Na de waarschuwingen...

ben ik toch, samen met mijn teerbeminde wederhelft naar de rommelmarkt getrokken... Ik heb maar 2 (twee) boeken gekocht, en 't zijn geen zware! Ik heb dus wel de ribben van mijn wederhelft ontzien...
Maar niet mezelf...
Nu we dank zij de vogelgriep regelmatig kippen op logement krijgen, hadden wij al lang gezegd om toch eens uit te kijken of er geen oude duivenmand te vinden was, dat zou ideaal zijn voor het vervoer van mijn zijdehoentjes.
Wanneer vind je zo'n spel? Als je met een gehandicapte vrouw zit ! Waar vind je zo'n spel? Helemaal op het verste eind van de markt. Wie moet er dan nog meer pijn lijden dan anders ? Ikke...Ik weet wel, ik kon ook gebaren dat ik die mand niet gezien had, ik kon ook zeggen, 't is toch voor 't vervoer van Bart's kippen, foert...Maar dat kan ik zo slecht...
Dus...heb ik nu meer pijn dan anders...en dat voor een duivenmand...Ik weet 't, ik ben zot, je moet daarvoor weer geen opmerkingen geven op mijn blog, ook al komt dat hier dan toe als bericht van Anonymous, ik kan aan de stijl goed zien wie de pleger is van de snode opmerkingen. Dus doe het niet, of toch niet voor die duivenmand, voor andere dingen zijn uw commentaren welkom...Ik hoop dat ze u ooit zullen nopen om ook een blog te beginnen. Kan ik ook eens piepen in uw binnenkamer.
Maar ik ben nu toch gereed om de kippen op een deftige en propere manier te (laten) vervoeren. Vorige keer in een kramiekige doos...Ne mens durfde hem niet goed vastpakken uit schrik dat je daar met de doos stond en kippen op de grond bleven zitten.
Van kippen gesproken, mijn kuikens zijn al redelijk groot, en ik denk dat ze heel mooi zullen worden. Ik denk dat ik er goudpatrijs hen en haan heb, een zilverpatrijs hen en haan, en dan nog drie witte waarvan we het geslacht pas zullen kunnen zien als ze helemaal volwassen zijn. Bij andere kippen zie je dat veel eerder, maar niet bij zijdehoenen. Bij de patrijskleurigen is het simpeler, daar kun je het zien aan de verschillen in tekening tussen de geslachten.

Gisteren was Bart hier met heel zijn gezin, en ik toonde hem mijn aanwinst, een boek van Rien Poortvliet... Daar is hij ook gek op, en Lieselotje heeft er gans de tijd in zitten bladeren.
Minder was het nieuws van Els, ik vroeg haar hoe het nu was met haar auto, ik dacht aan de nieuwe occasiemotor die er in gestopt was, maar Els gaf antwoord op basis van een aanrijding...
Blijkbaar moet er iemand op de parking van de school (dus het moet een collega zijn !!!) tegen haar auto gereden zijn, heel haar achterbumper in stukken en nog een kleine buil daarbij. Dader onbekend... Het moet van een grijze wagen zijn, maar op de parking staan er alle dagen al drie grijze wagens, alle drie met een buil en krassen op een van de hoeken... De directeur van de school zou toch proberen iets te doen, omdat Els ook zo veel doet voor de school. Niettemin, 't zal wellicht weer een onverwachte bijkomende kost zijn...

Nu, beter zo iets dan een ongeval met gekwetsten of erger...Maar niettemin, sedert de invoering van de bonus malus is het aantal "vluchters" sterk toegenomen...Als je dan nog in een korte tijd wat ongevallen hebt, dan zijn ze nog in staat te dreigen met "onverzekerbaarheid", daardoor lopen (lees rijden) er wellicht nog meer weg. En jij zit met de gebakken peren...

