Vannacht heeft ze geslapen als een kleinverkske (geluid en al)...
Vanmorgen zei ze dat ze mijn koffie ging maken en naar boven brengen. Ik heb gezegd dat dit echt niet nodig was...Ik lag zo wat te denken hoe dat voorrecht eigenlijk ontstaan is... Waarom kreeg ik koffie aan bed ?
Plots schoot het me te binnen. Heel lang geleden gingen de kinderen met de bus naar school, en nog iets vroeger kwam Verbruggen hier met Davy om hier op de bus te wachten. De ouders van Davy zaten in de vleeshandel, en moesten vroeg weg, vandaar...
Dus was Anny vroeg op, haalde de kinderen uit bed, gaf ze eten, maakte hun boterhammekes klaar voor 's middags, en kroop na hun vertrek weer wat tussen de warme lakens, en bracht voor mij een heerlijk kopje koffie mee. Ik dronk dat op, en dan was het tijd voor mij om op te staan en me te wassen.
De kinderen zijn allang het huis uit, en nog veel langer dat ze niet met de bus mee moesten, maar mijn koffie bleef. Toen Koen werkte bij Danilith, was er weer een bus, en kregen we een "natuurlijke" voortzetting van de koffie aan bed...
Idioot, maar het is wel heerlijk. Nu heb ik het gedaan gemaakt, ook aan mooie liedjes komen een eind.
Straks gaan we boodschappen doen, we zitten zonder fruit, en Anny wil eens zoeken achter een en ander om te drinken, en waar geen suiker in zit. We gaan dus wellicht wat meer tijd nodig hebben.
Ik ben vanmorgen nog naar de huisdokter gegaan om enkele voorschriften, want er waren niet genoeg pillen om het weekend door te komen. Het zou weer een wonder zijn mochten het weer geen medicaties zijn waarop je geen terugbetaling krijgt ! Ik was meer dan 100 euro's kwijt, en het is nog niet eens een volledige lijst van haar medicaties ! Gelukkig waren er nog enkele van haar vroegere, waar er nog wat voorraad van is. Ik begrijp het systeem van de terugbetalingen niet goed, het is precies of je deze medicamenten neemt uit goesting, en zonder noodzaak !
Zo moet ik een soort vitamines nemen voor mijn rug, tegen de ontstekingen. Als ik die laat (ik heb het geprobeerd !) dan zit ik na korte tijd weer met ontstekingen en véél pijn. Niettemin zijn ook deze vitamines niet terugbetalend, alhoewel het hier dus ook een noodzaak en een voorschrift betreft. Nog al een geluk dat wij met zo'n verstandige beleidsmensen zitten ... Kijk maar eens naar wat ze nu allemaal zitten te (ver)prutsen....
Ik ga stoppen, we gaan inkopen doen.
Tot de volgende ?
vrijdag, november 09, 2007
donderdag, november 08, 2007
De dokter...
Gisteren heb ik eindelijk de dokter gezien en gesproken. Het blijkt eigenlijk allemaal niet zo erg te zijn, er zijn een boel kleinigheden, maar als alles eens samenvalt...boempataat...
Nieuwe medicatie, regime, en noem maar op zouden het leed verhelpen. Ze heeft wat suiker, maar moet er nog geen medicatie voor nemen, wellicht zal voorzichtig zijn qua eten en drinken afdoende zijn. Ze mag bv geen snoep eten, geen pintje drinken, geen taartjes, geen cola of limonade (te veel suiker)...Enfin, het zal een beetje aanpassen zijn.
Maar het is beter zo dan dat het werkelijk suiker was en ze onder medicatie zou moeten. Ze zal wellicht regelmatig onder controle moeten om na te kijken of de suiker toch niet doorbreekt.
Vandaag komt ze naar huis. Joepie ! En kwaad dat ze is ! Hopelijk raken we weer vlug op onze gewone draai, ik heb nog een beetje schrik, want momenteel krijgt ze nog behoorlijk veel verdoving, men is reeds aan het afbouwen, maar toch... Ik hoor van haar buur in de kamer dat ze nog veel slaapt.
Vandaag komt Suzanne en Robert ook langs, om eens te zien of hij toch niets kan doen om toch wat warmte te hebben in het huis van Veerle... Hij denkt dat hij wel een en ander kan herstellen, wat die mannen ook vertellen. Laat ons bidden...
Mijn valling is al weer wat beter, ik heb siroop genomen en één keer neusdruppels, en het gaat al veul beter. Ik druk op één keer neusdruppels, omdat ik, net als mijn vader, mijn nonkel en ook een tijdlang onze Bart, verslaafd was aan die ondingen van neusdruppels. Volgens de dokter is de reden eigenlijk simpel. Als je wat lang met een neusvalling loopt, en daardoor wat langer die neusdruppels neemt, dan worden op een bepaald moment die neusdruppels de reden van de verstopping ! Je hebt eerst het gevoel dat je weer lucht krijgt, maar nu korte tijd krijg je als reactie op het middel een zwellen van de neusslijmvliezen, waar door je weer verstobt bent...en weer druppels in doet en weer en weer en weer... Het is niet zo simpel om er vanaf te raken ! Bij Bart is het gelukt met een homeophatisch middel, maar toen ik dat ook probeerde had ik helemaal géén lucht meer ! Ik heb dan van de dokter een soort poeder gekregen dat ik moest opsnuiven via een speciaal spulleke...en het is gelukt. Maar omdat ik nogal eens hervallen ben, ben ik nu echt bang om eens neusdruppels te nemen...
Veerle is ook al weer in haar normale doen... enfin je ziet alles komt weer op zijn pootjes...Ik heb alleen schrik voor de nachten ! Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt, en vééééle uurtjes liggen lezen, nu ga ik weer moeten stilliggen in de donker...
Tot de volgende ?
Nieuwe medicatie, regime, en noem maar op zouden het leed verhelpen. Ze heeft wat suiker, maar moet er nog geen medicatie voor nemen, wellicht zal voorzichtig zijn qua eten en drinken afdoende zijn. Ze mag bv geen snoep eten, geen pintje drinken, geen taartjes, geen cola of limonade (te veel suiker)...Enfin, het zal een beetje aanpassen zijn.
Maar het is beter zo dan dat het werkelijk suiker was en ze onder medicatie zou moeten. Ze zal wellicht regelmatig onder controle moeten om na te kijken of de suiker toch niet doorbreekt.
Vandaag komt ze naar huis. Joepie ! En kwaad dat ze is ! Hopelijk raken we weer vlug op onze gewone draai, ik heb nog een beetje schrik, want momenteel krijgt ze nog behoorlijk veel verdoving, men is reeds aan het afbouwen, maar toch... Ik hoor van haar buur in de kamer dat ze nog veel slaapt.
Vandaag komt Suzanne en Robert ook langs, om eens te zien of hij toch niets kan doen om toch wat warmte te hebben in het huis van Veerle... Hij denkt dat hij wel een en ander kan herstellen, wat die mannen ook vertellen. Laat ons bidden...
