It's Summertime....

Image by Erf-goed.be via Flickr

Of zitten we nu al in wat we noemen "The Indian Summer"? Het is immers al september... Maar gisteren was het héét! Ik heb genoten, in het zonnetje, mijn hoed op mijne kop, en maar turen naar het dobbertje van mijn hengel... Ze beten nog behoorlijk ook. Maar de toestand van de vijver maakt ons ongerust! Zeker een halve meter is het water gezakt ! Dat zijn onvoorstelbare hoeveelheden water! Je moet je maar eens voorstellen, als één vierkante meter 10 centimeterkes zakt, dan spreken we over 100 liters water !!!! Een ganse vijver, een halve meter, dat zijn onvoorstelbaar veel emmertjes water halen... Gelukkig lijkt de vis tot op heden niet af te zien van dit lage water, en het water lijkt ook nog steeds gezond te zijn... Maar je moet weten dat de vijver van pepé door een bronnetje gevoed wordt, en dat bronnetje loopt nu al een paar maand niet meer, geen drup... Het grondwater moet dus ook al serieus gezakt zijn, iets wat bevestigd wordt door de vele geruchten over droog vallende waterputten. 't Is een beetje tegen mijn gedacht, maar het zou eens moeten serieus regenen, niet gieten, want dan spoelt het meer over het land dan dat het er in doordringt, maar gezapig doorregenen, een hele tijd door, zodat de grond (en de vijver) weer normaal vochtig is. Gisteren heeft Anny een plant uitgehaald die ik beloofd had aan pepé, maar het leek precies of de planten zaten vast in keiharde beton in plaats van in de leemaarde.

Voor mijn deur staan de aardappels dood te zijn, klaar om gerooid te worden, maar we zien geen aardappelmachine, noch van ver noch van nabij... Is de grond ook daarvoor te hard ?

We hebben de afgelopen weken al een paar keer wat regen gehad, maar daar is in de harde kurkdroge grond geen spoor van te zien! Ik denk dat het water hooguit een paar centimeter diep is geraakt, en bij de eerste mooie dag al lang weer verdampt is. In mijn tuin waren door de plotse onverwacht strenge winter een paar planten verdwenen, maar nu zijn er door de droogte weer enkele op sterven na dood... Onder meer een struikje die hier al heel wat jaren staat, hangt er nu bij met grauwe verschrompelde bladeren... Ik doe hem niet weg, omdat de ervaring me leerde dat dergelijke planten soms na de winter weer miraculeus tot leven komen. Op een of andere manier zit er blijkbaar nog een spoortje van leven in de wortels. Zo zie ik ook enkele planten die volledig verdwenen waren door de vorst, nu weer her en der uit de grond kruipen. Zo had ik drie passieflora's, die alle drie verdwenen waren. Een paar maand terug ontdekte Anny tot haar verrassing een jong pasiiefloraatje in de tuin, en een gedegen controle wees uit dat er niet één, maar tientallen plantjes, over heel de tuin verspreid boven kropen. We hebben moeten wieden!
Ook een soort winterharde pronkerwten was weg, en is pas enkele weken terug weer te voorschijn gekomen, net alsof hij nooit weg was geweest. Gek is dat ! De natuur is wonderbaar, en iedere keer opnieuw staan we verrast te kijken naar de kracht van die kleine onbenullige dingetjes. Wat zouden we dan bevreesd zijn ? Als dat kleine goed al weet te overleven door alles heen, dan zal het wel meevallen met onze pijn en ziektes ook.

Diep in ons zit diezelfde kiem van leven, net zo goed als het in die plantjes zit, dus...

Neem nu mijn lindeboom, herinner je dat wij hem volledig hadden gesnoeid? Dat hij in het voorjaar, eerder al laat, kleine scheutjes had gekregen, waardoor ik de boom vergeleek met een kroeskop ? Je moet die boom nu eens zien ! Het gebladerte is alweer een twee meter diameter, en zo'n vier meter hoog, van de onderste bladeren tot de hoogste gezien. Het lijkt al weer op een boom, of liever een Boom, met hoofdletter... Je vraagt je af waar al die planten nu nog het levensnoodzakelijke vocht weten uit te halen !

Om Blaise Pascal te citeren: " De volmaaktheden der Natuur tonen dat zij het beeld van God is; haar onvolmaaktheden tonen aan dat ze slechts zijn beeld is."

tot de volgende ?

Gek

Image by Lec via Flickr

In een of andere natuuruitzending had men het over jachtluipaarden... "Ze hebben lang niet altijd succes, in ongeveer 50 % van de gevallen vangen ze bot."
Tot daar het citaat.
Ik vind dat formidabel !
Die beesten leven en jagen in de savanne!
En net daar, waar volgens mij in geen uren of dagen zeevis te zien is, daar vangen die beesten bot !Ik vind dat straf!
In zoetwater zit ik uren te pieren om een beet te krijgen van een karperbeest, en die beesten, als ze hun prooi missen, vangen maar als troost wat bot. Ik weet wel, het zijn katachtigen, en katten zijn gek op vis, maar in de savanne bot vangen ??? Nu ja, we hebben nog geluk, want als ze met hun allen gaan tong vangen, dan worden die lekkere beestjes op ons bord nog wat duurder.

Kijk, dat is een voorbeeld van taalspelletjes... Dat is iets waar ik nu echt gelukkig mee ben, en waar Anny telkens weer om kan lachen. Zij maakt dergelijke gedachtenspinsels nooit zelf, maar ze kan ze wel appreciëren. Ze heeft het echter moeten leren, in het begin van onze vrijage keek ze mij soms onderzoekend aan als ik dergelijke fantasietjes beoefende, maar ook haar taalgevoel is spitser geworden in de loop van ons lang en gelukkig huwelijksleven.

Dit bewust verkeerd interpreteren van woorden, het vervangen door een andere betekenis van het woord, dat was ook te horen bij een Toon Hermans in zijn humor. Gek genoeg was dat bij hem zowat een verwacht artikel, zodat de ganse zaal meteen diezelfde interpretatie had als hijzelf... Leuk, maar het is niet zo simpel om dat aan te geven, om de mensen meteen diezelfde kronkel te laten maken. Toon was onder meer daar in een groot kunstenaar...

Denk maat eens aan zijn stuk over het galabal, dat is grandioos, en daar wipt hij voortdurend van de ene woordbetekenis op de andere. (Leg neer die bal! Scheidsrechter er bij... )
Ik vind dit zowat de meest sublieme vorm van humor, vooral omdat dit humor is die niet gaat over iemand of over een toestand. Het is zo vrij van alles, dat het nooit kan kwetsen. Tegenwoordig zie je dergelijke humor zelden. Zelfs onze komieken zoeken hun succes veel goedkoper, door het belachelijk maken van mensen of gebeurtenissen. Soms zeg ik dan tegen Anny, "Die gaat nu echt wel wat te ver..." omdat ik op een of andere manier denk aan de mensen of feiten die daar geridiculiseerd worden.

Wij hebben moppen over de gierige hollanders en zij over de stomme belgen, maar in beide gevallen kwetsen wij daarmee mensen of groepen. Niet zo dat het echt zeer doet, maar de grens ligt maar een millimeterke verder... en voor de ene ligt die grens veel dichter dan voor de andere, denk maar dan de moppen over Mohammed, die duidelijk in het verkeerde moslimkeelgat schoten. Met de taalspelletjes heb je dat niet, daar lach je werkelijk los van de dingen des levens.

Soms betrap ik mij er op dat ik meer naar dergelijke dingen luister dan naar wat ze werkelijk aan het vertellen zijn, gewoon omdat ik humor, lachen, veel belangrijker vind dan het nieuwsitem waarover ze weer aan het memmen zijn...

Andere humor is veel makkelijker te maken... Het zou me bievoorbeeld helemaal niet moeilijk vallen om een gedegen stuk tekst samen te flansen over de "koerscommentaar" van de reporters met dienst op de VRT één.... "Daar gaat Fuente, daar gaat Fuente, daar zit snee op... Dat doet mij denken aan dat wijntje van gisterenavond... Weet je, beste luisteraar, dat hier in Spanje, sinds 1963 een ware omwenteling in het maken van heerlijke wijntjes is gekoemen? Nu hebben ze hier bijvoorbeeld, in deze streek een pracht van een wijntje, de "Casa Quista", gemaakt met Corembiedruiven en Kwarenta's, wat een onvoorstelbaar bouquet geeft. Je proeft...Fuente wordt weer bijgehaald- je proeft er de zon door..." Waarbij ik gewoon allusie maak op de iedere dag terugkerende kommentaar over de wijn en de lekkere dingen daar... We luisteren op VRT niet alleen naar de koers, nee, we krijgen er een culinair praatje bij, iedere dag weer... Het is ook het enige interessante van de commentaar, als je het mij vraagt, maar je vraagt het me niet... Geef toe, uren zitten doordrammen over renners die "en bloc" door Spanje toeren, dat is niet makkelijk als je niet mag uitwijden over de streek en zijn geneugten...

Maar als ik er bij vertel dat ze dan ook telkens weer vertellen hoe lekker dat gisteren smaakte, dan geef ik bevestiging aan het idee dat die mannen daar, veeleer dan reporterke spelen, bezig zijn met genieten....en dan krijgt mijn humor weer iets van spelen op de man in plaats van op den bal...

Nee, geef mij maar dat heerlijke pijnloze taalspelletje, geef mij maar Toon...

tot de volgende ?

Voortbeweging

Door mijn ziekte is voortbeweging voor mij een heikel iets. Sinds mijn dagelijkse turnoefeningen kan ik wel weer kleine afstandjes kuieren (wandelen is véél te snel voor mij), maar daarmee is de kous af. Bovendien hebben wij het geluk en het ongeluk op de boerenbuiten te mogen wonen, zodat winkelen niet kan zonder "verre" verplaatsingen.
Openbaar vervoer is geen optie, daar je dan op zijn minst belast en beladen met je winkelwaar naar de bushalte moet sukkelen, en dat al helemaal onmogelijk is.
Dus rest: de auto...

Je wet wel, dat ding waar momenteel zo veel over te doen is, het maakt lawaai, het stinkt, het veroorzaakt hinder en ongevallen, het vervuilt de lucht met CO2 en stof...Bovendien slurpt het (dure) fossiele brandstof (die dreigt op te raken) en moet je er nog belastingen en verzekeringen bovenop betalen...

De ideale auto zou dan ook op zijn minst niet-vervuilend moeten zijn, en veiliger. Voor de inzittenden en de anderen.

Daarom lees ik ook altijd aandachtig de berichten over milieuvriendelijke ontwikkelingen in de autoindustrie. Ik las al over waterstof (wellicht niet haalbaar), elektrische auto's (met sterk vervuilende productie van de batterijen en sterk vervuilende batterijen op zich) en ga zo maar door...En onlangs las ik over de air-car... Een auto die rijdt op...lucht.

Jawel, op gewone lucht! Ja! dacht ik, eindelijk is de oplossing er! een niet vervuilende wagen op gratis brandstof !

En ik moet eerlijk zijn, het duurde een eindje voor ik de zwakke punten zag van deze voortreffelijke uitvinding, die volgend jaar al op de markt zal (zou?) komen, en bovendien ook nog een heel goedkope wagen zou zijn...

Het principe is tamelijk simpel, je maakt aan een auto een soort sterke containers vast, en je pompt die op met lucht tot 300 bar. Die lucht is als voorgeperste lucht de bron van je voortbeweging. Je moet maar eens googelen, dan kun je het allemaal netjes uitgelegd en voorgetoond op een videootje bekijken...

Het probleem is, dat je met de drie containerkes onder je auto niet zo heel ver rijdt, en dat je die lucht eerst moet compresseren...en dat samendrukken kost geld, kost electriciteit, en tot op heden is electriciteit nog steeds vervuilend...dus rijd je helemaal niet zo milieuvriendelijk. Iedere keer moet je weer gaan ansluiten aan een stopcontact en voor zo'n 2 euro heiligentriek in je containertjes blazen... Goedkoop? Ja, maar je rijdt dan ook maar een 100 à 150 km ver voor die prijs... en dan moet je weer lucht kunnen tanken, of bij een stopcontact kunnen komen van een bereidwillige medemens... Als iedereen zich op die manier gaat voortbewegen, zal de hoeveelheid electriciteit nogal moeten opgevoerd worden... met fossiele brandstof of met kernenergie, en een heel klein beetje groene electriciteit...

We zijn er dus nog niet...
Voor gezonde mensen is er echter wel een oplossing...nu ja...oplossing... Toch gedeeltelijk! Namelijk de fiets ! Heb je ook al gezien dat er steeds meer handige dingen op de markt komen om van je fiets een handig vervoersmiddel te maken? Met vervoersmiddel bedoel ik hier niet dat je jezelf vooruit helpt, maar dat je een behoorlijke hoeveelheid goederen kunt meenemen... Je ziet weer bakfietsen, of liever de modernere vormen er van, en handige "aanhangwagentjes" voor aan de fiets. In de steden is dat zeker een optie! Maar helaas, driewerf helaas... Na het korte ritje (12 km) in het mooie platte domein van het Provinciale park Puienbroek, een paar weken terug, heeft Anny nu nog steeds pijn aan haar staartbeentje (We gaan er nog mee moeten gaan dokteren...), en hier in onze Vlaamse Ardennen, met zijn prachtige glooiende landschap en korte nijdige hellingen, zie ik niet zo hendig mensen met een aanhangwagentje met twee bakken frisdranken beladen rondtoeren... Je raakt zo al bijna de berg niet op, zonder lading... Je ziet er heel veel naast de fiets...berg te steil of te lang... Zie je ze straks al tjolen met de tong tot op de tenen, duwend aan een fiets, de berg op, met een "handig" aanhangwagentje vol winkelwaar aan de fiets hangend ????

