Voetbal ??

Eerst en vooral, ik ken niets van voetbal, en het interesseert me ook geen bal (hihi), maar ik heb gisterenavond vastgesteld dat we voor het eerst eens een goede trainer hebben voor de belgische ploeg, enfin, toch al beter dan vroeger. Ze toonden heel duidelijk op het scherm dat er 3 (drie) keepers zouden in het goal staan. Onze kansen verbeteren daardoor sterk. Verder zullen ze tegen Armenië met 21 man spelen. 21 ! Misschien kennen de Armeniërs de regels nog minder dan ik, maar toch ... En vermits wij er toch NOOIT in slagen een goal te maken, zouden ze dan niet beter alle 21 man in de goal te zetten? Als je ze op een verstandige manier stapelt, dan kan er geen bal meer in, dan hebben we alvast minstens een drwtje, en hopen maar dat de anderen dan een own-goal scoren, dan zitten we safer dan ooit !
Maar ja, wedden dat zelfs met 21 keepers, die mannen hun muurtje nog slecht zouden opstellen??? De oplossing is nochtans heel simpel, zet de spelers op de tribune, en laat de ergste hooligans op het veld tegenover elkaar gaan staan! Voetbal is oorlog! bij uitzending door de tv, niet vergeten een emmer onder je scherm te zetten, om het bloed op te vangen. Leuke reality tv, en weet je wat, de kans zit er zelfs in dat ze mekaar echt helemaal doodkloppen, dan hebben we direct heel wat minder volk in de gevangenissen, daardoor minder kans op stakingen van de cipiers, minder vervangingen door de federale politie dus minder verspilling van belastingsgelden, dus minder betalen dus meer overhebben om een naar een echte sport te gaan zien...Maar waar vind je nu nog sport ? In de echte (nu al lang vergeten) betekenis van het woord??? Sport, zomaar, voor de lol, omwille van het sportief zijn...
Ik droom er al jaren van dat ze eens de para-olympics zouden uitzenden, vol mensen die echt hun best doen, omwille van de lol die ze er zelf aan hebben, die vijf jaar nadien nog steeds met hun medaille om de nek rondlopen, en nog steeds blij zijn als ze die medaille zien blinken???Kan niet...nie mogelijk, daar zit geen geld achter...Nee, daardoor is het juist SPORT ! Als er geld achter zit is het geen sport meer !
Nu is het echt corrupt ! En ik denk niet aan de chinese maffiosi, ik denk aan het systeem waarbij een vluchteling onmiddellijk tot belg wordt genaturaliseerd als hij tegen een bal kan stampen...of rap kan lopen of ...De sukkel die hier uitgemergeld arriveert, nog steeds met de doodschrik op zijn lijf, die loopt alle kans teruggezonden te worden, maar niet als er hier ene door de wijd-open poort binnenwandeld met een voetbal aan de voet...
Sport...bâââhh !
Heb je al eens het inkomen van die "sport"-mensen bezien? Heb je dan echt nog lust om te gaan kijken naar die kluivers? Ben jij er ook één die zich plots heel echt Belg voelt omdat er een griet met een opgestreken vlindernetje beter het balletje over het net kan slaan dan een ander ? Of omdat er een is die wat rapper kan fietsen ?
Het Belgisch gevoel is blijkbaar een gek fenomeen . . . . . .
Ik herinner me nog de heerlijke tijd dat we in de chiro rond de vijver van het maria-hendrika-park liepen, om het eerst...en hoe ik steeds de laatste was. Ik herinner me ook dat ik dan de beste was in het stokworstelen en in het dassengevecht, hoe ik niet verder dan één meter hoog raakte op dat veromde klimkoord, maar ook hoe ik in een korte sprint met de vlugsten mee liep, hoe lenigheidsoefeningen niet voor mij bestemd waren, maar kogelstoten wel...en we steunden elkaar en lachten met elkaar en plaagden elkaar...en die rappe loper was blij dat hij zo rap was in 't weglopen van de diene die zo sterk was...
Ik herinner me nog die keer dat we 's middags van de school in ruzie vielen, en ik met Odiel vocht dat het niet schoon meer was, en we beiden serieus gehavend thuis kwamen, en nog eens daar ook uitgekafferd werden...Maar vooral herinner ik me, dat ik na het middageten, op mijn fiets sprong en reed tot het huis van Odiel, het poortje openduwde en riep "Diele !", en Odiel kwam af met zijne vélo, terwijl zijn moeder (Maria) aan 't grommelen was "'k peisde dat ge ruzie had ?"...Ja Maria, maar dat was uitgevochten, dus voorbij ...
Heerlijke tijd.
Tijd waarin we eens gingen kijken naar de voetbal en na de eerste time naar huis gingen, omdat we dachten dat het gedaan was...Ik weet nu dat er twee times zijn, maar veel verder gaat mijn kennis nog steeds niet, die mannen "speelden" geen voetbal, ze vochten echt gemeend en gemeen voetbal...Wij vonden daar toen al niets aan, en nu nog niet! Sport moet leuk zijn ! Maar in onze tijd kennen ze dat precies niet meer... Toen ik nog gezond was en jogde, zag ik tot mijn verbijstering dat op een gewone jogging er mannen waren die doping namen, voor een jogging ! Ik zie hoe wielertoeristen elkaar zitten op te jutten om rapper te rijden dan ze eigenlijk kunnen, ik zie wandelaars in wandelclubs die proberen het aantal kilometers per jaar te overtreffen van den diene die vorig jaar "won"...won ? Toen ik wandelde in Schotland, met Anny, beiden met een behoorlijke zware rugzak op de schouders, dan stopten wij om de wilde orchidee en de zonnedauw te bewonderen, om de schotse hooglandkoeien te bewonderen, om een heerlijke brown ale te drinken in een kleine landelijke pub. Wij maakten vrienden op die tochten en babbelden en hielpen elkaar... Als wij nu nog eens over die tochten spreken, dan spreken wij vooral over de mensen die wij daar ontmoet hebben...en daar moet het in sport over gaan! Het moet leuk zijn en het moet "ontmoeten" zijn.
Allee, 'k ga stoppen met zagen, neen ik heb er niets tegen dat jij naar het voetbal kijkt, maar ik zou het veel leuker vinden om samen met jou tegen een oude conservendoos te stampen en te klappen en lachen en te plagen...kortom, te sporten, gezond te bewegen...
Ik wou dat ik het nog kon, samen met jou allen !
Tot morgen

