Varia

Briard in der Farbe fauve (Photo credit: Wikipedia)

Gisterenavond stopte hier een wagen voor de deur. Een man stapte uit en stopte iets in de brievenbus. Anny ging kijken: de nieuwe telefoongids...

Ieder jaar wordt dat ding dunner en dunner.
Steeds meer mensen lijken overgeschakeld op GSM (Wanneer krijg je daar ooit eens een gids voor ?)
Maar ook de Gouden (Gele) gids wordt steeds maar dunner.
Het kan toch niet dat die ook massaal overschakelen naar GSM (Wel als tweede optie, maar de vaste lijn weg ????)
Het zal dus wel aan mij liggen.
Ik hoor blijkbaar niet meer thuis in deze wereld. Ik loop achter.
En ik doe nog zo hard mijn best om de koele opa te zijn, die zelfs op facebook zit... djudedju

Ik las een artikel in de krant dat de homofobie toeneemt.
Ik heb al die jaren geestelijk capriolen uitgehaald om over te schakelen van een maatschappij die de homo in de psychiatrie stopte, naar een homo-vriendelijke maatschappij. Dat is echt niet zo makkelijk, en ik moet zeggen dat, hoewel ik geen hekel, en zeker geen agressie heb tegenover deze mensen, ik nog steeds wat onwennig ben als ik homo's onder elkaar zie knuffelen. Maar om eerlijk te zijn, ik voel me ook niet happy wanneer hetero's ostentatief elkaar staan af te lebberen in het publiek. ( Ik heb dan steeds te kampen met de opkomende vraag: "Aan wie moeten ze nu zo nodig hun liefde bewijzen? Aan zichzelf ??? Want anders is er niemand echt in geïnteresseerd...)

En  lijkt men dus weer de homo meer en meer te verfoeien. Dat dit vooral in Moslim-middens gebeurt, zal wel samenhangen met het feit dat de godsdienst daar nog veel strikter naar de letter gevolgd wordt... In sommige Christelijke groeperingen zal men wellicht ook nog steeds zo reageren, en wellicht ook nog in andere godsdiensten, waarvan ik  nooit een studie maakte. Het idiote is dat de bases van de godsdiensten ligt in heel oude boekwerken, geschreven door volgelingen in de geest van die tijd... Tijd die héél erg anders was dan nu, met andere problemen en andere visie op de problemen. Vandaar ook sharia en dergelijke, straffen daterend van ver voor psychoanalyse en begrippen als opvoeding en achtergrond...

Ik ben zojuist naar de kapper geweest, mijn pluimen laten inkorten... Terwijl ik daar stil zat te zitten in de kapperstoel, kwam een vlieg voor mij op de spiegel zitten. "Kijk, een vrouwtjesvlieg!" Els, de kapster hield op en boog voorover om de vlieg te bestuderen... "Els, ze zit op een spiegel !" Ze keek nog door "Als ze op een pint bier zitten zijn het mannetjesvliegen..." Oef... Ze lachte, en wellicht gaat ze die nog wel doorverkopen... Zo'n oude mop, lijkt weer nieuw, voor de nieuwe generatie. Ik word oud...

Ze heeft een nieuwe hond, een Briard, nu nog maar 5 maand oud, maar al een hond om U tegen te zeggen, dat wordt een groot beest ! Normaal mag hij het kapsalon niet in, maar voor mij haalde ze hem even uit, en meteen kwam het beest bij mij, met zijn voorpoten op mijn schoot. Els zag dat ik het goed vond, en hield haar reprimande in... Ik hou van honden en honden lijken dat te weten, te voelen... Een prachtbeest ! Toen ze hem terug uit het kapsalon weg wilde, moest ze duwen en trekken... Els, je moet daar kordater tegen zijn ! Dat wordt een groot beest, dat je in handen moet houden ! Ze wist dat wel, maar Els is Els, en kordaat zijn hoort daar niet echt bij...