Als ik deze week enkele keren geen blog maak, wees niet ongerust, want Erwin (je weet wel, mijn Waalse Vriend) komt aan mijn kompjoeter werken... Ik zit met een foutje in mijn windows, dus zullen al mijn programma's moeten geback-upt worden, of ik ben ze kwijt.... Dat duurt erg lang voor alles dan weer ok is, en zoals gemeld vertrek ik dan eind van de week voor enkele dagen terug naar de ardennen...dus, zussen en anderen, niet ongerust zijn als je mij niet kunt lezen...ik kom (allee, ik hoop het toch) na het week-end terug, met een pc die picobello in orde is...
En, voor die andere ongeruste, mijn huis staat niet leeg, al mijn beestjes worden verzorgd en gekoesterd, en ze laten hun ma in een van de éénslapertjes slapen en kruipen gezamelijk in het grote bed van Oma en OPa...en zeggen dat ze thuis niet willen samen slapen !
allee, tot ???

Veni Creator

Oude mensen, die de mis nog hoorden in 't (potjes)latijn, zullen wellicht ook nog het genoegen gesmaakt hebben om het Veni Creator te mogen aanleren en te moeten meezingen op hun plechtig vormsel... Oude mensen die in de kristelijke jeugdbeweging mee bewogen hebben, zullen bovendien nog iedere zondagnamiddag het spel onderbroken hebben om naar het lof te (moeten) gaan, waar we in gezelschap van enkele maagden die al lang over datum waren, het Tantum Ergo te zingen...
Ik heb ooit een (één) jaar latijn mogen leren, maar heel veel van die teksten zijn me vreemd gebleven, nu ja, wie maalde daarom, ergens was de godsdienst in die tijd vooral een lippendienst, waar wij leerden te lachen met de gebedsrolletjes van de tibetaanse boedhisten...
Ik denk dat er geen één maatregel zoveel mensen uit de kerk heeft gejaagd als de verplichte deelname aan twee weekdagmissen per week in voorbereiding van je vormsel... Vooral een feest met veel geschenken dat je zeker niet mocht missen...
Ik sta altijd een beetje verbaasd als ik de mohamedanen (ik heb het gevoel dat mijn schrijfwijze niet juist is ???) die midden in de dag, waar ze ook zijn plots beginnen zingend te bidden en te knielen in de richting van Mekka ( Naar waar richten de inwoners van Mekka zich ???)..En ik denk dan dat dit onmogelijk kan blijven duren...en ja, in de fabriek en op de chantier zie ik ze inderdaad niet knielend zingen, en in ons verdorven westen hoor ik dat heel wat van hun wetten ferm aan 't afzakken zijn...
Maar, zegt dat iets over Het Geloof, of over het Westen ?
Ik heb dan altijd het gevoel te moeten antwoorden: aan alle twee !
Als er ergens een God is, dan geloof ik nooit dat hij lippendienst verlangt, eerder dat verlangt hij dat we leven volgens zijn schepping en dat houdt onvermijdelijk in voor en met elkaar leven...Maar als ik kijk naar ons Wilde Westen, dan denk ik dat we toch (weer eens) fel aan 't ontsporen zijn. Men doet niet meer iets voor elkaar, met doet alleen nog iets voor "IKKE".
Wat ook de gevolgen zijn voor de ander.
Blijkbaar zijn we al lang het verval van het romeinse rijk vergeten...en is het nu weer brood en spelen...
En toch is er nog iets dat leeft...bekijk maar eens hoeveel powerpoint presentaties er per mail toekomen, met veel "belerende" teksten verlicht met mooie beelden. Ik kreeg al van iemand het verzoek die "melige" dingen niet meer door te sturen. Maar ze zijn er, en ze komen niet van mij, ik ben niet zo knap in het maken van dergelijke dingen, en ik denk ook niet dat ik zo lang zo moraliserend kan broebbelen.
Men smijt het oude geloof over boord, en zoekt weer naar het geloof van voor de kerstening, of naar nieuwe geloven (koran en/of bahaï en/of boedhisme of een van de vele sekten) We vinden zelfs heel wat over hekserij (wicca)... Het oude levert niet het gewenste antwoord, maar toch zoekt men ergens naar een (passend ???) antwoord. Raar !

