't regent nog altijd ...

't Is proper, alles is afgespoeld...Buiten de wegen en banen, de natuur doet zijn zoveelste poging om die lelijke strepen in de groene aarde te verbergen, en dekt ze zorgvuldig toe met een dikke laag modder. De stadsdiensten spelen met hun bulldozerkes om ze terug te zoeken.

De takken van mijn linde en mijn notelaar hangen laag, zwaar van de natte. Ze treuren met mij mee naar de verleden zonnedagen.

Zelfs de hemel is weg, het is een eindeloos grijs ding dat ze boven ons, ter vervanging, hebben opgespannen. Niets, zelfs geen vogel durft dat grijs te doorbreken. Het begin van dat grijze tapijt ligt niet ver van hier, want zelfs Horebeke zit er achter. Misschien moet ik eens tot daar gaan, kijken of het aan de kanderennant geen mooi weer is... Bart was gisteren in Amsterdam, daar was het 25 graden en zonnig mooi weer. Hoe dichter hij bij huis kwam hoe natter en triestiger het was.

Voor de werkende mens is het weer een heerlijk weekend, in de zetel, voor de tv, kijken naar de heruitzendingen. Leuk ! In de gezinnen met kinderen is het stormtij, want die vervelen zich en willen naar Cartoons kijken, en pa wilt voetbal, en ma nog eens kijken naar episode 24.817 van Maffilie (van het maffe Familie)...

De depressie nestelt zich niet alleen boven onze contreien, maar ook in de inwoners. Allemaal depressieve weekendgenieters.

Wat deden wij vroeger, toen wij kind waren, op zo'n dagen? Claude herinnerde mij er aan toen hij hier op bezoek was: Als het goed weer was speelden wij bij hem of in 't bosje of zo, als 't slecht weer was, dan kwam hij bij mij om Suskes en Wiskes te lezen... TV was er immers nog niet.
Bij ons thuis was het dan al een uitzonderlijk huis, wij hadden dan al veel boeken, en veel strips. De enige die niet van de leesmicrobe gebeten was, was onze Suzanne, al de anderen waren echte boekenwormen. En lezen was nog dikwijls een grond-activiteit... Wij lagen plat op onze buik, de armen onder onze borst, en nu en dan één arm opheffend om een blad te draaien... Niet alleen de kinderen, soms lag ma er ook bij... Het was dan doodstil in huis, op het omslaan van de bladen hoorden je niets... Dat die gewoonte verdwenen is heeft alles te maken met de woning. Bij ons thuis was het een plankenvloer, gedekt met linoleum en daarop een tapijt. Dat was dus geen koude vloer, en het was gezellig liggen. Toen ik gehuwd was, woonde ik telkens in huizen met een koude kille stenen vloer, en zelfs een tapijt hield de opstijgende kilte niet tegen, dus was het uit met het grond-lezen...
Wat we ook veel deden, was tekenen... Claude kon goed tekenen, vooral in de stijl van de strips, ik tekende heel anders, veel meer naar de natuur. Ik was jaloers op de manier waarop Claude vliegtuigen kon tekenen, net zoals je wel eens zag in de comicbooks. Ik schetste eerst, Claude zette die dingen meteen neer, in duidelijke harde potloodlijnen. Hij hield ook (alle slagen van de leraars ten spijt) zijn potlood héél anders vast dan ik doe, hij "kneukelde" zegde de leraar van zo'n manier van schrijven. Waar mijn wijsvinger gewoon op mijn potlood lag, was de wijsvinger van Claude geplooid en drukte hij met zijn wijsvinger op zijn potlood. Vroeger werd dat door de leraars verboden, en kregen de "kneukelaars" regelmatig opmerkingen daarover... Ik heb altijd de indruk gehad dat je, met die kneukel ook minder goed kon schetsen, je kon precies minder goed je potlood laten "glijden" over het papier... Maar het kan ook zijn omdat die houding voor mij niet natuurlijk was. Nu mogen de kinderen "kneukelen" in de school... En ik heb vruchteloos geprobeerd om de tweeling te leren hun potlood losjes vast te houden...en toch kunnen ze alle twee (en vooral Gwendolyn) verbluffend goed tekenen... Ik kreeg van Gwendolyn gisteren een schilderij, een landschap. De bomen en het gras zijn niet zomaar groen, nee, ze heeft er bewust diepte in gebracht met donkere en bleke plekken. in de wei staat een paard en op de helling ligt een hert met gewei. In de lucht vliegt een pelikaan, toen ik vroeg welke vogel dat was, zei ze, even de naam kwijt, "zo een met zo'n zak in zijn bek"... Het is heel mooi ! Ook Bart was vol bewondering voor het kunstwerk, en ook hij stond stil bij het feit dat er in bomen en gras reliëf zat. Dat is niet zo evident voor een kind.

Ik ga eens zien of ik het werkje kan vernissen, en dan hang ik het op mijn kamer... Belofte maakt schuld, en het zal een mooie souvenir worden, als ze later groot zal zijn, en ziet wat ze vroeger allemaal aandurfde...Want fantasie is iets wat je moet koesteren, en geef toen zou jij het aandurven om tussen de knotwilgen door een pelikaan te laten vliegen? Heerlijk toch ?

Ze heeft duidelijk iets van haar opa, ondanks de aanwezige zon, zijn de kleuren niet echt zonnig te noemen... Het is gek, maar ik heb ook nooit dat zonnige in mijn werk... Wellicht regent het hier zo vaak dat onze kleur altijd wat somberder is ?

't regent nog altijd, zonder genade... Denk jij ook aan al die mensen die het water (en de modder) in huis binnen kregen? Dat moet verschrikkelijk zijn ! Niet alleen de meubels en talrijke elektrische besognes zijn stuk, maar ook de muren zijn doornat, het behang is kapot, en het duurt een eeuwigheid voor die muren weer droog zijn...Als er al geen schade ontstaat aan het pleisterwerk...
Ik ga stoppen voor vandaag... Ik wou dat de regen ook stopte

tot de volgende ?

en maar regenen...

Wie was (is) dat genie die vroeg om regen voor zijnen hof ? Wat zit er in zijn hof ? Slàkken, en wat nog ? rupsen ! Al wie zich ommedraait...die krijgt hem niet...
Eén voordeel is er aan, ze sproeien minder in zo'n weer !
Maar dat is wel het enige voordeel dat ik kan bedenken ! Alles is nat !
De grond is nat, de nevel nat, de wolken waar dat sop in zat, zijn nat... (naar A. Nahon)

Deze namiddag naar de home, naar tanteke... Mijn belofte houden, en haar met een lekkere Leffe tracteren...als ze sterk genoeg is om naar het cafetaria te gaan...