...ook zonder kijken...

Beste Mieke, ik vond het héél lief dat je nog belde om me te laten weten dat er een uitzending was op TV over rugpijn, maar ook zonder kijken heb ik al pijn, dank u... Ik zie vraagtekens in de mooie ogen van mijn oompjeszegster? Wel ja, ik ben zoals het merendeel van de bevolking, als ik een boek lees over ziekten, dan heb ik steeds de indruk dat ik daar ook zoiets voel...het gaat pas over nadat ik verder lees dat het alleen voorkomt bij de Lahmanen wonend in Zeboestan...Met andere woorden, ik kijk en lees zeker niet meer over rugpijn, ik heb het al, en ik moet er geen nieuwe vormen bij denken.
Bovendien heb ik al zowat alle vormen van geneeskunde, met uitzondering van het Ajur...en nog wat, een indische geneeskunst.adjurdeva???..langsgeweest. En bij het begin van de behandeling, of bij de eerste consultatie beloven ze allemaal de hemel op aarde...(Er was een uitzondering, de acupunturist zei dat hij misschien de pijn iets zou kunnen onderdrukken, maar niet genezen...Na enkele beurten is plots alle kans op een herstel verdwenen. Ik moet het allemaal niet meer weten. Ik weet nu al lang dat ik leef op pijnstillers, en sinds enige tijd heb ik -JOEPIE !!!- geen ontstekingen meer. De dokter van de pijnkliniek zal het wel wijten aan zijn nieuwe samenstelling met meer spierontspannende dinges er in, maar ik weet zeker dat het in feite van het homeopathische Traumeel komt...Maar hoera, op die wijze wordt ik buiten de grondpijn die er altijd is, en die ik goed heb leren verdragen, alleen nog geconfronteerd met helse bewegingspijnen die na enige tijd weer wegdimmen als ik wat kan rusten. Soms duurt dat wel een paar dagen, maar dat kan ik allemaal wel aan, en zolang het niet overgaat in ontsteking en de daar bij horende ontstekingspijnen, gaat het wel. Ik weet dat het weer mindert.Ik weet dat ik maar moet oppassen, en dat als ik iets toch doe, er pijn bij hoort. Leuk? Nee, maar voor mij is dat al een héél groot winstpunt !
Ik heb dus niet gekeken naar de TV...Niettemin bedankt om eens op je nonkel te denken !