Mijn valling is al weer wat beter, ik heb siroop genomen en één keer neusdruppels, en het gaat al veul beter. Ik druk op één keer neusdruppels, omdat ik, net als mijn vader, mijn nonkel en ook een tijdlang onze Bart, verslaafd was aan die ondingen van neusdruppels. Volgens de dokter is de reden eigenlijk simpel. Als je wat lang met een neusvalling loopt, en daardoor wat langer die neusdruppels neemt, dan worden op een bepaald moment die neusdruppels de reden van de verstopping ! Je hebt eerst het gevoel dat je weer lucht krijgt, maar nu korte tijd krijg je als reactie op het middel een zwellen van de neusslijmvliezen, waar door je weer verstobt bent...en weer druppels in doet en weer en weer en weer... Het is niet zo simpel om er vanaf te raken ! Bij Bart is het gelukt met een homeophatisch middel, maar toen ik dat ook probeerde had ik helemaal géén lucht meer ! Ik heb dan van de dokter een soort poeder gekregen dat ik moest opsnuiven via een speciaal spulleke...en het is gelukt. Maar omdat ik nogal eens hervallen ben, ben ik nu echt bang om eens neusdruppels te nemen...
Veerle is ook al weer in haar normale doen... enfin je ziet alles komt weer op zijn pootjes...Ik heb alleen schrik voor de nachten ! Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt, en vééééle uurtjes liggen lezen, nu ga ik weer moeten stilliggen in de donker...
Tot de volgende ?
woensdag, november 07, 2007
Oef...
Gisterenavond had iemand gebeld terwijl ik aan de telefoon hing met Suzanne...Dus was hij door de moderne techniek onmiddellijk doorverwezen naar voice-mail...
Ik had gedaan met mijn gesprek met zus, en daar rinkelde de foon alweer...Ik hoorde wat gebroebel en in 't westvlaams, maar zo kort dat ik de stem niet herkende...Dus koos ik voor de dure optie en liet Belgacom (de al zeer rijke) het nummer zelf opbellen...Ik kreeg Bart aan de lijn, vanuit het hospitaal : Mama mag donderdag (morgen !!!!!!) naar huis !
Oef !
Alles schijnt nu vastgesteld, en het lijkt allemaal niet erg te zijn, maar er zijn een hoop factoren die samenspelen...Ze moet wat op dieet, moet vermageren enz...enz...alles samen niets ergs, maar als het allemaal samenkwam op hetzelfde ogenblik was het boempatat en ze lag er...
Ze krijgt ook een deel nieuwe medicamenten, en enkele van haar oude worden afgeschaft.
Hopelijk zijn we nu van de ellende van af... Wellicht zullen we wel nog enkele keren naar de dokter moeten om alles op te volgen, maar allee, we zijn toch al een beetje geruster.
Hier is het nu ook miserie, Veerle zit nu met de griep, dus moet ik mijn plan alleen trekken, maar voor een paar dagen gaat dat wel lukken, 't zullen boterhammen zijn, maar daar ga ik niet dood aan, ik ben een brood-fanaat, dus geen probleem. Ze zijn bij Veerle geweest voor de centrale verwarming, ze zullen een nieuwe ketel plaatsen op aardgas...Er is één klein probleempje, er ligt nog geen gas hier. Ondertussen moet ze zich maar verwarmen met een kapotte ketel, zonder pomp. Leuk ! Ze willen geen pomp meer plaatsen omdat de ketel toch stuk is, er komt dus alleen wat verwarming door de buizen omhooggekropen door dat warm water lichter is, en dus stijgt. Zouden ze tussen komen in het hogere verbruik van mazout ????
Je ziet, het stopt maar niet hé...
Frederik is vandaag gaan werken, het is droog en niet echt koud. Hopelijk krijgt hij ook niet de griep. Eerst hebben de kinderen er mee gezeten, nu Veerle, en ik zit hier ook al te hoesten. Ik neem voor alle zekerheid nu al oscillococcinum, om de griep te vermijden. Mama die daar een week in de warme kamers van de kliniek heeft gelegen zal wellicht daardoor ook wat minder weerstand hebben...Ik moet zien dat ze ook niet ziek wordt !
Straks rij ik even tot de apotheek om iets tegen de valling en de hoest.
Ik probeer al heel de morgen Suzanne op te bellen, maar ik krijg altijd: "please call later" te horen...Wellicht is er ergens iets aan de lijn... Is dat ook niet van Belgacom ? tju toch ! Als Eddy dat leest zal hij grommelen...
De visboer is juist langsgekomen, ik heb een stukje heilbot gekocht om te eten van middag en/of vanavond. Ik praat altijd westvlaams tegen de visboer, alhoewel hij een oostvlaming is, maar hij begrijpt door zijne job perfect het Oostends, en probeert dan mee te klappen... Ik zit dan altijd met binnenpretjes, maar laat het niet zien, anders zal hij het wellicht niet meer doen en ben ik mijn pret kwijt.
Voila, dat zal het zijn voor vandaag...tot de volgende ?
Ik had gedaan met mijn gesprek met zus, en daar rinkelde de foon alweer...Ik hoorde wat gebroebel en in 't westvlaams, maar zo kort dat ik de stem niet herkende...Dus koos ik voor de dure optie en liet Belgacom (de al zeer rijke) het nummer zelf opbellen...Ik kreeg Bart aan de lijn, vanuit het hospitaal : Mama mag donderdag (morgen !!!!!!) naar huis !
Oef !
Alles schijnt nu vastgesteld, en het lijkt allemaal niet erg te zijn, maar er zijn een hoop factoren die samenspelen...Ze moet wat op dieet, moet vermageren enz...enz...alles samen niets ergs, maar als het allemaal samenkwam op hetzelfde ogenblik was het boempatat en ze lag er...
Ze krijgt ook een deel nieuwe medicamenten, en enkele van haar oude worden afgeschaft.
Hopelijk zijn we nu van de ellende van af... Wellicht zullen we wel nog enkele keren naar de dokter moeten om alles op te volgen, maar allee, we zijn toch al een beetje geruster.
Hier is het nu ook miserie, Veerle zit nu met de griep, dus moet ik mijn plan alleen trekken, maar voor een paar dagen gaat dat wel lukken, 't zullen boterhammen zijn, maar daar ga ik niet dood aan, ik ben een brood-fanaat, dus geen probleem. Ze zijn bij Veerle geweest voor de centrale verwarming, ze zullen een nieuwe ketel plaatsen op aardgas...Er is één klein probleempje, er ligt nog geen gas hier. Ondertussen moet ze zich maar verwarmen met een kapotte ketel, zonder pomp. Leuk ! Ze willen geen pomp meer plaatsen omdat de ketel toch stuk is, er komt dus alleen wat verwarming door de buizen omhooggekropen door dat warm water lichter is, en dus stijgt. Zouden ze tussen komen in het hogere verbruik van mazout ????
