Only the lonely...

 Binnen een paar weken is het 1.5 jaar dat Anny overleden is... en onze Koen is al meer dan 20 jaar dood.

Dood.

Wat is dat eigenlijk ? Ben je gelovig ? Dan is het antwoord voor u wellicht heel anders dan voor de ongelovige. En ben je gelovig, dan is het antwoord veelal ook nog eens verschillend naargelang je geloof.

Ben je niet gelovig, dan is er voor jou niets meer. Dood is weg, is uit, is ... Wat is niets meer ? Uw verdriet zal wellicht even groot zijn, of misschien zelfs groter dan bij de gelovige, die zich nog ergens aan kan optrekken...

Maar het moet al iemand zijn met een heel sterk geloof om niet te twijfelen aan dat alles. Eigenlijk zit het al besloten in het woord "geloof"... Het is geen weten, het is "maar" geloven.

Toch ken ik wel enkele mensen die echt lijken te geloven, grenzend aan zekerheid, grenzend aan weten. Of die zichzelf zo erg weten te overtuigen dat het een vorm van weten wordt.

Misschien moeten we de zaak eens bekijken vanuit de andere richting... Wat is leven ?

Ook dat is geen simpele vraag.

Een boom leeft, en als hij omgezaagd is, dan is hij dood. Maak je er een meubel van, dan hoor je, zie je dat het hout "leeft", of "werkt"... Blijkbaar gaan we er op dat moment onbewust van uit dat leven beweging is. Er zit beweging in het meubel omdat het hout uitzet, krimpt, kromtrekt... En toch weten wij dat de boom "dood" is.

Ik heb het gevoel dat we daar ergens botsen op de grens tussen gevoel en weten, tussen kennis en ervaren, tussen weten en ... geloven?

Ik ben al zowat gans mijn leven op zoek naar een sluitend antwoord, naar het verleggen van geloven naar weten. Dat antwoord is er wellicht niet. Ik vind me persoonlijk nogal terug in de benadering die de Theosofie me biedt. Proberen terug te gaan naar de oer-godsdienst om zo tot een antwoord te komen, die me een héél ander antwoord biedt dan de huidige religies.

Het heeft ook geen "kerk", geen instelling, geen machtsinstelling... Want ook dat is één van de redenen van mijn twijfelen. We zien momenteel veel te goed hoe een religie de macht kan grijpen, een tirannie kan worden, maar als we eerlijk zijn, dan vinden we die machtspositionering en het verdedigen van die positie in de maatschappij in zowat iedere religie terug. Kijk maar in de geschiedenis hoe vaak religie aan de basis (of mede aan de basis) ligt van oorlogen, onderdrukking en alle kwaad van de wereld... Eigenlijk is of zou dat contradictorisch moeten zijn hé?

Wat is leven?

Wie al lang mijn blogs leest, weet dat ik al heel lang vol verwondering blijf kijken naar het atoom. En met nog meer verwondering vaststel dat die structuur zich telkens herhaalt. Als we ons zonnestelsel miljarden keren verkleinen, dan hebben we iets wat er net zo uitziet als een atoom. Zelfs meteoren, en zwervende rotsblokken blijken nu terug te vinden op atomair niveau.

Als leven bewegen is, dan leeft het atoom. Daar zit beweging in.

Als de atoom het leven is, dan is er geen dood, en is de dood alleen een -(tijdelijk ?)- veranderen van structuur, van samenstelling , van toestand. 

In de theosofie vind je, een beetje uitgebreider en complexer, dit idee terug, en daaruit stellen zij ook de reïncarnatie vast. Iets waar ik steeds meer in geloof. Je moet echt eens gaan zien naar "vaststellingen" van gereïncarneerden...  Je weet niet wat je ziet.

En dan, dan is er geen dood, alleen een tijdelijke toestand. 

Er komt meer bij kijken, maar dan moet je maar zelf eens gaan grasduinen  (googelen) in Theosofie. Misschien voel jij je daar ook iets meer in thuis, en iets vrediger dan nu.

Ik ben niet The Lonely, ik dwaal in een wereld vol leven, ondanks corona !