voor Marjorie voorlopig verboden terrein is, tot haar uitslag op school weer normaal is. Tja, het kind zit dan ook nog midden in haar "publiciteitsjaren" (14 jaar) en is helemaal niet meer de brave en lieve Marjorie van vroeger. Gek hoe bijna alle kinderen dan een gezagscrisis kennen. Het zal wellicht een heel natuurlijke ontwikkeling zijn, om te komen naar zelfstandigheid, maar het is noch voor de ouders, noch voor de adolescent zelf, een makkelijke tijd.

Twee op de drie komputers zijn dus weer in orde. Geen slecht resultaat... Maar waar we wat meer miserie hadden verwacht met die van de tweeling, en minder met die van Ewoud, bleek het net andersom... Tja, kinderen he... Oh ja, ter informatie...Ewoud komt dus ook stilaan in zijn apejaren, en zie, och wonder, het is precies zijn peerke... Als Bart er nog zoveel plezier mee beleeft als wij indertijd met hem (en mijn ouders met mij, en waarschijnlijk mijn grootouders met mijn vader), dan hebben ze nog een lastige en lange weg bergop voor de boeg...djudedju...

Aan mijn linde hangen hooguit nog twintig blaren. Nu ja, hangen...
Het regent niet. Dat is al heel wat !

Misschien zie je toevallig aan het uur van publicatie dat ik hier weer heel vroeg zit te bloggen... Veerle heeft weer de vroege. Dus gaat Anny heel vroeg de kinderen wekken, en op de bus zetten, dan sta ik ondertussen op, zet koffie en laat de honden uit, en tegen dat Anny terug is zit ik meestal al achter het scherm van mijn pc.... zodoende...

Vannacht heb ik weer eens slecht geslapen. De meeste mensen slapen beter als ze een paar glaasjes wijn nutten, ikke dus niet. Dat is een van de redenen dat ik niet zo dikwijls wijn drink. Ik lust het wel, maar gewoonlijk voel ik dat nadien wel een paar dagen hangen, en dat zonder overdaad te doen, gewoon een of twee glaasjes is al genoeg. Ik vermoed dat het niet zozeer van de wijn komt, als wel van het samengaan met mijn medicaties... Toch is de bekoring soms wat te sterk, als er iemand is, en die drinkt een glas wijn, dan drink ik er ook eentje, het is immers zo lekker he... Ik zou het beter laten, maar ik zou veel liever die vuile brol van den apotheker laten liggen weet je !

Er is een voortdurende evolutie te merken in het bloemschikken. Ik zie dat niet, ik word dat gewaar. Nu en dan zijn er jaren waarin de bloemen van mijn hortensia's (hydrangea's) hot stuff zijn, en dan komt de madame ven de "Groene Verbeelding" al mijn bloemen kopen. Dit jaar worden er blijkbaar geen of weinig hortensia's verwerkt in de groene verbeelding, want ze is niet langs gekomen. Dat betekent dat ik een deel van mijn drinkgeld mankeer. Hopelijk zijn de bloemen volgend jaar weer volop in de mode...Hoop doet leven. Ik had dit jaar al heel wat minder bloemen, omdat ik in het voorjaar nogal wat gesnoeid had in mijn hortensia's. Het moest, want het voetpad was bijna verdwenen onder de overhangende takken...

Heb je gisteren de opendeurdag van de politiek bewonderd? De heren hebben (onder deskundige begeleiding) een potje eten gekookt voor hun onderdanen, en in het parlement mochten de gewone citoyens een uitleg vragen over de activiteiten van de vroede parlementariërs... Aan de tv-beelden daarover had op zijn minst één dame het begrepen, ze was (ook) in slaap gevallen... Je weet wel, woorden wekken, maar voorbeelden....

Toch heb ik bewondering voor de politiekers! Echt waar ! Ze zijn nog veel straffer dan ons Heer, die veranderde wijn in water, maar de politiekers kunnen zelfs geld weggeven van uit een schuldenberg ! Geef toe, da's nog véél straffer. Wat dan nog straffer is, ze gaan daarvoor geen frank meer belasting betalen om dat te recupereren, nee, want de vroede parlementariërs betalen geen dergelijke aardse onkosten, ze verdelen die lasten over hun onderdanen, die dan door en dood verheugd met die eer die hen te beurt valt, hen opnieuw verkiezen om het nog eens en nog eens en nog.... te doen....

djudedju.

