zondag, mei 10, 2009

Somalische kapers

Pirates of the Caribbean 3: At Worlds EndImage by Stijn Vogels via Flickr

Er is weer een schip gekaapt, nu een Nederlands.
Het is bijna dagelijks nieuws geworden.
The Pirates of the Caribbean lijken plots helemaal niet leuk meer, als je hun exploten ziet in levende lijve.
We dachten allemaal dat piraten iets waren uit een ver, romantisch verleden, maar plots zijn ze heel nabij, en helemaal niet romantisch, maar bikkelhard.

Er zijn meerdere factoren die hier een rol spelen, maar om de voornaamste te noemen: de kapers hebben niets te verliezen, want het is dat of verhongeren in een extreem arm en door oorlogen geteisterd land. Ten Tweede: op de moderne boten zitten er geen personeelsleden meer! Nu op die Nederlandse boot 8 man, ook zoiets op die Belgische.

Je kunt een voetbalveld grote boot moeilijk gaan verdedigen met acht man! Als je ze wat bezig houd aan bakboord, is stuurboord vrij van bewaking...

Daarom gaan er steeds meer stemmen op, om militairen mee te sturen met deze vrachtschepen.

En dan gaat mijn haar recht staan !
Want dat betekent dat de reders, die steeds gesofisticeerder systemen ontwerpen om steeds minder mensen van node te hebben, nu ook nog de bewaking afschuiven op de kap van de gemeenschap! En sorry, maar daar ben ik het niet mee eens! Dat ze maar beginnen met zelf weer een normaal aantal mensen op hun boten te werk te stellen! Ik vraag mij af wat het werkritme is aan boord van die schepen? Op zo'n groot schip 8 man, denken wij aan een achturige werkdag, dan moeten wij dat aantal door drie delen om de dag van 24 uur vol te hebben, ofte een bezetting van 2,666666 man die aan het werk is. Doen ze iedere dag vier overuren (reken eens uit per maand aan een week van zeven werkdagen!!!!!), dan zijn ze nog maar met 4 man, om gans dat voetbalveld veilig over de oceaan te loodsen. En zoals gezegd, dan zijn er voor die mannen zelfs geen weekends ingerekend. Maar dus in het beste geval hebben wij te maken met een bemanning van vier (4) actieve mensen aan boord!

De Somalische kust is lang, héél lang... je kunt dus niet veronderstellen dat de bemanning voor dat ene stukje een bijkomende inspanning zal doen, en met dubbele shiften zal werken, dat is in de praktijk niet haalbaar.

Dus wat heb je? Een bemanning die op de toppen van de tenen loopt door de lange werkdagen en de grootte van het schip en hun verantwoordelijkheid, die dus niet in staat is om gedurende uren en uren een verhoogde waakzaamheid aan de dag te leggen, die niet getraind is om een boot te verdedigen, waarschijnlijk zelfs niet bewapend is... en aan de andere kant een bootje met kapers, ook maar een tiental, maar heel alert, tot de tanden bewapend, en gereed om tot het uiterste te gaan (het alternatief is dood door honger)...

Het zou inderdaad een oplossing kunnen bieden om bewapende huurlingen aan boord te nemen in de gevaarlijke regionen (want er zijn nog andere gebieden met kapers !). Maar dan niet op kosten van de gemeenschap! Men zou in eerste instantie eens moeten gaan spreken over de arbeidsvoorwaarden op de schepen, dan zou er al heel wat minder risico zijn, gewoon daar er meer volk zou aanwezig zijn, en bewaking beter mogelijk zou zijn.

Bovendien moet men de kapers ook behandelen als kapers! Als zij gewapender hand een stuk eigendom veroveren, dan mag men die eigendom verdedigen. Daar men in dergelijke gevallen niet dezelfde redenering kan maken als te lande, waar politie en leger ter beschikking staan van de burger, moet men deze politionele macht overdragen aan de "bewoners" van het eigendom, en dus de scheepslui, net zoals in vroegere eeuwen, de bevoegdheid geven hun goederen te bewaken en te vrijwaren. De reders moeten, met andere woorden, net zoals vroeger, zorgen voor mensen die in staat zijn paramilitair op te treden. Bedrijven zorgen hier voor nachtwakers, er zijn bewakingsdiensten en dergelijke, die ook, net zo goed, betaald worden door de eigenaars van de bedrijven of grote eigendommen. Een vrachtschip, een beladen vrachtschip, is veel malen meer waard dan de meeste bedrijven die hier al beroep doen op bewakingsfirma's...Maar zij vinden het niet de moeite om ook maar een euro te investeren in mensen, in tegendeel ! Met een veel te kleine bemanning om verantwoord te kunnen zijn sturen ze enorme kapitalen de zee op... en willen dan nog dat de gemeenschap zou betalen voor de veiligheid die ze zelf in het gedrang brengen !

Nee, there is something rotten in the Kingdom of Danmark... en dat men dan eerst eens het rotte gaat opkuisen in de rederijen !

Ondertussen zitten er wel mensen in gevangenschap bij die piraten. Zitten er wel mensen vol angst te wachten op hun man, vader, zoon of wat dan ook. En waarschijnlijk beperkt de inspanning van de reders zich nu tot onderhandelen met de verzekeringsmaatschappijen. Want het gaat hem over een kapitaal aan handelswaarde. Die mensen? Bijzaak. Wie aanmonstert weet dat er gevaren zijn op zee. Daarvoor worden ze betaald... Oh ja ? Worden ze echt betaald voor die manier van werken? Voor die absurde risico's die ontstaan door de gierigheid van de reders ? Worden ze daar echt voor betaald ? Dan toch wel iets meer dan een Boussoufa of een Tom Boonen, die heel wat minder risico lopen, heel wat minder uren presteren, en een heel joyeus leven leiden... met uitlokken van ruzies met controlerende agenten of met cocaïnelijntjes ..?

Nee ?
djudedju...

Oh ja, ik ben nog vergeten te spreken over het varen onder vreemde vlag, om belastingen en lonen te drukken...

Wedden dat we straks met zijn allen nog soldaatjes gaan mogen betalen voor die arme redertjes ?

tot de volgende ?

zaterdag, mei 09, 2009

en een streepje cocaïne voor Tommeke Boonen aub...

Tom BoonenImage by Vanhap via Flickr

Het idool van wielerminnend Vlaanderen is weer eens van zijn sokkel gedonderd!
Ze hebben 't manneke weer betrapt op cocaïne gebruik.
Maar ja, vorige keer vonden ze het niet nodig 't bazeke te straffen, hij was al genoeg gestraft door de pers en door dat hij niet naar de Tour mocht...
Wat was dat ook weer van voorbeeldfunctie en dergelijke ?
Tom Boonen, heeft alles wat hij hebben kan, en toch grijpt hij naar dergelijke vuiligheid, of is het juist daardoor ?
Ik denk het laatste.
Ik denk, als je alles hebt wat je hebben wil, dat je dan niet stopt met willen hebben, en dat je dan in de alternatieve hebbedinges sukkelt...
U en ik hebben nog dromen, nog wensen, veel meer dan onze portemonnee ooit zal kunnen dragen ... Gelukkig maar, want je ziet wat er komt van geen dromen meer hebben.

Ergens is dat ook logisch... Een mens wil dromen hebben, een mens wil steeds meer, steeds verder, steeds hoger, is nooit echt helemaal voldaan. Herinner je dat sprookje nog van de kleren van de Keizer ? Dat is in het kort waar het over gaat, voor ieder van ons.

De kunst is echter niet het bekomen, het verkrijgen van alles wat je hartje lust, maar net het gelukkig zijn met wat je hebt, en het slechts bij mondjesmaat souperen van je verlangens, en er zorg voor dragen dat je deze verlangens zo bedwingt, dat ze nooit ofte nooit gaan wegen op je normale leven.

Ik denk dat dit voor de jonge mensen van nu, veel moeilijker is dan voor mijn generatie. Wij komen immers uit een tijd waarin er nog veel meer onmogelijk was, waarin moest gespaard worden om te kunnen overleven, waarin er geen gekke dingen konden, waarin jaarlijks op reis gaan een onmogelijk iets was, en ga zo maar door... En toch hebben we nooit het gevoel gehad iets te kort te komen! We hadden alles wat ons hartje lustte, omdat we geleerd hadden dat ons hartje alleen maar het haalbare én draagbaren mocht en kon wensen... De rest was utopie, en daar bleef je niet bij stil staan, dat schoof je aan de kant, en je vulde je hart met redenen waarom het leven zonder die dingen veel perfecter was...

Toen we getrouwd waren, was een TV niet haalbaar, dus prentten we onszelf in dat een TV eigenlijk een verderfelijk iets was, en dat het veel beter leven was zonder die TV. Nu zie je kinderen van 10, 12 jaar oud op straat luidkeels staan telefoneren met hun gsm, of zie je ze aan een ontstellende snelheid op die knopjes drukken om een sms te verzenden... Ze toonden onlangs een interview daarover op TV... de kinderen verklaarden unaniem dat ze niet zonder hun GSM zouden kunnen leven, ondenkbaar, onmogelijk, dat is gewoon een stuk van hen zelf geworden...

Och, van mij mag het allemaal, en als de mensen het kunnen, waarom zouden ze het dan niet geven aan de kinderen? Of toch niet ?

Zijn we niet bezig met een wereld te creëren waarin het onmogelijke niet mogelijk is ? Zijn we niet bezig met kinderen te kweken die als volwassene plots gaan geconfronteerd worden met "onbetaalbaar"? En dan in een diepe put gaan vallen?

Het komt allemaal zo vanzelf, zo zonder echte inzet, zonder dat je er iets voor moet doen... En de moderne helden zijn de Tom Boonens en de voetbalgoden en andere miljonairs die het geld scheppen met hun lichamelijke gaven... Iets waar ze misschien wel voor moeten werken, maar die eigenlijk grotendeels is te danken aan een toevallige samenstelling van hun genenpakket... Jij en ik mogen trainen tot we een ons wegen, we gaan wellicht nooit een koers winnen, of een goalgetter worden... en toch zijn ze - net daarom - de helden! Net omdat het zo "vanzelf" lijkt te komen. Vroeger waren de helden de mensen die vanuit het niets zichzelf hadden opgewerkt tot de hoogte van een Rockefeller...Met zijn zweet, met zijn werk...

In onze tijd waren er veel minder mislukte huwelijken, wellicht ook mede dank zij het feit dat alles wat ze bezaten ook zelf verdiend, zelf gespaard, hutje bij mudje zelf gewroet en gewrocht om samen van niets tot een gezin te komen waarin kon geleefd worden, net zoals er moest geleefd worden! Al werkend...

Dat is nu geen ideaalbeeld meer...
Ver van.

Het is nu veel beter dan toen, maar is het ook beter voor het karakter, voor de geestkracht van de mens ?

Sinds enige tijd ben ik in het trotse bezit van een paar streptocarpussen... Ik kreeg er eerst een blauwbloeiende van Gilberte (hobbyclub), en iets later een klein plantje dat zou moeten witbloeiend zijn (is nog te klein...). Toen ik vorige week naar een receptie moest, en een potje bloemen ging halen, zag ik daar een heel andere soort strepto's, met trossen bloemen in plaats van telkens een bloem op een stengel. En bovendien waren die geel en blauw in één bloem gekleurd. Ik heb er twee variëteiten van meegebracht... en gisteren in Auchan, zag ik plots ook nog een rozerode, en een geel met blauw, maar dan weer een bloem op een stengel... Heel mooie en heel leuke bloemen, die bijna een gans jaar door bloeien... Ook heel oude planten, die je nu bijna niet meer ziet... Ik keek eens op internet rond, en zag tot mijn verbazing dat ik niet alleen was die door dat bloempje geïntrigeerd was! Er zijn kuddes kwekers van, en er zijn honderden variëteiten van. Je moet echt eens neuzen naar streptocarpus... mooie, wat orchidee-achtige bloemen...

Als ze wat groter zijn, probeer ik er scheutjes van te kweken, en dan kan ik er aan Gilberte geven van soorten die zij nog niet heeft... Zo blijft het plantje als het ware eeuwig door bestaan...

tot de volgende ?

vrijdag, mei 08, 2009

Verliezingen...

Auchan Hypermarket in Piaseczno, Poland (at th...Image via Wikipedia

Naarmate de verkiezingskoorts stijgt, stijgt ook de waanzin.
De Lijst De Decker beticht de VLD van omkooppraktijken.
Ik denk dat ik mijn verkiezingsformulier zal invullen met een vogelpik, vooral als we mogen kiezen per computer, dan zie je ook nog eens vonken.
Och, het wordt steeds maar erger en erger... Wat moeten mensen uit andere landen wel niet van ons denken, of is het ginder ook al zo'n zottekensspel?
Geen wonder dat de politici bij de minst betrouwbaren van alle beroepen staan...
Om na al dat gehakketak nu nog een greintje vertrouwen te hebben in ook maar één politieker, daarvoor moet je nu beschikken of over een rotsvast geloof, of over een lege bovenkamer...