Ik blijf dus maar uitkijken, aandachtig alle berichten en berichtjes over milieuvriendelijke auto's ontledend...

Wil je nuttige en objectieve informatie lezen over allerlei dingen in milieuvriendelijke oplossingen, dan kan ik je verwijzen naar het "Lowtech Magazine" (google maar eens) je kunt er uren zoet zijn...

Heb je ook gezien, gehoord, gelezen over de "eerste" (nu ja, ik weet er al jaren staan) privé windmolen voor opwekking van electriciteit ???? Die mensen hadden bievoorbeeld beter eerst eens aandachtig gelezen in dat Lowtech Magazine, dan wisten ze dat windenergie geen optie is voor kleine windmolens... Je kunt er ook lezen over de aircar (onder de titel rijden op gebakken lucht)...

Ik heb het in mijn favorieten gezet, omdat je daar een meestal gedegen antwoord vindt op je vragen. Dingen waar iedereen nu in min of meerdere mate in geïnteresseerd is.

tot de volgende ?

De rode (zand)stuivers

Image by Frederic della Faille via Flickr

Spanje- België: 5 bros ! Ze konden veel beter thuisgebleven zijn, dan was de uitslag net dezelfde en had de voetbalfan zich niet oeverloos zitten ergeren!
Van die dingen leven dan nog een heel pak mensen, een trainer, een hulptrainer en heel de Belgische voetbalbond... en de supporter betaalt. Leuk. Heel leuk.

Nu, je weet het wel, ik ben geen voetbalfan, helemaal niet, dus mij doet het niets , maar ik denk aan al die mensen die hun dag vergald zagen door 11 potstampers.

Zelf heb ik veel leukere dingen gedaan! Ik ben gisteren bij Bart en Els geweest, we zijn samen naar de pluimveezaak geweest in Haaltert (Aaigem ?) en hebben er twee ! nieuwe zijdehoentjes meegebracht, een wit om het dode kippetje te vervangen, en ook nog een verrukkulluk bruin zijdehoentje. Ze zitten nu in een kooi midden in de kippenren, om de kippen te laten wennen aan het nieuwe gezelschap. Doe je dat niet, dan kan het zijn dat ze heel erg verjaagd worden en tot bloedens toe gepikt worden. (Tenzij je een heel, heel grote uitloop hebt, dan kunnen ze voldoende uitwijken, maar dat heb ik niet)

Vanmorgen was er een rommelmarkt in Nukerke en eentje in Ronse, twee kleintjes maar de uitstap was leuk. Niets gekocht.

en nu, nu zit ik hier al weer voor mijn pc, te bloggen, tot meerdere eer en glorie van de vaste en toevallige lezers... Ondanks de eerder moeizame terugkeer naar huis. Moeizaam, omdat we bij toeval op het parcours van de Gordel zaten, en iets verder op het parcours van een hele bende motards... Mijn schuld, had ik maar niet moeten kiezen voor de "stille" (???) en "rustige" (????) landwegen door onze mooie Vlaamse Ardennen.

Straks op het nieuws gaan we weer horen over de punaises door Francofonen op het parcours uitgestrooid, en in het nieuws van de dag las ik al dat de politiekers weer aan het roeren zijn aan Brussel-Halle-Vilvoorde... Holle ronkende leuzen die het goed doen, ieder jaar weer op de Gordel. Jammer dat, wat feitelijk een heerlijke fiets- of wandeltocht kan zijn, verwordt tot een politieke manifestatie... Je weet dat ik onlangs een boek kocht over de geschiedenis van de kleine man in ons landje... Weet je dat er iets geks aan de hand is in ons land? Je moet de geschiedenis van onze twee landsdelen eens goed bekijken!
Van ongeveer 1650 tot 1750 lag het Prinsbischoppelijke Luik duidelijk als economische zwaartepunt in ons landje te prijken. Van rond 1750 tot ongeveer iets minder dan 1850 zat Vlaanderen er duidelijk beter voor dan Wallonië, maar dan kwam steelkool en Metallurgie in Wallonië tot ontwikkeling en lag Wallonië economisch heel ver voor Vlaanderen. (De grote hongersnood vooral in Vlaanderen, van 1848 is waarschijnlijk een van de redenen van de grote verschillen in volksaard tussen Vlaanderen en Wallonië!!!) en Wallonië lag weer op kop tot 1950 - 1960, sindsdien is het economische zwaartepunt weer in Vlaanderen te vinden... Er lijkt wel een wissel om de honderd jaar te gebeuren... Ik zou maar voorzichtig zijn, als de geschiedenis zich steeds herhaalt (zoals men pleegt te zeggen) dan ligt binnen een 40 à 50 jaar het zwaartepunt weer in Wallonië....

Geschiedenis kan verschrikkelijk interessant zijn...

Maar ik maakte al allusie op de grote hongersnood, toen vele van onze Vlaamse mensen naar Wallonië trokken, of velen kozen voor werk in het buitenland (vooral Frankrijk) met de bietencampagnes en seizoensgebonden industrieën zoals de suiker... Vooral Oost- en West Vlaanderen werden in die periode zwaar getroffen, en tot voor kort zag je daar nog steeds de sporen van. De gegevens van de militaire dienst zeggen veel in die tijd ! Er zijn jaren geweest dat tot 50 % van de opgeroepen lotelingen medisch afgekeurd werden! Ook de lichaamsgrootte zegt iets, in West Vlaanderen was de gemiddelde man 1.53 m groot... in Wallonië was het dan bijna 1.60 !

In het boek lees ik ook, wat ik ook al herhaalde malen schreef, dat de honger, de armoe en het zware labeur de mensen lelijk maakte !

Wij waren een arm land! En veel van de wrevel gaat hem over het verschil tussen het toen rijkere en welvarender Wallonië...Dat bovendien de rijken in Vlaanderen dan ook nog verkozen Frans te spreken, omdat ze dat sjieker vonden, maakte de wrevel niet minder. Gingen ze dan labeuren in Wallonië (en in Frankrijk), dan waren ze daar de minderen, de ongeschoolden, de mensen die het vuilste, het zwaarste en het gevaarlijkste werk moesten doen. (Eigenlijk net zoiets als nu de immigranten hier ... (geen commentaar).

Nu liggen de verhoudingen omgekeerd, en de wrevel is nu veeleer dat men niet kan genieten van dat heerlijke gevoel van wraak, want eigenlijk zouden de Walen ook een honger moeten hebben, volgens de meest verbitterden dan toch... Gek eigenlijk als je weet dat die honger er daar ook was, maar telkens zowat met een eeuw verspringend... De honger was in Wallonië echter nooit zo groot als in Vlaanderen, gewoon door het feit dat de bevolking daar niet zo dicht was als in Vlaanderen.
Maar laat ons eerlijk zijn, wat zouden wij er aan hebben dat de Walen nu minder welstand hebben? Niets toch ? Laat ons blij zijn dat wij het goed hebben, allemaal, en laat ons hopen dat noch hier, noch in Wallonië de armoe met al zijn bittere gevolgen daarbij, terugkomen...

Tot de volgende ?

Normaal ?

Een man die in verwachting is, een man die zijn kind de borst wil geven, een vriendin van de moeder die een jong meisje verkracht met een kunstpenis...
Normaal ?

Het gedoogbeleid inzake drugs is er niets meer bij, op den duur wordt alles "aanvaardbaar" en "normaal"!

Als je de artikels leest, dan is het net of het is allemaal zo maar een faits divers, een klein onbelangrijk nieuwtje, het lijkt op die manier min of meer "normaal" te zijn.

Waar zijn we mee bezig? Verdraagzaamheid kan ook te ver gaan! We worden zodanig overspoeld met allemaal van die gekke dingen, dat het gekke op den duur de norm lijkt. Niet voor mij! Ik vind dergelijke dingen nog steeds absurd. Maar ik heb het gevoel dat ik op den lange duur helemaal alleen kom te staan met dat idee!

Och, laat mij er maar geen woorden aan vuil maken, want dat is allemaal maar koren op de molen van die mensen die wellicht alles zouden doen om toch maar op een of andere manier de aandacht te trekken. Nu lees ik weer over een oud nieuwslezer van de VRT dat hij als terminaal zieke zelf wil kiezen wanneer hij dood gaat, hij wil euthanasie. Goed, ik ben er niet voor, maar ieder zijn gedacht, maar moet je dat zo nodig gaan uitsmeren in de pers ?
Dat iemand homo is, daar heb ik geen probleem mee, maar moet hij dat zo nodig luid gaan staan uitbrullen ? Ik ben hetero, en ik sta daar toch ook niet over te brullen?
Nee, dat zijn dingen die voor mij niet horen.

Iets heel anders, ik schreef al eens eerder dat ik stilaan begin te kalen... Nu weet ik de reden, en ik voel me veel beter (Nu ja???). Het nemen van medicatie om de bloeddruk te verlagen is de oorzaak van haarverlies... Ik moet eens bij die specialist gaan of er geen pruik bij die pillen te krijgen is...

Deze namiddag gaan we bij Bart, en samen gaan we eens kijken of er zijdehoentjes te krijgen zijn, mijn wit zijdehoentje is dood, en ik zou toch graag dat kleur terug hebben in mijn kuddeke...

