We krijgen deze namiddag Hoog Bezoek, Jan en Mieke komen met de moto tot hier, terwijl hun kinderen naar de Chiro zijn. (De tofste jeugdbeweging, en ik wil géén tegenspraak horen, ik ben er ook een enthousiast lid van geweest !)
Toen we thuis kwamen van de rommelmarkt te Michelbeke, zag ik dat Mieke gebeld had, ik heb dus terug gebeld...Ik was mij bewust van de gevaren, maar het snelheidsrekord van een telefoontje met Mieke is voor eeuwig en driedagen gevestigd: 32 seconden ! En het gesprek was voleindigd, en dan hebben ze haar nog aan het toestel moeten roepen... record ad infinitum !
Toen wij naar Michelbeke gingen, dacht ik er weer aan dat Germain Bonte ooit heel serieus vroeg naar Michel - beke (de voornaam Michel...). Zoals vroeger Fredje De Bruyne op de tv altijd sprak van de kemelberg in plaats van de kemmelberg. En ikzelf kreeg ook ooit eens commentaar, toen ik in Dendermonde aan het werk was, en vroeg naar Kastel... Blijkt dat in feite uitgesproken wordt als kas - stel...je moet het maar weten, maar het komt altijd wel grappig over... Ooit heeft iemand op de markt van Oudenaarde een Franse vrachtwagenchauffeur naar Wieze gestuurd, terwijl de brave man eigenlijk naar Huise moest...Maar ja, als fransman spreek je dat uit als wiesse... Zo kwam ik eens van een verre vergadering, en daar ik de radio nog niet kon beluisteren op een vlaamse zender, luisterde ik naar de waalse broederzender.... Verslag van de Tour, le Belge Wiesmèns a gagné... Ik maar peinzen en zoeken wie dat kon zijn, tot mijne frank viel (in centiemkes) dat het Huysmans was...
Tussen haakjes, het was een mooie rommelmarkt. Ik bracht er twee zeesterren mee voor Gwen en Kim, die schelpen verzamelen en al maanden zagen voor ne zeester (al hoewel dat eigenlijk geen schelp is...) Voor Anny kocht ik een ...ei... We hebben al tientallen allemaal verschillende stenen eieren in een grote schaal (niet meer mogelijk om dat te verplaatsen)... Nu vond ik een ei in (ik dacht barnsteen) Kopal. Dat is een soort barnsteen, maar van een andere boomsoort. Er bestaat nog een derde soort... Mooi, met heel veel vliegen en dergelijke in.
Zelf vond ik een ... boek, over antiek et brocant... en françoise, een uitgave van Larousse.
Alle, morgen dus wellicht geen blog, we gaan naar dadizele (deizel)
tot de volgende ???
zondag, oktober 15, 2006
zaterdag, oktober 14, 2006
Leuk !
Het begon al vannacht, met een zieke hond.
Overgeven en diarree...Leuke dingen voor 's nachts. Anny heeft vier keer zitten kots en/of str... opkuisen. Natuurlijk begon dat beest iedere keer op het ogenblik dat je net weer in slaap viel. Ik had hem kunnen wurgen !
Natuurlijk was het weer die kleine poedel, eigenlijk de hond van Veerle, die hier is terechtgekomen daar ze hem niet mag houden in haar sociaal appartement. Bovendien is dat beest ook de reden dat nu die rothonden boven slapen...Dat beest was dat gewoon, en toen hij hier kwam probeerden wij hem samen met onze hond in de garage te steken tijdens de nacht, maar dat beest huilde heel de wijk wakker. Weet je, als we allebei buiten staan, dat hij staat te huilen ? Zo'n beest is een plezier !
Vanmorgen zijn we dan naar Wetteren gereden, naar de eerste binnen-rommelmarkt, ook dat betekent dat het winter wordt ! Ik heb er een nieuw bandje aan mijn uurwerk laten zetten, het was nodig, het oude hing nog amper aaneen...
Ook kocht ik er een mooi, echt oud, zilveren armband voor Anny. Het is een zeer fijn uitgewerkt dingetje, echt heel mooi. Anny heeft nog nooit zo veel juwelen gekregen als sinds we naar de rommelmarkten gaan... En dat heeft niet met de prijs te maken, maar met het feit dat wij beiden verslingerd zijn op de modellen en gebruikte technieken in die oude juwelen. En we zijn niet alleen, we krijgen regelmatig reacties op die sieraden.
In al de nieuwsbrieven die ik krijg in mijn mailbox, vond ik vandaag een leuke tip !
Dat is ook de aanleiding van mijn titel ! Het is een wekelijkse videomontage. Je kunt er je op inschrijven, zodat je automatisch iedere week verwittigd wordt om naar dat telkens nieuwe filmpje te kijken. Het is echt goed ! het adres:
www.tvbelgiek.be
Voila, 't is voor mij ook zaterdag ! Ik ga dus stoppen, tot de volgende ???
Overgeven en diarree...Leuke dingen voor 's nachts. Anny heeft vier keer zitten kots en/of str... opkuisen. Natuurlijk begon dat beest iedere keer op het ogenblik dat je net weer in slaap viel. Ik had hem kunnen wurgen !
Natuurlijk was het weer die kleine poedel, eigenlijk de hond van Veerle, die hier is terechtgekomen daar ze hem niet mag houden in haar sociaal appartement. Bovendien is dat beest ook de reden dat nu die rothonden boven slapen...Dat beest was dat gewoon, en toen hij hier kwam probeerden wij hem samen met onze hond in de garage te steken tijdens de nacht, maar dat beest huilde heel de wijk wakker. Weet je, als we allebei buiten staan, dat hij staat te huilen ? Zo'n beest is een plezier !
Vanmorgen zijn we dan naar Wetteren gereden, naar de eerste binnen-rommelmarkt, ook dat betekent dat het winter wordt ! Ik heb er een nieuw bandje aan mijn uurwerk laten zetten, het was nodig, het oude hing nog amper aaneen...
Ook kocht ik er een mooi, echt oud, zilveren armband voor Anny. Het is een zeer fijn uitgewerkt dingetje, echt heel mooi. Anny heeft nog nooit zo veel juwelen gekregen als sinds we naar de rommelmarkten gaan... En dat heeft niet met de prijs te maken, maar met het feit dat wij beiden verslingerd zijn op de modellen en gebruikte technieken in die oude juwelen. En we zijn niet alleen, we krijgen regelmatig reacties op die sieraden.
In al de nieuwsbrieven die ik krijg in mijn mailbox, vond ik vandaag een leuke tip !
