Er ligt al wat sneeuw op de struiken en op de aarde, maar op de wegen nog niets te zien. Als het echter blijft sneeuwen, dan zullen de wegen ook wel besneeuwd raken... (En glad !)
Deze voormiddag komt de veearts om de tweede reeks vaccinaties te geven aan Tommy. Stilaan begint hij wat properder te worden, maar nu met regenweer zal het weer oppassen zijn, want hij loopt niet graag in de regen (wie wel ?)... Het vergt wel wat tijd om zo'n puppy proper te krijgen, en een Jack Russel is een koppig beestje ! Heel dominant !
De verhouding met de kat is hilarisch, maar soms ambetant. Tommy wil altijd gaan vechten (spelen), maar de kat wil dat niet altijd. Dus probeer je de kat wat rust te bezorgen, maar net op het moment dat dit lijkt te lukken, verandert de kat van mening, en gaat paraderen voor de hond om hem wat op te jagen.
Ze doen elkaar geen pijn. Ik zie geen enkel krabspoor op de hond, ook al zie je de kat uithalen. Ik denk dat het allemaal schijnvertoning is, en dat de nagels netjes ingetrokken blijven. Ook de hond lijkt niet echt te gaan bijten, wel dreigen, heen en weer springen en blaffen.
Het is een extreem brave en lieve kat, soms denk ik dat hij wat te lief is voor de hond, zodat er telkens en telkens weer een country-cross is in huis, tussen kat en hond. De kat springt dan op een of ander meubel (Oei ! Pas op ! Mijn vaas..., Mijn computer !...) om te ontsnappen, en Tommy zit dan de wacht te houden tot het hem verveelt.
We gaan regelmatig wandelen, en ook dat is iets op zijn Tommy's ! De eerste vijftig meter moet je trekken om hem mee te krijgen. Dan snapt hij dat dit toch niet helpt, en loopt hij "netjes" mee. Ik zet dat netjes tussen aanhalingstekens, want ofwel trekt hij dan, ofwel gaat hij achter me om, om dan heel de tijd rechts van me te lopen, tussen mijn been en mijn wandelstok. Niet te doen.
Het moet wel zijn dat het een speciaal mooie hond is, want er zijn al auto's naast ons gestopt om hem te bekijken en te bestoefen. Ik ben iedere keer dat we iemand ontmoeten met een hond content, omdat dit een gelegenheid is om te socialiseren... Tot op heden heb ik nog niets anders ontmoet dan brave honden, die graag een andere hond ontmoeten... Maar Tommy !!!
Eerst houd hij zich wat op afstand, dan, als hij ziet dat er geen aanval volgt, gaat hij voorzichtig eens tot bij de ander, snuffelt van ver wat, een beetje dichter... geen gevaar ??? Blaffen dan maar, en zijn voorpoten plat op de grond, de poep omhoog en kwispelen. Leuk. De volgende stap zijn dan schijnuitvallen, hij springt vooruit en nog veel rapper weer achteruit, ondertussen net niet helemaal ronddraaiend, maar het is eigenlijk nog alleen zijn kop die naar de andere hond is gericht. Leuk.
De hond zit nu bij me op schoot, en de kat komt mauwen naast me, om de hond uit te nodigen tot spelen. Tommy reageert niet, het is hier warmer en rustig...
't Was wel een hele bedoening om hem te doen buiten plassen ! Die sneeuw staat hem niet aan. Het is koud aan zijn pootjes, de vlokken zweven voortdurend voor zijn ogen en zijn er niet meer als hij ernaar hapt... Nee, voor hem is dat geen ideale plasdag. Ik duw hem voortdurend weer de tuin in, tot hij van arremoe toch maar gaat plassen... dju, wat een hondenleven...
Ondertussen liggen de wegen ook wit...
't Wordt glad !
Hopelijk geen te zware ongevallen, we hebben al genoeg aan Corona...
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten