woensdag, januari 23, 2013

I Am-strong

Roman bronze reduction of Myron's Discobolos, ...
Roman bronze reduction of Myron's Discobolos, 2nd century CE. (Photo credit: Wikipedia)
Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat bang was om te schrijven over de sport... Je weet ondertussen al lang dat ik niet geloof in "sport" zoals men ons dat nu voorschotelt...

Voor mij moet sport iets hebben met spel... Het moet een gezonde én plezante manier zijn om aan lichaamsbeweging te doen. Ik heb er niets tegen dat je als loper probeert sneller te lopen dan de ander, ik heb er heel veel op tegen als dit betaald wordt, als dit aanleiding geeft tot het gebruik van stimulerende middelen, als dit wedstrijdelement de sport wordt, en niet de beweging op zich.

Telkens als ik weer en weer en weer hoor van het gebruik van allerlei stimulerende middelen om de "sport" op een nog hoger niveau te trekken, denk ik hoe diep ze het eigenlijk doen vallen.

Dit ligt niet alleen aan de "sportman" of "sportvrouw" in kwestie, het is vooral de grote massa die het begrip sport optilt tot hoogten die niet meer menselijk zijn, die er bedragen voor uitkeert die het logische overtreffen, die de "sporter" bijna dwingt verder te gaan dan zijn eigenlijke kunnen.

De eerste moderne Olympische Spelen waren er alleen voor liefhebbers. Beroepsmensen werden geweerd, en wie van de sport een beroep maakte, kon niet meer deelnemen aan de olympische spelen. men heeft dit idee verlaten, omdat er allerlei schijnstatuten ontstonden, en het niet meer te doen was om vast te stellen wat nu wel of niet beroepssport was.

Naar mijn gevoel heeft men daar, op dat moment, de verkeerde beslissing genomen ! Daar had men integendeel heel scherp moeten oordelen dat alles wat niet onomstootbaar liefhebberij was, niet kon deelnemen. Tot heil van de sport, tot heil van de mensheid.

Voor ik ziek werd, deed ik aan joggen. Nu en dan nam ik deel aan een jogging, gewoon omdat het leuk is te lopen in een grote massa. Bij de meeste van die organisaties waren er geen prijzen of slechts wat kleinigheden te winnen, en in velen was het gewoon een tombola op basis van de deelnemersnummers. Wie daar liep om de eerste te zijn, kon dus logisch gezien beschouwd worden als iemand die liep in de ware geest van de sport: tot heil van zijn fysiek !
Tot mijn verbijstering zag ik op zo'n jogging deelnemers die doping namen, en hoorde ik hen tegen elkaar het middel ophemelen...
De dwaasheid van de mens !

Wat we nu zien met een Amstrong, is maar een uitwas, een toonbeeld van wat nu sport heet te zijn...
Ik denk dat je, als je voldoende voorbereiding hebt gedaan, het heel wel mogelijk is een  "tour de France " te rijden... Maar ik geloof niet dat je die tour als wedstrijd, strijdende, kunt rijden zonder gebruikmaking van een of ander middel. Ik wil wel geloven, ik hoop te mogen geloven, dat je in zo'n tour nog wel kunt gaan voor één of enkele ritoverwinningen, maar ik geloof nooit dat je dit dag in, dag uit kunt, voor het eindklassement.
Je moet echt eens de snelheden vergelijken van de renners in de tijd van een Merckx en nu... En ook Merckx werd betrapt, of toch minstens in verdenking gesteld.

Je hoort me niet zeggen dat een Amstrong en een Merckx en andere renners niet heel sterke mensen waren of zijn, want uiteindelijk streden zij wellicht met gelijke wapens als hun tegenstrevers, want die namen wellicht ook... Je zou dus kunnen stellen dat we op die manier opnieuw een competitie hebben, met gelijke middelen...

Maar daarover gaat het niet !
Het gaat er hem over dat men dit dan sport noemt !
Het gaat er over dat men dit dan uiteindelijk als voorbeeld gaat nemen van de sportieve kerel.
Het gaat er hem dan over dat dit het ideaal wordt van de man of vrouw die eigenlijk als doel had om gezonder te gaan leven...