Dat is ook de aanleiding van mijn titel ! Het is een wekelijkse videomontage. Je kunt er je op inschrijven, zodat je automatisch iedere week verwittigd wordt om naar dat telkens nieuwe filmpje te kijken. Het is echt goed ! het adres:
www.tvbelgiek.be
Voila, 't is voor mij ook zaterdag ! Ik ga dus stoppen, tot de volgende ???
vrijdag, oktober 13, 2006
dadizele
Ik heb afgesproken met Luc (van de vissen en de tomaten) om eens samen met hem en Cecile naar Dadizele te gaan. We bezoeken er dan floralux, gaan dat eens lekker tafelen en in de namiddag dan nog een bezoekje aan Dupont Zoo, een reuze grote dierenwinkel.
In Floralux gaan wij weer een mooi bloemstukje in zijde halen voor op het graf van onze Koen. Groot mag het niet zijn, want er is bijna geen plaats om iets te zetten. In de zomer staat er altijd een levend bloempje, en met allerzielen een kunstbloem tot in het voorjaar.
In de dierenwinkel kopen wij een reeks verschillende soorten papegaaivoeder voor onze Jacko. We mengen die en hopen op die manier een volwaardige voeding te bieden (we geven ook nog iedere dag wat fruit - meestal het klokhuis van mijn dagelijkse appel )
Het gaat dus meer om de uitstap dan om de noodzaak. Heerlijk genieten van de compagnie en van het etentje...
Maandag zal er dus wellicht geen blog zijn....
Ik heb gisteren getelefoneerd naar de pijnkliniek, en ik mag die portugese pillen laten. Ik had er al enkele dagen de schijterij van, en bovendien ook nog eens maagpijn (Ik begrijp het niet goed, met al de maagzweren die ik eertijds had, voelde ik niets...wat voelde ik dan nu ?????) Bovendien deden die pillen me niets, buiten zeer aan mijn maag. De dokter beloofde mij nog een andere soort... Ik begin mij toch stillekes een wandelende apotheek te voelen... Ik kan niet zeggen dat hij mij niet heeft geholpen, dan lieg ik, maar eigenlijk is het enige wat we bereikt hebben, het feit dat de pijn niet meer overgaat in een ontsteking, en zich vastzet. Dat is uiteraard een reuzegroot winstpunt, maar feitelijk blijft mijn situatie ongewijzigd...Ik kan niets doen zonder dat de pijn toeslaat... en mij verder (wat ik dan ook bezig was) verhinderen voort te doen.
Enfin, blijkbaar heeft hij dus nog niet al zijn kruit verschoten, en zullen wij "lankmoedig" ons verder onderwerpen aan medische experimenten...
Het weer is nu goed ! 't zonnetje schijnt ! maar de dagen zijn maar 11 uren meer lang, en het daglicht is er maar 9,2 uur meer...
Gistern werden de kinderen van Bart en Els, onze Ewoud en Lieselotte hier afgeleverd. Els heeft geprobeerd stokbrood te eten, en één van haar bovenste snijtanden was rats afgebroken tot in het tandvlees, en een tweed was gekraakt...(Ik vraag mij af welk stokbrood, of welke tanden dat zijn ?????)
Het kan gerepareerd worden...ofwel met twee valse tanden op een plaque (in 't vlaams een vals gebitje) aan de volle kostprijs...of stiften, aan een onbetaalbare prijs...In ieder geval, het worden héél dure tanden... Ik ben gelukkig dat het gebitje van Anny er pas gekomen is na de leeftijd waarop dat mag van de ziekelijke kas...anders waren dat ook van die hele dure dingen geweest geworden....
Ondertussen heb ik Lieselotte geholpen om haar dictee te leren (of is het nu diktee ???). Ze was kwaad op opa, de juffrouw vraagt dat altijd in de volgorde dat het op het blaadje staat...Opa niet... Ik heb haar gezegd dat opa dat truukje ook kende, dat je dan perfect wist dat alle
woordjes tot vrouw met au waren en vanaf vrouw met ou... Ze bekeek mij eens vies, maar ze deed het dan toch... Ze had maar één fautje...
Ze moest dan ook nog haar les godsdienst leren, over discriminatie...Maar heel subtiel, kijken of verschillen (kledij, gedrag, huis, gezin...alles behalve huidskleur en taal werden genoemd) eigenlijk echt belangrijk zijn... Ik vond de les goed opgebouwd, maar volgens mij is dat geen godsdienst. Enfin, wie bennekik ?
Ewoud had zijn huiswerk thuis liggen... Hij kwam van een bezoek aan het bos. Heel boos op de juf, hij had een gewonde bosduif gevonden, en de juf had hem koel gezegd dat hij dat beest moest terugzetten dat het toch doodging...Het hartje van een dierenvriend lag daar in scherven...En dan moet je nog tegen hem de juf vergoelijken...
Je ziet, een drukke dag. En dan heb ik het nog niet gehad over de moeilijkheden die ik tegenkom bij het tekenen van het huis van Lucs (de andere) dochter... Ik kan er gelukkig geen grijs haar meer van krijgen, het is al grijs...maar verdomme, dat is niet gemakkelijk hé ! Iets op papier zetten op zo'n manier dat je eigenlijk niet kunt zien op die manier ... Niet duidelijk ? Troost je, mij ook niet...
Allee, tot de volgende...
In Floralux gaan wij weer een mooi bloemstukje in zijde halen voor op het graf van onze Koen. Groot mag het niet zijn, want er is bijna geen plaats om iets te zetten. In de zomer staat er altijd een levend bloempje, en met allerzielen een kunstbloem tot in het voorjaar.
In de dierenwinkel kopen wij een reeks verschillende soorten papegaaivoeder voor onze Jacko. We mengen die en hopen op die manier een volwaardige voeding te bieden (we geven ook nog iedere dag wat fruit - meestal het klokhuis van mijn dagelijkse appel )
Het gaat dus meer om de uitstap dan om de noodzaak. Heerlijk genieten van de compagnie en van het etentje...
Maandag zal er dus wellicht geen blog zijn....
Ik heb gisteren getelefoneerd naar de pijnkliniek, en ik mag die portugese pillen laten. Ik had er al enkele dagen de schijterij van, en bovendien ook nog eens maagpijn (Ik begrijp het niet goed, met al de maagzweren die ik eertijds had, voelde ik niets...wat voelde ik dan nu ?????) Bovendien deden die pillen me niets, buiten zeer aan mijn maag. De dokter beloofde mij nog een andere soort... Ik begin mij toch stillekes een wandelende apotheek te voelen... Ik kan niet zeggen dat hij mij niet heeft geholpen, dan lieg ik, maar eigenlijk is het enige wat we bereikt hebben, het feit dat de pijn niet meer overgaat in een ontsteking, en zich vastzet. Dat is uiteraard een reuzegroot winstpunt, maar feitelijk blijft mijn situatie ongewijzigd...Ik kan niets doen zonder dat de pijn toeslaat... en mij verder (wat ik dan ook bezig was) verhinderen voort te doen.
