donderdag, mei 31, 2007

donderdag - heel gewoon???

Vandaag moet ik nergens naar toe. Oef ! Het lijkt er dus op dat het de eerste "gewone" dag is van de week !
Natuurlijk is het dan geen schitterend weer, eerder regenachtig, en zeker niet warm. Nu ja, ik moet niet buiten, dus dat is niet zo erg.
Gisteren heb ik nog een leuk "avontuur" beleefd, dat ik vergeten had in mijn opsomming...

Iedere morgen sta ik op, en ga ik plichtsgetrouw naar het toilet, een inspanning doen, om het dure schijtmiddel te doen renderen...Meestal gaat dat redelijk vlot, soms iets moeilijker, en heel af en toe gaat het niet... Gisteren was het zo'n dag... Ik zat een half uur vruchteloos (nu ja, vruchten...) te duwen, maar noppes. Ik maak me daar niet echt druk om, gaat het niet, de volgende dag is de hoop (l'espoir) dus te groter... Zoals iedere morgen, ga ik terug naar de slaapkamer, doe mijn pyamavest uit, en weeg me, op het electronische weeg toestel, op 100 gram nauwkeurig...
Ik ga dus naar de lavabo, pak mijn tandenborstel en de tandpasta, en begin mijn dagelijkse poetsbeurt. Terwijl ik zo bezig ben, voel ik plots dat "het" komt, dus, ik met het schuim op de lippen op het toilet gaan zitten (Want als ik niet onmiddellijk reageer, dan gaat de kans onherroepelijk voor bij !) en ja hoor ! De inspanning wordt beloond met een voldoening gevende grootte van ...awel, van dinges hé, je weet wel.

Naderhand poets ik mijn tanden verder, en na het spoelen denk ik, hoeveel zou dat nu schelen in gewicht ??? En ik terug naar de slaapkamer, de weegschaal terug van onder de kleerkast getrokken met mijn tenen, en hop...400 gram ! Vierhonderd gram zwaarder ! ZWAARDER !!!! En ze zeggen dat een electronische weegschaal zo nauwkeurig is !! Klote !

Terwijl ik me nadien stond te wassen, begon ik te lachen, eigenlijk had ik geluk ! Vermits mijn stront duidelijk lichter was dan de lucht (-400 gr !), kon ik dat ding evengoed van het plafond hebben moeten schrapen...

Dat ze mij maar niets meer vertellen over de grote nauwkeurigheid van die weegschaal ! Die dingen zijn niet beter dan de vroeger mechanische, die gaven je een goede indicatie van je kilootjes, en die moderne doen dat ook, alleen doen ze gesofisticeerd met cijfertjes na de komma, maar die duidelijk niet echt kloppen. Je bent verwittigd, geloof het maar niet als je denkt dat je 100 gram verlicht bent...Begin het maar te geloven als je echt een kilo verliest, en je dat dan nog enkele dagen na een kunt zien op je weegschaal !

Toen ik het aan Anny vertelde, zat ze ook te grinniken met de drol op het plafond...

Vanmorgen kreeg ik een mailtje van Claude, over de filtersystemen voor de tuinvijver. Ik heb hem omstandig geantwoord, want filtersystemen zijn mij wel bekend, na al die jaren aquarium en tuinvijver. Ik heb hem wel vergeten te vertellen, dat algen ook kunnen verwijderd worden met speciale middelen, te koop in de handel, maar wat belangrijker is, er is ook een chemisch middel in de handel, die het zweefvuil in het water doet samenklonteren, in deeltjes die wel door de filter worden tegengehouden. Alleen, ik vind dat middel niet in ons belgiekske (toch niet in mijn buurt), ik breng dat telkens mee van in Nederland. Voor de liefhebbers, het zijn plastic flacons met een blauw etiket, de naam is: FLOCULANT PLUS (Microbe-lift) De tekst er op is in het Engels, en het komt van de "Ecological Laboretories" Cape Coral FL 33909 (Florida ???)
Ik heb het al gebruikt in mijn aquarium èn in mijn vijver, en het is echt goed ! Het vergroot de zweefdeeltjes, die dan of in de filter blijven hangen, of naar de bodem zakken en blijven liggen.