Gisteren heb ik mij fameus zeer gedaan, en ik weet niet eens hoe! Ik was boven iets aan het wegleggen in mijn werkkamer, en plots schoot er iets in mijn knie. Ik kon janken van de pijn, en het ging maar niet over. Gisterenavond ben ik heel vroeg naar bed gegaan, heb bijna zitten janken bij het afdoen van mijn broek, en werd gedurende de nacht verschillende keer wakker van het zeer, wellicht had ik in mijn slaap een verkeerde beweging gemaakt. Maar vanmorgen was het toch een stuk beter. Wel voelde ik het nog, en ik had enorm veel pijn in mijn rug (wwellicht van mijn been te mijden?) maar het was toch al beter...
Anny had graag naar Auchan gegaan om nog wat boodschappen te doen, en buiten het in en uit de wagen kruipen ging het redelijk, in zoverre dat ik nu nog minder pijn heb dan vanmorgen, ook mijn rug is wat bekomen.

Wat het geweest is weet ik niet, maar het deed verdomd veel pijn! Mijn knie staat nu nog licht rood, en gloeit nog steeds wat. Maar: volgens ons moeders filosofie: "'t Is van zelf gekomen 't zal ook wel vanzelfs weggaan..."

Daarmee ben ik dus wel heel laat om te bloggen... En ik zag dat er nog bergen e-mailtjes op mij staan te wachten. Het was heel druk in Auchan, je kon er op de koppen lopen, en juist op zo'n moment hadden we dan twee dingen mee die niet geprijsd waren... moeten ze bellen naar de betrokken afdeling, en van een van die dingen vond de man ook niet wat het was... Je ziet dan een hele rij mensen achter je staan zuchten en blazen, je voelt je gegeneerd, maar je kunt er niets aan doen... Enfin, we zijn er door geraakt...

Ik ga maar stoppen... nog heel wat werk, en mijn rug is ook nog niet honderd procent... dus niet te lang bezig zijn....

tot de volgende ?

donderdag, mei 07, 2009

Bollen op bomen...

"Siphoneae" from Ernst Haeckel's Kun...Image via Wikipedia

Op een proefstation zijn nu in Vlaanderen de eerste Genetisch Gemodificeerde Populieren aangeplant.
Om er biobrandstof van te maken.
Straks bollen we met zijn allen op bomenbrandstof.
Maar niemand is gerust in die bomen! Men heeft ze aangeplant op een veld met metershoge afsluitingen rond, met voortdurende camerabewaking, men zal ze rooien op driejarige leeftijd omdat ze dan nog niet kunnen bloeien (gevaar voor kruisbestuiving) en men zal er ook op waken dat de dan afgezaagde bomen niet opnieuw kunnen uitlopen. Een vierhonderd zijn er gezet, als proef.
Bioethanol wordt gemaakt van suiker, alle hout bevat suikers, maar die is moeilijk bruikbaar door de natuurlijke lijm in het hout. De behandelde bomen bevatten geen of veel minder natuurlijke lijm. Het zijn bewerkte exemplaren van de grauwe abeel, en daar van zouden afgebroken takjes ook niet kunnen uitlopen...

Dit lijkt dus wel veilig!
Maar meer dan ooit maakt mij dit bang!
Waarom zou men zulke veiligheidsmaatregelen moeten nemen? Als het in se toch niet gevaarlijk zou zijn? Alleen om de bevolking gerust te houden? Ja, dag Jan!

Gisteren ben ik gaan vissen bij Pepé in Wannegem (héél véél vis gevangen, maar allemaal klein grut!). In het bos bij Pepé staan er ook poepelieren ! En ze hebben er vorig jaar een heel deel van afgedaan. Nu zie je de wortelstronken nog zitten in de grond, en op die stronk groeien massa's jongbroed, kleine poepeliertjes op het oude hout... Maar, meters van de wortelstronk verwijderd, zie je plots ook uit de grond kleine popeliertjes opkomen ! Wellicht op de uitlopers van de wortels ??? En wortels laten zich niet tegen houden door een grote en hoge afsluiting...

Ik wil maar zeggen dat de natuur heel veel truukjes heeft om het leven te behouden, ook bij volledig gerooide bomen! Zels als de wortelstronk (het eindsgat zoals we zeggen) uitgetrokken en verwijderd is, blijken die kleine stukjes wortel genoeg om nieuw leven te baren.

Ken je mierikswortel ? Dat kruid waarvan men de wortel oogst omwille van zijn mosterdsmaak ? De beste manier om mierikswortel te kweken is... de plant uithalen, met wortel en al! Ieder klein miniem stukje wortel die blijft zitten vormt immer een nieuwe plant! Met bomen is dat in veel gevallen dus ook zo!

Ik heb geen idee van het wortelgestel van de grauwe abeel, maar komen de wortels niet tot voorbij die grote afsluiting?

Bovendien, wat zijn de eigenschappen die door die genetische bewerking zijn ontstaan? Alleen dat die lijm ontbreekt ? Of heeft het ergens nog enkele andere eigenschappen die men niet bemerkt heeft, omdat men daar niet naar zocht ? En vormen die eigenschappen dan geen onvoorzien gevaar?
Ik weet het niet, ik hoop van niet, maar ik weet het niet ! Dus ben ik niet echt gerust.Misschien is een van de eigenschappen extra lange wortels ?

En, zou het dan echt zo'n probleem zijn als die genetische speelgoedjes in de natuur terecht komen? ook dat weten we niet echt... Kijk, men heeft nu tomaten gekweekt die resistent zijn aan een paar van de meest voorkomende tomatenziekten. Dit lijkt een goede zaak, moet je minder sproeien en zo... Maar stel dat door die wijziging er een klein onderdeeltje van de bloemen van die tomaten een gift bevat dat op termijn dodelijk is voor de bijen, dan zou je plots onverklaarbaar veel sterfte hebben van volledige bijenkorven.... Och, gaat er ook bij jou een belletje rinkelen??? Is dat de reden van de bijensterfte die we nu kennen ? Ze weten het niet, ze vermoeden een virus...

Nee, ingrijpen in de bouwstenen van het leven zelf, dat is momenteel een heel gevaarlijk iets... Ik ga niet beweren dat de mens die kunst ooit perfect zal beheersen, maar voorlopig lijkt het toch allemaal een beetje erg op een kind laten spelen met echte auto's... Je weet ook niet wat er allemaal voor ongelukken uit voortkomen. Maar dit houd dan wel in, dat men moet mogen experimenteren, anders kan men ook nooit tot die nodige wijsheid komen... en ondertussen lopen we dus gevaar op een fatale misstap.

Neem nu de varkensgriep... Ik vertelde al dat men bij koeien een wijziging doorvoerde om zo makkelijker insuline (menselijke!insuline!) te kunnen aanmaken. Ik weet ook dat er proeven bezig waren (zijn?) om bij varkens nieren en harten en zo te kweken, met menselijke eigenschappen om zo een onbeperkte voorraad te hebben van organen voor overplantingen... Maar in ieder geval is men dus bezig om menselijke eigenschappen in het dier in te kweken... Maakt dat dan niet een brug om de besmetting van de ene soort op de andere over te brengen???

Wat mij meest van al ongerust maakt bij die varkensgriep, is de abnormale paniek die er plots is ontstaan ! Want nu blijkt de griep, zeker hier in het westen eigenlijk "te behandelen", en lijkt er dus plots geen echte reden meer voor al die paniek. Dan denk je wel eens, wat zou die paniek dan echt veroorzaakt hebben?

Het lijkt mij veel veiliger te spelen met legoblokjes...

tot de volgende ?

woensdag, mei 06, 2009

Levensgevaarlijke zonnepanelen !

MUSINA, SOUTH AFRICA - MAY 26:  Zimbabwaen imm...Image by Getty Images via Daylife

Er heerst onrust bij onze spuitgasten! Van uit Duitsland kwam de verwittiging dat zonnepanelen voor de pompiers levensgevaarlijke dingen zijn !
Zelfs als je de elektriciteit uitschakelt, blijven die dingen elektriciteit produceren. Vanaf 120 volt gelijkstroom is het al gevaarlijk, en die dingen produceren tot 1.000 volt gelijkstroom !

Als je daar onwetend met water spuit kun je dus werkelijk geëlektrocuteerd worden, aldus de brandweer.

Er moet dringend overleg komen over een veilige werkwijze, en er is een vraag om de woningen die uitgerust zijn met zonnepanelen te verplichten dit kenbaar te maken met een duidelijk zichtbaar aangebracht bord...

Maar eigenlijk is dat niet alles... De wereld zit tegenwoordig hardstikke vol met dingen waarvan we niet weten hoe ze zich gedragen in abnormale omstandigheden, zoals bij brand. De pompiers moeten steeds meer leren over de gevaren van nieuwe toestellen en nieuwe producten.

Toch lijkt dat mij niet voldoende ! Stel dat het bij u begint te branden, wat is dan je eerste reactie? Blussen ! En dat kan net levensgevaarlijk zijn! (bijna) Iedereen weet nu al wel dat je een brandende frietketel niet moogt blussen met water, maar zijn er niet nog ontelbare dergelijke gevaarlijke dingen in ons huis ? Hoeveel zaken veroorzaken sterk giftige dampen? En wat kun je er tegen doen? Hoeveel zaken lopen in ijltempo brandend uiteen tot een grote brandende plas ? Weet jij het ? Nee ? Ik ook niet ! Maar stel dat je een vol kamerbreed tapijt hebt liggen, die dergelijke "kwaliteiten" heeft ... Of dat er in die nieuwe breedbeeld TV dingen zitten die heel, heel giftig zijn...

Nu en dan krijg je dan ook nog van die verontrustende mailtjes over allerlei gevaarlijke stoffen die op andere manieren gevaarlijk zijn. Kreeg je ook dat mailtje over de swiffer ? Als je je vloer doet met dat ding, gaat - volgens dat mailtje - je hond gegarandeerd dood aan vergiftiging. En dan de beklemmende vraag: "Wat doe je met je kruipende peuter ?"
Gisteren nog eentje over RedBull, dat zou onder meer in Frankrijk al verboden zijn, omdat het zwaar giftig is bij te groot gebruik, en levensgevaarlijk als je het drinkt en niet onmiddellijk gaat sporten, omdat het je hartslag op onverantwoorde wijze doet toenemen??? Ik kan zo doorgaan...

Doe daarbij de meldingen op TV van kwik in de mossel, zware metalen in de vis, hormonen in de kippen en ga zo maar door... Eten is duidelijk ook al giftig ! en Gevaarlijk !

In Australië hebben ze dan weer moeilijkheden om de bossen te blussen, dus je terugtrekken in de natuur is ook al geen goed idee. Misschien de woestijn ? Maar daar dreigt de dorst...

Kortom, ook voor die moderne uitvindingen en etenswaren, was er duidelijk al sprake van een gevaarlijke wereld! Je vraagt je uiteindelijk af wat we hier zitten te doen ! Hoe zijn de mensen op een planeet die hen duidelijk vijandig gezind is, ooit kunnen ontstaan ?

Oh ja, we zijn begonnen in het Aards Paradijs, en daar was het allemaal koek en ei, met uitzondering dan van die ene boom... en die toen al giftige slang. Maar na zwaar en intens onderzoek zijn de geleerde bollen van deze wereld tot de conclusie gekomen, dat de mens is ontstaan ergens in Zuid Afrika, en dan nog wel in dat gebied waar nu nog de bosjesmannen wonen, een soort halfwoestijn, heel moeilijk om in te overleven... Bosjesmannen zouden wellicht op die wijze de dichtste familie blijken van Adam en Eva... Dus niets van Aards Paradijs, en zeker niet van een boom! Die dingen groeien niet in dat gebied. Nee, krek in een van de moeilijkste en meest gevaarlijke gebieden, daar zijn we dus begonnen aan onze lange survival...djudedju...

Wellicht is het juist door die moeilijkheden dat we de prikkel kregen om naast onze handen en voeten, ook onze hersenen aan het werk te zetten, met alle gevolgen vandien... Want kijk, na vele eeuwen sukkelen en moeizaam de wereld veroveren en naar onze hand zetten, komen er filosofen (te beginnen met Rousseau ?) die ons spreken over de "nobele wilde"... en hoe ver wij afgedwaald zijn van het paradijselijke leven in de natuur. Paradijselijk ? In de Kalahariwoestijn???

Zijn we bezig ons zelf te niet te doen? Troost je, als je het zo bekijkt, zijn we daar al eeuwen en eeuwen mee bezig... Kunnen we wellicht nog een eindje volhouden. Of niet ? Want het lijkt wel of de druk op de wereld steeds groter en groter aan het worden is. Maar volgens mij (wie ben ik) is de grootste reden, het succes van de mens! We groeien doodgewoon veel te snel aan! Er zijn er veel te veel van ons, en de wereld kan gewoon de druk van die ene diersoort (die we toch ergens zijn) niet meer aan, de grens is zowat bereikt. Als er door een of andere reden plots veel te veel woelmuizen zijn, dan zul je zien dat in een evenwichtige natuur, daardoor de roofdieren veel en genoeg te eten hebben, met het gevolg dat zij er in slagen heel veel jongen groot te brengen. Die grote bende eet de volgende jaren dan hun buikje rond aan woelmuizen, tot die zogezegd op zijn, en dan ontstaat er bij de roofdieren hongersnood, en die nemen weer af, en zo herstelt de natuur zich keer op keer...

Alleen bij de mens lukt dit niet meer... De top van de voedselketen heeft het geheel zo wat in handen, en vernietigd eerst alles vooraleer ze zelf tengronde gaat, om opnieuw met een redelijk aantal te herbeginnen... Nee, voor ons zal wellicht het volledige einde komen, en met ons van de wereld zoals wij die kennen...

... en dat allemaal door die zonnepanelen...

tot de volgende ?

dinsdag, mei 05, 2009

De mobiele flitspaal ???

CIERGNON, BELGIUM - JUNE 14:  (L to R)  Prince...Image by Getty Images via Daylife

Tja, onlangs kreeg ik een mailtje met daarop een kaartje van het Koninkrijk der Belgen. Op dit kaartje waren netjes al de flitspalen vermeld.
Vlaanderen vond ik gewoon niet terug onder het bos van flitspalen, en in Wallonië staan er ook een stuk of vijf.
Zijn wij Vlamingen dan zo'n snelheidsduivels ? of zijn de Walen zo slaafs aan de verkeersreglementen gebonden???
Of is het dan toch zo, wat volop gefluisterd wordt, dat iedere flitspaal een spaarpotje is voor Wallonië ???
Je zou het denken als je dat kaartje ziet !

Maar nu hebben ze de hoofdvogel afgeschoten! Omdat er gewoon geen plaats meer is om nog palen te plaatsen op een betonnen sokkeltje, gaan ze nu starten met mobiele flitspalen. Wat het verschil is met de flik met zijn snelheidsmetertje ? Je hebt er geen flik bij nodig! Kunnen die rustig verder proberen de administratieve achterstand in te halen, zodat de PV's alsnog bij de overtreder zouden terecht komen.

Misschien vinden ze er nog eentje die niet weet dat je dat niet moet betalen, want ze hebben geen tijd genoeg om dat allemaal administratief op te volgen.

In Oudenaarde, ter hoogte van de Samsonite, staat er een zwartgebrand exemplaar, misschien kunnen ze dat demonteren, opnieuw een laagje verf geven, en er dan wieltjes onder zetten, kunnen ze mobiel gaan flitsen.

Binnenkort ga ik steeds, altijd, en overal gaan rijden met mijn GPS ! Want dat ding zegt het als er ergens zo'n paal staat te staan, al van enkele honderden meters ervoor word ik verwittigd met een piepgeluid: er staat een flitspaal ! (Het verbrande exemplaar aan de samsonite piept niet meer...) . Bovendien geef het een ander piepje als je per ongeluk iets te vlug gaat rijden, omdat je een of ander verkeersbord niet zag tussen de wouden van borden die onze wegen sieren. Er bestaat ook een systeem die je verwittigt voor de controlerende flikjes, maar dat is in ons Absurdistan verboden! Wel toegelaten is een systeem die net hetzelfde doet, maar op basis van een systeem die niet in de wet staat. Dat systeem kost je dan wel euroos met kiloos per maand, die wellicht ook naar Wallonië gaan???? Of ben ik nu te wantrouwig ?

We leven in een zeer dicht bevolkt landje, en dan nog een landje waar je overal en altijd mag bouwen, dus heeft iedere straat hier gemiddeld om de vijftig meter een zijstraat (min of meer Eerwaarde Vader). Als je op een baan rijdt waar er een snelheidsbeperking heerst van zegge en schrijve 70 km per uur, dan zie je dan ook om de vijftig meter weer dat ronde bord met 70 staan prijken... Geen mens ziet die borden nog bewust na enkele kilometers! Je bent zo gewoon aan dat telkens terugkerende beeld van 70, 70, 70 70 70 .... dat je er niet op let dat er plots eentje tussen staat met 50 op! En dat staat er dan alleen om de flikken de gelegenheid te geven ook de brave autobestuurder te pakken te krijgen.

Heel regelmatig zie je foto's met heelder bossen verkeersborden in trosjes bijeen gezet, waar je als automobilist eigenlijk zoudt moeten voor stoppen om ze allemaal te kunnen bekijken, maar in Zottegem zag ik vrijdag een bord die ik nog niet eerder zag... Een blauw rechthoekig bord met in witte reflecterende letters: "Kus en rijdt".
Echt waar !!!
Wat de bedoeling is ????
De eerste lettergreep in de naam Zottegem heeft er wellicht invloed op gehad ?

Het maakt wellicht deel uit van wat de Zottegemse gemeenteraad als opvoedkundig ziet, want het staat net voor een school.

Maar er is hoop ! Men heeft van regeringswege een onderzoeksteam op baan gezonden, om de situatie inzake verkeersborden eens in beeld te brengen, en op basis van die studie dan een oplossing te zoeken om dat eens te vereenvoudigen... Dat team is de laatste keer opgemerkt in de regio van Wetteren. Vermoedt wordt dat ze ergens begonnen zijn de bordjes wegomleiding te volgen, en zo hopeloos verdwaald zijn... Ze zijn in ieder geval reeds een paar maand zoek.

En ondertussen? Ondertussen rijden wij maar door over onze Vlaamse wegen, en overal kom verkeersborden tegen...(Zongen wij vroeger niet een liedje met dezelfde woorden, maar over de de Mariakapelletjes?) (Misschien staan die er wel nog, maar zie je ze niet meer omdat er een bosje verkeersborden voor groeit?)

Oh ja, in ons Mater staat er een mooi kapelletje, helemaal beneden de kerkgate (één van de roemruchte kasseistroken uit de Ronde van Vlaanderen), en daar staat sinds kort een beeld in dat van mij komt. Het zit zo, de vorige beelden en beeldjes die er stonden, zijn of wel gepikt, ofwel kapotgesmeten... Nu heeft een brave jongen voor het kappelletje een traliehek gemaakt, en er een beeld ingezet dat van mij komt. Monique was op zoek naar een beeld om de kapotte en gestolen exemplaren te vervangen, en ik had er nog eentje staan dat ik eens om mij bezig te houden, netjes gerestaureerd had...zodoende... Wie weet is het geen vrijkaartje naar de hemel?

Oh ja, op die kasseien van Kerkgate... Weet je dat ze in ons Vlaanderland, inziende dat het niet meer te doen was met al die verkeersborden, een poging gedaan hebben om een andere oplossing te bieden aan het probleem ? Men heeft proeven gedaan met het schilderen van het snelheidsbord op de weg, op geregelde afstanden zag je op de "proefstraten" dan op de grond een geschilderde cirkel met daarin het cijfer dat aangaf hoe snel je mocht rijden. Kerkgate was een van die proefstraten... Met wat geluk kun je hier en daar nog vage cirkeltjes zien staan.

(Als het regent zie je ze niet door de blinkende kasseien, en als de zon schijnt is er geen kat die zit te turen naar kasseien als er zoveel moois te zien is naast de rijweg...)

Ik ga stoppen, want ik heb gezien dat er nieuwe borden gezet zijn aan de hoek, ik ga eens te voet gaan zien, heb ik de tijd om ze allemaal te bekijken...

tot de volgende ?

(foto hierboven om aan te tonen dat zelfs onze Koninklijke Familie het rijden gelaten heeft, ook zij zien van het bos de verkeersbomen niet meer...)

maandag, mei 04, 2009

Nationale Feestdag met speciale beschermingsmaatregelen

Queen Beatrix of the Netherlands in Schevening...Image via Wikipedia

Ja, want woorden wekken, maar voorbeelden trekken...En het voorbeeld van Apeldoorn is zo vaak getoond en weer getoond en nog eens, dat het bijna evident lijkt dat het ook navolgers moet krijgen. Natuurlijk zijn dan als eerste mogelijke slachtoffers de Koninklijke Families van de buurlanden, en vermits dat er maar eentje is, zit de kans er dik in dat het Koninkrijk der Belgen ook eens op zijn grondvesten mag daveren.

Nee, ik scheer geen gek(ken), ik las het in de krant ! Er zijn speciale veiligheidsmaatregelen voorzien op onze 21° juli, je weet wel die dag dat we met zijn allen thuis zijn, en waar de echte Belgen, alle 10 gaan zwaaien naar de Koninklijke Familie. Nee, het zijn er wel meer, maar het is gek dat we hier helemaal niet zo gek zijn op onze Familie dan men in Nederland is. In Nederland ziet heel het land plots Oranje als het Koninginnedag is, hier zie je amper her en der een Belgische driekleur aan een gewoon huis hangen.

Niet dat we geen Belgen zijn, maar we houden onze gevoelens voor voor de groteevenementen! Zoals wanneer de Belgische balstampers eens tot in de kwartfinale geraken, of er een Belg de Ronde van Frankrijk wint, of zoiets. Met andere woorden we zijn alleen Belgen als het over sport gaat. Nu ja, betaalde sport, de sport van de grote jongens, die zoveel verdienen per keer tegen de bal stampen als wij voor een heel jaar werken.

Wellicht is het een symptoom van het ziek zijn van ons Belgenland, dat er nu geen resultaten meer behaald worden met het Belgische Voetbal? (En dan krijgt altijd de trainer de schuld, net of het hij zelf is die naast de bal trapt in plaats van er op!)

Want ons landje is Chronisch ziek!

In eerste instantie was er een poging geweest van de Franstalige burgerij om het Vlaamse volk te knechten, dan probeerde men het Vlaams weg te krijgen met het onderwijs Franstalig te maken (een gedeponeerd systeem waarmee Frans Vlaanderen omgeturnd werd.), maar er was zoveel protest tegen dat dit feestje lekker niet doorging. Het gevolg was dat overal de Vlaming zich verzette tegen om het even welke Franse invloed... Dus was Wallonië de facto een verderfelijk gebied. Gek eigenlijk, want de Walen hadden op dat moment weinig of niets te zien met de feiten! Het waren veeleer de burgerij, ook in Vlaanderen!, die het plutôt chique vonden om Frans te parleren contre al de meinschen in de blauwe lucht... Er waren zelfs in diverse steden Franstalige liberale burgerlijke kranten, waarvan "La Métropole" in Antwerpen het wellicht het langst uithield.
Nu lijkt het bijna echt tot het verleden te behoren, maar toen ik jonger was, waren er in Gent, Kortrijk en noem maar bijna alle Vlaamse steden op, kernen van Franstalige bourgeois... Vlamingen die Franssprekend waren!

Het toeval wilde dat de zwaartepunten van de Industrie, in die tijd ook in Wallonië lagen, omdat daar de weinige grondstoffen die België rijk was, gevonden werden, en het is altijd goedkoper werken aan de bron dan kilometers er van af... Dus was er ook een verschil in rijkdom tussen Wallonië en Vlaanderen, en dus ook tussen de gewone bevolking van de verschillende landsdelen.

Als je dan weet dat alle wetgevingen in het Frans waren, de rechtbanken in het Frans waren (dank zij de Franstalige burgerij!!!!), en dan weet je dat er in werkelijkheid meer en meer een gevoel van onderdrukking kwam, en dat er steeds meer en meer Vlamingen opkwamen voor hun rechten. De eerste voormannen van de Vlaamse zaak moesten hun zaak verdedigen in het Frans! Want dat was de officiële taal !

En dan is de zware industrie in Wallonië stil gevallen, onder druk van de internationale markt, en plots werden de havens en de textiel veel belangrijker, en verschoof de economische macht richting Vlaanderen, er kwam meer welvaart, dus ook meer onderwijs, ook meer mondigheid, en dus ook meer druk voor de erkenning van het Vlaanderen als landsgedeelte dat Vlaams sprak en schreef !

Gek genoeg was daarmee de zaak niet opgelost, want er bleef nog lang, heel lang een Franstalige burgerij in Vlaanderen hokken, er was en bleef nog lang een onderdrukking van het Vlaams en de haat groeide. Toen in de laatste oorlog een deel vlamingen kozen voor het verkeerde kamp, dan was het hek van de dam, en alle vlamingen waren des sâles Boches...(Ik hoorde dit nog in Haute Auvergne, die in Frankrijk, toen ik babbelde met een Franse Oudstrijder, die als krijgsgevangene door onze contreien getrokken was, men had hem duidelijk verteld dat daar reeds allemaal Boches woonden...) Dat er net zo goed in wallonië zwarten waren, met een Degrelle op kop, dat werd met de mantel der liefde toegedekt, dat waren jammerlijke misleiden, de vlamingen dat waren de slechte...

Maar ik woon nu zowat op de taalgrens, heb verschillende Waalse vrienden, en nooit ofte nooit heb ik die hekel en wrevel bij de gewone Waal kunnen ontdekken! Toen Anny en ik eens een trektocht met de rugzak deden door Wallonië, werden wij overal heel vriendelijk onthaald. Toen we eens een reis wonnen op een jogging in Wallonië, gingen wij met een ganse bus Walen naar Spanje. Nog nooit werden we zo verzorgd, als op die reis! Als we niet met de groep terug waren aan de bus, was het meteen van "Ou sont nos Flamands ?", want wij waren de troetels van heel de bus. De gids wachtte telkens een beetje bij haar uitleg, om mij de kans te geven te vertalen voor Anny... We hebben ons daar werkelijk als koningen gevoeld.

Mij rest dan ook alleen nog de bedenking, dat het - weer eens - de politiekers zijn die de haat in stand houden. De reden is wellicht niet ver te zoeken: als je genoeg verdeeld, dan heb je ook genoeg jobkes om alle politieke vrienden te "installeren"...

Ondertussen ben ik steeds meer en meer Belg, steeds meer en meer ook Vlaming, omdat ik van taal hou, en dus ook van mijn eigen moedertaal, omdat we een eigen aard hebben, omdat het hier goed is om leven... Hier in Vlaanderen, dat stuk België... Hier, vlak bij de taalgrens, in die mooie Vlaamse Ardennen die aan de andere kant van de taalgrens plots "Les précollines" heten...

tot de volgende ?

zondag, mei 03, 2009

't Schoonste plekje...

Strange modern art, OudenaardeImage by ➨ Redvers via Flickr

Toen we gisterennamiddag naar tanteke reden, zag ik plots, op het fietspad (!!!) een fietster (vr)rijden, met breeduitgerokken op haar welgevormde derrière "Beaulieu"... Geef toe er zijn lelijker plaatsen dan dat om er, weliswaar in de taal van Molière, op te vermelden dat het een schoon plaatsje is...
De letters ware wel iets breder dan hoog, want het waren een paar serieuze billen die omvat werden, maar toch, de tekst leek heel terecht.
zo'n mooi kontje... Toon Hermans zou er lyrisch bij geworden zijn...

Ik hoop dat het brave kind (op het fietspad weet je wel), niet heeft gezien dat Anny en ik schokkend van de lach zijn voorbijgereden... Het "beaulieu" werkte op de lachspieren.

Het regent! Gisteren hadden we nog zitten praten of we vandaag al dan niet nog een rommelmarkt zouden doen, maar gelukkig hadden we gisteren al gekozen voor "neen"...We deden er al twee in dit lange weekend, en de rommelmarkt van vandaag was niet zo dichtbij, dus veel lastiger (want ook autorijden werkt op mijn rug)... Nu regent het, en we zouden dus wellicht toch al niet gegaan zijn, want in de regen is er op een rommelmarkt niet zoveel te zien en te doen... Er zijn wel kramen die een "tent" boven hun waren hebben, maar de meesten volstaan met een groot stuk plastic die ze uitspreiden over alle uitgestalde waar. Je ziet dan niets meer, en bovendien is er dan ook geen volk meer. Nee, een rommelmarkt moet minstens droog weer hebben.

Vandaag is er te Oudenaarde ook "bloemenmarkt", een jaarlijks evenement, waar heel de markt vol staat met marktkramen, met niets anders dan bloemen en planten. Het is zowat de tijd om stillekes te beginnen met de bloemen voor de tuin (een beetje voorzichtig, want de ijsheiligen zijn nog niet voorbij). Het is dan ook voornamelijk plantgoed die er te koop is, veel minder kamerplanten en dergelijke. Ik ben bijna zeker dat Luc (vis) er ook naar toe is. Dat is iemand die graag tuiniert, trots is op zijn tuin (terecht) en ook graag mooie bloemen in zijn tuin ziet staan. Wellicht zal hij ook daar zijn om uit te kijken naar tomatenplanten. Hij zet er een kleine serre mee vol, en in de volle grond zet hij er dan ook nog een hele hoop. In zijn tuin heeft hij daarvoor een hele constructie gemaakt, want hoewel de tomaten kunnen groeien in volle grond, zijn ze gevoelig aan regen. Dus heeft hij zes paaltjes in de grond geklopt, en daarop legt hij dan een grote plasticplaat die ooit dienstig was in een veranda. Zo staan de plantjes buiten, in de volle grond, maar toch uit de regen... Als de tomaten rijp zijn, dan zijn Luc en Cecile druk in de weer om de tomaten te prepareren, ze hebben dan een enorme voorraad in de diepvries, om er tomatensaus (spaghetti) en tomatensoep mee te maken in de komende winter. Ieder jaar krijg ik het voorrecht enige tomaten mee te krijgen naar huis, en ieder jaar zeggen we weer tegen elkaar dat die tomaten uit de tuin van Luc veel en veel beter zijn dan de tomaten uit de winkel. Hoe dat komt weet ik niet, maar ik vermoed dat het komt omdat de planten niet geforceerd zijn, en omdat de vruchten aan de plant rijpen, terwijl de tomaten uit de winkel wellicht nog niet echt rijp zijn als ze geplukt worden, kwestie van het vervoer te kunnen doorstaan?

Op de foto zie je één van de bizarre moderne "kunst"werken die Oudenaarde momenteel her en der plaatst in en rond de stad... Of het een schepencollege met vreemde smaak is, of omdat het is omdat die werken in verhouding met de oppervlakte goedkoper zijn dan andere ??? God mag het weten, maar het beeld op de foto heeft in de volksmond geen andere naam dan de snottebelle, omdat het wel een beetje doet denken aan een voorovergebogen hoofd met uit de neus twee lange ...juist, ja.... Oh ja, de kunstenaar die het maakte ligt heel goed in de markt bij de Koningin van Nederland... (Dus onze buren hebben ook mensen met een bizarre smaak...)

Nu ja, het zal allemaal zijn tijd wel duren... Maar ik heb de indruk dat de huidige kunstenaars vooral willen anders zijn, anders doen, opvallen... Niet allemaal, maar velen toch. Ik vraag me af wat er van die dingen de eeuwen zullen doorstaan onder de noemer Kunst, met een hoofdletter.

Nu, misschien hebben die dingen wel één voordeel! Misschien durven door die "vrijheid van expressie" meer mensen ook creatief bezig zijn. Dat zou tenminste een winstpunt zijn, dat er meer en meer mensen creatief zijn ! U weet dat dit een beetje mijn ding is! Omdat ik ervan overtuigd ben dat net in het creatieve de mens van zichzelf los kan komen, zelfs los van de pijn, los van de zwarte gedachten. Creativiteit is een geneesmiddel tegen alle kwalen!

Misschien is het woord niet correct, is het geen echt geneesmiddel, maar toch... Iedere dokter zal je kunnen zeggen dat een positieve instelling de helft van de genezing is! En creatief zijn, dat bevordert net die positieve instelling !

Je hoeft echt geen Kunstenaar te zijn om bezig te zijn ! Gewoon de dingen die je graag ziet, graag doet, ook daadwerkelijk doen. En denk niet dat het niet mooi is of mooi zal zijn, je begint ook niet met de instelling van Kunst te maken, je wil gewoon iets maken, iets van jezelf er in steken, zelfs al is dat op basis van een model of een voorbeeld...Door het zelf te maken, ben je bezig net datgene te maken dat je hebt uitgekozen omdat je het mooi vond! Zo is de onvolprezen volkskunst ook ontstaan ! Sommige van die dingen zijn heel simpel gemaakt, op basis van sjablonen die ze zelf uitsneden uit karton... en nu geven mensen grof geld om die oude grofgemaakte versierde meubeltjes uit die tijd aan te kopen, net omdat ze die charme hebben van de onhandigheid, van de onvolmaaktheid. Ze hebben een ziel, er zit iets in van die mens van toen!

En daar gaat het net over, je ziel er in steken, je zelf uit leven wil ook een beetje zeggen jezelf ergens in stoppen, in dat werkje...

Ik verzeker je dat dit veel plezanter is dan TV kijken, en je hebt er nog jaren deugd aan !

tot de volgende ?

zaterdag, mei 02, 2009

Broeder Karel

(original title: "bur1_karusi_goats.Image via Wikipedia

Op de rommelmarkt kocht ik een mooi boek, met de titel: Afrique, en daaronder Les Civilations Noires. Naast die hoofding staat in stift geschreven: Karel...
Binnenin, op het voorblad staat iets meer: Br. Karel...
en in het boek vind je enkele stempels van Ecole Moyenne Pédagogique,(Scheppers) en midden daarin: B.P.30 Bujumbura Burundi...

Slechts enkele schamele gegevens, die toch heel wat zeggen... In Bujumbura in een Scheppers-school zat blijkbaar indertijd een Broeder Karel, die niet alleen daar was, maar echte interesse had voor de zwartjes die daar en en in heel Afrika woonden... Broeder Karel, de Br. wijst al op de nederlandse taal, net zoals de naam Karel. Een Vlaming die daar les gaf wellicht aan de Tutsi's of hoe heten die andere soorten daar ?Of aan beide ? Want die twee volkeren woonden daar samen op één gebied, de enen de heersers, den anderen wat onderdrukt.

Misschien is Broeder Karel daar geweest tijdens die genocide?
Of misschien bij de onafhankelijkheid ?
Misschien zat dit boek in zijn valies waarmee hij de streek had ontvlucht?
Of misschien bleef het daar ergens liggen, en is het god weet hoe hier terug zijn land van oorsprong teruggekomen, en vond ik het op de rommelmarkt te Zottegem...
Wie weet welke avonturen dat boek heeft meebeleefd...
Misschien is Broeder Karel een van die broeders die net als Pater Jan, uit mijn jeugd, een van die mensen die het celibaat niet langer aankon, en daar met een van die mooie tutsimeisjes huwde?
Ik weet het niet, ik kan alleen wegdromen bij dat mooie boek.

Misschien denk je dan wel: Die gek, wat zit hij daar te fantaseren over ene broeder Karel? Je hebt gelijk, wellicht ben ik een beetje gek met die dingen...

Ik vond al foto's van een gans gezin in zo'n boek, een foto als bladwijzer in een nooit uitgelezen boek... ? En ik ? bietekwiet zit dan dat fotootje te bestaren en te bestuderen, wie is dat? wat doen ze ? hoe zijn ze ? Die ene heeft een vies bakkes, zijn mondhoeken hangen, en zijn lippen sluiten als een peperbusse...Maar dat manneke daar vooraan, dat ziet er een deugnietje uit, een echte kwajongen, kijk maar, zijn knieën zijn of vuil, of hij heeft een tuimelperte gemaakt en 't vel is er af...

En een visitekaartje op chiek papier, met hoogreliëfdruk, van een minister, met daarop in lelijk doktersgeschrift: Steeds ten dienste en zijn handtekening, een los krollewietje, volkomen onleesbaar...

Een gedroogde bloem, klavertjes vier en noem maar op...tot zelfs de sporen van mensen met de zelfde onhebbelijke manieren als ik soms heb: een blaadje van het wc-papier als bladwijzer, getuige van het feit dat het toilet tot leesruimte is geworden...

Heerlijk toch ?
Al die sporen van mensen...Mensen, mensen zoals u en ik... met hun grote en hun kleine kantjes. Mensen die we bekijken vanuit ons eigenste ik, vanuit onze optiek op de mens.

Wat ik ook heerlijk vind, is het terrasjes doen... Ik doe het niet zo vaak, maar als ik het doe, dan zitten we de mens te bespionneren... Zijn te korte broek, haar bloesje die wel wat veel spant, zijn haar in stekeltjes, zijn snor, haar gekke haarkleurtjes... Doe jij dat ook ? Dan moet je ook je zelf wel terugvinden in het voorgaande stukje... dan kijk je ook mensjes...

Vandaag zijn we naar de rommelmarkt geweest te Deinze... Ik dacht er aan dat dit de eerste rommelmarkt was die we ooit bezochten... Acht jaar geleden, Koen was nog maar een paar maand overleden, en we zagen een reclamespotje op AVS over die rommelmarkt... Willen we daar eens naartoe? In een vertwijfelde poging eens andere dingen te zien, andere dingen te horen, weg te zijn van dat immense verdriet... Het viel mee, en we zijn blijven rommelmarkten...

Acht jaar al.

En het is nog steeds gisteren... zo nabij, en zo ver af.

ach, het zal wel nooit eergisteren worden.

tot de volgende ?

vrijdag, mei 01, 2009

Koninginneramp

The Palace Het Loo in Apeldoorn, Netherlands, ...Image via Wikipedia

's Middags staat de TV hier steeds op Nederland 2, kwestie van Lingo te zien en mee te spelen. Eigenlijk vond ik het dus vervelend te horen dat Lingo niet zou doorgaan, omdat het Koninginnedag was...
Het nieuws was bezig, en plots zagen wij, als 't ware van op de eerste rij, de ramp van Apeldoorn. Eerst was het alleen de auto die we tegen de Naald zagen botsen, maar nadien hoorden en zagen wij ook dat er slachtoffers waren...

Erg is dat !
Eng is dat !

