Voortbeweging

Door mijn ziekte is voortbeweging voor mij een heikel iets. Sinds mijn dagelijkse turnoefeningen kan ik wel weer kleine afstandjes kuieren (wandelen is véél te snel voor mij), maar daarmee is de kous af. Bovendien hebben wij het geluk en het ongeluk op de boerenbuiten te mogen wonen, zodat winkelen niet kan zonder "verre" verplaatsingen.
Openbaar vervoer is geen optie, daar je dan op zijn minst belast en beladen met je winkelwaar naar de bushalte moet sukkelen, en dat al helemaal onmogelijk is.
Dus rest: de auto...

Je wet wel, dat ding waar momenteel zo veel over te doen is, het maakt lawaai, het stinkt, het veroorzaakt hinder en ongevallen, het vervuilt de lucht met CO2 en stof...Bovendien slurpt het (dure) fossiele brandstof (die dreigt op te raken) en moet je er nog belastingen en verzekeringen bovenop betalen...

De ideale auto zou dan ook op zijn minst niet-vervuilend moeten zijn, en veiliger. Voor de inzittenden en de anderen.

Daarom lees ik ook altijd aandachtig de berichten over milieuvriendelijke ontwikkelingen in de autoindustrie. Ik las al over waterstof (wellicht niet haalbaar), elektrische auto's (met sterk vervuilende productie van de batterijen en sterk vervuilende batterijen op zich) en ga zo maar door...En onlangs las ik over de air-car... Een auto die rijdt op...lucht.

Jawel, op gewone lucht! Ja! dacht ik, eindelijk is de oplossing er! een niet vervuilende wagen op gratis brandstof !

En ik moet eerlijk zijn, het duurde een eindje voor ik de zwakke punten zag van deze voortreffelijke uitvinding, die volgend jaar al op de markt zal (zou?) komen, en bovendien ook nog een heel goedkope wagen zou zijn...

Het principe is tamelijk simpel, je maakt aan een auto een soort sterke containers vast, en je pompt die op met lucht tot 300 bar. Die lucht is als voorgeperste lucht de bron van je voortbeweging. Je moet maar eens googelen, dan kun je het allemaal netjes uitgelegd en voorgetoond op een videootje bekijken...

Het probleem is, dat je met de drie containerkes onder je auto niet zo heel ver rijdt, en dat je die lucht eerst moet compresseren...en dat samendrukken kost geld, kost electriciteit, en tot op heden is electriciteit nog steeds vervuilend...dus rijd je helemaal niet zo milieuvriendelijk. Iedere keer moet je weer gaan ansluiten aan een stopcontact en voor zo'n 2 euro heiligentriek in je containertjes blazen... Goedkoop? Ja, maar je rijdt dan ook maar een 100 à 150 km ver voor die prijs... en dan moet je weer lucht kunnen tanken, of bij een stopcontact kunnen komen van een bereidwillige medemens... Als iedereen zich op die manier gaat voortbewegen, zal de hoeveelheid electriciteit nogal moeten opgevoerd worden... met fossiele brandstof of met kernenergie, en een heel klein beetje groene electriciteit...

We zijn er dus nog niet...
Voor gezonde mensen is er echter wel een oplossing...nu ja...oplossing... Toch gedeeltelijk! Namelijk de fiets ! Heb je ook al gezien dat er steeds meer handige dingen op de markt komen om van je fiets een handig vervoersmiddel te maken? Met vervoersmiddel bedoel ik hier niet dat je jezelf vooruit helpt, maar dat je een behoorlijke hoeveelheid goederen kunt meenemen... Je ziet weer bakfietsen, of liever de modernere vormen er van, en handige "aanhangwagentjes" voor aan de fiets. In de steden is dat zeker een optie! Maar helaas, driewerf helaas... Na het korte ritje (12 km) in het mooie platte domein van het Provinciale park Puienbroek, een paar weken terug, heeft Anny nu nog steeds pijn aan haar staartbeentje (We gaan er nog mee moeten gaan dokteren...), en hier in onze Vlaamse Ardennen, met zijn prachtige glooiende landschap en korte nijdige hellingen, zie ik niet zo hendig mensen met een aanhangwagentje met twee bakken frisdranken beladen rondtoeren... Je raakt zo al bijna de berg niet op, zonder lading... Je ziet er heel veel naast de fiets...berg te steil of te lang... Zie je ze straks al tjolen met de tong tot op de tenen, duwend aan een fiets, de berg op, met een "handig" aanhangwagentje vol winkelwaar aan de fiets hangend ????

Ik blijf dus maar uitkijken, aandachtig alle berichten en berichtjes over milieuvriendelijke auto's ontledend...

Wil je nuttige en objectieve informatie lezen over allerlei dingen in milieuvriendelijke oplossingen, dan kan ik je verwijzen naar het "Lowtech Magazine" (google maar eens) je kunt er uren zoet zijn...

Heb je ook gezien, gehoord, gelezen over de "eerste" (nu ja, ik weet er al jaren staan) privé windmolen voor opwekking van electriciteit ???? Die mensen hadden bievoorbeeld beter eerst eens aandachtig gelezen in dat Lowtech Magazine, dan wisten ze dat windenergie geen optie is voor kleine windmolens... Je kunt er ook lezen over de aircar (onder de titel rijden op gebakken lucht)...

Ik heb het in mijn favorieten gezet, omdat je daar een meestal gedegen antwoord vindt op je vragen. Dingen waar iedereen nu in min of meerdere mate in geïnteresseerd is.

tot de volgende ?

