Weet je nog ???

 Kerst, Pasen dat waren vroeger in de eerste plaats Kerkelijke feestdagen. We kregen wel wat paaseieren, en kerstavond was een familiefeest (die eindigde met deelname aan de nachtmis... maar er werd ook thuis aandacht gegeven aan het religieuze gebeuren.

Maar wat me meest opvalt, en waar ik me we wat aan erger, dat is niet hoe we het nu persoonlijk benaderen - daar is iedereen immers vrij in - maar hoe het "officieel" er aan toegaat.

Vroeger waren de feestdagen van kerkelijke oorsprong ook op radio en TV, een soort zondagen, met een speciaal programma en aandacht voor het feest en de reden van het feest. 

Laat ons er nu van uit gaan dat er steeds minder actieve gelovigen zijn, dan nog is het voor iedereen een soortement zondag, een dag die niet verloopt volgens de normale dagdagelijkse gang.

Ja, ik weet het wel, je hebt niet alleen veel meer niet-gelovigen dan vroeger, en zeker heel wat minder actieve kerkleden, maar er zijn ook steeds meer anders-denkenden, en mensen die een ander geloof aanhangen.

Weet je, ik zou er niet tegen hebben dat we ook aandacht hebben voor de feesten van onze moslimbroeders en - zusters, en voor de Joden en nog wel andere ook. Ik heb helemaal niet tegen die andersdenkenden, integendeel, ik heb eerbied voor ieders overtuiging. Ik denk dat voor al wie een of andere religie aanhangt, er herkenbare basisgegevens zitten die leden van andere religies herkennen (en erkennen)... Maar ook wie geen religie aanhangt zal waarden herkennen als ook thuishorend in het gewoon mens-zijn in een samenleving.

Ik denk dus dat eerbied voor de ander en zijn of haar overtuiging dan ook alleen een teken is van diep-menselijk zijn.

Ik denk dat het triest zou zijn als we niet zouden leven met eerbied, begrip en liefde voor de medemens. (Ik denk dan dat voor dergelijke mensen de corona-regels eigenlijk heel weinig verandering brengen... Wie geen ander mens liefheeft hoeft immers niet af te leren van een hand te geven, te knuffelen, te zoenen.

Ik ben dan ook heel blij dat de huidige paus de liefde en het begrip predikt voor andersdenkenden, zowel andere religies als atheisten en zelfs nihilisten... Zo hoort het ook.

Als naastenliefde beperkt zou zijn voor een bepaalde groep dan is het geen naastenliefde meer maar niets beter dan een groep supporters van één voetbalploeg de al de anderen slecht vinden, en beschouwen als vijanden.

Maar laat ons die eerbied en liefde voor elkaar dan ook officieel tonen ! Geef op de feest dagen een zondags programma, en beperk je niet tot één religie om die feestdagen niet alleen te erkennen, maar profiteer ervan om ook de waarden die deze mensen er in leggen eens duidelijk te tonen aan iedereen.

... en laat ons groeien naar ...mens zijn met de mensen !

Chip

 

Vandaag wordt Tommy gechipt en krijgt hij de nodige inentingen, en morgen ga ik hem halen... Zijn bench staat hier al klaar, met een zacht mandje met een nog zachter kussen er in... Er liggen ook al wat speeltjes in, waaronder een bal waar je snoepjes kunt in steken, die hij dan alleen kan uithalen door de bal te doen rollen...

God, wat is alles veranderd !

Vroeger bestond er geen hondenvoer. De hond (en de kat) kregen wat van wat restte van de tafel. Ze aten heel graag hard droog brood, en als je ze koude koffie gaf, dan kregen ze mooi blinkend haar. (Ik vraag me af of dit wel klopt ??? Maar zo werd het toentertijd gedaan !)

Veel honden en katten kwamen nooit in huis, ze hadden buiten een hok, of sliepen in de schuur of in de stal. 

Ik heb ook nog trekhonden gekend, onder meer bij mijn vriend Marcel, die al zo lang overleden is, daar werd de hond dagelijks ingespannen om de triporteur, zwaar beladen met kannen melk, voort te trekken. Ze leverden dan verse melk aan huis. Niet in flessen, maar ze schepten de melk uit grote melkbidons in de klaargezette pot aan de deur.

Toen kwam de wet voor de dierbescherming, en de honden mochten niet meer gebruikt worden om te trekken. Nog geen twee weken later lag de hond dood. Het beest had die dagelijkse arbeid nodig, hij was zo opgegroeid en kreeg links en rechts op de ronde wat beetjes van de mensen (een suikerklontje was favoriet)...

Nu is een hond een luxe-dier.

Speciale voeding, jaarlijkse controle bij de dierenarts, inentingen tegen God weet wat allemaal, een warm en zachte slaapplaats en dagelijkse uitstapjes met het baasje die plastic-zakjes bij heeft om de hondenpoep op te kuisen...