Voila, na dit technisch rapport, terug naar de dingen van alle dagen...Vannamiddag ben ik toch niet thuis, ik kreeg een foontje van Lea, en we hebben afgesproken dat wij deze namiddag eens bij hen op bezoek gaan. Lea en Mandje zijn oude vrienden, van de weinige die nog steeds regelmatig contact houden, nog uit de tijd van het werk. Ik kan die mensen op één hand tellen. Ik hoorde dat indertijd van pa, hoe vlug de mensen je vergeten als je uit het midden verdwijnt, en ik kan het alleen maar bevestigen. Als je dan zelf minder goed weg kunt, en een deel niet meer kunt bezoeken omdat je de afstand niet meer aankunt, dan gaat dat verlies nog een stukje rapper. Ik verwijt die mensen niets, want ik herinner me te goed, toen ik nog werkte, hoe moeilijk het was om eens tijd te maken om bij een zieke op bezoek te gaan. Eigenlijk voel ik mij veel meer beschaamd omwille van mijn tekortkomingen toen, dan om deze van de anderen nu...Ik krijg terug wat ik zelf heb gezaaid denk ik dan bij mijn eigenzichzelvers. Nochtans weet ik nu verdomd goed hoe belangrijk dat menselijk contact is, als je zelf uit de boot bent gevallen door ziekte of zo iets. Ik kan je maar vragen, aan raden om zelf niet zo dom te zijn van je vrienden te vergeten en niet te bezoeken als ze eens ziek zijn, het is belangrijk voor hen...en misschien valt dan bij jou niet de bal terug op je eigen hoofd.

Voila, ik ga sluiten, Heb je al gezien dat we met rasse schreden de 500° editie van deze blog naderen??? Soms lees ik wel eens een stukje van maaaaanden geleden, en zit ik te grinniken met wat ik allemaal al gebroebeld heb...en soms denk ik...tedju, ik zou dat eens moeten uitprinten, zodat het blijft bestaan...

tot de volgende ?

woensdag, mei 30, 2007

heel kort...

Vanmorgen naar de apotheek, naar de bank van tante en naar de post voor het afhalen van een aangetekend schrijven...voormiddag bijna weg !
Deze namiddag moet ik met mijn auto naar de garage voor smeren en onderhoud...Ik weet niet wanneer ik terug ben, maar je ziet, géén tijd om eens goed te bloggen...Ook al waren er kleine dingen des levens die het vermelden waard zijn, zoals, weet je dat in de post van Oudenaarde er 6 loketten zijn, waarvan er twee open zijn? Dat je ticketjes moet trekken om op beurt te gaan? Dat er 7 wachtenden voor mij waren, en 12 na mij, en dat je in de achtergrond van de lokettenzaal bediendes ziet staan keuvelen???
Dat men mij in de bank een tip gaf voor nog een andere mogelijkheid om de belastingen te minderen? (Anders dan pensioensparen) ? Dat ik nog eens naar de apotheek terug moet voor de preparaten en voor wat niet voorradig was, en dat ik meer dan 150 eurootjes mocht neerleggen voor al dat vergift ????
Je ziet, stof om uren over te zeveren, en dat op een dag dat ik geen tijd heb !

Nu ja, je zult het dus moeten doen met de korte versie, zonder doorspekking van ironische en/of sarcastische opmerkingen... tot de volgende ???

dinsdag, mei 29, 2007

Rood = doorrijden

Deze morgen zijn we naar Auchan te Leers gereden. Op één plaats moet ik daar de spooroverweg dwarsen. Het licht was rood, de slagbomen naar beneden, maar een brave rijkswachter (nog hoofdzakelijk in zijn oud uniform !?) zwaaide om ons er door te drijven. Later hoorde we op de radio van de elektriciteitspanne te Moeskroen, misschien was dat een ver uitlopend gevolg ???
In Auchan zelf waren ze blijkbaar bezig met de grote voorjaarskuis, her en der hingen er grote knalrode borden om je de weg te wijzen naar goederen die (tijdelijk ?) verzet waren...Ik moet eerlijk zeggen dat we blijkbaar geen plafondkijkers zijn, want wij hadden die borden natuurlijk niet gezien...Tot een vriendelijke winkeljuf er ons op wees... Daardoor hebben wij iets langer dan anders gewinkeld. (en is deze blog weer al eens later dan normaal - maar wat is nog normaal?)

Ik heb vandaag geen pijn, ook het winkelen ging me redelijk af, en na de drink-pauze was ik weer min of meer in orde. Oef !.