In de latere berichten hoorden wij dat het een achtendertigjarige man was die werkloos was geworden en het huis uit moest omdat hij de huur niet meer kon betalen.
Was dat de reden van de kortsluiting in zijn hersenen... Bijna zou ik zeggen: Hopelijk... Want het alternatief is dat het iemand zou zijn die doelbewust, koudbloedig een aanslag pleegt. Nu kunnen wij alsnog vermoeden dat het een soort zinsverbijstering is, een kortsluiting door het plotse de zaken niet meer aankunnen.

Hopelijk is het dat, hopelijk is het geen bewuste moordraid waarbij eens te meer een heel pak onschuldige mensen getroffen zijn.
Want dat is het erge!
Dat is wat aanslagen zo verschrikkelijk maakt!
Dat is het gebruiken van onschuldigen als wapen, als dreiging, als slachtoffer.
Geen enkele oorlog is ooit rechtvaardig, net zo min als er ook maar één rechtvaardige oorlog zou kunnen bestaan, zelfs niet de oorlog als vergelding of de oorlog als preventie.
Maar zo ver de oorlog gaat tussen twee strijdende partijen, zonder andere slachtoffers, zit er nog een absurd gevoel van recht in... Als er onschuldigen vallen is er nooit een rechtvaardiging!
Mochten de geallieerde luchtaanvallen op Duitsland nu plaats vinden, waarbij duizenden burgers getroffen werden, dan zouden die beelden in de huiskamer te zien zijn, en algemene verontwaardiging wekken. Toen heette het vergelding. Toen was dit aanvaard.
Er is duidelijk toch één goed punt aan de televisie, de beelden in de huiskamer maken dergelijke daden plots verwerpelijk. (Ik wil het nog wel eens zien hoe de reactie zou zijn als het "onze" vijanden betrof...)

Toch blijft oorlog bestaan, en het aantal aanslagen lijkt nog toe te nemen als drukkingsmiddel. Ik las onlangs in Quest dat een van de bizarre redenen tot oorlog was: een onevenwicht in de bevolking! Waar er procentueel veel te veel jongeren waren, daar was oorlog heel waarschijnlijk aan het worden, als een soort economisch herstel van het maatschappijbeeld. Er stond een lijstje bij van de landen waar de minder dan 15 jarigen de helft of daaromtrent van de bevolking uitmaakten, net alsof het de bedoeling was: hou dit bij, en kijk eens of we juist zijn...

Ik zat mezelf af te vragen of het omgekeerde ook waar zou zijn...Want dat is een nieuw verschijnsel, het is nog nooit eerder gebeurd dat het aantal ouderen procentueel zo zwaar begint te drukken als in onze contreien. Het "invoeren" van vreemden is een van de oplossingen om hier alsnog jongeren binnen te krijgen en de zaak wat in evenwicht te houden (afgezien van economische crises, maar dat is wellicht ook een vorm van oorlog?).

Maar gisteren dus in Apeldoorn... Een stad waar ik al een paar keer op verlof was. Eén keer zelfs heel dicht bij het kasteel ter Loo en bij die bewuste Naald... Een stad met lieve mensen, in een mooie streek... Wij bezochten indertijd Apengeul, Burgerszoo, Kröller-Muller, en talrijke andere mooie zaken. En nu gebeurt, net daar, zo'n verschrikkelijk iets.

Ik zou willen mijn medeleven betonen, langs deze weg, niet alleen met de slachtoffers en hun gezinnen, niet alleen met de mensen die zo plots geconfronteerd werden met bruut geweld, maar ook met de familie van de dader, want die mensen zullen de last voor een daad waar ze geen schuld aan hebben, wellicht dubbel moeten dragen. Misschien leven zijn ouders nog, of broers, zussen... Heb het maar een voor ! Dus gaat mijn medeleven ook naar hen, want zij zijn ook slachtoffer...

tot de volgende ?

donderdag, april 30, 2009

LDD (Lastige DeDecker) tegen VLD (VuiLe Degucht)

والشمس تشرق من ورا صبح خدهImage by خليفه →♥ خله على كيفه via Flickr

Heb je het gelezen, in Zwitserland is een pittoresk dorpje verzwolgen door een modderstroom.

Hier wordt ons mooie Vlaanderen bezoedeld door moddergooiende politici. Het is even dodelijk, maar de pijn duurt langer, veel langer...

Nu dagen de beide (h)(b)eren elkaar voor de krombank, je weet wel die instelling die door diezelfde politici onder (g)een druk wordt gezet... De (g) staat er bij voor wie die wetstraatvervuilers nog zou geloven.

Gisteren vroegen ze aan diverse politici wie volgens hen de beste politicus was van de voorbije periode, allen noemden eensgezind dezelfde naam, alleen de redenen verschilden...en geen één maar dan ook geen één noemde de echte reden: de genoemde politieker verlaat de politiek en is dus geen rivaal meer... Net zoals van de doden niets dan goed???

Het zou allemaal belachelijk zijn, moesten wij er niet uiteindelijk de rekening van betalen... En nu ze net aan het smijten zijn met de cijfertjes over de betoelagingen van de partijen, weten we ook hoe ontzettend veel we nog moeten bij betalen voor hun spielereien en werkreisjes (met echtgenote en betaald !)( Oh ja, dat hebben ze hier nog niet blootgelegd, daar zijn ze even mee bezig in ons evenlandje Wallonië...) (De modder bevat daar veel meer keien, met die bergen ?)

Och, wat zijn we heden blij,
we mogen kiezen,
we mogen kiezen!
Och wat zijn we heden blij,
Maar och, een goeie die staat er niet bij...

(Je mag het zingen, luid en helder, terwijl je aanschuift om je burgerlijke rechten uit te oefenen).

Sjongejongejonge...djudedju... (censuur)

Die Zwitsers weten niet waarvan ze gespaard zijn.


En buiten? Buiten schijnt de zon, Laura toont haar lachend gelaat (zelfs zij lacht met onze "bestuurders") in een helder blauwe (van LDD of van VLD ?) ('t Is bleekblauw, volgens LDD zal het dan wel VLD zijn)... Maar blauw of niet, we genieten van de zon, en van de heerlijke warmte, en vooral van het helle licht op al dat jeugdige en frisse groen. In de winter lijken mijn potplanten, hier naast me op de vensterbank, heerlijk fris groen, nu lijkt hun groen oud en doods. Hier vlak voor me staat een struikje sneeuwballen, met zijn grote witte ballenbloemen, en iets verder staat er nog een, van een heel andere variëteit, ook al met sneeuwballen getooid. Voor me staat zo'n kleine dwerguitvoering van een sering volop in bloei, de oranjebloeiende euphorbia's steken overal hun bloemen gekroonde hoofd tussen. 't Is lente ! Vanmorgen lag ik zalig te luisteren naar het gezang van de merels en lijsters uit de omtrek. Nu en dan aangevuld met het roedekoekoe van de turkse tortels. Heel ver hoor ik een vink suskewieten, en vlakbij kraait mijn haan van genot de zon te zien.

De vissen zijn aan 't vozen en jagen met een massa mannetjes achter het arme vrouwtje aan, om haar te dwingen de eieren te leggen. Heeft dat vrouwtje haar deel gedaan, dan zie je ze plots een nieuw doel kiezen en weer aan de wilde jacht beginnen. Het leven bruist in deze zonnige dagen...en toch hoor je net dan ook weer berichten over vrienden, kennissen, kennissen van kennissen die net in dit blij ontluiken gestorven zijn...En dan denk ik soms: is het dat plotse opbruisen van het lentegevoel dat net teveel was voor hun oude hart?

Als ik in Koens kamer de rolluiken omhoogtrek op een zonnige dag, valt het eerste licht van de zon net op de kalender aan de muur, die verstild en verstomd hangt op 1 maart 2001... ook al net toen het leven weer aan het ontwaken was.

Vanavond moeten we naar de receptie van de vernieuwde kapperszaak van Els... een glaasje schuimwijn, een bloempje, een proficiat en 't is wel mooi hé !... en dan weer naar huis toe, in de beslotenheid van ons eigen coconnetje, veilig tegen de drukte van het leven. Nu al een beetje opziend tegen de drukte van het komende communiefeest van de tweeling, gewoon, omdat het drukte is... Ik weet wel, het is niet goed dat cocoon gevoel te koesteren, maar het gaat onbewust. Het enige wat nog echt de stilte doorbreekt zijn de rommelmarkten, het bezoek aan tanteke en sinds kort ook de hobbyclub... Gek hoe pijn en onmogelijkheid mee te doen, je terugdringt in een soort beschermend alleen zijn. En stil te genieten, van al wat nog kan, binnen de enge grenzen van de pijn. Hoor je wel ? Genieten !

We klagen niet, we aanvaarden het leven zoals het is en zoals het komt, en daarbinnen genieten we met volle teugen van die kleine dingen waar de anderen overheen stappen (wij krijgen ons benen zo hoog niet meer, en kunnen dus rustig en kalm stilstaan bij die heerlijke bijnanietsjes)

Het leven is ondanks alles goed en mild..
Ik hou er van!

tot de volgende ?

woensdag, april 29, 2009

de wasknijper

Bokrijk, Openluchtmuseum Bokrijk, verlevendigi...Image via Wikipedia

Nee, ik ga hier geen epos schrijven over de wasknijper, ik bedenk alleen maar wat een handig hebbeding de wasknijper eigenlijk is. De uitvinding is niet nieuw, en kende wellicht meer dan een even ingenieuse voorloper, maar eentje ervan zie je nog wel eens op een rommelmarkt liggen: een houtje met een afgeschuinde gleuf die je gewoon over je wasgoed en de waskoord duwde...

Mar ik wil het hier hebben over die dagdagelijkse dingetjes, waar wij geen moment meer bij stilstaan, maar die ons leven ingrijpend veranderen...
Denk aan de schoenveter, momenteel wat in het gedrang door de klittenband, maar beide zijn gewoon een middel om je schoen dicht te krijgen op een manier die je bloed niet afsnoeren, en je schoenen aan je voeten houden. Ooit moet iemand op dat lumineuze idee gekomen zijn, en die onbekende heeft zijn sporen nagelaten over gans de wereld...

Denk aan een mes, je vlees snijden, je boterham smeren, en ga zo maar door...De vork waarmee je eet, de lepel, het bord waaruit je eet, de tafel, de stoel... de klink van de deur, de scharnieren aan die deur... We staan er geen moment meer bij stil, maar ooit moeten die revolutionaire uitvindingen zijn geweest, die zo goed waren, dat ze in alle stilte gans de wereld hebben veroverd.

Stel je voor dat we onze deuren nog steeds ophingen aan enkele lappen leder, en bij iedere passage de deur moesten opheffen, draaien, en achter ons terug zetten in het gat...Iedere windstoot duwde de deur weer uit zijn sponning (wie heeft dat ooit uitgevonden?), en de koude wind waaide de woning rond... Op antiekmarkten zie je nog wel eens zo'n prachtig bewerkte deuren uit plaatsen waar de scharnieren nog niet uitgevonden waren...

In Loppem, stond vroeger nog een huisje met een restantje uit die tijd, het huisje had een ovalen deurgat, terwijl de deur zelf wel rechthoekig was... Ik heb het er niet lang weten staan, het huisje van "Witte's" staat nu in Bokrijk.

Het is een bezienswaardigheid geworden, een museumstuk... een beeld uit een nu onmogelijk lijkend verleden...

Het behangpapier, of de verf aan je muur, de nagel waaraan een kadertje hangt, het lijstje rond het kadertje, het stuk glas... allemaal voorbeelden van dingen die wij zo gewoon vinden dat wij er zelfs geen gedachte meer aan vuil maken. Het is pas als we in een museum staan kijken op een klein glazen parfumflesje uit de Romeinse tijd, dat wij eens denken aan "glas" als verworvenheid. Als we nu een drinkglas breken, dan staan we daar niet bij stil, tenzij het er eentje is uit een waardevol servies. Glazen kun je kopen voor een paar centen bij wijze van spreken, ze zijn zo'n gemeen goed geworden, zo dagdagelijks, dat wij ons niet kunnen inbeelden dat amper enkele generaties terug, dat nog een waardevol item was... en de tinnen bekers die wij nu zo mooi vinden, waren dan veeleer gemeengoed...

Ik zou willen pleiten, om eens één dag, ééntje maar, eens na te denken bij alles wat we gebruiken. De balpen, het papier, het elastiekje, het nietje en de paperclip...tot het zout aan tafel... Toen ik nog gezond was, en lange trektochten maakte met de rugzak, hebben we ooit een heel stuk gewandeld op de "zoutweg" in Salers lez Bains in Frankrijk, waar in de kasseibaan langs weerszij diepe sporen waren, bijna volmaakt rechthoekig, uitgesleten door de duizenden en duizenden zwaarbeladen karren met hun ijzerbeslagen wielen... Zout was dan een waardevol item. Nu strooien we het op ons voetpad als het ijzelt.

