Kippen buiten, eten binnen ???

Ik heb met verschrikkelijk veel aandacht geluisterd naar de bevoegde ambtenaar met zijn uitleg over de ophokplicht... Op 1 mei mogen de kippen buiten, maar je moet het eten afschermen voor de overvliegende vogels.

Dat is uiteraard niet moeilijk, zolang ze overvliegen is er geen enkel probleem...Zijn bedoeling zal wel geweest zijn dat het eten moet afgeschermd blijven voor wilde vogels.

Nu moet die peet mij eens explikeren hoe je dat doet ? De kippen buiten zonder eten, en het hok afsluiten, zodat noch de kip noch de wildvogel bij het eten kan, want als de kip erbij kan, komen de mus en andere hongerigen ook wel binnen... Drie maal daags ga je dan de kippen binnen laten, het hok weer afschermen, alzo de kip de gelegenheid gevend te eten (en liefst ook binnen te leggen, want modder is niet ideaal voor eieren). Na een half uur laat je de kippen dan weer buiten, maar scherm je het eten weer af ???Zou die ambtenaar weten wat een kip is ? 't is in ieder geval een kieken...

Buiten ziet het er goed uit, maar het is toch maar frisjes. Op de rommelmarkt was het niet warm, wel integendeel. Er waren dan ook heel wat minder bezoekers, en ik zag ook niet veel kopers. Ik vond wel ...boeken.(sssst, maak Anny niet wakker, ze is aan 't noenstonden) ( Laat rust waar rust is)

Vorig jaar was het op die rommelmarkt snikheet, en kon je over de koppen lopen. Ik heb het grootste deel kunnen wandelen, maar moest toch eventjes de rolwagen in, toch tevreden van mezelf (Ik ben rap content van mijn eigen zichzelven hé !)

Nu zit ik hier wat op de pc, en straks ga ik wat voort doen aan mijn pyrografie. Deze avond moet ik nog naar Pallieter, de maandelijkse lichting van de spaarkas is er weer. Ik zie dan ook weer enkele vrienden, waarvan één anderlechtsupporter, en tedju, ik zal hem niet kunnen kl... ze staan op kop...Maar ja, zij hebben veel geld (van China ???) om spelers te kopen hé???

Ondanks de slechte lente, voel ik toch warmte...jij ook ? Voel nog eens goed...Kijk eens in je brievenbus...nog geen rode, groene, blauwe, oranje of bruine papiertjes in uw bus ???

Ik krijg nu al pijn aan mijn bolleke...

Het gloeit, het begint vurig rood te kleuren...en net als de koorts het hoogst is, trekken en sleuren ze aan dat bolleke, jouw bolleke, om het op hun lijst te krijgen...

Geen wonder dat het slecht weer is, het regent ... (beloften)...

dag rode lezer, dag groene lezer, dag oranje lezer, dag blauwe lezer, dag purper met witte bollekenslezer, dag, daag sinter Claes

plaasterloos

Bart zijn plaaster is er af. Vanmorgen moest hij op visite, het resultaat was goed, en dus ging de plaaster er af. Wel heeft hij nog een speciaal steunverband, maar hij kan in zijn schoenen.
Hij mag rijden, maar natuurlijk gaat dat vandaag nog niet, dus: pa mag heen en terug naar Courtrai lez Bains...want Bart is natuurlijk onmisbaar op het werk. (Van wie zou hij dat mee hebben???)
En eindelijk mogen maandag de kippen terug buiten. De vogelgriep is geweken, en nu zul je overal gekke kippen zien, die plots weer enorme pleinen voor zich zien (zouden er kippen zijn met plotse pleinvrees ?) Kippen die wippen en springen, krabben en klokken, kraaien en kakelen, en hopelijk ook weer leggen...
En moeder is ook content, eindelijk mogen de afvalmachines weer benut worden, want zo lang ze binnen zaten kon men de afval niet geven ('t kot zou nogal vlug verpest zijn...) En nu met die nieuwe vuilnisbakken...dat zal schelen.

De pijn in mijn rug is weer wat aan 't herstellen, maar morgen denk ik toch mijn rolwagen mee te nemen. Ik zal hem niet gebruiken als het niet echt moet, maar het is een grote markt in Leupegem.

Bovendien is het morgen ook lichting van de spaarkas, en wellicht komt Bart dan of zondag om de kippen. (zijn kippen)

Ze geven weeral slechter weer, we hebben weer eens een paar menselijke dagen gehad...Zondag is het Dwars door Brakel, de wandeltocht, waar wij ooit aan mee hebben geholpen. We hebben meegemaakt dat het snikheet was, zondag geven ze hagelbuien, donder en bliksem.'t Kan verkeren.

tot morgen ?

bijna

Kijk, ik ben er weer, na een mooi verlof in de ardennen, in hoofdzakelijk schitterend weer(Alleen gisterenmorgen wat lichte regen na een dweil-natte nacht)...en dan neem ik een titel "bijna" ?