De rode (zand)stuivers

Image by Frederic della Faille via Flickr

Spanje- België: 5 bros ! Ze konden veel beter thuisgebleven zijn, dan was de uitslag net dezelfde en had de voetbalfan zich niet oeverloos zitten ergeren!
Van die dingen leven dan nog een heel pak mensen, een trainer, een hulptrainer en heel de Belgische voetbalbond... en de supporter betaalt. Leuk. Heel leuk.

Nu, je weet het wel, ik ben geen voetbalfan, helemaal niet, dus mij doet het niets , maar ik denk aan al die mensen die hun dag vergald zagen door 11 potstampers.

Zelf heb ik veel leukere dingen gedaan! Ik ben gisteren bij Bart en Els geweest, we zijn samen naar de pluimveezaak geweest in Haaltert (Aaigem ?) en hebben er twee ! nieuwe zijdehoentjes meegebracht, een wit om het dode kippetje te vervangen, en ook nog een verrukkulluk bruin zijdehoentje. Ze zitten nu in een kooi midden in de kippenren, om de kippen te laten wennen aan het nieuwe gezelschap. Doe je dat niet, dan kan het zijn dat ze heel erg verjaagd worden en tot bloedens toe gepikt worden. (Tenzij je een heel, heel grote uitloop hebt, dan kunnen ze voldoende uitwijken, maar dat heb ik niet)

Vanmorgen was er een rommelmarkt in Nukerke en eentje in Ronse, twee kleintjes maar de uitstap was leuk. Niets gekocht.

en nu, nu zit ik hier al weer voor mijn pc, te bloggen, tot meerdere eer en glorie van de vaste en toevallige lezers... Ondanks de eerder moeizame terugkeer naar huis. Moeizaam, omdat we bij toeval op het parcours van de Gordel zaten, en iets verder op het parcours van een hele bende motards... Mijn schuld, had ik maar niet moeten kiezen voor de "stille" (???) en "rustige" (????) landwegen door onze mooie Vlaamse Ardennen.

Straks op het nieuws gaan we weer horen over de punaises door Francofonen op het parcours uitgestrooid, en in het nieuws van de dag las ik al dat de politiekers weer aan het roeren zijn aan Brussel-Halle-Vilvoorde... Holle ronkende leuzen die het goed doen, ieder jaar weer op de Gordel. Jammer dat, wat feitelijk een heerlijke fiets- of wandeltocht kan zijn, verwordt tot een politieke manifestatie... Je weet dat ik onlangs een boek kocht over de geschiedenis van de kleine man in ons landje... Weet je dat er iets geks aan de hand is in ons land? Je moet de geschiedenis van onze twee landsdelen eens goed bekijken!
Van ongeveer 1650 tot 1750 lag het Prinsbischoppelijke Luik duidelijk als economische zwaartepunt in ons landje te prijken. Van rond 1750 tot ongeveer iets minder dan 1850 zat Vlaanderen er duidelijk beter voor dan Wallonië, maar dan kwam steelkool en Metallurgie in Wallonië tot ontwikkeling en lag Wallonië economisch heel ver voor Vlaanderen. (De grote hongersnood vooral in Vlaanderen, van 1848 is waarschijnlijk een van de redenen van de grote verschillen in volksaard tussen Vlaanderen en Wallonië!!!) en Wallonië lag weer op kop tot 1950 - 1960, sindsdien is het economische zwaartepunt weer in Vlaanderen te vinden... Er lijkt wel een wissel om de honderd jaar te gebeuren... Ik zou maar voorzichtig zijn, als de geschiedenis zich steeds herhaalt (zoals men pleegt te zeggen) dan ligt binnen een 40 à 50 jaar het zwaartepunt weer in Wallonië....

Geschiedenis kan verschrikkelijk interessant zijn...

Maar ik maakte al allusie op de grote hongersnood, toen vele van onze Vlaamse mensen naar Wallonië trokken, of velen kozen voor werk in het buitenland (vooral Frankrijk) met de bietencampagnes en seizoensgebonden industrieën zoals de suiker... Vooral Oost- en West Vlaanderen werden in die periode zwaar getroffen, en tot voor kort zag je daar nog steeds de sporen van. De gegevens van de militaire dienst zeggen veel in die tijd ! Er zijn jaren geweest dat tot 50 % van de opgeroepen lotelingen medisch afgekeurd werden! Ook de lichaamsgrootte zegt iets, in West Vlaanderen was de gemiddelde man 1.53 m groot... in Wallonië was het dan bijna 1.60 !

In het boek lees ik ook, wat ik ook al herhaalde malen schreef, dat de honger, de armoe en het zware labeur de mensen lelijk maakte !

Wij waren een arm land! En veel van de wrevel gaat hem over het verschil tussen het toen rijkere en welvarender Wallonië...Dat bovendien de rijken in Vlaanderen dan ook nog verkozen Frans te spreken, omdat ze dat sjieker vonden, maakte de wrevel niet minder. Gingen ze dan labeuren in Wallonië (en in Frankrijk), dan waren ze daar de minderen, de ongeschoolden, de mensen die het vuilste, het zwaarste en het gevaarlijkste werk moesten doen. (Eigenlijk net zoiets als nu de immigranten hier ... (geen commentaar).

Nu liggen de verhoudingen omgekeerd, en de wrevel is nu veeleer dat men niet kan genieten van dat heerlijke gevoel van wraak, want eigenlijk zouden de Walen ook een honger moeten hebben, volgens de meest verbitterden dan toch... Gek eigenlijk als je weet dat die honger er daar ook was, maar telkens zowat met een eeuw verspringend... De honger was in Wallonië echter nooit zo groot als in Vlaanderen, gewoon door het feit dat de bevolking daar niet zo dicht was als in Vlaanderen.
Maar laat ons eerlijk zijn, wat zouden wij er aan hebben dat de Walen nu minder welstand hebben? Niets toch ? Laat ons blij zijn dat wij het goed hebben, allemaal, en laat ons hopen dat noch hier, noch in Wallonië de armoe met al zijn bittere gevolgen daarbij, terugkomen...