Ik ben gisteren op de middag toch naar de rommelmarkt geweest te Heurne. Er stond de helft minder dan vorig jaar...Het dreigende weer zal daar wel voor heel veel tussenzitten. Ik ontmoette er enkele van mijn oude bestuursleden-vrienden, en kon wat babbelen tegen hen en tegen enkele markters. Mijn dag is weer goed. Het was wel hoog tijd dat ik weer aan mijn rolls royce was, maar tegen dat ik thuiskwam was de pijn al weer grotendeels weg. Vanmorgen is het helaas anders...

Ik heb eens naar het weerbericht gekeken, en alles is stabiel: het blijft regenen, er zit wel wat variatie in, lichte regen afgewisseld met stortbuien en tegen de avond serieuze kans op onweer met veel gedonder en gebliksem...Mijn zus zal weer met dichtgeknepen billen in bed liggen vannacht, als het aan de kust ook zo'n goed weer is...

Haar TV is nog altijd niet hersteld, ze kijk nog steeds naar een vervang-tv...Ze kreeg haren tv al eens terug als zijnde hersteld, maar er was alleen beeld en geen klank. In sommige huishoudens komt dat regelmatig voor...zelfs zonder tv...en zonder blikseminslag...alhoewel...

Opa heeft vandaag al weer zware werken mogen doen! Gwendolyn en Kimeberly kwamen hier toe met een plastic doosje met daar in enkele wandelende takken. Opa en oma hebben dan gans het huis afgezocht of er nog ergens een oud aquariumpje stond... Dat moest dan natuurlijk eerst gewassen worden, dan wat zand er in, een dakje maken met hor (jaloezie in 't schoon vlams) een klein flesje om wat water in te doen, en in de regen enkele ligustertakjes gaan halen. Straks als het goed weer wordt (???) nog enkele braamtakjes en wat klimop, en de wandelende takken hebben een aards paradijs...maar met duiveltjes er bij ! Beide meisjes willen die beestjes voortdurend in de hand nemen, en we moeten hen voortdurend bezweren (de juiste terminologie bij duiveltjes) dat ze die beesten moeten gerust laten !

Nu zitten ze alle vijf seconden te vragen of het nog regent, zodat we die braambladeren en klimop kunnen halen... Ik leef terug in de tijd, toen Koen ook met dergelijke beesten thuiskwam... Er heeft hier in huis al wat rondgekropen, gevlogen en gelopen ! Veerle zaagt omdat de kinderen altijd voort vriendjes mee binnen brengen...Ik heb haar gevraagd om eens haar hand op haar hoofd te leggen, en eens te kijken wie er onder stond. Het was hier de "Zoeten Toeval", er zaten hier altijd hele hopen kinderen. En dat was zo zolang ze schoolgaand waren, nadien, toen ze gingen werken verminderde dat stillekens. Maar ja, ze hadden het van geen vreemden... Ik herinner mij dat ons moeder eens oliebollen bakte voor gans de Chiro -meer dan 100 kinderen- ze kwamen per ploeg, en zaten dan per twee op de trap, tot aan de zolder, en de potten met oliebollen gingen voortdurend de trap op en af... Suzanne hielp bakken, en ons vader was gevlucht naar de cinema... Hij had wel eerst gevraagd of ons moeder zot was??? Blijkbaar is dat op een of andere manier te zien aan ons huis ook, ik herinner mij, Bart en Veerle waren nog niet getrouwd, we gingen 's avond naar ons bed, toen er een voorzichtig belletje klonk... Wie was er daar nog, op dat late uur ???
Er stond een jong meisje, in uniform van een jeugdbeweging, aan de deur..."Meneer, zou ik aub eens naar het toilet mogen gaan aub???" Wat zeg je dan? Ja, natuurlijk...maar er kwam niet één plassertje binnen, maar wel twintig ! Ze waren bezig aan een dropping... Het gekakel en gegichel in mijn gang heeft wel een tijdje geduurd, en de "chasse" van 't WC bleef maar stromen...Het moet dus wel aan iets te zien zijn...maar ik weet niet wat.
Nu zijn onze kinderen weg, en den "toeval" is ook weg, de kleinkinderen hebben hier in de omgeving geen vriendjes/vriendinnetjes, dus de bel rinkelt niet meer zo vaak. Jammer ...
Tot de volgende ?