Op die manier kun je stellen dat die zogenaamde sportlui eigenlijk misdaden begaan tegenover de mensheid !

Sport kan en mag geen beroep zijn !
Als er toch beroep van gemaakt wordt, dan mag men dit geen sport meer noemen ! Men moet heel duidelijk en heel sterk benadrukken dat dit beroepsmensen zijn, die gewoon hun beroep uitoefenen.
Men moet eveneens de voorbeeldfunctie van die mensen wegnemen.

Zij doen niet meer dan een metser die een mooi stuk metselwerk aflevert, zij doen niet meer dan een man die zijn dagtaak zo goed mogelijk doet. Zij doen niet, ik herhaal NIET aan sport !

Ik ben dan ook niet echt verontwaardigd over een Amstrong... Ik ken mensen die in hun beroep ook middelen gebruiken om de stress, de werkdruk te doorstaan. Ik betreur dat voor beiden even erg.
Als de mensheid over een Amstrong fulmineert, dan is dat omwille van die voorbeeldfunctie die ze hem ten onrechte toe hebben bedeeld !

Hou je ervan naar dikbetaalde mannen te gaan kijken die op een fiets rijden als beroep ? Hou je ervan te gaan kijken naar dik betaalde mannen die tegen een bal stampen, dan is dat je goed recht... Als je maar beseft en blijft beseffen dat dit géén sport is !!!

Het enige nut van die beroepen is dat de mens op die manier kennis maakt met iets wat zij kunnen invullen met echte sport, voor de lol, voor de fysiek !!!

Nu ga ik Anny helpen... We geraken niet meer uit ons huis!
Blijkbaar heeft het gisteren, in de zon, een beetje gedooid. Daardoor is er wat water onder de deur gelopen, en dat is nu weer bevroren... Met de haardroger krijgen we het niet los... Misschien eens warm water proberen?

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

dinsdag, januari 22, 2013

Gouverneur

Bisschopskwartier in Oudenaarde. Oudenaarde, E...
Bisschopskwartier in Oudenaarde. Oudenaarde, East Flanders, Belgium (Photo credit: Wikipedia)
wijkraden
jeugdraden
gemeenteraden
politieraden
arrondissementscommisarissen
intercommunales
provincieraden
regioraden
federale regeringen
Vlaamse regering
Waalse regering
Brusselse regering
Duitssprekende gemeenschapsraad
en ik vergeet er nog enkele honderden...

En allemaal hebben ze voor zichzelf een niche gemaakt, waar ze onmisbaar in zijn geworden...
En allemaal krijgen ze een vergoeding voor hun gewichtige taak
En velen er van zitten taken te vervullen in verscheidene van die raden en commissies

... en wij ?
Wij betalen dat allemaal.

Soms krijg ik een onbestemd gevoel, mochten al die taken van al die raden en al die commissies eerlijk verdeeld zijn over de bevolking, dan was er geen werkloosheid meer, maar werd er geen klop meer gedaan.

En al die vroede heren en dames zitten nu de koppen bijeen te steken, om te oordelen of het wel nodig is om een troonopvolger in de veertiende graad alsnog een inkomen te verschaffen uit die pot waaruit ze liever zelf putten.
De prins heeft geen schijn van kans, zou je dan denken, maar niets is minder waar !
Heel die poespas van raden en besturen en commissies hangt met haken en ogen, touwen, kabels en vergeten stukjes breiwol aan elkaar, en het gevaar bestaat, als je er een stukje uithaalt, dat dan het hele wankele bouwwerk uit elkaar valt.
En wij?
Wij blijven dat allemaal betalen.

Ik ben 25 jaar rechter geweest in de arbeidsrechtbank te Oudenaarde.
Toen ik daarmee begon, kreeg ik de volledige sociale wetgeving ter beschikking. Dat waren dan 3 classeurs vol. Toen ik stopte, na die 25 jaar waren dat een vijftiental classeurs.
En ik spreek alleen over het luikje "Sociale wetgeving"... Daarnaast zijn er nog legio andere wetgevingen. Burgerlijk, strafrecht, en  alle mogelijke en onmogelijke aanhangsels daarvan en nog andere en nog...
Een kat vindt er haar jongen niet in terug.
Dat is wellicht ook de bedoeling.
Op die manier is alles strafbaar en is niets nog strafbaar.
Hangt er van af.
Van je kapitaalkracht ?
Van je standplaats op de ladder van al die commissies en raden en besturen?
Van je partijkaart?
Van het feit dat het net die partij is die aan de macht is?

We zoeken een gouverneur.
We zijn het nog niet eens over de kleur.
Wordt het een smurf, of een Chinees ?

De twee partijen zijn aan het touwtrekken.
en ik ?
Ik droom van een scherp mes om heel stilletjes die koord...
djudedju

tot de volgende ?

PS: op de foto... een instantie die ik potdorie nog vergeten was !!!!!


Enhanced by Zemanta

maandag, januari 21, 2013

sporen in de sneeuw

Lieve, Gent
Lieve, Gent (Photo credit: Erf-goed.be
Ook wie geen moment stilstaat bij het vele leven om ons heen, ziet in de sneeuw wel eens sporen van dat andere leven...
Toen ik deze morgen eens door het raampje naast de deur naar buiten keek, zag ik in de sneeuw sporen. 't Was nog halfduister, maar in het dunne laagje sneeuw dat er gevallen was na de derde sneeuwopkuis van Anny, waren ze duidelijk als zwarte stempels te zien.
Toen ik de deur opende om eens beter te kijken, zag ik meteen de dader: een klein poesje...
Het beestje hipte weg tot aan het hekken van de tuin, en bleef me toen aanstaren met die grote ogen in dat kleine kattensnoetje.

Ik probeerde het te lokken, maar 't bleef me onbeweeglijk aanstaren.
Anny zei dat ik de deur dicht moest doen, want ze kent me... Straks kwam dat beest binnen en nooit meer buiten... En zouden we weer een kat hebben.

Ze heeft gelijk, we moeten geen kat meer... Trouwens ik ben veel meer een hondenman dan wel een kattenvriend... Maar de eerste kat die hier ooit binnenkwam, had ik ook binnengehaald. Een grote rosse kater, zo mager als een houtje... En ik, kattenhater, gaf hem een potje melk met wat brood in gebrokkeld. Natuurlijk bleef het beest hier !

't Was een brave kat, die boven op de volière lag te slapen, en alle andere katten van ons hof jaagde.

Eens zagen we hem liggen in het "kot" (een rudimentair houten hokje), onbeweeglijk... We dachten dat hij dood was, maar nee, het beest zag er ziek uit. Toen we goed keken, zagen we dat men op twee plaatsen dwars door de kat heen gestoken had met een riek. Het beest lag enkele dagen stil in zijn kot, we gaven hem wat eten en wat drinken bij hem, zodat hij niet of amper moest bewegen, en na een week of zo, liep hij weer vrolijk rond. Taaie beesten die kattebeesten.

Gisterenavond zag ik op Facebook dat onze buur er in geslaagd was de bonte merel te fotograferen, ik heb een linkje op een speciaal blogje gezet, waar je de foto kunt bewonderen !

Voor het eerst zagen we gisteren ook een keep zitten tussen al die andere vogeltjes aan de voedertafel. Het was al heel lang geleden dat ik dat nog zag, en Lieve, mijn jongste zus zag in haar tuin te Oostende koperwieken zitten... Het is koud ! Als ik kijk op Facebook, dan zie ik heel wat vogels die je hier maar heel zelden ziet, allemaal fotootjes van veel betere fotografen dan ik ben, en wellicht ook met betere toestellen. (Ik moet geen hoogtechnologisch toestel, ik kan er toch niet mee werken ! Naast een slechte rug heb ik ook niet zo'n bijster goede ogen...)