De ribbenkast van Anny is stillekens aan 't beteren, maar ja, ze kan niet stil zitten, en dus gaat het traag. Ik mag nu tweemaal per dag mijn echtgenote in de doeken doen... en dan nog zo hard mogelijk aantrekken ... Wie had gedacht dat ik het ooit zo ver zou brengen??? Nog een geluk dat ik nog wat pijnstillers heb liggen die voor mij niet zwaar gfenoeg meer zijn, ze komen nu goed van pas voor Anny.

Het regent, de dagen korten, het daglicht is er maar gedurende 9.1 uur meer, en de zon gaat op en onder op omtrent het zelfde uur Op 7.33 Onder 7.42...Voel jij ook die winter naderen? Van mij hoeft het niet, ik zie ieder jaar weer tegen die periode van duisternis op ! Ik ben blij dat ik niet ergens helemaal in 't noorden woon, en in de winter zelfs geen dag meer zie.
Ik denk dat dat ook één van de redenen is waarom ik niet van 't hooggebergte hou, Gezelle schreef al: "Wie in de bergen te wonen verkiest, 's morgens en 's avonds zijn deel van de zonne verliest." en 't is al zo kort.
Voor mij is de nacht niet alleen de rustperiode, het is de periode waar het licht, het leven wegkruipt... Het gekke is, als ik schilder, dan werk ik altijd met donkere sombere kleuren. Verklaar wie kan !

Allee, 'k ga stoppen met schrijven, en mij weer intellectueel verheffen en sudoku gaan spelen...
tot morgen?

ribbetjes of côteletjes?

't Is mij om 't even, maar als 't nog lang duurt ga ik met haar naar de dokter...Gisteren heeft ze natuurlijk al weer een en ander gedaan, en de pijn aan haar ribbetjes, of aan de spieren rond de ribbetjes (coteletjes !) doen weer veel pijn. 't Mag niet blijven duren hé !
Hoe ouder een mens wordt, hoe vlugger er iets hapert aan 't maschien, en zoals altijd, 't is al uit garantie...of liever, het produkt is zo slecht in elkaar geflanst, dat je moet vertrekken zonder garantie.
Da's gemakkelijk hé, steek het maar op de Schepper, die is overal, maar nergens te vinden om verantwoording te vragen. 't Is Zijn wil...
't Zou veel plezanter zijn als we een stukje medezeggingsschap zouden hebben, of niet ? Allee, stel u voor dat we het konden laten regenen op het veld, naar believen en naar besogne, en de zon laten schijnen op ons bolleke. En nu en dan 's nachts een malse bui met heerlijk bijna lauw water, om de straten en voetpaden eens af te spoelen.
Geen ziektes meer, en geen pijn, en iedereen een zalige ouderdom, met garantie, en verstandige kinderen, niet te veel, juist aangepast om op deze aardkloot met zijn allen goed te kunnen genieten, en gezond te kunnen eten en drinken. Een menselijk organisme dat het bier automatisch omvormt tot water zodra er sprake is van negatieve invloed op het gestel, maar met behoud van smaak en deugd, geen drugs, iedereen een auto die rijdt op water, zonder vervuiling, en met een zo'n ver gevorderde automatisering dat ongevallen niet meer kunnen. En vooral ieder mens verdraagzaam en lief voor iedereen.
Dromen, ik kan nog uren verder dromen...maar dromen zijn helaas! bedrog!!
We vernietigen een overschot aan tomaten om de prijzen te beheersen, terwijl een paar honderd kilometer verder mensen kreperen van de honger. We vernietigen massa's kledij, omdat het schendingen zijn van de merken...terwijl er zelfs in eigen land nog mensen wonen die zelfs namaak, nep niet kunnen kopen om zich te beschermen tegen de kou.
En ook in die smerige werkelijkheid kunnen we uren en uren aan 't schrijven blijven.
Zou het dan zo zijn, dat we eigelijk op een tamelijk volmaakte wereld leven, mochten we eindelijk tot het besef komen dat het delen met de andere, de arme landen, tot een wereld zonder honger, zonder kou zou leiden?
En we kunnen rustig de prijzen van de tomaten beheersen als we het overschot in conserven stoppen en daar bezorgen waar er nood aan is. Kunnen ze nog iets betalen, zoveel te beter, kunnen ze er niets voor betalen, zoveel te nodiger...
Maar ja, ik ben maar een simpele van geest hé !
Ik hou geen rekening met de kostprijs van het conserveren, met de lonen, de transportkosten...Neen, maar ik denk wel aan een oplossing van de werkloosheid, hier in eigen land, waar men nu alle soorten van neptewerkstellingen creëert...Kan die neptewerkstelling dan net niet ???
Ik denk aan een RVA en VDAB, waar men logisch en menselijk redeneert, waar men een ingenieur die niet wil werkloos zijn, en die gaat werken als bouwvakker, uit de lijst van de werkzoekende schrapt, maar waar men hem (haar) die werkelijk bewijst dat hij (zij) wil werken, bovenaan de lijst van werkzoekenden plaatst...Want die verdient dat hij (zij) aan werk geholpen wordt die hem(haar) past...