Enfin, blijkbaar heeft hij dus nog niet al zijn kruit verschoten, en zullen wij "lankmoedig" ons verder onderwerpen aan medische experimenten...
Het weer is nu goed ! 't zonnetje schijnt ! maar de dagen zijn maar 11 uren meer lang, en het daglicht is er maar 9,2 uur meer...
Gistern werden de kinderen van Bart en Els, onze Ewoud en Lieselotte hier afgeleverd. Els heeft geprobeerd stokbrood te eten, en één van haar bovenste snijtanden was rats afgebroken tot in het tandvlees, en een tweed was gekraakt...(Ik vraag mij af welk stokbrood, of welke tanden dat zijn ?????)
Het kan gerepareerd worden...ofwel met twee valse tanden op een plaque (in 't vlaams een vals gebitje) aan de volle kostprijs...of stiften, aan een onbetaalbare prijs...In ieder geval, het worden héél dure tanden... Ik ben gelukkig dat het gebitje van Anny er pas gekomen is na de leeftijd waarop dat mag van de ziekelijke kas...anders waren dat ook van die hele dure dingen geweest geworden....
Ondertussen heb ik Lieselotte geholpen om haar dictee te leren (of is het nu diktee ???). Ze was kwaad op opa, de juffrouw vraagt dat altijd in de volgorde dat het op het blaadje staat...Opa niet... Ik heb haar gezegd dat opa dat truukje ook kende, dat je dan perfect wist dat alle
woordjes tot vrouw met au waren en vanaf vrouw met ou... Ze bekeek mij eens vies, maar ze deed het dan toch... Ze had maar één fautje...
Ze moest dan ook nog haar les godsdienst leren, over discriminatie...Maar heel subtiel, kijken of verschillen (kledij, gedrag, huis, gezin...alles behalve huidskleur en taal werden genoemd) eigenlijk echt belangrijk zijn... Ik vond de les goed opgebouwd, maar volgens mij is dat geen godsdienst. Enfin, wie bennekik ?
Ewoud had zijn huiswerk thuis liggen... Hij kwam van een bezoek aan het bos. Heel boos op de juf, hij had een gewonde bosduif gevonden, en de juf had hem koel gezegd dat hij dat beest moest terugzetten dat het toch doodging...Het hartje van een dierenvriend lag daar in scherven...En dan moet je nog tegen hem de juf vergoelijken...
Je ziet, een drukke dag. En dan heb ik het nog niet gehad over de moeilijkheden die ik tegenkom bij het tekenen van het huis van Lucs (de andere) dochter... Ik kan er gelukkig geen grijs haar meer van krijgen, het is al grijs...maar verdomme, dat is niet gemakkelijk hé ! Iets op papier zetten op zo'n manier dat je eigenlijk niet kunt zien op die manier ... Niet duidelijk ? Troost je, mij ook niet...
Allee, tot de volgende...
donderdag, oktober 12, 2006
koekeloerepoezewoefke
(kruising tussen een haan, een kat en een hond)
Is een kruising tussen een schaap en een geit dan een gaap of een scheit ?
Herinner je je nog die mopjes uit je kinderjaren? Je leerde ze van je ouders, en die wellicht van hun ouders enz enz... Waar zijn die dommigheden nu naar toe?
Stel jij ook vast dat er steeds minder moppen verteld worden?
Dat er precies minder gelachen wordt ?
En als er nog eens gelachen wordt, dan is het ofwel over seks ofwel over racistische thema's...
Waar is die leuke zever van toen nu naar toe ?
Nu moet je naar de tv kijken om nog eens te lachen, maar ook daar is het veelal seksistisch of racistisch of doodgewoon vulgair...dat is in.
Waar is de tijd van een Fons Janssens met de lachende kerk? (Een dominee komt een pastoor tegen op een heel smal voetpad. "Ik ga niet uit de weg voor een ketter !" bitst de pastoor. "Ik wel," zegt de dominee, "ik wel..."
Toon Hermans met de Tango van het blote kontje en honderden andere...
André van Duyn met zijn grollen?
Martin en Leo?
Ik mis dat. Die humor die zo menselijk was, die je soms dwars door een dubbele bodem deed vallen, en je lachend liet opstaan...
De agressie in de maatschappij neemt toe... Ik weet niet of dat echt zo is, ik heb het hier al eens verteld, toen ik klein was vochten wij dat de stukken er afvlogen, maar eens het gevecht voorbij waren wij opnieuw vrienden. Zie jij nu nog dat afreageren bij de jeugd? En als ze al eens ruzie maken, dan komen direkt de ouders zwaaien met politie en dergelijke. Als wij thuiskwamen met een blauw oog, dan moesten wij niet op medelijden rekenen, en ook niet ijlings naar de dokter gaan, neen, veel kans dat wij er nog een rammeling bovenop kregen omdat we gevochten hadden... Nee, wij waren niet minder agressief, maar wij mochten op een "onschuldige" manier onze agressie botvieren...en dan was hij weg. Nu mag dat niet meer en nu komt die agressie niet boven bij kinderen, maar bij volwassenen of bijna-volwassenen, en dan wordt die agressie plots veel destructiever dan in illo tempore...
Als Jantje nu straf krijgt, dan gaat mamaatje reclameren bij de leraar...Als wij straf kregen, dan hadden wij veel liever wat klappen met een rgel op onze kneukels, dan straf schrijven...Want straf schrijven, dat zag men thuis, en dan kregen we er nog een straf boven op... Wij leerden tucht, manu militari...nu mag niemand aan dat dutske van een ventje raken, want mijn kind, schoon kind... Als wij vroeger door de haag kropen om in een boogaard appelen te gaan pikken, dan werd de politie niet op ons afgestuurd, nee, dan poogde de eigenaar ons te pakken te krijgen, en dan kregen we een rammeling dat we zeker een week lang voelden als we ons durfden neerzetten... En we vertelden dat niet vol zelfbeklag aan ons moeder, want dan kregen we er nog een rammeling bovenop...
Nee, er was vroeger niet minder agressie, maar ze was gekanaliseerd...en tegen de tijd dat we volwassen werden, was die agressie grotendeels verdwenen, weggeklopt...
Nu mag je een kind niet meer aanraken, je veroorzaakt een psychisch letsel dat het manneke (of meisje) zijn leven lang meedraagt...Truut, dikke truut !
Een samenleving kan niet werken zonder gedragsregels, en die gedragsregels moeten nageleefd worden. Anders werkt het niet !
Ik hou mijn hart vast hoe het verkeer zal zijn als die bende die nu met vijf naast elkaar de schoolpoort komt uitgefietst en de volle rijweg vrolijk blokkeert, terwijl de politie er op toeziet of er toch geen automobilist is die zou durven toeteren...
Niet alleen steken die jonge gasten dan vriendelijk hun middenvingertje omhoog, maar de politie zal u verbaliseren wegens lawaaioverlast... logica ...