Je ziet, het stopt maar niet hé...
Frederik is vandaag gaan werken, het is droog en niet echt koud. Hopelijk krijgt hij ook niet de griep. Eerst hebben de kinderen er mee gezeten, nu Veerle, en ik zit hier ook al te hoesten. Ik neem voor alle zekerheid nu al oscillococcinum, om de griep te vermijden. Mama die daar een week in de warme kamers van de kliniek heeft gelegen zal wellicht daardoor ook wat minder weerstand hebben...Ik moet zien dat ze ook niet ziek wordt !
Straks rij ik even tot de apotheek om iets tegen de valling en de hoest.
Ik probeer al heel de morgen Suzanne op te bellen, maar ik krijg altijd: "please call later" te horen...Wellicht is er ergens iets aan de lijn... Is dat ook niet van Belgacom ? tju toch ! Als Eddy dat leest zal hij grommelen...
De visboer is juist langsgekomen, ik heb een stukje heilbot gekocht om te eten van middag en/of vanavond. Ik praat altijd westvlaams tegen de visboer, alhoewel hij een oostvlaming is, maar hij begrijpt door zijne job perfect het Oostends, en probeert dan mee te klappen... Ik zit dan altijd met binnenpretjes, maar laat het niet zien, anders zal hij het wellicht niet meer doen en ben ik mijn pret kwijt.
Voila, dat zal het zijn voor vandaag...tot de volgende ?
dinsdag, november 06, 2007
sugar babe
Hebben ze eindelijk een stukje van de sluier opgelicht ? In ieder geval was er gisterenmorgen plots wat paniek onder het verplegend personeel...De suiker (het suiker ?)stond plots véél te laag en er dreigde een hypo (een nijlpaard ?) Als de schrijfwijze van hypo kerveerd is, sorry, de materie is mij vreemd, ik ga straks eens grasduinen op internet...
Ik ben niet lang bij Anny geweest, ze had 's middags geen eten gekregen, en moest nog een onderzoek ondergaan. Rond 15 uur kwamen ze haar halen, en ben ik naar huis gegaan...al een beetje gerusterder nu ze toch iets gevonden hadden. Stel je voor dat ze niets vinden, en er dus ook niets kunnen aan doen...je hebt geen gerust moment meer !
Als het suiker is, dan zullen we straks wat dieetregels krijgen... Nu, dat is niet erg, ik zie dat bij Roland, een vriend, die moet ook oppassen voor zijn suiker, maar het lijkt me niet zo'n erg regime, alleen moet hij opletten voor bepaalde dingen, en altijd druivesuiker bij hebben.
Wat verontrustender is, Anny zou blijkbaar iets hebben moeten voelen van die lage suikerstand, maar ze voelde niets niemendalle... Dus wellicht zit de kans er in dat er zal moeten gemeten worden...
De zon komt er door...Heb je er ook al eens opgelet dat de kleur van het licht in de herfststst en winter véél geler is 's morgens vroeg ? Waarschijnlijk door het feit dat het zonlicht veel schuiner invalt dan in de zomer ? Wellicht zouden de moderne onheilsprofeten daaraan toevoegen dat de verkleuring van het licht het gevolg is van de vervuiling, van het stof in onze atmosfeer. Ik heb je al meerdere keren gezegd dat dit dikke zever is ! Toen wij echt veel stofdeeltjes in de lucht hadden, dan hadden wij in London ook te maken met smog, en vielen er iedere winter hopen doden die stierven omdat ze geen lucht meer hadden. Nu hebben wij dat niet meer, of bijlange zo erg niet meer als toen.
Let op, je hoort mij niet zeggen dat we geen inspanningen moeten doen om wat minder te vervuilen, maar ze moeten mij niet zeggen dat het nu slechter is, nee, het is juist al iets beter dan pakweg 50 jaar geleden. En het feit dat op Mars en Venus blijkbaar ook een stijging van de gemiddelde temperatuur te zien is, wijst er op dat de schuld van de opwarming niet alleen een zaak van vervuiling is. (Ik vraag me af hoe ze dat weten dat op Mars en Venus er ook een stijging van temperatuur is ? Wegsmelten van de polen? Zoals hier ?)
Ik denk dat de meeste mensen niet beseffen wat het smelten van de polen voor ons zou betekenen !
Het is niet alleen een kwestie van een hoeveelheid water die vrijkomt (Gelukkig is dat veel minder dan je zou denken, als ijs smelt, dan is het volumeverschil tussen ijs en water niet zo enorm, erger is de zuidpool, waar het geen drijvend ijs betreft, maar een enome ijsmassa op land)
Het erge van een stijgend waterniveau is niet dat het peil van de zee stijgt, maar dat dit betekent dat het zeewater moet verhinderd worden om binnen te stromen via de rivieren. Als het zeewater een halve meter stijgt, dan wil dat zeggen dat je bv de Schelde moet beschermen tegen het binnenstromende water, want de rivierdijken zijn niet voorzien op een bijkomende stijging van die halve meter. Dat betekent dat je niet alleen alle rivieren beter en hoger moet indammen, maar ook dat je alle sluizensystemen moet aanpassen. Dat betekent dat je ook het "blijvend" waterniveau moet optrekken om scheepvaart van op de stroom naar de zee en omgekeerd toe te laten. Dat blijvende water betekent ook toenemende druk en noodzakelijk onderhoud van de rivierbeddingen. De kosten zullen de pan uit vliegen !...of je geeft land prijs aan de zee. Dat is wat er in de arme landen (4/5 !) staat te gebeuren. Heel wat van de paradijselijke stranden zullen - met een groot stuk van het hinterland - verdwijnen. Maar dit betekent ook dat er én woonruimte, én landbouwgebied (en het vruchtbaarste gedeelte !) zullen verdwijnen. Dat betekent ook dat er een migratiedruk zal ontstaan naar de hogere gebieden, en een escalatie van honger en van oorlogen... We kunnen er niet naast kijken, en dat zijn de werkelijke redenen waarom men zit te hameren op het nemen van alle mogelijke maatregelen, niet de stijging van het water op zich, maar de druk op de wereldbevolking die er het gevolg van zal zijn. Ieder beetje winst is belangrijk in die optiek.
Veerle is weer aan 't kuisen, en Frederik die thuis is wegens weersomstandigheden is bezig de tapijten uit te kloppen tegen mijn linde. Wat heeft die boom hem misdaan?
Vannacht heb ik redelijk goed geslapen, de pijn is dus ook wat beter.
Tot de volgende ?
Ik ben niet lang bij Anny geweest, ze had 's middags geen eten gekregen, en moest nog een onderzoek ondergaan. Rond 15 uur kwamen ze haar halen, en ben ik naar huis gegaan...al een beetje gerusterder nu ze toch iets gevonden hadden. Stel je voor dat ze niets vinden, en er dus ook niets kunnen aan doen...je hebt geen gerust moment meer !
