Voilà, het is weeral voorbij, dat jaar...
Het jaar dat wij 2013 noemen. 2013 na de geboorte van Jezus de Christus, ook al zijn we er bijna zeker van dat we een jaar of 7 er naast zitten. Net zoals we helemaal niet weten op welke dag Hij is geboren (Trouwens, dat zou dan wellicht een dag zijn ergens in de Joodse kalender, of hooguit in de Romeinse kalender, de kalender van de bezetter van toen.
Met andere woorden, het ding dat wij een kalenderjaar noemen is weer eens voorbij. Helemaal logisch is ons jaar niet. Het zou bijvoorbeeld véél logischer zijn om het jaar te laten beginnen met de eerste dag van de lente (Ooit was het zo !!!).
Maar makkelijk zou dat ook niet zijn, want de lente begint niet echt op een vaste dag en uur... Wij zeggen wel dat de lente begint op 21 maart, maar eigenlijk is dat maar een benadering van het tijdstip waarop de lente astronomisch begint.
We weten zelfs niet zeker of Jezus wel echt een historische figuur is, al nemen we aan van wel. We vinden zijn naam historisch slechts éénmaal terug, en dat komt dan nog uit een geschrift van enkele tientallen jaren na zijn dood. Trouwens, naar het schijnt is Mohammed evenmin helemaal zeker historisch te noemen, ook al nemen we ook bij hem aan dat hij er wel zal geweest zijn.
En wellicht kun je hetzelfde zeggen van nog enkele belangrijke figuren uit de diverse religies... Hopla, ik zit weer eens bij de religie. Het fascineert me blijkbaar.
Goed, laat ons de religies maar weer even terzijde schuiven, en terug gaan naar het jaar als fenomeen.
Eigenlijk zitten we globaal gezien wel met een degelijke constructie, waarbij we behoorlijk juist blijven met de natuur. We moeten nu en dan wel een rare sprong maken zoals een schrikkeljaar, en zelfs met dat schrikkeljaar schrikkelen we wel eens, maar och, we blijven behoorlijk juist. Onze jaargetijden zijn globaal genomen behoorlijk accuraat, en de inrichting van ons natuurlijke bestaan is op die manier behoorlijk te regelen. Natuurlijk, als we er van uit gaan dat landbouw de natuurlijke weg is in het bestaan... Maar dat is het al een tijdje niet meer... Buiten de mandarijntjes zijn er nog weinig groenten en fruitsoorten die echt vast zitten op een punt in de kalender. En mocht men willen, dan zouden die mandarijntjes ook we het ganse jaar te krijgen zijn (Misschien zijn ze dat wel, als je echt zou gaan zoeken).
Ik heb de tijd nog meegemaakt dat wat we aten gebonden was aan het seizoen waarin we leefden. We pasten dat zelf wel een stukje aan, door groenten te steriliseren, op te leggen, vlees in het vet te bewaren, eieren in waterglas op te leggen en zo voort, enzovoort.
Het heerlijke choucroute, is eigenlijk een resultaat van een bewaarwijze van de witte kool...
Toen kwam de tijd waarin je ook in het putje van de winter wel tomaten kon kopen, maar die kwamen in principe niet bij ons binnen, want die dingen waren veels te duur !
Nu eten we allang niet meer volgens de seizoenen...
En ga je een filiaal binnen van een groot warenhuis, dan kun je zowat alle soorten groenten en alle soorten fruit het hele jaar door krijgen. Nu, in de feestperiode bij uitstek is het assortiment nog uitgebreid met heel exotische dingen, waarvan ik echt de naam niet weet, laat staan dat ik weet hoe ze smaken. En ik ben echt niet nieuwsgierig genoeg om het te kopen.
Ik wil maar zeggen, het jaar, ons logisch jaar, heeft eigenlijk geen zin meer, tenzij voor boer en tuinder, die wel moeten weten op welk tijdstip ze moeten zaaien en planten... en dan nog.
In Kruishoutem staat een enorme serre, waarin ze tomaten telen. Ik vermoed dat dit een soort gigantische tomaten moeten zijn, want dat ding is gigantisch... Die boer ziet hooguit aan zijn verwarmingskosten welk seizoen het vermoedelijk is.
En toch...
We zien een hele beweging ontstaan, van terug naar de natuur, terug eten op een verantwoorde manier, van groenten en spijzen die normaal zijn voor deze streek in deze tijd van het jaar. De fanaten beweren dat kanker wel eens zou kunnen samenhangen met onze verkeerde levenswijze, met niet mee-leven met de natuur om ons heen. Het gekke is dat men die beweging vooral ziet bij de mensen in de stad, die de natuur alleen kennen van op TV en van uitstapjes in den boerenbuuten...
Hoe dan ook, het is de 67° keer dat ik Kerst en Nieuwjaar mag meemaken... Ik ben zowat tien jaar ouder dan ons vader ooit is geraakt, en 35 jaar ouder dan onze Koen ooit kwam.
En een deel van mijn persoonlijke kalender hangt veel meer aan dergelijke feiten vast dan aan die cijfertjes en die maanden en die dierenriemtekens... Dat is dan mijn persoonlijke kalender.
En weet je, wat ik ook doe, ik leef volgens die kalender, niet die andere.
En straks ga ik tomaten eten buiten het seizoen.
Want mijn seizoenen, dat zijn vooral herinneringen aan mensen die ik lief had en nog steeds, hoe onmogelijk ook, lief heb.
tot de volgende ?
dinsdag, december 31, 2013
maandag, december 30, 2013
Nodig eens een eenzame uit...
In Charleroi was er een koppel die dat dit jaar deed, en voor beloning werden zij door de eenzamen in kwestie beroofd...
Kijk, één zo'n wandaad kan heel veel kwaad doen.
Het is van aard om mensen die ook wel eens een eenzame zouden hebben uitgenodigd er toe te brengen dit idee te laten varen.
Dit fenomeen zien wij aldoor, en overal.
Hier gaat het over eenzamen, veelal halen vooral excessen over fanatieke religies de pers, want er is duidelijk een hetze aan gang tegen de religies in het algemeen.
En toch... Als wij eerlijk zijn, dan moeten we toegeven dat religies er de mens toe nopen op de juiste en de goede manier te leven, en zowat alle religies prediken naastenliefde...