Maar ja, ik ben maar een dromer, en binnenkort mag ik weer mijn stem uitbrengen op al die mensen waarvan ik weet dat zij er zelfs niet op denken om de zaak eens ondersteboven te keren...

Neen, ik lieg als ik dat zeg...Ik ken wel enkele mensen die het echt goed menen en die op de lijst staan...op de onverkiesbare plaats...

Stop !
Mieke zal weer zeggen dat ik aan 't zagen ben...neen Mieke, ik ben aan 't dromen ! En dat is voor ALLE mensen iets waar zonder we niet kunnen leven !

Tot de volgende

trage start...

Ik ben wat later dan gewoonlijk, vanmorgen mocht ik de dag beginnen met een begrafenis van de echtgenote van een van mijn oude bestuursleden. We hebben daarvan geprofiteerd om nog wat boodschappen te doen, en zo was het "abij" 12 uur.
In Spa, Sol Cress, hebben we het goed gesteld, en zijn we gezond en wel weer thuisgekomen. Het hangde nochthans aan een draadje of we wel zouden kunnen vertrekken, Enige dagen voor ons vertrek was Anny gevallen in de keuken (uitgegleden over iets). Het was gelukkig zonder erg. Maar de avond voor ons vertrek gaan wij naar bed, en Anny doet blijkbaar een verkeerde beweging, en ze hoorde iets kraken...Blijkbaar moet er (door die val ?) iets gebeurd zijn, en door die beweging had ze plots een enorme pijn aan haar ribben.
Na enige tijd kon ze het bijna niet uithouden, maar gelukkig hebben we nog zo'n speciaal strak en breed rekverband, speciaal om de ribbenkast in te snoeren. Daarmee ging het gelukkig weer, maar het is nog altijd niet gedaan. Ze moet nog steeds rondlopen met die strakke band rond haar ribbenkast.
Enfin, het betert toch, en veel kun je daar niet aan doen, wat insmeren, wat pijnstillers en strak insnoeren...en hopen dat het rap geneest.
Binnen een paar weken zijn we nog eens in de ardennen, nu samen met collega Jef en zijn teerbeminde echtgenote Lut. Hopelijk stellen we het dan ook goed, en zit Anny dan zonder pijn.
Ik kreeg hier een mailtje binnen van een bezorgde vriend, die me wees op het feit dat het misschien onveilig was in mijne blog te zeggen dat we niet thuis zijn...Geen vrees, beste bezorgde vriend, mijn woning staat niet leeg...hij is gevuld met dog-sitters, fish-sitters, bird- en parrot-sitters,die bovendien ook nog op mijn bloemen passen en op de kippen, die hun taak zeer ter harte nemen, en dan hun moeder doen slapen in het kleine bed (een éénslaper) en zij in het grooooote bed van Oma en Opa....
Ze hebben deze keer zelfs de honden gewassen, en zouden ook de auto gewassen hebben, maar ze hadden geen sleutel en konden hem niet buiten zetten....
De rest van het huis draagt sporen van de bezetting.
Wie nog niet zo ver is, zit wellicht nog met zijn eigen vervuilende kroost, of is het vervuilen der kleinkinderen verwachtendededede...
Denk nu niet dat we daar door gestoord zijn, integendeel, kinderen en kleinkinderen dat zijn de enigen die een volmacht hebben om ook in huis te spelen en te ravotten...en kleinkinderen mogen wellicht nog meer dan vroeger ons bloedeigen kadeeën.(En die maakten er hier al de zoeten toeval van)
De laatste voormiddag zijn we met de wagen van Roland meegereden naar Banneux. Ik heb nog nooit zo'n groot bedevaartsoord gezien als daar, en zo prachtig ingekaderd in de natuur van de "Ardennes Bleues". We praatten er met een zuster die 35 jaar in de Filipijnen werkte. Ze kende Jan Decloedt, een toffe gast die heel lang geleden mijn chiroleider was...
Je ziet, de wereld is maar een marbol groot...
Tot de volgende