Tot de volgende ?

Normaal ?

Een man die in verwachting is, een man die zijn kind de borst wil geven, een vriendin van de moeder die een jong meisje verkracht met een kunstpenis...
Normaal ?

Het gedoogbeleid inzake drugs is er niets meer bij, op den duur wordt alles "aanvaardbaar" en "normaal"!

Als je de artikels leest, dan is het net of het is allemaal zo maar een faits divers, een klein onbelangrijk nieuwtje, het lijkt op die manier min of meer "normaal" te zijn.

Waar zijn we mee bezig? Verdraagzaamheid kan ook te ver gaan! We worden zodanig overspoeld met allemaal van die gekke dingen, dat het gekke op den duur de norm lijkt. Niet voor mij! Ik vind dergelijke dingen nog steeds absurd. Maar ik heb het gevoel dat ik op den lange duur helemaal alleen kom te staan met dat idee!

Och, laat mij er maar geen woorden aan vuil maken, want dat is allemaal maar koren op de molen van die mensen die wellicht alles zouden doen om toch maar op een of andere manier de aandacht te trekken. Nu lees ik weer over een oud nieuwslezer van de VRT dat hij als terminaal zieke zelf wil kiezen wanneer hij dood gaat, hij wil euthanasie. Goed, ik ben er niet voor, maar ieder zijn gedacht, maar moet je dat zo nodig gaan uitsmeren in de pers ?
Dat iemand homo is, daar heb ik geen probleem mee, maar moet hij dat zo nodig luid gaan staan uitbrullen ? Ik ben hetero, en ik sta daar toch ook niet over te brullen?
Nee, dat zijn dingen die voor mij niet horen.

Iets heel anders, ik schreef al eens eerder dat ik stilaan begin te kalen... Nu weet ik de reden, en ik voel me veel beter (Nu ja???). Het nemen van medicatie om de bloeddruk te verlagen is de oorzaak van haarverlies... Ik moet eens bij die specialist gaan of er geen pruik bij die pillen te krijgen is...

Deze namiddag gaan we bij Bart, en samen gaan we eens kijken of er zijdehoentjes te krijgen zijn, mijn wit zijdehoentje is dood, en ik zou toch graag dat kleur terug hebben in mijn kuddeke...

We zijn al naar de rommelmarkt geweest in Machelen (Zulte), een klein maar leuk marktje. Ik heb er onder meer een soort naald gekocht om leder mee te naaien. Lijkt mij interessant om in de hobby te gebruiken voor het aaneenmaken van leder, en dergelijke zware stoffen. Ik moet nog wel eens mijn beste Engels boven halen om te lezen hoe dat ding precies werkt. We zien wel, voor een halve euro kan een mens niet sukkelen hé...

tot de volgende ?

't rint ('t regent)

Image via Wikipedia

Of om het Westfluutse zinnetje volledig te zeggen: "De ruute is gebrok'n en os 't rint, rint er in" waarbij dat laatste stukje moet klinken als: rinterin....
Voor anderstaligen: De ruit is gebroken en als het regent, regent het er in...

Eindelijk! Valt niet vaak voor dat ik de regen verwelkom, maar nu mag het een beetje regenen, want het is potdorie meer dan droog! Pas op, 't moet niet te lang duren ook hé, justekes genoeg om weer alles eens te laten drinken en groeien. En dan mag het weer een periode goed weer zijn, kan ik weer gaan vissen. Oh ja, eergisteren ben ik ook geweest, met mijn nieuwe hengel wel honderd vissen, pardon viskes gevangen...

Maar het regent niet alleen, 't ook een vest kouder! Voor het eerst sinds maanden was het vannacht eens echt fris in onze slaapkamer, zo fris dat ik het rolluik zelfs helemaal naar beneden deed, zodat de wind nog enkel en alleen door de kleine reetjes aan de zijkanten kon blazen. Dat het koud was kon je ook zien aan onze hond, hij sliep heel de nacht in zijn mand, als het te warm is gaat hij op vloer voor het raam liggen, helemaal uitgestrekt. Nu in een bolleke in zijn mand.

Heb je al eens buiten gekeken naar het groen? Je ziet dat de zomer op zijn laatste benen loopt, het groen is niet meer dat frisse jeugdige groen, maar eerder een doffer, doodser groen, hier en daar doorbroken door een laatste pril blaadje. Ik heb je al gezegd dat er duizenden tinten zijn in het groen, maar ieder plant heeft blijkbaar ook nog eens verschillende tinten in aanbieding, gaande van het eerste prille, tot het bijna dode groen vlak voor het rijzen van de blaren.

Eigenlijk is er maar één seizoen dat ik haat als de pest, en dat is de tijd dat het groen weg is, de winterperiode, de periode van de (schijn)-dode natuur. Heel de rest van het jaar voel ik mij goed in het groen, en kan ik genieten van die ontelbaar vele tinten. Zelfs zonder bloemen is groen mooi, als er meerdere soorten bijeen staan. De herfst heeft ook wat charmes, maar dat is zo vergankelijk, zo vlug voorbij, zo wegterend terwijl je er op kijkt... In die perioden troost ik me dan met het groen van de hulst, de buks en de camelia die ik hier zie staan vlak voor mijn raam. En gek genoeg, ik zie ook graag het skelet staan van mijn klimhortensia tegen mijn gevel. Daar blijven heel de winter de vergeelde en verdroogde bloemen prijken op de houterige takken. Ieder jaar moet ik snoeien om mijn beeld van de metser vrij te houden, en om mijn voordeur niet te laten dichtgroeien. Sinds enige tijd geef ik extra veel aandacht aan mijn deurbel, sinds ik vaststelde dat bezoekers hem niet meer terugvonden tussen het struweel van de klimhortensia... Van mij mag gans mijn huis begroeid zijn, voel ik mij veilig in mijn nest tussen de takken. Maar ik moet de ramen en zo vrijhouden, zoniet leef ik straks in een donkere spelonk. Als het stopt met regenen moet ik weer eens noten gaan rapen, en ook eens de uitlopers van mijn Duitse Pijp van tussen de takken van mijn camelia halen. Ik heb gezien dat er weer honderden knoppen op staan om mij volgend voorjaar, al heel vroeg te pleizieren met die prachtige camelia's, roze, rode en witte... Die luiden ieder jaar weer in mijn tuin de lente in! Je ziet amper wat jong groen en een crocus, als de camelia al zijn bloemen opent met milde pracht.
Op de foto zie je een mooie rozerode camelia prijken, en dat is dan op het ogenblik dat er nog bijna niets anders bloeit! Een hele struik vol prachtige bloemen die wel iets weg hebben van grote rozen. Heerlijk!

Is het niet erg, dat dit regenweer, en die bijna dode zomerblaren mij meteen doen denken aan de winter en al doen hopen op de nieuwe lente? Sjongejonge, wat heb ik er erg van !

Vanmorgen zag ik op de TV Mac Ewen, de Australische Brakelaar en klassespurter, die al maanden en maanden thuiszit met de gevolgen van een beenbreuk bij een valpartij in de ronde van België... Hij had het over de koers op TV, "Je kunt nu alle dagen kijken naar de koers, het verveelt me!" Mij ook beste Mac Ewen, mij ook, ook al is het niet om dezelfde reden, het verveelt jou omdat je er niet bij kunt zijn, en mij verveelt het omdat het altijd maar koers is. Een mens krijgt er een slecht karakter van! Ik zit te hopen op grote valpartijen, dat is eens iets anders dan dat overloos pedalengetrap... Ze toonden gisteren nog eens beelden van die valpartij in de ronde van Spanje... in Luik (!!!). Ik zei tegen Anny: " Heb je het gezien? Die eerste fiets die viel, dat was recht op de man, er was zelfs geen bal omtrent!" Anny lachte omdat ze direct vatte dat ik op Witsel en co doelde...Maar het ligt een beetje op mijn maag... Nu zitten ze hemel en aarde te roepen over die kwade trap in de match Anderlecht-Standard, en men veroordeeld Witsel bijna tot de strop in een massale volkswoede. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe De Bilde indertijd een andere speler in de vernieling stampte, (Ik meen zelfs dat er geen bal "omtrent" was, als mijn geheugen goed is?) Nadien speelde De Bilde weer vrolijk mee, en is nu nog steeds een vedette, met een aureooltje gekroond en gevraagd als fotomodel en televisievedette... Dus, Witsel, trek het je niet te erg aan, als je weer goed speelt, is alles je vergeven, zeker als je ook nog eens naar Anderlecht transfereert....
Nee, ik keur die manier van spelen niet goed, in tegendeel!, maar ik wijs maar eens over de vergankelijkheid van de mening van de massa... Vandaag een moordenaar, morgen een heilige...

Ach, wie was het ook weer die zei: " Of ze nu goed praten over mij, of kwaad, dat speelt geen rol, zolang ze maar praten over mij!" en hij had gelijk! In de media heeft het geen belang wat ze vertellen over je, het feit dat ze over je praten zet je in de belangstelling, en het enige wat de mensen zich na een tijdje nog herinneren is je naambekendheid. Zo kun je zelfs verkozen worden in de politiek... Hé Van Rossem ?

tot de volgende ?

Clouseau

Image via Wikipedia

Vanmorgen werd ik wakker van de wind. Niet dat het stormde, maar met de ramen open waaide het plots behoorlijk door onze kamer heen.

Bovendien voelde de wind frisjes aan! Vanmorgen kreeg ik dan ook van Anny de verwonderde vraag: "Heb je nu nog je korte broek aan?" Ik knikte, "Heb je het niet koud?" Ik schudde mijn hoofd. 's Morgens ben ik een man van veel woorden.

Nochtans had ik al iets gezegd (valt niet iedere morgen voor!), toen ik plots een hele kudde ganzen hoorde gakken. Ik zag een hele kudden Canadese ganzen die laag over ons huis in V-vorm overvlogen en ondertussen onder elkaar een heel concert hielden op de toon van Koentje Clouseau's Ik hou van België...

Dat was al Het thema op het nieuws, vanmorgen las ik het in het lang en in het breed in mijn elektronische krant op mijn pc... Wellicht kan het alleen in ons Absurdistan dat een liedje plots een politiek hot item wordt... Moet echt alles zo opgeklopt worden? Mag een mens niet meer voor zijn idee uitkomen? Moet het zeggen van je eigen idee meteen een aanslag genoemd worden op andere ideeën???

Ik ben een Vlaming, in hart en nieren, en daar ben ik een beetje fier op. Een beetje, want niet alles is om fier op te zijn... net zoals bij alle andere volkeren. Maar dat wil niet zeggen dat ik moet kwaad zijn op de Walen. Ik heb daar heel goeie vrienden! Ik denk dan ook dat Clouseau ergens gelijk heeft, en dat België al klein genoeg is, zonder dat we het moeten gaan in stukken kappen. Praten van een verenigd Europa, en ondertussen nog niet overeenkomen in je eigen landje?? Ik heb het al eerder gezegd, de enigen die dat echt willen zijn de politiekers, die eens te meer helemaal niet het volk vertegenwoordigen, maar alleen oog hebben voor hun eigen visie en vooral hun eigen job. En hoe meer stukken je maakt, hoe meer minister-presidenten en hoe meer regeringen je kunt maken... Een kat vindt er haar jongen niet meer in terug.