Alleen... er zijn wel altijd van die koerskemels die de teksten gaan uitleggen zoals het in hun politieke kraam van pas komt. En er zijn altijd goedgelovigen die dan die versie slikken, en in de mening zijn dat zij het paradijs zullen verdienen door andersdenkenden kwaad te doen...
Het is momenteel echt niet moeilijk om het idee religie aan te vallen ! Je kunt zowat overal wel feiten en feitjes vinden om de religies in een kwaad daglicht te stellen. Van pedofilie over weigeren van inentingen tot aanslagen en moord in de naam van de Almachtige van die of deze religie...
Er zijn wellicht veel meer pedofielen die geen priester zijn dan andersom, er zijn wellicht ook heel wat niet-gelovigen die hun kinderen weigeren te laten inenten, voortgaande op de verhalen die je op internet bij massa's kunt lezen, en er zijn wellicht veel meer aanslagen uit een opgefokt nationalisme dan uit religieuze overtuiging, maar die halen de pers niet, in die zin dat de feiten wel verhaald worden, maar er niet telkens weer bij staat: deze pedofiel handelde uit haat tegen de religie, of deze familie weigert hun kinderen te laten inenten uit haat tegen al de gelovigen die dat wel doen...
Net zoals je bij misdaad verslagen telkens kunt lezen dat de dader van ... nationaliteit is, maar als het er een is van ons eigen volk, dan staat er niets bij.
Je kunt de reporter niet eens betichten van het scheeftrekken van de waarheid, maar ze beseffen wellicht zelf niet dat ze op die manier de haat tegen hele groepen van mensen tegen andere groepen aanwakkeren. Op die manier werden in de vorige eeuw de Joden steeds meer en meer het zwarte schaap, en we weten waar dat toe heeft geleid !
Als ik dan ook zou prediken, dan zou ik prediken voor verdraagzaamheid en voor aanvaarding van de overtuiging van de anderen.
Ik zou er mogen van overtuigd zijn, dat ik bij de juiste religie zit, dan nog moet mijn eerste denken en doen er op gericht zijn de anderen te aanvaarden zoals hij of zij is, en hun mening eerbiedigen. Ik hoef geen Moslim te zijn, om eerbied te hebben voor de gelovigen van de Islam, ik hoef geen Jaïnist te zijn om eerbied te hebben voor mensen van dat geloof, ik hoef... alleen maar mens te zijn met de mensen, om iedereen te eerbiedigen in zijn overtuiging.
Dat wil niet zeggen dat wij misdadigers niet moeten tegenhouden en/of straffen. Maar ons motief, zelfs ons denken mag niet gericht zijn tegen een overtuiging, wel tegen de daad en de dader. En als we vaststellen dat er mensen zijn, die haat prediken, dan moeten wij die haat weerleggen, door onze houding, en vooral niet door hun haat te voeden door te reageren tegen hun religie in het algemeen.
Ik heb de indruk dat de houding van onze regering in die zin tamelijk goed is, maar de houding van de pers is ronduit slecht, en met pers bedoel ik de media in het algemeen. Zij voeden voortdurend de haat.
Het motief ? Negatieve berichten verkopen beter dan positieve.
En waarom zijn er negatieve religieuze leiders ? Eigenlijk om dezelfde reden: het geeft hen macht. Geld en macht zijn de broeders van het kwaad. Niet het geld op zich is slecht, maar de geldzucht. Niet de macht op zich, maar de heerszucht.
Ik heb het niet op veldheren, maar toch wil ik er eentje citeren: " Eis van jezelf, wat je eist van anderen " (Alexander de Grote).
Dit betekent dat je zelf moet doen en aanvaarden wat je een ander oplegt. Predik niet wat je zelf niet doet, verkondig niet wat je niet wil hebben dat ze over jou verkondigen.
Maar deze teksten, deze ideeën zijn niet nieuw, je kunt ze in ieder religie lezen, in ieder moraalfilosofie... We weten het dus wel.
... alleen, we doen het niet.
djudedju
tot de volgende ?
Kijk, één zo'n wandaad kan heel veel kwaad doen.
Het is van aard om mensen die ook wel eens een eenzame zouden hebben uitgenodigd er toe te brengen dit idee te laten varen.
Dit fenomeen zien wij aldoor, en overal.
Hier gaat het over eenzamen, veelal halen vooral excessen over fanatieke religies de pers, want er is duidelijk een hetze aan gang tegen de religies in het algemeen.
En toch... Als wij eerlijk zijn, dan moeten we toegeven dat religies er de mens toe nopen op de juiste en de goede manier te leven, en zowat alle religies prediken naastenliefde...
Alleen... er zijn wel altijd van die koerskemels die de teksten gaan uitleggen zoals het in hun politieke kraam van pas komt. En er zijn altijd goedgelovigen die dan die versie slikken, en in de mening zijn dat zij het paradijs zullen verdienen door andersdenkenden kwaad te doen...
Het is momenteel echt niet moeilijk om het idee religie aan te vallen ! Je kunt zowat overal wel feiten en feitjes vinden om de religies in een kwaad daglicht te stellen. Van pedofilie over weigeren van inentingen tot aanslagen en moord in de naam van de Almachtige van die of deze religie...
Er zijn wellicht veel meer pedofielen die geen priester zijn dan andersom, er zijn wellicht ook heel wat niet-gelovigen die hun kinderen weigeren te laten inenten, voortgaande op de verhalen die je op internet bij massa's kunt lezen, en er zijn wellicht veel meer aanslagen uit een opgefokt nationalisme dan uit religieuze overtuiging, maar die halen de pers niet, in die zin dat de feiten wel verhaald worden, maar er niet telkens weer bij staat: deze pedofiel handelde uit haat tegen de religie, of deze familie weigert hun kinderen te laten inenten uit haat tegen al de gelovigen die dat wel doen...
Net zoals je bij misdaad verslagen telkens kunt lezen dat de dader van ... nationaliteit is, maar als het er een is van ons eigen volk, dan staat er niets bij.
Je kunt de reporter niet eens betichten van het scheeftrekken van de waarheid, maar ze beseffen wellicht zelf niet dat ze op die manier de haat tegen hele groepen van mensen tegen andere groepen aanwakkeren. Op die manier werden in de vorige eeuw de Joden steeds meer en meer het zwarte schaap, en we weten waar dat toe heeft geleid !
Als ik dan ook zou prediken, dan zou ik prediken voor verdraagzaamheid en voor aanvaarding van de overtuiging van de anderen.
Ik zou er mogen van overtuigd zijn, dat ik bij de juiste religie zit, dan nog moet mijn eerste denken en doen er op gericht zijn de anderen te aanvaarden zoals hij of zij is, en hun mening eerbiedigen. Ik hoef geen Moslim te zijn, om eerbied te hebben voor de gelovigen van de Islam, ik hoef geen Jaïnist te zijn om eerbied te hebben voor mensen van dat geloof, ik hoef... alleen maar mens te zijn met de mensen, om iedereen te eerbiedigen in zijn overtuiging.
Dat wil niet zeggen dat wij misdadigers niet moeten tegenhouden en/of straffen. Maar ons motief, zelfs ons denken mag niet gericht zijn tegen een overtuiging, wel tegen de daad en de dader. En als we vaststellen dat er mensen zijn, die haat prediken, dan moeten wij die haat weerleggen, door onze houding, en vooral niet door hun haat te voeden door te reageren tegen hun religie in het algemeen.
Ik heb de indruk dat de houding van onze regering in die zin tamelijk goed is, maar de houding van de pers is ronduit slecht, en met pers bedoel ik de media in het algemeen. Zij voeden voortdurend de haat.
Het motief ? Negatieve berichten verkopen beter dan positieve.
En waarom zijn er negatieve religieuze leiders ? Eigenlijk om dezelfde reden: het geeft hen macht. Geld en macht zijn de broeders van het kwaad. Niet het geld op zich is slecht, maar de geldzucht. Niet de macht op zich, maar de heerszucht.
Ik heb het niet op veldheren, maar toch wil ik er eentje citeren: " Eis van jezelf, wat je eist van anderen " (Alexander de Grote).
Dit betekent dat je zelf moet doen en aanvaarden wat je een ander oplegt. Predik niet wat je zelf niet doet, verkondig niet wat je niet wil hebben dat ze over jou verkondigen.
Maar deze teksten, deze ideeën zijn niet nieuw, je kunt ze in ieder religie lezen, in ieder moraalfilosofie... We weten het dus wel.
... alleen, we doen het niet.
djudedju
tot de volgende ?
zaterdag, december 28, 2013
Het jaar van Linux
Tux, the Linux penguin (Photo credit: Wikipedia) |
Maar hoe dan ook, ik ben er blij om.
Als jij een fervent voorstander bent van je Mac (Apple) of van je Windows, dan zul je nu wellicht al afhaken, want supporters zijn blind voor anderen dan hun club.
Maar dat het succes van het gratis Linux een feit is, kun je onder meer zien aan de houding van Microsoft met zijn Windows. Steeds meer komen er onderdelen of zelfs volledig programma's gratis op de markt. Dit is een verheugend feit !
Want voor mij gaat het hem niet over Linux of Windows of Apple, het gaat er hem over dat het gratis moet zijn ! Net zoals onderwijs gratis moet zijn, moet ook de toegankelijkheid tot de bronnen van de wijsheid, van de leerstof gratis zijn.
Als ik hoor dat er van mijn kleinkinderen zijn, die verplicht worden tot de aankoop van een of ander programma, waarvan er een evenwaardig gratis equivalent bestaat, dan kan ik me niet weerhouden te denken dat de leraar of de school in casu een beetje beleg op zijn boterham aan het verdienen is op kap van de leerlingen, en lijnrecht ingaat tegen het recht op gratis onderwijs !
Soms gaat het zo ver, dat het op chantage gaat lijken: Als de leerling niet betaalt voor dit of dat, dan zal dit zwaar doorwegen op zijn punten...
We hebben in ons land nog veel, veel te veel armen. En het aantal stijgt !
Als we nu in het onderwijs dergelijke zaken zien gebeuren, dan kan ik niet anders dan vaststellen dat we bezig zijn met het vormen van een standenonderwijs !
Wie arm is heeft geen, of veel minder kans tot het behalen van een diploma !
Dat is voor mij HET leitmotiv om te stellen dat ook het internet gratis moet zijn. En in dat kader ben ik dus voorstander van Linux. Punt.
Dat het hebben van internet ook nog eens geld kost, dat de computer of tablet of... ook nog eens veel kost, dat is heel erg. Maar er is toch wel een en ander aan te doen ! Laatst heb ik voor iemand een goede computer goedkoop kunnen kopen op de tweedehandsmarkt. Je moet natuurlijk wel even uitkijken, en er iets van afweten, maar op die manier wordt het wel heel wat betaalbaarderderderder... Ik heb er meteen Ubuntu op gezet, en Libre Office en dergelijke, zodat ook de kinderen er hun schooltaken op een behoorlijke manier kunnen op verrichten.
En een paar dagen geleden las ik dat een vriend, die notabene in de computerwereld werkt, de computer van een van zijn kinderen overschakelde op Linux, zodat deze computer nog een hele tijd zou mee kunnen... en vlugger werken.
Want ook dat is een feit, Linux is lichter om te installeren, werkt vlugger en is veel veiliger in het gebruik.
Voor kinderen zou het eigenlijk de eerste keus moeten zijn, gewoon al omwille van de veiligheid en het feit dat je veel minder kans loopt op besmettingen met virussen en dergelijke ondingen.
Is Linux dan alleenzaligmakend ? Nee, net als ieder ander systeem heeft het sterke en zwakke punten. Het is evenmin als andere systemen onfeilbaar en perfect. Maar het is zeker even goed en even sterk als de andere dure systemen, en het is openbaar en gratis.
Kijk, zit je met een oude computer die heel langzaam werkt, dan heb je de kans om het uit te proberen. Zet er Linux op (Ik raad Mint of Ubuntu aan, die heel makkelijk in het gebruik zijn).
Wedden dat je nog een hele tijd met je oude bakje voort kunt ?
tot de volgende ?
vrijdag, december 27, 2013
Dun
Ik heb hier nog zo'n scheurkalender hangen, je weet wel een Druivelaar, waar je op de keerzijde van het blaadje van de dag een mopje vindt...
Wij horen bij de mensen die dat dagelijkse ritueel meestal vergeten, en dan een tiental briefjes in één keer van dat ding scheuren. Dan zet ik me in de zetel, lees eerst de (meestal flauwe) mopjes, en ga dan aan de voorzijde de namen van al de heiligen van die dagen lezen.
Er zijn er heel veel bij, die wellicht heel brave mensen zijn geweest, maar van wie ik de naam nooit zou geven aan mijn kind of kleinkind of achter...
Er zitten afgrijselijke namen bij !
Het moet voor de mensen met die naam héél moeilijk geweest zijn om heilig te worden, want wellicht werden ze heel hun leven gepest met zo'n naam.
Maar de kalender wordt weer verschrikkelijk dun. Er resten haast geen blaadjes meer, en dan staat de kalender er voor zoals mijn lindeboom... Naakt en triestig.
Ik heb nog geen nieuwe Druivelaar liggen. Die dingen komen hier meestal in huis als een cadeau van een of andere winkel of maatschappij. Kopen doen we dat nooit, tenzij we er ergens eentje zien liggen zo wat halverwege januari aan weggeefprijs.
Op mijn bureel ligt al weer een nieuwe kalender klaar, want ook die kalender zit op zijn laatste blaadje dun te doen. Het jaar is weer bijna voorbij, en naar mijn gevoel is het amper begonnen. Hoe ouder ik word, hoe korter de jaren worden.
Ik kijk naar de troosteloos grijze hemel buiten, door het raam... Ook deze duistere luchten horen horen bij het jaargetijde en bij de dunne kalender. Het waait verschrikkelijk hard, en boven het veld zijn de kraaien en roeken vervangen door een hele vlucht meeuwen.
Boven in de kamer van Koen, hangt nog steeds de druivelaar van 2001, vastgeroest op 1 maart, dag van zijn overlijden. Het blaadje is vergeeld, en ik durf het haast niet meer aan te raken, want het voelt zo bros aan, dat ik het gevoel krijg dat het wel eens in stof uiteen zou kunnen vallen.
Kalenders...
Ach, er zijn er zo vele soorten, en dan denk ik niet aan de modellen en uitvoeringen, maar aan kalenders die helemaal niet gelijk lopen met onze kalender. Waar de jaren korter of net langer zijn, waar Nieuwjaar op een heel andere dag valt, waar de kalender al lang vervangen is door een nieuwe, of waar ze nog maar amper halverwege hun scheurkalender zitten...
En ik denk op de mensen die niet eens weet hebben van een "kalender"... Die leven of pogen te overleven, van dag naar dag, zonder te weten welke dag het eigenlijk is. Die misschien het jaar indelen in twee grote periode, de regentijd en de droge tijd. Of die hun jaar indelen op basis van de trek van een of andere diersoort, de tijd waarop ze eindelijk eens voldoende eten hebben.
En dan zitten wij hier naar die dunne kalender te kijken, krijgen op TV hele programma's met het overzicht van het voorbije jaar, en over eten wordt daar alleen gesproken als er weer eens ergens een of ander voedselschandaal is geweest... Nee, het jaaroverzicht, dat is voornamelijk een opsomming van rampen, oorlogen, misdaden...
Ooit is er eens eentje geweest die dat ook zo pijnlijk aanvoelde, die zich verzette tegen het feit dat "nieuws" altijd over het slechte ging, en hij startte met een Goed-Nieuws-Krant... Die krant is al na enkele maanden ter ziele gegaan... Er is geen mens geïnteresseerd in goede en leuke dingen... Het mensDOM wil alleen horen van moorden, inbraken, oorlogen...
Straks vieren we de herdenking van de Grote Oorlog... We moeten ons herinneren hoe idioot oorlog wel is, dus doen we dat met grote militaire parades...
Waanzin...
djudedju
de kalender trekt op niets meer.
Ik moet nodig een gezonde dikkerd kopen om in zijn plaats te hangen.
tot de volgende ?
(ps: Zouden er op die Chinese kalender van de foto ook mopjes staan? Of wijsheden van Mao ?)
Wij horen bij de mensen die dat dagelijkse ritueel meestal vergeten, en dan een tiental briefjes in één keer van dat ding scheuren. Dan zet ik me in de zetel, lees eerst de (meestal flauwe) mopjes, en ga dan aan de voorzijde de namen van al de heiligen van die dagen lezen.
Er zijn er heel veel bij, die wellicht heel brave mensen zijn geweest, maar van wie ik de naam nooit zou geven aan mijn kind of kleinkind of achter...
Er zitten afgrijselijke namen bij !
Het moet voor de mensen met die naam héél moeilijk geweest zijn om heilig te worden, want wellicht werden ze heel hun leven gepest met zo'n naam.
Maar de kalender wordt weer verschrikkelijk dun. Er resten haast geen blaadjes meer, en dan staat de kalender er voor zoals mijn lindeboom... Naakt en triestig.
Ik heb nog geen nieuwe Druivelaar liggen. Die dingen komen hier meestal in huis als een cadeau van een of andere winkel of maatschappij. Kopen doen we dat nooit, tenzij we er ergens eentje zien liggen zo wat halverwege januari aan weggeefprijs.
Op mijn bureel ligt al weer een nieuwe kalender klaar, want ook die kalender zit op zijn laatste blaadje dun te doen. Het jaar is weer bijna voorbij, en naar mijn gevoel is het amper begonnen. Hoe ouder ik word, hoe korter de jaren worden.
Ik kijk naar de troosteloos grijze hemel buiten, door het raam... Ook deze duistere luchten horen horen bij het jaargetijde en bij de dunne kalender. Het waait verschrikkelijk hard, en boven het veld zijn de kraaien en roeken vervangen door een hele vlucht meeuwen.
Boven in de kamer van Koen, hangt nog steeds de druivelaar van 2001, vastgeroest op 1 maart, dag van zijn overlijden. Het blaadje is vergeeld, en ik durf het haast niet meer aan te raken, want het voelt zo bros aan, dat ik het gevoel krijg dat het wel eens in stof uiteen zou kunnen vallen.
Kalenders...
Ach, er zijn er zo vele soorten, en dan denk ik niet aan de modellen en uitvoeringen, maar aan kalenders die helemaal niet gelijk lopen met onze kalender. Waar de jaren korter of net langer zijn, waar Nieuwjaar op een heel andere dag valt, waar de kalender al lang vervangen is door een nieuwe, of waar ze nog maar amper halverwege hun scheurkalender zitten...
En ik denk op de mensen die niet eens weet hebben van een "kalender"... Die leven of pogen te overleven, van dag naar dag, zonder te weten welke dag het eigenlijk is. Die misschien het jaar indelen in twee grote periode, de regentijd en de droge tijd. Of die hun jaar indelen op basis van de trek van een of andere diersoort, de tijd waarop ze eindelijk eens voldoende eten hebben.
En dan zitten wij hier naar die dunne kalender te kijken, krijgen op TV hele programma's met het overzicht van het voorbije jaar, en over eten wordt daar alleen gesproken als er weer eens ergens een of ander voedselschandaal is geweest... Nee, het jaaroverzicht, dat is voornamelijk een opsomming van rampen, oorlogen, misdaden...
Ooit is er eens eentje geweest die dat ook zo pijnlijk aanvoelde, die zich verzette tegen het feit dat "nieuws" altijd over het slechte ging, en hij startte met een Goed-Nieuws-Krant... Die krant is al na enkele maanden ter ziele gegaan... Er is geen mens geïnteresseerd in goede en leuke dingen... Het mensDOM wil alleen horen van moorden, inbraken, oorlogen...
Straks vieren we de herdenking van de Grote Oorlog... We moeten ons herinneren hoe idioot oorlog wel is, dus doen we dat met grote militaire parades...
Waanzin...
djudedju
de kalender trekt op niets meer.
Ik moet nodig een gezonde dikkerd kopen om in zijn plaats te hangen.
tot de volgende ?
(ps: Zouden er op die Chinese kalender van de foto ook mopjes staan? Of wijsheden van Mao ?)
woensdag, december 25, 2013
dia-race
Eigenlijk wou ik het liever gewoon als één woord schrijven: diarace, maar ik vreesde dat je het dan verkeerd zoudt uitspreken, en niet snappen waar het over gaat... Maar misschien snap je het nu ook niet...
Heb jij gisterenavond ook "Vreten op Aarde" beoefend ?
Ik ook, weliswaar in mineur, maar we hebben toch eens iets gegeten dat we al heel lang niet meer aten... Ik had ze zien liggen in de winkelrekken van Auchan... "Zouden we dat niet eens eten?" "Ja, dat is eigenlijk al heel lang geleden !"
Dus gingen ze de winkelkar in.
"Ze", dat waren dan "Les escargots au beurre fine"... Ofte wijngaardslakken met kruidenboter...
Wellicht zullen sommigen de neus ophalen, maar slakken zijn heerlijk, en in het licht van het feit dat we binnenkort krekels en meelwormen gaan eten, zijn slakken helemaal niet vies !
En dus maakte Anny de slakken gereed...
Een heerlijke geur, met veel look vulde gans het huis.
Echt Frans brood (Une baguette uit Auchan) lag al klaar, en de speciale potjes en de bijhorende tangen om de beestjes vast te nemen lagen al op tafel.
We sneden profijtig het brood in schijven, gingen met het vorkje in het slakkenhuisje, prikten het beestje vast, haalden het, overdekt met hete boter en fijne kruiden uit zijn huisje, legden het op het brood. Even blazen, want die dingen komen uit de oven. De rest van de boter uit het slakken huisje over het brood druppelen... Hmmm... Heerlijk !
Waar we geen rekening hadden mee gehouden, was het feit dat we beiden heel weinig vet eten. Ik doe zelfs geen boter meer op de boterham... en dan plots al dat heerlijke gekruide botervet...
Nee, daar was onze maag niet aan gewoon.
... en dus, al na een klein uurtje zaten we beiden met de diarree...
Gelukkig hebben we twee wc's in huis. Maar wie de langere weg naar boven moest, moest dat doen met dichtgeknepen billen...
Dus was het soms een echte race naar het dichtste toilet... een echte diarace dus...
Voor de nieuwsgierigen, ja, ik ben één keer niet vlug genoeg geweest, en mocht meteen ook een nieuwe onderbroek aandoen.
djudedju.
Kerstmis schoonder dan de daegen...
En dan ga je naar bed.
Heb je al eens proberen te slapen met toegeknepen billen?
Nee, dus Motilium gepakt, dat is wellicht niet echt gezond, maar het stopt. Van het werkwoord stoppen in al zijn betekenissen.
En na twee keer een mislukte start, waarbij je vaststelt dat het nog niet over is. Nog maar eens twee pilletjes... was je heel tevreden toen het derde alarm alleen een droog windje betrof... Eindelijk kon je het wagen te slapen...
We hadden nog wat van die beestjes over. Wie ze wil zien, moet maar eens in onze vuilnisbak komen kijken. Wij, wij eten dat in ieder geval nooit meer !
Vet staat nu op de lijst van de verboden producten.
Heb je dat ook al vastgesteld? Hoe ouder je wordt, hoe langer die lijst wordt.
Renners hebben ook zo'n lijst, maar daar staan heel andere producten op.
Voor een heel ander doel.
Oh ja, wist je dat onze koning ook duchtig met de fiets gaat rondtoeren?
Je kon het opmerken aan zijn Kerstboodschap: Hij had duidelijk zadelpijn, en kon niet meer gaan zitten.
Maar bij hem spreken ze dan van een nieuwe stijl.
Terwijl het gewoon zijn poep is die pijn doet.
djudedju
tot de volgende ?
Heb jij gisterenavond ook "Vreten op Aarde" beoefend ?
Ik ook, weliswaar in mineur, maar we hebben toch eens iets gegeten dat we al heel lang niet meer aten... Ik had ze zien liggen in de winkelrekken van Auchan... "Zouden we dat niet eens eten?" "Ja, dat is eigenlijk al heel lang geleden !"
Dus gingen ze de winkelkar in.
"Ze", dat waren dan "Les escargots au beurre fine"... Ofte wijngaardslakken met kruidenboter...
Wellicht zullen sommigen de neus ophalen, maar slakken zijn heerlijk, en in het licht van het feit dat we binnenkort krekels en meelwormen gaan eten, zijn slakken helemaal niet vies !
En dus maakte Anny de slakken gereed...
Een heerlijke geur, met veel look vulde gans het huis.
Echt Frans brood (Une baguette uit Auchan) lag al klaar, en de speciale potjes en de bijhorende tangen om de beestjes vast te nemen lagen al op tafel.
We sneden profijtig het brood in schijven, gingen met het vorkje in het slakkenhuisje, prikten het beestje vast, haalden het, overdekt met hete boter en fijne kruiden uit zijn huisje, legden het op het brood. Even blazen, want die dingen komen uit de oven. De rest van de boter uit het slakken huisje over het brood druppelen... Hmmm... Heerlijk !
Waar we geen rekening hadden mee gehouden, was het feit dat we beiden heel weinig vet eten. Ik doe zelfs geen boter meer op de boterham... en dan plots al dat heerlijke gekruide botervet...
Nee, daar was onze maag niet aan gewoon.
... en dus, al na een klein uurtje zaten we beiden met de diarree...
Gelukkig hebben we twee wc's in huis. Maar wie de langere weg naar boven moest, moest dat doen met dichtgeknepen billen...
Dus was het soms een echte race naar het dichtste toilet... een echte diarace dus...
Voor de nieuwsgierigen, ja, ik ben één keer niet vlug genoeg geweest, en mocht meteen ook een nieuwe onderbroek aandoen.
djudedju.
Kerstmis schoonder dan de daegen...
En dan ga je naar bed.
Heb je al eens proberen te slapen met toegeknepen billen?
Nee, dus Motilium gepakt, dat is wellicht niet echt gezond, maar het stopt. Van het werkwoord stoppen in al zijn betekenissen.
En na twee keer een mislukte start, waarbij je vaststelt dat het nog niet over is. Nog maar eens twee pilletjes... was je heel tevreden toen het derde alarm alleen een droog windje betrof... Eindelijk kon je het wagen te slapen...
We hadden nog wat van die beestjes over. Wie ze wil zien, moet maar eens in onze vuilnisbak komen kijken. Wij, wij eten dat in ieder geval nooit meer !
Vet staat nu op de lijst van de verboden producten.
Heb je dat ook al vastgesteld? Hoe ouder je wordt, hoe langer die lijst wordt.
Renners hebben ook zo'n lijst, maar daar staan heel andere producten op.
Voor een heel ander doel.
Oh ja, wist je dat onze koning ook duchtig met de fiets gaat rondtoeren?
Je kon het opmerken aan zijn Kerstboodschap: Hij had duidelijk zadelpijn, en kon niet meer gaan zitten.
Maar bij hem spreken ze dan van een nieuwe stijl.
Terwijl het gewoon zijn poep is die pijn doet.
djudedju
tot de volgende ?
dinsdag, december 24, 2013
Vreemd gespuis
Toen landbouwer J.R. uit Mater gisteren zijn weide voorbij reed met zijn tractor, dacht hij iets te zien in het schuilhok op zijn weide. Hij had niet onmiddellijk tijd om het te controleren, en nam zich voor in het terug keren het eens te controleren.
De boer ging voeder halen voor zijn paard, en bij het terugkeren dacht hij helemaal niet meer op de schuilhut op zijn weide.
Hij deed zijn dagelijks werk op de hoeve, de beesten eten geven, de stallen kuisen, van de wintertijd gebruik maken om een en ander van het gerief eens netjes op te kuisen en in te vetten, zodat alles weer in orde zou zijn als straks de lente komt, en het weer weer open gaat.
Het was tijdens het avondmaal dat hij aan dat schuilhokje dacht. Maar de wind en de regen maakten dat hij helemaal geen lust had om nog tot daar te stappen, laat staan dat hij weer van kledij zou veranderen.
Deze morgen was er het dagelijkse werk te doen, en zijn vrouw wilde dat hij haar nog eens naar hier en daar voerde, om een en ander in te kopen voor straks, het feestelijke kerstmaal, bij de versierde kerstboom.
Toen hij op de terugweg naar huis was, zag hij warempel licht in zijn schuilhok, en hij zat zicht op te winden, dat ze van zijn dingen af moesten blijven, en thuisgekomen deed hij meteen zijn werkkleren en laarzen aan om door de drassige weide te kunnen stappen naar dat verdomde schuilhok !
Tot zijn ontsteltenis was dat schuilhokje voor zijn koeien nu ingenomen door een koppel van die vreemde snoeshanen. Ze hadden warempel een of twee belotten stro open geschud, en de vrouw lag daar in zijn stro te slapen, of ze deed alsof. Hij, zo'n halfbruine met zo'n sjaal om zijn nek, precies zo een als je op TV zag lopen met zo'n bommengordel om, ratelde een en ander in dat vreemde taaltje van hem, terwijl hij de boer smekend aan keek. Boer J. wees de deur, en tekende in de lucht met wijde armgebaren dat ze weg moesten, terwijl hij grove gotver's er bij riep. In het stro bewoog de ander. Verrek, het was een wijf ! Ze keek de boer smekend aan, die ietwat milder, zei - nu zonder gotver's dat ze weg moesten, en zich omkeerde en terug weg stapte, nu en dan nog eens omkijkend, want hij was niet echt gerust in die vreemdelingen. Je hoorde tegenwoordig van alles vertellen !
Thuis vertelde hij het aan zijn vrouw, overdreef nog wat over het uiterlijk van dat vreemd gespuis, en zij deed hem bellen naar de politie. J. wachtte nog een hele tijd, want hij vreesde de ambras rond een officieel optreden, en pas uren later belde hij de flikken.
Een klein halfuur later kwam de politie er toe met een combi en een gewone auto. De flikken liepen naar de stal. Even later kwam er eentje terug, zat daar wat te vertellen in zijn microfoon, en liep terug naar het schuilhok. Plots hoorde J. de sirene, en even later kwam er een ambulance toe. "Tedju," dacht J. "Seffens hebben ze nog een of andere ziekte ook, en moet ik ook onderzocht worden, weeral kosten, alle maal door die vreemde ratten !"
Maar even later reed de ambulance weg, met één van de twee, en de ander werd met geboeide handen in de combi gesleurd.
Alles was opgelost.
J.R. hoorde pas 's anderendaags dat de vreemde vrouw aan het bevallen was in zijn stal, en dat de vreemde de flikken en de ambulanciers had pogen weg te houden van zijn vrouw. Eén keer, twee maanden later, moest J nog eens naar het gerecht. Hij moest zeggen hoe hij de vreemden gevonden had... Ze werden gedrieën uitgewezen, terug naar hun land. We hebben hier al vreemden genoeg !