Als het suiker is, dan zullen we straks wat dieetregels krijgen... Nu, dat is niet erg, ik zie dat bij Roland, een vriend, die moet ook oppassen voor zijn suiker, maar het lijkt me niet zo'n erg regime, alleen moet hij opletten voor bepaalde dingen, en altijd druivesuiker bij hebben.
Wat verontrustender is, Anny zou blijkbaar iets hebben moeten voelen van die lage suikerstand, maar ze voelde niets niemendalle... Dus wellicht zit de kans er in dat er zal moeten gemeten worden...
De zon komt er door...Heb je er ook al eens opgelet dat de kleur van het licht in de herfststst en winter véél geler is 's morgens vroeg ? Waarschijnlijk door het feit dat het zonlicht veel schuiner invalt dan in de zomer ? Wellicht zouden de moderne onheilsprofeten daaraan toevoegen dat de verkleuring van het licht het gevolg is van de vervuiling, van het stof in onze atmosfeer. Ik heb je al meerdere keren gezegd dat dit dikke zever is ! Toen wij echt veel stofdeeltjes in de lucht hadden, dan hadden wij in London ook te maken met smog, en vielen er iedere winter hopen doden die stierven omdat ze geen lucht meer hadden. Nu hebben wij dat niet meer, of bijlange zo erg niet meer als toen.
Let op, je hoort mij niet zeggen dat we geen inspanningen moeten doen om wat minder te vervuilen, maar ze moeten mij niet zeggen dat het nu slechter is, nee, het is juist al iets beter dan pakweg 50 jaar geleden. En het feit dat op Mars en Venus blijkbaar ook een stijging van de gemiddelde temperatuur te zien is, wijst er op dat de schuld van de opwarming niet alleen een zaak van vervuiling is. (Ik vraag me af hoe ze dat weten dat op Mars en Venus er ook een stijging van temperatuur is ? Wegsmelten van de polen? Zoals hier ?)
Ik denk dat de meeste mensen niet beseffen wat het smelten van de polen voor ons zou betekenen !
Het is niet alleen een kwestie van een hoeveelheid water die vrijkomt (Gelukkig is dat veel minder dan je zou denken, als ijs smelt, dan is het volumeverschil tussen ijs en water niet zo enorm, erger is de zuidpool, waar het geen drijvend ijs betreft, maar een enome ijsmassa op land)
Het erge van een stijgend waterniveau is niet dat het peil van de zee stijgt, maar dat dit betekent dat het zeewater moet verhinderd worden om binnen te stromen via de rivieren. Als het zeewater een halve meter stijgt, dan wil dat zeggen dat je bv de Schelde moet beschermen tegen het binnenstromende water, want de rivierdijken zijn niet voorzien op een bijkomende stijging van die halve meter. Dat betekent dat je niet alleen alle rivieren beter en hoger moet indammen, maar ook dat je alle sluizensystemen moet aanpassen. Dat betekent dat je ook het "blijvend" waterniveau moet optrekken om scheepvaart van op de stroom naar de zee en omgekeerd toe te laten. Dat blijvende water betekent ook toenemende druk en noodzakelijk onderhoud van de rivierbeddingen. De kosten zullen de pan uit vliegen !...of je geeft land prijs aan de zee. Dat is wat er in de arme landen (4/5 !) staat te gebeuren. Heel wat van de paradijselijke stranden zullen - met een groot stuk van het hinterland - verdwijnen. Maar dit betekent ook dat er én woonruimte, én landbouwgebied (en het vruchtbaarste gedeelte !) zullen verdwijnen. Dat betekent ook dat er een migratiedruk zal ontstaan naar de hogere gebieden, en een escalatie van honger en van oorlogen... We kunnen er niet naast kijken, en dat zijn de werkelijke redenen waarom men zit te hameren op het nemen van alle mogelijke maatregelen, niet de stijging van het water op zich, maar de druk op de wereldbevolking die er het gevolg van zal zijn. Ieder beetje winst is belangrijk in die optiek.
Veerle is weer aan 't kuisen, en Frederik die thuis is wegens weersomstandigheden is bezig de tapijten uit te kloppen tegen mijn linde. Wat heeft die boom hem misdaan?
Vannacht heb ik redelijk goed geslapen, de pijn is dus ook wat beter.
Tot de volgende ?
maandag, november 05, 2007
bezoek
Gisterenvoormiddag kwam Luc (vissen) eens binnengesprongen om te horen hoe het was met Anny.
Terwijl we op bezoek waren bij Anny, met Veerle en de tweeling, kwamen Eddy en Martine er ook op bezoek, en toen ik thuis was, kwam plots Jan op bezoek. Heel toevallig, hij wist nog niet dat tante Anny in het hospitaal lag...
En zo was de dag vlug voorbij, maar niet de nacht...
Vannacht weer slecht geslapen, en toen ik eindelijk in slaap was, hoorde ik plots dat Bobbie onpasselijk was, en alle geluiden maakte die gewoonlijk gevolgd worden door overgeven. 't Beest was uit zijn mand gekomen, maar stond wel op het tapijt. Ik haalde het tapijt van onder hem vandaan, en op slag waren zijn braakneigingen voorbij...Maar ik was wel weer wakker, en lag te luisteren of hij toch niet...
Vanmorgen opgestaan met behoorlijk veel pijn (waarom zeggen we behoorlijk als het in feite héél onbehoorlijk is ?)
Goh, wat ben ik toch een sukkel als ik alleen ben. Gelukkig dat Veerle hier alles komt doen, van koffie zetten, over eten maken, naar bedden opmaken en kuisen...Ook Bart belde of ik niet bij hem wilde komen eten, of dat hij eten moest brengen... Bovendien gaan ze dan ook nog regelmatig op bezoek bij mama. We kunnen in ieder geval niet klagen van onze kinderen.
Wel ben ik gisteren iets minder lang bij Anny geweest, want de tweeling vondt het knoertgezellig in die kliniek... Toen een van hen het etiketje zag aan het bed met "Vandenbroucke Anny Maria" stonden ze een poosje stil...Hebt gij twéé namen oma ? Ja, opa ook... Ja Opa ? ja, Antoon Louis.
Ze dacht een ogenblik en flapte er dan uit dat moest Jozef geweest zijn hé ? Maria daar hoort toch Jozef bij...ze dacht verder, en Koen zou dan Jesus geweest zijn... Ze vonden het wreed plezant...
