maandag, december 31, 2012

oud jaar

Chinees nieuwjaar
Chinees nieuwjaar (Photo credit: Roel Wijnants)
Hij heeft zijn tijd gehad, zijn draad loopt op een ende, zijn bobijne is bijna tenden, nog een asemtje en 't is er mee gepasseerd... Kortom het jaar loopt zijn laatste meterkes...

Vannacht, om 12 uur, of eigenlijk om 00.00' uur precies gaan mensen elkaar weer in de armen vallen, dikke zoenen uitwisselen, massa's goede voornemens maken, sms'jes verzenden, en pogen nog zo lang mogelijk wakker te blijven en te profiteren van Nieuwjaar.
Morgen gaan we iedereen die we tegenkomen, en ook maar van verre kennen, een Gelukkig Nieuwjaar wensen...
En overmorgen zijn we alle weer vergeten...
Goede voornemens
zoenen
wensen...

Tot de volgende jaarwende... Van 2013 naar 2014, dan doen ze het allemaal weer eens over.

Eigenlijk is Nieuwjaar gewoon een dag zoals alle andere, op een volkomen willekeurig punt gelegd door we weten niet eens meer wie...
In andere regio's en vooral in andere religies valt Nieuwjaar op een heel ander tijdstip, en is het ook een heel ander jaartal die er op staat.

Er is dus geen enkele zinnige reden om precies vanavond en morgenvroeg abnormale dingen te doen. Geen reden om vuurwerk af te steken, geen reden om te wensen, geen reden voor goede voornemens... Of misschien moeten we het anders zeggen:
Iedere avond is een gelegenheid om te vieren, een gelegenheid om de anderen alle goeds te wensen, om goede voornemens te maken (en ze ook te houden)...
Iedere dag moeten we blij zijn dat we er nog bij zijn
blij dat jij er ook nog met ons bent
en jij, en u daar...

Ik heb ook voornemens: ik wil proberen te genieten van ieder moment van het leven.
Proberen van mens te zijn, proberen van zelfs niet meer kwaad te zijn op politici
proberen ... te proberen...

Als jij dat op Nieuwjaar doet, dan is die dag evengoed als elke andere dag. En het maken van goede voornemens is belangrijk in het streven naar een beter mens worden. En het alle goeds wensen aan de anderen is iets wat we veel meer zouden moeten doen...

Weet je eigenlijk is iedere dag het begin van een nieuwe dag, een nieuw jaar, een nieuwe gelegenheid om meer en beter mens te zijn...

Dat is mijn wens voor U allen !
Niet alleen voor het nieuwe jaar, maar voor iedere dag, en mogen die dagen een eindeloze parelketting worden, blinkend van pret omwille van het leven zelf, gloeiend van warmte voor de anderen...

Tot volgend jaar ?

Enhanced by Zemanta

zondag, december 30, 2012

Een Audi met een Kerstman in

verboden voor kerstmutsen
verboden voor kerstmutsen (Photo credit: verbeeldingskr8)
Ik ben al heel lang lid van de BIN, het Buurt Informatie Netwerk.
Dat is een soort samenwerking tussen de buurt en de flikken. Als wij, als gewone mensen iets verdachts zien, dan bellen we de 101, Doen onze flikskes een vaststelling die van belang kan zijn voor ons, dan bellen ze ons op.
Vermits de meeste inbrekers 's nachts opereren, krijgen wij dus deze telefoontjes midden in de nacht.

Je ligt daar dan in de armen van Morfeus zalig te maffen, en rinkelt vlak naast je oor plots de telefoon. Slaapdronken neem je dat ding op, terwijl je halvelings hoort dat Anny naast je aan het zoeken is naar de koord om het licht aan te maken...

