Colruyt, Brakel

Vanmorgen, voor de massa, naar de winkel...Voor de massa ? De colruyt te Brakel heeft de winkel heringericht, en blijkbaar kregen alle brakelaars een reclameboodschap met de vermelding van de uitbreiding en van een geschenkje...Je kon er op de koppen lopen! Al wat er veranderd was, is dat ze de rekken wat dichter bijeen hebben gezet, en er nog wat rekken hebben bijgeplaatst...'t Was er nog niet smal genoeg !
Wanneer gaan de belgische grootwarenhuizen eens over de schreve gaan zien, naar de warenhuizen in La Douce France ??? In Auchan, daar kun je rustig met vier karren naast elkaar lopen, en je stoort nog niemand...Als je hier elkaar moet kruisen, dag jan...

Het geschenk was prachtig, een (één) markeerstift... En daarvoor lopen ze op elkaars koppen..

Enfin, we hebben er ook gelopen, weliswaar onbewust van de publicitaire stunt, maar we waren mede slachtoffer.

Dan zie je plots een madammeke, de winkel binnenstuiven langs de kassa..."'k Was mijne portemonnaie vergeten..." Madam toch, wie vergeet er nu zijn geld ? Het smeer van het dagelijkse leven?

In het terugkomen naar huis, zeg ik tegen Anny dat ze eens moet kijken of er volk was in de carwash, zo niet, dan zou ik vlug vlug...Vergeefse moeite, waarschijnlijk gaven ze daar een spons of zoiets, want de auto's stonden er in file... Volgende keer zal ook wel goed zijn zeker?

En daarmee is de laatste dag van gelukkig leven weeral bijna voorbij, en komen we in een periode van twee extra laaange maaanden waarbij we in bezette gebieden moeten leven...Grote vakantie, dat is voor de grootouders een soortement concentratiekamp, een periode van onderdrukking door zich-lief-voordoenende-kinderen... Een periode waarbij ze om de vijf minuten weer gaan roepen:"Opa!, teken eens een poes, Opa, heb je al dit of dat gedaan voor mij? Opa, gaan we eens wandelen, Opa, opa, opa,..." Soms zit er wat variatie in...Dan is oma het slachtoffer, en willen ze van heel dichtbij zien en leren hoe je dit of dat doet in de keuken... Mijn vijf minuten rust zijn dan de moeilijke momenten voor oma! Maar ze komen veel meer bij mij dan bij Oma...Oma is altijd vies zeggen ze dan stillekes tegen mij...Weet je, ik overweeg om ook eens vies te worden..wie weet ?

tot de volgende ?

vis vis vis vis vis vis vis

Massa's vis ! We zijn naar Wannegem weest vissen, en of ze beten ! Sommige momenten kon je werkelijk je lijntje niet naar de bodem laten zakken, ze waren er al weer mee weg! Samen hebben we zeker meer dan honderd vissen en visjes gevangen.
Luc had weer tinken (zeelt, tinca tinca) en twee mooie karpers van rond de kilo (met een blieklijntje is het echt sport om die binnen te halen! Maar het merendeel van de vangst waren kleine karpertjes van 10 à15 cm lang...Binnen enkele jaren wordt dat daar een slagveld voor de onderlijntjes ! Ik heber ook weer één stekelbaars (man in bruidskleed) gevangen en een bliekje van amper 6 à7 cm...Die moet grote honger hebben gehad om zo'n wormpje in zijn bekje te krijgen! Verder vingen we nog heel wat blieken van 25 cm en meer. Luc ving ook een brasem van een hand groot, waar die vandaan komt is een raadsel, want brasems zijn er nooit op die put gezet...
Enfin, we waren alle twee steendood van het vissen. Niets vangen is lastig, maar nu was het bijna het omgekeerde.

Veerle zit voor een paar dagen thuis, ze heeft met haar voet tegen een dorpel gestoten, en heeft één gebroken teen... Zoiets kan niet in de plaaster, je moet een paar dagen rusten om de zwelling en de ergste pijn te laten wegebben, en daarna gewoon de pijn uitstaan. Erg is het niet, ik heb het ook eens gehad, maar het is wel ambetant en pijnlijk ! Je kunt niet geloven hoe dikwijls een mens ergens tegen stoot met zijn voet...Normaliter voel je dat niet, maar met zo'n gevoelige teen we, en héél goed! 't Is hetzelfde als je iets aan je vingers hebt, het hoeft niet erg te zijn, maar dan voel je ieder stootje, ieder duwtje...en je bent verbaast dat je zo dikwijls ergens tegen stoot.

