Over hoe lekker die gele meloenen wel waren, en die nectarines en die pruimen, en nee, dat is geen echte saffraan, maar het geeft wel die mooie kleur aan je eten.
En hoelang is de beenhouwer nog in verlof ? En de bakker ?
Hij zei me ook dat hij zag dat het mondmasker verschrikkelijk vervelend is als je een bril draagt... "Ja, en eigenlijk moet ik het niet eens dragen ! Ik heb een vrijstelling omdat ik astma heb" "Waarom doe je het dan toch, je zit voortdurend je bril omhoog en weer omlaag te doen ..." "Ja, die glazen dampen steeds aan !" " En in een winkel doe ik dat masker aan, daar beweeg ik niet zo veel dat ik meer adem nodig heb. Om te Wandelen draag ik zo'n plastic-scherm, daar kan de lucht beter bij je neus en mond... en zo heb ik meer adem... Ook al is dat ook nog niet hetzelfde als zo, zonder masker..."
Maar weet je, eigenlijk is het veelzeggend dat dit het beste gesprek is van dagen. Een gesprek niet over Corona, niet over hoe het gaat... maar over pruimen en meloenen.
Erg hé ?
De rest van de dag zit ik hier weer. In de namiddag is het te warm om te wandelen, en op TV zijn het weer heruitzendingen van heruitzendingen van heruitzendingen... In sommige gevallen moet ik daar nog enkele keren dat woord herhalen... Ik ken de dialogen bijna van buiten.
Ik weet exact wat er gaat gebeuren en wanneer ik moet schrikken, moet lachen, moet huiveren.
De parkiet in de kooi, hier voor me zit ook al te slapen, en wellicht ook de kanarie, want ik hoor geen gefluit.
Eigenlijk zitten we alle drie in een kooi.
Naar elkaar te kijken, en ons af te vragen wie nu de toeschouwer is.
Corona.
Ik denk dat ik misschien een van die oude stoelen van op zolder naar beneden moet halen, en voor de deur, op de oprit moet plaatsen. Met een bordje "Heb jij ook nood aan een babbel? Druk dan op de bel aub, en zet je op de stoel"... Dan kom ik ook naar buiten, met ook een stoel, zet die op zo'n drie, vier meter van je vandaan, wijs je er op dat we op privéterrein zitten (voortuin) en dat hij dus dus die totevodde af mag doen... Vrij ademen en eens gezellig babbelen. Over om het even wat, ieder onderwerp is het tijdens corona waar om over te keuvelen.
Over al die takken, die hier in een berg naast ons liggen... "Ah, die liggen wat te drogen meneer ( of madame), om dan eens allemaal door de hakselmachine te halen. Het gehakselde hout gooi ik dan in een dikke laag in de tuin, in de hoop dat het onkruid dan wat langer weg blijft... Ja, mijn dochter en kleindochter heeft hier enkele dagen aan mijn tuin gewerkt. Tof dat ze dat willen en kunnen doen voor hun pa/opa.
Oh! Jij hebt geen kinderen ! Maar de tuin gaat nog om zelf te doen...
Zit je ook alleen ?
...
Ik denk dan aan die "geen kinderen", en durf niet goed over het alleen zijn verder te praten.
Want misschien is hij wel veel alleender dan ik ben.
Misschien leeft hij al langer in die situatie.
Misschien heeft hij geleerd alleen te...
Zou je dat kunnen leren?
Ik denk het niet. Anders zou hij wellicht niet op de uitnodigende stoel zijn gaan zitten
Een mens is een sociaal dier.
En sociaal contact via een scherm is wel contact, maar dan niet echt.
Niet tastbaar.
Erger nog: niet voelbaar !
djudedju
'k ga weer naar de TV, of misschien ga ik nog eens een mandala maken, een oefening in het berusten.
UUmm... Uum Um
Om mani padme um...
Wierook branden.
wegdromen
![]()
Geen opmerkingen:
Een reactie posten