Als wij hier een fotootje nemen, dan zijn dat nog de ouderwetse familiekiekjes, eerder souvenirtjes dan wel knappe beelden... Ik kan er ook niet echt aan wennen, dat ik met zo'n digitaal toestelletje eigenlijk massa's beeldjes kan "trekken"... Ik neem er eentje, is dat mislukt, dan is dat jammer. Onze Bart heeft dus duidelijk gelijk: Vader is blijven hangen in the Sixties...

Maar het is veeleer omdat fotograferen mij niet interesseert... Ik kan wel vol verbazing kijken naar de mooie foto's die ik zie op mijn PC, en ik ben telkens wat jaloers op die knappe dingen, maar ik denk er nooit aan me daar op toe te leggen, het spreekt me niet echt aan. In de academie is er ook een afdeling waar ze aan fotografie doen, en soms zie je dan een klas die foto's staan te nemen van een blinde muur, van de bakstenen, van de voegen, schuin, recht er op, uit alle hoeken een baksteen... Ik denk dan steevast: "Mij niet gezien !"

Ik denk dat net die discipline me tegengaat: bij fotografie wordt je kunst een stuk gedicteerd door het toestel. Je kunt niet dichter of niet verder dan de lens je toestaat, of je moet investeren in een heleboel hulpstukken. Er is meer: ik heb ooit een periode gehad, waar ik massaal dia's heb gemaakt. Er zitten er zelfs mooie tussen... Maar die dingen liggen daar. Ik ben ooit begonnen aan het digitaliseren er van, maar dat blijft ook halfweg de voorraad steken...

Als je dan eens die dia's bovenhaalt, dan zit je vol heimwee al die beelden van je eigen verleden te staren... Je ziet iemand en denkt er op, hoe lang is die al dood? Of hoe zou het met deze zijn? Leeft die nog ?

Gisteren kreeg ik een telefoontje van onze Lieve: "Je staat in "De Zeewacht" !" "Ikke, in De zeewacht ? Nu, 't is droger dan in de regen !"

Een oud-leider uit de Chiro stuurde blijkbaar een fotootje binnen over de winter 62/63, toen het zo koud was, dat we op de zee konden lopen.... Wat veel straffer is: onder die foto zouden ook al de namen staan van hen die daar zichtbaar waren ! Als ik zo'n oud fotootje zie, dan zit ik mijn hersenen te pijnigen, maar meer dan een paar namen herinner ik me nooit... Ik heb Lieve gevraagd me dat artikeltje eens op te sturen... Meer voor de namen dan voor het beeld.

Als dementie het herinneren is van het verleden, dan heb ik niets van dementie... Ik herinner me wel zaken die we beleefden, maar zo'n fotootjes zijn voor mij veelal een gesloten boek !
Ik denk over een reis naar Zwitserland met de mutualiteit, en denk aan die jongen die nonkel was van iemand die veel jonger was dan hijzelf, aan een grote dikke heel plezante kerel, aan die keer dat we de leider haastig, haastig de berg deden op lopen om te kijken naar een klein blaasje op de voet van een van ons... maar vraag me geen namen, die zijn allemaal weg. Geen dementie dus ! Of net wel?

djudedju
't Is allemaal al zo lang geleden... De winter 62/63, dat is 50 jaar geleden !!!! Een halve eeuw !
we worden dan misschien niet dement, maar oud, oud !

tot de volgende ?
PS; Ik schrijf over Lieve, mijn zus, en krijg een fotootje van de Lieve te Gent... logica van de kwampjoeter ...? (Aan de Lieve heeft mijn vader nog gevochten in 1940...)
Enhanced by Zemanta

zondag, januari 20, 2013

de gebrilde merel

Hoera, de buur heeft de merel kunnen fotograferen... Knap van hem !
Merci Eddy !!!

gebrilde merel

Witte Merel (albino)
Witte Merel (albino) (Photo credit: Wikipedia)
De vogels hebben honger...
Ik heb nog nooit zo veel merels gezien bij elkaar zitten. Er zitten er wel 10 of meer ruzie te maken om bij het voederhuisje te geraken. En alsof onder elkaar vechten nog niet genoeg is, komen er nu ook al enkele spreeuwen zich mengen in de gevechten om eten.