Je moet een kind niet tegen het hoofd kletsen, maar van een goeie trek op zijn billen is er nog geen een doodgegaan, wel heeft het geholpen om ze te leren leven in gemeenschap.
Ik heb véél kletsen gekregen (ik had er veel nodig) en ik ben alleen ons moeder dankbaar (zij was thuis de straffende hand) dat ik die kletsen heb gekregen, en dat ik ontzag heb gekregen voor het gezag en voor de regels... En mijn kleinkinderen weten dat opa en/of oma als het nodig is nog altijd eens billenkoek geven... maar ze komen nog altijd graag, en ze kennen de gedragregels hier ten huize héél goed.
Toen onze kinderen nog klein waren, dan hadden wij bijna ieder vakantieperiode wel een nichtje of een kozijntje die hier ook kwam logeren...en nu nog zitten ze te lachen en te genieten van het feit dat ze ooit, allemaal in één rij op hun knieën moesten zitten...ze zouden niet durven hebben rechtstaan, maar ze wisten dat het verdiend was, en ze aanvaarden hun straf zonder meer, meer zelfs, ze vonden het plezant daar zo in een rijtje te zitten...het was niet echt een straf, het was helemaal niet zo erg, maar toch hielp het hen te leren wat de gedragregels waren.
Laat een kind spelen, maar laat ze ook eens gezond vechten, laat ze al die energie eens verwerken... beter nu dan later op een destructieve manier.
Opa is weer eens aan 't zagen... Maar vraag het maar eens aan Mieke, aan Kristel, aan Francis...ze zullen knikken en lachen...Want hier mochten ze ravotten en spelen en echt kind zijn.
In 1990 hebben Anny en ik voor het eerst eens verlof genomen, zonder de kinderen...We deden voor de eerste maal een dagenlange voettocht in de Haut Auvergne. Prachtig...Maar een van die dingen die ons zijn bijgebleven is dat de kinderen er konden spelen en ravotten, midden op de straat, met alleen een broekje aan, en de kleinsten zelfs zonder...geen schoenen of niets, zo zwart en smerig als maar denkbaar is, maar echt gelukkig...
Zo was het ook in onze jeugd, alleen met iets meer kleren aan (de temperatuur is hier niet zoals in Haut Auvergne) maar echt ravotten, en je heerlijk vuil maken... Als nu een kind vuil is, dan bekijken ze de ouders scheef...
Wij liepen (en onze kinderen ook) nog door de velden, rolden in 't gras en in de aarde, klommen in de bomen, braken takken af om "sabels" of bogen mee te maken, holden een vliertak uit om een "klakkebusse" te maken...Nu is een bos en een boom heilig, en mag een kind alleen kijken naar een boom.
Opa, je bent werkelijk aan 't zagen...'k ga stoppen, nog wat naar het nieuws kijken, naar de hooligans...
Is een kruising tussen een schaap en een geit dan een gaap of een scheit ?
Herinner je je nog die mopjes uit je kinderjaren? Je leerde ze van je ouders, en die wellicht van hun ouders enz enz... Waar zijn die dommigheden nu naar toe?
Stel jij ook vast dat er steeds minder moppen verteld worden?
Dat er precies minder gelachen wordt ?
En als er nog eens gelachen wordt, dan is het ofwel over seks ofwel over racistische thema's...
Waar is die leuke zever van toen nu naar toe ?
Nu moet je naar de tv kijken om nog eens te lachen, maar ook daar is het veelal seksistisch of racistisch of doodgewoon vulgair...dat is in.
Waar is de tijd van een Fons Janssens met de lachende kerk? (Een dominee komt een pastoor tegen op een heel smal voetpad. "Ik ga niet uit de weg voor een ketter !" bitst de pastoor. "Ik wel," zegt de dominee, "ik wel..."
Toon Hermans met de Tango van het blote kontje en honderden andere...
André van Duyn met zijn grollen?
Martin en Leo?
Ik mis dat. Die humor die zo menselijk was, die je soms dwars door een dubbele bodem deed vallen, en je lachend liet opstaan...
De agressie in de maatschappij neemt toe... Ik weet niet of dat echt zo is, ik heb het hier al eens verteld, toen ik klein was vochten wij dat de stukken er afvlogen, maar eens het gevecht voorbij waren wij opnieuw vrienden. Zie jij nu nog dat afreageren bij de jeugd? En als ze al eens ruzie maken, dan komen direkt de ouders zwaaien met politie en dergelijke. Als wij thuiskwamen met een blauw oog, dan moesten wij niet op medelijden rekenen, en ook niet ijlings naar de dokter gaan, neen, veel kans dat wij er nog een rammeling bovenop kregen omdat we gevochten hadden... Nee, wij waren niet minder agressief, maar wij mochten op een "onschuldige" manier onze agressie botvieren...en dan was hij weg. Nu mag dat niet meer en nu komt die agressie niet boven bij kinderen, maar bij volwassenen of bijna-volwassenen, en dan wordt die agressie plots veel destructiever dan in illo tempore...
Als Jantje nu straf krijgt, dan gaat mamaatje reclameren bij de leraar...Als wij straf kregen, dan hadden wij veel liever wat klappen met een rgel op onze kneukels, dan straf schrijven...Want straf schrijven, dat zag men thuis, en dan kregen we er nog een straf boven op... Wij leerden tucht, manu militari...nu mag niemand aan dat dutske van een ventje raken, want mijn kind, schoon kind... Als wij vroeger door de haag kropen om in een boogaard appelen te gaan pikken, dan werd de politie niet op ons afgestuurd, nee, dan poogde de eigenaar ons te pakken te krijgen, en dan kregen we een rammeling dat we zeker een week lang voelden als we ons durfden neerzetten... En we vertelden dat niet vol zelfbeklag aan ons moeder, want dan kregen we er nog een rammeling bovenop...
Nee, er was vroeger niet minder agressie, maar ze was gekanaliseerd...en tegen de tijd dat we volwassen werden, was die agressie grotendeels verdwenen, weggeklopt...
Nu mag je een kind niet meer aanraken, je veroorzaakt een psychisch letsel dat het manneke (of meisje) zijn leven lang meedraagt...Truut, dikke truut !
Een samenleving kan niet werken zonder gedragsregels, en die gedragsregels moeten nageleefd worden. Anders werkt het niet !
Ik hou mijn hart vast hoe het verkeer zal zijn als die bende die nu met vijf naast elkaar de schoolpoort komt uitgefietst en de volle rijweg vrolijk blokkeert, terwijl de politie er op toeziet of er toch geen automobilist is die zou durven toeteren...
Niet alleen steken die jonge gasten dan vriendelijk hun middenvingertje omhoog, maar de politie zal u verbaliseren wegens lawaaioverlast... logica ...