Morgen moet ik mijn auto binnen doen voor de jaarlijkse smeerbeurt. Vermits ik niet aan het aantal km kom, heeft men mij aangeraden om toch minstens één keer per jaar de wagen te laten smeren...Als ik denk aan vroeger, dan moest ik om de maand, anderhalve maand naar de smering. Niet alleen dat ik zoveel meer reed, maar ook de smeerbeurt moest vroeger na veel minder km dan nu plaatsvinden. Ook is het verbruik van brandstof veel minder dan vroeger, bovendien is de tank iets groter, en zo moet ik maar één keer in de maand tanken. Het zou nog minder vaak kunnen, maar ik rij nooit de tank leeg, er is altijd nog ongeveer 1/4 van de tank vol. Als ik het zo bekijk, dan zou ik waarschijnlijk in één rit van hier naar Spanje kunnen rijden zonder bij te tanken... Ik ben ooit eens met de auto naar spanje gereden, maar ik zou het niemand aanraden ! Ik herinner mij nog levendig hoe ik, na de terugrit bijna niet meer op mijn benen kon staan bij het thuis uitstappen... Men moet mij niet vertellen dat je dan nog echt normaal reageert op de verkeerssituaties !

Als ik nu rijd, dan wordt ik gewaar dat ik bijlange niet meer zo stout ben als vroeger, ik rij veel trager en reageer steeds heel vroeg op de komende situaties. Waar ik vroeger, als ik de lichten voor de voetgangers op rood zag springen, wat meer gas gaf om toch nog door te zijn, laat ik nu mijn wagen rustig uitbollen... Ook als ik roodlicht voor me zie, laat ik al ven ver mijn gas los, om traagjes uit te bollen, en met wat geluk zelfs niet te moeten stoppen...Onlangs hoorde ik een uitzending op de radio over zuinig rijden met de wagen, ik denk dat ik dat nu (na al die jaren !)eindelijk doe... Ik rij rustig, hou mijn toerenteller in de gaten, en trek rustig op, en zo mogelijk rem ik ook rustig af. Bovendien schakel ik behoorlijk vroeg op een groetere versnelling, zodat ik zo vlug mogelijk een een traag toerental rij, en dus minder verbruik...Tot spijt van die Fangio's die achter mij rijden...(Ik vraag me af of die snelrijders uberhaupt nog weten wie Fangio was ???)

Vanmiddag hebben we dan maar een stuk baguette gegeten (Wat wij Frans brood plegen te noemen, maar in Frankrijk zijn alle soorten brood frans hé ?)met een homp boter op...Meer moet ik dan niet hebben, aan dat heerlijke brood heb ik dan genoeg. Wat is het toch dat brood zo lekker maakt als het van een andere bakker komt??? Want het is niet alleen het geval met frans brood, als je brood koopt bij een andere bakker dan de gewone, dan smaakt dat brood altijd véél beter ??? Wat is dat toch ???

Zo is het met veel dingen... Als je ergens in la douce france een lekker glas wijn drinkt op een zonnig terrasje, dan smaakt dat verrukkulluk, dan neem je een paar van die flessen mee naar huis, om die sfeer nog eens naar believen te kunnen op roepen, maar dan smaakt die wijn plots niet meer zooooo vurrukkulluk ??? Hoe komt dat toch ?Zelf de foto's die je daar nam, geven je niet het beeld dat je daar had? Hoe komt dat toch ??? Ik ontdekte wel, dat als je breedbeeld-foto's nam, het beeld al veel beter weergeeft wat het toen was, en misschien zit daar het antwoord op een heleboel van die wondere vaststellingen: we verwachten niet die smaak van de wijn, maar de smaak van de wijn in die zon op dat terrasje...we verwachten een totaalbeeld...Bij brood is het ook zo iets, we verwachten een ander smaakaccentje, en dat krijgen we dan ook...

Ik heb weer een ganse voorraad flessen aperitief meegebracht, aperitief, alleen voor mij ! Ik drink (bijna) iedere dag, voor het middageten een glas of twee aperitief, maar dan wel aperitief zonder alcohol. In ons belgiekske is daar niet veel keuze in te vinden, terwijl ik daar van één merk, 4 verschillende soorten vind... en ze zijn nog naar mijn smaak ook, een ietsje bitter, zoals ik het graag heb.

Ik drink heel weinig alcohol, alleen als Luc (vis) komt, dan kraken we een flesje wijn, en de vrijdag, als Bart komt drinken we ook iets...Voor de rest drink ik meestal geen alcohol houdende drank. Niet dat ik er iets op tegen heb, maar met al die pillen denk ik dat het een niet nodige bijkomende belasting zou zijn voor mijn lever...en ik zou niet graag ook nog eens daarvoor moeten gaan dokteren....

Voila, ik ga er mee stoppen... Wat zou Suzanne nu aan het doen zijn, ginder ver, in Lourdes ??? Waar zit/staat/ligt ze nu (ik denk niet dat ze ergens hangt...of misschien eens aan de toog? Hoewel ik dat mij moeilijk kan voorstellen bij ons Suzanne...). Misschien zit ze nu voor de Grot (met hoofdletter) te bidden dat haar lippen daveren...

Tot de volgende ?????

maandag, mei 28, 2007

- 1 lezer ?

Suzanne is (een beetje tegen haar goesting) naar Lourdes. Dus wellicht is nu een van mijn trouwste lezeressen tijdelijk van het net verdwenen...
Zus heeft zich ingeschreven om een vriendin plezier te doen, maar nadien kreeg ze al maar meer spijt van die beslissing. Maar wedden dat het een fantastisch reisje wordt ? Dat is meestal zo, en het is ook logisch, als de verwachtingen hoog gespannen zijn, dan is de werkelijkheid gewoonlijk minder dan de droom, maar omgekeerd is dat ook het geval ! Als je verwachtingen heel laag zijn, dan is de werkelijkheid wellicht iets beter dan het verwachtte, en kan de pret niet meer op ! Dus, zus, 't zal allemaal wel meevallen, alleen, ik mocht dat niet van tevoren schrijven, want dat zou misschien de oorzaak zijn van het hoger stellen van de verwachting, wat dan weer aanleiding...juist, ja...

Maar dat is nog maar eens een van de wonderlijke dingen van de menselijke geest... De kracht van de geest is onvoorstelbaar ! Alleen is het doodjammer dat we die zo moeilijk bewust kunnen instellen op iets. Of misschien is dat wel juist goed, wie weet wat we er anders zouden mee uitspoken.

Ik heb vanmorgen al, mijn nieuwe pennen (dobbers) eens nagezien, en ik vond er slechts een drietal die stuk waren, de 136 andere zijn in goede staat ! U leest geod, 136 stuks ! En zeggen dat er boven ook nog een paar reserves liggen, ik denk dat ik nu zo'n onuitputtelijke voorraad van 150 pennen en meer heb liggen. Nu ja, wellicht zie je straks Luc, en misschien ook pepé, en heel misschien zelfs Willy aan het water zitten met pennen uit mijn voorraad... Nee, dat is geen wonder, het is zo dat wij nogal makkelijk elkaar bijstaan, zoals het echte vrienden past. Luc heeft nu al enkele pennen die hij van mij kreeg in gebruik, en ik ben daar heel gelukkig om, want ik voel nog altijd een beetje schuld bij het feit dat hij telkens al mijn bazar naar en van het water draagt. Bovendien delen we wel meer dan dat, de lokspijs wordt de ene keer door mij, de andere keer door Luc gekocht, maar meest door mij, omdat Luc meest instaat voor de aankoop van de vleeswormen. We rekenen en tellen niet, we doen het gewoon, naargelang het past en gewoon als vrienden ondereen. Luc gaat uiteraard meer vissen dan ik, en dus worden wormen en lokspijs ook benut als ik er niet ben, maar dat is toch maar normaal, vriendschap is niet iets wat je afmeet, bovendien moet je vriendschap geven, als je alleen vriendschap zou krijgen, dan kan dat niet bestaan, in vriendschap is éénrichtingsverkeer onmogelijk !

Vandaag is het schitterend weer, niet te warm, maar toch zonnig, en vooral heel helder ! De regen van de voorbije dagen heeft het stof uit de lucht gehaald. Het groen is weer echt groen, en de erwtjes voor mijn deur groeien dat je het ziet. Tussen haakjes, Lukske, ik heb ze nog maar één keer zien sproeien, dus dat valt reuze mee.

Boven op het terras kijk ik elke dag met veel genot naar de vele soorten vetplantjes in mijn plantenkuipen, plantjes die nu massaal aan 't bloeien zijn/gaan. Ik zie witte sterretjes, gele sterretjes en ook zachtroze, bijna zalmkleurige bloempjes. Sommige hebben een gewoon bloemstengeltje, maar andere wroeten zich naar boven in een echte vetplanten stijl, met een korte massieve stengel, en dan nog omringd met de oorspronkelijke rozet waaruit dan de bloemen komen piepen. Regelmatig ga ik dan op het terras, om die kleine pracht eens van dichtbij te bekijken, en meteen het onkruid er van tussen te halen. Van waar komt dat onkruid toch? Zelfs als alles heel netjes is opgeschoond, staan er twee dagen later al weer piepkleine onkruidjes te drummen. Ik vermoed dat het kleine en fijne zaad met de wind wordt meegevoerd, die het dan lieflijk(?) neer laat, precies in mijn bloembakken.

Nu ja, zo heb ik ook altijd iets om te doen. Misschien is het wel een soort van therapie, en mag ik om de twee drie dagen weer pijn beoefenen boven die bloembakken. De laatste tijd gaat het echt niet schitterend op pijngebied... Ik weet wel, ik mag in plaats van twee, rustig drie van die zware pijnstillers nemen, maar ik heb daar schrik van, ik heb het gevoel dat ik dan niet meer echt zelf leef, maar in gang gehouden wordt als een mekaniekske dat telkens weer opgewonden wordt, zodat het weer wat kan bewegen tot de veer ten einden is...en dan weer wat opwinden met een nieuwe pil...Nee, dank u wel... Je denkt wellicht dat ik overdrijf, maar echt, met die pil leg je niet alleen de pijn wat stil, je hebt echt het gevoel dat ook de alertheid en de oplettendheid en de viefheid onderdrukt worden, en dat zijn nu net de dingen waar ik zo héél erg van hou ! Daar zit ook mijn inspiratie om te tekenen en te fantaseren... ik wil niet dat dit stilgelegd wordt.

Stop ! niet zagen

Naast mij ligt mijn voortuintje, en ik zie dat reeds enkele hydrangea's (hortensias) op kleur beginnen te komen. Met de regen en de vroege warmte, staan er honderden knoppen die langzaam groeien tot de gekende mooie halve bollen bloemen. Het zal weer een zee van bloemen worden, tenminste als er geen te lange en te hete droogteperiode komt, want dan verdorren er heel wat van de bloemen. Ieder jaar komt dan Gudrun, van De Groene Verbeelding, om bloemen, die ze dan gebruikt in bloemstukken.
Ooit heeft mijn buur hier eens een hollandse wagen met twee mannen weg gejaagd, die bezig waren met het stelen van de bloemen. Denk je nu ook, typisch hollands ? Nochtans dat is niet waar, mij lijkt de situatie in nederland beter dan hier...Ik zag daar een stapel kranten voor de winkel liggen, met een sigarenbakje er naast, om het geld voor de krant in te stoppen...Ik zie dat hier niet gebeuren ! Wel in een besloten groep, zo paste ik dat systeem altijd toe bij de bijeenkomst van de gepensioneerde bestuursleden, en ik had altijd geld over, nooit te kort. Maar zo maar, langs de straat ???
En toch !!! Niet zo ver van hier is er een boer die aardappelen verkoopt. Hij zet zakken van 5, van 10 en van 25 kilogram in een tuinhuis, en aan de muur hangt de prijs geafficheerd, naast een spaarpot waar je het verschuldigde geld moet in stoppen. Ooit kon ik niet gepast betalen, en ik belde aan. Volgens de boerin hadden ze ook maar één keer een tekort gehad...Dus misschien zijn ze hier ook door den band wel eerlijk ???En heb ik alleen maar slechte gedachten?

Nu ja, mijn excuses, ik weet zeker dat mijn lezers en lezeressen allemaal echte doorbrave en eerlijke mensen zijn, en vooral héél geduldig, anders zouden ze niet telkens weer mijne blog lezen en blijven lezen....

tot de volgende ?

zondag, mei 27, 2007

visgerief

Vrijdag, voor ik naar tanteke reed, ben ik nog eens naar haar huis geweest om papieren te halen voor de ziekenlijke kas. Daarbij ben ik natuurlijk ook eens langs geweest bij Ivan en Chantal, de buren die gras en ander klein onderhoud op zich nemen. Ivan is ook een fervent visser, en hij had begin van de week een buitengewone vangst gedaan....
Hij dacht eerst dat hij een van die verderfelijke plastic-zakken aan de lijn had, maar dat ding bleef maar komen en komen... Tot zijn verbijstering haalde hij er een compleet leefnet uit, van de beste kwaliteit ! Zo'n leefnet die in onvergankelijke nylon is gemaakt, zonder knopen of iets er in, zodat de vissen zich niet kunnen kwetsen. Vermits Ivan zelf al zo'n leefnet heeft, heb ik het cadeau gekregen... Het enige dat er aan ontbrak was de opvijsbare stok om het net bij je te zetten. Maar Ivan had nog zo'n stokken op overschot, en zo kwam ik in het bezit van een prachtig leefnet ! Dat was iets wat ik nog niet had !

Vandaag ging ik naar de rommelmarkt te Velzeke, altijd een zeer mooie markt, en daar vond ik twee sigarenkisten vol met allerlei pennetjes en pennen om te vissen... Ik weet niet hoeveel er in zitten, maar 't zijn er veel ! en allemaal in de grootte die ik van doen heb om op bliek en co te gaan vissen. Normaal kosten die dingen veel geld, en nu heb ik er voor de rest van mijn dagen aan een appel (zelfs zonder ei).

Ik ga dus weer eens moeten lijntjes monteren... Ik heb er al enkele die gesneuveld zijn, dus, nu met de nieuwe pennen, is het de moment !

Het was op de rommelmarkt niet warm, er hing aan de deur van de apotheek een thermometer te pinken dat het maar 14 ° celsius was...dus niet warm voor de tijd van het jaar. Nu, zolang het niet regent, is dat genoeg om te wandelen op de rommelmarkt.
Tussen haakjes, weet je dat de graden celsius eigenlijk niet waren zoals wij dat nu doen ? Nee, het was precies omgekeerd ! O graden was het kookpunt van water op zeeniveau, en 100 graden was de temperatuur van het vervriezen...Na zijn dood heeft men de cijfers omgedraaid, en het algemeen gaan gebruiken...Algemeen is veel gezegd, nog heel wat landen werken met Farhenheidt (schrijfwijze ???), on lijkt dat raar, maar eigenlijk is die verdeling veel nauwkeuriger dan die van ons, omdat er tussen vriespunt en kookpunt gewoon meer eenheden zitten.

Je ziet, aan alles zijn er voor en nadelen...

Anny is de laatste dagen aktief als eksterverjager. Iedere keer als ze ziet dat er eksters in de nabijheid komen van het nestje van de tortelduif in onze tuin, gaat ze buiten gaan roepen om ze te verjagen. En dan moet ik iedere keer horen naar de story van die stoute eksters. Eén keer heb ik gezegd dat dat de natuur was, één keer maar, want ik kreeg meteen slechte punten.

Voila, genoeg voor vandaag ! tot de volgende ?

zaterdag, mei 26, 2007

vervuiling

Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Gentbrugge. Het is opvallend hoe zeer de wegen vervuild zijn ! Overal zie je lelijke borden, met nog lelijker koppen op, van verzuilde en vervuilde politiekers. De meesten presenteren zich met wat moet doorgaan voor een sympathieke glimlach, maar bij de meesten is duidelijk dat het een spierbeweging betreft die ze van nature uit niet vaak maken... Nochtans, als je het hen vraagt, beweren zij zonder uitzondering dat het een ernstige zaak is waarvoor zij willen gaan. Dat krampachtige in de glimlach is dan misschien nog een winstpunt???

Er is in de politiek ook een duidelijke verandering bezig, op meer dan één vlak, er is de duidelijke verzuiling van de niet-confessionelen, tegen de confessionele partij. Heel gek is dat je de meeste islams momenteel vindt bij de niet-confessionele vleugel, wellicht om dat die ook iets tegen de confessionelen hebben die niet van hun geloof zijn. Lang zal dat ongetwijfeld niet duren, want dat betekent dat binnen die partij een groep aan het groeien is, die nog veel principiëler is dan de katholieke confessionelen, waar de principes al heel wat afgezwakt zijn onder druk van wetenschap en welvaart...

Maar er is nog een tweede vernieuwing in de politiek bezig ! Een heel belangrijke ! Als men vroeger in een partij een echte kopman gevonden had, een echte stemmentrekker, een volksheld als het ware, dan zorgde die dat er in zijn eigen partij zeker geen troonopvolger aanwezig was, want zijn positie moest gevrijwaard blijven. Zo kunnen we allemaal voorbeelden geven van nieuwe sterren aan het firmament, die veroordeeld werden tot ééndagsvlieg, en daarna met wortel en al uit de partij verwijderd werd... Nu gebeurt dat niet meer of bijna niet meer ! We maken kennis met een nieuw fenomeen ! Als er nu zo'n nieuwe vedette opstaat, dan placeert men die nu in een ander kiesarrondissement, waar hij zich eerst moet inwerken (goed voor zijn bescheidenheid en tot bevordering van zijn werkkracht) en waar hij dan, zonder de koning te storen, zelf koningske mag worden. Uitvinder van dit systeem is meen ik de vld, die er zo in lukte in enkele jaren bijna overal te beschikken over echte stemmen-kanonnen...

