Soleil, Soleil

Daar is de zon, daar is de lente... Soleil, soleil ...
Heb je al eens b uiten gekeken vandaag ? Ik weet zeker van wel, want de zon, dat is als balsem op de ziel na een donkere winter...
Plots ziet de wereld er helemaal anders uit, en ze geven ook nog eens een zalige lente-temperatuur, dus zullen de mensen haast allemaal buiten gaan, een wandelingetje maken, een terrasje doen, en vooral: glimlachen, uiterlijk de innerlijke tevredenheid tonend.

Ik heb, om het helemaal goed te maken, mijn blog opgesierd met het lied van de zon... Och, ik weet het wel, er zijn er heel wat, maar dit liedje is voor mij het eerste wat me te binnen schiet als de zon de dag verblijdt.

Gisteren was er geen blog, er was de ganse dag vergadering van Crea (verbondelijk). We hadden er in de voormiddag de gelegenheid om met elkanders werkjes kennis te maken, en er de uitleg en werkwijze van te leren kennen... Altijd interessant.

In de namiddag zouden we een nieuw iets leren: filigraan of, zoals ze tegenwoordig alles in het Engels zeggen: quilling... Voor mij was dit helemaal niet nieuw, maar enkele ideeën van verwerking waren wel nieuw ! Je ziet, een mens kan altijd bij leren ! Ik ga straks eens op Pinterest gaan neuzen naar quilling (en filigraan)... Pinterest is voor iemand die voorbeelden wil vinden van dingen DE bron bij uitstek !

Mocht het zijn, dat je Pinterest nog niet kent, dan kan ik het je aanraden ! Je moet er maar eens gaan neuzen ! Ik heb op Pinterest een bibliotheek van foto's waar je meer dan een dag zoet mee kunt zijn ! En dat is nog maar een vliegenscheet op een marktplein...

Van schilderkunst, over beeldhouwen, naaien, breien, haken, archeologie, astronauten, insecten, vogels... Oh ja, de foto's van de fuchsia's die je nu en dan op mijn facebook ziet verschijnen, zijn ook al afkomstig van ... Pinterest...

Je moet het echt eens doen !

Maar niet vandaag !
Vandaag schijnt de zon... doe je wandelschoenen aan, doe de hond de riem aan, en ga met het ganse gezin eens heerlijk slenteren in de zon. Genieten.

Tenzij je ziek in bed ligt, zoals onze Bart, die zit op zijn beurt met de griep. (Hé, was de epidemie niet voorbij ? Neen dus...)

Tot de volgende ?

Familiebezit

Onlangs zaten we gezellig te keuvelen, tot ik iets wou vertellen en mijn kleinzoon Ewoud tussen kwam "Jaja, opa, dat hebben we al gehoord, al wel twintig keer !"
Ik twijfel aan het aantal, maar hij zal wel gelijk hebben, ik heb het al dikwijls verteld, gewoon, omdat het deel uitmaakt van mijn geschiedenis, en dus deel van zijn en ons verleden.
Deel van zijn zijn.

Het verleden is belangrijk, het vormt de mens.
Dus is ook het verre verleden van de familie belangrijk, want het vormde je voorouders, zij die aan de basis liggen van wie jij nu bent.

Ik heb al een paar keer, in deze blog verhalen verteld uit het verleden van mijn familie, want ik vind het niet alleen mooi, ik vind het ook belangrijk dat het ergens bewaard blijft. Het is geschiedenis, deeltje van het grotere geheel.

Vandaag ga ik iets vertellen uit een heel ver verleden van mijn familie, ik meen dat het gaat over de grootmoeder van Metje Roosje, en meetje Roosje was mijn overgrootmoeder aan moeders zijde, dus we gaan een heel pak generaties achteruit...

In die tijd was er in Nieuwpoort een pastoor die het tweede gezicht had. En op een nacht vol storm ging die pastoor de klokken luiden, lang en luid, zodat iedereen wakker werd, en naar de kerk trok, om te horen wat er gebeurd was, of er misschien ergens brand was...

Toen iedereen in de kerk zat beklom de pastoor de preekstoel, en maande de mensen aan om te bidden voor het schip X, want dat was bezig te vergaan. De familieleden van de betrokken vissers begonnen te panikeren en te wenen, en de pastoor begon te bidden en iedereen bad mee. Na een tijdje stopte hij midden in een Onze Vader om te zeggen dat het schip vergaan was, en dat ze allemaal aan het zwemmen waren voor hun leven. "We moeten harder bidden, zei hij, want we moeten ze bijstaan in deze moeilijke tijd !"

De kerk dreunde van het bidden. Plots stopte de priester om te melden dat Jean verdronken was: "Laat ons bidden voor zijn zielezaligheid" Na het gebed " De anderen zijn nog aan het zwemmen... En weer bad heel de verzamelde kerkgemeenschap luid voor de vissers die nog zwommen. Nu en dan stopte de pastoor om te melden dat er weer een verdronken was, en baden ze voor zijn zielezaligheid... Op het laatst was er maar één meer aan het zwemmen, en de pastoor schreeuwde haast " Bidden, mensen, bidden, er is een Engelse boot vlakbij, bidden dat ze hem zien en hem tijdig uit het water halen !
De kerk was vervuld van de luide smeekbeden van de hele gemeenschap.

En plots zei de pastoor: " Nu kunt ge allemaal naar huis gaan, hij is gered !"

Veertien dagen later kwam de betrokken visser thuis, en toen de mensen hem ondervroegen, was alles gegaan zoals de pastoor had gezegd, en hij was op het uur dat de pastoor het zegde uit het water gehaald door een Engelse vissersboot...

Eigenlijk stopt het verhaal hier, maar binnen de familie kwam daar nog een stukje bij... Mijn overoverovergrootmoeder had de pastoor eens gevraagd hoe het voelde om alles te weten, alles te zien... En de pastoor had gezegd: "Bid kind, dat ge dat nooit hebt, want het is een hel !"... Dus gaat bij ons het verhaal dat die pastoor ook zijn eigen dood voorzag !

Wat zou van zo'n verhaal de betekenis kunnen zijn voor onze familie ?
Wat Shakespeare ook vermeldde: "Er is meer tussen hemel en aarde, Horatio..."

En misschien danken wij mede daaraan het openstaan voor het wonderlijke van het leven, van de natuur... En daar dank ik dan misschien mijn creativiteit en mijn voortdurende verwondering aan...

Aan een oude, wonderbaarlijke pastoor uit Nieuwpoort... in een ver en duister verleden. Is het een verhaal van die overoverovergrootmoeder, of gaat het verhaal eigenlijk veel verder terug in de geschiedenis, en misschien tot een onbekende voormoeder ? De kans zit er in, want hoe ouder de verhalen zijn, hoe meer ze gekleurd worden door de tijd, maar mooi zijn ze wel !

Hopelijk kan ik zo een stukje van die familiesage laten voortleven, in deze tijd die veel te weinig tijd heeft om nog te luisteren naar al die oude dingen...

tot de volgende ?

Onderstroom

Hoera !
Wij, Crea Ziekenzorg Mater-Welden zijn met deze deelnemer aan Onderstroom !
Onderstroom is het prachtige initiatief van Cultuurraad Oudenaarde, om op Erfgoeddag niet alleen de Kunst met grote K in het licht te houden, maar ook de onderstroom, de kunst van de gewone mensen, een lied meezingen in een koor, een gedicht schrijven, een rol spelen in een toneelvereniging, leerling zijn in een van de vele richtingen van onze Academie, en nog zoveel meer, waaronder dus ook onze mensen van Crea Ziekenzorg Mater- Welden !!!

Ik heb het al steeds verdedigt en verdedig het nog, kunst is niet alleen de zaak van de erkende kunstenaars, kunst is ook dat wat de gewone mensen doen om hun eigen mooie dingen te maken, te brengen ! Voor mij is het geen wonder dat de beschilderde stoeltjes en kastjes uit de boerenhuizen van vroeger nu gezocht worden, het zijn dan ook kunstvormen, volkskunst !

En dat is precies wat ik al heel de tijd poog bij te brengen aan onze leden !
Ze zijn niet minder dan anderen, niet minder dan kunstenaars, ze moeten alleen zichzelf overtuigen van hun eigen kunnen en vooral ze moeten de stap zetten naar durven.
Dat we nu in Onderstroom terecht komen, is voor mij eigenlijk een beetje een erkenning dat creatief bezig zijn er voor iedereen is, en voor allen toegankelijk, binnen zijn mogelijkheden, zijn visie, zijn inspiratie. (en als dit voor u te mannelijk klinkt, mag je rustig al die "zijn"s vervangen door haar !)

Wij krijgen een plaats aan één van de twee startplaatsen van de Onderstroom-wandeling, in de prachtige historische kapel van het hospitaal. In de schaduw van de machtige toren van de Ste Walburga-kerk. (Ook toegankelijk !)

Wij gaan er niet alleen enkele van onze werkjes tentoonstellen, wij gaan er ook aan het werk zijn, en ons kunnen demonstreren. (Het zal wel gek doen om zo bezig te zijn terwijl ze op onze handen kijken, maar het zal ook een heerlijke ervaring zijn !)

Onderstroom is niet het kleine zwakke broertje van de Kunst, het is als het ware de basis, de humuslaag waarop heel wat moois kan en zal groeien !

Zoals gezegd, het is een activiteit op en in Erfgoeddag ! Je krijgt er niet alleen te maken met het Erfgoed van de tweede kunststad van Oost Vlaanderen, je krijgt er nog een hele rits activiteiten bij, niet alleen ons Onderstroom, maar nog heel wat meer !
Als je van Erfgoeddag een geslaagde dag wilt maken, dan heb je maar één optie : Oudenaarde bezoeken met al de activiteiten een bezoek méér dan waard !!!

Wij verwachten jullie allemaal !
En, als je ons een plezier wil doen, deel dan de berichten van Onderstroom op je Facebook, en laat hen misschien deze blog eens lezen, zodat ze weten wat er ze allemaal te wachten staat !
Het wordt groots !!!

tot dan ?

Genezen !

Nu ja, als ze braaf is, en niets doet wat weer pijn kan veroorzaken...
In het kort is dat het verdict van de dokter over de rug van Anny. Ik grinnikte en zei dat ik al jaaaaaren zo leefde. De dokter glimlachte, maar ging hier niet op in.
Maar we hadden het al onder elkaar gezegd: "Geen pijn meer ! Tenzij ik probeer te kuisen of iets te doen wat pijn veroorzaakt!" En ik had opgemerkt: "Ja, wellicht zal dat ook zo blijven ! Als je "braaf" bent, dan lukt het wel..."

Ze mag de pijnstillers dan ook volledig afbouwen, en toen ze vertelde dat ze haar slaappillen volledig had gestopt, maar toch wat last had om te slapen, schreef hij iets voor wat niet verslavend is, en waar ze normaal wel goed zou van slapen. Gisteren zijn we van het UZ meteen door gereden naar de apotheek, en vannacht heeft Anny geslapen als het spreekwoordelijke roosje...

Eind goed, al goed.

't Is toch een krak die dokter !

We waren natuurlijk weer een dik halfuur te vroeg, en even natuurlijk was de dokter weer een half uur te laat volgens de afspraak, maar ik heb me niet echt verveeld in de wachtzaal.

Je zit daar te zitten. Ik had gepoogd een sudoku op te lossen, maar ontdekte plots dat ik een heel stuk vroeger een fout had gemaakt, waardoor in een kolom twee drietjes stonden. Boos op mezelf trok ik een dikke lijn door alle hokjes heen, en sloot het boek. Ik stond op en keek door het raam naar buiten. Onder me bleek er "de" fietstalling van het UZ te liggen. Wel duuzend vélo's stonden daar geparkeerd in eindeloze rekken in eindeloze rijen. Stel je maar voor: een voetbalplein vol fietsen...
Ik vertelde het aan Anny die ook kwam zien...
In de wachtzaal zat nog een dame, die toen wij terug zaten ook eens ging loeren.
Ze broebelde iets over de fietsen, maar ik begreep er maar een paar woorden van, ze had duidelijk een vreemd accent, een vreemde uitspraak en haar zin had een vreemde tonaliteit... "Van waar bent U  ?" Ik kon de vraag niet binnenhouden, ik moest dat vreemde kunnen plaatsen

Het bleek dat ze in Nederland woonde, maar ze was Francaise... Ze sprak duidelijk bepaalde woorden uit met het accent van Zeeuws Vlaanderen, maar de toon en sommige woorden en de zinsbouw waren soms sterk beïnvloed door het Frans...
Ze was van de Picardie, dus niet zo ver over de grens, en haar vader had zelfs school gelopen in La Wallonie...

Ze vertelde dat Nederlands heel moeilijk was om te leren ! Ze had taallessen gevolgd voor vreemde inwijkelingen in Nederland, maar dat was haast niet te doen ! De leraar sprak Nederlands, Duits, Engels en eentje zelfs wat Spaans, maar geen een kende een woord Frans...  Ze had daar voortdurend met het woordenboek alles moeten opzoeken... Dus was ze hulp gaan zoeken over de grens, in Vlaanderen, in Zelzate, maar daar waren niets anders dan Marokkanen en was alles specifiek daar op gericht. Ze kreeg dan de vertaling in het Frans van de Marokkanen in plaats van van de leraar... Dus had ze dan maar besloten om de taal al doende te leren.

Ze gaat naar de winkel en vraagt telkens de naam van de dingen... "Maar de jonge mensen hebben geen geduld !! Ik moet zoeken naar winkels waar mensen zijn van meer dan 30 jaren oud !"

Sinds korte tijd woont er een Marokkaan naast haar, en daar kon ze wat Frans mee praten... Maar dat mag niet meer, want zijn vrouw était jalouse !! en haar man ook...

Gelukkig kwam de dokter ons redden, want de spraakwaterval was nu niet meer te stoppen... en bij de dokter... dat heb ik je al verteld.

tot de volgende ?

Frieten met stoofkameraden

Thuis spraken we van stoofvlees, het was pas toen ik in Gent studeerde, dat de term stoverij vertrouwd werd, ook al werd het daar stuverije, met een scherpe uu klank en een vettige ei achteraan.
Maar officieel leek het toen eigenlijk stoofcarbonaden te heten... Dat was de term die je het meest zag op de aanplakbordjes in de kleine restaurantjes en frietkoten.
Dat werd bij de studenten al vlug stoofkameraden.

Zondag heeft men (wéér !) eens een speciale dag gecreëerd... De dag van Friet met stoverij...
Wat gaan ze nog allemaal uitvinden ?
Het ergste vind ik de manier waarop dat geplugd werd, en de grove manier waarop VRT aan verdoken reclame doet voor een bepaald merk van mosterd en een merk bier.
Precies of het is nog nodig om frites mee stuuverije bekend te maken... Meer zelfs, ze hadden uitgezocht dat dit het meest gekende en meest verkozen gerecht was van Vlaanderen... Waarom dan nog eens een dag van... gemaakt ? Alleen om de reclame ?

Gek genoeg aten wij thuis nooit frieten bij ons stoofvlees, altijd gewone aardappelen. Het was pas in mijn studententijd dat ik daar kennis mee maakte en ons moeder overhaalde het ook eens te maken...

Ik denk dat in ieder gezin er een eigen recept bestaat van stoofvlees... En ik heb er al heel veel geproefd, en ze allemaal goed bevonden. Het ene wat liever dan het andere, maar ik heb de indruk dat je eigenlijk niet veel kunt verprutsen aan stoofvlees.

Het is relatief goedkoop vlees, en wellicht stamt stoofvlees dan ook uit de tijd dat de mensen het niet zo heel breed hadden. (Mevrouw aan de keukenmeid: "En Marie, wat aten jullie thuis bij de frietjes?" "Zout, madame.")

Wellicht is het mede daardoor een volks gerecht. Lekker en niet duur. En bovendien werd het binnengehaald door de frietkramen, en dan wordt het uiteraard bekend. Ik heb gekeken hoe Meus het klaarmaakte, en buiten het feit dat hij er heel veel bier en duur bier voor gebruikte, week zijn recept niet af van alle andere recepten die ik al mocht proeven. Meus is voor mij de eerste die er in lukt om van stoofvlees een duur gerecht te maken. Of het daardoor echt lekkerder wordt ? Ik betwijfel het. Heel veel zal het niet verschillen in smaak. Zelfs zijn kruiden waren de gewone kruiden, die haast iedereen gebruikt. Niets nieuws dus, buiten reclame die gecamoufleerd wordt in een "Dag van Frites met stoverij"... Ik wordt stilaan al die dagen van... beu.

Nu zitten we in de week van de vrijwilliger... Buiten het feit dat we de vrijwilligers echt wel even in het zonnetje mogen zetten, weer de zoveelste week van en dag van... Het heeft allemaal niet veel om het lijf, en het dienst tot...niets.

Als men de vrijwilliger echt eens in het zonnetje wil zetten, laat men hen dan een statuut geven, waarbij ze voor hun werk voor de gemeenschap, op zijn minst zouden verzekerd zijn door de gemeenschap. Nee, ze moeten niet betaald worden, nee, ze moeten niet in het zonnetje gezet worden, we moeten alleen garanderen dat ze niet het slachtoffer kunnen worden van hun onbaatzuchtige inzet ! Maar wat lees ik ? Een leider van een jeugdbeweging die vervolgd wordt omdat een van de kinderen onder zijn hoed gekwetst werd... Een dame die zo maar een zieke bezocht, die met groot vertoon "bezocht" wordt door de politie, want er is toevallig ingebroken in een huis waar zij kwam... en zo voort en zo voort...

Het is niet makkelijk om mensen te vinden die nog bereid zijn om iets te doen voor hun medemens. Zeker niet om mee te werken in een gestructureerd systeem van vrijwillig dienstbetoon. Voor een eenmalige actie vind je ze iets makkelijker, maar je moet structuur hebben om iets te kunnen organiseren, dus heb je ook mensen nodig binnen het gestructureerde !

Ze moeten niet betaald worden, niet de hemel in geprezen worden, geen week van krijgen... Maar laat de gemeenschap ze op zijn minst beschermen, laat de gemeenschap hen niet het slachtoffer worden van hun grote hart !

tot de volgende ?

De muis en het genie

Soms vraag ik me af hoe die geleerde bollen eigenlijk denken... Nu hebben ze een stukje DNA die invloed heeft op de opbouw van de menselijke hersenen, ingebouwd in de eicel van een muis. Daardoor kregen de muizen beduidend grotere hersenen.
Ze hebben nog niet vastgesteld dat de muizen beduidend slimmer zijn...
Wel hebben ze al zo'n hersenen in schijfjes gesneden om te onderzoeken...

Maar ergens op deze wereld lopen dus muizen rond met op zijn minst gedeeltelijk menselijke hersenen, je weet wel, die dingen waardoor we kunnen denken, waardoor we ons onderscheiden van...het dier...
Ze hebben ook zoiets gedaan met een varken, zodat het varken menselijke longen zou krijgen, en we dus meteen uit de nood zijn om voldoende donoren te hebben. En er zijn ongetwijfeld nog heel wat van die dieren te vinden, die "gezegend" werden met menselijke onderdelen. het varken is wel een van de uitverkorenen, want zijn onderdelen hebben ongeveer dezelfde omvang en dezelfde vorm dan de menselijke onderdelen...

Als we straks een koteletje eten, zijn we dan kannibalen ? Misschien zonder dat we het weten?

Maar alle gekheid op een stokje, ik maak me zorgen over al die zaken.
Ik vermoed dat ze wel alle mogelijke en onmogelijke voorzorgen nemen, om veilig te spelen, maar als we dieren hebben met menselijke eigenschappen of menselijke organen, zijn die dieren dan geen brug voor allerlei ziektes? Ziektes die voorheen niet de mens konden besmetten, maar nu via een half-mens-half-dier misschien wel in staat zijn om ons te besmetten ???

Ik las vorige week dat ze nu perfect zouden in staat zijn om een hoofd over te planten... Hugh ????
Ik veronderstel dat het idee is, als je een slachtoffer hebt van wie heel het lichaam vermorzeld is, en een ander van wie het hoofd verbrijzeld is, dat ze dan van twee kapotte mensen weer één heel zouden maken... Ik durf niet te denken dat er ergens een hele rijke, hele machtige zou zijn, die  gewoon een arme uitpikt met een jong en viriel lijf, om zijn leven niet alleen te verlengen, maar het te doen als "opnieuw" jonge mens...

We zijn deze blog begonnen met de hersenen... We vermoeden dat ons menszijn eigenlijk in die hersenen schuilt... Als je dan een hoofd overplant, wie heb je dan over? Den diene van het hoofd, of den diene van het lijf ? We weten dat handige mensen blijkbaar een stuk "geheugen" hebben in hun handen. In hoever dat dit juist is, zouden we dan misschien te weten komen...
Maar er komt heel wat bij kijken...
Stel, dat ze uw hoofd zouden overplanten op het lichaam van een ander, en je moet je handtekening zetten, zou dat nog jouw handtekening zijn? Of zou de vorm helemaal veranderd zijn, onder invloed van de hand die gewoon is de beweging zus of zo te maken?
Als ze ontdekken dat je (nieuwe) vingerafdrukken precies overeenstemmen met de afdrukken die ze vonden bij een of andere moord... Ben je dan nog schuldig ? Moet men het lijf straffen of het hoofd ?
(denk aan de term: lijfstraf)...

Hoelang zal het nog duren voor er een of ander land mensen op maat zal maken? Massa's ideale soldaten, massa's geniale mensen met als specialisatie wapens, menselijke robots voor in de fabrieken... en ga zo maar door.

Het lijkt plots allemaal heel goed mogelijk, en dus heel dichtbij.

Moeten we niets doen om dit te voorkomen?

tot de volgende ?

Groen boeren

Sinds ik een producent van biologische groenten 's nachts zag sproeien, geloof ik niet echt meer in de term biologisch.
Een heel pak wetenschappelijke argumenten betogen dat de niet-biologische groenten even gezond zijn. Wie ben ik om dat aan te vechten of zelfs maar te betwisten?
Maar ik geloof meer in een methode die de natuur respecteert, dan in de agressieve landbouw die we nu kennen. Ik geloof niet in het telen van één soort op enorme velden, ik heb het meer voor de diversiteit. Ik geloof niet in sproeistoffen die onschadelijk zouden zijn... Waar zijn al die vogels dan die het ongeluk hebben te broeden op de grond, in de velden? Ik geloof niet in van die massale kweek van miljoenen kippen en van duizenden koebeesten in enorme stallen, puur als vetmesterij... Ik geloof ook niet echt in het hormonaal opwekken van de leg bij legkippen.
Ik geloof niet dat er een goede manier is om al de mestoverschotten op een veilige en gezonde manier kwijt te raken in het kleine areaal van een bedrijf...

Ik ben er me van bewust dat we op die manier wellicht duurder vlees en duurdere eieren gaan krijgen, dat onze groenten wellicht ook niet goedkoper zullen worden, maar misschien sparen we dat dubbel en dik uit aan dokterskosten, en kunnen en mogen we weer ademhalen.

Ik kan ook niet begrijpen dat men van de overheid uit niet meer inspanningen doet om het verkeer en de industrie minder vervuilend te maken. Snappen ze niet dat we bezig zijn om in ijltempo ons eigen soort uit te roeien?

Ik begrijp de boeren die protesteren dat hun bedrijf hen ontnomen wordt (of hoe noem je het stilleggen anders ?), omdat dit broodroof is. Ik denk dat we in tegendeel de ganse sector (en eigenlijk zowat alle sectoren !) drastisch moeten ombouwen tot bedrijven die geen negatieve invloed hebben op het milieu in zijn geheel.

Ik geloof dat we dringend moeten optreden om de erosie tegen te gaan ! Hier in onze mooie heuvels, moet men na iedere serieuze plensbui straten gaan ontdoen van een dikke laag teeltaarde, die van de velden is gespoeld.

We moeten af van die manier van bewerking die deze erosie in de hand werkt, en we moeten de teelten op veel kleinere velden kweken, zodat insectenplagen daardoor alleen al veel beperkter zijn.

Ach, ik weet het wel, ik ben geen boer, ik ben geen industrieel... Ik weet niet wat de uitdagingen zijn waar zij voorstaan...
Ik weet wel dat we verkeerd bezig zijn, dat we niet kunnen en mogen verwachten dat de economie alleen kan bestaan bij groei. Wij overschrijden tegenwoordig ieder jaar vroeger de grens van wat de aarde kan verdragen, waar de aarde zich kan van herstellen. Wij moeten de aken leren anders bekijken, opteren voor een leefbare wereld, met een economie in dienst van de mens, en niet omgekeerd !

Het is absurd dat men nu onderzoeken doet om systemen te ontwikkelen die er voor moeten zorgen dat producten vlugger stukgaan, alles om een schijnbare groei in stand te houden. In hoever kan een logisch denkend mens dit systeem nog als groei bestempelen?

We zouden niet alleen de boeren met zwarte vlaggen moeten zien langs het parcours van de voorjaarskoersen, we zouden er iedereen moeten zien met zwarte vlaggen, als een massaal protest tegen het kapotmaken van de enige wereld die we hebben.

tot de volgende ? (foto van een vogel die gestorven is door het eten van plastic uit onze zeeën...)