We zijn al naar de rommelmarkt geweest in Machelen (Zulte), een klein maar leuk marktje. Ik heb er onder meer een soort naald gekocht om leder mee te naaien. Lijkt mij interessant om in de hobby te gebruiken voor het aaneenmaken van leder, en dergelijke zware stoffen. Ik moet nog wel eens mijn beste Engels boven halen om te lezen hoe dat ding precies werkt. We zien wel, voor een halve euro kan een mens niet sukkelen hé...

tot de volgende ?

't rint ('t regent)

Image via Wikipedia

Of om het Westfluutse zinnetje volledig te zeggen: "De ruute is gebrok'n en os 't rint, rint er in" waarbij dat laatste stukje moet klinken als: rinterin....
Voor anderstaligen: De ruit is gebroken en als het regent, regent het er in...

Eindelijk! Valt niet vaak voor dat ik de regen verwelkom, maar nu mag het een beetje regenen, want het is potdorie meer dan droog! Pas op, 't moet niet te lang duren ook hé, justekes genoeg om weer alles eens te laten drinken en groeien. En dan mag het weer een periode goed weer zijn, kan ik weer gaan vissen. Oh ja, eergisteren ben ik ook geweest, met mijn nieuwe hengel wel honderd vissen, pardon viskes gevangen...

Maar het regent niet alleen, 't ook een vest kouder! Voor het eerst sinds maanden was het vannacht eens echt fris in onze slaapkamer, zo fris dat ik het rolluik zelfs helemaal naar beneden deed, zodat de wind nog enkel en alleen door de kleine reetjes aan de zijkanten kon blazen. Dat het koud was kon je ook zien aan onze hond, hij sliep heel de nacht in zijn mand, als het te warm is gaat hij op vloer voor het raam liggen, helemaal uitgestrekt. Nu in een bolleke in zijn mand.

Heb je al eens buiten gekeken naar het groen? Je ziet dat de zomer op zijn laatste benen loopt, het groen is niet meer dat frisse jeugdige groen, maar eerder een doffer, doodser groen, hier en daar doorbroken door een laatste pril blaadje. Ik heb je al gezegd dat er duizenden tinten zijn in het groen, maar ieder plant heeft blijkbaar ook nog eens verschillende tinten in aanbieding, gaande van het eerste prille, tot het bijna dode groen vlak voor het rijzen van de blaren.

Eigenlijk is er maar één seizoen dat ik haat als de pest, en dat is de tijd dat het groen weg is, de winterperiode, de periode van de (schijn)-dode natuur. Heel de rest van het jaar voel ik mij goed in het groen, en kan ik genieten van die ontelbaar vele tinten. Zelfs zonder bloemen is groen mooi, als er meerdere soorten bijeen staan. De herfst heeft ook wat charmes, maar dat is zo vergankelijk, zo vlug voorbij, zo wegterend terwijl je er op kijkt... In die perioden troost ik me dan met het groen van de hulst, de buks en de camelia die ik hier zie staan vlak voor mijn raam. En gek genoeg, ik zie ook graag het skelet staan van mijn klimhortensia tegen mijn gevel. Daar blijven heel de winter de vergeelde en verdroogde bloemen prijken op de houterige takken. Ieder jaar moet ik snoeien om mijn beeld van de metser vrij te houden, en om mijn voordeur niet te laten dichtgroeien. Sinds enige tijd geef ik extra veel aandacht aan mijn deurbel, sinds ik vaststelde dat bezoekers hem niet meer terugvonden tussen het struweel van de klimhortensia... Van mij mag gans mijn huis begroeid zijn, voel ik mij veilig in mijn nest tussen de takken. Maar ik moet de ramen en zo vrijhouden, zoniet leef ik straks in een donkere spelonk. Als het stopt met regenen moet ik weer eens noten gaan rapen, en ook eens de uitlopers van mijn Duitse Pijp van tussen de takken van mijn camelia halen. Ik heb gezien dat er weer honderden knoppen op staan om mij volgend voorjaar, al heel vroeg te pleizieren met die prachtige camelia's, roze, rode en witte... Die luiden ieder jaar weer in mijn tuin de lente in! Je ziet amper wat jong groen en een crocus, als de camelia al zijn bloemen opent met milde pracht.
Op de foto zie je een mooie rozerode camelia prijken, en dat is dan op het ogenblik dat er nog bijna niets anders bloeit! Een hele struik vol prachtige bloemen die wel iets weg hebben van grote rozen. Heerlijk!

Is het niet erg, dat dit regenweer, en die bijna dode zomerblaren mij meteen doen denken aan de winter en al doen hopen op de nieuwe lente? Sjongejonge, wat heb ik er erg van !

Vanmorgen zag ik op de TV Mac Ewen, de Australische Brakelaar en klassespurter, die al maanden en maanden thuiszit met de gevolgen van een beenbreuk bij een valpartij in de ronde van België... Hij had het over de koers op TV, "Je kunt nu alle dagen kijken naar de koers, het verveelt me!" Mij ook beste Mac Ewen, mij ook, ook al is het niet om dezelfde reden, het verveelt jou omdat je er niet bij kunt zijn, en mij verveelt het omdat het altijd maar koers is. Een mens krijgt er een slecht karakter van! Ik zit te hopen op grote valpartijen, dat is eens iets anders dan dat overloos pedalengetrap... Ze toonden gisteren nog eens beelden van die valpartij in de ronde van Spanje... in Luik (!!!). Ik zei tegen Anny: " Heb je het gezien? Die eerste fiets die viel, dat was recht op de man, er was zelfs geen bal omtrent!" Anny lachte omdat ze direct vatte dat ik op Witsel en co doelde...Maar het ligt een beetje op mijn maag... Nu zitten ze hemel en aarde te roepen over die kwade trap in de match Anderlecht-Standard, en men veroordeeld Witsel bijna tot de strop in een massale volkswoede. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe De Bilde indertijd een andere speler in de vernieling stampte, (Ik meen zelfs dat er geen bal "omtrent" was, als mijn geheugen goed is?) Nadien speelde De Bilde weer vrolijk mee, en is nu nog steeds een vedette, met een aureooltje gekroond en gevraagd als fotomodel en televisievedette... Dus, Witsel, trek het je niet te erg aan, als je weer goed speelt, is alles je vergeven, zeker als je ook nog eens naar Anderlecht transfereert....
Nee, ik keur die manier van spelen niet goed, in tegendeel!, maar ik wijs maar eens over de vergankelijkheid van de mening van de massa... Vandaag een moordenaar, morgen een heilige...

Ach, wie was het ook weer die zei: " Of ze nu goed praten over mij, of kwaad, dat speelt geen rol, zolang ze maar praten over mij!" en hij had gelijk! In de media heeft het geen belang wat ze vertellen over je, het feit dat ze over je praten zet je in de belangstelling, en het enige wat de mensen zich na een tijdje nog herinneren is je naambekendheid. Zo kun je zelfs verkozen worden in de politiek... Hé Van Rossem ?

tot de volgende ?

Clouseau

Image via Wikipedia

Vanmorgen werd ik wakker van de wind. Niet dat het stormde, maar met de ramen open waaide het plots behoorlijk door onze kamer heen.

Bovendien voelde de wind frisjes aan! Vanmorgen kreeg ik dan ook van Anny de verwonderde vraag: "Heb je nu nog je korte broek aan?" Ik knikte, "Heb je het niet koud?" Ik schudde mijn hoofd. 's Morgens ben ik een man van veel woorden.

Nochtans had ik al iets gezegd (valt niet iedere morgen voor!), toen ik plots een hele kudde ganzen hoorde gakken. Ik zag een hele kudden Canadese ganzen die laag over ons huis in V-vorm overvlogen en ondertussen onder elkaar een heel concert hielden op de toon van Koentje Clouseau's Ik hou van België...

Dat was al Het thema op het nieuws, vanmorgen las ik het in het lang en in het breed in mijn elektronische krant op mijn pc... Wellicht kan het alleen in ons Absurdistan dat een liedje plots een politiek hot item wordt... Moet echt alles zo opgeklopt worden? Mag een mens niet meer voor zijn idee uitkomen? Moet het zeggen van je eigen idee meteen een aanslag genoemd worden op andere ideeën???

Ik ben een Vlaming, in hart en nieren, en daar ben ik een beetje fier op. Een beetje, want niet alles is om fier op te zijn... net zoals bij alle andere volkeren. Maar dat wil niet zeggen dat ik moet kwaad zijn op de Walen. Ik heb daar heel goeie vrienden! Ik denk dan ook dat Clouseau ergens gelijk heeft, en dat België al klein genoeg is, zonder dat we het moeten gaan in stukken kappen. Praten van een verenigd Europa, en ondertussen nog niet overeenkomen in je eigen landje?? Ik heb het al eerder gezegd, de enigen die dat echt willen zijn de politiekers, die eens te meer helemaal niet het volk vertegenwoordigen, maar alleen oog hebben voor hun eigen visie en vooral hun eigen job. En hoe meer stukken je maakt, hoe meer minister-presidenten en hoe meer regeringen je kunt maken... Een kat vindt er haar jongen niet meer in terug.

Men is ook voortdurend bezig de boel op te kloppen, en te wijzen op de verschuiving van geld uit Vlaanderen naar Wallonië... Ik denk dat binnen Vlaanderen de ene regio veel rijker is dan de andere, en dat in sommige streken sommige instellingen veel meer kosten dan in andere... Ik denk bv aan hospitalen die in sommige regio's met moeite de kop boven water houden, maar die men niet wil en kan sluiten omwille van de bereikbaarheid. In Wallonië met zijn gans ander type van bewoning zal dit wellicht nog meer het geval zijn, maar moeten we eerst de Walen daarvoor buitensmijten, en nadien de armere Vlaamse gewesten om met een klein deel heel rijken alleen voort te doen???

Ik zit dan ook op een wel heel slechte stoel, want door mijn langdurige ziekte kost ik veel, veel meer dan ik ooit kan opbrengen...maar met dit te schrijven bedenk ik dat ik al eerder dergelijke dingen hoorde... Was er niet zoiets in het Nationaal socialisme in Duitsland ook te horen???

Och ja, ik weet het wel in het verleden zijn er dingen gebeurd die net de andere richting uit gingen, en toen...maar is dat niet een van de eerste dingen die we onze kinderen willen aanleren dat we niet de fouten uit het verleden moeten blijven aan halen, dat we op een nieuwe lei moeten beginnen en zelf niet dezelfde fouten maken? Dat wraak een verkeerde reflex is?? Maar niet in de politiek ??? Daar mag je wel luid om wraak schreeuwen! Daar mag je steeds opnieuw en opnieuw dezelfde fouten maken!

Ik weet wel dat De rechtvaardigheid niet te verwezenlijken is, maar dat wil niet zeggen dat we het niet moeten betrachten! En kijk een goed, met open blik, naar de dingen die momenteel in onze maatschappij mislopen... en kijk eens dieper dan naar de uitwendige tekenen, dan zul je zien dat een heleboel van die dingen een basis van onrechtvaardigheid hebben, van ongelijkheid.

Vreemdelingen hebben door hun anderstaligheid een achterstand in de schoolse opleiding, en die achterstand leidt dan weer tot minderinteressante jobs, met wrevel en armoe ten gevolge. Daardoor voelen die zich in het verdomhoekje geplaatst, gaan samenhangen en samenscholen en reageren op die situatie door agressie... en dus zijn ze, door die agressie, allemaal slecht. Maar ook in onze eigen vlaamse bevolking zijn er mensen die minder goede scholing hebben, die daardoor ook in minder goede jobs terechtkomen, die daardoor in minder dure woonwijken terechtkomen, en dus zie steeds meer en meer dat die groepen jonge vreemdelingen niet meer puur uit vreemdelingen alleen bestaan, maar dat er ook van de onzen tussen zitten...die ook arm zijn, die zich ook in het verdomhoekje voelen...

Vreemdelingen? Nee, armoezaaiers! We leven in een maatschappij die steeds meer en meer eist van de mensen. Als ik kijk naar de schoolboeken van mijn kleinzoon, dan krijgen zij nu dingen die wij pas jaren later kregen... Alles moet in een steeds hoger tempo in die kinderhoofdjes gestampt worden, en wie niet mee is, valt uit de boot. Och we doen wel wat voor die groep, zij mogen de restjes van de handenarbeid doen. Maar natuurlijk betalen we ze dan niet zoveel! En natuurlijk komen ze dan in minder goede situaties terecht, en natuurlijk mag je de vorige alinea nu nog eens lezen, want daar zijn we weer aan toe!

En dat in ons eigen rijke Vlaanderland... Zie je al de volgende groep outcasts voor je ogen? Vroeger waren het de Joden, nu zijn het veeleer de uit de boot gevallenen.

Hoe komen we zo ver ? Hebben we echt nog niets geleerd uit het verleden?
Hier en daar zie je pogingen om een en ander weer recht te trekken, en dus treedt men wettelijk op tegen alle mogelijke vormen van discriminatie! Maar dat is slechts het symptoom! Als je de zaak wilt oplossen, dan moet je de ziekte zelf te lijf gaan, en niet de symptomen! Dat weet iedere dokter, dat weet ieder weldenkend mens, dus weet de politieker het niet... Want die ruikt goedkoop succes met het uitschreeuwen van aanklachten tegen de symptomen...

Ik ben geen fan van Clouseau, maar ik denk er sterk over dat ceedeetje te kopen, gewoon omdat het iets gezonder klinkt dan de politieke Walenbuiten-slogan...

djudedju... Wat baten TL's, schijnwerpers en brillen, als de politieke uilen niet zien en willen.

tot de volgende ?