feest

Gisterenavond zijn we naar het "pensionneringsfeest" van mijn collega Roger geweest. Een beetje tot mijn verbijstering was het niet een feestje, maar een feest met wel 100 man, min of meer... Ik was blij er heel wat collega's te zien die ik al heel lang niet meer zag...Maar ik miste Jef en Rik...die liggen mij om diverse redenen wel wat nader, Rik is nu in mijn plaats gekomen, en Jef was zowat altijd mijn beste vriend onder de collega's (en nog altijd- We zaten in aanpalende gewesten, karakterieel liggen we elkaar, en we verloren beiden veel te vroeg een zoon...)

Ik heb het er redelijk lang uit gehouden, tot zowat 11.30 uur... Dan begon de pijn te erg op te spelen, en wist ik dat ik naar huis moest, want ik moest ook nog een dik half uur rijden. Thuis direct de beddebak in, en na een kwartier zoeken naar een min of meer comfortabele houding eindelijk rust.

Het eten was er lekker, een goede barbecue, met als eerste gerecht een heerlijke vis-spies, daarna veel te veel vlees. Ik heb er nog wat van gegeten, maar Anny had met de vis al meer dan genoeg. (Ik eigenlijk ook, maar één keer zondigen zal wel geen kwaad kunnen zeker?) Weet je wie we daar allemaal misten? Onze vriend Honoré en zijn Laurette. Ik had gehoopt dat ze reeds zo ver hersteld zou zijn dat ze er beiden bij konden zijn, maar blijkbaar nog niet... Ik ga straks eens een mailtje doen om wat meer te horen over haar toestand. Zij is dus een van de slachtoffers van de hittegolf die we kenden in juli... Gek hé, ik had daar deugd van, en Laurette werd er ziek door...Je ziet maar hé.

Hopelijk herstelt ze volledig, en kunnen wij weer gezellig bijeen zitten in Spa, op de uitstap van de bende der gepensionneerden...Voor de eerste keer komt Roger en Anny daar dus ook. (of is dat een Annie ?). De groep "oudjes" neemt alsmaar uitbreiding...

Ik weet nog niet zeker of we vandaag gaan rommelmarkten, ik ben nog niet echt zo als het hoort, we zien wel hoe ik me voel vanmiddag...

Ik ga nu rustig wat uitrusten en hopen dat het toch nog lukt.
Allee, tot morgen?

Bloggen in soorten...

Laatst kreeg ik van een internetvriendin (geen slechte gedachten, ook een rugpatiënt) een adres van een blog door. Het was heel mooi, net zoals de blog van een kennis van Honoré, maar het is niet mijn idee van een blog. Wat die mensen doen is meer wat ik zie als een prachtige website. Voor mij is een blog een regelmatige kijk op de dinges van het leven...Zoiets als de blog van Jos Ghijsen, dus zoiets als zijn dagelijks krantenbijdrage van vroeger. Niet copiërend, maar mijn eigen versie, mijn kijk, mijn opinie, mijn ervaringen en soms een keer mijn gal...
Ooit vertelde een trouwe lezer (den diene van de courgetten om hem niet te noemen) mij dat hij soms het gevoel had dat hij een beetje een voyeur was, die bij mij binnen keek. En ja, ergens zit dat element er ook in, ik zet op die manier inderdaad mezelf en soms bekenden een beetje "op straat", maar weet wel dat het veelal wat overtrokken wordt, en dat het veelal de bedoeling is wat humor te brengen. Als ik over mijn buur zijn snurken spreek, dan is dat echt niet zooo erg als ik het hier soms schilder, en wat ik soms over mijn zussen zeg is ook niet altijd zooo letterlijk te interpreteren...het moet leuk overkomen, ik schrijf hier geen aanklachten, ik zever er zo maar wat op los...en ja mijn buur snurkt, en ja mijn oudste zus klikte altijd tegen ons moeder als ik mijn nek niet gewassen had, maar de coloriet van het verhaal, dat breng ik aan, met brede zware streken...Je kunt dus inderdaad wel binnenkijken, maar vergeet niet de verf heel wat te verbleken...Alleen over de grootte van de vissen en mijn pijn lieg ik niet, anders lieg ik eigenlijk ook niet, maar veelal schep ik dan met een groooote lepel.
Ik zet dat hier opdat ik toch niet zou veroorzaken dat er mensen zijn die slecht denken over al wie geprikt wordt door de punt van mijn pen...Kijk, ik schrijf alleen over mensen die ik echt mag, voor wie ik niet mag heb ik ook geen interesse, en dus schrijf ik er ook niet over. Dus al wie de prik van mijn pen voelt of voelde...