Je moet een kind niet tegen het hoofd kletsen, maar van een goeie trek op zijn billen is er nog geen een doodgegaan, wel heeft het geholpen om ze te leren leven in gemeenschap.
Ik heb véél kletsen gekregen (ik had er veel nodig) en ik ben alleen ons moeder dankbaar (zij was thuis de straffende hand) dat ik die kletsen heb gekregen, en dat ik ontzag heb gekregen voor het gezag en voor de regels... En mijn kleinkinderen weten dat opa en/of oma als het nodig is nog altijd eens billenkoek geven... maar ze komen nog altijd graag, en ze kennen de gedragregels hier ten huize héél goed.
Toen onze kinderen nog klein waren, dan hadden wij bijna ieder vakantieperiode wel een nichtje of een kozijntje die hier ook kwam logeren...en nu nog zitten ze te lachen en te genieten van het feit dat ze ooit, allemaal in één rij op hun knieën moesten zitten...ze zouden niet durven hebben rechtstaan, maar ze wisten dat het verdiend was, en ze aanvaarden hun straf zonder meer, meer zelfs, ze vonden het plezant daar zo in een rijtje te zitten...het was niet echt een straf, het was helemaal niet zo erg, maar toch hielp het hen te leren wat de gedragregels waren.
Laat een kind spelen, maar laat ze ook eens gezond vechten, laat ze al die energie eens verwerken... beter nu dan later op een destructieve manier.
Opa is weer eens aan 't zagen... Maar vraag het maar eens aan Mieke, aan Kristel, aan Francis...ze zullen knikken en lachen...Want hier mochten ze ravotten en spelen en echt kind zijn.
In 1990 hebben Anny en ik voor het eerst eens verlof genomen, zonder de kinderen...We deden voor de eerste maal een dagenlange voettocht in de Haut Auvergne. Prachtig...Maar een van die dingen die ons zijn bijgebleven is dat de kinderen er konden spelen en ravotten, midden op de straat, met alleen een broekje aan, en de kleinsten zelfs zonder...geen schoenen of niets, zo zwart en smerig als maar denkbaar is, maar echt gelukkig...
Zo was het ook in onze jeugd, alleen met iets meer kleren aan (de temperatuur is hier niet zoals in Haut Auvergne) maar echt ravotten, en je heerlijk vuil maken... Als nu een kind vuil is, dan bekijken ze de ouders scheef...
Wij liepen (en onze kinderen ook) nog door de velden, rolden in 't gras en in de aarde, klommen in de bomen, braken takken af om "sabels" of bogen mee te maken, holden een vliertak uit om een "klakkebusse" te maken...Nu is een bos en een boom heilig, en mag een kind alleen kijken naar een boom.
Opa, je bent werkelijk aan 't zagen...'k ga stoppen, nog wat naar het nieuws kijken, naar de hooligans...
woensdag, oktober 11, 2006
petoaers
erpels, patatten, petoaters,aardappels...Vannacht om 3.48' uur heb ik de laatste keer die dingen horen robbelen in de aanhangwagen van een reuzegrote trekteur (materse spelling voor tractor). Ik ben helemaal niet zeker dat dit de laatste keer was, maar nadien is de slaap over mij gekomen met een zalige mantel der doofheid...
Ze waren al bezig van gisterennamiddag! Ik heb met die man gesproken over het feit dat de petoaers zo klein waren dit jaar...De man vond dat niet hetergste, volgens hem zitten er dan ook nog meer dan 30 % gloazie (glazen) in... Rotting gegarandeerd binnen enkele weken, een maand... Volgens hem is het overal zo! Zijn pronostiek is dat we tegen mei, misschien begin juni allemaal zonder petoaers zitten...Doe in ieder geval geen voorraad in, tenzij je workalcoholic bent, en je dolgraag iedere week je patatten "herleest" om er de vorte uit te halen...
Je kunt natuurlijk overschakelen op maniok, cassave, zoete-aardappelen, rijst, griesmeel, boekweit, bonen en dergelijke dingen meer...Voor de jongeren zijn er dan ook nog pizza's en pasta's. (Ongeveer één keer per jaar wil ik die ondingen eten, maar liever nog minder)
Geef mij maar rijst, maar dan gebakken.
De prijs van de aardappelen zal dit jaar torenhoog gaan, alhoewel...ik denk dat we allang heel regelmatig aardappelen eten uit andere landen, zonder dat we ons daarvan echt bewust zijn... Misschien staat het wel ergens op het labeltje dat aan die vervelende gele of oranje gatenzakjes hangt, maar wie let daar op, wie leest dat nog ? Ik herinner mij wel dat ik - vol verbazing- tussen kerstdag en nieuwjaar in Spanje een man zag patatten planten... We staan er niet bij stil, maar men kweekt die dingen bijna heel de wereld rond, en je kunt rustig op bijna ieder tijdstip van het jaar nief patatjes eten...je moet er wel de prijs voor betalen...
In elk geval, die aardappels hebben mij bijna de hele nacht wakker gehouden. Ik zit hier te gapen en te geeuwen dat het niet mooi meer is. Best dat er nog geen beeld bij deze tekst hoort, je zou onmiddellijk een andere zender zoeken.
Anny heeft gisteren wat gekuist en haar rib doet weer pijn. Niet zo erg, maar blijkbaar is dat dus nog altijd niet volledig genezen. Met mij gaat het redelijk, ik ben braaf, dus geen opstoten. Gisteren heb ik wat boeken verlegd, en heb dat in beetjes moeten doen, maar 't was toch in orde voor Anny wist dat ik verboden dingen aan 't doen was. Dan had ik natuurlijk pijn, maar ik mocht het niet zeggen en niet tonen (da's moeilijker). Maar zoals gezegd, 't zet zich niet meer vast. Ik ben dus content. Wat niet zo leuk is, ik heb al drie vier dagen min of meer buikloop, niet erg, maar toch ambetant, en wat erger is, regelmatig serieuze pijn in mijn maag. Misschien ben ik weer zweren aan 't krijgen? Hopelijk niet. Ik denk dat het van die nieuwe pillen komt, ik ga toch eens moeten bellen met de pijndokter... Hij had gezegd dat ik hem moest verwittigen als ik diarree had...
Allee, ik ben er mee weg...zorg voor de patatjes...
Ze waren al bezig van gisterennamiddag! Ik heb met die man gesproken over het feit dat de petoaers zo klein waren dit jaar...De man vond dat niet hetergste, volgens hem zitten er dan ook nog meer dan 30 % gloazie (glazen) in... Rotting gegarandeerd binnen enkele weken, een maand... Volgens hem is het overal zo! Zijn pronostiek is dat we tegen mei, misschien begin juni allemaal zonder petoaers zitten...Doe in ieder geval geen voorraad in, tenzij je workalcoholic bent, en je dolgraag iedere week je patatten "herleest" om er de vorte uit te halen...