Regende dat al zo vaak toen we nog kind waren ? Ik kan mij dat niet herinneren...Buiten één jaar, toen hele stukken van het bosje ( het koningin Maria Hendrika Park) onder water stonden van de enorme langdurige regenval... Claude en ik speelden dan in dat water (dat net iets minder hoog stond dan onze laarzen hoog waren - dus natte voeten !!!) met een zelfgemaakte boot ... We hadden aan een stuk balk een punt gezaagd, en daarop hadden wij het mechaniek van een oud uurwerk gemonteerd, die dreef op zijn beurt de schoepen aan, en dat was onze raderboot op de Missisippi... Je zag anders geen mens in dat verzopen bos ! Voor ons was echter alles, dus ook die enorme plas, speelterrein... We testen uit hoe ver die boot kwam met een opgewonden oude wekker als aandrijving, en stuurden ons schip om beurten naar elkaar. Je ziet, wij waren altijd bezig met dingen te maken ! Dat was veel plezanter dan met gekocht speelgoed te moeten spelen, dat lelijke ding was in onze ogen een prachtige raderboot, meer hadden wij echt niet nodig om ons te amuseren.
Dat het water ijzig koud was, dat wij nu en dan een klak water in onze botten (laarzen) kregen, dat was bijzaak, dat voelden wij amper, wij zaten immers op de Missisippi...

Ik zie de kinderen niet meer op die manier spelen... Ze maken geen dingen meer, en ze fantaseren zich geen wereld meer...

Ik weet nog goed dat die fantasiewerelden voor ons echt waren, wij speelden met overtuiging onze rol, maar toch bleven wij ons steeds bewust dat het spel was, en als wij als ridder onze vriend met onze sabel doorboorden, deden wij dat min of meer voorzichtig om elkaar niet te veel pijn te doen. Soms was het toch eens te hard, en dan viel de doorboorde niet neer, maar sloeg met zijn sabel ook eens behoorlijk hard op de ander in. Dat hoorde er bij, en soms leidde dat tot een robbertje vechten, maar zodra we naar ons gevoel "effen" waren, speelden we weer zoals voorheen... Als het heel erg was geweest kon het wel eens dat we pas 's anderendaags weer bij elkaar kwamen... Pesten was een woord dat we niet kenden, het was plagen, en zo nodig vochten we dat eens uit, en het was voorbij... Nu mogen ze niet meer vechten, en nu is het echt pesten, want de logische zelfverdediging is hen ontnomen... Ik weet niet of dat wel de goede manier is...Wij hadden geen echte vijanden, we plaagden en sarden wat, en als we te ver gingen, dan werd het uitgevochten en het was weer goed voor een tijd... Ik vind dat veel gezonder dan het opkroppen en het hebben van complexen die we nu bij kinderen zien... Wij hadden ten opzichte van elkaar geen echte complexen, ik werd geplaagd omdat ik dik was, en als ze te ver gingen, dan klopte ik er op, en dan was dat voor een hele tijd gedaan... Er was een jongen in onze klas die een hoofd had dat verder dan normaal achteruit stak, en wreedaardig noemden wij dat zijn "annex" (vertaling: aanbouw)... Als hij dat moe was, verdedigde hij zich met eens hard tegen onze schenen te stampen, want hij was minder sterk, en wij huppelden dan wat op één been, en lieten hem een tijdje gerust, want die scheen deed wel enkele dagen zeer...
Ons moeder ging niet naar school om te reclameren over die blauwe plek en bobbel op ons scheenbeen, integendeel, wij "kumden" daar thuis niet over, want anders zouden wij wellicht gestraft zijn omdat we die jongen geplaagd hadden...
Heel anders dan nu ...
Veel spontaner, veel logischer ook... Maar wellicht zou dat systeem nu niet meer werken, nu zien ze op TV allerhande harde gevecht"sporten"... zien ze gewelddadigheid, en lijkt moord en doodslag een dagdagelijks iets... Wij lazen "De Rode Ridder"...
Och, dat vind ik het ergste niet... Veel erger vind ik dat de kinderen van vandaag overbeschermd zijn, en niet alleen thuis ! Als de school uitstormen, en met vijf, zes neveneen rijden, midden op de straat, dan staat de politie het verkeer te regelen, maar treedt niet op tegen dit foute gedrag... Hoe zullen ze zich later gedragen in het "echte" verkeer ? Want op dat moment geven wij duidelijk de verkeerde signalen !
Och, wellicht ben ik te pessimistisch, maar toch... Opvoeden is geen achturenjob, nee, dat is een levenswerk !

Ook in onze jeugd was de opvoeding niet perfect, dat is ze nooit... Maar wij hadden een heilig ontzag voor onze ouders, de leraar en ga zo maar door... Niet dat wij nooit poogden te revolteren, maar wij wisten wat het prijskaartje was. Nu is er ofwel geen prijskaartje meer, of wel een veel te zwaar verdict, want nu sturen ze de politie voor een kleinigheid... Ik had liever die rammeling, als ik mocht kiezen...
Van politie gesproken... Toen ik op de Wagons Lits werkte, stalde ik mijn fiets in het station. Op een dag kwam ik terug van mijn werk, en mijn fiets was riebedebie... Ik dat aangegeven bij de rijkswacht die in het station dienst deed, en te voet naar huis...
Op een mooie dag, toen ik toevallig thuis was (het was een onregelmatige dagtaak), stopte de rijkswacht aan ons huis... en ja, mijn velo was teruggevonden, en ik mocht hem afhalen in de rijkswachtkazerne. Die kazerne was een verdomd end van thuis, en ik vroeg aan de rijkswachters of ik niet kon mee rijden met hen... Dat mocht, maar ik moest dan wel achteraan in de jeep gaan zitten op het bankje... Wij naar buiten, de gendarme deed het zeil open van de jeep, ik er in, zeil weer dicht en weg...
Toen ik thuis kwam met mijn velo waren er al nieuwsgierige buren komen luisteren waarom de rijkswacht mij had mee genomen...
Ooit kwam ik 's avonds laat van mijn toenmalig lief... Ik was natuurlijk op het laatste nippertje vertrokken, en toen merkte ik dat mijn licht van mijn fiets niet brandde... Nu ja, dan maar zo ! Natuurlijk, als je anders nooit een flik ziet, die keer stonden ze er wel ! Twee gendarmes ! De jongste haalde meteen zijn boekje uit, en ik maar expliqueren dat ik het deed om niet te laat thuis te komen, dat mijn ouders ongerust zouden zijn en en en... De oudere gendarm vroeg wat er aan mijn licht mankeerde??? Ik zou het niet weten, ik ken dat niet, loog ik staalhard. De brave rijkwachter die wellicht ook wel eens zat ongerust te wezen over het te laat uitblijven van zijn kroost, bekeek mijn licht, zat er wat aan te prutsen, en ja hoor, gemaakt ! Brave gendarmes ! Allee, diene oudsten toch...