Je hoeft geen "Hallo" te zeggen, want een diepe stem meld je dat dit een automatisch doorgestuurd bericht is, om jou en alle leden van alle BIN's van Oudenaarde te verwittigen van het feit dat een bende onverlaten op de baan is om overvallen te plegen. Ze rijden rond in een Audi met nummerplaat wiezewiezewiesbombom en een van de 5 of 6 inzittenden draagt een Kerstmuts. (Er waren wellicht een of tweee van de inzittenden van het vrouwelijke geslacht. Van de anderen wisten ze het wellicht niet, want dat zegden ze er niet bij...)  Ze bellen aan en vallen je dan onverhoeds binnen of zoiets, want ik schoot wakker met de telefoon nog in mijn handen, omdat Anny me porde en vroeg wat het was... "De flikken" "Weeral ?"

't Was bijna 1 uur, wie laat je dan nog binnen? Kerstmuts of niet?
Bij mij zullen ze wellicht niet aanbellen, want met dat rolluik naar beneden ziet mijn huis er wellicht niet zo uitnodigend uit...

Maar met die laatste por van Anny was ik helemaal wakker. Om 1 uur.
En dan begin je te zoeken, je wroet heel je bed ondersteboven, maar je vind het niet. De slaap bedoel ik. Dus maak ik het lichtje naast mijn bed aan, en pak mijn boek, en lees wat tot ik weer voel dat ik ga kunnen slapen. Maar het is een slecht boek voor dat doeleinde... Een spannende avonturenroman... Daar wordt je niet rap moe van.
Ik had beter in mijn bed het boek gelegd dat naast het toilet ligt, om daar te lezen. Dat gaat over de pseudepigrafen.  Over de bijbelteksten van de boeken die net de bijbel niet hebben gehaald. Let op, er zit al een verschil tussen de katholieke en de protestantse bijbel, waarbij de enen meer boeken in de bijbel hebben dan de andere, maar men heeft ooit een lijst gemaakt van de boeken die duidelijk geïnspireerd zijn door God, en de andere, die mochten er niet in. Hoe je nu kunt weten welke teksten door God geïnspireerd zijn of niet, dat is voor mij een vraag, maar voor het betreffende concilie niet. Zij wisten het. De boeken die niet in de lijst stonden bleven wel gebruikt als hulp en steun voor het geloof, maar dat is langzaam achtergebleven, zodat we ze nu eigenlijk niet meer kennen, tenzij van uit schilderijen, tekeningen of beeldhouwwerken.

Nu worden die boeken weer van onder het stof gehaald, en terug aangeboden aan de gelovigen. Niet om te geloven, maar om het geloof te steunen. (Snap ik ook niet, maar ja, ik ben ook geen deskundige hé)

Enfin, omdat dergelijke dingen mij interesseren, ben ik dat wel aan het lezen. Mocht het u interesseren, volgens Henoch  (Enoch ?) heeft Eva niet in de appel gebeten. Het was een vijg. (Of dat u helpt in uw geloof ???)

Ik eet nu al jaren appels, wellicht in de vage hoop ooit een appel te treffen van de boom van kennis, en nu ga ik moeten overschakelen op vijgen. En die zijn dan ook nog slecht voor de lijn !

Maar dergelijke literatureluur is wel beter geschikt om de slaap terug te vinden. Stop maar eens met lezen als ze met een revolver op de borst van de held staan ! Het is veel makkelijker te stoppen bij het lezen van het feit dat de naam Adam in feite komt van de eerste letters van Noord, Oost, Zuid West in het Hebreeuws  (of was het Aramees ?)...

Enfin, om een lang verhaal kort te maken, pas na 2 uur heb ik het licht weer uitgeknipt, en de slaap der onschuldigen voortgezet...

Mocht je dus een Audi zien met het kerstmannetje met een of twee vrouwen van het vrouwelijke geslacht en nog wat mansvolk er bij... Hou dan je portemonnee maar goed vast !
Het spijt me dat ik u niet meer details kan geven, maar om dat uur hoor ik blijkbaar niet goed.

Och ja, bij het lezen van die pseudepigrafen kreeg ik nu en dan een gevoel van déja-vu... Of liever van al gehoord of al gelezen...  Als ze bijvoorbeeld vertellen dat de slang in het paradijs toentertijd nog vier pootjes had, en pas zijn poten verloor als straf voor zijn daad, dan dacht ik: " Hé, dat ken ik..." Maar ik kan me niet herinneren van waar... Ik vermoed dat dit behoorde tot de vele godsdienstige verhalen die zuster Hubertine ons verteld in de lagere school... ( Die brave zuster vertelde ons massa's van die stichtende verhalen... heerlijke tijd)

Je ziet, ondanks alle nachtelijke telefoontjes van automatische flikken, blijf ik veel te veel lezen. En heel wat van de dingen die ik wetenswaardig vind, zijn wellicht voor u bullshit... Ik heb in ieder geval daardoor een kop vol allerlei weetjes...waar ik eigenlijk niets mee ben, buiten dat het mijn fantasie prikkelt... En me toelaat voor U te bloggen...

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

zaterdag, december 29, 2012

Aquarium

English: Cat fishing in fishbowl Measurements:...
English: Cat fishing in fishbowl Measurements: 29.6 × 23.7 cm (sheet) Technique: Photomechanical reproduction Material: Silk Location: Princeton University Library. Graphic Arts. GA 2008.01136 (Photo credit: Wikipedia)
In "De Low Impact Man" las ik dat een tropisch aquarium heel wat energie slokt, en dus mede verantwoordelijk is voor een grotere vervuiling van deze aarde...
Lap, daar gaat mijn rein geweten...
Ondanks al mijn inspanningen om mijn huis te isoleren, om bewust te kopen, om na te denken vooraleer te kopen en meer te vervuilen, zijn het nu mijn visjes die vervuilen...

Maar nog is mijn leed niet geleden...
Zo'n aquarium moet je nu en dan ook eens kuisen. Hoe groter het aquarium, hoe minder onderhoud er aan is, en ik heb een GROOT aquarium... Maar niettemin, nu was het nodig. De filters (twee stuks) toonden aan dat ze moesten gekuist worden, de ruit waar doorheen je de vissen ziet zwemmen, moesten gekuist worden, de dekglazen waren hier en daar begroeid met algen, waardoor er minder (te weinig) licht door scheen... Enfin, grote kuis.

Vermits mijn bak ingebouwd zit in een meubel, moet je eerst hele stukken van dat meubel verwijderen, om aan die bak te kunnen. Op het "deksel" van de kast ligt dan een laag stof. Eerste werk: de stukken hout van de kast reinigen, terwijl we er goed bij konden... dan de filterpompen uit halen om ze straks te reinigen.

Dan het raam open zetten, (dat wil zeggen dat Piet, de kanarie, moet verhuisd worden, samen met enkele bloempotten) een plastic darm door het raam steken, het ene eind in het aquarium, en buiten gaat Anny dan aan die buis zuigen, tot het water door de hevelwerking er uit stroomt.
Dan vuil afzuigen, stof en uitwerpselen van de vissen, schudden aan de planten om het stof er af te wapperen en zoveel mogelijk vuil met het water af te zuigen.

We verwijderen zo'n 100 à 200 liter (van de meer dan 800).  We hebben dan een stuk van de ruiten die boven water ligt. Dus kunnen we, zonder gevaar dat we voor overstromingen zorgen, de ruiten kuisen. Het was nodig, niet alleen een aanslag op de glazen, maar hier en daar waren er trosjes algen op gegroeid.

