Image via WikipediaHeb je de foto van de Nederlandse pedofiel bekeken? Om het op zijn Vlaams te zeggen: "Je zou hem ons Heer geven zonder biechten"...
Socrates was fier dat hij nooit de knapenliefde had bedreven.
Die laatste zin wordt nog al eens uitgelegd als zou dat een bewijs vormen dat homofilie normaal was in het oude Griekenland.
Dat is niet wat ik lees.
Knapen zijn geen mannen, in onze taal is een knaap een jongen die van kind naar man aan het evolueren is, een puber met andere woorden.
Sex met minderjarigen is ... pedofilie?
Wat zou iemand bezielen die pedofilie bedrijft?
Ik probeer me tevergeefs in de plaats te stellen van een pedofiel. Ik kan me niet voorstellen wat daar leuk aan zou zijn. Buiten misschien één aspect, een aspect die ik hier reeds meerdere malen naar voor bracht, namelijk macht, of liever machtswellust.
Het is immers duidelijk zo dat je dan machtiger bent dan je slachtoffer, een kind in casu.
En ik kom steeds meer tot overtuiging dat er maar één vorm van kwaad is in deze wereld: machtswellust.
Kijk maar eens goed, bij alle vormen van kwaad kun je dit aspect herkennen.
Ergens wil de mens altijd een beetje heersen, is het niet over andere mensen, dan is het over dieren of over kennis of wat dan ook. Ook de drang naar bezit is te herleiden tot een vorm van sterker zijn dan de anderen, meer macht kunnen uitoefenen.
Pedofilie hoort ergens ook in dit rijtje thuis.
Maar het zou ook iets anders kunnen zijn...
Ik wil hier geen nieuwe polemiek ontketenen, maar gewoon de vraag stellen...
Men heeft ontdekt dat bij bepaalde vormen van misdaad er iets afwijkends is te zien in de wijze waarop de hersenen werken. Men heeft vastgesteld dat bepaalde voedingsstoffen invloed hebben op het gedrag en op de misdadigheid. Men heeft vastgesteld dat suiker ruzies kan voorkomen of op zijn minst kan beperken (het spreekwoord: "Wees nu eens zoet" lijkt plots geen toevalstreffer meer!).
Men heeft vastgesteld dat homofilie (en lesbische neigingen)ook al is vast te stellen in iets lichamelijks (ik ben vergeten of het nu in de DNA of in de hersenen was...)
Stel dat pedofilie ook lichamelijk is vast te stellen...
wat dan ?
Ik heb er geen moeite mee om homofilie te aanvaarden binnen het maatschappelijk bestel, maar ik kan het niet echt zien als "de norm"... Er blijft iets aan wat niet natuurlijk is, in de zin dat in de natuur de voortplanting steeds het primordiale doel blijft, wat we er ook van denken, wat we er ook mee doen. Daarmee stel ik dat ik homofilie aanvaard als samenlevingsvorm, maar niet als de gewone gang van zaken. Toch lijkt het er steeds meer op dat ook bij dieren deze vorm van sex bestaat en beoefend wordt. Alleen lijkt het me dat het bij dieren veeleer een spel, een tijdspassering, een oefening of wat dan ook is, een tijdelijk iets, want het echte doel blijft de voortplanting. Dat lijkt bij de mens anders. Dus, ook al erkent men de neigingen in heel de natuur, de "instelling" is alleen des mensen...
Waar ik naar toe wil, is dat het blijkbaar niet zo evident is voor de mens om een duidelijke eenvormige grens te trekken...
Stel dat we nog een stap verder geraken in het onderzoek van de misdaad, en steeds meer tot het besluit komen dat misdaad op een of andere manier het gevolg is van de voeding en/of van bepaalde knopen in de hersencellen, is het dan plots geen misdaad meer maar een afwijking? Of... zoals bij homofilie, gewoon een andere vorm van samenleven?
Nee, ik wil hier geen debat over, nee, ik druk hiermee geen opinie uit, ik stel alleen vragen, getroffen door de gelijkenissen.
Want, stel dat al die zaken terug te brengen zijn tot lichamelijke variëteiten... Waar en hoe leg je dan de grens?
Ik ga nog een stapje verder.
We herinneren ons de geschiedenis van de Jodenvervolging... En ik denk echt niet alleen aan Nazi-Duitsland, ik denk aan heel de geschiedenis van het Europese volk!!
Daar hebben we mensen vervolgd omdat ze een ander geloof beleden, omdat ze anders leefden.
Gaan we in de toekomst mensen vervolgen, uitbannen, isoleren omdat ze lichamelijk enigszins afwijken en daardoor pedofiele, misdadige, ? homofiele? neigingen hebben?
Of gaan we een stap terug, en tot de slotsom komen, dat, ook al is er een lichamelijke neiging tot, het de mens zelf is die de beslissing neemt tot het begaan van een misdaad...?
Want daar ligt ergens de keuze.
Niet makkelijk hé ?
Ik ga nog een stapje verder...
Kun je een mens veroordelen tot uitbanning, isolatie omdat blijkt dat er ergens in zijn hersenen een knooppunt anders ligt, wat de kans sterk vergroot dat hij misdadig wordt?
Om het netjes te zeggen: preventief optreden tegen de misdaad.
Zeg nu niet: "Nu ga je te ver !"
Ik ken legio mensen die hele kudden mensen bij voorbaat veroordelen omdat hun huidskleur enigszins afwijkt van de onze...
Weet je, ergens ben ik blij dat we met de "weten"-schap nog niet zo ver staan dat die keuze zich opdringt, want ik heb schrik van wat dan zal gebeuren.
Een nieuwe vorm van eugenetica lijkt plots heel dicht bij...
Soms heb ik schrik van de wereld waarin mijn kleinkinderen en achterkleinkinderen zullen terecht komen...
tot de volgende ?