Het bewijs was geleverd dat dit systeem beter was dan het stelselmatig vermoorden van de kroonprinsen...Dus zie je nu het fenomeen overal bij alle partijen.

Het is leuk om op een afstand te bekijken, maar tot hun spijt hebben de politiekers de laatste tijd heel wat van hun pluimen verloren ! Sinds de uitzendingen van uit de kamer en dergelijke, zien de mensen te veel dat daar bijna niets zinnigs gebeurt, en dat dan nog gebeurt met een minimum aan inzet en aan aanwezigen...

Ergens is dat te betreuren... Het is een symptoom te meer dat de maatschappij aan normvervaging lijdt, en dat die normen doelbewust vernietigd worden.

Als vroeger een rijkswachter betrapt werd op een misdaad, dan werd dat binnenskamers geregeld, slechts heel weinig mensen wisten er van. Dat betekende dat het imago van de rijkswacht ongeschonden bleef, en dat de gewone man zijn eerbied voor het gezag ongestoord kon behouden. Nu nagelt men die mensen publiekelijk aan het kruis, en ondergraven zo het ganse gezagsorgaan. Naar mijn gevoel moet dat ook ! Als men geen enkel orgaan meer heeft die dirigeert, dan is het duidelijk dat de massa in alle richtingen zal uiteen zwermen...

Oh, ik ken de argumenten, en ik geef ze gelijk, die een gezagsfunctie uitoefent, die moet bij overtreding dubbel getsraft worden dan de niet-gezagsdrager bij de zelfde overtreding, maar dat wil niet zeggen dat het publiekelijk en gepaard aan afbraak van het gezag moet gebeuren !!!!

Het verschijnsel is niet nieuw, ik was nog jong, of heel in het begin gehuwd, toen de gazetten vol stonden van een dievenbende bestaande uit politieagenten en ongeveer gelijktijdig een bende van rijkswachters die drugs dealden.... Het mopje van de dag was dan de vraag: "wat is het verschil tussen een dief en een drugsdealer ?' Antwoord: De dieven rijden in een camionette met blauwe strepen, en de drugdealers in een camionette met rode strepen....

Dan reageerde ik wat onwennig, zag ik ergens dat men bezig was met de ondergraving van het gezag, en dan al kreeg ik tegenwind met die mening...Maar toch, we zijn ondertussen zo ver dat er geen werkelijk, geen automatisch gezag meer uitgaat van het uniform...En ik ben daar nog steeds niet gelukkig mee !

Het zit allemaal in het zelfde plan: vervlakken !

Denk er maar eens over na...Of ken ook jij geen slachtoffer er van? Ja hé ? Ook jij kent mensen die gelijk hebben, maar geen gelijk krijgen !

Slaap er maar eens een nachtje over...tot de volgende ?

vrijdag, mei 25, 2007

tanteke of de litanie zonder einde

Vandaag gaan we weer naar tante, de was gaan ophalen.
Ik heb je al verteld dat op de dool is, dat ze denkt dat ze thuis is, enz...enz....
Nu is er een kozijntje langs geweest, en ze heeft hem verteld dat daar goed is, dat ze thuis in dat groot kot toch niets kon doen, en dat ze daar alles heeft wat nodig is !!!Ik krijg de sterke indruk dat ze bewust of onbewust een spelletje aan 't spelen is met de brave burger (Je weet wel een onderdaan van zijn sajemeid Verhofstaat)

Of ze is bij wijlen dada en bij wijlen bij, of ze leurt er mee !

Enfin, wat doe je er aan??? Ik heb al eens gebeld naar de notaris om te weten wat we moeten en/of kunnen doen, maar dat is niet mijn ding ! Het is dan allemaal zo ingewikkeld en zo moeilijk, dat het niet te doen is ! Ik zal de zaak de zaak laten, en hopen dat dat goed is...

Ik hou nu alle documenten bij van de betalingen, en buiten de normale zijn er heel weinig, de betaling voor het onderhoud van tuin en woning, en nu en dan wat waspoeder en wasverzachter en dergelijke. Kledij en zo heeft ze voorlopig nog meer dan genoeg, dus dat is geen probleem. Het enige dat me tegengaat is dat er geen één, maar dan ook geen één ooit heeft gevraagd of zij ook iets kunnen doen...