Ik heb het donkerbruin vermoeden dat ze aan mij veel langer werk heeft dan aan andere mannen... die baard vraagt heel wat tijd en heel wat kunde. En daar ze een oud buurmeisje is, vraagt ze daar niets voor bij, en hebben we altijd een goede babbel... Over de tijd van toen, toen zij en onze kinderen daar nog speelden... Ik wordt toch oud.
En met wat geluk doe ik dat nog heel lang...

tot de volgende ?

verlichting

LED spotlight using 38 individual diodes for powering from mains voltage (Photo credit: Wikipedia)

In den beginne was de nacht duister, en had je alleen het licht van maan en sterren... als er geen bewolking was. Nadien kwam er het vuur, kaarsen, olielampjes... en daar deden we het eeuwen mee. Een grote verbetering kwam met de petroleumlamp (de lampe Belge...), die door de mogelijkheid van regeling en de quasi rookloze verbranding veel meer licht en minder stank bracht.
Dan kwam er de gaslamp... Ik heb er nog weten hangen, met van die witte "kousjes" en een hel wit licht.

Maar eigenlijk was er bij ons steeds het elektrisch "peertje", de gewone elektrische lamp, die nu aan het verdwijnen is, waarvan de verkoop stilaan aan banden wordt gelegd. Toen ik klein was, was er een lampe Belge voor als "den elektriek" het liet afweten. Dat was met stroomstoringen het geval, maar ook als de hoofdzekering sprong. Want aan die hoofdzekering mocht je niet raken, daar moest een vakman voor komen. Die "plomb général" (uitspraak plong général) was een zo gevaarlijk ding, dat het verboden was daar zelf aan te raken.
Aan de andere zekeringen mocht je zelf werken. Natuurlijk moest je iedere keer een nieuwe zekering aanbrengen, maar in werkelijkheid werd er met een koperdraadje (of twee, drie) een brugje gelegd, en had je zelf een onzekere zekering gelegd... Dat mocht niet, maar ik denk niet dat er ergens een huisvader was waar alle zekeringen wettelijk in orde waren !!!

Ik heb in het begin van ons huwelijksleven meegemaakt dat de bliksem insloeg in een boom op zo'n tien meter van ons huis. We hadden toen nog zo'n bakje hangen met van die porseleinen zekeringen. Die sprongen die keer in duizend stukjes rond onze oren !

Toen wij hier in ons eigen huis kwamen wonen, maakten we kennis met een nieuw systeem: de automatische zekeringen, sprong er ene, dan moest je gewoon het knopje weer indrukken, en alles was weer in orde, en de plomb général was een handvat dat je weer in de juiste stand moest brengen als hij "afgesprongen" was... Veel gemakkelijker.
Maar we werkten dus wel nog met gewone lampen, met "peertjes"... Een glazen bol met daarin gloeidraden. Of... met neonverlichting, buislampen.

Eigenlijk stond de ontwikkeling daar jaren stil. En het was pas met de energiecrisis dat men echt op zoek ging naar betere en vooral zuiniger verlichting. En we kregen zelfs premies voor het plaatsen van die "spaarlampen", die wel duurder waren, maar veel langer zouden meegaan...

Ondertussen weten we dat die vol giftige producten zitten en zeker moeten naar het containerpark gebracht worden, als klein gevaarlijk afval. Eigenlijk, als ik het goed lees en goed begrijp zouden we het moeten binnenbrengen bij zeer gevaarlijk afval.... En we horen dat de oplossing eigenlijk zou liggen bij de LED...(Light Emitting Diode). Daar zou je nog minder energie voor nodig hebben, en die zouden nog veel langer meegaan. Eén probleempje, de koeling... Je ziet dan ook dat heel wat van die lampen die bestaan uit een hoeveelheid van die Led's, koelribben hebben om de warmte beter af te voeren. Ook de buislamp is aan het evolueren... en je ziet zelfs steeds meer en meer nieuwe soorten en nieuwe ideeën op duiken.

Als milieubewuste Belg, hangt heel mijn huis vol met spaarlampen, waarvan ik nu weet dat het gifbommen zijn. Leuk om weten. Heel geruststellend. In een kamer hangt nog een lamp met van die ouderwetse peertjes, die werden nog niet vervangen omdat in die kamer bijna nooit iemand gaat, en het licht er heel zelden gebruikt wordt, en omdat ik mijn oude lampen die nog goed zijn, toch niet zo maar weg kan werpen ??? (Ik ben zuinig)

Maar eigenlijk wil ik gewoon vertellen dat we millennia deden met fakkels, dan een paar duizend jaar met olie en kaarsen, en een eeuw met gloeilampen, twintig jaar met spaarlampen en nu... Hoelang met de LED ?

De geschiedenis van de verlichting is de geschiedenis in een notendop. De ontwikkeling lijkt steeds sneller en sneller te gaan. Ons moeder ging nog buiten staan om de eerste vlieger te zien voorbijvliegen boven Nieuwpoort. De radio was nieuw, de film en zeker de gesproken film... Ons moeder zag ook de TV komen, en hoorde ons spreken over computers... In haar leven kwam dus dat eerste vliegmachine, de eerste raketten naar de ruimte, de landing op de maan...
Het meeste daarvan hoort dus ook bij mijn herinneringen, is het niet door het feit dat ik ze zelf meemaakte, dan door dat ons moeder er over vertelde, en we het uit tweede hand meeleefden.

Als kind ging ik bij de boer helpen, zaten we met de kinderen van de boer samen op onze knieën op het veld om de aardappelen te rapen... Nu verschijnt er een machine zo groot als een huis op het veld om dat werk te doen.

Van sommige dingen vraag ik mij af of het wel echt vooruitgang is...
Of er niet heel wat van die spaarlampen = gifbommen aan ons leven zijn toegevoegd...
Of we niet bezig zijn een heleboel naar de knoppen te helpen onder het mom van de vooruitgang.
Ik moet toch eens de regel van het zuinig zijn overboord gooien, en overschakelen op... LED ? Of gaan ze ons straks zeggen dat dit eigenlijk ook niet goed is, gevaarlijk is, kwaad doet aan...

Ik mag geen schrik hebben van het leven
ik mag geen schrik hebben van het leven
ik mag geen schrik hebben van

tot de volgende ?

Schandpaal facebook

Nederlands: Schandpaal van Beveren (Roeselare) uit 1778: Geschiedenis van de Beverse schandpaal (Photo credit: Wikipedia)

Ik las er over in de vele nieuwsbronnen die je op een computer vindt, ik hoorde het op de radio en zag het op TV...
Enkele jonge meisjes die een ander meisje pesten, sloegen, haartjepluk deden...
Kortom serieus pestgedrag.

Ik begrijp de moeder die de pesters wilde aandragen, maar of dat het publiek maken via facebook nu de juiste manier was ?

Want plots zitten we weer midden in de duistere middeleeuwen: de publieke schandpaal.
Het pestende meisje, haar ouders worden nu voortdurend beledigd, uitgescholden, bedreigd.
Uiteraard is dat ook geen oplossing, want als ik er naar kijk, dan zie ik dat de mens het pesten wil uitschakelen met...pesten...
Want hoe kun je anders het gedrag noemen van de lui die haatmailtjes, dreigmails, scheldpartijen richten aan dat meisje en haar familie ?

In de middeleeuwen bond men een dader aan de schandpaal, met een bord waarop zijn of haar misdaden vermeld waren, en de brave mensen mochten dan de dader bekogelen met rot fruit, rotte eieren, modder en ze mochten hem of haar uit maken voor rotte vis... Dat was de straf.
Een wrede straf, want wellicht was de enige kans voor de dader, om na de bestraffing de streek te verlaten. Want het gescheld zal wel niet gestopt zijn met het vastbinden aan de paal...
In heel erge gevallen brandmerkte men zelfs de daders, bijvoorbeeld een hand gebrand in het voorhoofd, duidelijk makend aan heel de wereld: hier staat een dief voor je...