Nu kun je makkelijk het verschil zien tussen een merelman en een merelvrouwtje, de man is pikzwart en heeft een hele bek, het vrouwtje is eerder bruinig. Maar de ene merelman onderscheiden van de andere ???
Bij één exemplaar is dat mogelijk, die heeft namelijk verschillende witte veren in zijn zwarte pakje zitten, maar het mooiste is wel dat hij rond zijn ogen ook kleine witte veertjes heeft... Precies een bril.

We hebben al een paar keer geprobeerd hem te fotograferen, maar ofwel zit hij te ver, ofwel mislukt het door dat wij de foto moeten nemen van binnen naar buiten, door het raam... Op een van de foto's zie je zelfs helemaal geen merel, op het moment dat Anny op het knopje drukte, vloog meneer weg... Op de foto hierboven, zie je een gans witte merel... Heel lang geleden hebben we er een gezien in Sint Maria Horebeke, in de Rokegem.

Maar die van ons is dus eerder gevlekt, of bont, hoe je het noemen wilt...

De mooiste vogel, voor mij, is echter de spreeuw... Ik vind dat die een schitterend mooi verenpak heeft, en bovendien ook nog een mooi model met zijn lange spitse bek...
Maar al die vogels zijn een beetje gek ! Er ligt eten genoeg voor allemaal, en als het op is, leggen we nieuw eten, maar toch vinden ze het nodig om ondereen te vechten om aan de voedertafel te zitten. Ze komen eten om energie te hebben, en ze verspelen energie om te vechten.

Ik hoor van Anny dat ze al weer present zijn, en al aan het vechten zijn.

Ondertussen is het ook al weer aan het sneeuwen. Geen grote vlokken, maar van dat stuifsneeuw. De weerman voorspelt zo'n 5 centimeter er bij, en er ligt al meer dan 10 cm... en het is koud !

Het is zondag, er zijn rommelmarkten, maar met zo'n weer gaan we daar niet naar toe ! Als je niet buiten moet, doe het dan niet, je moet het niet zoeken ! Voor wie wel buiten moet, voor zijn werk of zo, is het al moeilijk genoeg in zo'n weer !

Maar het is wel vervelend om niet buiten te kunnen. Met de wagen ga ik maar buiten als ik echt moet, en te voet durf ik niet. Ik ben echt bang dat ik zou vallen ! Ik heb al zo veel pijn, laat staan dat ik nog eens zou vallen en misschien nog meer letsel krijg aan mijn rug.
Wellicht is het daardoor dat we zoveel aandacht hebben voor de vogeltjes ?

Ik ga stoppen, 't is zondag voor iedereen

tot de volgende ?




Enhanced by Zemanta

zaterdag, januari 19, 2013

De grote browsertest...

English: Browser usage share on Wikimedia Foun...
English: Browser usage share on Wikimedia Foundation projects on June 2011. (Photo credit: Wikipedia)
Ik weet niet wie dit organiseert, maar nu en dan zijn er mensen die voor ons eens gaan uittesten welke zaken wij nu eindelijk maar eens moeten gaan gebruiken als we het neusje van de zalm willen...

Nu zijn de browsers weer eens getest: Internet Explorer, Chrome, Firefox en dergelijke werden in het lang en in het breed getest en vergeleken.

Nu zou je kunnen denken: "Nu weet ik het eindelijk !", maar niets is minder waar !
Al naargelang je dezelfde test beoordeelt en geïnterpreteerd ziet in het ene tijdschrift, of in het andere, zie je totaal verschillende interpretaties over de uitslag.

Als ik als leek de test bekijk, dan lijkt me Chrome er het vaakst het best uit te komen, en dus denk ik: Joepie Chrome dan maar... Maar als ik de beoordelingen lees, dan lees ik heel andere zaken. Een tijdschrift die nogal gebonden is aan I.E. van Windows, belicht dan waarom het zo interessant is dat IE uw browser moet zijn, want die is het best in huppeldepup. In een ander blad opteert men dan eerder voor Firefox, want kijk, daar en daar, en dat zijn toch de belangrijkste eigenschappen, daar is Firefox de beste...

