woensdag, september 11, 2019
De rollator
Eerst eens even nagaan of rollator wel degelijk zo wordt geschreven...
Anny kreeg een rollator "cadeau", dit wordt blijkbaar volledig betaalt via de mutualiteit...
Zoals je al op een eerder fotootje zag, rijdt ze al enkele dagen rond met zo'n ding, en nu kreeg ze dus eentje in eigendom.
De bedoeling is dat ze binnenhuis gewoon stapt, en dat ze buiten de rollator gebruikt.
Zo wordt ze weer wat "mobiel", en kunnen we weer samen op stap.
Want: Als alles klopt wat ze zegden, mag ze ZATERDAG NAAR HUIS !!!!
JOEPIE !!!!!
Natuurlijk is deze historie daarmee nog geen verleden tijd... Er komen nog de regelmatige controles van het bloed en waarschijnlijk ook nog we een en ander onderzoek, maar ze mag eindelijk naar huis !
Het zal nog heel wat aanpassen vragen, wellicht zal ze nog niet alles kunnen (en zal ik haar moeten afremmen), maar dat zijn kleine zorgen in vergelijking met het feit dat ze thuis is !
Ze kan alweer trappenlopen, ze kan weer stappen, ze wordt steeds meer en meer zelfredzaam.
Heerlijk is dat !
WE zijn gelukkig !
Met die we bedoel ik zowat iedereen !
We zullen wel nog wat hulp nodig hebben, maar dat zien we wel, en dat brengen we dan wel in orde.
We zijn weer thuis !
Niet meer op de klok kijken of het nog geen tijd is om naar de kliniek te rijden.
Niet meer hopen dat je alles wat er nodig is hebt aangekocht, de grote baas is terug, en die weet precies wat er in ons gezinnetje hoort te zijn, wat er tekort is, en waar we dat best aankopen...
We gaan ons wat moeten aanpassen om die rollator dicht te plooien en in de auto te zetten, en die terug uit te halen en open te plooien om te winkelen... We gaan bij haar moeten blijven en niet meer wat rondkuieren in de winkel terwijl zij de inkopen doet, maar dat is allemaal niets in verhouding met dagelijks naar de kliniek rijden...
... en het is helemaal niets in vergelijking met het naar de kliniek gaan om de dood af te wachten !
God, waar komen we vandaan ?
Er komt een einde aan deze rollercoaster....
We kunnen weer vervallen in een heerlijk rustig dagelijks stramien, zonder hoogtepunten, maar vooral zonder dieptepunten ! (Hopen we toch !)
We hebben het gehad
we zijn weer samen thuis
in onze eigen zetel voor onze eigen TV...
we kunnen weer genieten van die duizenden kleine dingen van alledag.
Heerlijk !!
djudedju !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten