Image via WikipediaGelovigen gedenken vandaag het feit dat de H. Geest nederdaalde over de leerlingen van Kristus... Die meteen vervuld waren van verstand...Laat ons bidden dat die Geest nog eens komt, hier in ons eigen Belgiekske, op de hoofden van de politici...
Maar ik vrees dat de Geest er ook geen doen aan ziet...
Maar allee, op Sinksen geen gezaag ! Aan allen wens ik een zalige feestdag toe ! En voor wie gelovig is, moge de Geest over ons allen nederdalen en ons begiftigen met een tikkeltje gezond verstand...
Och ja, ook aan alle collegae een hartelijk proficiat ! Nee, ik heb het niet over mijn werk, maar over de vaders...
Niet voor het feit dat ze vader geworden zijn, maar voor het feit dat ze hun best doen om hun kinderen goed op te voeden... enfin, de meesten toch...
Vaderdag, ook al een van die feestdagen die wellicht alleen uit commercieel oogpunt telkenjare weer op alle winkelramen aangekondigd worden... Niet dat ik het de vaders niet gun, maar moet dat gevierd worden??? Het is maar een heel gewoon iets, iets wat je in heel de natuur ziet, en bij heel wat diersoorten heeft de vader na de daad helemaal niets meer van doen met de opvoeding. Blijkbaar kan het dus ook zonder ??? Ik wil maar zeggen, we moeten ons zelf niet zo hoog inschatten, we zijn maar een klein stukje in het geheel.
Maar vandaag gaan we toch eens iets speciaals doen, niet omwille van vaderdag, maar zo maar, gewoon omdat we eens willen genieten, gewoon een keer gek doen... We gaan naar Bonsecours naar de rommelmarkt, en nadien gaan we eens eten, als het lukt bij de Algerijn (of welke Maghreb nationaliteit de man ook heeft), een lekker couscous gaan eten... En niet zo maar, nee couscous royale, een koningsmaal (?)...
In de laatste weken heb ik voor het eerst granaatappels gegeten. Ik kende de vrucht wel, maar at het nog nooit. Nu heb ik dat ook eens geproefd, en laat me toe het te zeggen, ik vind het heerlijk. De basis van Grenadine is veel beter dan zijn limonade. Er liggen regelmatig in de winkel vruchten die ik zelfs niet ken, laat staan dat ik ze al proefde... En nu en dan sta ik daar dan voor, te dromen, hoe zouden die dingen smaken???
Heb je dat ook ?
En nu en dan koopt ik, heel wantrouwig, één stuk van dat vreemde dinges... en heel wat van die dingen worden dan wel eens terug gekocht, maar nog veel meer nooit meer... Smaken, dat is immers iets wat je in je jeugd moet leren... Je moet de dingen leren eten, en op mijn leeftijd sta ik nog wel open voor het proeven, maar ik investeer niet meer in leren eten...
Maar iedere keer weer ben ik verwonderd over al dat nieuwe, dat helemaal niet nieuw is, maar hier eigenlijk niet thuishoort. Het nieuwe is dat het nu ook hier te koop is. De wereld is klein geworden, en al de vruchten van heel de wereld lijken hier naar toe te komen, naar het rijke westen, die het zich kan permitteren veel geld uit te geven voor het nutten van vreemde dingen, veelal niet omdat ze het lekker vinden, maar vooral omdat het duur, exotisch, vreemd is... En iedere keer weer sta ik dan met die vrucht in mijn handen, verbaasd over de prijs, en me afvragend wat de boer van ginder ver weg maar kreeg voor zijn werk, en hoeveel van de kostprijs eigenlijk vervoerskosten zijn... en welke vervuiling die vrucht heeft veroorzaakt voor hij op je bord ligt...
We zijn eigenlijk verwend dat het niet mooi meer is, en we vinden alles zo normaal, zo vanzelfsprekend, ons niets meer afvragend, zonder verwondering door een wondere wereld stappend...
't Zal wel aan mij liggen zeker, en aan mijn domme bedenkingen en domme vragen???
He jij ook al eens gedacht aan die vluchteling, die uit een of ander ver hongerland hier terecht komt, en voor de eerste keer in een groot warenhuis rondloopt... Bergen eten ziet liggen, massa's kleren, schoenen en een heleboel dingen waarvan hij niet eens weet waarvoor het dient...
wij zijn gek...
tot de volgende ?
