Image via WikipediaVanmorgen zouden we naar de rommelmarkt gaan te Geraardsbergen, en ondertussen boodschappen doen... Maar toen we Brakel wilden binnenrijden, konden we niet door: overstroming.Achter de afsluiting met het verkeersbord zagen we een zee van water, en huizen die tot de knieën in het water staan... (De knieën van de eigenaars, niet van de huizen !!!)
We moesten rondrijden, aan café de jager in, door de straat vol zandzakjes aan ieder deur en ieder keldergat. (Vannacht zou ook daar de boel ondergelopen zijn ... Hoorden we nadien in de winkel vertellen. ) In Michelbeke zou het water nog heel wat hoger staan vertelde ons een winkelbediende. Hij was met lieslaarzen aan naar zijn werk gebaggerd.
We hebben wat noodzakelijke boodschappen gedaan, en zijn dan maar weer huiswaarts gereden, langs de omleidingen ...
En dan denk ik aan Louise... Zij woont daar in dat stuk waar we niet door mochten/konden... Louise is de weduwe van Hubert, een goede vriend, en is ook al een heel end in de tachtig... Wordt je dan 's nachts wakker gebeld van de brandweer, die je helpen met wat zandzakjes, en dan sta je daar, angstig te kijken naar het stijgende water... Ieder beetje haastig opnemend met een dweil of vuilblik, de trekker in aanslag, angstig achteruit loerend, of het water niet langs het afvoerputje naar binnen stroomt... En als het dat wel doet, dan is het dweilen met de kraan open.
Niet alleen loopt je huis vol water, maar vooral, het is geen proper water , het is smurrie, vuil en stinkend goor...
In het naar huis rijden, reden wij niet meer op de baan, maar door een bergbeek... En wellicht konden de eigenaars van de huizen op de hellingen niet meer uit hun woning, als hun oprit niet uit beton, asfalt of sterke bevloering bestond, want heel de weg lag vol met rode of gele steentjes uit de gravel van de opritten weggespoeld. Op één plaats bruiste en kolkte het zo erg, dat je bijna zeker wist dat daar niet langer de oprit lag, maar een gracht...
Watersnood... Het mag gek klinken, maar ik dacht het woord op de melodie van Waterloo van Abba. Net of het is niet erg.
Stel je maar eens voor dat je daar heel de nacht oeverloos staat te vechten om het water zo veel als mogelijk buiten je huis te houden! Stel je voor dat je een van je huisgenoten hebt die ziek is, en warmte nodig heeft, en de kelder loopt vol, waar ook de brander van de verwarming staat... denk je eens in...
Denk je eens in dat je landbouwer bent, en dat je varkensstallen onder lopen, dat je met tientallen, honderdtallen biggen zit...
Wellicht staat ook de kinderboerderij nu onder water.. net als zo veel anderen...
In de winkel hoorde je niets anders dan praten over het water... Maar uiteindelijk zijn dat de mensen die NIET getroffen zijn, want de anderen, die zijn nog aan het werk ,aan het opkuisen en zo meer...
Ik ben blij dat we hier boven op de berg zitten, ook al is het niet helemaal op de top, en stroomt het water van het hogerliggende deel hier ook over mijn hof en oprit... Ik mag er niet aan denken dat we hier met ons beiden zouden moeten staan scheppen en dweilen en...
Ik heb diep medelijden met de getroffenen.
Het moet verschrikkelijk zijn...
En denk jij dan ook aan Pakistan? Daar moesten ze verdorie zwemmen !!!
tot de volgende ?