Vanmorgen was ik op de rommelmarkt in de stationstraat te Oudenaarde. De eerste drie jaar van mijn "carrière" in Oudenaarde woonde ik daar. Het huis bestaat niet meer, dat is nu een parking van de O'Cool. Maar toch keken we vandaag niet alleen naar de markt, niet alleen naar de mensen op de markt, maar ook, vol verbijstering naar al wat veranderd is in onze oude straat. Heel wat neringdoenders zijn verdwenen, heel wat huizen staan leeg, zijn verbouwd, zijn veranderd van bestemming, en noem maar op... De wereld verandert terwijl je er op staat te kijken.
Jacqueline van Jacky kwam ons tegen, en natuurlijk moesten we eens binnen, iets drinken, en wat babbelen. Het beeldje dat zij kochten te Kornelis Horebeeste stond er op de dressoir, en aan de muur hing mijn pyrografie van het verdwenen zakstraatje met zicht op de toren van Walburga. We hoorden wat nieuwtjes van buren van vroeger en stelden vast dat we inderdaad oud worden...Kinderen en zelfs kleinkinderen van wie daar dan woonde, passeerden de revue, en er waren er ook een deel die niet meer konden passeren, omdat bleek dat ze al gestorven waren... Gek, ik vraag me af wat we zouden vaststellen als we naar de wijk teruggingen waar we onze kindertijd doorbrachten...We weten dat ons "thuis" er in beide gevallen nog staat, maar we kennen de bewoners niet. En wellicht kennen we zelfs de huizen er rond niet meer, of amper...
Het zal wel normaal zijn, dat hoe ouder je word, hoe meer je geconfronteerd word met je verleden. Nu ja, dat verleden wordt ook alsmaar groter en groter (gelukkig maar !)...
Een tijdje terug zagen we op de rommelmarkt een sierschaal staan, die dezelfde of ongeveer dezelfde was als die, die we ooit kregen als huwelijksgeschenk van Maurits Galle...De schaal is bij ons al lang geleden gesneuveld...Als je kinderen hebt gebeurt dat nogal eens...Maar we dachten door het zien van die schaal weer eens aan Maurits...Het was al een hele tijd dat ik zelfs niet eens meer aan hem dacht, en toch heb ik veel aan hem te danken...
Dat is wellicht ook de reden dat ik zoveel souvenirs heb, en dat sommige mensen zeggen (of stilletjes denken) dat er zoveel "brol" staat en hangt...Heel wat van die zaken zijn meer dan het voorwerp zelf... Ik heb al eens gezegd dat voor mij de ergste ramp die je aan je thuis kan treffen een brand is...voor al die zaken, al die herinneringen die je niet meer kunt vervangen. Heb je al eens stil gestaan bij die oude mens die naar het bejaardentehuis gaat, en die een keuze moet maken welke souvenirs hij mag meenemen? Welke souvenirs hij moet laten liggen... Erg moet dat zijn.
Het is niet dat huis, het is het leven achter je die geconcentreerd in die ruimte ligt...
Allee, weer een beetje in mijn "nakie" staand voor u, lieve lezer(es)...tot de volgende ?

mooi

De wereld is mooi vandaag ! Alles is afgespoeld met vele emmers water. Omdat ze hierboven wellicht nog geen TV hebben, kennen ze natuurlijk nog niet al de practische hulpmiddeltjes zoals Mr Propre en dergelijke, waarbij je met veel minder water toekomt, hebben ze ook nog nooit van milieuzorg gehoord en smossen ze volop met water die op andere plaatsen een bijna onbetaalbaar goedje is, en zwemmen wij hier nu van onze zetel naar de salontafel om onze afstandsbediening te nemen en te kijken naar de wateroverlast in de rest van ons landje...Zo'n klein landje en zoveel water...niet te geloven !