varkens

Ik heb u al verteld dat ik van plan ben een armband te maken voor mezelf, uit het ivoor van de tanden van een of andere aziatisch varken... Ik vertelde ook al dat ik zou proberen de keltische goden uit te beelden. Ergens past dat wel, want het everzwijn speelde in de keltische mythologie een groet rol. Maar de armband zou nog meer symboliek bezitten, de ivoor is van azië, de goden zijn europees, de malachietparels zijn afrikaans, en de tijgeroogparels zijn amerikaans...Ik mankeer nog een continent: oceanië...Ik zoek nu een beetje naar een kleine ronde steen in regenboogagaat, dat komt uit australië, in het beeld van Balder, de god die met de zon verbonden is, zou ik daarvan de zon maken...Niemand heeft toevallig links of rechts een stukje liggen te liggen???
Maar om terug te komen op mijn titel: varkens...
Er is iets eigenaardigs aan de hand met die tand...Kijk, in been en in ivoor, kun je zo gaan werken. Dat is hard, maar bewerkbaar.
Maar varkenstanden... dat zijn tanden, met een dikke emaillaag op. Een emaillaag van wel twee millimeter dik! Ik moet dus eerst die email afslijpen. Dat is een werk van uren! Je kunt niet geloven hoe hard dat is ! Ik probeerde dat af te frezen, maar in een ik en een gij waren de stalen freestanden dada... Dus moet ik ze afslijpen...traag maar zeker.
Dat heeft bij mij een lampje doen branden...Dat zijn slagtanden van een varken, bij een olifant zijn dat zogezegd ook slagtanden...van waar komt het feit dat dit totaal andere dingen blijken te zijn ?
Is er onder u iemand die daar de verklaring van weet? Ik vermoed dat het bij een olifant geen echte tanden zijn. Ook de plaatsing lijkt mij daar min of meer anders???
Enfin, ik ben benieuwd om het interloktuwele peil van mijn lezerspubliek eens te kunnen "meten"...
Als er mij iemand het antwoord kan geven, dan zet ik hem hier, in het fictieve zonnetje !
Van morgen naar Zegelsem geweest naar de rommelmarkt. Ik heb hem maar gedeeltelijk gedaan, en heb maar één boek gevonden en anders niets, maar ik kon wel wat afbabbelen...
Het is tegenwoordig moeilijk om daar, in die hoek iets te bereiken...Langs kornelis kan ik niet, werken...Langs de herreweg kan ik niet, werken...Gelukkig ken ik hier de meeste sluipwegen en raak ik er toch zonder al te veel omwegen en weggetjes...Maar het zal wellicht een hele opluchting zijn dat de verkiezingen voorbij zullen zijn, en men de wegen weer zes jaar aan een stuk verder laat verdiemeleren...
Ergens mogen wij hier minder en toch ook meer klagen dan andere streken... Ik leg uit:
1) Wij mogen minder klagen, omdat heel wat van ons wegenpatrimonium ieder jaar opgelapt wordt omwille van de Ronde van Vlaanderen
2) Wij mogen meer klagen, omdat al wat kassei is hier moet blijven liggen, in zo'n slecht mogelijke toestand, omwille van...de Ronde van Vlaanderen...
't Ambetante is dat je in veel gevallen willen of niet die verdomde kasseien op moet om ergens te geraken. Er is hier niet ver vandaan, een nationale weg, waar ze zelfs de renners van Parijs Roubaix pas na veel twijfelen zouden over laten dokkeren... Nu hebben ze een baan in een "natuurgebied" laten kapot gaan (Ik vermoed dat ze zelfs wat geholpen hebben) en als we nu naar Eine of Ename moeten, dan kunnen we kiezen, een omweg van meer dan tien km of wel langs die verdomde holle kasseiweg...
Die mannen zullen het wel berekend hebben dat die tien km veel minder vervuilend is dan die tweehonderd meter door dat natuur gebied... Ik twijfel, maar ik ben dan ook een slechte mens hé... die leeft in een stad waar padden belangrijker zijn dan mensen...
Tindemans moest het horen...
tot donderdag ???