Zie jij ook de gelijkenis met wat er nu via facebook aan het gebeuren is ?

Misschien brandt men nu geen kenteken van de misdaad meer op het voorhoofd van de dader, maar de schandpaal staat nu overal op de wereld te kijk, en verdwijnt niet zo maar, nee, er blijven altijd wel exemplaren te vinden op dat wereldwijde web...

Ik dacht dat we geëvolueerd waren, dat de schandpaal een vergeten object was, een monument uit het verleden... Ik dacht dat de mens het ontgroeid was om op de markt te gaan staan, met rotte eieren en rot fruit, om te werpen naar de dader van een misdaad. Ik dacht dat het volk niet meer geïnteresseerd zou zijn in het plegen van een soort publieke wraak...
Ik heb het mis...
Facebook bewijst het eens te meer, we zijn nog geen stap verder dan in wat we de duistere middeleeuwen noemen... We staan nog steeds klaar om met zijn allen joelend rond de schandpaal te staan, en rotte eieren en erger te werpen.
Ik krijg hier verontwaardigde mailtjes over moslims die een vrouw stenigen wegens overspel... Wat doen ze nu met dat meisje ? Virtueel stenigen!
Ze vermoorden ze niet fysiek, nee, het is erger, het is een geestelijke moord.
Of ik dan dat pestgedrag misschien goedkeur ? NEE !
Nee, ik keur dat pestgedrag helemaal niet goed, en die daders moeten aangepakt en gecorrigeerd worden, maar niet door ze op hun beurt en veel wreder nog aan pasten te onderwerpen.

Want, geestelijk iemand pesten is veel erger dan dat lichamelijke pesten.
Het slachtoffer op het filmpje zal allang niet meer afzien van die meppen en stampen en haar trekken... Maar wellicht is ze de verwijten, en het feit dat anderen die daar rond stonden door hun nietsdoen in feite instemden met dat pesten...
Het is net alsof met de melding dat Anny wellicht kanker had... Dat wellicht, die onrust, die schrik voor wat komen kon, was veel erger, wel duizend keer erger dan de operatie.

Ik heb nog de tijd meegemaakt van de lijfstraffen... Als ik stout was, dan kreeg ik kletsen. Ik heb daar geen hinder van ondervonden. Meer zelfs, als de leraar mij voor de keuze stelde: een pak rammel of tien bladzijden straf schrijven, dan koos ik voor het pak rammel... Dat was veel vlugger voorbij, en als ik straf moest schrijven dan zag ons moeder dat, en dan kreeg ik nog een pak rammel er boven op...

Dat fysieke, dat ging heel snel voorbij... Maar had je een leraar die je belachelijk maakte voor heel de klas, dan deed dat veel meer en vooral veel langer pijn. Dat ging niet zo maar over, weken nadien konden je klasgenoten dat nog en nog en nog eens onder je neus wrijven...
Nee, geestelijk pijnigen is een heel erge straf...
Nu met facebook is die straf niet eens beperkt tot je directe leefomgeving, tot je klas, tot de wijk waar je woont, maar gaat het heel de wereld rond...
Wellicht krijg je het gevoel dat je nergens meer veilig bent.

Zeker, pesters moeten gestraft worden, en dan nog vooral met de bedoeling te corrigeren, verder pesten te vermijden... Maar wat nu gebeurt, dat vind ik onmenselijk.

Is er dan niemand die al ooit eens de reflex maakte: "Het zou eens mijn dochter moeten geweest zijn, die daar dat meisje aan het pesten was..." Zou je dan ook heel de wereld willen zien reageren op haar ? Of zou je haar desondanks willen beschermen? Weliswaar straffen voor dat pesten, maar haar meteen ook in bescherming nemen tegen heel de wereld ?
Ik zou het doen.
Want ik meen dat niemand het verdient geestelijk vermoord te worden.

Niemand , letterlijk niemand mag doodgepest worden. Ook de pester niet.

Laat de maatregelen nemen door de school, door de ouders, maar verval niet tot het gedrag dat je eigenlijk wilt veroordelen !

tot de volgende ?

een gynaecoloog doet ook bevallingen

Onze-Lieve-Vrouwehospitaal, Oudenaarde (Photo credit: Erf-goed.be)

Een gynaecoloog doet dus ook bevallingen... Je zit dan in de wachtzaal, je bent net aan de beurt, en dan moet de dokter weg voor een bevalling.
Ook het hospitaal in Oudenaarde heeft een patent op ongemakkelijke stoelen, meer zelfs, het zijn ronduit de slechtste stoelen van het westelijk halfrond en verdere werelddelen...
Om 9 uur moesten we er zijn. Dus zijn we er ruim op tijd, want je moet je eerst nog inschrijven, ticketjes krijgen en dan pas kun je naar de dokter gynaecologie....
En je zit daar dan, in de andere hoek van de wachtzaal nog twee dametjes. De dokter verschijnt op tijd voor ons, maar dat was dan voor de dametjes in de andere hoek. (gek, heb je er al op gelet dat mensen zo ver mogelijk uiteen gaan zitten?)

En net toen het eindelijk, met een kwartiertje vertraging aan ons was... Noppes! Een bevalling !
Het ging vlot, zei de dokter naderhand, (één uur)... Wij zaten daar dan al met pijnlijke billen van de ongemakkelijke zitting van de stoelen, een pijnlijke rug van de slechte leuning, kramp in de benen door de onjuiste zithoogte en nog een heleboel andere dreigende aandoeningen waarvoor je eigenlijk liefst een dokter zoudt raadplegen maar niet durft omdat je dan nog langer op die stoelen moet zitten...

Maar de uitslag was positief, enfin, waarschijnlijk... Want een deel van het antwoord weten we nog niet. Het gaat over de afstand van de misvormde - nog niet cancereuse - cellen ten opzichte van het weggenomen gedeelte. Met andere woorden als dat ding iets te dicht zit bij de rand van de snede, dan is er nog kans dat er moet bestraald worden... Wachten, wachten, wachten... we worden er onbezoldigde specialisten in.

Enfin, al de draadjes zijn er nu uit, ze mag eindelijk die kousen uitlaten tegen flebitis, en ze mag weer alles doen... Toen we thuis kwamen zag ik haar plaatsnemen op de zetel, één been omhoog, schoen af, en sleur maar aan die spannende kous. Tweede been omhoog, schoen af, kous af... en dan een eindeloze zucht van opluchting...

En een dezer dagen gaan we dan een paar nieuwe BH's kopen... Het best en het makkelijkst lijken die sport-BH's, dat past altijd, ondanks kleine verschillen en die geven steun zonder ergens te spannen of te duwen.

Alles is mooi aan het genezen, alleen waar die operatie aan de lymfen gebeurde, daar is het nog wat gezwollen, maar het is al veel beter dan een week geleden, bij de huisdokter.

Kortom... straks praten we er niet meer over... tot het volgende doktersbezoek en de volgende controle...

In België krijgt zowat 11 % van de vrouwen met dit fenomeen te maken... Het is volgens de dokter gewoon een loterij met kans op een slecht lot... Ik moet mijn dochter ook geruststellen, deze vorm heeft niets te zien met erfelijkheid..

(Ook dat is een van de dingen waar een mens op zit te denken... we zijn gek)

Nu kan het leven weer normaal worden... Na morgen, na het laatste stukje van de puzzel... als dat laatste stukje tenminste ook goed is
OEF !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



tot de volgende ?

Zonnig bewolkt

English: A red and yellow Daylily. Daylilies fall into the Hemerocallis genus plants. This color combination is generally called a Red Magic lily. Français : Une fleur d'hémérocalle rouge et jaune. (Photo credit: Wikipedia)

Het weer is goed, vijf minuten zon, vijf minuten bewolkt, een fris windje, en toch niet koud... Heerlijk, precies zoals het moet zijn. (Sorry voor de zonnekloppers)
We zijn vandaag naar Deinze naar de rommelmarkt geweest, en alles is goed verlopen.
Gisterennamiddag en avond op de babyborrel gezeten, een paar mensen terug gezien die ik al heel lang niet meer gezien had, en zelfs een collega en zijn eega, en dus: heerlijk babbelen.