'k ga stoppen, anders begin ik weer op die naarstige schobbejakken hun kap te zitten...


tot de volgende ?

Supermuis

Binnenkort zitten we dus allemaal met massa's Jerry's in huis, en lijken al onze poezen maat stomme Toms.
De supermuis is er !
Spaanse geleerden zijn er in gelukt een supermuis te kweken!
In eerste instantie vroeg ik mij af: "Wie zit daar nu op te wachten?"
Maar de Spaanse geleerden in casu dienen een edel doel !
Luister deemoedig naar het relaas !
Geleerde bollen wisten al langer dat het enzym telomerase wonderen doet voor de levenskracht van de cellen, maar tot op heden was men er nog nooit in gelukt die telomerase te integreren met het ganse lichaam. Die Spanjaarden dus wel ! Daardoor hebben zij nu muizen die tot 40 % langer leven, en bovendien kankervrij zijn !
Voor de mens betekent dit: op naar de 120 jaar !
Hoera ! Hoera ??? Heb je al eens bedacht wat dit allemaal met zich meebrengt ? Niet dat ik niet wil tekenen voor het halen van een gezonde 120 levensjaren, maar als we dat straks met zijn allen gaan doen, dan is de ramp niet te overzien. Stel je voor wat er dan met de pensioenkas zal gebeuren ? De "jongeren" zullen op zijn minst moeten wachten tot hun 80° levensjaar vooraleer op brugpensioen te kunnen gaan, en het volwaardig pensioen komt er pas op 95 ! Anders is de zaak niet betaalbaar. Maar dat is nog het minste probleem! Heb je al eens gedacht op de grootte van de wereldbevolking ! Ik hoop dan nog en calculeer zeker niet mee, dat dan de vruchtbare periode van het leven misschien ook zou verlengen, maar gewoon, door de mindere en veel latere natuurlijke afvloeiing komen wij zeker in de knoei met de voedselvoorziening. Nogal een geluk dat we nu weer kromme komkommers mogen opeten !
En laat ons nu veronderstellen dat we geen kanker meer zouden krijgen, heb je er op gelet dat men niet van andere ziekten en malaaien spreekt ? Zie je ze al in massa lopen op straat met hele kudden seniele mensen, bijeen gehouden met herdershonden met het model van een pittbull? Want als er zooooveeeel zijn, dan kun je toch niet anders dan een soort groepstherapie toepassen, newaar...

Nee, mij lijkt dat niet onmiddellijk een wensdroom. Laat de mens maar op zijn normale tijd gaan, dan is het schoon geweest. Dat men ons kankervrij zou houden, dat is uiteraard een schone zaak, maar rekening houdend met het feit dat de natuur telkens weer een nieuw evenwicht zoekt, zal het alternatief misschien nog iets veel erger zijn...afwachten.

We lijken nu al af te stevenen op een soort onsterfelijkheid via het klonen, ook al waren we al een heel tijdje dood, als we streven naar een eeuwig leven, dan opteer ik voor de godsdienstige betekenis boven de echte lichamelijke onsterfelijkheid. We stoppen nu al kunstheupen en knieën in, straks moeten we ieder onderdeel op zijn minst enkele keren in één leven gaan liggen vervangen... Een mens mag er niet op denken. "Hallo Charel, je ziet er uit als een ineengezakte souflé, wat scheelt er ?" "Wel, Medard, jongne, ik ging binnen voor een nieuwe ribbenkast, en toen ze mijn oude uitgehaald hadden zijn ze beginnen staken...Moet je mij nu zien hobbelen!"

Nee, laat ze die supermuis nog maar wat in de diepvries stoppen (Als ze hem weer nodig hebben kunnen ze hem toch weer klonen). Ik denk niet dat onze wereld al rijp is om zo lang te moeten of mogen leven. Volgens de bijbel kon het vroeger wel, denk maar aan Methusalem en consorten. En hoe oud Abel was toen hij die fatale klop kreeg van zijn broer, is niet geweten, maar het zouden in de huidige wetgeving zeker verzachtende omstandigheden zijn als men kon aantonen dat men al 217 jaar in ruzie leefde... Heb je er trouwens al eens op gelet dat de bijbel van in het prille begin al wreed seksistisch is ? Heb jij één woord gelezen over het feit dat de dames toen ook zo oud werden ? Neenee, het heeft er alle schijn van dat Methusalem zich meerdere keren kon verjongen ! (Alhoewel, op een bepaalde leeftijd verminderd de trek toch wel wat... Of was dat toen ook nog niet ?).
Hoe het met de inteelt zat, in de tijd van Adam en Eva, daar kan ik nog nachten van wakker liggen. In een oud volksverhaal in Kenia werden de mensen ook geschapen uit klei, maar daar maakte men meteen een hele reeks mensjes, en men bakte die in verschillende keren, zo kreeg je goed doorbakken zwarte mensjes, lichterbruine, rode, gele en zelfs blanke mensjes... Klinkt mij veel leuker in de oren. En meteen is het probleem van de inteelt van de baan.
Trouwens, als verwoed kippenkweker, en vroeger vogelkweker, lijkt mij het probleem van de inteelt wel heel sterk overroepen. Integendeel, het is voornamelijk via inteelt dat nieuwe verworvenheden in de soort vastgelegd worden. Natuurlijk moet je op letten dat je geen nadelige dingen gaat fixeren in de soort (Denk een aan de kinnebak van Keizer Karel... Waaruit alleen blijkt dat binnen de adel men geen benul heeft van selectie).
Maar toch, het Keniaanse scheppingsverhaal lijkt me leuk.
En dan ga je gaan zitten denken, hoe we echt zouden ontstaan zijn ? Uit een soort voor-aap ? Of toch door genetische manipulatie door marsmannetjes zoals de ufologen zeggen? Of gewoon door het feit dat we gedwongen werden in de savanne te leven, waardoor rechtopstaan een voordeel was bij het uitkijken naar bedreigende roofdieren en te zelfdertijd naar prooidieren? Zodat we gedwongen werden steeds spitsvondiger jachttechnieken te ontwikkelen, wat weer leidde tot een geleidelijke ontwikkeling van wat we nu verstand noemen?
We zullen het wel nooit weten, tenzij... we plots moeten vaststellen dat er naast ons nog een diersoort zich ontwikkeld tot verstand hebben??? Eigenlijk zou dat wel een goede zaak zijn, zou ons wat nederiger maken, en zou ons wellicht ook dwingen om het begrip verstand anders te gaan bekijken... Want wat wij daaronder verstaan zal wel niet de enige mogelijke mogelijkheid zijn. En dan zit ik zo te denken... Zijn wij wel de enigen met verstand ? Of zijn wij de enigen die het verstand van de anderen niet herkennen als dusdanig?
Weet je, ik opteer voor het laatste... Als ik zie dat de acaciaboom reageert op vraat door de giraffen door in de wijde omtrek, in alle acaciabomen terstond een bittere smaak te doen ontstaan... dan zit ik met levensgrote vraagtekens in mijn ogen.

Eén ding weet ik, het maakt me nederig!
Dat gevoel van de mens is de kroon op de schepping lijkt plots heel wankel.
We zijn gewoon een klein stukje er van, en dan nog een stukje die helemaal niet begrijpt hoe het geheel in elkaar zit.
djudedju.

't Regent, 't is grijs en grauw, je ziet maar een honderd meter ver...kortom, het is herfststststst...En toch, toch zie ik in mijn tuin nog steeds de prachtige bloemen van de passieflora staan ! Tropische pracht in mijn achtertuintje, herst ten spijt !

tot de volgende ?

Geen wortelen, maar eieren !!!