't regent nog altijd.

tot de volgende ?

en, gezocht ?

Als je nu, benieuwd door het doembericht goed gezocht hebt, dan heb je ongetwijfeld ook gezien dat er zijn die zeggen dat je nooit die golven strikt gebundeld door kunt zenden, dat die golven zich automatisch zouden verspreiden, en daardoor alle benodigde kracht zouden verliezen...
Wat weet je dan nu wel ?
Wel , je bent een stuk wijzer geworden, namelijk dat ondanks alle vertoningen en alle verklaringen dat kamerika de grote vredesboodschapper en -brenger is, ze nog steeds blijven en blijven zoeken naar middelen om hun wil te kunnen opleggen aan anderen. Je kunt moeilijk beweren dat dit de manieren zijn van iemand die alleen defensief is ingesteld!
Met andere woorden, het is goed om zoveel te lezen, om zo goed mogelijk alles goed te onderzoeken, en vooral !! vooral goed na te denken, op zo'n manier dat je zo onvooroordeeld de zaken kunt bekijken. Dat kun je maar als je zoveel mogelijk gegevens van zoveel mogelijk bronnen naast elkaar bekijkt ! Net zoals je altijd alleen het nieuws bekijkt op één zender, één krant leest, zul je ook niet jou mening hebben als je maar een bron onderzoekt !
Kijk 's middags naar vrt en 's avonds naar vtm, en alras zul je zien dat het nieuws er heel andere klemtonen heeft, ja zelfs meer, soms echt verschillend is ! De ene zal zeggen dat er sporen zijn die eventueel kunnen leiden naar, waar de andere zegt dat schuld nu wel duidelijk blijkt... dat is uiteraard beïnvloeding, of door de een of door de ander, maar je weet dan tenminste zeker dat ze je proberen te manipuleren !

Vandaag ben ik laat met mijn blog, dat komt zo, Veerle moest naar de keuring, en omdat het de eerste keer was dat ze dat zelf moest doen, ben ik met haar meegegaan. Uiteraard ben je direkt een pak tijd kwijt, vooral aan aanschuiven...

En zo ben ik schromelijk veel later dan anders. Dat is voor mij héél erg, want ik ben een van die mensen die een hekel hebben aan te laat zijn ! Als ik ergens verwacht ben op een bepaald uur, dan ben ik steeds te vroeg, nooit te laat. Ik ben ook doodongelukkig als iemand mij zegt dat hier om x uur zal zijn, en hij komt een half uur later toe... Ik zit mij dan op te jagen, in zijn (haar) plaats. Gek, ik weet het, maar zo ben ik nu eenmaal! Sommige mensen zijn net andersom, en komen steeds later dan afgesproken, bij sommigen weet ik dat, verwacht ik dat, maar toch zit ik mij dan te verbijten....

Indertijd gaf ik veel vergaderingen, en ook daar was het steeds wachten, omdat de meesten te laat kwamen... en eigenlijk werden dan de goeien gestraft voor de fouten van de anderen. Op een bepaald ogenblik heb ik dan ook gezegd dat de vergadering begon op uur x, met of zonder volk, en dat ik niet meer van plan was de mensen te straffen die op tijd kwamen. Ik heb dat maar één keer moeten doen, en van dan af kwam iedereen op een behoorlijke tijd aan op de vergadering.
Doe je dat niet, dan zullen op de duur de mensen die normaliter op tijd komen, daar ook het nut meer van inzien.

Kimberly zit hier, ze heeft weer last van haar allergie, het is de tijd van de pollen. Normaal gezien gaat ze daarmee toch naar school, maar het was zwemmen, en daar, in die chloorlucht ziet ze te veel af. De andere helft van de tweeling, Gwendolyn, was heel boos omdat ze nu alleen naar de school moest ! Een tweeling is niet hetzelfde als twee kinderen die- ook al is het maar één jaar - schelen ! De ene begint schelpen te verzamelen, dus doet de andere dat meteen ook... In alles maar dan ook alles moet je alles afwegen dat het gelijk is voor alle twee, met uitzondering van de kledij, daar hebben we ze aan gewend, en nu hebben ze min of meer andere voorkeuren, alhoewel we soms vaststellen dat ze wel eens wisselen van een of ander kledingstuk.

Het verzamelen hebben ze blijkbaar mee van hun nonkels, Bart en Koen, die hadden elk een verzameling, de een van stenen, de ander van schelpen... de tweeling verzamelt én schelpen, én stenen... en alle twee sparen ze alle twee de zaken ! Ik heb al zitten stoken dat het beter elk één soort zou zijn, maar noppes.... Als we eens een mooie steen vinden, dan leggen we die aan de kant tot wij er nog eens één vinden, zodat ze alletwee een steen krijgen, en dan is er nog zevering over het feit dat het niet juist dezelfde zijn... Het betert wel met verouderen, maar toch !

Toen ik kind was verzamelde ik stekjesdozen. Heel de familie was gealarmeerd, en iedereen hield alle speciale stekjesdozen bij voor mij. Eén was er een speciale bron van bijzondere stekjesdozen, Lambert, die was loods, en van op al die vreemde schepen bracht hij stekjesdozen mee. Ik had er van landen waar ik nog nooit van had gehoord. Nu verzamel ik dus wandelstokken. Die zijn er niet zoveel als indertijd stekjesdozen... Want stekjesdoosjes, dat was indertijd een van DE items die geschikt waren voor het verspreiden van reclameboodschappen. Nu is dat niet meer het geval, je ziet zelfs bijna geen stekjesdoosjes en vooral die reclamestekjes in een geplooid stukje karton met reclame, die zijn wel heel zeldzaam geworden. Wellicht door het ontstaan van de wegwerpaanstekers, maar toch ook vooral omdat er niet meer zoveel moet ontstoken worden ! Er wordt minder gerookt, minder mensen werken met een kachel, meer en meer kookt men electrisch en minder met gas, en die gasvuren, die steek je niet meer aan met stekjes... en zo verdwenen de stekjes stilletjes uit het straatbeeld...

Bizar, als je er eens over nadenkt, hoeveel van de dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen er zo al stilletjes verdwenen zijn. En als ze niet verdwenen zijn, dan zijn ze helemaal veranderd. Ik heb bijvoorbeeld de kookpotten weten veranderen, op meer dan één manier ! Vroeger waren dat meest aluminium potten, min of meer afgerond onderaan, nu zijn de potten allemaal aangepast aan het koken op een electrisch vuur of inductie, en hebben daardoor een heel ander uitzicht. Ik heb ook de anti-aanbakpotten weten komen... Nu hoor je de tv-koks regelmatig zeggen dat ze een of ander gerecht alleen kunnen maken met een goede pot of pan, een waarin het nog kan aanbakken... met andere woorden, er komt iets terug van weggeweest...