In het terugkeren van de babyborrel zaten we plots in een van die plaatselijke buien... Buien ? Water gieten! en een paar uur aan een stuk. (Misschien iets langer voor ons omdat wij misschien uit de verkeerde (?) richting kwamen?

Maar de eerste daglelies beginnen te bloeien. Overal zie ik ze al lang staan, maar hier boven op de berg hebben we altijd wat retard... Maar het wordt een zee van bloemen ! De knoppen staan er massaal, en je begint al de kleur te zien. Op een plaats staat al een hele mooie donker bordeau met geel te bloeien... Mooi !

Iedere dag ga ik kijken... Bloeien ze nog niet ?... Ik vind Hemerocallis ofte daglelies heerlijk mooie bloemen. Natuurlijk staan de bloemen maar één dag open, maar er staan zoveel knoppen op, dat de bloeitijd toch heerlijk lang duurt. Ik heb heel wat kleuren en variëteiten staan, maar er zijn er nog veel meer ! Het jammere is dat er bij zijn die heel duur verkocht worden... Blijkbaar is het een plant die heel makkelijk te kruisen is, want alleen daardoor kunnen er zo veel soorten zijn. Ik heb er al een paar geruild, en een deel gekocht, als ze normale prijzen hadden... Want ik vind die heel dure prijzen een beetje absurd.
Ik heb een fotootje gevonden van een mooie daglelie, zodat je weet waarover ik bezig ben.  Je moet echt eens googlen naar Hemerocallis, en dan op afbeeldingen... Je glooft je ogen niet hoeveel soorten er zijn !

Het zijn makkelijke en sterke planten, en de meeste kweken behoorlijk snel bij (Vandaar dat ik die dure prijzen niet begrijp).

Ik ga stoppen, het is tijd om te eten...
tot de volgende ?

back to business...

Church of Our Lady in Deinze. Deinze, East Flanders, Belgium (Photo credit: Wikipedia)

Ik weet, de titel klinkt wreed, maar ik wil gewoon maar vertellen dat we voor het eerst na de operatie weer naar de rommelmarkt zijn gegaan... Een kleintje, in Eine, dus vlak tegen de deur... Gewoon eens kijken of het lukt. Het lukt. Dus gaan we morgen naar Deinze, dat is een behoorlijk grote markt.

Anny heeft voor de eerste keer terug op haar linkerzij kunnen slapen, nog niet geheel zoals voorheen, maar het ging dus al, dus lijkt de wonde goed te genezen....

Als we maandag de bevestiging krijgen dat er geen nabehandeling nodig is, dan zijn we helemaal "back in business"...

Maar hoe dan ook, voor ons was het leed al een paar dagen geleden verleden tijd geworden, toen we hoorden dat er geen kwaadaardige cellen waren gevonden. Want hoe je het ook bekijkt, ik meen dat het ergste in deze historie de schrik, de onrust was.

Vandaag is het weer mooi weer. Al een paar dagen is het warm, en al schijnt de zon niet voortdurend, het is droog of bijna droog. De maïs die hier weken stond te staan, zonder te groeien, is in twee dagen enorm gegroeid. Blijkbaar is de natuur bezig aan een inhaalbeweging... althans wat maïs betreft...

En dit weekend gaan we ook naar de babyborrel van de Jef zijn kleinzoon... Eigenlijk hadden we vorige week bij hem moeten zijn, op de rommelmarkt te Welle, maar ja... Dat we nu naar die babyborrel gaan, is een van die dingen die weer kunnen. Het is een beetje "het leven na..."

Er zijn verschrikkelijk veel mensen die geconfronteerd worden met borstkanker, maar we onthouden blijkbaar alleen het slechte nieuws daarover. Gelukkig is het tegenwoordig zo, dat we heel wat mensen kennen die helemaal herstelden, en weer fit en gezond zijn, en horen we ook tot deze groep... Maar vroeger was dat zo goed als een bijna zeker doodvonnis. De geneeskunde gaat gelukkig vooruit, ook in bij kanker... Steeds meer en meer mensen genezen van deze ziekte. Maar gek genoeg, als we er mee geconfronteerd worden, dan lijkt het wel of we alleen het doemscenario voor ons zien. We praten wel tegen elkaar over de gevallen die goed afgelopen zijn, maar inwendig denken we precies aan de anderen...

Iedereen zegt ons dat het tegenwoordig veel beter kan behandeld worden, dat er al zovelen zijn die er van genezen zijn... Maar diep in jezelf blijf je doemdenken. Stom. Maar het is wel zo.
Vandaar dat wij beiden nu zeggen: " De operatie dat is het minste deel van de historie"...

Ik heb nu een van die vrouwen met een litteken op de borst, met een borst die er wat verwrongen uit ziet (dat zal volgens de dokter weer normaal ogen na een tijdje)... maar ik heb mijn vrouwtje nog. En na de schrik zie ik ze nog veel liever. En dat litteken, dat zal ons blijven herinneren aan die schrik, en aan wat we aan elkaar hebben, wat we voor elkaar zijn.

Ik vind dat litteken helemaal niet erg. Voor mij is mijn vrouw nog steeds mijn vrouw, ongeschonden mijn vrouw. Nog meer dan vroeger mijn vrouw.

tot de volgende ?

monocultuur

Caesar's Death. Attention: Image is laterally reversed! For the original image, see File:Karl Theodor von Piloty Murder of Caesar 1865.jpg (Photo credit: Wikipedia)

Voor mijn deur staat het immens grote veld weer vol maïs.
En eigenlijk is dat nog maar een klein veldje, ga je in La Douce France, dan vind je daar veel grotere velden, van vele hectaren groot.
En ga je naar Amerika, dan is daar alles nog veel bigger...

Die aanpak is een van de redenen van de vele insectenplagen, en dus van het massaal gebruik van sproeistoffen.

Als je in kleine percelen werkt, dan kan er wel een aantasting zijn van een klein stukje, maar dan loopt dat daar dood, omdat daarachter een heel ander geas staat, dat die soort insecten dan net niet lusten.

Nee, ik ga hier geen exposé houden over de landbouw... Ik geef u dat enkel als een inleiding, waaruit moet blijken dat monocultuur eigenlijk niet het ideaal is, en heus niet alleen inzake landbouw...

De wereld kende al heel wat grote veroveraars, Perzen, Alexander de Grote, Julius Caesar, Attila de Hun, Napoleon en andere massamoordenaars (Ik zou echt dolgraag eens zien dat we die "helden" voor het internationaal gerechtshof in Den Haag dagen...)
Ik ga me hier en nu beperken tot Julius Caesar (uit te spreken Kajzaar, de oorsprong van ons keizer)...

Juultje vond het politiek interessant, om zijn positie in Rome te versterken, hele gebieden te veroveren...en dan specifiek heel Gallië tot aan de Rijn, en hier en daar zelfs ietsje verder dan dat.
Het gebied bleef een dikke vierhonderd jaar bezet gebied.
Heel de cultuur van de Galliërs werd gewoon weggevaagd.
Meer zelfs, na Constantijn werd het Christendom de staatsgodsdienst, en werden we hier manu militari doordrongen van deze ons vreemde godsdienst. (Na het verval van het Romeinse rijk was er een herleving van de oude leer, maar de structuur van de Kerk als instelling was dan al zo machtig dat het zich opnieuw kon opwerken tot staatsgodsdienst.)

Onze eigen cultuur werd uitgewist, weg geradeerd...
Het ging niet zo maar in één, twee, drie, men deed er eeuwen over, maar uiteindelijk is wat ooit onze eigen cultuur was, nu een groot vraagteken, iets waar we voor een groot stuk eigenlijk naar moeten gissen, en waar we hoogstens iets over lezen bij Caesar en Tacitus, Romeinen, die zeker het voor hen gunstigste verslag schreven...