Men is ook voortdurend bezig de boel op te kloppen, en te wijzen op de verschuiving van geld uit Vlaanderen naar Wallonië... Ik denk dat binnen Vlaanderen de ene regio veel rijker is dan de andere, en dat in sommige streken sommige instellingen veel meer kosten dan in andere... Ik denk bv aan hospitalen die in sommige regio's met moeite de kop boven water houden, maar die men niet wil en kan sluiten omwille van de bereikbaarheid. In Wallonië met zijn gans ander type van bewoning zal dit wellicht nog meer het geval zijn, maar moeten we eerst de Walen daarvoor buitensmijten, en nadien de armere Vlaamse gewesten om met een klein deel heel rijken alleen voort te doen???

Ik zit dan ook op een wel heel slechte stoel, want door mijn langdurige ziekte kost ik veel, veel meer dan ik ooit kan opbrengen...maar met dit te schrijven bedenk ik dat ik al eerder dergelijke dingen hoorde... Was er niet zoiets in het Nationaal socialisme in Duitsland ook te horen???

Och ja, ik weet het wel in het verleden zijn er dingen gebeurd die net de andere richting uit gingen, en toen...maar is dat niet een van de eerste dingen die we onze kinderen willen aanleren dat we niet de fouten uit het verleden moeten blijven aan halen, dat we op een nieuwe lei moeten beginnen en zelf niet dezelfde fouten maken? Dat wraak een verkeerde reflex is?? Maar niet in de politiek ??? Daar mag je wel luid om wraak schreeuwen! Daar mag je steeds opnieuw en opnieuw dezelfde fouten maken!

Ik weet wel dat De rechtvaardigheid niet te verwezenlijken is, maar dat wil niet zeggen dat we het niet moeten betrachten! En kijk een goed, met open blik, naar de dingen die momenteel in onze maatschappij mislopen... en kijk eens dieper dan naar de uitwendige tekenen, dan zul je zien dat een heleboel van die dingen een basis van onrechtvaardigheid hebben, van ongelijkheid.

Vreemdelingen hebben door hun anderstaligheid een achterstand in de schoolse opleiding, en die achterstand leidt dan weer tot minderinteressante jobs, met wrevel en armoe ten gevolge. Daardoor voelen die zich in het verdomhoekje geplaatst, gaan samenhangen en samenscholen en reageren op die situatie door agressie... en dus zijn ze, door die agressie, allemaal slecht. Maar ook in onze eigen vlaamse bevolking zijn er mensen die minder goede scholing hebben, die daardoor ook in minder goede jobs terechtkomen, die daardoor in minder dure woonwijken terechtkomen, en dus zie steeds meer en meer dat die groepen jonge vreemdelingen niet meer puur uit vreemdelingen alleen bestaan, maar dat er ook van de onzen tussen zitten...die ook arm zijn, die zich ook in het verdomhoekje voelen...

Vreemdelingen? Nee, armoezaaiers! We leven in een maatschappij die steeds meer en meer eist van de mensen. Als ik kijk naar de schoolboeken van mijn kleinzoon, dan krijgen zij nu dingen die wij pas jaren later kregen... Alles moet in een steeds hoger tempo in die kinderhoofdjes gestampt worden, en wie niet mee is, valt uit de boot. Och we doen wel wat voor die groep, zij mogen de restjes van de handenarbeid doen. Maar natuurlijk betalen we ze dan niet zoveel! En natuurlijk komen ze dan in minder goede situaties terecht, en natuurlijk mag je de vorige alinea nu nog eens lezen, want daar zijn we weer aan toe!

En dat in ons eigen rijke Vlaanderland... Zie je al de volgende groep outcasts voor je ogen? Vroeger waren het de Joden, nu zijn het veeleer de uit de boot gevallenen.

Hoe komen we zo ver ? Hebben we echt nog niets geleerd uit het verleden?
Hier en daar zie je pogingen om een en ander weer recht te trekken, en dus treedt men wettelijk op tegen alle mogelijke vormen van discriminatie! Maar dat is slechts het symptoom! Als je de zaak wilt oplossen, dan moet je de ziekte zelf te lijf gaan, en niet de symptomen! Dat weet iedere dokter, dat weet ieder weldenkend mens, dus weet de politieker het niet... Want die ruikt goedkoop succes met het uitschreeuwen van aanklachten tegen de symptomen...

Ik ben geen fan van Clouseau, maar ik denk er sterk over dat ceedeetje te kopen, gewoon omdat het iets gezonder klinkt dan de politieke Walenbuiten-slogan...

djudedju... Wat baten TL's, schijnwerpers en brillen, als de politieke uilen niet zien en willen.

tot de volgende ?

Verba volent, scripta manent...

Image via Wikipedia

Vannacht lag ik eens te denken aan de genieën die oude geschriften weten te ontcijferen, en aan heel wat geschriften die wij nu nog steeds niet kunnen lezen.
De Egyptische hiëroglyphen hebben hun geheim zien ontraadselen door het vinden van de steen van Rosette. Op die steen stonden in drie talen dezelfde tekst, en dus kon men door vergelijking bepaalde zaken terugvinden.
Maar dat klinkt veel eenvoudiger dan het is!
Wij hebben een geschrift dat bestaat uit letters, uit klanken, ons alfabet.
Maar er zijn er heel wat die geschriften hebben waar er geen letters in voorkomen, maar woordtekens, die de functie hebben van klanktekens. Zo'n beetje te vergelijken met onze rebus.
Maar nog anderen hebben die zelfde tekens dan laten evolueren naar een engere klank, zodat samengestelde woorden heel wat makkelijker weren om te schrijven. Nog anderen schrijven geen klinkers, alleen de medeklinkers, zodat mus en mes net hetzelfde zijn, en alleen uit de contekst kunnen afgeleid worden (met überhaupt heel wat foutieve interpretaties voor gevolg)
Om het wat makkelijker te maken zijn er dien van boven naar beneden schrijven en links beginnen, maar er zijn er ook die van boven naar beneden schrijven maar dan rechts op het blad beginnen, en natuurlijk heb je dezelfde varianten die beneden beginnen en naar boven toe schrijven...
Wij schrijven van links naar rechts, maar er zijn er ook heel wat die van rechts naar links schrijven...En om het af te ronden, er zijn er ook die steeds voortschrijven, in een slangbeweging... Dus stel dat ik links begin, op het moment dat ik van regel verander, schrijf ik verder van rechts naar links, bij de nieuwe regel weer van links naar rechts. (Zo is het onder meer met het runenSchrift, ons eigen schrift voor de Romeinen ons anders leerden...en wat nog heel lang bleef bestaan, onder meer door een binding met het eigen geloof)

Je ziet, je moet eerst en vooral proberen te ontdekken welk soort geschrift het betreft, in welke richting het loopt, en dan nog proberen uit te vinden welke klanken door welke tekens gedekt worden... en dan moet je nog enig idee hebben van bepaalde tussentekens. Neem nu onze leestekens, punt, komma en zo, zit dat ook in die teksten en hoe zien die er uit en wat betekenen ze ? Er is immers een wezenlijk verschil tussen een vraagteken en een punt!

Bovendien is de zinsvorming ook al niet gelijk in de ene taal tegenover de andere. Denk bijvoorbeeld aan "ik zie je graag" tegenover "Je vous aime", om maar nog een bijkomende moeilijkheid vast te stellen. Nog veel moeilijker wordt dat allemaal als je de betreffende taal niet kent, of slechts vage vermoedens hebt, gebaseerd op wat dat volk nu nog spreekt (Wat wellicht heel anders is dan toen, denk aan het oude Nederlands in 'Hebbun olla vogala nestas" tegenover hoe we nu spreken....

Nee, ik denk niet dat ik geschikt zou zijn om mij hele dagen over die vreemde tekens te buigen en te pogen de sleutel te vinden... Ik buig in grote nederigheid voor die mensen !

Ik snap zelfs niet hoe ze, ondanks een steen van Rosette, er in slaagden de hiëroglyphen te ontraadselen, laat staan hoe ze dat doen met andere talen waarvan ze geen vergelijkende teksten bezitten.

En ik heb grote bewondering voor die anonieme uitvinder(s) van het gebruik van een alfabet, een letterschrift! Want dat was het eerste schrift waarmee men er in slaagde om verschillende talen met dezelfde tekens op papier te zetten, en leesbaar te blijven !

Ook werd het aanleren van het schrijven en lezen hierdoor plots veel makkelijker, met een zeer beperkt aantal tekens kon men zowat alles opschrijven en weer lezen. Heel wat makkelijker dan de talen die met woordklanktekens werken, zo zijn er in het Chinees honderden tekens! Leer dat maar eens ! (En dan spreek ik nog niet dat men de schrijfrichting in het Chinees op verschillende manieren beoefent, al naar gelang de soort van berichten!)

Door de uitvinding van het schrift was het niet alleen plots mogelijk om de kennis van de mens vast te leggen en door te geven, maar het betekende ook een doorbraak naar de handel toe, men kon schuldbrieven en dergelijke gaan opstellen en officiëel maken als handelsvoorwerp. Zonder schrift zouden wij helemaal niet zo ver staan, zoveel weten, als nu. En zonder de genieën die die hele vreemde talen wisten te ontcijferen, zouden we niet op de hoogte zijn van totaal andere denkwijzen dan de onze.

Taal is een fantastisch iets! Het is zowat de grootste verworvenheid van de mens!
En het vastleggen er van was wellicht minstens even belangrijk !

In den beginne is de taal het bezit geweest van een gespecialiseerde groep van de bevolking, in de meeste gevallen de priesterkaste en de handelaars. Later kwam er een groep bij die een beroep maakte van het lezen en schrijven om ten dienste te staan van hen die het niet konden (de grote meerderheid). Veelal waren dat ook mensen die behoorden tot de priester-groep, of van uit de handel kwamen, maar steeds meer en meer evolueerde dat tot een aparte stand van schrijvers.

Eén van de dingen die daarbij negatief werkten, was dat het hier in feite een soort vaklui waren, die hun werk uitvoerden, zonder zich een of ander af te vragen, en die zich soms vrijheden veroorloofden in de teksten, om fouten te verdoezelen. Zo stelt men vast dat bijvoorbeeld bijbelteksten nu en dan kleine veranderingen ondergingen, wellicht door de schrijver aangebracht, die liever de zin enigszins veranderde, dan een duur vel perkament te vernietigen omwille van een fout. Ik noem bewust de bijbel als voorbeeld, om dat dit een van de boeken is, waarvan exemplaren eeuwen en eeuwen werden bewaard en men dus die zaken kon opmerken door vergelijking van de teksten. Bovendien vond men nog meer van die wijzigingen door vergelijkingen met de teksten die men zo'n vijftig jaar geleden ontdekte in Israël... Maar die kleine wijzigingen zullen zich wellicht hebben voorgedaan in heel wat teksten.