Je zou die mensen van toen eens de hond van nu moeten tonen !!!

Vroeger waren meer dan 80 % van de honden van het ras muurzekers of plaspartout... Kruisingen van kruisingen. Rashonden waren zeldzaam en alleen te vinden bij rijken of voor heel specifiek werk (jacht)..

Nu zijn het bijna allemaal rashonden. 

Bovendien zijn die rassen ook heel wat veranderd. Vroeger werden de rassen gekweekt voor een functie. Voor de jacht, voor het waken, voor de helpen bij de kudden schapen en zelfs bij het bijhouden van koeien die mochten grazen op de meent. Nu zijn rassen er vooral om te voldoen aan de smaak van de eigenaar. En als de kwekers merkten dat mensen verslingerd waren op die platte muilen van bepaalde rassen, werd en wordt er daar tot in het absurde naar gekweekt, zo erg dat die honden niet meer normaal kunnen bevallen, niet meer normaal kunnen ademen... Pijnlijk ! (Vooral voor de hond!)

Enkele jaren terug hoorde ik een bulldog achter me, het beest ademde niet meer normaal, een rochelend geluid bij iedere ademtocht. Mooi ? Mijn kl... ! Martelen dat is het.

En zeggen dat dit ras ooit gekweekt was om bij stieren te hoeden ...

En zo gaat het steeds verder.

Ik vermoed dat er haast evenveel knuffelkonijntjes rondlopen als er nog gekweekt worden om op te eten. En nu zijn de kippen aan de beurt. De kip is nu al bij velen een huisdier, loopt rond in huis en komt bij het baasje op schoot. Men kweekt minivarkens om op het appartement te houden...

Ons vader zaliger zou zijn grijze hoofd geschud hebben, vol onbegrip voor wat er allemaal gebeurde. Hij maakte de oorlog mee, en vertelde dat er katten gegeten werden...

Evolutie.

Evolutie ?

Ik weet het niet.

Ik ga geen dier kwaad doen, maar een kip is voor de leg of voor de pot, een konijn is om op te eten en ga zo maar door. Ik kom uit de tijd dat het nut primeerde...

Nu ?

Ach, ik kijk er naar. Hoor naar mijn kleinkinderen, die kinderen zijn van deze tijd... en verwonder me. En soms krijg ik te horen dat wij beulen waren... Ik vind die mensen die een mopshondje kweken tot hij niet meer normaal kan ademen beulen.

Maar ja, wie ben ik.

Mijn hond wordt vandaag gechipt. Een soort paspoort voor honden, niet te vervalsen.

Wanneer gaan ze beginnen de mens te chippen ?

djudedju

Privacy

 

Er is heel wat heibel over het feit dat men drones zou inzetten om de coronamaatregelen te controleren...

Privacy is een modewoord.

Je moet al veel geluk hebben om er niet minstens één keer per week over te struikelen.

Ergens is dit logisch, want zeldzame zaken krijgen door hun zeldzaamheid een hoge waarde.

Privacy is héél zeldzaam !

Als je betaalt met een bankkaart, dan weet men niet alleen wat je eet en drinkt, hoeveel benzine je wagen slurpt, maar ook dat je daar waart op dat uur op die dag.

Je moet al verschrikkelijk zoeken om 5 kilometer van huis te gaan, fietsen, autorijden, zonder dat je een camera passeert.

In de steden wellicht geen kilometer, want daar struikel je zowat over de camera's, zowel camera's die "privé" zijn (bescherming tegen inbraak ? (Op de privacy?)), als "officiële" camera's, daar geplaatst door de gemeente in het kader van de "veiligheid".

Heb je een smartphone ? Ze kunnen precies bepalen waar je nu bent, op basis van de gegevens van de zendmasten.

Kortom, zodra je een voet buiten zet, ben je gezien. Letterlijk !

Die drones maken de dichtheid van het net van waarnemingen alleen nog wat fijnmaziger.

Ik maak me er niet meer druk om.

Ik kan het toch niet vermijden dat ze weten waar ik ben, wat ik koop, waar ik rijd met de wagen...

Als ze me nu 100 keer per dag waarnemen, of 120 maal... Het maakt niet veel uit.

Trouwens...

Ik zou niet de man of vrouw willen zijn, die zich onledig houdt met het kijken naar uw en mijn tronie. Ik heb helemaal geen interesse in uw verplaatsingen, en u wellicht niet in de mijne... Tenzij je behoort tot mijn "nest"... Want dan ik verschrikkelijk ongerust zijn in uw verplaatsingen, vooral bij sneeuw of ijzel, of als je heel verre verplaatsingen doet, of als je door dat verschrikkelijke drukke verkeer moet, en ik kan nog wat dingen opnoemen waarbij ik me wat ongerust maak... en weet je, dan zou ik misschien wel heel blij zijn, mocht ik beelden hebben van die camera op dat verschrikkelijke kruispunt, en zien dat je er veilig over gaat...