Wij beseffen niet meer wat we allemaal te danken hebben aan de generaties voor ons, staren ons blind op de moderniteiten, en vergeten dat we eigenlijk nog steeds veel meer leven met de dingen die tot ons gekomen zijn in een ver en grijs verleden...

Gisteren zat ik te vissen, en dacht aan dat oude boek dat ik ooit voor een prikje kocht, over het vissen...met staaltjes er in van goed zijden visdraad... Nylon was er nog niet, en ik dacht terug aan de tijd toen we als kinderen stekeltjes gingen vangen in de vijver in het bos, met een stukje naaigaren aan een stokje, daaraan een gebruikt stekje, als dobber, en onderaan een lange pier als aas. We lieten de stekeltjes bijten tot ze de worm zo diep in hun binnenste hadden, dat we hen veilig in ons jampotje kregen vooraleer ze zelf de worm weer konden uitspuwen... We trokken de worm dan uit het lijf van het stekeltje, en vingen met dezelfde worm wel honderd visjes..

Nu hebben we haakjes en loodjes en nylondraad in alle sterkten en dikten...en we staan er niet bij stil, tenzij...in het museum, als je daar een benen haak ziet liggen uit prehistorische tijden...

Nee, we zijn niet die slimme, alleskunners waarvoor we ons zelf zo graag houden, we teren gewoon op de verworvenheden van het verleden! En dat is wellicht het grote onderscheid tussen mens en dier, wij zijn er in gelukt de wetenschap van vroeger bij te houden, verder te benutten en stelselmatig te verbeteren, aan te passen aan zaken die eigenlijk verder gaan dan de behoefte ... Je kunt perfect leven in een huis waar de ramen niet zo perfect effen zijn, het doet er eigenlijk niets aan dat het beeld van de straat vervormd is... het is niet zo mooi, niet zo perfect, dat is alles! Voor de rest is het oude raam even goed als het huidige!

Als je straks je gras maait in je tuintje, denk eens hoeveel uitvindingen er in dat grasmachine zitten... en wees dankbaar dat we als mensen dat wonderlijke vermogen hebben om alle uitvindingen niet alleen te onthouden, niet alleen te verbeteren, maar ook nog te combineren tot nieuwe verworvenheden...

Ik zou wel eens willen zien wat een modern mens echt zou doen, mocht hij als Robinson Crusoë vastzitten op een onbewoond eiland...

toch een nadenken over alles wat je gebruikt ? Ja hé !

tot de volgende...

dinsdag, april 28, 2009

Vlaamse Ardennen in het zonnetje...

only greenImage by *madalena-pestana* - half of me via Flickr

figuurlijk dan, want het is (weeral) aan het regenen...
Maar kijk, er is een totaal nieuwe website gemaakt om Vlaanderens mooiste aan de wereld kond te doen!
Nu met zijn alle een gaan kijken op:

www.toerismevlaamseardennen.be

doen ! Het is mooi en goed gemaakt, alleen een schoonheidsfoutje, ze beginnen met de fietsers... en God weet dat we er daarvan al genoeg hebben...Maar behoor je tot de gezins-uitstap-fietsers, dan ben je van harte welkom, behoor je tot de fietsende eenzaten, je bent van harte welkom! Behoor je echter tot een van die kudden wegvervuilers, hou dit dan niet voor gelezen, vergeet het, vergeet dat de Vlaamse Ardennen bestaan, want van uw soort hebben we er - godbetert - al meer dan genoeg...

Nee, ik drijf over (hihi), zondag laatstleden zag ik een grote groep die netjes reed zoals het hoorde ! Verfrissend ook eens zoiets te zien !

Maar de site is er om mensen te lokken naar onze mooie streek, om jullie ook eens de gelegenheid te bieden hier van te genieten, en het is hier mooi, en kalm en rustig... Ik hoorde dat mijn Nederlandse collega-blogger ook al eens hier verbleef! Je ziet, ook over de grenzen zijn we bekend!

Alleen, het is net zo als met een bezoek aan Schotland (kan ik aan bevelen!), je moet geluk hebben met het weer... Ons Vlaanderen is nu eenmaal een vruchtbaar landje, en in een vruchtbaar landje valt er regelmatig een bui uit de hemel, kwestie van de plantengroei op gang te houden!
Toen ik vanmorgen, tijdens mijn Jules Mastiek-oefeningen naar buiten keek, zag ik met blijde verwondering de brede groenbeboste einder... Wat enkele weken terug nog een sombere bruinzwarte lijn was, is nu een uitnodigend bos van bomen. Je ziet de glooiende velden, de diepe dalen en dan weer omhoog, tot de bomenhorizon...Mooi !

Op het veld naast ons is op een nacht plots het gras verschenen! Nieuw gezaaid gras, want het wordt een paardenwei. Bart zegt dat we vliegen zullen hebben met hopen, maar daar is wel iets aan te doen... Ik zal eens proberen om met een gewone doorzichtig plasticzakje halfvol met water... 't Schijnt dat als je dat in de deuropening hangt, de vliegen gedesoriënteerd zijn en niet binnenkomen ???? 't Zou in ieder geval een goedkoop middel zijn !

Ik ben zo net een broodje gaan opzetten... Met de broodbakmachine is dat een fluitje van een cent, en dat is een van de weinige dingen die ik nog aan kan. Oh ja, ik heb eindelijk de ideale formule ontdekt om lekker en mals brood te bakken... Misschien herinneren sommigen zich nog dat ik vroeger vitamine C in mijn deeg mengde, met een voortreffelijk resultaat, maar nog net niet zoals het brood van de bakker... Nu doe ik een volle soeplepel citroensap in mijn brood (je kunt dat kopen in van die handige flesjes), en ja, nu heb ik diezelfde malsheid en smaak zoals brood bij de bakker! Zelfs de tweede en derde dag is het brood nog steeds lekker en behoorlijk mals. Eindelijk ben ik er dus, en jij nu ook, als je ook behoort tot de broodbakkende mensheid... Nee, je proeft geen zuur in het brood, alles smaakt net zoals het hoort. Ik gebruik een mengeling van wit meel en grof meel (met stukjes graan in), en zo heb ik een lekker lichtbruin broodje (of zoals men in sommige streken zegt: een grijs brood)...

Oh ja, ik doe ook een beetje melk, en een klein kippeneitje in de hoeveelheid water, dat heeft wellicht ook wel te zien met de lekkere smaak... (een eitje van een krielkippetje)

Gisteren kreeg ik een telefoontje van mijn haarkapster: "Of ik de lampen wilde gaan afhalen?".Nu ja, graag ! Zoals je weet nam enige maanden terug, de kapster de zaak over van mijn vorige haarkapper. Het was haar bedoeling om ook de zaak te vernieuwen, maar dat was nog niet voor meteen. Ik vroeg of ze de lampen in haar zaak ook zou vernieuwen... Het is namelijk zo dat de lampenhouders op mijn aquarium dringend aan vervanging toe zijn, ze zijn namelijk door en door roest aan het worden (bij eentje vallen de stukken roest er letterlijk uit)... en die lampenkappen in de kapperszaak leken mij net wat ik moest hebben... Dus nu liggen de lampen en bijhorende kappen hier bij mij, te wachten tot ik er stekkers heb op geplaatst, om ze dan te gebruiken voor mijn aquarium... De kapsters is blij dat ze er vanaf is, en ik ben blij dat ik ze heb... Je ziet, zelfs voor mijn aquarium gebruik ik recyclagemateriaal... Ik kan dat, omdat alles netjes in een kast ingebouwd is, en je die lampenkappen dus niet kunt zien. De kast, een prachtstuk in massieve eik, is ooit nog gemaakt door onze Koen... De lege kast weegt stukken van mensen, helemaal massieve eik, daar dan nog een aquarium van twee meter op zestig op zeventig in, daarin tweehonderd kilo stenen, enkele zakken zand en ongeveer 800 liter water... Serieus zwaar ding...

De kast staat dan ook niet op poten, maar staat plat op de vloer, op een koperen band. Kwestie van niet door de vloer te zakken. De kast is ook ter plaatse gemonteerd, want het lege ding is al bijna niet te verplaatsen, gewoon door zijn gewicht. Ik zie Koen nog bezig aan het maken van de stukken en het later monteren van de kast... Het kleuren van de eik en het vernissen werd gedaan door een vriend die specialist was in die dingen... (Hij deed ook mijn deuren in huis).

Nu is dat aquarium niet alleen een herinnering, niet alleen mooi, het is ook een beetje lastig geworden, want iedere keer als ik de filter, de pompen en dergelijke moet onderhouden en kuisen, water moet afhevelen, nieuw water bij vullen, zijn we beiden telkens heel blij als het weer eens gedaan is, en we weer voor enkele weken gerust zijn... Gelukkig is het zo, dat hoe groter het aquarium is, hoe minder onderhoud het vraagt...Tenzij er iets gebeurt, zoals een paar weken terug... We zagen dat plots bijna alle vissen boven zwommen. Dat wijst er op dat er een gebrek aan zuurstof is in het water! Maar dat kon eigenlijk niet, want hij was nog niet zolang weer eens "gekuist"... Plots zag ik een grote vis, of liever de resten van een grote vis, steken tussen de rotsstenen... Blijkbaar had het domme beest zichzelf vastgezwommen, en was er zo tot zijn jammerlijke end gekomen. In het "warme" water gaat de ontbinding heel snel, en dat was dan ook de reden dat het water zeer vlug, zeer slecht was geworden. De vis heel voorzichtig uit gehaald (stinkend en uiteenvallend!!!), en een groot gedeelte van het water uitgeheveld, en vervangen door vers water, en de zaak was weer OK...

Je ziet, het is niet alleen een schoon ding om op te kijken...

De lucht is nog steeds grauw en grijs, maar het regent niet meer... Misschien toch nog gaan vissen ?

tot de volgende ?

maandag, april 27, 2009

De pas van Boussoufa

"The two platforms" From a series of...Image via Wikipedia

Bij een politiecontrole in een café in Anderlecht, hielden de dienstdoende agenten Boussafa aan daar hij zijn pas niet bij zich had... Dit ging blijkbaar nogal geweldig, daar Boussoufa blijkbaar weerspannig was. Hij vloog in de boeien en werd een tijdje meegenomen. De polities verklaarden dat zij hem niet herkend hadden...

Wellicht zouden u of ik niet eens een pas hebben moeten tonen, maar Boussoufa is een vreemdeling, en daar er daar nogal veel asielzoekers, sanspapiers en en andere te controleren mensen bij zitten, is er nu en dan een strenge controle...

Is dat racisme?

Weet je dat ik daar niet zo maar één twee drie, kan op antwoorden?

Antwoord één: de flikken waren op zoek naar illegalen, in de brede zin van het woord. Daar zit een vreemdeling zonder pas, die zich nogal aanstelt... Ik zou op het eerste zicht de politie gelijk geven...

Antwoord twee: het is duidelijk dat de bruine medemens als eerste en voornaamste doelwit geviseerd wordt bij dergelijke controles... dat riekt naar racisme. Illegalen kunnen in iedere bevolkingsgroep en -kleur voorkomen, dus zou er geen onderscheid mogen zijn. Het is niet omdat er in de regio meest van het afro-arabische type voorkomen dat een naar een kleur gerichte controle gerechtvaardigd is.

Je ziet, je kunt nogal sterk afwijkend reageren, naargelang je eigen voorkeur en instelling, en dat is juist het erge... dat op zich is al eenvorm van racisme. Ik ben er ook niet vrij van, alhoewel mijn idee zich nog op een totaal ander spoor bevindt dan de twee hierboven vermeld. Ik zou me vragen stellen of die Boussoufa wel de gewone procedure heeft moeten ondergaan, of dat, omwille van het feit dat hij tegen een bal kan stampen, de zaak voor hem al geregeld was, nog voor hij hier echt kwam potjestampen bij Anderlecht???

Want dat vind ik véél erger ! Dat men verschil maakt tussen de mensen op basis van een of ander "talent" (tussen haakjes, want voetbal zie ik persoonlijk niet als een talent) (maar dat is uiteraard persoonlijk...) Maar dat is net zo erg als onderscheid maken op basis van sekse, van leeftijd, van postuur of wat dan ook...

Laat ons eerlijk zijn, het is niet makkelijk geen racist te zijn... We doen het allemaal, in mindere of meerdere mate. Ik heb nog samengewerkt met een algerijn, en had daar geen enkel probleem mee, maar moest hij willen trouwen met mijn dochter, dan zou ik plots wel problemen hebben, niet met de man alsdusdanig, maar met het feit dat hij een totaal andere godsdienst heeft, waarbij de vrouw in een totaal andere positie staat dan wij gewoon zijn, met het feit dat hij uit een gans andere cultuur komt, en dus anders reageert op de dingen als wij hier doen, om het feit dat al die verschillen bijkomende moeilijkheden vormen om een hecht huwelijk te hebben...Alhoewel het ontbreken van die moeilijkheden geen garantie is...

Alhoewel wij door de verstedelijking en dergelijke, ons stamverband ergens verloren zijn, rest er toch in de mens nog steeds iets dat reageert tegen vreemden... Dat zit in onze dierlijke restjes ingebakken. Als we geen racist zijn, dan moeten we dat bewust doen. Handelen we onbewust, dan is de kans wel heel groot dat er toch iets racistisch in ons allemaal ingebakken zit. Maar we zijn mensen, redelijke wezens, en met de rede, met het verstand, weten we dat racisme niet logisch is. Met andere woorden, het is geen natuurlijk iets om niet-racistisch te zijn. Vandaar ook dat we veelal overreacties krijgen, vormen van positieve discriminatie en dergelijke. Het is krek hetzelfde als bij de Chinezen, Japanezen die de R leren uitspreken. In een overcompensatie beginnen ze dan alle woorden met l ook met r uit te spreken... Of, handje op mijn hoofd, een westvlaming die probeert de G en H correct uit te spreken... Krijg je zo'n figuren als Vande Lanotte, die ook al overcompenseert... Of een Piet Huysentruyt die met zichzelf kan lachen...

Misschien, als we het lang genoeg inprenten, dat die reactie niet meer zal moeten bewust genomen worden, misschien dat kinderen die samen opgegroeid zijn met al die gekleurde medemensen niet meer die reactie zullen hebben, maar onze generatie, die als kind op de markt met wijd open ogen stond te kijken naar "karaboedja, karaboedja", een zwarte marktkramer die (zwart) snoep verkocht, die bij de Oostendenaars geen andere naam had dan "karaboedja"...voor ons is die gekleurde medemens in onze straten nog een nieuw fenomeen... Wij moeten echt bewust en beredeneerd geen racist zijn, anders lukt het niet.

Dat is wellicht ook de reden dat er nog steeds moeilijkheden rond zijn! Je hebt nu in werkelijkheid drie, vier soorten mensen bij ons: de bewust antiracisten, de racisten, de mensen die het antiracisme te ver doortrekken en positief racisme doen, en degenen die werkelijk al gewoon zijn in een multiculturele en multiraciale samenleving te wonen, en het ook als werkelijk gewoon ervaren.

Het is dan ook niet makkelijk alles onder de noemer racisme te plaatsen... Ik prefereer veel meer dat we die term zouden afschaffen, en gewoon de term discriminatie gebruiken, want dat is het in feite, en of je nu discrimineert op basis van sekse, of op basis van huidskleur, de gevolgen zijn identiek... Dat het niet zo makkelijk is, niet zo evident is, bewijst de huidige verkiezing van Obama, daar is het feit dat het een zwarte is, nog steeds een van de wonderen van deze tijd, en dat in een land waar reeds generaties de maatschappij leeft in een "multicolor" maatschappij...

We zitten ook in het slechtste deel van de wereld daarvoor... Het westen heeft steeds geheerst over al de anderen, ze uitgebuit in slavernij of ze als kolonies uitgemolken... ze nu plots als gelijkwaardig beschouwen, is dus nog een hardere ommezwaai dan voor de landen die niet zo'n verleden hebben. Voorbeelden kun je vinden in bepaalde eilanden, waar reeds sinds eeuwen meerdere rassen samengesmolten zijn, en je zelfs niet meer kunt spreken van een ras, het is een nieuwe mensensoort, een mixt, een blending...

Bij de buur is de verbouwing stilaan zijn voltooiing aan het bereiken... Het was bijna zo erg als in het stukje kleinkunst van wijlen Gerard Vermeersch...djudedju...

tot de volgende ?

zondag, april 26, 2009

Lenige oma !

Church of Our Lady of Pamele, Oudenaarde, BelgiumImage via Wikipedia

Bette Calman (Kalm aan ?) is een 83 jarige oma, die nu nog steeds (of weer) les aan het geven is in Yoga. Ze is nog steeds in staat alle moeilijke houdingen aan te nemen...

Eigenlijk verwondert mij dat geen zier! Het is het levende bewijs van rust roest. Onlangs is hier in ons Oudenaarde een man op 103 gestorven, nadat hij hij de pers haalde omdat hij voor zijn hulding van 101 jaar, met de fiets naar het stadhuis van Oudenaarde reed.

Mijn vader was na een periode van ziekte zo stram geworden dat hij speciale oefeningen moest doen om zijn schoudergewrichten weer wat los te krijgen... Ik stel bij mezelf vast, dat nadat ik begonnen ben met de dagelijkse turnoefeningen, mijn lichaam weer veel soepeler werkt. Ik was na al die jaren van bekommerd stilzitten (beweging doet pijn, weet je wel) ook al een stijve kachelpook geworden. Bovendien heb ik geleerd dat je moet oefenen binnen je mogelijkheden, dat je moet oefenen om tegen je pijn te vechten, dat je steeds meer kunt daardoor, en dat de pijn iets makkelijker onder controle blijft. Ik weet wel dat ik pijn krijg van staan, maar ik leerde de beste positie en posities kennen, want dat scheelt, en het aannemen van wisselende houdingen helpt. Idem bij zitten en liggen... Voor wandelen heb ik nog geen oplossing, maar ook daar is de pijngrens iets opgeschoven! Als ik vroeger na 20 meter al de pijn voelde opkomen, zit ik nu rond de vijftig meter, en ik stel vast dat ook het verdragen (het bereiken van de grens) opgeschoven is, en ik vlugger recupereer... Bewegen is belangrijk, zeker bij het ouder worden. Ik kan nu weer met de vingertoppen en duim aan de grond met gestrekte benen, en blijf er een tiental seconden staan, al ademend. Ik kom dan weer recht zonder extra pijn. Ik durf veel van mijn leeftijdgenoten uitdagen dit ook eens te doen. Ik beweer niet dat ik nu lenig ben (ik ben het nooit geweest), maar ik kan de meeste functies van mijn lichaam weer benutten, met meer of minder pijn, maar ik kan me weer bewegen. Die madame Calman zal wel vééééél leniger zijn, maar wellicht is ze ook geen pijnpatient ?

Eén van de laatste verwezenlijkingen die ik bereikte, betreffen mijn heupen... 's Morgens had ik steeds scherpe pijnen als ik mijn broek en onderbroek moest aantrekken, als ik in mijn auto moest instappen... Vooral mijn links been kon ik niet meer optrekken zonder scherpe pijnen in mijn heup. De specialist gaf me een voorschrift om foto's van mijn heup te laten nemen, want het was zeker een versleten heup... Toen brak Veerle haar voet, en ik dacht, laat ik nog maar een beetje wachten, want zie dat ik binnen moet om te opereren, dan is er niemand die kan rijden voor de boodschappen... Om me toch te kunnen beredderen, besloot ik met mijn benen, oefeningen te doen op mijn heupgewrichten. In het begin heel voorzichtig, en met heel veel pijn... Maar nu met gemak, en ik heb geen pijn meer om mijn broek aan te trekken of om in mijn auto te stappen. Was mijn heup versleten? Wellicht was het ook hier veeleer een vastgeroest zijn... Ik denk er niet over om nu nog foto's te laten nemen...

Helaas bereik ik niet dat ik pijnvrij wordt... Ik weet nog steeds dat ik bij iedere inspanning na een bepaalde tijd pijn krijg, die steeds crescendo gaat... Maar daar kun je mee leren leven. Je moet alleen leren leven met in achtneming van je grenzen, en met bewust inslikken van de pijn als je over die grens gaat. Neem nu de rommelmarkten... ik heb daar iedere keer pijn, na een tijdje veel pijn, maar de afwisseling in de dagelijkse sleur van het thuiszitten, is voor mij dan belangrijker dan die pijn, dus slik ik de pijn, neem het erbij, beoefen allerlei truukjes om de pijn grens later te bereiken... Kan ik eventjes gaan zitten? Kan ik eens op mijn hurken zitten om schijnbaar iets te bekijken (gek, maar dat ontlast je sta-rug) en ga zo maar door. Ook je rug strekken of juist buigen... de mogelijkheden zijn legio, de baat is miniem, maar er is wat baat, wat je mogelijk maakt de pijn langer te doorstaan, en met volle teugen te genieten van de markt.(Voor jou is het wellicht niet een rommelmarkt, maar iets anders...)

Op de foto van vandaag zie je de kerk van Pamele (Oudenaarde), in Scheldegotiek. Het is zowat het oudste voorbeeld van gotiek in onze regio's. De stap uit het Romaans is nog duidelijk te zien. Het is een prachtig gebouw, zeker het bezoeken waard, langs de oever oven de Schelde.

Wij hebben niet alleen een mooie streek landschappelijk, er is ook heel wat moois te zien van mensenhand... Persoonlijk kan ik het best genieten van de kleine oude dorpskernen. Hier in de streek waren het vooral kleine dorpjes, ook qua oppervlakte, en veelal vind je dan heel mooie kleine stokoude kerkjes, met een stokoud pleintje er voor, de huisjes gehurkt rond de kerk en het plein. Soms heb je ook in die kerkjes prachtige schatten! Bezoek eens het kleine kerkje van Hemelveerdegem, dicht bij de woning van onze Bart. (Lierde), daar vind je een retabel van ongekende pracht, helemaal gesculpteerd in hout. Toen ik het ooit bezocht, was de toenmalige pastoor vol liefde bezig heel zijn kerkje met boenwas te bewerken... Het snijwerk was netjes opgepoetst, blonk van de was, en heel de kerk ademde de lucht van de bijenwas en de terpentijn. Maar je moet het zeker eens bezoeken ! Echt meer dan de moeite !

We leven in een heerlijk landje, heel mooi met heel mooie dingen en mooie mensen...Vriendelijk en steeds bereid tot een babbel. Het regent er wel vaak, en we hebben er ook politiekers, maar die behoren gelukkig tot een minderheid, de meesten zijn normale mensen... Die gewoon mens willen zijn met de mensen.

Toen wij dinsdag laatst zaten te vissen in het park, hebben we heel wat mensen "op bezoek" gehad, want dat is een van de charmes van vissen in het park...Er lopen heel wat bezoekers rond, en heel wat komen eens kijken bij die twee vissers, en doen dan veelal een babbel. (De beste vissers staan dan ook meestal achter ons, net als de stuurlui aan wal). Ik wil maar zeggen, hier praten de mensen nog met elkaar, hier lopen we elkaar niet zomaar voorbij. Hier leven we nog een beetje zoals in de tijd van toen...gelukkig maar.

Misschien is dat ook een beetje mijn Blog? Het babbelen met om het even wie ? Over om het even wat... heerlijk toch ?

Misschien weet je het niet, maar ik zit nu te glimlachen, ik heb er deugd van om even met jou te kunnen kouten!

tot de volgende ?

zaterdag, april 25, 2009

Ubuntu 9.04

Ubuntu(Linux) session eventImage by Taro416 via Flickr

Gisteren heb ik de nieuwe versie van Ubuntu geïstalleerd, via een upgrade, en een dezer dagen zal ik heel het zooitje ook nog eens installeren op een memorystick of hoe die dingen ook heten...Dan heb ik steeds mijn Ubuntu bij me, en kan ik, zelfs op een andere kwampjoeter werken op het veilige en snelle ubuntu... Laat windows maar duur zijn, er is een beter en gratis alternatief!
Ik heb me zitten ergeren aan een artikel in ZDNet over ubuntu ! Ze bespreken er de nieuwe versie en het avontuur om het te downloaden. Wat ze alle maal niet tegenkomen van ontzagwekkende moeilijkheden !!! Niet te doen ! De meeste lezers zullen al wel halverwege het artikel het lezen gestopt zijn, want het is toch niets...en dat is ook de bedoeling van de schrijver, want wat is zijn slotsom ? Dat Ubuntu wel hééél hééél goed is, hééél snel, en zeer gemakkelijk is te installeren.... om dood te vallen ! Waarom dan eerst kilometers gezwets over al die moeilijkheden...Ach juist ja, ZDNet is sterk gericht op microsoft, vandaar...Dan moet het wel heel lastig geweest zijn toch te eindigen in lovende woorden... djudedjuu !

Ik heb nog niet alles uitgeprobeerd, maar alles wat ik al had, werkt perfect, en inderdaad weer een stuk sneller! We zouden nu ook de stap naar cloudcomputing moeten hebben, maar ik heb dat nog niet zitten bekijken, dat is voor vandaag of morgen of zo...

Deze voormiddag zijn we naar de rommelmarkt geweest te Leupegem, vlak tegen de deur... Ik heb de markt niet volledig gedaan, die is voor mij veel te lang, en bovendien had ik veel pijn (er is regen op komst)... Het was een mooie markt, met veel volk, maar ik hoorde weer klagen over de mindere verkoop... Anny kocht nog maar eens een van haar favoriete negerbeeldjes, ze heeft er nu 4 van het zelfde model, iedere keer net iets anders en iets groter of iets kleiner... Wel een heel leuk en mooi uitgewerkt beeldje ! Zelf vond ik enkele kleine boekjes over knutselen. We hebben ook eens gerust aan een tijdelijk cafeetje... het deed deugd !