Wablief?
Wanneer dat precies gebeurde ? Op 24 december, 't zal zo wat tegen middernacht zijn geweest ! Ah ja, want heel hun kerstmaal was verstoord door die vreemde snoeshanen ! En 't waren dan nog sans papiers ook !
Wat ? Ah ja ! Het zal een kerstekindeke geweest zijn, of daaromtrent... Maar ja, die vreemden geloven daar toch niet in. Wij Christenen echter...
djudedju
tot de volgende ?
De boer ging voeder halen voor zijn paard, en bij het terugkeren dacht hij helemaal niet meer op de schuilhut op zijn weide.
Hij deed zijn dagelijks werk op de hoeve, de beesten eten geven, de stallen kuisen, van de wintertijd gebruik maken om een en ander van het gerief eens netjes op te kuisen en in te vetten, zodat alles weer in orde zou zijn als straks de lente komt, en het weer weer open gaat.
Het was tijdens het avondmaal dat hij aan dat schuilhokje dacht. Maar de wind en de regen maakten dat hij helemaal geen lust had om nog tot daar te stappen, laat staan dat hij weer van kledij zou veranderen.
Deze morgen was er het dagelijkse werk te doen, en zijn vrouw wilde dat hij haar nog eens naar hier en daar voerde, om een en ander in te kopen voor straks, het feestelijke kerstmaal, bij de versierde kerstboom.
Toen hij op de terugweg naar huis was, zag hij warempel licht in zijn schuilhok, en hij zat zicht op te winden, dat ze van zijn dingen af moesten blijven, en thuisgekomen deed hij meteen zijn werkkleren en laarzen aan om door de drassige weide te kunnen stappen naar dat verdomde schuilhok !
Tot zijn ontsteltenis was dat schuilhokje voor zijn koeien nu ingenomen door een koppel van die vreemde snoeshanen. Ze hadden warempel een of twee belotten stro open geschud, en de vrouw lag daar in zijn stro te slapen, of ze deed alsof. Hij, zo'n halfbruine met zo'n sjaal om zijn nek, precies zo een als je op TV zag lopen met zo'n bommengordel om, ratelde een en ander in dat vreemde taaltje van hem, terwijl hij de boer smekend aan keek. Boer J. wees de deur, en tekende in de lucht met wijde armgebaren dat ze weg moesten, terwijl hij grove gotver's er bij riep. In het stro bewoog de ander. Verrek, het was een wijf ! Ze keek de boer smekend aan, die ietwat milder, zei - nu zonder gotver's dat ze weg moesten, en zich omkeerde en terug weg stapte, nu en dan nog eens omkijkend, want hij was niet echt gerust in die vreemdelingen. Je hoorde tegenwoordig van alles vertellen !
Thuis vertelde hij het aan zijn vrouw, overdreef nog wat over het uiterlijk van dat vreemd gespuis, en zij deed hem bellen naar de politie. J. wachtte nog een hele tijd, want hij vreesde de ambras rond een officieel optreden, en pas uren later belde hij de flikken.
Een klein halfuur later kwam de politie er toe met een combi en een gewone auto. De flikken liepen naar de stal. Even later kwam er eentje terug, zat daar wat te vertellen in zijn microfoon, en liep terug naar het schuilhok. Plots hoorde J. de sirene, en even later kwam er een ambulance toe. "Tedju," dacht J. "Seffens hebben ze nog een of andere ziekte ook, en moet ik ook onderzocht worden, weeral kosten, alle maal door die vreemde ratten !"
Maar even later reed de ambulance weg, met één van de twee, en de ander werd met geboeide handen in de combi gesleurd.
Alles was opgelost.
J.R. hoorde pas 's anderendaags dat de vreemde vrouw aan het bevallen was in zijn stal, en dat de vreemde de flikken en de ambulanciers had pogen weg te houden van zijn vrouw. Eén keer, twee maanden later, moest J nog eens naar het gerecht. Hij moest zeggen hoe hij de vreemden gevonden had... Ze werden gedrieën uitgewezen, terug naar hun land. We hebben hier al vreemden genoeg !
Wablief?
Wanneer dat precies gebeurde ? Op 24 december, 't zal zo wat tegen middernacht zijn geweest ! Ah ja, want heel hun kerstmaal was verstoord door die vreemde snoeshanen ! En 't waren dan nog sans papiers ook !
Wat ? Ah ja ! Het zal een kerstekindeke geweest zijn, of daaromtrent... Maar ja, die vreemden geloven daar toch niet in. Wij Christenen echter...
djudedju
tot de volgende ?
maandag, december 23, 2013
Keramiek en glas (Europese Triënnale)
Gisteren zijn we dus met Bart mee gegaan naar de tentoonstelling van de werken van Andy Warhol. Het was prachtig... Of eigenlijk moet ik eigenlijk zeggen: het was, het is een fenomeen. Zijn kunst is soms ietwat bizar, is op een manier maatschappij-kritisch, en heeft een revolutie teweeg gebracht in de moderne kunst. Maar je moet zelf maar eens gaan kijken. ik ben geen kunstcriticus, ik ben eerder een type dat de kunst ondergaat. Ik verdrink er een beetje in. Als het mij aanspreekt. En al hou ik niet echt van de moderne kunst, Warhol is voor mij een uitzondering. Op een of andere manier raakt me zijn werk.
Ik heb genoten.
Na dat museum was ik eigenlijk al moe, en ik was blij dat we een eetgelegenheid indoken en er een hapje gingen eten. Minder voor het eten dan wel voor de stoel. Maar het eten was er ook lekker, al was het maar een vlugge hap. We aten een veredelde tartaar met frietjes, en Bart en Lieselotte een speciale hamburger... Dat onze tartaar speciaal was ? Naast het klassieke rundvlees zat er ook foie gras in... Michelleke Vandenbossche zou er van wakker liggen, maar het IS lekker...
Op het kaartje van Mons, dat we kregen in het museum, zagen we dat de tentoonstelling "Triënnale voor Keramiek en Glas" eigenlijk niet ver was, en we besloten er naar toe te wandelen. (waar raak je nog eens je wagen kwijt in de omgeving ?)
Deze tentoonstelling is niet in Le Grand Hornu zoals ik eergisteren verkeerdelijk meldde, maar in La Grande Halle, in de rue de la Trouille in Mons. Tezelfdertijd was er nog een tentoonstelling van Vincent Beague, ook al een Keramist.
La grande Halle is op zich al bezienswaardig. Van buiten is het een prachtig oud industrieel bouwwerk. Bij navraag bleek het eertijds een slachthuis te zijn geweest... Men heeft het prachtig opgeknapt, en toch zoveel mogelijk bewaard van het gebouw en de infrastructuur. Zo zie je nog door het ganse gebouw de rails met de bijhorende haken, waaraan eertijds de geslachte dieren gehangen werden om door het slachthuis heen "gereden" te worden gedurende de bewerking.
Sommige kunstenaars maakten gebruik van deze haken, en hingen hun kunstwerken als zwevende ornamenten te presenteren.
Het was mooi ! Het was soms zelfs subliem.
Er waren werken waar ik met verstomming naar stond te staren, me afvragend hoe ze dit in hemelsnaam hebben gemaakt. De gebruikte techniek is voor mij een raadsel. (Ik moet duidelijk nog veel leren in de kunst van het keramiek...).
Na deze expositie moesten we de weg terug, terug naar de auto. Zowat halverwege heb ik gesteld dat we best even een café zouden bezoeken. Ik moest even kunnen zitten. Ik verrekte van de pijn. Ik heb duidelijk weer eens te veel hooi op mijn vork genomen.
Na even gerust te hebben bij een Cola, zijn we tot aan de auto gewandeld... Over de markt van Mons.
Op een bepaald moment viel mijn oog op iets bizars en ik wees er Anny, Bart en Lieselotte op: In het kader van de kerstverlichting, heeft men er niet beter op gevonden, dan de lichten op de lantaarnpalen in fuchsia-rode plastiek te wikkelen... We hebben er staan lachen als gek, en even later zagen we dat ook de lichten die in de grond ingebouwd waren om de monumenten te beschijnen, ook al voorzien waren van een stuk roze-rode plasticfolie...
Het is goedkoop en origineel, en geef toe, het deed ons ook nog een lachen...
En nu zit ik hier. Ik heb vanmorgen niet kunnen turnen, mijn rug doet verschrikkelijk pijn. Vannacht nam ik nog maar een pijnstiller, in de hoop in slaap te geraken, maar de pijn minderde wel, maar waar een normaal mens van pijnstillers wat suf wordt, wordt ik er klaarwakker van, en krijg ik overal jeuk... Nee, geen allergische reactie, gewoon van de zenuwen... Dus heb ik nu niet alleen nog steeds pijn, ik ben ook moe. Van 's morgens vroeg ! djudedju.
tot de volgende ?
Ik heb genoten.
Na dat museum was ik eigenlijk al moe, en ik was blij dat we een eetgelegenheid indoken en er een hapje gingen eten. Minder voor het eten dan wel voor de stoel. Maar het eten was er ook lekker, al was het maar een vlugge hap. We aten een veredelde tartaar met frietjes, en Bart en Lieselotte een speciale hamburger... Dat onze tartaar speciaal was ? Naast het klassieke rundvlees zat er ook foie gras in... Michelleke Vandenbossche zou er van wakker liggen, maar het IS lekker...
Op het kaartje van Mons, dat we kregen in het museum, zagen we dat de tentoonstelling "Triënnale voor Keramiek en Glas" eigenlijk niet ver was, en we besloten er naar toe te wandelen. (waar raak je nog eens je wagen kwijt in de omgeving ?)
Deze tentoonstelling is niet in Le Grand Hornu zoals ik eergisteren verkeerdelijk meldde, maar in La Grande Halle, in de rue de la Trouille in Mons. Tezelfdertijd was er nog een tentoonstelling van Vincent Beague, ook al een Keramist.
La grande Halle is op zich al bezienswaardig. Van buiten is het een prachtig oud industrieel bouwwerk. Bij navraag bleek het eertijds een slachthuis te zijn geweest... Men heeft het prachtig opgeknapt, en toch zoveel mogelijk bewaard van het gebouw en de infrastructuur. Zo zie je nog door het ganse gebouw de rails met de bijhorende haken, waaraan eertijds de geslachte dieren gehangen werden om door het slachthuis heen "gereden" te worden gedurende de bewerking.
Sommige kunstenaars maakten gebruik van deze haken, en hingen hun kunstwerken als zwevende ornamenten te presenteren.
Het was mooi ! Het was soms zelfs subliem.
Er waren werken waar ik met verstomming naar stond te staren, me afvragend hoe ze dit in hemelsnaam hebben gemaakt. De gebruikte techniek is voor mij een raadsel. (Ik moet duidelijk nog veel leren in de kunst van het keramiek...).
Na deze expositie moesten we de weg terug, terug naar de auto. Zowat halverwege heb ik gesteld dat we best even een café zouden bezoeken. Ik moest even kunnen zitten. Ik verrekte van de pijn. Ik heb duidelijk weer eens te veel hooi op mijn vork genomen.
Na even gerust te hebben bij een Cola, zijn we tot aan de auto gewandeld... Over de markt van Mons.
Op een bepaald moment viel mijn oog op iets bizars en ik wees er Anny, Bart en Lieselotte op: In het kader van de kerstverlichting, heeft men er niet beter op gevonden, dan de lichten op de lantaarnpalen in fuchsia-rode plastiek te wikkelen... We hebben er staan lachen als gek, en even later zagen we dat ook de lichten die in de grond ingebouwd waren om de monumenten te beschijnen, ook al voorzien waren van een stuk roze-rode plasticfolie...
Het is goedkoop en origineel, en geef toe, het deed ons ook nog een lachen...
En nu zit ik hier. Ik heb vanmorgen niet kunnen turnen, mijn rug doet verschrikkelijk pijn. Vannacht nam ik nog maar een pijnstiller, in de hoop in slaap te geraken, maar de pijn minderde wel, maar waar een normaal mens van pijnstillers wat suf wordt, wordt ik er klaarwakker van, en krijg ik overal jeuk... Nee, geen allergische reactie, gewoon van de zenuwen... Dus heb ik nu niet alleen nog steeds pijn, ik ben ook moe. Van 's morgens vroeg ! djudedju.
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)