Ik heb dan binnenpretjes...
Ik heb twee browsers op mijn pc staan, en ik heb er zeker een vijf à zes uitgetest. De browser die ik het meest gebruik is Chrome, en voor de zaken waar ik Firefox beter vind, ga ik op Firefox werken. Ik ga niet ontkennen dat andere browsers wellicht  beter kunnen zijn voor andere zaken, maar met die twee heb ik alles wat ik - voor mijn gebruik- nodig heb.

Maar mijn binnenpretjes gaan verder...
We zien een test, we lezen de cijfers, en we zien die cijfers als feiten, tot we de interpretaties van de "keurders" er bij lezen... En dan zie je dat je met cijfers alles kunt bewijzen, alles kunt interpreteren zoals jij het wilt, zoals het in uw kraam past...

Ik heb een paar jaar "Test Aankoop" gekocht, en hoe langer ik dat las, hoe kwader ik werd.
 Ik ga niet zeggen dat hun testen verkeerd zijn, maar ook daar zie ik weer interpretaties, maar als lezer van dat blad krijg ik maar één interpretatie: de hunne.
Bovendien stelde ik vast dat bij die testen er telkens een bepaald gamma van producten werd beoordeeld... Niet alle merken, maar een bepaalde keuze aan merken.
Nogal dikwijls stelde ik vast dat het merk dat mij interesseerde er niet bij stond.

Dat is ook in wat ik zag over die browsers het geval. Het kan best dat jij al jaren werkt met browser X, maar dat staat dan net niet in die test...

Met andere woorden, die test is maar een test die gaat over de keuzes van een één of een beperkt aantal testers... Dus, niets om je druk over te maken.

Net zoals de test in het boekje van Testaankoop, een besluit over een beperkt lijstje van producten...

Zegt het ons dan niets ?
Oh ja wel, maar het is maar wat het is, en de kans zit er in dat men een bewuste keuze maakt van producten, om er zeker van te zijn dat merk X er goed uit komt ...
Bovendien, wie zegt dan welke punten de voornaamste zijn? Wie zegt dat dit voor U de punten zijn die jij het belangrijkste vindt ?
Kortom, trek je niets aan van die dingen...

Ga op je eigen oordeel af, daar voel jij je toch het beste bij.
Stel dat je nu een andere browser gaat installeren, op basis van die testen, denk je dan dat een garantie is voor een beter product ? Negen op tien zul je er niet tevreden over zijn, omdat je weer moet leren hoe dat ding te gebruiken... Pas als je het een hele tijd gebruikt, zul je eventueel vast stellen dat het een goed product is, maar of het dan beter is, is iets waar je steeds aan zult blijven twijfelen.

En eigenlijk is dat met bijna alles zo...
Je eet liefst de soep die je vrouw maakt, omdat je die gewoon bent... En hoogstens heb je ook goede herinneringen aan de soep van je moeder... De soep van een ander smaakt wel, maar niet voor alle dagen... Tenzij je die soep ook gewoon zoudt worden.
Wij zijn vooral gewoontedieren...

Daarom is het zo moeilijk om op een ander manier te gaan leven. Het doorbreken van een stramien, dat vergt inspanning, en inspanningen... dat mijden we liefst...
Dus blijf, test of geen test, rustig bij de browser waar jij je goed bij voelt...
En zoek je een uitdaging, probeer dan maar eens een ander...
Maar doe je oude nog niet weg, zodat je er op kunt terugvallen. Toen ik Chrome installeerde, was ik er helemaal niet tevreden over, nu vind ik dat de beste... Ik heb het leren gebruiken... In het begin alleen voor de zaken die ik vond die daar het best gingen, en voor de andere dingen schakelde ik over op mijn oude browser. Maar als het voor een kleinigheid was, bleef ik maar, het was de moeite niet... Toen ik het eenmaal gewoon was, deed ik bijna alles met Chrome... Gewenning. Meer niet...

En gewenning, dat is een groot stuk van "het zich goed voelen"...