Zaterdag moet ik naar een receptie van het huwelijk van een dochter van een collega van de metaal...oef, van, van van... Eigenlijk moet ik op drie plaatsen tegelijkertijd zijn, maar vermits dat niet kan, hou ik het bij de eerste die de vraag stelde...Eerlijk is eerlijk. Er was nog een receptie voor een collega hout en bouw die op prepensioen gaat, en een vergadering van de spaarkas waar ik voorzitter van ben... Voor de spaarkas moet ik vandaag nog eens naar de apotheker, om enkele prijzen voor de tombola. Ik ging er eerlijk nooit opgekomen zijn om prijzen te vragen aan een apotheker, maar toevallig zag ik haar prijzen geven aan een ander organisatie, dus...En we krijgen er echt mooie prijzen, shampoo's, badschuim en dergelijke, mooie prijzen voor ons spaarkasje.

Allee, ik ben er mee weg, ik ben benieuwd of we vandaag al iets horen van de garagist??? Enfin we zien wel.
Tot de volgende ?

Geduld...

We hebben, Veerle en ik, de auto bekeken, en goedgekeurd. Zelfs de banden zijn nog als nieuw, de chargebuis (uitlaat pour les flamins) is nog volledig roestvrij, en er hangt zelfs geen opgedroogde modder in de wielkasten...Zoals gezegd, dat madammeke haalde de wagen niet uit als het regende...
Nu moeten we echter afwachten, want alles wordt geregeld via een advocaat, in verband met erfenisrechten... Geen idee hoe lang het duurt, dus we kijken verder uit, mocht het té lang duren, dat we geen kansen laten liggen. Maar allee, alles ziet er héél goed uit. De prijs was de vastgelegde prijs door de notaris, dus wellicht komt de wagen ook heel spoedig vrij. (Mocht er nog betwisting geweest zijn, dan zou de wagen wellicht niet aan de garagist ter beschikking gesteld zijn hé)

Vandaag gaan we dus vissen, de zon is er, en ik heb dus weer mijn korte broek aan, ook al is het nog niet zó warm... Hopelijk bijt de vis en kan ik mijn kwade droom vanvannacht vergeten...Onze Koen is vannacht komen zeggen dat Patrick (van Caroline) dood is...Hopelijk zijn dromen bedrog, maar de sukkelaar is héél ziek. Wellicht speelde dat door mijn geest en gaf dat aanleiding tot die droom...Maar ik ben de rest van de nacht blijven tobben, en dan komt al het verdriet over Koen ook weer boven...Ik ben er nu nog niet goed van, ik zit met een krop in de keel, tot en met.

Daarom, laat het weer goed zijn, de vis bijten, zodat ik die zwarte gedachten kwijt raak!

Allee, ik ben er weer vandoor, ik kan toch niet meer schrijven dan met heel donkere zwarte inkt
Tot morgen

Onderhoudsbeurt

Gisteren ben ik naar mijn jaarlijkse onderhoudbeurt geweest met mijn auto. 't Is wreed hé, vroeger moest ik bijna elke maand, en nu 1 keer per jaar...Toegegeven, vroeger moesten de wagens veel meer smeerbeurten hebben dan nu (Hoe komt dat ???)maar toch...Ik ben blijkbaar stillekens gaan behoren bij de groep van de zondagschauffeurs...Ik rij alleen nog naar de winkel, de dokter(s), de apotheek en de rommelmarkten. Nu en dan komt er nog wel iets bij, maar dat is uit-zonder-lijk (= een verstrooide lijkbidder). Daarvoor moet Bart al eens zijn poot breken, zodat ik hem eens naar zijn werk mag voeren...

Ik vroeg gisteren dan ook aan de garagist of hij geen goede en goedkope occasie had...Ik ben nog altijd op zoek naar een auto voor Veerle, haren bak heeft zijn beste jaren gehad, en de kosten beginnen op te lopen... Ik prefereerde een kleine diesel, maar in geval van nood ook een benzine maar dan liefst een kleine (=zuinige) en die ze nog heel wat jaren kon gebruiken... Toeval der toevalligheden ! Er was daar juist een oude auto binnengekomen van een overleden madammeke...Auto in perfecte staat, 25.000 km op de teller (en ook in het onderhoudsboekje). Je kent ze wel, die madammekes die hun wagen niet uithalen als het regent, en alleen nu en dan eens hun boodschappen gaan doen, twee straten verder. De wagen was altijd onderhouden in de garage waar ik was, dus door en door gekend door de garagist. Het enige wat er al aan die wagen had gehaperd, was de batterij wegens het te lang laten staan... Ik ga er vanmiddag met Veerle eens naar toe gaan kijken...Ik denk niet dat we nog veel zo'n kansen zullen krijgen.

Dat wil dus ook zeggen dat de visdag uitgesteld wordt tot morgen...Ne mens moet wat over hebben voor zijn kinderen hé...