Het mopje dat wortelen goed zijn voor de ogen, je ziet immers nooit een konijn met een bril, is achterhaald... Nu zijn het eieren die goed zijn voor het oog.
Er bestaat een ziekte die ergens in het oog woekert in de omgeving van de macula (de gele vlek) en die op den duur blindheid kan veroorzaken.
Die ziekte zou, volgens de laatste gegevens ontstaan door een tekort aan luteïne en zexanthine. In eieren zitten deze stoffen van nature, maar men heeft ontdekt dat bij een voeding met toegevoegde luteïne en zexanthine, die stoffen in een verhoogde mate in de eieren terecht komen.
Bovendien heeft men ontdekt dat bij het voedsel opgenomen luteïne en zexanthine, deze stoffen uiteindelijk in het oog terecht komen en helpen tegen het bestrijden van de gevreesde ziekte.
Dus, jongens en meisjes, eet meer eieren ! Je hebt natuurlijk kans op salmonella of een vroege dood door cholesterol, maar je zult je dood veel scherper zien aankomen.
Wie voortaan nog om eieren komt bij mij, moet een briefje van de dokter voorleggen, en ik verwittig hen dat deze medicamenten niet terugbetaald worden.
Bovendien zijn het bij mij eieren van buitenlopende kippen, dus zijn ze van een veel betere kwaliteit, en veel zwaarder door de zware metalen die er in zitten... Let wel, de eieren van de kippen die hier iets verder af ook buiten lopen, maar in een kudden van enkele duizenden, die bevatten veel minder zware metalen. De reden ? Kippen van een kippenliefhebbertje zijn een bedreiging van de markt.
Je moet weten dat veel mensen kippen zijn gaan houden om minder huisvuil te hebben en zo de kosten van de huisvuilomhaling te drukken. Bovendien kreeg je daar nog eieren gratis bovenop. Dat was nu net wat er verkeerd aan was. De eierproducenten zijn hier tegen in actie gekomen, en de politiekers (zie schrijven van gisteren over liegen) hebben daarop de eierproducenten gesteund door te verklaren dat kippen bij de woning gehouden zware metalen in hun eieren stoppen. Waarvan akte.
Ik moet toegeven dat er wellicht iets in zit ! De eieren die ik in de winkel zie zijn gewoonlijk zoiets van een 60 gr zwaar. Mijn kippen leggen eieren tussen de 70 en de 90 grammen zwaar...'t Moet toch van iets zijn hé ? Of is het gewoon omdat ze zoveel groter zijn???
djudedju.
Maar buiten de salmonella, de cholesterol, de zware metalen en dergelijke (vogelgriep!!) zijn eieren goed voor je ogen. Ik heb daar begrip voor ! Ik heb ooit een klop tegen mijn oog gekregen... zo'n ei !

Anny heeft zo net de laatste overtollige haan gepakt en in een mand gezet. We hebben er een thuis voor gevonden. Mijn haan gaat naar Gilberte, een oude jonge dochter uit onze straat. 't Menske kan het niet verdragen dat er bij haar kippen geen haan zit... tja, ervaring zeker ?

Als we deze winter geen verliezen hebben, dan ga ik volgend jaar geen kip laten broeden. Ik heb voor het moment genoeg zijdehoentjes. Met één uitzondering, mocht ik aan een bruine en een koekoekkleurige geraken, die mag nog binnen, dan is mijn kleurenpalet nagenoeg volledig... Ik heb ze nu in het zwart, in het wit, in zilver patrijs, in goudpatrijs, en heel heel gekke, zilverpatrijs, maar de wollige dot op haar kop is zo zwart als roet ! Heel mooi !

Bij Bart zitten er ook diverse kleuren, en een van de witjes die ik heb gaat ook nog naar hem toe. Plus nog een ander. Zo hebben we beiden weer een leuk toom zijdehoenen.
Zijdehoenen zijn héél bijzonder ! Ze hebben vijf tenen, en hun vel is donkerblauw, tegen het zwart aan. Zelfs het vlees is enigzins blauwig gekleurd. (Ze zijn duidelijk van adel !) Bovendien hebben ze dus zijdeveren. Door een of ander bizarre mutatie zijn bij hen de haakjes aan de veren weg, zodat de veerschachten alleen losse draadjes hebben. Daardoor lijkt het alsof de kippen geen pluimen hebben, maar haar. Naar het schijnt zou men, in vroegere tijden, deze kippen hebben verkocht als kruisingen tussen kippen en konijnen...
De zijdehoenen zijn van nature heel tam, en kinderen kunnen gerust de kippen strelen en zelfs opnemen. Ze vliegen niet (kan ook moeilijk zonder veren) en de hanen zijn ook niet agressief tegenover mensen. Het zijn echte hebbedingen. en ze leggen ook nog eieren... Natuurlijk niet zoveel als die moderne hybriden die meer dan 300 eieren op een jaar produceren, maar een 100 à 130 per jaar. Kleine eitjes, niet wit, niet bruin, eerder ivoorkleurig. De kam is heel miniem en is zwart (Uitgezonderd bij de koekoekkleur), het bij kippen witte kaakje is bij zijdehoenen helderblauw.
Wil je een leuke afvalopeter...het zijdehoen is mooi en scharrelt als de beste !