Ook de fonoplaten, die zijn weggeweest, en nu komen er weer op de markt. De oude platen zie je op iedere rommelmarkt, en je ziet steeds de fans van het vinyl op hun knieën zitten om in die pakken oude platen hun gading te zoeken. Vinyl is weer in !

Ook de oude radiotoestellen, die grote houten bakken nog met lampen, die worden grif verkocht, zelfs als er geen klank meer uit komt, want dan zijn ze goed voor wisselstukken, of voor de handige harry's.... Ik weet niet of de winkel er nu nog is, maar in de ninoofse steenweg in brussel was (is) er een winkel waar ze nog lampen konden verkrijgen, en desnoods op bestelling laten maken ! Ooit moest ik om een speciale lamp, en zag ik dat daar gebeuren, en niet één, maar diverse mensen stonden daar aan te schuiven voor al dergelijke oude radiolampen. Nu moet ik zeggen dat die radio's een warme klank hadden, maar toen wij jong waren, moesten wij die plastic draagbare radiootjes hebben, en toen de fm er kwam, zeker ! Die dingen hadden een vreselijke klank, maar het was in, en op het strand hoorde je overal die dingen lawaai maken... Nu zijn het mp3 en dergelijke...

Het gaat steeds rapper en rapper, maar nu en dan, zie je een stapje terug...
Niet altijd omdat het beter was, maar veeleer uit nostalgie... Ik heb op de rommelmarkt zo'n heel oud transistorradiootje gekocht, nog "nagelnieuw", of liever winkelnieuw, nog in de verpakking. Dat zit nu in mijn visbak, en als de vis niet bijt, dan zet ik soms wel eens het radiootje aan. Je moet daarbij niet alleen de post zoeken, maar ook nog eens zoeken hoe je dat ding moet zetten om die post zo goed mogelijk te ontvangen... echte nieuwe antiek...met dat blikken geluid van toen... kostprijs twintig cent, de batterij kost meer...

tot de volgende ?

en wat nu ???

Al eens gehoord van HAARP ?
Nee? Zou toch wel moeten !
Als je de foto's bekijkt ziet het er naar uit, het is precies een enorm park van die droogrekken in paddestoelvorm, die je in de tuin hebt of op je terras...
Maar het is een verschrikkelijk wapen !
Ik ben geen technieker, maar ze zenden er een soort heel sterke microgolven mee de hemel in, daar weerkaatst het op een of andere laag in onze lucht, en kaatst terug naar de aarde. Door zorgvuldig de hoek en de richting ervan te bepalen "landt" de straal precies waar ze willen. Naar gelang de sterkte er van veroorzaken ze zo zware stormen, tot... heel zware aardbevingen.
De aardbeving in China zou zo zijn veroorzakt, en China zou al begonnen zijn met het nemen van tegenmaatregels !
Wellicht is het u ook al opgevallen dat voor de ramp in China er geen buitenlandse hulp wordt gevraagd ?
De laatste grote stormen ? Nog geen uitsluitsel !

Het principe van de storm is het simpelst, dat begrijp ik zelfs, de microgolfachtige golven hebben een zeker wisseling in de temperatuur tot gevolg, als ze zo in een bepaald gebied de lucht warmen, vlak naast een gebied met koude lucht, dan is het bingo... Maar met nog sterkere golven zouden ze zelfs de aarde doen trillen... Het zijn golven, net zoals geluid, net zoals radiogolven en noem maar op... als je die golven zo sterk maakt dat ze de aarde doen mee bewegen...

De Chinese maatregelen lijken momenteel vooral op economisch gebied te zullen vallen, maar als de rampen zich zouden herhalen, dan vrees ik met grote vrees... Op je internet vind je deze inlichtingen zelfs op amerikaanse sites ! Weet je, ik ben pacifist, ik geloof niet erg in oplossingen door geweld, maar ergens zou je beginnen te geloven dat het goed is dat in amerika de militia bestaan ! Deze militia vormen een serieuze macht tegen de steeds sterkere verrechtsing van de amerikaanse regering(en). Ook daar kun je heel wat over lezen... Natuurlijk zitten er ook enkele ultra-rechtse militia ook in dat grote land, maar niettemin vormen ze iets van een buffer in het eigen land.

Ik krijg visioenen van een wereld waar landen elkaar vernietigen via het misbruik van natuurkrachten. Als het inderdaad zo is dat de aardbeving in China uitgelokt is, dan lijkt mij dat de naschokken een oncontroleerbaar gevolg zijn van die test. Ik wil maar zeggen, ze spelen met dingen die niet echt te controleren zijn ! Er zijn mannen die het probleem van de aarde willen saneren door het vernietigen van 2/3 van de wereldbevolking... Het resterende 1/3 zou dan voldoende van alles hebben om verder breed te kunnen leven ! (Ook te vinden op internet, over een gesprek met een van de grootste kapitaaldragers van de wereld...)

Ik schrijf dit in voorwaardelijke wijs, omdat ik nog steeds hoop dat deze berichtgeving niet correct is, maar ik ben er practisch zeker van dat het wel juist is...

Weet je, ik vertelde je reeds eerder dat men soms de indruk moet krijgen dat er ooit, heel lang geleden nog grote beschavingen zijn geweest, die verdwenen zijn... Spelletjes met de krachten van de aarde zelf zouden dit makkelijk kunnen veroorzaken ! En denk maar niet, als die krachten inderdaad gebruikt worden door één land, de anderen het lijdzaam zullen ondergaan, ze zullen ook dergelijke wapens én bouwen én gebruiken ! Het zijn "eindelijk" de "propere" kernwapens die ze al zo lang zoeken...

Ook hier is het nog steeds belabberd weer. 't Zal wel niet van de kamerikanen komen, maar 't is toch nat. Ik zie Horebeke niet meer liggen, het is mistig en grauw.