Bijna, omdat dat precies is, wat de sterkste indruk van dit verlof uitmaakt...Een bijna ramp, een zo erg schrikken dat het alles overheerst, en zeggen dat we op minder dan 5km van huis waren.

We waren in Erpe Mere van de autostrade gereden, door Zottegem, we waren juist buiten Boekel, toen twee jonge gasten, op de fiets, op het fietspad ons tegemoet kwamen. Zij reden de berg op aan de verkeerde rijrichting, dus aan onze rechterhand. De jongeman aan onze kant, trok spelend aan de rugzak-boekentas van zijn vriend, raakte met zijn stuur het stuur van de andere fiets, ze sloegen beiden om, vlak voor ons, het hoofd van die ene jongen was hoogstens 10 cm van ons wiel... Wij waren er allemaal niet goed van !

Anders was alles goed, ik heb veel gebabbeld (en ge-orval-d), goed en lekker gegeten (Er is weeral een nieuwe kok, de vorige zou echt slecht geweest zijn...)

Anny heeft mooie, maar weer veel te drukke uitstapjes gemaakt met de bus, terwijl ik rustig in en rond het hotel bleef. Kortom we hebben er deugd van gehad...ik hoop voor u hetzelfde !!

Alleen, zondag het feest, dan de lange rit in de wagen en ginder wat druk...ik heb voituurlijk weer veel pijn. Een kermis is een geseling waard, zei ons moeder dan...'t gaat wel weer over.

Ik ben wat laat om te schrijven, maar ik heb eerst mijn mailtjes gelezen...273 stuks...gelukkig zaten er veel tussen die ik na een vluchtig lezen, veilig kon wegzwieren.

Tot morgen ? (Je ziet Annemie, ik ben er nog en alles is okee met ons beiden...alleen heb je de laatste blog voor mijn verlof blijkbaar niet helemaal door gelezen, anders wist je dat ik er eens op uit was...)

kaartlezen

Ben jij ook in het bezit van een vrouw? Sukkelaar!
Dan zit je ook regelmatig in Katmandou als je gewoon ergens in Gent moet zijn?
Ik pak de kaart, voor het vertrek, duid heel netjes de weg aan, duid de moeilijkheden aan, waarop ze moet letten, richt dan nog een schietgebedje tot alle heiligen, en stap moedig in de wagen en in het verkeer...
Het begint al goed, ik was overtuigd dat het tot Gent apiesofkeek zou zijn, maar er waren weer duizenden wielerterroristen op de baan, niet zomaar, neen 't was georganiseerd misdaad...Dat houdt in dat aan ieder kruispunt waar al die kudden passeren, men een "seinwachter" heeft georganiseerd. Gewoonlijk zijn dat of stokoude peetjes, of lieden die onaangepast zijn aan het verkeer. Zo stond ik op een kruispunt 2 volle minuten, wellicht omdat hij heel in de verte een beweging had gezien.Hoop ik...'t kan ook pure pesterij geweest zijn.
Dan komen ze eindelijk uit de bocht gezoefd, schrikken dat daar een wagen staat en...geen chance, ze lagen niet allemaal op een hoop...
Dan komen we in Gent, de hoofdbaan op, en nog eens zeggen: "opletten op..."
Ik heb drie keer moeten terugkeren naar de juiste weg, iedere keer van de gelegenheid gebruik gemaakt om te wijzen op...tevergeefs, dan waren we uiteindelijk het kruispunt waar we links af moesten voorbij.
De rommelmarkt zelf was mooi, maar het is toch nog niet echt warm hé? Vorig jaar was het op die rommelmarkt echt warm. 't Kan verkeren...
Ik heb er weer een wandelstok gevonden, weer een met een zwaard in...Ik moet er nu al wel meer dan 70 hebben.(Wandelstokken, geen zwaarden)
Ik kreeg reactie dat mijn twee laatste blogs wat zwaar op de hand waren??? Ik ben er mij niet van bewust...Ik reageer gewoon op bepaalde feiten, zoals op de moord op die Joe...
Ik denk dan dat de meeste mensen wel eens uithalen naar creaturen die in staat zijn tot zoiets.

PS, Veerle is op zoek naar een andere auto, mocht er iemand een goeie, goedkope okkasie weten, liefst een dieselke (niet te groot omwille van taks en verzekering hé) Goed en goedkoop, ik weet het is niet makkelijk...daarom ook mijn gesmeek naar u, teerbeminde lezer(es)...

Ik weet niet of ik morgen ga tijd hebben om te bloggen, ben gevraagd bij een vriend, en maandag, dinsdag en woensdag ben ik er op uit met de gepensioneerden van 't werk.
dus...tot de volgende keer...(wellicht donderdag of zo...)