We stevenen weer recht op een rekord af, na de warmste, zonnigste, droogste en leukste maand juli sinds de waarnemingen, krijgen we nu de natste, somberste, koudste en naargeestigste maand augustus...en dat vlak na elkaar, wat wellicht weer een rekord op zich is...

Sommigen denken dat er sprake is van een fundamentele weersverandering. Ze zijn mis ! Het is alleen de vroegere weermaker die op pensioen is, en we zitten nu met een nieuwe, een moderne. Een die geweldig geniet van wat de huidige filmmakers ons nu voorschotelen...Hij probeert op welke plaats hij nu "The Perfect Storm" het best kan laten doorgaan, met de meest spectaculaire effecten. Hij maakt het warmer op de polen, zodat grote ijsblokken loskomen en afdrijven op de oceaan...Dan stuurt hij in die streek ondoorzichtige mist, en zit wanhopig te wachten op een nieuwe "Titanic". Vorige jaar deed hij eens dunnetjes die film over de tornadojagers over, en speelde hij het klaar de grootste zeebeving gevolgd door de geweldigste overstromingen te ensceneren op een werkelijke bestaande plaats...en kijk maar, hij doet voort, op alle fronten tegelijk...Niet normaal? Sukkelaar, het is gewoon de moderne tijd, da's al.

De oude weermaker moest alles manueel organiseren, moest er met zijn gedachte bij blijven, en het was al een serieuze prestatie als hij twee fenomenen kon laten gebeuren op hetzelfde ogenblik. De nieuwe echter is grootgebracht in de tijd van de computer, toen hij de job kreeg, ging hij naar de Aldi en kocht met zijn eertste spaarcenten de modernste computer en ging aan het werk... Je kunt niet ontkennen dat die goedkopere computers wel héél degelijk presteren hé ? Maar help mij nu toch maar zoeken naar de electriciteitskabel die naar de hemel loopt, dan kunnen we die saboteren, en krijgen we wellicht weer heerlijk ouderwets weer in een heerlijk trage cyclus, heel voorspelbaar en heel gewoon... Als jij iets weet, verwittig ons dan, en laat ons gezamelijk de boel naar de kl. helpen.

Waar is de tijd dat God nog die oude wijze man met de lange grijze baard was...nu zit daar een yuppie op het klavier van een pc te tokkelen dat het niet mooi meer is.

Help ! Help !

post scriptum

Ik was vergeten te melden dat ik dinsdag, tijdens het vissen ook nog een ijsvogel zag...Ook dat was jàààren geleden !
daaag

2006 -Jaar van de vogels

Neen, ik heb géén nieuwe (g)astronomische dierenriem geschapen...Ik heb gewoon dit jaar al heel wat ongewone vogels gezien.
In het voorjaar kregen we bezoek van jonge heggemussen die bleven fladderen voor ons raam, wellicht om een bezoekje te brengen aan onze kanaries...
Iets korter geleden vond een reiger het plezant om op een struikje van nog geen twee meter hoog, midden in mijn achtertuin te landen. Hij zakte bijna door de struik. Daar hij nogal dicht zat bij mijn vijver heb ik hem roepende en armenwiekend verjaagd.
Heel kort geleden was er een valkje (of een ander merk roofvogel - die ken ik niet zo goed van buiten) die minuten lang probeerde door het glas van mijn raam te vliegen, wellicht ook naar de kanarie, maar wellicht met heel wat minder vredelievende bedoelingen dan de heggemussen.
And the top of the Bill ! Gisterenavond, kwam ik iets voor 19 uur van tanteke, toen we plots heel hoog gekke vogels zagen vliegen (3 of 6 we zagen er twee keer 3 - maar wellicht twee keer dezelfde ?) Anny dacht reigers, ik zei neen, reigers vliegen niet met gestrekte hals, misschien ganzen of zwanen??? We reden langzaam door toen ze plots amper 50 meter voor ons landden op het dak van een huis...Ooievaars, we geloofden ons ogen niet !!

Sjonge, sjonge, zou dat mens die daar woonde nu in verwachting zijn?

tussen haakjes, met mijne moteur is alles ok, dank u !
tot de volgende