Beeldenstorm

De Islamitische Staat is bezig al de beelden en bouwwerken van het oude Babylonië te vernietigen, want het zijn beelden van valse goden, of beelden uit een tijd die er niets meer toe doen, beelden en gebouwen van voor de Profeet...

Het erge is dat het hier net de regio betreft die zowat de bakermat is van onze geschiedenis. Het is wellicht daar dat het geschrift is ontstaan, en als dusdanig de basis van waaruit de kennis over de wereld is verspreid geworden. Op die manier is het eigenlijk een beetje van ons allemaal, niet alleen van de bewoners van deze streek.

Maar het is niet de eerste keer in de geschiedenis dat we een beeldenstorm kennen... Onder meer de zo hoog geprezen Romeinen deden het wel eens, en we herinneren ons uit de lessen geschiedenis de beeldenstorm (In het katholieke onderwijs werd dat dik in de verf gezet), maar we kunnen ook denken aan het nazisme en aan het communisme onder Stalin, die ook heel wat boeken en beelden vernietigde.

Het is dus niet nieuw.
Het is ook niet iets van veel vroeger...
Het is veeleer iets van alle tijden. (Denk onder meer ook aan de vernietiging door de Spaanse conquistadores in Zuid Amerika, die het deden om de beschaving te brengen... djudedju)

Maar het was toen en nu heel erg om de restanten van de oude beschavingen te zien verdwijnen. Als westerlingen liggen wij nu niet meer wakker van het "goddelijke" van een beeld van Zeus, maar in de periode van de bekering van onze gewesten door het prille christendom, werden dergelijke beelden ook vernietigd, of kregen ze een ander betekenis. Beelden van Isis werden afbeeldingen van de Heilige Maagd en dergelijke. Men bouwde over een heilige plaats een kerk, om op die manier de "valse" verering onmogelijk te maken. Bij oude kerken in het Noorden kun je in de versieringen in hout en steen nog heel wat heidense beelden terugvinden.

We moeten dus niet versteld staan, en hen niet als barbaren betitelen, we deden in de tijd dat wij in een religieuze strijdpositie verkeerden, eigenlijk krek hetzelfde.
Daarmee wil ik de feiten zeker niet vergoelijken... Integendeel, maar we moeten beseffen dat wij eigenlijk net zo schuldig zijn of kunnen zijn.

L' histoire se répète... de geschiedenis herhaalt zich voortdurend... Ook nu weer.
Ik heb, als ik kijk in mijn leven, de stellige indruk, dat we nog nooit zo vlug zijn geëvolueerd als in deze tijden, tot je plots wordt geconfronteerd met een beeldenstorm, en beseft dat al die verwezenlijkingen eigenlijk niets of heel weinig hebben gewijzigd aan de mens.

Dat doet me denken dat wij wellicht als soort op een doodlopend spoor zitten. Onze soort lijkt niet meer verder te evolueren. We leren bij, we maken nieuwe en toffe dingen, we doen zelfs aan manipulatie van genen en DNA, maar echt evolueren naar een hogere soort ? Forget it !

Meer zelfs, de bevolkingsexplosie zou er kunnen op wijzen dat wij als soort vlak voor het einde staan. Een wanhopige poging van de natuur om de soort te bestendigen, en in feite mede daardoor het einde verhaasten.

Ik vind dat niet erg. Ik vind niet dat wij verdienen ten eeuwige dage te blijven bestaan als soort. Er zijn meerdere factoren die er op wijzen dat het tijd wordt dat de wereld weer een "herbakken" wordt. Dat wij de dinosaurussen gaan zijn van de soort die na ons komt.
Zal het een "verstandige" soort zijn?
Wat heet verstand ?
Steeds meer komen we tot het besef dat de meeste dieren niet alleen instinct hebben, maar ook verstand, al is het een andere soort verstand dan wij als mens hebben...

Maar ik denk dat het goed is te beseffen dat wij als soort wellicht niet eeuwig zijn...  Wellicht komen er andere soorten na ons. En als ik een prognose mag doen ? Ik gok op insecten...

tot de volgende ?

scheurtjes ???

Kijk, als ik een scheur in mijn broek heb, van 18 cm lang, dan is die broek niet meer te maken !
Als er scheuren van 18 cm in een kerncentrale zitten, dan ben ik dodelijk ongerust !
Kijk, ik ken niets van kernenergie, buiten het feit dat het een zeer gevaarlijk iets is, voor de gezondheid van alle levende wezens. Het veroorzaakt onder meer kwalijke kankergezwellen en genetische afwijkingen.

Maar waar ik haast niets ken van kernenergie, ken ik wel iets van beton, en scheuren van 18 cm in beton, zijn nefast ! Zodra je een scheurtje hebt in beton, wil dat zeggen, dat vocht zich in dat scheurtje zal dringen. Door temperatuurwisseling gaat dat scheurtje steeds dieper in werken. De temperatuurwissels hoeven echt niet zo heel groot te zijn, en we hoeven echt niet te wachten op vriestemperaturen om vast te stellen dat er een verschil is tussen de werking van een zuiver ongeschonden blok beton, en een stuk beton waar vocht in een scheurtje zit. Het minste scheurtje in beton veroorzaakt verschil in spanning van de structuur van de beton, wat oorzaak is van het groter worden van de scheurtjes. Als de scheurtjes komen tot aan de bewapening van de beton, dan krijgen we te maken met een nieuw fenomeen: roestvorming. Roest neemt meer plaats in dan het ijzer, en dus krijg je een verhoogde spanning die aanleiding heeft tot het stukgaan van de beton. Men kan dan spreken van een vorm van betonrot.

Scheuren van 18 cm kun je bezwaarlijk nog haarscheurtjes gaan noemen !

Ik ga niet beweren dat er al betonrot is, maar ik kan wel stellen dat de eerste voorwaarde om tot betonrot te komen, hier aanwezig is.

Nu ben ik van mening dat je met kernenergie helemaal geen risico's kunt en moogt nemen ! Zo weet men dat je best geen tonijn meer eet, omdat de meeste tonijn, radioactiviteit vertoont, ten gevolge van de ramp in Fukushima... De tonijn leeft aan wat je de andere kant van de oceaan zou kunnen noemen ten opzichte van Fukushima ! Onlangs kon je lezen dat de meeste everzwijnen in Duitsland niet eetbaar zijn, door radioactieve besmetting, ten gevolge van de ramp in Tjernobyl...

Bij de ramp in Fukushima heeft men een zone van 50 km om de kerncentrales volledig ontruimd, als zijnde een gebied die te zwaar besmet is om leven toe te laten. Je moet op de kaart van België eens een cirkel tekenen met een straal van 50 km... Je zult vaststellen dat je meestal een stuk in het buitenland zult uitkomen... Doe dit eens met alle kerncentrales in België en in de nabijheid van onze grenzen in het buitenland... Nog niet ongerust ? Ik wel !

Ik ben niet tegen het gebruik van kernenergie, denk alleen maar aan de geneeskunde, maar men kan en mag alleen met kernenergie werken, als dit gebeurt in de meest veilige omstandigheden. En met scheuren van 18 cm kan men bezwaarlijk van optimale veiligheid spreken.

Ik weet niet hoe dik die beton is, ik weet niet hoe diep die scheuren zijn, maar de lengte ervan maakt me erg ongerust. Ik kan me niet voorstellen dat een scheur van 18 cm maar twee mm diep zou zijn !
Dus ben ik bang, dat men om politieke redenen risico's neemt.

Zolang men geen 100% veiligheid kan garanderen, zeg ik dan ook dat ze de kerncentrales moeten sluiten. Men moet maar terug overgaan naar het gebruik van klassieke centrales (met de vervuiling !)tot men een volwaardig systeem heeft uitgebouwd met zuivere energie van zon en wind en water. Ik hoorde zeggen dat heel dat windmolenpark in zee tot op heden nog niets aan elektra heeft opgebracht ??? Kan dat ? Wat doen ze daar aan ? Die investering kun en mag je daar toch niet laten rotten omwille van politieke motieven !

Nee, men moet dringend optreden om de veiligheid te waarborgen. Desnoods moet men in een dergelijk geval overgaan tot naasten van het bedrijf, als het bedrijf zich niet houdt aan de regels van het spel. Hier gaat het algemeen belang duidelijk boven het belang van een bedrijf, ook al is het een groot en machtig bedrijf.

tot de volgende ?

slecht voor de slaap...

Ik ben een van die mensen, die 's avonds in bed stap, een boek in de handen neem, en begin te lezen, tot ik voel dat het "het moment" is om te slapen...
Maar dat lukt niet altijd...
Soms is een boek zo spannend, dat je het niet weg kunt leggen, dat je wetens willens voorbij "het moment" gaat, om verder te lezen, en dan niet meer in slaap geraakt, deels omdat je lichamelijk het optimale punt voorbij bent, deels omdat het boek je niet gerust laat.
Stom !
Ja, het is stom, want dan lig je de hele nacht te draaien en te keren, hebt voortdurend de neiging om het licht aan te steken en terug te gaan lezen, maar dan weet je dat je je partner stoort.
Partner die je ook hoort wakker liggen.
Want dat hoor je ! Een slapend mens ademt anders dan een slapende mens. Ze mag nog heel stil liggen, je hoort het aan de ademhaling.
En dan lig je met twee wakker te liggen, allemaal door dat boek.
djudedju

Ik heb toch twee keer het licht aan gemaakt, en iedere keer een half uurtje liggen lezen, in de hoop dat de slaap toch zou komen... Maar vergeet het maar...
Rond 5 uur in de morgen, dan zou je in slaap vallen, maar dan vertik ik het, want ik weet uit ervaring, als ik daar aan toegeef, dan ben ik heel de dag mottig. Anny omarmt de slaap toch nog, en zij heeft daar geen last van, zij is blij dat ze nog wat heeft kunnen slapen. Zo zie je dat zelfs mensen die zo lang zich aan elkaar hebben aangepast, toch nog verschillen.

Het gekste is, dat het een boek is dat ik al eerder (minstens één keer) las... Ik weet dus wat er gaat gebeuren, ik weet hoe het afloopt, en toch laat ik mezelf wegdrijven in de lectuur. Dat is wat lectuur voor mij zo zalig maakt, dat is wat je een echte boekenwurm maakt.

Ik heb hier boeken dat ik minstens al tien keer heb gelezen, en telkens weer met evenveel plezier.
Voor mij is dat dan een goed boek, een boek die zo mooi is, dat je er verschillende keren kunt van genieten. Ik heb dat met sommige films ook, en al weet ik ook daar heel het verhaal, als de film bezig is, dan zak ik daar zo diep in weg, dat ik het eigenlijk niet meer echt weet, ik ban dat onbewust uit mijn hersenen, en beleef de film weer alsof het de eerste keer is.
Toch heb ik -over het algemeen- minder deugd van een film dan van een boek. Ik denk dat dit komt omdat een film verhaal en beeld biedt, terwijl een boek je het beeld zelf laat invullen. En wellicht komt het ook doordat een film zich moet plooien naar het medium. Een medium die zijn beperkingen heeft, onder meer qua tijdsduur. Je leest gewoonlijk veel langer aan een boek dan dat je hetzelfde verhaal geniet als film. Die beperking in tijd leidt dan ook tot verlies van zaken die je in het boek lieten wegdromen.

Ook de interpretatie van de beelden is wellicht anders... Als je leest over een onweer, dan zie je het onweer dat u het meest heeft geraakt, wat maakt dat je het niet alleen "ziet", maar ook weer beleeft. De film kan mij dat niet bieden, omdat het niet "mijn" persoonlijk ervaren onweer is. Ik wil maar zeggen, je kleurt het verhaal met je eigen kleuren, geuren, sensaties. Film kleurt met de visie van de producer...

Als ik ook heel graag geschiedkundige werken lees en bestudeer, dan doe ik dat steeds met een gevoel van dankbaarheid tegenover een prof van de sociale school, die ons leerde geschiedenis te bekijken, te ontleden naar zijn samenhang, zijn verloop, zijn invloed op de gebeurtenissen. Kortom zij vertelde niet een droog feit met een saaie datum, nee, zij begon met de aanleiding te schetsen, waarom het haast onvermijdelijk werd, hoe het dan gebeurde en wat daardoor weer ontstond en welke zaken er daar weer uit voortvloeiden... Een klein item kon een les van twee uur worden, maar dan had je ook voor de eerste keer in je leven, de ervaring dat je wist wat en hoe en waarom iets gebeurde.

Zij durfde ook eens buiten het boekje te gaan, buiten de gevestigde lijntjes te kleuren... Zij sprak steevast van de Romeinse bezetting van onze gewesten, had grote aandacht voor de vele opstanden en opstandjes, en toonde aan dat het steeds een bezetting was en bleef, ook al duurde het 400 jaar. Het verval in de donkere middeleeuwen betwijfelde ze, en wees onder meer op de aversie van de zeden en gewoonten van de Romeinse vijand... Die haast bewust anders werden gedaan, terug naar de werkwijze van voor de bezetting. Voor haar was dit geen verval, eerder een poging om terug te keren tot de eigen authenticiteit.

Sindsdien lees ik geschiedenis als een roman...

Misschien kleur ik dan sommige dingen verkeerd in, maar ik vul in ieder geval in, waar de gewone geschiedenisboeken als konijnen springen van feit naar feit. Mij interesseren de data niet zozeer, als wel het menselijke aspect, en het politieke spel. En mijn aversie voor politiek komt wellicht voor een stuk voort uit het besef dat het al altijd een vuil spel van macht en bezit is geweest en nog steeds is. Dat democratie in de ware zin nog steeds niet bestaat. (Al zou men het nu, dank zij de computer eigenlijk wel praktisch kunnen.

En die ervaring van "zelf de achtergrond invullen", dat pas ik eigenlijk ook vaak toe in het dagelijkse leven... Neem nu de spreekbeurt over rouwverwerking die we hoorden bij Ziekenzorg... Het sprak mij in mijn rouw niet aan, maar het liet me wel toe om de spreekster helemaal te zien in haar rouw, en de manier waarop zij het verwerkte. Dat ze haar ervaring uitdroeg als handleiding vind ik minder geslaagd, maar ja, wellicht doen we dat allemaal zo ???

tot de volgende ?

ps: op de foto Alfred Hitchcock... voor mij nog steeds de beste om in een film spanning te creëren !!!

naakt

Voila, Google heeft beslist dat er geen bloot kan en geen bloot mag op "zijn" blogger...

Nu heb ik daar nooit interesse voor gehad, ga er ook nooit op zoek naar, maar ik vind gewoon stellen dat bloot niet mag een beetje willekeurig. Mag ik nu geen fotootje meer publiceren van de naaktslak, of heb je het alleen over menselijk naakt ?
Zo ja, mag ik dan geen foto meer installeren van de David van Michelangelo of de eva van de gebroeders Van Eyck ?

Als je zou stellen: Geen porno !, dan ben ik het 100 % met je eens, maar dan rijst weer de vraag: "Wat is porno ?"

Ik vind het antwoord niet zo eenvoudig... Ik krijg helemaal geen lustgevoelens bij het bekijken van de David of de Eva van hierboven, maar ik kan me vaag herinneren dat wij zo'n Eva wel eens extra bekeken toen wij de status van tiener hadden... Nu zullen mijn kleinkinderen dat allang niet meer hebben, want op de TV kun je niet alleen bloot zien, je ziet er ook vrijen, de geslachtsdaad, de geboorte (veel beter dan ik het zelf kon zien bij de geboorte van mijn eigen kinderen ! Ik denk dat de arts of de vroedvrouw zich zo moest bewegen dat de camera er alle zicht op had !)...

Wat is porno dan nog ?

Voor mij zal het wellicht heel wat anders zijn, dan voor de jonge mensen die voor die verdomde beeldbuis opgevoed werden. Voor hen is er niets meer te ontdekken, alleen nog te ontluisteren. Wij kregen helemaal geen seksuele opvoeding (we kregen een boekje met zeer vage omschrijvingen van een haast volkomen platonische liefde... en dat moest het dan zijn). Nu breken de kinderen haast de benen over alle uitleg en alle afbeeldingen en filmbeelden. Voor ons was een blote borst al heel wat, en nu hoor je alleen opmerkingen als die borst gebruikt wordt waarvoor hij eigenlijk dient: er komt heisa als een moeder haar kind voedt en je kunt iets zien... Ik vind het een beetje gek... Op het kleine scherm (dat tegenwoordig al knap groot is), zie je alles, uitgenomen de echt natuurlijke dingen, en dus wordt het natuurlijke dan plots aanstootgevend.

Kortom, ik weet het niet meer.
Ik weet niet wat porno is.
Er is een simpel antwoord: porno is dat wat pornografisch bedoeld is.
Er is een even simpel ander antwoord: porno is wat aanstoot geeft.
En tussen die twee antwoorden ligt een hele wereld.
Maar Google weet het dus.

Of ze zullen hun visie over porno opdringen.
En of je dan akkoord bent of niet, die visie zal invloed hebben op het denken, want Google is een grote speler op de markt.

Weet je, het gevaar van al die dingen is dat het denken in het algemeen gedirigeerd wordt. Soms vraag ik me af of we nog zelf mogen denken, of dat men het denken voor ons doet. Als een grote speler zoals Google ons de norm voor bloot oplegt, en dat wordt de norm, hoever zijn wij dan nog van het brainwashen af ? Hoever van het inpluggen van ZIJ zijn de vijand, en WIJ zijn de goeien? Hoever van de opgelegde norm?
Er is momenteel heel wat heisa tegen de religie die op zijn manier het denken beïnvloedt, maar is dat er dan zo ver van af ?

Het verleden heeft ons geleerd dat alles gewoon, alles aannemelijk wordt, als het maar gedurig herhaald wordt en de hemel wordt ingeprezen, en dan zie je een gans volk een ander volk uitroeien... --- voor de goede zaak---... ?
Ik maak me zorgen.
Het wordt steeds moeilijker voor de mens om zijn eigen gedachten te vormen.
En dat,
dat
vind
ik
verkeerd !

tot de volgende ?

Menslief, ik hou van je

Dat is wellicht de best gekende spreuk van de "Bond zonder naam"...
Ik vind het ook de mooiste spreuk.
De spreuk die we steeds weer lijken te vergeten.
Menslief slaat op alle mensen, op wat we vroeger in de les godsdienst leerden als "naaste"...
Maar als ik kijk in mijn mailbox, op facebook of andere sociale media, dan zie ik heel veel blijken van onbegrip voor "de anderen"... En die ander dat kan een collega, zijn, een echtgeno(o)t(e), een lief, een ouder, een schoolmakker, of gewoon dan "anderen" in de zin van "zij die er iets anders uitzien, een andere taal spreken, een andere godsdienst belijden, zij die werken aan tarieven die hier niet kunnen, ... en ga zo maar door...".

Iedereen vind de spreuk mooi, heel gepast, maar past hem niet toe in het eigen leven.

En och, ik was vroeger wellicht niet beter...
Ik heb lang gedacht dat mijn andere kijk voornamelijk is gegroeid met het ouder worden, maar wellicht is de grootste verandering in mijn denken, doen en laten vooral gekomen met de dood van onze Koen...

Enerzijds heeft dit mijn kijk op religie sterk veranderd, anderzijds heeft mij dat veel milder gemaakt. Het is niet zo dat het zware verlies me beter heeft gemaakt, het heeft me veeleer doen inzien dat de meeste dingen niet echt belangrijk zijn. Er zijn belangrijker dingen, dingen die meer, dieper ingrijpen in het leven dan... en vul daar maar al je dagelijkse besognes in, al de dingen waar je vroeger wel eens wakker van lag, waar je je dik kon in maken, waar je je giftig om maakte... Het is plots allemaal zo triviaal, zo onbelangrijk geworden.

Het is niet dat het je niet meer kan schelen, maar je bekijkt het anders. Het is allemaal minder belangrijk dan het verlies van een kind.

Ik moest daar weer aan denken, als ik die ouders van dat -zo vroeg overleden manneke- hoorde pleiten voor orgaandonatie, en het feit dat ze een boek hadden geschreven, en druk probeerden uit te oefenen op de minister, om de wet inzake orgaandonatie te veranderen... Je eerste gedacht is: "Sterke mensen die na dit zware verlies zo'n acties ondernemen !", maar dan denk je aan je eigen ervaring, en hoe anders je kijkt naar wat belangrijk is en wat niet.

Het is geen wonder dat al die dingen weer een beetje actueel zijn in mijn gedachten... binnen heel korte tijd is onze Koen 14 jaar dood, we kregen in Ziekenzorg een spreekster over "Rouwverwerking", en op TV werden we geconfronteerd met weer jonge kinderen die gestorven zijn...  Ik weet niet wat mijn collega's van Ziekenzorg dachten van de spreekbeurt over Rouwverwerking, maar Anny en ik vonden het maar niets. Op geen enkel moment raakte ze ook maar de manier waarop wij door het verdriet getroffen waren en de manier waarop het nog steeds op ons drukt. Ik heb geen vragen en geen opmerkingen gemaakt... Je kunt dat immers allemaal niet zo makkelijk onder woorden brengen, en je ziel bloot leggen is al helemaal niet te doen.

Maar al die zaken samen maken dat we weer meer dan anders wat zitten te tobben...

Gisteren schreef ik dat Anny al wat beter was, maar een uurtje nadien was het weer anders. Deze morgen is ze weer beter, en hopelijk is het nu ook echt en blijvend beter...
Gisteren hebben ze bij de buren ingebroken, en wij hebben niets gehoord.
Ik ben deze morgen eens gaan kijken, en naast de kapotte deur is er weinig kapot, weinig of niets gestolen (ze waren duidelijk op geld uit) , maar is alles overhoop gehaald. Hadden wij geweten dat de buren niet thuis waren, dan hadden wij misschien wel iets gehoord, maar nu wisten wij het niet, en het lawaai was niet in die orde dat je er dan gaat op letten.
Vandaag komen de politie om vingerafdrukken en dergelijke te nemen...  Wij hebben ooit ook inbrekers over de vloer gehad, heel lang geleden, toen we nog in Loppem woonden. Dat doet vies, en het besef dat ze aan je spullen hebben gezeten, dat is zo diep in je intimiteit, en het voelt aan alsof het allemaal ontwijd is. Je wil alles afwassen, af kuisen.

Ook dat houd een mens wakker.

tot de volgende ?

Zonnige zondag

Van achter het raam ziet het weer er fantastisch uit, maar je mag niet naar de witgerijmde grond kijken, en zeker niet naar buiten gaan, want het is koud !
Anny is al een hel stuk beter ! het snelle ingrijpen heeft er wellicht voor gezorgd dat de griep niet echt door gebroken is. Ze is nog niet echt 100 %, maar ze moet niet meer overgeven, heeft geen diarree meer, er zit heel wat minder flanel in haar beenderwerk, haar neus loopt niet meer, en ze heeft geen verschrikkelijke niesbuien meer. Kortom, ze ziet er al 100% beter uit. Oef.

Maar we gaan nog niet buiten, nog niet naar de rommelmarkt, laat ze maar eerst helemaal genezen zijn !

We worden tegenwoordig "belegerd" van de pauwen. We zien er wel haast alle dagen, maar de laatste dagen zijn ze er telkens weer, landen in de tuin, komen in groepjes toe... Ik vermoed dat de lentekriebels ook de pauwen hebben besmet, en dat we het vormen van koppels aan het mee maken zijn. Ik weet niet hoe de rituelen zijn bij een pauw. Bij de kippen heb je voldoende aan één haan om een heel toom kippen te bevruchten, bij een patrijs moet je er rekening mee houden dat iedere hen haar eigen haan heeft, en dan niet zo maar de haan die jij haar wil opsolferen, nee, de dame moet zelf kunnen kiezen. (Dat maakt het kweken van patrijzen moeilijk !)