Ken je het liedje "Le déserteur" ? Daar zingt de zanger onder meer:" s'il faut donner son sang, allez donner le vôtre, vous êtes le bon apôtre, Monsieur le Président..."
maar ook nu zenden de regeringsleiders hun onderdanen om elkaar uit te moorden, en zij, zij blijven ver, heel ver achter de linies... De doden krijgen een erelintje en de kous is af.
Als u en ik ruzie maken, dan kijven we eens, en in het allerergste geval meppen we elkaar een blauw oog, en daarmee is het uit. Nadien werken we weer samen of proberen elkaar te ontwijken om geen verdere escalaties van de ruzie meer te hebben... Soms lees je in de krant dat het toch uit de hand loopt, en dat er een dode is gevallen... Maar zelfs dat is niets in verhouding tot de mens die zijn medemensen uitstuurt om een ander volk uit te moorden of te knechten ! Als je je eigen bloed riskeert, dan is dat voor jou en voor je opponent, het blijft ergens persoonlijk, maar een regeringsleider stuurt anderen uit opdat zij volslagen vreemde medemensen zouden gaan doden. Ik kan me niet inbeelden welke geestesgesteldheid je voor zo iets moet hebben ! Denk je eens in wat het vergt om bewust je eigen leven op het spel te zetten, hoeveel erger is het dan het leven van tientallen, honderden, duizenden anderen op te offeren aan je eigen waanzin? Zouden die mensen nog één oog kunnen dicht doen, laat staan rustig slapen ? Of is het werkelijk gewoon waanzin, krankzinnigheid ? Het moet wel...

Ik ga sluiten voor vandaag, het was niet zo'n leuke blog, maar ik denk dat het minstens één voordeel heeft, het doet misschien nadenken, op wekken tot alertheid.
tot de volgende ?

Boven op mijne berg...

Gisteren in de late namiddag begon het rondomrond ons te donderen, te bliksemen, te waaien, te stortregenen...
Onze Bobbie lag weer onder de zetel te hijgen en te zuchten van de schrik, en tegen dat het onweer ver genoeg was om hem niet meer te verontrusten, lag er een hele plas kwijl juist onder zijn bakkes... De sukkelaar heeft een heidense schrik van onweer ! (Eigenlijk van alle speciale geluiden, als het Belgisch leger hier boven ons nog enkele duizenden literkes kerosine verprutst, zit hij ook onder de zetel, bange blikken te werpen op het raam.)
Maar enfin, het was voorbij... tot Anny op de kamer van onze Koen een natte plek zag op de muur !
Toen ze het me meldde, dacht ik aan een lekkage in het platte dakje boven die kamer, maar noppes, het was op de muur, onder het raam notabene !
Toen ik naar buiten ging, vermoedende dat het deklood weggewaaid was, bleek dat het water door de wind gewoon onder het lood geslagen was ! Het lood ligt er nog steeds, maar onder mijn raam zie je een hele vochtige plek op de buitenmuur, en binnen op een kleine plaats. Bij mijn buur is er niets te zien, maar zijn deklood is op een plaats wél opgewaaid.
Ik heb al mijn vaste stielman opgebeld, en vanavond komt hij nog om het lood vast te lijmen op de pannen, zodat waterinslag niet meer mogelijk zal zijn. Ik weet niet wat mijn buur zal doen, of hij dit ook zal laten doen, maar veilig is veilig !
Dan zit ik hier, boven op mijne berg, gerust te zitten zijn voor wateroverlast ! Dan heb ik last van de wind ! Nu ja, hoge bomen vangen veel wind, hoog staande huizen dus eveneens zeker ???

Ik was niet verbaasd dat het een fel onweer was... Niet alleen werd het drukkend warm, maar vooral, mijne barometer werkte ! Ik verrekte van de pijn, en het is nog niet helemaal weg !
Toch heb ik nog steeds geen pijnstiller genomen ! Na het stopzetten van de morfine heb ik nog niets gepakt, en ik zal het niet doen, totdat ik niet kan slapen van de pijn! Er zitten in mijn basismedicamenten al genoeg dingen om de pijn en vooral de ontstekingen tegen te houden, deze moeten in eerste instantie het werk doen. Misschien ben ik ook wat gevoeliger dan anders, omdat ik mijn morgendgymnastiek niet kan doen naar behoren... Veerle heeft de vroege, dat betekent dat Anny om kwart na zeven al bij de kinderen zit om ze op te roepen, te kleden en op de bus te zetten... en dat brengt met zich mee dat ik amper de tijd heb om mijzelf eens goed te wassen en mijn tanden te poetsen, en dan naar beneden om koffie te maken tegen dat Anny terug is (om 8 uur)... vanmorgen heb ik hier, tijdens het koffie opgieten, nog rap wat geturnd, maar dat is eigenlijk niet genoeg... en gek genoeg, nadien komt dat er niet zo van, ik ben een enorm gewoontedier, en alles hoort op zijn normale tijd te gebeuren, anders gebeurt het niet. Vroeger was ik niet zo...wellicht een bijverschijnsel van ziek zijn ? of van oud worden ?

Deze namiddag moeten we nog eens naar tanteke, morgen mag ze terug naar de home. Ze is redelijk goed, en kan daar rustig verder leven.

Ik moet er echt nog eens naartoe, want blijkbaar moeten er nog bepaalde documenten over de hospitalisatie ingevuld worden. Ik heb onder meer wat miserie met haar sis-kaart, want het blijkt dat die nog steeds op haar oude adres staat... Mij lijkt dat de homes die zo zorgvuldig en angstvallig al haar documenten onder hoede nam, dat ook wel had mogen regulariseren ! Nu heb ik die kaart van uit het hospitaal mee genomen, omdat hij toch zeker niet zou verloren gaan ! Bij mijn eerste bezoek daar, zal ik hem terug bezorgen aan de home, zij moeten er maar hun plan mee trekken, ik zal ze wel verwittigen, want wellicht zijn er nog siskaarten die zullen moeten geregulariseerd worden daar ! Ik vermoed, als ze een kaartlezer hebben, dat ze daar die gegevens zelf zouden kunnen doen wijzigen !

Voor mij ligt dat niet zo eenvoudig ! Tanteke is bij een mutualiteit die niet de mijne is, en gezien mijn beroepsverleden, lijkt het me niet wenselijk dat men me dààr ziet binnengaan, het zou de indruk geven dat ik mijn eigen verleden verloochen... en ik heb wel nog steeds zo veel liefde en overtuiging in mijn werk en mijn collega's, dat ik dat niet wil doen.

Buiten is alle groen nu echt intens groen, alle stof is er af geregend, en de wereld zit in een nieuw en fris kleedje. De drukkende warmte en de hevige regen hebben een echt boost gegeven aan de groei, en het veld voor mijn deur is nu een mooi groen tapijt. Natuurlijk staat maïs niet zo dicht bij elkaar dat je de grond niet meer zou kunnen zien, maar het globaal beeld is licht frisgroen.