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

vrijdag, januari 18, 2013

sneeuwballen

Nederlands: Affiche: "Alleen uw gift is i...Nederlands: Affiche: "Alleen uw gift is in staat deze kinderen te helpen." Vereeniging "Hulp voor Onbehuisden" (Amsterdam). (Photo credit: Wikipedia)



Tot mijn verbijstering gelezen en gehoord dat er gemeentebesturen zijn die het gooien van sneeuwballen door kinderen strafbaar maken (GAS-boetes). Ook het maken van een glijbaantje hoort bij de strafbare feiten.
Kinderen in de kinderopvang mogen geen lawaai meer maken, en geen geurhinder (!) veroorzaken.
Kortom:
Kinderen zijn in onze leefgemeenschap eigenlijk ongepaste, onaangepaste, ambetante, vervelende en luidruchtige overbodigheden...

Waar zijn we mee bezig ?

In het bos moeten ze netjes op de paden blijven, buiten kunnen en mogen ze niet meer spelen, want ze storen koning auto.
Alleen het maken van het kind is nog iets leuks, maar dan liefst zonder het risico dat er ook een kind van komt.

Gisteren ging mijn dochter zich aanbieden voor een job, maar ze kreeg te horen dat ze veel te oud is. Ze is 40 jaar...

Als ze nu nog wat verder gaan in hun hekel aan (haat tegen?) kinderen, waar gaan ze dan jonge krachten halen?

En ik, ik ben wellicht helemaal uit de mode... Ik hou van kinderen, en ieder jaar laat ik mijn haar lang groeien tegen die datum, om een waardige Sint te kunnen zijn. Ik voel me ieder jaar weer gelukkig als ik de vreugde zie van die kinderen bij het ontmoeten van de enige echte Sint, bij wie ze aan de baard mogen trekken.

Ik ga me moeten herscholen om me aan te passen aan de huidige maatschappij, leren om kinderen af te schrikken, weg te jagen en hen verbieden lawaai te maken... Laat staan dat ze ook nog eens zouden lachen !

Als een kind naar mij een sneeuwbal gooit, dan vind ik dat een compliment ! Dan heb ik het gevoel dat ik voor de jeugd nog besta, dat ik niet verdwenen ben in de grijze massa... En als ik sneeuw vind waar ik bij kan (de grond is zo laag tegenwoordig), dan zal ik mee doen, ook een bal sneeuw in mijn handen vormen, en naar hen gooien. En van heel diep in mij zal dat kinderlijke van vroeger weer een beetje naar boven borrelen !

Ik hou van kinderen, omdat zij dat onbevangene hebben, omdat zij nog echt spelen, omdat zij stuk voor stuk kunstenaars zijn die in hun tekeningen een hele wereld, hun wereld stoppen... Picasso zei dat ieder kind een kunstenaar is, en dat een volwassene slechts kunstenaar kan zijn, als hij het kind in hem vrij laat bewegen, vrij laat doen...
... en wij, wij gaan ze verbieden te spelen? te joelen?

Waar zijn we mee bezig ?

Een kind is geen volwassene in pocketformaat !
Een kind moet kind kunnen zijn, moet kunnen spelen, ravotten, de wereld ontdekken via het spel.

Er komt nog een heel leven van volwassen zijn, van verantwoordelijk zijn, van werken en opvoeden... En in dat opvoeden moet een heel pakket spel zitten !!!

Hoe we het ook bekijken, we zijn als mens ook gewoon dieren, zoogdieren... En dus durf ik het aan om eens over dat fictieve muurtje te gaan kijken, kijken wat onze mede-dieren doen met hun kinderen... Tegenwoordig kun je wel iedere dag mooie reportages bekijken over de dieren... en zien hoe jonge dieren vooral via het spel leren volwassen te zijn.
Alleen onze kinderen moeten meteen volwassen ageren, volwassen zijn, als kleine volwassenen acteren in een wereld die nog niet de hunne is...

Waar zijn we mee bezig ?

Laat het kind toch kind zijn ! Leer het via spel volwassen te worden. Leer het via spel verantwoordelijkheid kennen... Laat het spelen !!!

tot de volgende ?




Enhanced by Zemanta