Alleen al binnenkomen in de kliniek was leuk... Ik wist dat ze niet echt liefhebber zijn van een lift, maar daar is er een lift in glas, je ziet werkelijk het stijgen en dalen terwijl je er in staat. Dat was natuurlijk grandioos, en het was verschrikkelijk jammer dat oma maar op het eerste lag... De schrik voor de lift zal er nu wellicht uit zijn (ze zaten eens een halfuurtje vast)
In (wellicht) ieder hospitaal kun je gratis parkeren met de parkeerkaart (invalieden)... Dat zat een beetje in mijn maag ! Er zijn een pak voorbehouden plaatsen voor bezitters van de parkeerkaart, maar daar mag je alleen staan met de kaart in je wagen. (Logisch). Maar als je de kaart in je wagen laat liggen, dan kun je het gratis kaartje niet ontvangen voor de parking. Ik vroeg aan de dame hoe ik dat kon oplossen. Het blijkt dat ze een fotokopie van de kant met de foto, aanvaarden als bewijs. Dus heb ik nu een kleurkopietje gemaakt op mijne kwampjoeter, en dat netjes uitgeknipt...Toen ik het bekeek, heb ik ook een kopie gemaakt van de andere kant, en ik heb die twee netjes tegeneen gelegd en geplastificeerd...Precies een echte kaart....
Ik ga stoppen voor vandaag. Blijkbaar werkt de afwezigheid van Anny ook op mijn inspiratie...
tot de volgende ?
Terwijl we op bezoek waren bij Anny, met Veerle en de tweeling, kwamen Eddy en Martine er ook op bezoek, en toen ik thuis was, kwam plots Jan op bezoek. Heel toevallig, hij wist nog niet dat tante Anny in het hospitaal lag...
En zo was de dag vlug voorbij, maar niet de nacht...
Vannacht weer slecht geslapen, en toen ik eindelijk in slaap was, hoorde ik plots dat Bobbie onpasselijk was, en alle geluiden maakte die gewoonlijk gevolgd worden door overgeven. 't Beest was uit zijn mand gekomen, maar stond wel op het tapijt. Ik haalde het tapijt van onder hem vandaan, en op slag waren zijn braakneigingen voorbij...Maar ik was wel weer wakker, en lag te luisteren of hij toch niet...
Vanmorgen opgestaan met behoorlijk veel pijn (waarom zeggen we behoorlijk als het in feite héél onbehoorlijk is ?)
Goh, wat ben ik toch een sukkel als ik alleen ben. Gelukkig dat Veerle hier alles komt doen, van koffie zetten, over eten maken, naar bedden opmaken en kuisen...Ook Bart belde of ik niet bij hem wilde komen eten, of dat hij eten moest brengen... Bovendien gaan ze dan ook nog regelmatig op bezoek bij mama. We kunnen in ieder geval niet klagen van onze kinderen.
Wel ben ik gisteren iets minder lang bij Anny geweest, want de tweeling vondt het knoertgezellig in die kliniek... Toen een van hen het etiketje zag aan het bed met "Vandenbroucke Anny Maria" stonden ze een poosje stil...Hebt gij twéé namen oma ? Ja, opa ook... Ja Opa ? ja, Antoon Louis.
Ze dacht een ogenblik en flapte er dan uit dat moest Jozef geweest zijn hé ? Maria daar hoort toch Jozef bij...ze dacht verder, en Koen zou dan Jesus geweest zijn... Ze vonden het wreed plezant...
Alleen al binnenkomen in de kliniek was leuk... Ik wist dat ze niet echt liefhebber zijn van een lift, maar daar is er een lift in glas, je ziet werkelijk het stijgen en dalen terwijl je er in staat. Dat was natuurlijk grandioos, en het was verschrikkelijk jammer dat oma maar op het eerste lag... De schrik voor de lift zal er nu wellicht uit zijn (ze zaten eens een halfuurtje vast)
In (wellicht) ieder hospitaal kun je gratis parkeren met de parkeerkaart (invalieden)... Dat zat een beetje in mijn maag ! Er zijn een pak voorbehouden plaatsen voor bezitters van de parkeerkaart, maar daar mag je alleen staan met de kaart in je wagen. (Logisch). Maar als je de kaart in je wagen laat liggen, dan kun je het gratis kaartje niet ontvangen voor de parking. Ik vroeg aan de dame hoe ik dat kon oplossen. Het blijkt dat ze een fotokopie van de kant met de foto, aanvaarden als bewijs. Dus heb ik nu een kleurkopietje gemaakt op mijne kwampjoeter, en dat netjes uitgeknipt...Toen ik het bekeek, heb ik ook een kopie gemaakt van de andere kant, en ik heb die twee netjes tegeneen gelegd en geplastificeerd...Precies een echte kaart....
Ik ga stoppen voor vandaag. Blijkbaar werkt de afwezigheid van Anny ook op mijn inspiratie...
tot de volgende ?
zondag, november 04, 2007
nieuwe tekst: Eén oogje zo blauw...
Nu zie je niet meer alleen het propere naaiwerk, haar oog is vrolijk rondom gekleurd. Onder haar oog hangt er nu precies een blauw zakje.
De dokter is langs geweest, en vroeg of ze goed kon slapen... 't zal wel heeft Anny gezegd, met 4 valiums op een dag...Ah, dan zullen we dat een beetje minderen...Maar er is nog geen mindering vastgesteld.
En als ik het goed heb, dan is het niet helemaal juist van dat slapen! Nu heeft Anny mogen luisteren naar haar buur die lag te snurken... Die twee zagen op hun eentje heelder bossen af... 't Is zo als in dat mopje van Basiel, Basiel was opgeroepen bij de controleur van den dop...Wat is Uw beroep? Jager op everzwijnen zei Basiel. Maar d'er zijn hier geen everzwijnen ! Awel, zei Basiel t'is daarom dan'k doppen hé !
Zo zagen die twee daar nietbestaande bossen om.
Waarschijnlijk wordt het dinsdag dat ze naar huis mag. Gisteren zijn Veerle en Fré mee geweest, en vandaag gaan ze er nog eens naartoe met de kinderen. Zo passeert de tijd wat.
Veerle is al bezig met de voorbereiding van het middageten. Straks komen de kinderen af vermoed ik, want ze kunnen niet lang zonder hun ma.
Vannacht redelijk geslapen, tot halzes, dan waren de honden weer wakker en moest ik ze weer proberen stil te houden. Tijdens de dag gaat het nog, maar 's avonds zit mijn papegaai die honden dan op te jagen...Hij roept dan telkens, met de stem van mijn vrouw: "kom, kom...". Als Anny hier is, dan reageren ze niet op die papegaai, maar nu, schieten ze alle twee recht, zitten met gespitste oren te luisteren en soms zou sloeber beginnen blaffen ook. Blijkbaar is de nabootsing toch beter dan we dachten !
Wie weet doet hij dat 's morgens héél vroeg ook, en horen de honden dat (ik niet !)en is dat de reden waarom ze iedere morgen zo vroeg op willen. Als ze beneden komen, dan staan ze aan de deur, precies of ze moeten heel erg, en als Anny hier is, blijven ze rustig nog enkele uurtjes langer, zonder dat ze zooo heel erg moeten. Bovendien laat ik ze voor dat we naar boven gaan nog eens alle twee buiten. Bij Anny is dat anders, heel de avond doen ze Anny nu en dan de deur open doen, precies of het een spelletje is, want als ze met mij alleen thuis zijn, doen ze dat niet...dan spelen ze 's morgens héél vroeg met de voeten van 't baasje...