Geluk...

Ben jij gelukkig ? Waarom ? ...of waarom niet ?
Ik, voor mezelf, ik weet het niet, ik geloof niet in een geïdealiseerde vorm van geluk. Ik ben tevreden in de staat waarin ik ben. Ik heb -godzijdank- het vermogen om mijn grenzen te kennen, en, me vrij te voelen binnen die grenzen.
Is dat niet waarover het gaat?
Ik weet nog, toen we pas getrouwd waren, verdiende in 4.500 fr per maand, ik kan u de loonstrookjes nog tonen. De huishuur bedroeg 1.200 fr per maand...Een TV konden wij ons niet permitteren, dus drongen wij het verlangen naar een TV helemaal weg. Wij wilden en waren dan ook perfect gelukkig zonder TV. Ik vertel dit niet over TV's, maar over het vermogen je eigen geluk te bouwen, tevreden zijn, het maximum puren uit de mogelijkheden die je hebt.
Ik heb alle redenen om "ongelukkig" te zijn, maar ik ben het niet, ik wil het niet, ik kan het niet. Goed ik heb pijn, ik kan bijna niets meer doen, we hebben een kind verloren... Neen verdomme, we hebben nog zo veel wat we wel kunnen, ik ben nu bezig met een (voor mij nieuwe) techniek in het maken van pyrografie. Ik ben bezig aan het branden van een tekening van een snoek in hout, maar op een zeer lage temperatuur, zo dat ik alleen donkerbruin kan verkrijgen door ofwel lang te blijven stilstaan met de naald, ofwel door te blijven bewegen op een zeer kleine oppervlakte, en zo het hout te branden. Deze techniek resulteert in het effect dat je verkrijgt met een goed potlood, je kan er perfect schaduwen en kleurtonaliteiten mee weer geven...Ik kan met deze techniek zelfs bijna fotografisch werken, van wit naar zwartbruin overgaan zonder een kleurbreuk te hebben.
Wellicht denk je "wat belang heeft dat nu?" Voor mij is het een nieuwe wereld die opengaat ! Het laat mij tot nog veel meer dan vroeger dat in een tekening te leggen, wat ik er in wil leggen !
Dat is voor mij GELUK...Ik ben kontent, ik heb een stuk veroverd die ik nog niet had. Waar de wereld mij alleen ziet krommer en krommer worden, ga ik, in het voor mij belangrijke stuk van de wereld (het stuk dat ik nog beheers) nog steeds vooruit !
Ik hoop dat u ook geluk kent, dat u ook, in uw wereld vol genot dingen doet, aktief of niet (lezen, radio, tv, vogels kijken enz, enz...) maar doe de dingen VOL, niet alleen maar er doorheen lopen, kijken, zien, neen, zwelg er in, zwem er in, geniet er van, enjoy it zeggen ze in 't engels, en in joy zit zowel spel als plezier vervat, joie de vivre !

Ik heb kompassie met de mensen die steeds zichzelf beklagen, dat moet erg zijn, je hele wereld beperken tot een klein nietig ikje...terwijl daarbuiten de wereld is, vol , bomvol, zo vol dat we wellicht nooit in alles zullen kunnen "zwemmen"...

Laat je gaan, laat los, zweef in dat stuk, jouw stuk, zo ver, veel verder dan je lichamelijke grenzen, want in je kopje, neen, daar zijn geen grenzen, daar is een ganse wereld, wat zeg ik, een onmeetbaar heelal...wees een God in 't diepst van je gedachten !

Tot morgen !

Moord...

Heb je ook de indruk, telkens als je naar het nieuws kijkt, naar de radio luistert, het dagblad openslaat, dat de wereld vol is met moord en doodslag ? Of het nu in een oorlogssituatie is, in terrorisme, familiedrama's, aanslagen, gebrek aan oplettendheid, dronkenschap, drugs, afrekeningen of noem maar op, je krijgt van langs om meer het idee dat een mensenleven niet meer telt...
Denken die kl..(uivers) dan niet aan al het verdriet dat ze veroorzaken ? Denken ze niet aan de moeders, vaders, broers, zussen, kinderen, vrienden, kennissen die verdriet hebben bij dit ontstellende verlies ? Denken ze er niet aan dat dit misschien de mens was die ooit, misschien bij toeval, een mens zou redden, door een daad, door een uitvinding, door een schrijven ?
Dat het geredde leven misschien het hunne, of dat van hun kinderen zou kunnen zijn ?

Of zouden ze hun eigen leven, of dat van hun beminden ook zo geringschatten??? Bij zelfmoordterroristen moet dat wel zo zijn denk ik, want daar gaat er niet over een geselecteerd iemand, of een geselecteerde groep te treffen, ze willen alleen een totale gemeenschap destabiliseren, ten kost van alles en allen.