Hoe het bij pauwen zit, weet ik niet, ik zal het ten gepaste tijde eens vragen aan Mario, de eigenaar van deze schitterende dieren. (Als hij het weet, want veel kwekers observeren hun dieren niet voortdurend, dat doen alleen mensen die daar interesse voor hebben.)

In ieder geval zijn de merels al aan het vechten, zie je de mezen al eens rondvliegen met nestmateriaal, kortom, de lente kondigt zich aan met tromgeroffel en bazuinen !

Mijn camelia's zijn al lang aan het bloeien, en sommige struiken zijn haast uitgebloeid, terwijl andere nog moeten beginnen. In de tuin bloeien de sneeuwklokjes en de krokussen, en tot mijn verbijstering ook de dianthus (duizendschoon) ! De muurbloemen staan mooi, maar vertonen nog geen bloemknoppen, en de soort muurbloemen met wit/blauwe bloempjes, blijkt niet winterhard, en is volledig bevroren... Ik laat hem voorlopig staan, in de vage hoop dat hij misschien opnieuw uitloopt van uit de wortel.

De winterharde fuchsia's zijn dit jaar allemaal bevroren en hebben hun bladeren en bloemen verloren. Ik ga ze dit jaar mogen terugsnoeien, en ze zullen deze zomer wellicht weer de normale hoogte van zo'n twee meter bereiken. Hopelijk zullen de twee nieuwe struikjes die ik heb aangeplant, uitlopen en aan de groei gaan. Het is altijd een beetje afwachten.

De botten van de linde zijn nog niet aan het zwellen. De linde verliest laat zijn bladeren, maar is dan ook niet vroeg om weer uit te lopen.

Gek, hoe we, bij de eerste mooie dagen al meteen van de lente dromen, van bloemen en bijen, van nestelende vogels en groene weiden met dartelende paarden en rustig herkauwende koeien, die verstoord opkijken als kalveren voor het eerst in de weide gelaten worden en met zichzelf en hun jong geweld geen weg weten... Patrijzen die in paartjes over de velden zwerven zoekend naar een goede plek om te nestelen... Patrijzen die schreeuwen en merels die luid protesterend tjekken als er onraad is... Madeliefjes in het gras, en het niet kunnen laten er eentje te plukken en te genieten van de geur van het jonge groen.

Ik kreeg op facebook al een foto te zien van de bloeiende schubwortel... een zeldzame plant die we hier in onze mooie Vlaamse Ardennen wel kunnen ontdekken. Een heel eigenaardig iets, zonder bladgroen en terend op de wortels van bomen...
Wat is de wereld mooi voor wie ogen heeft om er naar te kijken...

Tot de volgende

Griep

Anny is gisteren met griep het bed uit gekropen. Ik dacht dat ze me trouw was, maar ze lag met griep in bed. Vrouwen !
Nee, het is niet erg, een lichte aanval van buikgriep. Ze loopt op flanellen benen naar de WC, want ze heeft de klassieke diarree, en ze moest al eens overgeven ook. En ze voelt zich mottig.
"'t Is omdat ik niet geslapen heb" wilde ze nog beweren, maar ik zei dat ze griep had, en belde de dokter ( want morgen, zo zei ik, is het weekend, en dan krijg je hier een vreemde dokter en moeten we zoeken naar de apotheker van wacht...)

Tot mijn spijt kreeg ik gelijk, en is het griep.
Maar de vrijdagnamiddag is de apotheek gesloten, en ik vroeg de dokter wie er van wacht was? Maar blijkbaar zijn er apothekers die de vrijdagnamiddag wel open zijn: die ven Schorisse (Schuusse) en... die nieuwe in onze eigenste Mater.