't Is echt herfstweer, grijze luchten, en een vochtige kilte. Zie ze vallen, de zieke zomerblâren zou Gezelle zeggen. Veerle heeft de blaren al een opgekuist, en je ziet het al weer niet meer. Den einder is niet meer groen, maar bruin van de takken en takjes van de bomen. Valerius de Saedeleer zou direct achter zijne ezel kruipen om weer die typische landschappen van onze Vlaamse ardennen te konterfeiten onder een vlagenzwangere hemel. Alleen, nu zou hij de fruitbomen niet meer moeten bekleden met een kalk-jasje, nu sproeien ze in plaats van te kalken. Wij hebben hier nog steeds enkele schilders die in zijn stijl de landschappen schilderen. Heel mooi, maar sommigen maken het net zo mooi dat het precies van die vakantiepostkaarten zijn, te schoon, te blauw, te zonnig om echt te zijn... Als ik naar zo'n schilderijen kijk, dan proef ik suiker in mijne mond.
Ik heb ooit wat staan kijken naar zo'n schilder. Het enige wat die man bekommerde was de indruk geven van "kijk eens hoe mooi", terwijl het landschap op een foto naast hem helemaal niet zo schoon was. Maar de kloeke boerenhoven werden bij hem oude hovekes, met lieflijk doorhangende daken en scheefhangende poorten... Moest stedebouw in zijn schilderijen kunnen andelen, dan zijn al die koten direkt op de lijst van "onbewoonbaar" gezet...Maar 't is zo poëtisch hé??? Hier en daar een dakpan uit de reke en het dak is veel leuker om te zien, maar wel vochtig om in te wonen.
Nu, ze doen maar ! Maar voor mij is het dan veel mooier om de werkelijkheid weer te geven. En als je dan jou visie op de dingen wilt geven, doe dat dan door meer of minder nadruk te leggen op de dingen... Wat zo postkaart-achtig werkt is ook het feit dat die schilders alles even scherp op doek brengen...Als je kijkt naar een boom, dan zie je die boom scherp, maar de achtergrond is in het beeld dat je noteert in je hersenen, helemaal niet zo gedetailleerd, nee, het is wazig, het is...achtergrond... Op die manier kun je als kunstenaar heel precies klemtonen in je doek leggen, kun je de kijker als het ware dwingen te zien wat jou heeft getroffen...
Ik ga je niet vervelen met technische knepen van schilders, maar kijk maar eens naar schilderijen van die schilders die jou treffen, en probeer dan vast te stellen waarom je dit schilderij nu zo goed vind !
Ik ga stoppen, 't is voor mij ook zondag, tot de volgende ?
De dokter is langs geweest, en vroeg of ze goed kon slapen... 't zal wel heeft Anny gezegd, met 4 valiums op een dag...Ah, dan zullen we dat een beetje minderen...Maar er is nog geen mindering vastgesteld.
En als ik het goed heb, dan is het niet helemaal juist van dat slapen! Nu heeft Anny mogen luisteren naar haar buur die lag te snurken... Die twee zagen op hun eentje heelder bossen af... 't Is zo als in dat mopje van Basiel, Basiel was opgeroepen bij de controleur van den dop...Wat is Uw beroep? Jager op everzwijnen zei Basiel. Maar d'er zijn hier geen everzwijnen ! Awel, zei Basiel t'is daarom dan'k doppen hé !
Zo zagen die twee daar nietbestaande bossen om.
Waarschijnlijk wordt het dinsdag dat ze naar huis mag. Gisteren zijn Veerle en Fré mee geweest, en vandaag gaan ze er nog eens naartoe met de kinderen. Zo passeert de tijd wat.
Veerle is al bezig met de voorbereiding van het middageten. Straks komen de kinderen af vermoed ik, want ze kunnen niet lang zonder hun ma.
Vannacht redelijk geslapen, tot halzes, dan waren de honden weer wakker en moest ik ze weer proberen stil te houden. Tijdens de dag gaat het nog, maar 's avonds zit mijn papegaai die honden dan op te jagen...Hij roept dan telkens, met de stem van mijn vrouw: "kom, kom...". Als Anny hier is, dan reageren ze niet op die papegaai, maar nu, schieten ze alle twee recht, zitten met gespitste oren te luisteren en soms zou sloeber beginnen blaffen ook. Blijkbaar is de nabootsing toch beter dan we dachten !
Wie weet doet hij dat 's morgens héél vroeg ook, en horen de honden dat (ik niet !)en is dat de reden waarom ze iedere morgen zo vroeg op willen. Als ze beneden komen, dan staan ze aan de deur, precies of ze moeten heel erg, en als Anny hier is, blijven ze rustig nog enkele uurtjes langer, zonder dat ze zooo heel erg moeten. Bovendien laat ik ze voor dat we naar boven gaan nog eens alle twee buiten. Bij Anny is dat anders, heel de avond doen ze Anny nu en dan de deur open doen, precies of het een spelletje is, want als ze met mij alleen thuis zijn, doen ze dat niet...dan spelen ze 's morgens héél vroeg met de voeten van 't baasje...
't Is echt herfstweer, grijze luchten, en een vochtige kilte. Zie ze vallen, de zieke zomerblâren zou Gezelle zeggen. Veerle heeft de blaren al een opgekuist, en je ziet het al weer niet meer. Den einder is niet meer groen, maar bruin van de takken en takjes van de bomen. Valerius de Saedeleer zou direct achter zijne ezel kruipen om weer die typische landschappen van onze Vlaamse ardennen te konterfeiten onder een vlagenzwangere hemel. Alleen, nu zou hij de fruitbomen niet meer moeten bekleden met een kalk-jasje, nu sproeien ze in plaats van te kalken. Wij hebben hier nog steeds enkele schilders die in zijn stijl de landschappen schilderen. Heel mooi, maar sommigen maken het net zo mooi dat het precies van die vakantiepostkaarten zijn, te schoon, te blauw, te zonnig om echt te zijn... Als ik naar zo'n schilderijen kijk, dan proef ik suiker in mijne mond.
Ik heb ooit wat staan kijken naar zo'n schilder. Het enige wat die man bekommerde was de indruk geven van "kijk eens hoe mooi", terwijl het landschap op een foto naast hem helemaal niet zo schoon was. Maar de kloeke boerenhoven werden bij hem oude hovekes, met lieflijk doorhangende daken en scheefhangende poorten... Moest stedebouw in zijn schilderijen kunnen andelen, dan zijn al die koten direkt op de lijst van "onbewoonbaar" gezet...Maar 't is zo poëtisch hé??? Hier en daar een dakpan uit de reke en het dak is veel leuker om te zien, maar wel vochtig om in te wonen.
Nu, ze doen maar ! Maar voor mij is het dan veel mooier om de werkelijkheid weer te geven. En als je dan jou visie op de dingen wilt geven, doe dat dan door meer of minder nadruk te leggen op de dingen... Wat zo postkaart-achtig werkt is ook het feit dat die schilders alles even scherp op doek brengen...Als je kijkt naar een boom, dan zie je die boom scherp, maar de achtergrond is in het beeld dat je noteert in je hersenen, helemaal niet zo gedetailleerd, nee, het is wazig, het is...achtergrond... Op die manier kun je als kunstenaar heel precies klemtonen in je doek leggen, kun je de kijker als het ware dwingen te zien wat jou heeft getroffen...
Ik ga je niet vervelen met technische knepen van schilders, maar kijk maar eens naar schilderijen van die schilders die jou treffen, en probeer dan vast te stellen waarom je dit schilderij nu zo goed vind !
Ik ga stoppen, 't is voor mij ook zondag, tot de volgende ?
zaterdag, november 03, 2007
recht of scheef ?
Vlak voor mijn raam staat een lantaarnpaal. Vroeger was dat zo'n betonnen onding, maar sedert enkele jaren liggen de kabels nu ondergronds en staat hier een moderen metalen (en geplastificeerd !) verlichtingspaal.
Aan die paal zijn enkele historietjes verbonden...
Toen wij hier kwamen wonen, stond hier dus een betonnen paal, maar zonder verlichting. Onze huizen waren wel in orde (alleen de centrale verwarming was nog niet compleet), maar we hadden nog geen voetpad en geen oprit. Je moest dus heel goed kijken waar je je voeten zette, wilde je niet in de modder of het water zitten. Maar zonder verlichting gaat dat niet...je zag hier geen klop !
Al de andere huizen van de wijk hadden dus wel verlichting, op een plaats stonden er zelfs twee op één meter van elkaar, een oude betonnen en een nieuwe moderne, alle twee lustig te verlichten.
Ik belde naar de eerste schepen, ene van "onze" kant, maar die zei dat hij mij niet kon helpen, dat dit de bevoegdheid was van de ingenieur van den heiligentriek... Ik naar die man gebeld, maar hij kon mij niet helpen, eerst moest dit door de schepen geregeld zijn in de gemeenteraad...
Ik dacht terug aan wat ons moeder ooit eens deed met de gasmaatschappij, en belde de ingenieur terug op, na weer een vruchteloos gesprek met de schepen... Ik vroeg hem wat gazet hij las ? Want ik zou nu onmiddellijk naar alle kranten een schrijven richten met foto's van de twee palen naast elkaar, en de twee woningen in het helleduister...en dat zijn naam er in vetjes zou bijstaan, evenals zijn antwoord...
Toen ik 's middags thuis kwam hing er een mooie nieuwe lamp aan die oude betonnen paal...
Heel wat jaartjes later kwam een goede vriend, die ook veiligheidadviseur van de bouwnijverheid is, eens op bezoek en wees mij op de paal, zeggende dat ik een aangetekend schrijven moest richten naar de electriciteitsmaatschappij, dat zij verantwoordelijk waren bij eventuele schade aan mijn woning of eigendommen mocht die paal die duidelijk betonrot vertoonde zou omvallen.
Twee dagen later stonden hier controleurs te controleren en ik ontving ook een aangetekend schrijven dat er van betonrot geen sprake was. Ik schreef hen terug dat ook bij een omgevallen paal het nog duidelijk zou te constateren zijn, en dat zij in ieder geval de verantwoordelijken waren.
Ongeveer een maand later stond hier dan een mooie nieuwe paal ... Ik heb wel met verwondering vastgesteld dat zo'n paal meer dan 2 meter in de grond steekt !
Nu zit mijn oprit weer in het duister...Mijn mooie linde staat netjes voor de paal en verduistert met zijn massieve schaduw mijn oprit, maar daar mag en kan ik niets van zeggen hé...
Mijn linde is nu bijna volledig geel, en er hangt een hele streep lichtbruine bladeren in van mijn duitse pijp die zich door die takken heeft geslingerd.
Sommige van die klimplanten zijn echt fantastische planten hé ? Ik heb in mijn tuin enkele passieflora's staan. De gewone passieflora is in ons klimaat winterhard, maar draagt slechts uiterst zelden vrucht, wel produceert hij massaal de prachtige passiebloemen. Dat is ook een klimplant, en wat voor één ! Op een jaar groeit hij 5, tot 7 meter ver, in alle denkbare richtingen. Nu en dan knippen wij hele takken weg, met veel leedwezen, want we knippen ook de bloemen weg die gans de zomer lang verschijnen op deze snelle groeier. Van in maart april dit jaar, het was zeer vroeg al redelijk warm, hebben wij bloemen, en nu nog staan er tientallen te bloeien. Als je weet dat zo'n bloem maar 3 dagen zichtbaar is...
Met Anny gaat het beter, ze jaagt zich wat minder op in haar verblijf, en ze aanvaardt het nu dat het wellicht ten vroegste maandag zal zijn voor ze eventueel "gelost" wordt. Ze hebben al van alles onderzocht aan haar, maar bij haar weten was alles wat ze onderzochten in orde. Ik weet niet of alles zichtbaar is aan je lichaam... Ik heb al jààààààààààààààààààààààààren een been dat aan een kant gevoelloos is, ik ben daar voor ook eens vijf dagen opgenomen geweest, heb dan naar Jette moeten gaan voor bijkomende onderzoeken, en op den lange duur hebben ze moeten zeggen dat ze niets vonden...Nu denk ik dat dit wellicht het eerste signaal is geweest van wat er in mijn rug aan 't gebeuren was ... Misschien had ik dan al sporen van osteoporosis ??? Wel heeft Anny nu al enkele andere medicamenten gekregen, maar wat het is ? Daar hebben we het raden naar...
Gelukkig is het blijkbaar een "aangename" madam waar ze bij ligt... Ze babbelen wat, en zitten wat te kijken naar de tv en blijkbaar ontleden ze zelf ook hun "ziekte" en keuvelen over al wat ze al tegenkwamen in hun leven... Die madam is ook een rommelmarktster, en ook voor boeken ! Ik heb wel de indruk, aan wat ze daar ligt te lezen, dat ze meer franse boeken leest. Ik kan dat wel lezen, en begrijp ze ook, maar ik kan mij er niet in inleven, ik moet teveel inwendig zitten te vertalen om echt plezier te hebben aan dat boek. Misschien zou ik het toch moeten doen, en zou zo mijn frans weer meer actief aanwezig zijn in mijn kopke... Want dat is gek ! Als ik een dag met Erwin babbel in het frans, dan is mijn frans 's avonds al weer veel beter dan 's morgens. Ik merkte dat indertijd ook op toen we gingen wandelen in Schotland...De eerste dagen moest ik weer zoeken naar mijn woorden, maar na enkele dagen was ik weer in staat met iedereen te converseren.