Bovendien heb ik minder last van mijn neus, en is mijn ademhaling beter... Dat is een nieuw verschijnsel voor mij ! Blijkbaar ben ik -plots- gevoelig geworden voor stuifmeel ! Ik heb dat nooit gehad, maar nu wel. Niet alleen een lopende neus, enorm veel niesbuien, en mijn ademhaling ging niet echt lekker, het was precies of er iets rauws in mijn luchtpijp zat, waar iets over schuurde. Ik was niet kort van adem, maar toch ook niet zoals gewoonlijk ! Gisteren heb ik een van Anny's pilletjes gepakt, en na een uurtje was ik weer kerngezond. Nu met het onweer is mijn lucht weer lekker en fris. Binnenkort moet ik toch weer naar de dokter, ik zal hem eens laten kijken en eventueel iets nemen er voor... Misschien is het beter tijdig iets te doen dan te wachten tot het van kwaad naar erger gaat... en ochgottekes, een pilletje onder of boven zal wel geen verschil maken om te slikken zeker ? Ik denk juist aan iets... Het is de eerste keer dat mijn linde bloeit... het zou toch niet waar zijn zeker, dat ik juist gevoelig ben aan lindenstuifmeel ? tjudedju !

Ik ben nog steeds aan het zwoegen aan mijn hoorn, het is echt niet de gemakkelijkste stof om in te werken ! Ik ben nog steeds bezig aan de eerste drie figuren. Nu raak ik eindelijk bijna aan de slotfase, maar ik zoek nog steeds naar een middel om ze te doen glanzen. Anny zegt me eens te proberen met olie of boenwas... Toch eens uittesten op een klein stukje. Als het lukt, dan zal ik uiteindelijk wel een heel mooi ding hebben, die er uit ziet als een reliek uit de donkere middeleeuwen. Ik las ergens dat de hoorn van Roelant een olifantentand zou zijn geweest... Dat zou de bewerking ervan veel duidelijker maken, maar anderzijds zie ik niet in hoe ze die hoorn dan hebben uitgehold, met de middelen van toen moet dat dan een bijna onuitvoerbaar iets geweest zijn ! Ik hou het toch op een horen !
Het geluid die er uit komt is echt een oergeluid ! een diepe galmende toon ! Bobbie komt me steevast aanvallen, het geluid hoort bij de onuitstaanbare voor hem... Ook als ik op mijn didgeridoo blaas blaft en springt hij zenuwachtig rond me, en doet aanvallen op de lange buis die zo'n onaards geluid maakt.
Ik kan de geluiden van een didgeridoo perfect naspelen, maar ik luk er niet in te komen tot wat zij noemen het circulaire ademen... Als je eens luistert naar een goede didg speler, dan zal je ongetwijfeld opmerken dat die man nooit stopt met blazen... Op een of andere manier is dat ook zo, de man slaagt er in tegelijk in te ademen en toch te blijven blazen... Je moet dat oefenen met een rietje in een gals water, en dat lukt mij, omdat ik dan een voorraadje lucht in mijn mond benut, maar dat is niet voldoende om genoeg lucht te hebben om te blijven geluid maken in de didg ! Nu ja, het is ook niet de bedoeling alsnog een carrière uit te bouwen als didgeridoospeler.

Muziek is zowat het enige van de kunst waar ik nu eens echt nietws kan van bakken ! Ik kan schrijven, wat dichten, tekenen, schilderen, beeldhouwen, maar muziek ??? No way ! Wellicht is dat de achterliggende verklaring dat ik dan experimenteer op de didg, daar zit voor geen meter muziek in, alleen wat ritme en inspiratie van het ogenblik... en ik vind het heerlijk om dan toch ergens een geluid te maken die op zijn minst in het Australië van de Aboriginals muziek is !
Ooit, heel lang geleden, op de sociale school kregen wij een cursus in vrije expressie, en we moesten onder meer "muziek" maken op gevonden voorwerpen. In de praktijk waren dat dus bijna allemaal slag"instrumenten"... Een oude pot, twee stokken tegeneen kletsen en ga zo maar door... ik vond dat heerlijk, en speelde het nog enkele keren met de kinderen uit de chiro. Ik ben echt stik jaloers op mensen die wel muziek kunnen maken ! Ik voel dat als een lacune !

Wat ook leuk is, is het tjalken... Nu vind je dat gedeeltelijk terug in het rappen. Vroeger tijden blijken er inderdaad volkeren geweest te zijn, die teksten melodieus brachten, niet echt zingen, maar ook niet gewoon spreken. Oudelui zoals ik, die zich nog de latijnse missen herinneren van vroeger, moeten daarbij onder meer eens denken aan de manier waarop vroeger het evangelie voorgelezen werd in het latijn, ook dat was een soortement zingen... een soort tjalken zo je wilt.
Eén van de vormen die nu wat gesofisticeerder nog steeds bestaat is de portugese Fado, en de echte originele blues en gospels. Doe dat hier niet waar de lui je kunnen horen, anders bekijken ze je zeker als ene waar iets aan is.... Maar het is een hulpmiddel om bijvoorbeeld gedichten te maken die ook geschikt zijn voor liedjes !

Ik ga stoppen, nog wat heerlijk rondstruinen op mijne kwampjoeter, nog wat lezen bij de alternatieve nieuwsgaarders, en dat dan proberen te verifiëren, en mijn voormiddag zal weer heerlijk gevuld zijn, dan tanteke, dan mijn dak en en en en en en en en en en en en....enz...

tot de volgende ?

nr 850

't Is niet te geloven, we zitten aan de 850° blog !
En als ik kijk naar mijn tellerke, dan stijgt het aantal lezers ook ! Vooral in Nederland !
Het gekke is dat veel van die bezoekers niet echt naar mijn blog komen, maar op basis van het opzoeken van bepaalde woorden of begrippen... en dan merk ik dat sommige blijkbaar wat blijven komen.
Wellicht omdat heel wat bloggers zich heel eng houden aan bepaalde onderwerpen, en dan kun je wellicht op zo'n blog wel eens wat info vinden die je niet steeds op een gewone site of in wikipedia vindt...
Nu mijn titel verraadt al dat ik niet van plan was en ben om op een item te blijven doorboren... Ik hou van afwisseling, en hou ervan de dingen die mij die dag zijn opgevallen, in positieve of in negatieve zin, met u te delen. Bovendien vertel ik ook nog wat over ons gezinnetje, in de bredere zin van het woord, zowel over ons verleden als over het heden.
Vandaag zijn we dus eerst boodschappen gaan doen, naar Auchan te Leers. De meeste mensen die ik ken gaan veeleer naar Roncq, maar ik prefereer Leers. De winkel is er even groot, en het is er, en dat is mijn reden, veel rustiger. Ik ben ooit één keer naar Roncq geweest, en was geschrokken van het agressieve gedrag daar op de parking. In Leers heb ik dat nog nooit gemerkt. Vandaar dat ik Leers prefereer.
Leers is eerder een dorp, terwijl je in Roncq veeleer in het grote stadsareaal zit, vandaar wellicht dat de mensen in Leers rustiger zijn ?
Vanmorgen was het er zelfs zeer kalm, we stonden amper 10 meter van de hoofdingang. We deden er onze gewone boodschappen, en dat maakt dat we daar niet veel verloren lopen, en vlug alles hebben wat we nodig hebben.
Gelukkig maar, want onder de weg was het wat anders ! De kilometers lange omweg rond Avelgem was er niet meer, maar we stonden verschillende keren voor het rode licht aan werken. Op een plaats duurde het behoorlijk lang vooraleer het bij ons groen werd, en dat ergert mij normaal niet, maar wel als je daar heel den tijd staat te staan, zonder dat er ook maar een auto van uit de tegenover liggende kant komt... Je hebt meteen het gevoel dat ze het alleen doen om je te pesten hé !
Ik weet niet hoelang wij al naar Leers gaan, maar het is al lang ! Al van ver voor ik ziek geworden ben... minstens 15 jaar al ! De eerste keer had ik op de computer mijn weg laten afdrukken tot in Leers Nord, want Frankrijk zat toen nog niet op mijn pakketje met wegeninformatie. Ik had de kortste weg gevraagd, en rijd nu nog steeds op die korte maar niet zo snelle weg ! Gelukkig zijn er maar twee dorpen waar er zone 30 is, en natuurlijk ook een stukje in Leers zelf. Maar in ieder dorp is het nu 50 km per uur geblazen...snel gaat dat niet. Maar gelukkig is de tijd van ons, we moeten ons nu niet meer opjagen. Ik hou mij nogal secuur aan de snelheid, als ik eens te vlug zou rijden, dan zal het wellicht zijn omdat ik in het oerwoud van verkeertekens op onze wegen er ééntje heb gemist. Ik rij nu bijna 40 jaar, en heb nog maar een proces gekregen, en ik ben er nog steeds van overtuigd dat het er in feite geen mocht zijn ! Maar jan je krijgt zo'n proces meer dan een maand na de feiten, geen kans dus dat je je nog kunt verdedigen !

Dat wil niet zeggen dat ik vrij van zonden ben, want ik stel soms vast dat ik een bord niet heb gezien... Dat is normaal, want op onze belgische wegen staan er tegenwoordig zo veel van die dingen, soms zelfs die elkaar tegenspreken, dat het echt verwarrend is, en dat je er inderdaad niet meer op let dat er plots een ander tussen staat. Neem de weg van Beerlegem naar Merelbeke, daar staat op ieder hoek en hoekje een bord van 70km/uur, en plots is er een plaatsje waar er een bord van 50 staat. Ik weet dat er op die baan zo iets is, en toch heb ik soms nog voor dat ik slechts zie dat ik op de plaats van 50 km/uur ben, omdat er iets verder een verkeersdrempel ligt... Ik heb daarover ooit een brief naar de minister geschreven, die dan aan het pleiten was voor een duidelijker systeem, in de zin van gewone baan 70, dorpskom 50, schoolomgeving 30, grote weg 90 en autosnelweg 120 km/uur. Ik gaf hem daarin volledig gelijk, het zou inderdaad iets eenvoudiger zijn...Iets, omdat je in België ook geen rode draad hebt wat nu bebouwde kom is en wat niet... Ik woon aan de buitenkant van een woonwijk, de straat waar ik woon is 60 km/uur, maar in de wijk zelf, waar veel kinderen zijn en spelen, daar is er géén snelheidsbeperking ! In tegenstelling daarmee kan ik u stukken tonen waar je slechts één of twee huizen kunt zien staan, en daar is het dan wel bebouwde kom ???? Logica en de belgische wetgevers, zowel plaatselijk of op een groter échelon, dat is een curiosum !

In Haute Auvergne, in la douce France, zag ik nog kinderen midden op de straat spelen, van de kleinsten tot de grootsten waren er zo zwart als duvelkes, maar je zag en hoorde dat het kinderen waren die nog leefden in wat wij al dertig jaar niet meer kenden... Het zal uiteraard ook in de steden van Frankrijk niet meer zo zijn, maar ik was daar jaloers, ik zag in mijn gedachten daar onze kinderen ravotten, weg van alle verkeer, gewoon kind zijn !

de boerekinderen in de klas, een kar die ratelt op de keien...hoor je het liedje nog van sonneveld, en nu nog eens dunnetjes overgedaan door een zangeres? Waar is de tijd ?

Och, niet meer voor me zelf, ik heb mijn jeugd, mijn spel en vertier gehad, maar voor de kinderen van vandaag, wou ik dat de tijd had blijven stil staan... Nu kunnen de kinderen niet op straat, zeker niet spelen, bovendien heerst er een psychose van Dutroux en Fourniret en consorten, en ondertussen kweekt men kinderen die nooit kind konden zijn...

En wat is de volgende stap ?

tot de volgende ?

De boerenkrijg

nee, ik ga je niet onderhouden over de strijd "Voor Outer en Heerd" van de Vlaamse jongens tegen de broekloze (sansculottes)Fransen...
Nee, een eenzame Duitse boer is de strijd aangegaan met het grote Monsanto !
Monsanto, die zich ondermeer bezighoudt met de genetische manipulatie van planten, en die nieuwe genenstructuur dan patenteert, heeft een zeer agressieve natuur ! Iedere keer een controleur vaststelt dat er van "haar" genen in een gewas van een boer voorkomen, en die boer heeft geen contract met hen, wordt hij vervolgd tot de faling van de betreffende boer een feit is. Ook al kan de boer aantonen dat zijn gewas bestoven is door de daarnaast groeiende monsantoplanten, dan ook, en ze winnen het, door onder meer aan te tonen dat het hun genen zijn, en dat ze meer en beter gewas opleveren voor de profiterende boer !
Nu heeft monsanto ook varkens gepatenteerd, met "speciale" genen voor snelle groei en dergelijke. Een knappe en vooruitziende boer heeft met de gegevens in de hand zijn varkens in Duitsland laten onderzoeken, wetende dat Monsanto nog niet in Duitsland aanwezig was daarmee, en heeft kunnen aantonen dat zijn varkens, VAN NATURE, die genen heeft die Monsanto claimt als de hare !!!!
Het is méér dan erg als een bedrijf de normale natuur kan claimen als haar eigendom !!
Deze gegevens vind je ondermeer op argusoog.nl en de aangegeven linken.

Nog afgezien van het feit dat er blijkt dat door de "bewerkte" planten onvruchtbaarheid ontstaat bij de dieren dier mee gevoed worden (zelfde bron), gaan ze nu nog een stap verder en claimen ze de gewone natuur als haar eigendom !
Dat is net alsof ik de genen van mijn lindeboom laat indexeren, claim als zijnde mijn eigendom, en alle linden op de wereld zijn van mij !!
Te gek om los te lopen ? Nee, de spijtige werkelijkheid !
Zij claimen zo de honger in de wereld op te lossen, maar zeggen niet dat het een omgekeerd effect heeft, onder meer door kostprijs van het zaaigoed, en daar het niet echt meer opbrengt !
Het gaat dus nog veel verder dan gewoon de vraag of gengemanipuleerde goederen op termijn gunstig zijn voor mens en dier, het gaat hem over het feit dat één bedrijf bezig is de volledige wereldproductie van voeding in handen te nemen !
Gelukkig is er ook op vrt gereageerd tegen die zaken, blijkbaar is men in ons landje nog niet helemaal in slaap gevallen, maar ik heb schrik van europa !
Ik zou U willen aanraden ook eens te kijken wat ze allemaal van plan zijn met de "Codex Alimentarius" !!! Daar bepalen ze vanuit de VN organisaties, wat en hoe ons voedsel moet gewaarborgd zijn. Dat klinkt mooi, tot je eens goed leest, en ziet dat de vitamines niet alleen aangeraden worden, maar ook beperkt (!!!), en dat op ieder product de exacte samenstelling in detail moet bekend zijn. In de praktijk ziet het er naar uit dat biologische teelten niet zullen mogen verkocht worden, als niet voldoend aan bepaalde beschrijvingen van de codex...

Er bestaan een heel pakket sites die zich bezighouden met het verzamelen van de zaken die men voor ons poogt achter te houden. Ik weet dat daar wellicht ook sensatie en dergelijke zullen mee spelen (de kijkcijfers weet je wel), maar niettemin zijn er middelen om een en ander na te zien en zelf te beschouwen... en wat je vind is echt niet geruststellend !
Ondanks het feit dat je dus die dingen kunt terugvinden en lezen, is er blijkbaar weinig respons vanuit de massa... Wellicht omdat de meesten liever stillekes en bravekes blijven zitten ? Nochtans lijkt het mij nodig dat we op zijn minst duidelijk laten merken dat we weten wat er aan het gebeuren is, en dat we het er niet zo maar mee eens zijn ! Ik herhaal de oproep van gisteren: Durf eens zelf te denken !!!!

Heb je al eens goed naar een boom gekeken ? Moet je eens doen ! De meeste bomen die je bekijkt van op een afstand, lijken op een massieve "berg" groen, en als ze in de winter, kaal staan, dan kun je zien dat dit beeld niet zo gek is, de meeste bomen zijn, zelfs kaal, afgeronde gehelen ! Het lijkt wel of alle takken en takjes samen hebben afgesproken om niet uit te springen, maar nette afgeronde vormen te maken. Buiten de gesnoeide en kweekvormen van bomen, voldoen de meeste bomen aan die wondere vorm. Als je in de hemel kijkt, dan zie je soms die mooie massieve wolken, grote dingen met afgeronde bulten...Kijk nog eens naar de boom, zie je het ? Het lijkt wel of de boom de wolk nadoet of omgekeerd...
En net als de wolk lijkt de boom onderaan donkerder, omdat daar het minste licht aankomt. De bulten vallen zo op, omdat de buitenste randen belicht zijn en daardoor lichter lijken, bij de boom en bij de wolk... Mooi hé ?

Als je, zoals ik, het genoegen smaakt nog groen te zien vanuit je raam, heb je dan ook al eens verbluft gekeken naar een konijn of een haas in het veld ? Als ze bewegen zie je ze, maar als ze plots neerduiken, dan moet je dat net gezien hebben, of je vind ze niet meer terug. Het gekke is dat ze dit lukt in een groen veld, zo goed als in een kaal veld. Ze hebben als het ware een bijna volmaakte camouflage ! Idem met de patrijs en de fazant en zovele andere dieren. Soms hou ik ze van hier uit in de gaten, met mijn verrekijker, en toch raak ik ze soms nog kwijt. Een patrijs die zich verbergt trekt zelfs zijn kopje in, en is een brok aarde tussen de andere aardkluiten. Prachtige dieren ! Als ze staan zie je het hoefijzer op hun borst, en de patrijshaan kan pronken net als de haan in je kippenren !

Kwartels heb ik dit jaar nog niet gehoord, en in Wannegem hoorde ik al meerdere keren de koekoek roepen, maar hier ook nog niet... Ik heb echter nog nooit een koekoek gezien in de natuur, het is een wonder hoe verborgen die beestjes leven ! De mooiste inlandse vogels die ik zag zijn ongetwijfeld de spechten en de wielewaal, dieren die wel uit de tropen verdwaald lijken in onze natuur. Ook de ijsvogel hoort daar natuurlijk bij, en de putter of distelvink is ook heel mooi gekleurd. Maar toch is er iets geks mee, ondanks hun kleurige vederpak, hoor je veel eer de specht roepen en kloppen dan dat je hem vind ! Op een of andere manier zijn zelfs die felle kleuren niet opvallend in het juiste milieu. Hier vlakbij zie ik regelmatig een kievit, wellicht is daar ergens in de omgeving een nestje, en zie ik steeds de wachtpost staan?
En heb je al ooit eens goed gekeken naar de huismus ? Verrukkelijk toch ? Heb je de tekening van het mannetje al eens goed bekeken ? Mooi hé !

Mussen zouden zeldzamer worden, maar hier zitten er nog heel veel, vermoedelijk gedeeltelijk op mijn kosten, want ze komen het kippenhok binnen om lustig mee te pikken met de kippen. Nu zit hier bij de achterbuur een nest eksters, wellicht met jongen, want telkens als we voedselresten aan de kippen gooien, komen nu de eksters vlug meepikken, en vliegen dat met volle bek naar hun nest. Eksters zijn heel mooi, maar worden stilaan een beetje een pest, er zijn er te veel in verhouding tot de rest, en ze eten onder meer ook kleine vogeltjes... In een evenwichtige natuur is dat niet zo erg, maar helaas is heel onze natuur allang ontwricht, en zijn de kraaiachtigen langzaam maar zeker te groot in aantal aan het komen, en een bedreiging voor de kleinere zangvogels... De kraaiachtigen (en de meeuwen) zijn opportunisten, die leven van de restjes van de mensen, en daar goed van leven !

Buiten is het druilerig. Er zijn zelf geen wielerterroristen op straat...
Morgen zal mijn blog er niet of veel later zijn, we gaan naar Auchan te Leers, inkopen doen... Tot de volgende ?