hoest, hoester, hoestst...

Image by The U.S. Army via Flickr

't komt los! Mijn hoestbuien zijn niet meer om bij te kreperen, nogal vlug komt de verlossing, dus, 't komt los... 't Is zoals onze oude huisdokter in Oostende wist te zeggen: als je een valling hebt dan geneest dat in één week, ga je naar de dokter, dan ben je er in 8 dagen vanaf... Ofte, er is geen echt geneesmiddel voor, uithoesten, uitsnotteren en je door en door ellendig voelen en 't gaat vanzelf voorbij...

Vind je het ook zo gek dat er nog steeds geen geneesmiddel is voor vallingen? En wat nog gekker is: er liggen massa's medicamenten bij de apotheker, allemaal tegen de vallingen, allemaal om het wat draaglijker te maken, niets om echt te genezen... De meest voorkomende ziekte van de mensheid is blijkbaar niet erg genoeg om er eens echt iets voor te zoeken. Of...het is het symbool bij uitstek, dat we met al ons verstand, eigenlijk nog nergens staan. We kunnen zelfs geen simpele valling genezen...djudedju

Maar hopelijk is dat het laatste wat ik over dat ambetante ding moet schrijven! Hopelijk ben ik er nu inderdaad bijna vanaf. Het is al drie dagen dat ik mijn dagelijkse kwartier turnen niet meer aandurf, uit schrik aan het hoesten te slaan, een rode kop te krijgen, me ellendig en uitgeput te voelen van dat stomme gehoest. Gek dat dit zo uitputtend is, gewoon doordat je alleen wilt uithoesten, en de kans niet meer hebt om tijdig en ruim adem in te halen.

Het vriest. Het is koud, en de lucht is wolkenloos, maar helemaal niet zuiver. De poepelieren die ik van hieruit haarscherp zou moeten kunnen zien, zijn als verdoezelt. Het is geen mist, het is geen nevel, het is wellicht al dat vuil en stof in onze lucht die nu de einder omfloerst. Normaal moet vorstweer gezond weer zijn, maar zo ziet het er nu niet naar uit.

En dat brengt ons op het klimaat...Nee, ik ga niet praten over de klimaatconferentie... Ik ga zelfs niet in op de redenen van de opwarming (ik acht me niet in staat dat te beoordelen, en wat ik er over lees en leer overtuigt mij niet in een of andere richting) maar het is wel duidelijk dat het klimaat aan het veranderen is. Of het nu onze schuld is, of een natuurlijk verschijnsel laat ik in het midden, of het goed is of kwaad, we zullen het mettertijd wel gewaarworden... Maar persoonlijk zou ik veel meer hebben van een nieuwe ijstijd, dan van een opwarming. Of misschien correcter, iedere verandering bezorgt mij wat schrik, het een wat meer dan het andere, maar we hebben liefst dat alles blijft zoals we het kennen...

Ik voel me dan ook niet echt aangesproken door die klimaatconferentie...Ik zou veel liever zien dat men een milieuconferentie hield...Maar blijkbaar liggen die begrippen tamelijk dicht bij elkaar. Tamelijk, want je hoort geen syllabe over de misbruiken van insecticides, geen jota over zware metalen en ga zo maar door. Het beperkt zich tot hoofdzakelijk één vorm van vervuiling, de CO2... Nu, het is een begin. En het klimaat is de hefboom om heel de wereld wakker te schudden. Dat is het uiteindelijke winstpunt.

Maar mag ik eens een domme vraag stellen? Hoeveel CO2 brengt een oorlog ons bij ? Neem nu Irak en Afghanistan... die vliegtuigen, die bommen en granaten en compagnie... hoelang kan ik mijn centrale verwarming laten werken om een equivalent aan CO2 te veroorzaken? En nog tijdens de conferentie zien ze aan de hemel een eigenaardig licht... een mislukte rakettentest van Rusland ... CO2 ??????????????????????????????

Ik weet wel dat deze houding, deze opmerkingen niets bij brengen aan de strijd tegen CO2, maar het zijn juist diezelfde machthebbers die nu deze conferentie maken. Of luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden. Denken ze nu echt dat ze op die manier overtuigend zijn?
Alexander de Grote zei al: Eis van jezelf wat je eist van anderen... Maar ja, die is allang dood.

Bovendien helpt het geen zier om te kneuten over de loze woorden en het ijdele gepraat van de machthebbers... Het enige wat ons kan helpen is zelf proberen er iets aan te doen. En denk niet dat dit maar heel kleine beetjes zijn, een heleboel kleine beetjes, dat is een verdomd grote hoop! Je weet wel van die Hoop die doet leven...letterlijk in dit geval. En we kunnen heel wat, niet voor een piepkleine afstand de auto gebruiken, kijken naar de verpakking van de eetwaren die we kopen, ons afval zo goed mogelijk sorteren... en ga zo maar door, er is zo veel waar we kunnen op letten, met zo heel weinig inspanning. En al die kleine beetjes vormen onze Hoop...

tot de volgende ?