Ik had al gehoord dat er een nieuwe was in Mater, maar we zijn gewoon en gehecht aan de apotheek in Horebeke, die voor ons zelfs iets makkelijker bereikbaar is... Maar nu zou ik dus ook die nieuwe eens te zien krijgen. Ze heet Cindy, een heel klein, heel fijn, vriendelijk dametje, met een verrassend luide heldere stem. Je verwacht eerder een frêle geluid van zo'n klein vernepelingske.

Eén van de dingen die ik nodig had, had ze niet in voorraad... En direct sloeg ze aan het telefoneren, smekend dat ze het toch voor 15.30' uur zouden leveren... Ach, dat gaat niet, maar wil je toch eens kijken of de camionette al weg is, anders kun je het misschien... Het lukte. Om 15.30' uur mocht ik de rest van de medicamenten halen.

Heb je de pas mee van je vrouw? Nee, wie loopt er nu met de pas van zijn vrouw in zijn zakken. Ze regelde het dan maar met mijn pas. Ik kreeg nog een tube douchegel mee als verwelkomingsgeschenk. Enfin, het kan van pas komen dat ze open is de vrijdagnamiddag en de zaterdagnamiddag ook... Hopelijk heb ik dat niet vaak van doen, maar je weet nooit.

Ze zeggen altijd dat het de vrouwen zijn die babbelen, maar ik ben, dank zij Crea, opgeleid in het voeren van de gewone roddels van de parochie, en tegen dat ik buiten kwam bij de apothekeres, wist ik dat ze van Kruishoutem afkomstig was, van aan de Marolle, ik vertelde over Armand en Lea, en die kende ze heel goed, want haar broer had nog in hun straat gewoond, en zondag waren ze daar nog voorbij gekomen, want ze hadden een lange wandeling gemaakt... (Vrouwen kunnen mij niets meer leren ! Ik heb geleerd alles te horen wat ik horen wil...)... tjudedju.

Wij eten heel zelden wit brood, maar nu moest Anny geroosterd brood eten, en met bruin brood is dat niet zo lekker. Dus "Ventje ga eens naar de bakker..." De bakker blijkt een liefhebber te zijn van skiën... dus was hij weg, op verlof.

In heel Mater is er geen een winkel meer, in Horebeke is het laatste winkeltje de deuren aan het sluiten, en de bakker was ook op verlof... Dus naar Brakel, naar de Colruyt, dat is zowat de dichtste winkel waar ik brood kon kopen... De vrijdag wil blijkbaar iedereen zijn inkopen doen, en er was een massa volk in de winkel. Ik nam geen winkelkar, maar nam een mandje uit mijn auto mee, dan won ik dat al...

Mater... Heerlijk rustig en mooi gelegen dorp in het hart van de Vlaamse Ardennen... Maar zonder winkel... (We hebben er wel een dokter, een tandarts en een nieuwe apothekeres) en we hebben er ook een brouwerij en enkele aannemers. En een bedrijfje dat ploegscharen maakt in onze straat, en een van de beroemdste bloemschiksters van het land woont ook al in onze straat.
Meer hebben we eigenlijk niet van doen... tenzij op sommige momenten waarop je plots een of ander nodig hebt, en dan vloekt omdat er niets is in ons eigen dorp.

Vannacht heeft Anny heel goed en heel rustig geslapen... Ze ziet er al weer wat beter uit, al loopt ze - naar eigen zeggen - nog op flanellen benen...

tot de volgende ?

Oh ja, van Kruishoutem gesproken... Vorige week reed ik daar met de auto, in de bebouwde kom, aan 48 km/uur (Dat kon ik zien aan zo'n bord waarop je snelheid staat op te lichten met er onder "dank u") toen mij plots op een plaats waar het niet mag, een auto voorbij zoefde aan 97 km/uur... (Dat bord toonde dat heel duidelijk aan !!!)... Weet je, ik wens niemand een ongeval toe, maar zo'n kwibussen brengen niet alleen zichzelf, maar ook anderen in gevaar ! Ik hoopte dat de flikken daar zouden staan... Maar natuurlijk staan ze daar dan net niet.
djudedju !