Allee, misschien weet ik morgen al meer, en jij ook, als je dagelijks mijne tater leest...à demain ?

daags na

de rommelmarkt...Ik voel mij steendood. Gelukkig geen abnormale pijn. Dus alles is ok.Dank u.

Ik heb dus geen tiende part van de rommelmarkt gedaan, maar het was genoeg voor mij. Ik heb weer met volle teugen genoten. Dat is eigenlijk alles waar het om draait is het niet? Je eens overgeven aan genieten, aan deugd hebben. Dat heb ik van heel wat boeken, van een mooie rommelmarkt, van mijn pyrografie en van zo veel dingen meer.

Eigenlijk heb ik nu veel meer dingen dan vroeger die mij echt genoegen doen. Het geheim? Heel veel tegenkomen, heel veel verdriet en heel veel pijn, zoveel dat het enige middel dat je rest is: alles opeen in één verdomhoekje gooien en de fik er in. En dan herbeginnen, op een nieuwe lei, en je alleen nog openstellen voor genot.

Weet je, ik wordt niet meer echt geraakt door miserie, ik heb blijkbaar onbewust een scherm neergezet die alles wat verdriet is, gewoon afsluit. Ik belijd alleen nog verbaal mijn leedwezen, maar waar ik vroeger diep geraakt werd, sluit ik nu, na één pijnlijk gevoel van begrip, de deur.Ik denk dat dit in feite een soort veiligheidsklep is in de geest van een mens. Ik heb hetzelfde vroeger gezien bij mensen die ook een immens verdriet hebben gekend, of lichamelijk leed. Ergens die in ons zit blijkbaar een overloop-systeem. Als het er niet meer bij kan, dan vloeit het gewoon weg.

Ik voel op een of andere manier nog wel het leed van een ander, maar ik neem het niet meer op, mijn vat is vol. Daar zal wel een of andere geleerde psychologische uitleg voor zijn, maar ook die interesseert me niet, ik voel me goed, ik heb mijn leed ingesponnen in een cocon, waar ik het niet meer voel snijden, maar koester...

Hèhè, ik ben precies weer zwaar op de hand, en dat is niet de bedoeling, integendeel, carpe diem, pluk de dag! Heb je al gezien hoe mooi de kleuren zijn na de regen van gisteren? Het ziet er nog steeds sterk bewolkt uit, maar de militaire troepsoldaten van 't leger zeggen dat het van 12 tot 18 uur morgen zonnig zal zijn ! En dat zijn precies de uren dat we normaliter gaan vissen... Dus, wellicht gaan we vissen hé.

Op het raam zie ik heel kleine waterdruppeltjes...dus nu is het heel licht aan 't regenen. Mijn vetplantjes boven op het terras zijn voor de eerste keer netjes afgespoeld,en hier en daar prijken die typische dikke en bebladerde stammetjes omhoog met meestal roze bloesems, mooi !

Het riekt hier heerlijk, ik weet niet wat we vanmiddag zullen eten, maar ik heb nu al honger, sorry goesting. Nu eerst nog een blitsbezoek aan de apotheker, want ik zit bijna zonder voorraad van mijn pillekes tegen de pijn, tegen de ontsteking, tegen de spierkramp, tegen de cholesterol, tegen de hoge bloeddruk tegen... tegen... Vin je ook niet dat pillen negatief ingesteld zijn ????
Waarom geven ze geen pillen vóór ????

allee, tot morgen????(Eigenlijk heb gisteren de rustdag niet benut die ik mezelf voorgeschreven had...die heb ik dan maar tegoed hé, en zonder dat je ongerust moet zijn over mijn welzijn..)

Ebben

Heerlijk rondgewandeld op de rommelmarkt te Welle. Gelukkig waren we tamelijk vroeg vertrokken, want rond 12.30 uur begon het ginder te druppelen.
Zo hebben we toch nog een kleine twee uur rondgewandeld. We hebben twee keer haltgehouden , een keer voor een drink, en om halftwaalf om iets te eten.
Rond twintig voor een waren we terug bij onze wagen.
We moesten dan met de wagen op het parcours, want we hadden een koop gedaan...een ebbenhouten beeld van zo'n 80 cm à 1 meter hoog... Een neger met een speer, een prachtstuk, gekocht van een particulier, en goedkoop. Verder nog enkele boeken, waaronder een Aspe voor 1 (een) euro...
Het was weer een leuke markt. We kwamen op de markt Gudrun tegen, je weet wel van "de groene verbeelding", de dame die je nu en dan ziet in "groene vingers" op VTM waar ze de bloemenschikster van dienst is.
Tot mijn verwondering blijkt zij ook een rommelmarktster te zijn...
Zij had er een oud, mooi kistje gekocht, vol met oude kinderspelen, voor 2 euro. Wellicht zijn de spellen voor de kinderen, en zullen we het mooie oude kistje wel eens zien vol bloemen???