Pijltjes

Gisterennamiddag ben ik voorzichtig tot de postbus gewandeld (Het doorgaan ging, maar ik raakte bijna niet terug thuis...)
Ik heb de pijltjes, bordjes, lintjes, bollekens en co niet geteld, maar ik weet zeker dat er nergens zoveel op en naast de weg geklad wordt met de bedoeling de motards, de wielertoeristen, de wandelaars, de ruiters, de trekteurs (zo staat het er !) en dies meer de juiste wegen op te leiden, als hier in onze mooie vlaamse ardennen.
Een kat vindt er haar jongen niet in...Ik denk dat er hier regelmatig mensen staan te piekeren welke soort van pijltjes zij nu moeten volgen, die witte bollen met geel pijltje, of die gele bollen met wit pijltje...Of dat er tientallen plots op een totaal andere route zitten, en vaststellen dat zij aan het wandelen zijn op een 130 km-lange tocht voor motards...
Nu heb ik nog nieuwigheden ontdekt ! Ik zag nu borden in het model van een verkeersdriehoek, voorrang van rechts aanduidend, maar dan in geel plastic, met rode stift omlijnd en een st andrieskruis in 't zwart er op getekend, het begeleidende pijltje wees naar links, en daar stond een groot bord met het teken van verboden toegang en een pijn naar rechts, naar het voetwegje. Het grote bord was werkelijk groot, zeker een halve vierkante meter. Mijn weg liep ook langs daar, ik bevond mij dus op de weg van 50 km...Aan het eind van het wandelweggetje stond een groot bord: 35 km naar rechts en 25 km naar links...Waar moesten die sukkelaars op de 50 km dan naartoe ???
Plots werd ik ingehaald door een groep stappers, een twintigtal, die blijkbaar aan 't instappen waren (= controleren van de wandelweg en de signalisatie)...
Ze waren druk aan 't palaberen over de schoonheid van het parcours, en iedereen had nog wel ideeën langs waar men ook weg kon om dit of dat ook te kunnen bewonderen...
Ik heb dat ook nog gedaan, vroeger was ik ook een fervent stapper, en met dwars door brakel stapten Anny en ik ook bijna jaarlijks een van de parcours af, ter controle...
Zouden die mannen ook de bedenkingen maken over de vele soorten van bewijzering? Of liggen zij mee aan de oorsprong van het steeds maar bedenken van andere modellen en vormen??? Momenteel hangt er bij ons een mooi ! Een rode pijl met een geel zonnetje met nette golvende zonnestraaltjes rond...
En ook leuk: pijltjes met ballonnetjes en daaronder een kaartje Paul en Sofia...wellicht wegwijzers naar het feestje? Iedereen welkom ????
Deze namiddag gaan we naar de orchideeënshow...
tot de volgende ?
niet vergeten, niet verschieten als je geen blog vind op 18, 19 en 20 september hé, we zijn dan in Spa ...(zwemmen???)

't gazettewinkeltje ?

Vanmorgen moest ik, in volgorde, naar de apotheek, de bakker en 't gazettewinkeltje...Dat laatste omdat ik een pak fotocopies moest laten maken. Als het er maar één of enkele zijn, dan doe ik dat via mijn scanner, maar een heel pak...dan prefereer ik die copies te laten maken, dat gaat heel wat sneller.
Dus, naar 't gazettewinkeltje...
In de hoek van de winkel staat er al sinds jaar en dag een soortement bartafeltje, met een viertal barkrukken er rond. Het verwonderlijke is dat daar iedere keer volk zit, koffie of frisdranken te nutten en te commeren.
't Klinkt gek, maar dat is daar een café die goed draait !
Ik wilde eens kijken of er bij de computertijdschriften niets van mijn gading lag, en dan moet ik in die hoek zijn van de "bar". In diezelfde hoek liggen op de hoogste rekken ook de sex-boekjes...weet ik nu...want een bejaarde dame die daar zat te kletsen met een groepje jonge mannen vond het leuk mij te zeggen dat ik daar boven moest zoeken...
Blijkbaar was mijn blik genoeg, want 't was we een minuut stil in de "bar"...
Kijk, vroeger ergerde ik mij niet zo erg aan die sexboekjes, ik nam er zelfs zelf ook wel eens eentje in handen, konden Anny en ik samen eens lachen in bed, terwijl de klein mannen al rustig lagen te maffen. Maar sinds ik gekonfronteerd werd met zo'n maniak in mijn eigen levenssfeer, die veroorzaakte dat mijn dochter na al die jaren scheiding nog steeds geen man durft te vertrouwen...sindsdien ben ik kwaad op die vorm van literatuureluur. Blijkbaar lachen sommigen niet met de perversigheden, maar proberen ze toe te passen.
Van mij mogen ze de censuur op dergelijke dingen direct weer in voeren.
Alhoewel, wellicht zijn er ook zonder die boekskens dergelijke sadisten.
Sorry, 't moest er eens af. Luc zal weer denken dat hij voyeurke speelt, maar 't kan mij niet schelen, de waarheid heeft ook haar rechten. 't Is maar het slachtoffer dat geen rechten heeft in ons apenland. (Ook in de rest van de wereld lijkt mij als ik op buitenlandse zenders kijk)

Hopelijk is het volgende week goed weer in Spa, want we zitten daar al in een waterachtig gebied hé... Ik weet niet waar het hotel juist is waar we zullen verblijven, maar ik hoop dat het niet ver van 't stad(je?) af ligt, dan kan misschien op de dag dat iedereen met de bus weg is, even stilletjes wat wandelen, beetje per beetje... Of misschien heb ik geluk, en is er nog een achter-blijver...dan heb ik gezelschap en wat "babbeling". . . Maar ik mag dat niet wensen hé, want dat zou betekenen dat ik wens dat er nog mensen zijn die niet meer mee kunnen... Dat is niet mijn bedoeling, ik wens niemand onheil toe...nu ja, niemand, ik kan er wel eentje bedenken...maar niet in de groep van onze gepensioneerdenbond...

Allee, ik ga in mijn computerboekje kijken,
tabeh !