Wellicht zit er ook in hun eieren luteïne en zexanthine ?

Bij het minste zuchtje zie ik nu de blaren rijzen... de boom is bijna kaal. Heel gek: er hangen nog een heleboel van die schutblaadjes aan en zaadbolletjes. (De dingen die je in je lindethee vindt). Gisteren ben ik om nieuwe schoenen geweest, in de zool van mijn oude zat een gat. Nu ja, ze gingen ook al jaren en jaren mee... Bovendien ben ik ook om zo'n machine gegaan van Black en dekker... om mijn linde mee te snoeien, of liever terug te knotten. Ik noem dat machine een krokodil, want de bek doet mij heel sterk op die beesten denken. Hopelijk krijg ik hiermee mijn boom makkelijker geknot dan vroeger. Volgend jaar zal ik dus weer met zo'n gek lindeboompje zitten, een dikke stam met een bollig kroontje ... een soort groeiende likstok.

Zodra alle blaren weg zijn, en het eens een dag is met goed weer, begin ik de boom te snoeien. Vroeger kwam Veerle helpen, maar die gaat nu ook werken, dus 't zal met zijn tweeën zijn, tenzij we eens een goede zaterdag hebben... dan kan Fre misschien een handje toesteken.

Ik ga stoppen voor vandaag, 't is zaterdag, en we moeten deze namiddag nog naar Tanteke. Gisteren deden we immer boodschappen. Heel het weekend geen rommelmarkten in de omtrek te vinden... 't wordt rustig zoals in de week.

tot de volgende ?

De leugenbarak (barack?)

De Nederlandse europarlementariër Mevrouw Huppeldepup, beschuldigt er de Belgische Premier, Meneer hoeperdepoep van dat hij liegt.
Waarvan akte.
We kunnen, zonder op de zaak in te gaan alvast één conclusie trekken: één van de twee liegt.
Maar het zijn politici...
Dus wellicht liegen ze alletwee...
Oh, excuseer, sorry, verontschuldig mij, daar noemt dat geen liegen, dat is diplomatie, of soms taktiek, of verbloemen, of...maar geen leugen.
Sinds ze ons twee namiddagen per week verheugen met Villa Politica, stel ik vast dat de gemiddelde Belg al veel bekwamer kan liegen. Ja, je weet wel, woorden wekken, maar voorbeelden trekken...
Dat een van die twee uitzendingen de woensdagnamiddag plaatsvindt, op het tijdstip van de kinderprogramma's, lijkt er op te duiden dat wij ook onze kinderen, van vroegs af aan moeten die nobele conste van het liegen aanleren.
Ze doen het volmaakt !
Ik heb een heel boekwerk gelezen over lichaamstaal, en hoe je een leugenaar kunt herkennen, maar bij politici gaat dit boek gewoon de mist in ! Aan hun lichaam is helemaal niets te zien, wellicht komt dat ook omdat ze in eerste instantie jarenlang geoefend hebben op niets doen, doodstil zitten, slapen met open ogen en dergelijke zware oefeningen die je nu, dank zij de tv, kunt bestuderen op de banken van ons hooggeëerde parlement.
Nu en dan zie je er een die de kunst nog niet meester is, en plots scheefwegzakt, in een diepe slaap verzonken.
Geef toe, zij hebben hun rust nodig !
Hun echte activiteiten ontplooien zij immers niet in de Kamer, maar achteraf, "en petit comité", waar ernstige afspraken worden gemaakt, welke partij nu aan de beurt is om de drie vrijgekomen ambtenarenpostjes in te vullen. Dan zie je plots actie, dan spoeden de verkozenen des volks zich naar hun kiesdistrict, om de heuglijke mededeling te doen aan Charelke joepekadee, dat hij zijn plak en spandiensten van vOOr de verkiezing, niet voor niets heeft gedaan! Zijn zoon mag maandag beginnen op het ministerie van...
Daarna valt de parlementariër, moe maar tevreden weer in een toestand van lethargie, tot zich het volgende buitenkansje voordoet.

Liegen is tot een kunst verheven ! Heb je eenmaal je diploma terzake, dan ben je niet langer meer een vuile leugenaar, maar een geëerde politieker. Of denk je dat ik overdrijf ?