Rommelmarkten is heerlijk. Ik leer ook regelmatig bij, ik vraag uitleg over onbekende dingen, en heb ook wel zelf al uitleg gegeven aan verkopers, wat zij eigenlijk aan het verkopen zijn, want soms weten zij zelf niet wat er op hun kraam ligt te liggen.

Gisteren heb ik zo'n eigenaardig ding gezien, twee potten opeen, de onderste pot bleek een petroleum reservoir te zijn, daar kwam een 8 cm brede wiek uit in de tweede pot. Die tweede pot bleek een raampje te bezitten en een luchtgat. Het spel was dus eigenlijk een klein kookkacheltje te zijn, waar je dan de kookpot nog bovenop moest zetten. Wellicht een systeem uit de tijd van toen om mee te nemen op camping ??

Je ziet ook gekke zaken, een boek aan 20 euro die tien meter verder te koop is aan 2 euro...blijkbaar doen die particuliere verkopers geen marktonderzoek.

Alle, kortom, ik heb een heerlijke dag gehad, en in het terugkeren zijn we nog eens gaan loeren naar Bart zijn vernieuwd huis (Hij was niet thuis) het ziet er echt héél mooi uit. 't Is nu echt een chic huis ! De donkere pannen passen goed bij de rode façadesteen.

Tot morgen ?

rommel

Vandaag was er een klein marktje in Zingem, we vonden er twee nieuwe withouten kuipje van ongeveer 30 cm lan, 15 breed ten 20 hoog, met handvat. De nieuwprijs hing er nog op 119 Fr. Ik kocht ze alle twee voor 1 euro (1/2 euro / stuk)
Ik heb ze gekocht om ze te bewerken met pyrografie, en ze dan te gebruiken als unieke bloempotten (cachepots in t schoon vlaams)
Daarna een langs geweest bij Tante, ze is nu ook het laatste document voor haar belastingsaangifte kwijt. Gelukkig heb ik Luc, die weet wat we kunnen doen in zo'n geval..Ze is het aangifteformulier, haar fiches van pensioen en verlofgeld-bouw...allemaal kwijt. We gaan daar nog wat mee beleven! Ik zie de dag naderen dat we iets zullen moeten doen om haar te beschermen tegen zichzelf. Alleen zijn en oud worden hé... Ik kan er toch niet iedere dag naartoe gaan, en dan nog, je zou ze moeten waken. Ze gaat ook lichamelijk achteruit, zodra ze iets doet is ze "dempig" (kort van asem), wellicht is haren tikker ook versleten.
't Is geen gemakkelijke, en daardoor komt er bijna niemand meer over de vloer. In de tijd van Nonkel was er daar altijd wel iemand op bezoek, nu van langsom minder. En die langskomt krijgt dan nog regelmatig zijn "sala"...daardoor zijn er natuurlijk veel die afhaken, we zijn bij mijn weten maar met twee meer die blijven gaan, en gebaren dat we het niet horen als ze zaagt tegen ons.
Vandaag was ze braaf, 't was allemaal goed, maar ze zat er nu mee in dat ze die papieren kwijt was. Gelukkig zal dat niet lang duren, want ze wist al niet meer dat ik daar de vorige keer ook al alles had afgezocht... 't wordt dus wel erg.

Morgen is het Welle, dat is een enorme rommelmarkt, waar bijna de ganse bevolking van het dorp aan meedoet. Er zijn op die manier meer dan 800 verkooppunten. Ik heb ze nog nooit allemaal gezien. Ik probeer iedere keer het dorp te benaderen langs een andere kant, en wandel dan tot het centrum en keer terug langs een andere min of meer paralelle weg. Dan zie ik wellicht een 100 à 150 verkooppunten. We doen dat heel op het gemak, en eten daar 's middags bij de chirostand. Ik doe uiteraard mijn rolwagen mee, want anders zou dat zelfs al niet meer te doen zijn. Ik gebruik de rolstoel zo weinig mogelijk, maar ja, na een eindje moet ik wel...

Het is de markt die wij het liefst van al doen, omdat er dus veel niet-commercanten staan, en je dingen vindt die je anders nooit ziet, en soms aan prijzen die bijna absurd laag zijn. Die dag is voor ons een soortement feestdag !

Dus, wellicht krijg je morgen geen blog...je moet dus niet ongerust zijn, ik ben aan t rommelen..

tot overmorgen dan maar ?
enne...ook voor u een prettige zondag !