Raar is dat ! Het zit er dus wel, maar het is precies of het ergens opgestapeld ligt in een berghokje, en dat je het eerst weer moet gaan opzoeken, afstoffen vooraleer je het weer kunt gebruiken...
Voila, dat is het voor vandaag. Ik heb vannacht weer niet veel geslapen, en aan het gekraak van het bed van de buren te horen was Eddy ook meer wakker dan slapende... Ik hoop dat het niet mijn schuld is, ik heb alles zo stil mogelijk gedaan, en het was pas rond zes uur dat ik miserie begon te hebben met den hond.
tot de volgende ?
Aan die paal zijn enkele historietjes verbonden...
Toen wij hier kwamen wonen, stond hier dus een betonnen paal, maar zonder verlichting. Onze huizen waren wel in orde (alleen de centrale verwarming was nog niet compleet), maar we hadden nog geen voetpad en geen oprit. Je moest dus heel goed kijken waar je je voeten zette, wilde je niet in de modder of het water zitten. Maar zonder verlichting gaat dat niet...je zag hier geen klop !
Al de andere huizen van de wijk hadden dus wel verlichting, op een plaats stonden er zelfs twee op één meter van elkaar, een oude betonnen en een nieuwe moderne, alle twee lustig te verlichten.
Ik belde naar de eerste schepen, ene van "onze" kant, maar die zei dat hij mij niet kon helpen, dat dit de bevoegdheid was van de ingenieur van den heiligentriek... Ik naar die man gebeld, maar hij kon mij niet helpen, eerst moest dit door de schepen geregeld zijn in de gemeenteraad...
Ik dacht terug aan wat ons moeder ooit eens deed met de gasmaatschappij, en belde de ingenieur terug op, na weer een vruchteloos gesprek met de schepen... Ik vroeg hem wat gazet hij las ? Want ik zou nu onmiddellijk naar alle kranten een schrijven richten met foto's van de twee palen naast elkaar, en de twee woningen in het helleduister...en dat zijn naam er in vetjes zou bijstaan, evenals zijn antwoord...
Toen ik 's middags thuis kwam hing er een mooie nieuwe lamp aan die oude betonnen paal...
Heel wat jaartjes later kwam een goede vriend, die ook veiligheidadviseur van de bouwnijverheid is, eens op bezoek en wees mij op de paal, zeggende dat ik een aangetekend schrijven moest richten naar de electriciteitsmaatschappij, dat zij verantwoordelijk waren bij eventuele schade aan mijn woning of eigendommen mocht die paal die duidelijk betonrot vertoonde zou omvallen.
Twee dagen later stonden hier controleurs te controleren en ik ontving ook een aangetekend schrijven dat er van betonrot geen sprake was. Ik schreef hen terug dat ook bij een omgevallen paal het nog duidelijk zou te constateren zijn, en dat zij in ieder geval de verantwoordelijken waren.
Ongeveer een maand later stond hier dan een mooie nieuwe paal ... Ik heb wel met verwondering vastgesteld dat zo'n paal meer dan 2 meter in de grond steekt !
Nu zit mijn oprit weer in het duister...Mijn mooie linde staat netjes voor de paal en verduistert met zijn massieve schaduw mijn oprit, maar daar mag en kan ik niets van zeggen hé...
Mijn linde is nu bijna volledig geel, en er hangt een hele streep lichtbruine bladeren in van mijn duitse pijp die zich door die takken heeft geslingerd.
Sommige van die klimplanten zijn echt fantastische planten hé ? Ik heb in mijn tuin enkele passieflora's staan. De gewone passieflora is in ons klimaat winterhard, maar draagt slechts uiterst zelden vrucht, wel produceert hij massaal de prachtige passiebloemen. Dat is ook een klimplant, en wat voor één ! Op een jaar groeit hij 5, tot 7 meter ver, in alle denkbare richtingen. Nu en dan knippen wij hele takken weg, met veel leedwezen, want we knippen ook de bloemen weg die gans de zomer lang verschijnen op deze snelle groeier. Van in maart april dit jaar, het was zeer vroeg al redelijk warm, hebben wij bloemen, en nu nog staan er tientallen te bloeien. Als je weet dat zo'n bloem maar 3 dagen zichtbaar is...
Met Anny gaat het beter, ze jaagt zich wat minder op in haar verblijf, en ze aanvaardt het nu dat het wellicht ten vroegste maandag zal zijn voor ze eventueel "gelost" wordt. Ze hebben al van alles onderzocht aan haar, maar bij haar weten was alles wat ze onderzochten in orde. Ik weet niet of alles zichtbaar is aan je lichaam... Ik heb al jààààààààààààààààààààààààren een been dat aan een kant gevoelloos is, ik ben daar voor ook eens vijf dagen opgenomen geweest, heb dan naar Jette moeten gaan voor bijkomende onderzoeken, en op den lange duur hebben ze moeten zeggen dat ze niets vonden...Nu denk ik dat dit wellicht het eerste signaal is geweest van wat er in mijn rug aan 't gebeuren was ... Misschien had ik dan al sporen van osteoporosis ??? Wel heeft Anny nu al enkele andere medicamenten gekregen, maar wat het is ? Daar hebben we het raden naar...
Gelukkig is het blijkbaar een "aangename" madam waar ze bij ligt... Ze babbelen wat, en zitten wat te kijken naar de tv en blijkbaar ontleden ze zelf ook hun "ziekte" en keuvelen over al wat ze al tegenkwamen in hun leven... Die madam is ook een rommelmarktster, en ook voor boeken ! Ik heb wel de indruk, aan wat ze daar ligt te lezen, dat ze meer franse boeken leest. Ik kan dat wel lezen, en begrijp ze ook, maar ik kan mij er niet in inleven, ik moet teveel inwendig zitten te vertalen om echt plezier te hebben aan dat boek. Misschien zou ik het toch moeten doen, en zou zo mijn frans weer meer actief aanwezig zijn in mijn kopke... Want dat is gek ! Als ik een dag met Erwin babbel in het frans, dan is mijn frans 's avonds al weer veel beter dan 's morgens. Ik merkte dat indertijd ook op toen we gingen wandelen in Schotland...De eerste dagen moest ik weer zoeken naar mijn woorden, maar na enkele dagen was ik weer in staat met iedereen te converseren.
Raar is dat ! Het zit er dus wel, maar het is precies of het ergens opgestapeld ligt in een berghokje, en dat je het eerst weer moet gaan opzoeken, afstoffen vooraleer je het weer kunt gebruiken...
Voila, dat is het voor vandaag. Ik heb vannacht weer niet veel geslapen, en aan het gekraak van het bed van de buren te horen was Eddy ook meer wakker dan slapende... Ik hoop dat het niet mijn schuld is, ik heb alles zo stil mogelijk gedaan, en het was pas rond zes uur dat ik miserie begon te hebben met den hond.
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)