Enfin, als katholijke burger denk ik dan maar dat ik er mijn hemel mee verdien, maar dat is al even onstoffelijk als de hulp van die anderen...

Heb je gezien/gehoord dat ze weer slecht weer geven voor het ganse weekend ? 't was ne keer goed hé, en die boeren hebben de boel weer eens serieus naar de verdommenis geholpen hé ! 't Is altijd 't zelfde, bij de boeren is 't nooit goed, is 't warm, 't is te warm, is't droog, 't is te droog, is't nat, 't is te nat...und so weiter, und so weiter...

Ik heb mij al dikwijls afgevraagd hoe het weer moet zijn om goed te zijn voor de boeren, en heel wat geleerde bollen hebben zich ook al over die vraag gebogen (vooral in 't licht van het bouwen van een kweekstation op onbewoonde planeten), maar niemand is er ooit in gelukt om een goed antwoord te vinden, nochtans is het antwoord heel simpel ! Ik ken het antwoord al jaaaaaren, het is te schrijven in één woord !

ANDERS

en dat is al ! Je doet het op een manier, en dan doe je het anders, in de wetenschap dat het eigenlijk nog anders moet, dus dat doe je daarna, maar je weet.... Wedden dat het dan perfekt marsjeert????

Van marsjeren gesproken, er is een wandeltocht bezig, de wankelaars passeren hier voorbij mijn deur, alleen al in kleine groepjes. Ze hebben er prachtig weer bij, en je ziet dan ook de meest bizarre hoofddeksels, gaande van hoedjes, over petten en petjes, naar een zakdoek met vier knoopjes op de hoeken. Dat komt, omdat wandelingen in de weekdag, hoofdzakelijk gewandeld worden door gepensioneerden en geprepensioneerden, en bij velen is de haardos al wat dunner, en moeten de hersenen beschermd worden tegen overkoken met een of ander deksel, hoofddeksel...

De wandeling start hier in Mater, en vertrekt in twee richtingen, alnaargelang de afstand die de wandelaars kiezen...In Horebeke zag ik een controlepost, en vlak daarna was er weer een splitsing, al naargelang de gekozen afstand. Controlepost ? denkt u ongetwijfeld ? Ja, met laat er zijn deelnemerskaart afstempelen, ten bewijze van het feit dat u het ganse parcours hebt afgestapt...Als dat het geval is, dan wordt de afstand in uw wandelboekje bijgeschreven... Dat wandelboekje is voor velen eigenlijk een soort trofee, het bewijs dat zij nu al twee keer de afstand van de volledige aardomtrek hebben afgestapt. Ik kan dat weten, ik had ook zo'n wandelboekje, en ook ik keek wel eens naar mijn behaalde kilometers... Je ziet bij die wandelaars ook heel wat types... Je hebt er die komen stappen, omdat ze weten dat die mooie dame daar ook zal zijn, en ze wandelend de kennismaking en avances voort kunnen zetten, er zijn wandelaars die het parcours afleggen al sightseeën, en genieten van de natuur en het mooie van de omgeving, er zijn de sportievelingen, die flink doorstappen, om hun fysieke peil op te krikken, er zijn zelfs snelwandelaars, die zo snel stappen, dat hun manier van gaan een beetje lachwekkend aandoet, en er zijn er die gewoon de afstanden afstappen in de hoop dat er in de volgende controle weer van die lekkere trappistenbieren zijn...

Maar allemaal hebben ze deugd van hun wandeling, en bij allemaal gaat de deugd verder dan het fysieke. Het doen van een ding die zo sterk afwijkt van het dagdagelijkse, dat doet altijd deugd. Het enige wat mij spijt, is dat ik niet intens genoeg dat gevoel van voldaanheid heb opgeslurpt...nu kan ik alleen nog genieten van het zien van de deugd van anderen, en daar is dan altijd een tikje weemoed, en een tikje jalousie bij....

Op mijn lindeboom heb ik één tak gezien met afwijkende bladeren. Op die tak is bijna ieder blad aangetast door een gek iets, er staan op de donkergroene bladeren precies rechtopstaande bleekgroene pinnekes. Het zal wellicht iets zijn zoals de gallen, maar ik weet toch niet precies welk beestje dat rare ding veroorzaakt...weet jij het? Laat eens horen? Dank !

Voila, ik ga er mee stoppen, de pijn neemt weer toe, dus remmen dicht.
tot de volgende ?