Maar ja, DAT is dan weer een schending van de privacy... Want ik zie niet alleen mijn kind, maar ook de uwe, en geef toe, dat is helemaal niet gepast !

Of toch ?

Als ik een foto maak van het prachtige stadhuis van Oudenaarde, en jij loopt daar ergens in beeld, dan moet ik, als ik die foto wil publiek maken, in feite eerst uw toestemming hebben... Anders zit ik te rommelen in jouw privacy... Dat is de wet.

Soms kan dit ook wel zin hebben... Stel dat je daar juist floreert met een dame die niet uw dame is?

(Al zou ik je dan in de eerste plaats aan raden dat niet te doen op openbare plaatsen...)

Privacy... te gek om los te lopen.

Iets wat we steeds meer aan het verliezen zijn, en eigenlijk al niet meer hebben.

djudedju

Teloorgang van een vereniging

 

2020 - Jaar van Corona (Covid-19)

Bijna een gans jaar leven we zowat op ons eentje... Afgesloten van de gemeenschap en dus ook afgesloten van alles wat verenigingsleven is...

Geen Samana (ziekenzorg) bijeenkomsten, geen OKRA, geen toneelvoorstellingen, geen repetitie van het zangkoor, geen bloemschikken, geen Crea, geen... Geen... Geen.

Geen.

De meeste mensen leven in de verwachting dat, zodra Corona tot het verleden behoort, de talrijke verenigingen gewoon weer zullen opstarten en alles zal weer als vanouds zijn. Ik geloof dat niet.

Er zijn links en rechts mensen weggevallen, ook steunpilaren van de verenigingen.

Maar het is een bizar feit, dat mensen ook gewoontedieren zijn, dat wil zeggen dat, als ze gewoon zijn om iedere woensdag naar de kaarting te gaan, er zonder die kaarting ook schijnbaar geen woensdag meer is. Dit was indertijd ook het geval met de zondagsmis. Geen mis was geen zondag. En het invoeren van de mogelijkheid om ook op zaterdagavond je zondagsplicht te vervullen was op die wijze de eerste afbraak van een vast ritueel.

Door Corona zijn de mensen dus uit gewoonten gerukt, en ze hebben in die lange tijd geleerd dat het leven ook verder gaat zonder die vaste bijeenkomst. 

Er is ook sprake van enige wrevel tenopzichte van de verenigingen. in de meeste gevallen is er een lidgeld te betalen, en nu hebben ze niets gekregen voor dat geld. (Bij ons geeft Okra ons de lidkaart voor 2021 gratis, omdat we niets hebben gehad aan de lidkaart van 2020... Prachtig initiatief, die echter alleen haalbaar is als de vereniging financieel deze geste aan kan !)

Maar het is niet alleen het lidmaatschap, er is niet alleen het honkvast zijn, er is ook het feit dat je geleerd hebt om die tijd in te vullen met iets anders. En terug naar de vereniging betekent afstand doen van de nieuwe gewoonte.

Het is allemaal niet zo makkelijk.

Ik werkte in een beweging, en moest me aanpassen aan het fenomeen van de televisie. Ik moest bijvoorbeeld geen vergaderingen meer beleggen op de woensdagavond, want als er voetbal was op TV, was dat steeds de woensdagavond, en de interesse voor het voetbal was sterker dan de interesse voor de vergadering. Dit bewijst dat je als vereniging ook de concurrentie krijgt van TV en vooral van serie's en van voetbal. Iemand die iedere dag of iedere dinsdag kijkt naar een reeks op TV, zal daarvoor thuisblijven. Eén winstpuntje is dat je - als je daarvoor betaalt in je abonnement) ook nog nadien kunt kijken naar die reeks, of het kunt opnemen om nadien te bekijken.

Wie vroeger op verlof ging miste een deel van de reeks, nu niet meer als hij beschikt over de technologie.

Maar net dat is ook een moeilijkheid - waar niet genoeg rekening mee wordt gehouden - .

Okra en Samana hebben veel oudere leden, en net daar vind je nog verschrikkelijk veel mensen die geen smartphone, geen computer, geen tablet of wat dan ook hebben. Er zijn er zelfs veel die geen bankkaart hebben, of die deze niet gebruiken. (Banken houden daar absoluut geen rekening mee en dwingen die mensen om zicht te laten helpen door anderen, wat een enorm verlies van zelfredzaamheid betekent voor die mensen! )

Conclusie ?

Ik vrees dat na Corona, voor veel verenigingen het zeer moeilijk zal zijn om her op te starten. En dan heb ik het niet eens gehad over het feit dat veel verenigingen door dit verschrikkelijke jaar, ook moeilijkheden hebben om het financieel te houden...

Nee, 2020 zal naar mijn gevoel voor het maatschappelijke leven nog heel lang nazinderen !