Het afbreken van onze eigenheid was nog niet volledig toen de Germanen hier binnenvielen, maar door de Christelijke kerk, die zich opnieuw opwerkte tot staatsgodsdienst, bleven wij hier in feit "Romeins"...

Heel onze cultuur, heel onze eigenheid ? Foetsie...

Columbus ontdekte Amerika, en de Spanjaarden gingen dat werelddeel veroveren, en roeiden heel de daar bestaande beschaving uit.

Dat ligt iets dichter bij ons, wij beseffen meer en beter wat daar gebeurd is, maar eigenlijk was dat gewoon een herhaling van wat hier gebeurde.
Ginder in Zuid Amerika had men een hoogstaande beschaving, maar die - heel vreemd voor ons - niet gebaseerd was op het wiel. Wat zou daar niet allemaal voor nieuws zijn uit voortgekomen, hadden we dat in plaats van te vernietigen moeten steunen... ?

Maar nee, we moesten zo nodig, net als de Romeinen indertijd, ons ding daar gaan opdringen.
Kijk naar Afrika, waar we krek hetzelfde deden.

Waren die mensen onbeschaafd ? Wilden ?
Nee, ze hadden een heel andere cultuur, een heel andere godsdienst, soms zelfs met mensenoffers en zo, maar geeft ons dat het recht om die cultuur dan maar volledig uit te roeien?

Ik vind van niet. Ik meen dat we hen onze verworvenheden kunnen en mogen bieden, maar dat we hun verworvenheden beter ook tot de onze hadden gemaakt. Er zijn nu nog steeds zaken waarvan we ons afvragen "Hoe deden ze dat ?", en waar wij, zelfs nu, met onze huidige kennis, geen antwoord op hebben. Maar nee, wij moesten zo nodig alles kapot helpen, en hen dwingen in ons gareel te lopen, en te leven volgens onze godsdienst, niet voor die godsdienst, maar vooral voor het feit dat het de staatsgodsdienst was, een bijkomende lijm om de staat samen te binden, te houden. Opstand tegen de staat was meteen zondig volgens de godsdienst.

Ik vraag me af...
Hadden we niet die Romeinse bezetting gekend, ware het Christendom nooit geëvolueerd tot staatsgodsdienst, hadden wij nooit "onze" "beschaving" opgedrongen aan de rest van de wereld, waar zouden we nu staan?
Verder ? Minder ver ?
Ik gok op verder, zeker, indien we de wijsheid hadden gehad, het goede, het nieuwe, het nuttige te puren uit al die vreemde culturen.
Maar het zou wellicht ook een heel andere wereld zijn geworden.
Zouden wij nu ook bezig zijn heel ons eigen leefmilieu te vernietigen?
Zouden wij nu ook leven in een beschaving die de grondstoffen van deze wereld veel vlugger verslind en verbruikt dan er ooit nog kunnen ontstaan?

Ik vraag het me af...
Ik zou echt al die "grote" veldheren, eens willen voor het internationale gerechtshof dagen... Hen van hun voetstuk stoten, er de mensheid op wijzen dat het in feite gewoon machtsgeile oorlogsmisdadigers waren. Veroveraars, onderdrukkers...

Nee, ik heb geen zier eerbied voor die lui. Integendeel...
Waren ze er niet geweest, hoe zou onze wereld er nu uitzien ?
Zonder Alexanders, Caesars, Attila's, Djengis, Napoleon en andere Hitlers...
Kortom... zonder machtsgeilheid...
Gewoon mensen met mensen
zonder die drang naar overheersen

Een droom !

Goed nieuws ! We kregen (eindelijk) de uitslag van het cellenonderzoek... Geen enkele kwaadaardige kankercel !!! Joepie ! Dat is geen pak van ons hart, dat is een "hele wereld" van zorgen van ons hartje...

tot de volgende ?