Waanzin ! een ander woord ken ik hier niet voor !

Kent u één ding waarvoor u zelfs uw eigen leven en dat van uw beminden zoudt op offeren?? Ik niet ! Vrijheid ? Vrijheid vind je alleen in je eigen hart, overal elders zijn er regels, normen. Gebrek aan vrijheid is het niet aanvaarden, niet willen van de opgelegde normen en wetten. Denk je dat men nu in afghanistan, in irak, in iran veel gelukkiger is dan vroeger? Zou een regeringsleider de moed hebben daarop te denken ???? Bush ???en andere wellustelingen?

Ben jij gelukkig ? Aanvaard jij alle normen en wetten die jou opgelegd zijn ? En de hamvraag: ken jij alle achtergronden, oorzaken en doelen van die wetten en normen ? Ik heb u al verteld dat de geschiedenis zoals we die leren op school héél anders is in het katholieke dan in het officiële onderwijs, en ik vertelde je van massamoord in Congo, onder leiding van Leopold 2, waar noch in het ene, noch in het andere ook maar één woord over geleerd wordt...Ben jij dan vrij om je eigen menin te vormen? En voel jij je nu gerechtigd om daarvoor moorden te plegen ?

...

Heb je vandaag al eens buiten gekeken ? Ondanks alles is er zon, is er licht...

A domani ?

Kortrijk en terug

Vanmorgen was ik weer van dienst om Bart naar zijn werk te voeren (Met zijn gebroken poot kan hij dat moeilijk zelf). Het is op de E17 verschrikkelijk druk, vooral vrachtwagens, camions, opleggers en diergelijken... En dan heb je ertussen nog een deel cowboys, zo was er vanmorgen een met een gloednieuwe renault, zo'n blits model, die van rechts naar het middenvak wou, maar zonder te zien dat ik al naast hem reed...Leuk ! Gelukkig werkt mijn "claxon" goed...

Normaal voert Els Bart tot aan de voet van de Edelaere, waar een collega van Bart woont, maar die ging vandaag niet werken. Zodoende...

Een van Bart collega's opende het raam om ons toe te roepen dat we bij elkaar pasten, Bart met krukken en ikke met een wandelstok... 't Bleek de collega te zijn waarmee Bart naar India en de Verenigde Arabische Emiraten ging.

Op de terugweg van Kortrijk was het gelukkig veel kalmer. Gelukkig volg ik strikt de snelheidsbeperkingen, want in Kruishoutem stonden de broeders van liefde netjes verborgen achter een gevel. Dat zal wellicht niet geweest zijn om hunne kleinen af te zetten. Afzetten doen die mannen wel, maar niet in eigen huiskring...

Soms is het goed om zeer argwanige vrienden te hebben... Willy, een van de visgezellen, heeft uitgekiend hoe de verzekering staat tegenover die nieuwe afvalcontainers (ipv de huisvuilzakken van momenteel)

Zolang de container vol is, zijn de gevolgen van een eventueel accident, voor rekening van de huisvuilafhaaldienst. Zodra echter de container leeg is, is de eigenaar het slachtoffer: gaat het alleen over stoffelijke schade, dan is het voor de familiale verzekering, maar met toepassing van de franchise (de eerste 5 à 7.500 fr naargelang de assurantie) is voor de rekening van de eigenaar. Bij lichamelijke letsels is de rekening voor de familiale (Let evenwel op de maximumgrens van je verzekering...)

Wat kan er nu gebeuren met zo'n container ? Die bakken hebben achteraan wieltjes, dus, als je ze buitenzet, zal logischer wijze de container met de voorkant (zonder wieltjes) naar de straat gericht staan. Rekening houdend met dat gegeven en met het gewicht (container + inhoud) zal dat spel niet makkelijk de stoep afrollen. (Meestal hellen de stoepen af naar de straat toe)

Als de mannen van de vuilkarre echter de lege container terug zetten, zullen ze zich wellicht niet onledig houden met die nog eens terug te draaien, zodat de container in de meeste gevallen met de wieltjes naar de straatzijde zal staan...Het minste windje zal de (nu lichte) container de berg af laten rollen, de straat op... Vriendelijk van 't stad hé, om ons niet alleen verschrikkelijk veel te doen betalen voor de afval (' t sluikstorten zal weer toenemen), maar om ons dan nog eens op te zadelen met gevaarlijke tuigen aan onze deur...

Als je dan nog rekening houdt met het feit dat in de meeste gezinnen de beide partners gaan werken, staan die risico-volle tuigen daar nog lang ook, dreigend...

Allee, mocht ik je de slaap nog niet ontnomen hebben, wil ik nog wel iets zoeken hoor, maar alleen op aanvraag??

Tot morgen...