Vannacht lag ik in een boek te lezen, en vond een leuk citaat: (over Italië) Er zijn 99 manieren om een wet te maken, en ze zijn allemaal goed... einde citaat... In België is dat ook zo, en van de negenennegentig voorstellen kiest men het exemplaar dat het meest lek is...

Het zou fout zijn te denken dat de Belgische wetgeving dan ook meer op een vergiet lijkt dan op een sterk geheel ! De Belgische wetgeving lijkt veel meer op een doolhof, en de advocaten en al wie dergelijke mensen in dienst kan hebben, beschikt over het grondplan. De rest is genoodzaakt rond te dwalen in een onoverzichtelijk en ondoorzichtig bos van obstakels.

De kunst een Belgische wet te maken is dan ook niet een sluitend geheel te vormen, maar iets te vormen dat er als sluitend uitziet, maar zo lek is als een emmer zonder bodem.

Deze week had ik nog eens het genoegen om onze premier aan het werk te zien. Hij deed me denken aan Egypte, de sfynkx, onverstoorbaar en onaanraakbaar... Toch denk ik er sterk over mijn stem op Van Rompuy uit te brengen, maar dan op zijn zus...

Deze namiddag gaan mama en de tweeling schoentjes kopen voor de plechtige communie... Zit ik hier rustig alleen te computeren...

tot de volgende ?

vrijdag, april 24, 2009

een groen, een geel of een blauw biefstukje, meneer ?

Tagetes patula (French Marigold)Image via Wikipedia

Ik las vandaag over een hondje die dna heeft van een of ander zeebeest, en nu roodopgloeiend door het leven gaat, ik zag op de tv al eerder groene varkens...De tijd is niet ver meer dat ons bordje niet alleen meer kleurrijk en fris zal ogen door verschillende soorten gekleurde sla en eetbare bloemen, nee, binnen kort kunnen we fluoriscerende biefstukjes eten. Voor de tanden ! Ja, want in de donker kun je dan zien of er een stukje vlees tussen je bijtertjes is blijven steken, het licht op in het duister.

De wereld wordt onvoorstelbaar kleurig en prachtig! Stel je voor, je kunt de meest onvoorstelbare kleuren inbrengen bij bloemen, je plant langs je tuinpaadjes van die fosforgroene, oplichtende stinkertjes (Afrikaantjes, Tagetes), moet je niet meer van die knoertlelijke paaltjes met pieplichtjes op zonneenergie in je tuin planten, je tuinpad is 's nachts duidelijk zichtbaar door de oplichtende stinkertjes...
Op je bordje liggen nu geen rode bonen, geen zwarte, geen witte, maar helblauwe in een heerlijk sausje van van helwitte tomatenketchup (kun je in veertig verschillende tinten krijgen). Je aardappeltjes zijn zwart met rode stipjes en je koteletje ligt zachtjes te fluorisceren... Je hebt maar één trui meer nodig, want je kunt die nu doen oplichten in de meest exotische kleuren, er zitten immers in de wol genen van de octopus, je weet wel dat die het vermogen hebben van kleur te veranderen. Eerst was er een poging gedaan met een gen van de kameleon, maar die heeft van nature weinig aanleg om wollig te zijn, en dat lukte dus niet (Waarom is de octopus wel wollig???)

Maar het gaat verder! In onze straten staan nu prachtige palmbomen, een variëteit waarin met het gen voor winterhardheid heeft ingeplant, en in ieder tuintje zie je mensen die naar behoeven enkele aardappelen uit de grond fluiten (kregen het gehoorzaamheidsgen van de hond)... Je moet die aardappel nu ook niet meer schillen, de schil is er niet meer.

Cactussen en rozen hebben geen stekels meer, en je hebt nu paardjes die maar dertig centimeter hoog worden, mooi voor in het voortuintje, het hoeft niet gezegd dat je die kunt krijgen in alle denkbare kleuren. Momenteel is paars met witte bollen in. Ze staan beeldig op een grasveldje in multicolor !

Ach, wat zit ik hier voor onzin te vertellen... Maar echt, ze doen dergelijke idiote proefnemingen! Waarvan geen mens kan bevroeden welk nut ze hebben... Gewoon proeven omwille van de proeven. Als een kind in de klas getuigenis geeft van een te grote fantasie, dan wordt hij beknot in die geestelijke uitspattingen...een prof mag dat dan weer wel. Misschien zal die prof wel ergens een achterliggende reden hebben om dergelijke spielereien op de wereld te zetten, maar mij lijkt het toch allemaal wat bizar! Dat men probeert een plant aan te passen aan extreme droogte of omgekeerd aan grote vochtigheid, daar kan het doel zijn meer en betere voeding te hebben voor de medemens, maar groene varkens ?

Ik zie de boer al, die vruchteloos zit te zoeken naar zijn groene varkens in de wei. Toppunt van camouflage... Zoals die neger die niet over een zebrapad durft te lopen ("ze zien me, ze zien me niet, ze zien me, ze zien me niet)...Of die politieagent die kijkt of hun zwaailicht gaat: hij gaat, hij gaat niet, hij gaat, hij gaat niet... Ik hoorde vroeger een mopje van een boer die er in geslaagd was kippen te kweken met vier poten! Had je vier lekkere kippepoten aan ! En zijn ze even lekker? vraagt een belangstellende koopman ? Ik zou het niet weten zegt de boer, ik kan ze niet pakken, ze lopen te rap!

In welke wereld komen onze kleinkinderen en hun kinderen terecht?

Ik heb je al geschreven over de driedimensionele fotocopiemachine, waar je naar behoeven een nieuwe scooter uit haalt of een senseo zonder fabricagefoutje... een natuur op maat en op kleur daarbij, en dan ? Wat gaan ze dan nog doen ?

Heb je al eens gekeken hoeveel van de huidige tewerkstelling nog te maken heeft met productie? Al de rest is in feite niet productief! Toch moet alles komen van die producten. Als we die straks uit een kopiemachine halen, wat dan?

Alle terwerkstelling in de vorm van diensten? Of helemaal geen tewerkstelling meer ? Hele dagen voor een reuzegroot en driedimensioneel TV-scherm zitten glarieogen naar programma's die door een computer geprogrammeerd worden? Filmacteurs zijn er tegen dan ook niet meer nodig, de computer vult de beelden wel in... en schrijvers ??? idemdito... en dan gaat de mens kapot aan oeverloze verveling en afstomping. Sekten komen op en kennen sukses, want alles is beter dan de oeverloze verveling, geweld wordt een invulling van die verveling.

Maar is dat al niet een beetje begonnen ?

tot de volgende ?

donderdag, april 23, 2009

Daar loopt mezelf, mijn kloon...

Composite image to illustrate the diversity of...Image via Wikipedia

Boem! het is (bijna) zo ver!
Dokter Panayiotis Zavos heeft al minstens vier keer een gekloonde mensencel ingeplant bij vrouwen die wilden zwanger zijn, het is nog niet gelukt, maar het is zeer nabij !

Waarschijnlijk heeft die dokter dat ergens in een somber oosters land gedaan, waar klonen niet bij wet verboden is.

Maar het hek is dus van de dam! De gekloonde mens is op komst, en het is wellicht heel nabij. Het schaap Dolly krijgt er menselijke zusjes en broertjes bij. En dat is maar een begin, want eens je dat kunt doen, dan houd nog meer heel weinig je tegen om ook in die menselijke wezens te gaan prutsen aan de dna, aan de genen... Je kunt dan ook verwachten dat de homo wiskundige, de homo taalkunstenaar, de homo militarist in de toekomst liggen te wachten. Vooral de laatste soort zal heel aantrekkelijk zijn voor linkse of rechtse of middenveld dictators, die hun gebied oh zo gaarne zouden willen uitbreiden... En de stap om bij de bestaande mens aan de genen te gaan prutsen is dan ook niet ver meer... Dan moet je er geen godsdienst meer bij halen om de mensjes te indoctrineren tot terroristjes, nee je kunt je genetische meccanodoos pakken en de mensjes ombouwen... Een hele wereld vol bushjes en bin ladens... ik mag er niet aan denken.

Niet mogelijk ? Je leest niet veel over die dingen zeker ? Het is heel wel mogelijk, en zelfs niet zo erg moeilijk om bepaalde dingen te wijzigen aan het genenbestand... Denk aan de stier die in zijn zaad het menselijke gen voor insuline had... Sindsdien is er insuline met liters. Je kunt dat een goede zaak vinden, maar toch... ik heb schrik van die dingen. We weten aan geen kanten wat die wijzigingen zullen brengen naar de toekomst toe. Neem nu de genetisch behandelde maïs, men zou dat allen planten op sterk beveiligde stukken land, men zou kruisbestuiving met "normale" maïs vermijden, maar men heeft onlangs vastgesteld dat bepaalde zaken op een of andere manier toch in de normale maïs is terechtgekomen, en die is dan weer niet afgeschermd geweest, en nu gaat de "besmetting" de wereld ongecontroleerd rond...

Het kan zijn dat er niets gebeurt, maar het kan net zo zijn dat er plots wijzigingen in de plant gaan ontstaan, die bijvoorbeeld, dodelijk zijn voor de bijen... (Die hebben het nu plots al zo moeilijk).

Bovendien, dat klonen is eigenlijk een soort natte droom, als je het mij vraagt, zeker als je over mensen praat... Een mens is immers maar gedeeltelijk de mens die hij is op basis van zijn genetisch materiaal... Hij zal er wel zo uit zien als de man/vrouw waarvan hij de kloon is, maar het kan best zijn dat hij enkele centimeters groter wordt, omdat de voeding van de mens nu anders is dan toen...Maar veel meer van betekenis is dat wij de mens niet inschatten naar zijn of haar uiterlijk, nee, wij kijken uiteindelijk veel meer naar de "mens" in dat omhulsel, naar de persoonlijkheid, en dat is nu eenmaal iets dat voor een zeer groot gedeelte is ontstaan op basis van zijn omgeving, opvoeding, omstandigheden. We denken daarbij nog niet aan de doorgemaakte ziektes, die ook al invloed hebben op de mens als geheel... Nee, we denken wellicht veel te veel dat een kloon van zegge en schrijve Joris Goedbloed, ook een Joris Goedbloed zou geven, maar dat is nog zeer de vraag, meer zelfs, het is weinig waarschijnlijk !

Neem nu dat je de kans krijgt om van al je kinderen cellen te bewaren, om in geval van nood hen te kunnen vervangen door een splinternagelnieuw exemplaar. (Klinkt cru hé ?)... Denk je nu echt dat je een identieke vervanger zou hebben? Vergeet het ! Onafgezien van een gewijzigde wereld, met ander schoolse en milieu invloeden, ben jij zelf ook gewijzigd, je bent ouder geworden, hebt meer of juist minder geduld om op te voeden, je inzichten zijn anders geworden dan toen je zegge vijfentwintig waart...dus zal je opvoeding, de inprenting die je uitoefent heel anders zijn, met een heel ander kind als gevolg, iets wat je in de gegeven omstandigheden wellicht niet zult kunnen aanvaarden, omdat je een ideaalbeeld hebt van het verloren exemplaar...

Nee, wat je ook vertelt, klonen lijkt mij maar niets. De natuur is al ingewikkeld genoeg zonder dat we er nog wat gaan aan prutsen...

Gisteren schreef ik over het broodje cavia... Vandaag las ik een heel ecologisch artikel over het eten van ...kangoeroe...
In Australië zitten veel te veel schapen, men eet er veel te veel schaap, waardoor die immense kudde nog steeds waardevol is. Maar die schapen boeren en laten met zijn allen ontelbare scheten, en vormen zo de reden dat Australië het meest vervuilende continent is! (Wist ik niet, hier spreken ze steeds van de scheten latende en boerende koeien). Nu is het zo dat een kangoeroe twaalf keer minder water drinkt, en veel veel minder scheten laat en veel veel minder boert (heeft dat iets te zien met dat water?), en dus veel minder vervuilend is. Moesten we nu met zijn allen overschakelen van schaap op kangoeroe, dan zou die immense kudde schapen sterk in waarde dalen, niet meer interessant zijn, en dus minder gekweekt worden, met als gevolg: minder vervuiling... Jaawaadde...

Et pourtant... ik las dat het ecologisch veel beter zou zijn dat we met zijn allen overschakelden van vlees op insecten... kunnen we die kangoeroes laten kangoeroe zijn...

Maar ik heb een klein petieterig vraagje...Als we met zijn allen vliegen gaan vangen voor ons noenmaal, brengen we dan de koolmees niet in moeilijkheden?

Wij zijn al vast aan het oefenen weet je, we hebben nu zo'n vliegenmepper met een batterijtje in! Je slaat daarmee naar de vlieg, en meteen is hij al voorgebakken en al. Je hoort hem lekker knisperen...het water komt je in de mond (nu ja...)...

Die batterijtjes moet je dan wel binnenbrengen in de batterijenbak in je hypermarkt. Kwestie van het milieu weet je wel... Lekker ecologisch vliegen bakken. Jaawaadde !

smakelijk, en tot de volgende ?