Je kunt natuurlijk overschakelen op maniok, cassave, zoete-aardappelen, rijst, griesmeel, boekweit, bonen en dergelijke dingen meer...Voor de jongeren zijn er dan ook nog pizza's en pasta's. (Ongeveer één keer per jaar wil ik die ondingen eten, maar liever nog minder)
Geef mij maar rijst, maar dan gebakken.
De prijs van de aardappelen zal dit jaar torenhoog gaan, alhoewel...ik denk dat we allang heel regelmatig aardappelen eten uit andere landen, zonder dat we ons daarvan echt bewust zijn... Misschien staat het wel ergens op het labeltje dat aan die vervelende gele of oranje gatenzakjes hangt, maar wie let daar op, wie leest dat nog ? Ik herinner mij wel dat ik - vol verbazing- tussen kerstdag en nieuwjaar in Spanje een man zag patatten planten... We staan er niet bij stil, maar men kweekt die dingen bijna heel de wereld rond, en je kunt rustig op bijna ieder tijdstip van het jaar nief patatjes eten...je moet er wel de prijs voor betalen...
In elk geval, die aardappels hebben mij bijna de hele nacht wakker gehouden. Ik zit hier te gapen en te geeuwen dat het niet mooi meer is. Best dat er nog geen beeld bij deze tekst hoort, je zou onmiddellijk een andere zender zoeken.
Anny heeft gisteren wat gekuist en haar rib doet weer pijn. Niet zo erg, maar blijkbaar is dat dus nog altijd niet volledig genezen. Met mij gaat het redelijk, ik ben braaf, dus geen opstoten. Gisteren heb ik wat boeken verlegd, en heb dat in beetjes moeten doen, maar 't was toch in orde voor Anny wist dat ik verboden dingen aan 't doen was. Dan had ik natuurlijk pijn, maar ik mocht het niet zeggen en niet tonen (da's moeilijker). Maar zoals gezegd, 't zet zich niet meer vast. Ik ben dus content. Wat niet zo leuk is, ik heb al drie vier dagen min of meer buikloop, niet erg, maar toch ambetant, en wat erger is, regelmatig serieuze pijn in mijn maag. Misschien ben ik weer zweren aan 't krijgen? Hopelijk niet. Ik denk dat het van die nieuwe pillen komt, ik ga toch eens moeten bellen met de pijndokter... Hij had gezegd dat ik hem moest verwittigen als ik diarree had...
Allee, ik ben er mee weg...zorg voor de patatjes...
dinsdag, oktober 10, 2006
?
Vanmorgen vond ik het, helemaal bij toeval!
Ik had wat jeuk aan mijn opperarm, en toen vond ik het...
Ik voelde het zitten, en haalde het er totaal onbewust van het gevaar vanaf.
Het was een pijltje ! Een rood pijltje op een klevertje !
Ik wist niet eens naar waar het wees, of waarop het wees... Gevaar, ziekte, een kapot onderdeel aan mijn lijf, een teken dat het bergaf gaat met mij, of juist dat ik ga opstijgen tot hogere regionen?
Een teken dat ik ne het vluchtig lezen van een boek over magie er ook iets moet mee doen?
een pijl...
Een scherp ding, gemaakt om te kwetsen, symbool om op iets te wijzen?
Ik wist niet wat ik er mee aan moest, ik wierp het in de vuilbak, maar daar ligt het nu te roepen en te prikken in de afval van mijn leven... En met de voorbije verkiezing heb ik héél véél afval...
Moet ik het er weer uit vissen, of mij open stellen om de symboliek van het teken te doorgronden? Van waar komt het ? Wat wil het zeggen?
Ik heb een nieuw truitje aan, een mooi, een warm, een van Damart...Heb je al gemerkt dat daar van die kleine rottige klevertjes in hangen? met rode pijltjes op ???
Gisteren nog vertelden die kwibussen op de tv dat het vandaag schitterend en warm weer zou zijn...het regent mollejongen ! en mijne visdag ? Wat moet ik nu ?
Ik heb toch de indruk dat het wat opklaart... toch gaan? Ja zeker, lees maar eens de voorspelling van het KMI...Beseffen die mensen hun fouten niet, spoeden ze zich niet naar hun kompjoeter om rapraprap de zaak aan te passen aan de werkelijkheid ?
Bah neen, iedereen weet toch dat ze regelmatig mis zijn...waarom niet één keertje meer of minder...
Z'hebben geluk dat ik hun baas niet ben! Voor mij is dat zwaarwichtige reden! Mijn visdag naar de kloosters brengen ! Wat denken ze wel ! Ik ga toch...tenminste als ik Luc kan overhalen...
Mijn gebuur is ook terug thuis, hij was op verlof in Benidorm...Hij gaat daar nooit of te nooit nog naartoe ! Het strand is één groot sardienenblik, olie en al inbegrepen. Het hotel was wel heel goed, maar nooit of te nooit gaat hij nog naar die plaatsen die eivol zitten met zonnekloppers. Hij heeft wel eens uitgekeken of hij geen wandelstok vond voor mijn collectie, maar er waren alleen veel oude mensen met wandelstokken, en hij vond het zo zielig om die stokken af te pakken...
Enne, last but not least, mijn jongste zus is er na weken van afwezigheid en desolaat en wanhopig treuren, er weer in gelukt mijn dagelijkse blog te lezen... Ze heeft een hele boterham moeten inhalen, maar ze meld me haar geluk...
En tedju, dat doet deugd ! Te weten dat er luiden zijn die zo verslaafd zijn aan mijn gewrochten, dat ze techniekers op roepen om hen weer bij hun verslaving toe te laten.
Sorry, ik had een momentje tijd nodig, ik moest eerst nog een knoopje opendoen van dat nieuwe truitje, 't begon plots te spannen aan mijn nek...
Tot de volgende ?
Ik had wat jeuk aan mijn opperarm, en toen vond ik het...
Ik voelde het zitten, en haalde het er totaal onbewust van het gevaar vanaf.
Het was een pijltje ! Een rood pijltje op een klevertje !
Ik wist niet eens naar waar het wees, of waarop het wees... Gevaar, ziekte, een kapot onderdeel aan mijn lijf, een teken dat het bergaf gaat met mij, of juist dat ik ga opstijgen tot hogere regionen?
Een teken dat ik ne het vluchtig lezen van een boek over magie er ook iets moet mee doen?
een pijl...
Een scherp ding, gemaakt om te kwetsen, symbool om op iets te wijzen?
Ik wist niet wat ik er mee aan moest, ik wierp het in de vuilbak, maar daar ligt het nu te roepen en te prikken in de afval van mijn leven... En met de voorbije verkiezing heb ik héél véél afval...
Moet ik het er weer uit vissen, of mij open stellen om de symboliek van het teken te doorgronden? Van waar komt het ? Wat wil het zeggen?
Ik heb een nieuw truitje aan, een mooi, een warm, een van Damart...Heb je al gemerkt dat daar van die kleine rottige klevertjes in hangen? met rode pijltjes op ???
Gisteren nog vertelden die kwibussen op de tv dat het vandaag schitterend en warm weer zou zijn...het regent mollejongen ! en mijne visdag ? Wat moet ik nu ?
Ik heb toch de indruk dat het wat opklaart... toch gaan? Ja zeker, lees maar eens de voorspelling van het KMI...Beseffen die mensen hun fouten niet, spoeden ze zich niet naar hun kompjoeter om rapraprap de zaak aan te passen aan de werkelijkheid ?
Bah neen, iedereen weet toch dat ze regelmatig mis zijn...waarom niet één keertje meer of minder...
Z'hebben geluk dat ik hun baas niet ben! Voor mij is dat zwaarwichtige reden! Mijn visdag naar de kloosters brengen ! Wat denken ze wel ! Ik ga toch...tenminste als ik Luc kan overhalen...
Mijn gebuur is ook terug thuis, hij was op verlof in Benidorm...Hij gaat daar nooit of te nooit nog naartoe ! Het strand is één groot sardienenblik, olie en al inbegrepen. Het hotel was wel heel goed, maar nooit of te nooit gaat hij nog naar die plaatsen die eivol zitten met zonnekloppers. Hij heeft wel eens uitgekeken of hij geen wandelstok vond voor mijn collectie, maar er waren alleen veel oude mensen met wandelstokken, en hij vond het zo zielig om die stokken af te pakken...
Enne, last but not least, mijn jongste zus is er na weken van afwezigheid en desolaat en wanhopig treuren, er weer in gelukt mijn dagelijkse blog te lezen... Ze heeft een hele boterham moeten inhalen, maar ze meld me haar geluk...
En tedju, dat doet deugd ! Te weten dat er luiden zijn die zo verslaafd zijn aan mijn gewrochten, dat ze techniekers op roepen om hen weer bij hun verslaving toe te laten.
Sorry, ik had een momentje tijd nodig, ik moest eerst nog een knoopje opendoen van dat nieuwe truitje, 't begon plots te spannen aan mijn nek...
Tot de volgende ?
maandag, oktober 09, 2006
NEE !
Je verwacht wellicht van mij opmerkingen over de kerviezingen, maar noppes, daar heb je andere bronnen voor! Dat ras (politiekers) zijn, op enkele uitzonderingen niet te na gesproken, niet goed genoeg om hier papier te vullen, dus: NOPPES !
Het enige wat mij ambeteert, meer dan ik kan zeggen, is dat mijne tv, mijne radio en zelfs mijne pc vervuilt zijn door polletiek. Waar blijft mijn muziek? mijn quisje op de radio? mijn lollen op internet? Ik weet wel dat polletiek een grote klucht is, maar dan van een soort waar ik nie mee kan lachen. Die hunne lollen komen gewoonlijk ten laste van mijne portemonnaie !
Heb je het al gezien? De zon schijnt, en ze geven ook voor morgen (op sommige weerberichten) goe weer, visweer ! 't Is al weer weken geleden dat ik kon gaan vissen ! Klotejaar met slecht weer op de visdagen! Vorig jaar waren de visdagen bijna gegarandeerd goed, nu is het bijna omgekeerd ! Het wordt wel zwaarder en zwaarder, maar zolang het enigszins gaat, vissen !
Slechte nacht gehad, diarree, waarschijnlijk mij te veel geërgerd aan al die blablablablabla....Ik wist niet dat dat ook op de darmen kon werken, maarja, het is dus heel duidelijk een strontaffaire. Gelukkig is het nu al weer beter, maar met de radio op de achtergrond voel ik precies al weer rommeling in mijn klein smal buiksken.
Het is voor de eerste keer van mijn leven dat ik het verfrissend nieuws vind te horen dat ne camion een lading bieten verloren is. Allee, hoe kan dat nu ? Ik zie ieder jaar wel bieten liggen, en blijf zeker 100 à 150 m achter een camion met bieten om geen buile in mijne carosserie te krijgen, maar een hele lading ???? Andere jaren zou ik weer sakkeren op al die overladen camions die onze wegen kapotrijden en regelmatig een deel van hun lading op je auto katapulteren, maar vandaag hoor ik dat véél liever dan voor 28.743° keer een uitslag te moeten ondergaan, een gesprek met een verliezer, die nooit verloren heeft, of met een winnaar die zich beloond voelt voor zijn inspanningen tijdens de vorige legislatuureluur...
Help, ik verdrink ! 't Is vandaag voor de 17° keer dat ik de nieuwe burgemeester van Gèint hoor abg spreken... Ik vind het niet serieus, als je een limburger of een westvlaming op tv of op de radio hoort praten, dan vinden ze het altijd nodig dat te "vertalen"...Antwaarps en Gèints muten we mor begraapen...
Eindelijk klinkt er muziek uit de radio, 't is wel niet mijn favoriete soort van muziek, maar 'k ben al lang content... Mijn bloeddruk begon weer naar legendarische hoogten te klimmen, ik dacht al op een stoel te gaan staan om niet alle druk naar mijn hoofd te leggen, maar eigenlijk zou ik stillekens naar de top van de everest moeten klimmen, om te vermijden dat mijn bloed hoger komt te staan dan mijn eigen lijf. Meinschen toch, al diene ziever !
Woensdag komt Germain Bonte op bezoek, een vriend en bekende van al in mijn kinderjaren. Hij was jaaaaren adviseur veiligheid in de bouwnijverheid. Ik zag hem regelmatig in mijn ouderlijk thuis en later toen ik zelf ook in de vakbond werkte, bij mij thuis. Hij heeft nu een boek geschreven over zijn ervaringen en herinneringen in het weeshuis. Ik denk dat dit goed is, ik ervaarde regelmatig dat dit nog steeds op hem woog...Hopelijk kon hij het nu van zich afschrijven... Gek hoe we allemaal ons verleden blijven meesleuren... in goede en in kwade zin.
Ik ken niemand die alles achter zich kon laten, neen, we zijn en blijven de vrucht van onze groeiperiode.
Ik heb mij al dikwijls afgevraagd of we echt het (voorlopig) eindresultaat zijn van een evolutie? Ik heb soms de indruk dat het net andersom is... Kijk maar eens naar een simpele aardworm, die doet een nuttig werk, het werk waarvoor hij geschapen is, en hij doet dit zonder vragen of zonder complexen...Heb je al één mus zien zitten dubben over wat hij nu eerst zal oppikken, het graantje of het broodkorstje ? Nee, hij pikt gewoon zonder ook maar een seconde na te denken. Zijn leven is simpel en duidelijk, vanaf zijn geboorte tot zijn dood.