Bovendien hebben wij ook al verschillende bronteksten, voortkomende van het feit dat veel van die oude teksten in feite vertalingen zijn van nog oudere teksten, uit talen die niet altijd juist geïnterpreteerd werden, of toch op zijn minst verschillend geïnterpreteerd... (Wat de Bijbel betreft, daar hebben wij net met een van die talen te maken, waar de klinker niet geschreven wordt, en waar muis, mes, mus allemaal identiek genoteerd staan.)

Dat is maar één van de redenen voor heel wat geschillen over teksten, want het gaat heus niet alleen over de bijbel! Ook over heel wat andere oude boeken bestaan dergelijke discussies. Het probleem met de bijbel is dat men dit als het woord van God beschouwd. Ergens heb ik dan begrip voor de Koran, waar men alleen maar de teksten in één taal als echt beschouwd, en al de rest als niet bindend.

Maar dan zijn we er nog niet, want taal evolueert! Overal, niet alleen bij ons. Maar uiteraard is het makkelijker voorbeelden te nemen die ons bekend zijn uit de eigen taal. Neem nu de feestdag van de onnozele kinderen, daar betekende het onnozel hetzelfde als wat wij nu onschuldig noemen. Maar onnozel heeft in de loop der tijden een héél andere betekenis gekregen. Als men de oude tekst dan ook letterlijk bekijkt, dan kan dat dus gewoon door het veranderde woordgebruik, een andere betekenis krijgen.

Dergelijke vertalingen of misinterpretaties hebben al heel wat onheil veroorzaakt, en heus niet alleen in godsdienstige teksten! En toch, als we alles bijeen nemen, kunnen wij niet anders dan bewondering hebben voor de uitvinding van het schrift, en de kans die dit ons biedt, ook al waren er nu en dan missprongen, meestal was dit de basis van veel vooruitgang.

En dan kwam er ook nog iets nieuws in de wereld, dank zij het schrift, onstonden er nieuwe vormen van kunst: de literatuur en de poëzie...

Het werk van de mensen die die heel oude geschriften ontcijferen, zijn dan ook mensen waar ik niet alleen vol bewondering naar opzie, maar die ons heel wat belangrijke dingen hebben terug bijgebracht!

Mij valt het dan ook niet moeilijk om de foutjes via vertaling en via schrijffouten te vergeven aan al die vele scribenten uit heden en verleden...De kern blijft.

en dat ik hier nu zit te bloggen, dat hebben wij te danken aan die mensen van filistijnse oorsprong die de basis legden voor ons alfabet... Nu noemen we dat de Palestijnen...ze lagen toen al voortdurend in de knoop met de hebreeuwen, en nu nog steeds... Niet alleen scripta manent, ruzies blijkbaar ook...

tot de volgende ?

eerste schooldag...

Image via Wikipedia

De wegen zullen weer overvol zitten, je zult blijde gezichten zien, maar ook heel sippe.
Het is de eerste schooldag na een (veel te lange)vakantie.
De tweeling is nu ook naar de "grote" school, de ene naar St Lucas en de andere naar Den Einder. Dat alleen zal al een verandering zijn: niet meer samen zitten in dezelfde school!
Ewoud is door zijn herexamens gesukkeld en gaat het volgende jaar in, met alle leraars attent op hem neerkijkend, of hij wel alles geeft wat hij geven kan... en Lieselotte is de laatste die nog in de lagere school zit, maar ook dat duurt geen eeuwen meer...

Vanavond zullen er zijn die vies thuiskomen, en anderen misschien opgelucht, dat het al bij al minder erg is dan het leek vanuit dat vakantiestandpunt.

En mijn schoondochter, die zit ook weer op school... en zij zal het wellicht helemaal oneens zijn met mijn opmerking over dat veel te lange schoolverlof, want school dat is voor haar: werk!

Zij zal weer eens geconfronteerd worden met huilende kleuters en nog veel ambetantere en huilende ouders... Die kleintjes kun je nog troosten met een ferme knuffel en afleiden van het grote verdriet met wat blinkend en kleurig speelgoed, die grote labbekakken van ouders niet. Die zijn ontroostbaar fier dat hun kindje die eerste stapjes zet naar de school.

Vanaf dit jaar is het laatste jaar (het derde) van de kleuterklas ook behorend tot de schoolplicht. Geen kleuterklas gedaan, niet naar het eerste studiejaar.

En dat alles hebben we te danken aan ... Kareltje de Grote volgens de geschiedenisboekjes... Al van in het jaar 800 en een sjiek zitten onze kinderen dus in klassen te zuchten en te beven. Alhoewel, toendertijd zal dat nog wel een heel elitair gebeuren geweest zijn, en zal de school er alleen geweest zijn voor de gelukkigen, de machthebbers. Kareltje zelf is er nooit in geslaagd te leren schrijven.

Maar de werkelijke verplichte school voor iedereen heeft een echte grondverschuiving in de maatschappij veroorzaakt. Je kunt dit nu en dan nog eens vaststellen bij immigrantengezinnen! Ik heb meermaals meegemaakt dat er van die immigranten waren die hun zoon of dochter meebrachten om mee te luisteren en eventueel een en ander op te schrijven. Je zat dan soms met handen en voeten iets diets te maken aan een kind van 10 à 12 jaar oud, die dit dan ook nog eens moest vertalen voor papa.

Vroeger was dat een beroep! Veelal door een sukkelaar die wel knap van geest was, maar niet kon werken door zijn lichamelijke misvorming. Die had dan een jobke als schoenmaker of zo, maar vooral als scribent, schrijver voor de ongeletterde dorpsgenoten. Werd er iemand naar het gemeentehuis geroepen door de Champetter, dan ging de schoenmaker mee, als een soort waarborg tegen de willekeur van de machtigen.

Ik heb op mijn bureel nu en dan nog van die analfabeten gekregen, en dat waren heus niet altijd immigranten, er waren ook brave tjoolders bij van hier, die om God weet welke reden er nooit ingeslaagd waren te leren lezen en schrijven. Sommigen hadden dan wel geleerd om hun naam te zetten, maar meer zat er niet in... Als er dan een formulier moest ondertekend worden, voorafgegaan door "gelezen en goedgekeurd", dan moest ik dat heel netjes voorschrijven, of soms zelf schrijven, wat wettelijk eigenlijk niet juist was...Maar je kon die mensen toch niet in de wind zetten?

Ik vroeg me dikwijls af hoe dikwijls dergelijke mensen al bedrogen waren... Soms kreeg je ook te maken met de naweeën van je beroep bij dergelijke mensen, als je eens had bewezen dat je de zaak in orde had gebracht, dan kwamen ze met alles en nog wat bij je, die helemaal niets met het werk te maken had, maar die er op die manier toch ging bijhoren. Veel van die mensen waren helemaal niet dom, in tegendeel, hadden een pak van dat gezonde boerenverstand te veel bij wijze van spreken, maar hadden om een of andere reden nooit de kans gekregen te leren.

De meesten waren echte kunstenaars in het verbergen van hun ongeletterdheid, en wellicht heb ik er op mijn bureel gehad die ik nooit als dusdanig heb herkend. Want de meesten wilden hun onkunde verbergen voor de buitenwereld, waren er een beetje beschaamd over, dat wat iedereen kon, niet door hen gekend was.

Maar maak dat belang van die dingen maar eens duidelijk aan een kind!
Voor hen mocht de vakantie wel eeuwig duren! en als er iets is, dan hebben ze wel hun ouders en zelfs eens opa om hen bij te staan...Maar ook dat zal niet eeuwig blijven duren, maar zo redeneert een kind niet. Een kind leeft in het nu, zonder die doem van de toekomst. En die toekomst dat is iets van heel ver en heel lang. Net omgekeerd dan bij opa, daar lijkt de toekomst wel degelijk begrensd, en waar voor een kind een jaar net zo goed een eeuw kan zijn, is voor opa een jaar iets dat net zo goed een uur kan zijn...

Maar is "geleerd" zijn alleen maar vooruitgang, geluk, welvaren???
Nee, je hoeft maar naar het kind te kijken om te weten dat kennis ook verantwoordelijkheid en een keurslijf met zich mee brengen. Er is immers geen onschuld meer, je kunt je niet meer wegsteken achter onbekendheid, onkunde. En zie, meteen is dat onbekommerde van de jeugd ook weg.

Natuurlijk, we zouden niet hebben wat nu hebben zonder die kennis, maar nu en dan denk ik dan eens aan het Aardse Paradijs, met de boom van kennis... Zou niet veeleer dan al de geleerde verklaringen die men nu poogt te geven aan die bijbeltekst, die zinnen niet gewoon beduiden wat er geschreven staat? Dat je, hoe meer je weet, hoe minder evident het geluk is ?

Ik ken de naam niet van de film (The Gods must be crazy of zo iets???), waar een uit een vliegtuigje geworpen colaflesje net naast een gezinnetje bosjesmannen landt. Dat ding van de Goden zorgt voor ruzie binnen de groep, en een besluit het flesje terug te brengen naar de goden, zodat de ruzie ook weer verdwijnt uit hun groep. Die mensen hebben niets dan het meest nodige om te overleven in de woestijn, en het bezit van iets meer zorgt voor onheil binnen de groep.
Zo is het ook een beetje met kennis...

En toch is kennis op zich niet verkeerd, het grootste probleem is dat we het niet steeds "goed" gebruiken, dat we niet ver genoeg (kunnen) vooruitzien, dat we de gevolgen niet genoeg inschatten en ga zo maar door. Kennis is te zelfdertijd macht en onmacht. Want kennis zou pas echt kennis zijn, als we echt alles zouden weten, maar telkens weer botsen we op muren van onkunde, muren die slechts moeizaam en beetje per beetje gesloopt worden. En ondertussen knoeien we er maar op los, en zijn bezig heel de wereld op te offeren aan ons gebrek aan kennis, waardoor het wel lijkt of we steeds weer en steeds meer de berg afrollen in plaats van omhoog te kruipen.

Kennis zoals wij het noemen, is duidelijk maar het topje van de ijsberg.
We vinden onszelf zo wijs, zo knap en helpen onszelf in sneltreinvaart de dieperik in.
Maar we moesten zo nodig de kennis veroveren... en die kennis gebruiken en hergebruiken om meer macht te hebben over steeds meer mensen, door wapens of door arbeid of door kapitaal te verzamelen in onze handen.

Nee, de tekst in Genesis lijkt mij zonneklaar, kennis is het verlies van geluk en van onschuld. En sindsdien hollen we steeds sneller en steeds moeizamer achter dat geluk aan, en proberen het te vinden in producten van onze kennis. Ik heb in een ver verleden nog gewerkt in een instelling waar onder meer zwakzinnigen zaten, mensen die alleen leefden, en nooit denken. Mensen die eten wat je hun voorzet en drinken wat je hen aanbiedt en die heel de dag gelukkig voor zich uit zitten te kijken, geboeid door de dingen die wij niet eens meer een blik waard vinden. Is dat het geluk van de onschuld ? Dan lijkt het ook maar niets.

Maar laat kennis dan meteen ook verantwoordelijkheid zijn, laat kennis dan ook iets zijn wat we nooit lijken te bereiken, ik zou het leven niet kunnen indenken zonder dat streven, zonder die wil naar een volgende verdere stap...naar het onbereikbare ?

tot de volgende ?