We zitten midden in de "week van de smaak". Och, we hebben zoveel weken, week van het kind, week van dit en week van dat...ik word er week van...
Ik vergeet nog de dagen te noemen voor de mindere goden onder ons: dag van de moeder, van de vader, van de secretaresse, van de poetsvrouw en ga maar door. Die staan duidelijk allemaal een trapje lager, en krijgen dus maar een dag.

Voor de vele doden van de twee wereldoorlogen, voor de slachtoffers van de ramp te ... houden we met zijn allen een minuut stilte... je ziet, ere wie ere toekomt.

sjongejongejonge... een mens mag niet nadenken hé, of je krijgt complexen allerhande.

Heb je al eens buiten gekeken? Niet doen! Er is niets te zien dat op iets trekt ! Heel de achtergrond van het landschap hebben ze weggeborgen in de coulissen, en het vorenste stukje dat je nog amper kunt zien ziet er nat, kil en belabberd uit. Echt novemberweer, iets om zo vlug mogelijk te vergeten. Gelukkig hebben we nu met zijn allen iets om ons op te kikkeren, om ons kunstmatig te troosten met wat kunstmatig zonlicht. Het ziet er uit als een petje van de Kamerikaanse bookmakers, maar in de grote en dikke klep zitten een hele batterij lichtjes, die netjes je façade in het zonnetje placeren. Je zit te daveren van de kou met het zonnetje van Benidorm op je neus. Heerlijk
Het zou helpen tegen de depressies.
Wellicht heb je zo'n koppijn van die zware klep op je knikker, dat je helemaal geen tijd meer over hebt om je ook nog eens depri te gaan liggen zitten voelen... djudedju.

Ondertussen wordt mijn linde alsmaar kaler. De bladdoder van dienst is nu niet de wind, maar de mist. Het is immers van dat nat klef weer, waarbij je niet kunt zeggen dat het regent, maar dat je na vijf minuten doornat maakt. Welnu, die nattigheid bevat, om zich zo fijn te kunnen verdelen in wat net geen druppel kan genoemd worden, die nattigheid bevat daartoe dus een soort kleefmiddel, om zich aan en op alles vast te hechten. Ook op de blaren, en die zijn al zo moe en zo ziek... dus dat gewicht van dat water is er net te veel aan... en ze stuiken ten gronde, recht de plas of de modder in.
Gezelle schreef het al... Zie ze vallen de zieke zomerblaren...
Ondertussen is mijn linde veranderd in een boom met gele vaantjes.

Vorige dinsdag hebben we op de hobbyclub een kerstversiering gemaakt. Met oude vélobanden !
We kregen elk een soort kegel in piepschuim, of liever, 't was geen kegel maar een heel scherpe piramide. We moesten dan de fietsband in lange reepjes snijden van één centimeter breed, en zolang als de fietsband rond was... Op de kop van de piramide legden we dan een in kruisvorm gesneden stukje van die binnenband, bevestigden dat met enkele spelden, en dan namen we de eerste lange reep en legden die eerst netjes vast met een speldje, en draaiden en draaiden en draaiden dan de zwarte reep stilletjes naar beneden toe, telkens de vorige laag deels en gelijkmatig overdekkend. Ik had meer dan vier zo'n bandlengten repen nodig om beneden te raken ! Nadien werd die zwarte "kerstboom" aangekleed met zilveren pareltjes, die je met een speldje er door op en door de rubber prikte. Schoon. Bovendien is het, zo op zicht een onverwoestbaar item, waar we nog jaren deugd zullen van hebben op de kerstfeesttafel.
Nu staat mijn zwarte kerstboom nog wat op de kast te staan. Straks in de weg voor de sauskom en vleesplateau.
Volgende maal maken we kerstkaartjes. Vrienden en kennissen en familieleden weten daarmee ook weer wat ze kunnen verwachten. Recupkaarten. Wie zei daar weer dat het de Hollanders waren die zuinig waren ????
Oh ja, ik heb een fietsband meegebracht naar huis.
Om een verboden wapen mee te maken: een mikke in OostVlaanderen, een Schietlap voor Westvlaanderen en een catapult voor de Nederlanders...
djudedju, hebbekik werk om iets duidelijk te maken !

tot de volgende ?