Wij echter, vinden ons het summum van evolutie, vinden onszelf een soortement spiegelbeeld van De Schepper, denken na over alles en brengen dan de ganse natuur naar de filistijnen. Ik heb gevoel dat we veeleer een miskleun van de evolutie zijn, en waar normaliter de natuur zelf zijn evolutionaire mislukkingen opruimt, is dat bij ons mensDOM niet gebeurt...en we zijn zo erg verkeerd gemaakt dat bezig zijn er in te lukken alles, maar dan ook alles kapot te maken.
In plaats van ons verheven te voelen boven de natuur, zouden we beter beseffen dat we helemaal onderaan thuishoren, nog onder de amoebe en het pantoffeldiertje...als die nog niet verdwenen zijn dank zij ons wonderbaar "beleid"...
Nederigheid is alles wat ons past ! Laat ons maar eens kijken hoe goed alles in elkaar zit als we er af blijven... Had men de penisciline niet uitgevonden (het was er eigenlijk al altijd ...) dan werd jij nu niet eens geconfronteerd met mijn gewrochte gedrochten...
Maar ja, dan kon je ook niet meer grinikken om die rare hersenkronkels van uw dienstwillige dienaar hé ?
Tot de volgende ?
Het enige wat mij ambeteert, meer dan ik kan zeggen, is dat mijne tv, mijne radio en zelfs mijne pc vervuilt zijn door polletiek. Waar blijft mijn muziek? mijn quisje op de radio? mijn lollen op internet? Ik weet wel dat polletiek een grote klucht is, maar dan van een soort waar ik nie mee kan lachen. Die hunne lollen komen gewoonlijk ten laste van mijne portemonnaie !
Heb je het al gezien? De zon schijnt, en ze geven ook voor morgen (op sommige weerberichten) goe weer, visweer ! 't Is al weer weken geleden dat ik kon gaan vissen ! Klotejaar met slecht weer op de visdagen! Vorig jaar waren de visdagen bijna gegarandeerd goed, nu is het bijna omgekeerd ! Het wordt wel zwaarder en zwaarder, maar zolang het enigszins gaat, vissen !
Slechte nacht gehad, diarree, waarschijnlijk mij te veel geërgerd aan al die blablablablabla....Ik wist niet dat dat ook op de darmen kon werken, maarja, het is dus heel duidelijk een strontaffaire. Gelukkig is het nu al weer beter, maar met de radio op de achtergrond voel ik precies al weer rommeling in mijn klein smal buiksken.
Het is voor de eerste keer van mijn leven dat ik het verfrissend nieuws vind te horen dat ne camion een lading bieten verloren is. Allee, hoe kan dat nu ? Ik zie ieder jaar wel bieten liggen, en blijf zeker 100 à 150 m achter een camion met bieten om geen buile in mijne carosserie te krijgen, maar een hele lading ???? Andere jaren zou ik weer sakkeren op al die overladen camions die onze wegen kapotrijden en regelmatig een deel van hun lading op je auto katapulteren, maar vandaag hoor ik dat véél liever dan voor 28.743° keer een uitslag te moeten ondergaan, een gesprek met een verliezer, die nooit verloren heeft, of met een winnaar die zich beloond voelt voor zijn inspanningen tijdens de vorige legislatuureluur...
Help, ik verdrink ! 't Is vandaag voor de 17° keer dat ik de nieuwe burgemeester van Gèint hoor abg spreken... Ik vind het niet serieus, als je een limburger of een westvlaming op tv of op de radio hoort praten, dan vinden ze het altijd nodig dat te "vertalen"...Antwaarps en Gèints muten we mor begraapen...
Eindelijk klinkt er muziek uit de radio, 't is wel niet mijn favoriete soort van muziek, maar 'k ben al lang content... Mijn bloeddruk begon weer naar legendarische hoogten te klimmen, ik dacht al op een stoel te gaan staan om niet alle druk naar mijn hoofd te leggen, maar eigenlijk zou ik stillekens naar de top van de everest moeten klimmen, om te vermijden dat mijn bloed hoger komt te staan dan mijn eigen lijf. Meinschen toch, al diene ziever !
Woensdag komt Germain Bonte op bezoek, een vriend en bekende van al in mijn kinderjaren. Hij was jaaaaren adviseur veiligheid in de bouwnijverheid. Ik zag hem regelmatig in mijn ouderlijk thuis en later toen ik zelf ook in de vakbond werkte, bij mij thuis. Hij heeft nu een boek geschreven over zijn ervaringen en herinneringen in het weeshuis. Ik denk dat dit goed is, ik ervaarde regelmatig dat dit nog steeds op hem woog...Hopelijk kon hij het nu van zich afschrijven... Gek hoe we allemaal ons verleden blijven meesleuren... in goede en in kwade zin.
Ik ken niemand die alles achter zich kon laten, neen, we zijn en blijven de vrucht van onze groeiperiode.
Ik heb mij al dikwijls afgevraagd of we echt het (voorlopig) eindresultaat zijn van een evolutie? Ik heb soms de indruk dat het net andersom is... Kijk maar eens naar een simpele aardworm, die doet een nuttig werk, het werk waarvoor hij geschapen is, en hij doet dit zonder vragen of zonder complexen...Heb je al één mus zien zitten dubben over wat hij nu eerst zal oppikken, het graantje of het broodkorstje ? Nee, hij pikt gewoon zonder ook maar een seconde na te denken. Zijn leven is simpel en duidelijk, vanaf zijn geboorte tot zijn dood.
Wij echter, vinden ons het summum van evolutie, vinden onszelf een soortement spiegelbeeld van De Schepper, denken na over alles en brengen dan de ganse natuur naar de filistijnen. Ik heb gevoel dat we veeleer een miskleun van de evolutie zijn, en waar normaliter de natuur zelf zijn evolutionaire mislukkingen opruimt, is dat bij ons mensDOM niet gebeurt...en we zijn zo erg verkeerd gemaakt dat bezig zijn er in te lukken alles, maar dan ook alles kapot te maken.
In plaats van ons verheven te voelen boven de natuur, zouden we beter beseffen dat we helemaal onderaan thuishoren, nog onder de amoebe en het pantoffeldiertje...als die nog niet verdwenen zijn dank zij ons wonderbaar "beleid"...
Nederigheid is alles wat ons past ! Laat ons maar eens kijken hoe goed alles in elkaar zit als we er af blijven... Had men de penisciline niet uitgevonden (het was er eigenlijk al altijd ...) dan werd jij nu niet eens geconfronteerd met mijn gewrochte gedrochten...
Maar ja, dan kon je ook niet meer grinikken om die rare hersenkronkels van uw dienstwillige dienaar hé ?
Tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)