Ik moet daarvoor op een stoel staan, en met heel mijn arm in het aquarium verdwijnen... Dat is niet alleen lastig, maar de rand van het glas duwt ook nog eens in je oksel. Je bent al vlug een half uurtje kwijt aan dat poetsen van de ruiten... Je hebt niet alleen de voorruit, maar je moet ook de vaste gedeelten van het dekglas ontdoen van de aangroei van algen. Die vaste gedeelten zijn er om stevigheid aan de bak te geven, en te vermijden dat het glas door de druk van het water bol zou staan. (En breuk of scheuren zouden veroorzaken in de hechting van de glazen)

Eens dat is gedaan, vullen we het aquarium weer op, met water op de juiste temperatuur.
Dat gaat betrekkelijk vlug, omdat we een systeem hebben uitgewerkt, waarbij we rechtstreeks van de mengkraan in de keuken, via een plastic darm het water in de bak doen.

Dan houden we vijf minuutjes pauze... En dan in de keuken, aan het aanrecht, de ene filter en pomp kuisen, en van de andere alleen de pomp kuisen. Dat is een secuur en betrekkelijk langdurig werkje. Je moet de stukken darm en buisjes in het systeem reinigen, en de pomp en het pomphuis kuisen alsook de schroef in de pomp reinigen en terug monteren.

Dan plaatsen we de pompen terug, en zetten ze in werking. Als alles naar behoren gaat is er geen probleem, maar nu en dan merk je dat die pomp het vertikt... Dan moet je hem opnieuw demonteren en opnieuw monteren...

Als dat alles in orde is, dan gaat Anny de dekglazen poetsen. Ze doet dat met azijn, om de kalk die zich op dat glas heeft gezet, zo goed mogelijk te verwijderen, samen met de algen die er op zitten. Voor mij is er dan een korte pauze. Eens de dekglazen proper zijn, kruip ik weer op de stoelen, en leg die glazen op hun plaats. Dan de lichten terug leggen, en aanschakelen (tijdklok eventueel bijregelen)...

Dan nog meststof in het water spuiten, om de plantengroei te stimuleren, en de kastonderdelen terug plaatsen...

En dan in de zetel kruipen, verrekkend van de pijn.

Gisterenavond ben ik om 19.30' uur naar mijn bed gegaan...
Nu is de pijn weer op een aanvaardbaar niveau.
Normaal heb ik minder pijn van het kuisen van het aquarium, maar het was nu een uitgebreide grote kuis, en ik had al pijn om te beginnen. Wellicht doet dat schitterende weer waar in we leven daar iets mee te maken...

Vandaag is het zaterdag, morgen zondag, maandag Oudejaar, dinsdag Nieuwjaar en dan is het weekend zonder eind toch ten einde...
djudedju

Weet je, van mij hoeven al die feesten niet.

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

vrijdag, december 28, 2012

ne gelukkige feestdag !

Christus statue
Christus statue (Photo credit: fuzzyslowmo)
Toen ik kind was, was het feest van de onnozele kinderen de gelegenheid bij uitstek om iemand een gelukkige feestdag te wensen...
Dat hoor je nu niet meer... Want feestdagen worden niet meer gewenst, die zijn vervangen door de verjaardag. En zo wat iedereen twijfelt of er eigenlijk wel een kindermoord is geweest ten tijde van de geboorte van Christus...
Ook van de volkstelling is geen spoor terug te vinden...

Is het evangelie dan vals ? Nee, heel wat feiten zo wel uit het oude als uit het nieuwe testament zijn voldoende gedocumenteerd om ze "echt" te kunnen verklaren, maar dat wil niet zeggen dat ieder feitje in ieder detail historisch is te bewijzen.

De evangeliën zijn een heel end na Christus geschreven, en niet door de apostelen die er op vermeld staan, maar wellicht door volgelingen van die apostelen, die noteerden wat ze hoorden uit de overleveringen over wat die apostelen toentertijd predikten...

Je moet het zo wat vergelijken met de historisch die jouw moeder je vertelde over wat haar grootmoeder aan haar vertelde... Wellicht was de eerste grootmoeder het verhaal al wat aan het mooi maken, jouw grootmoeder deed ook wat aan dit bijkleuren, en ook uw eigen geheugen kleurt het verhaal onbewust wat bij. De basis is en blijft juist, maar sommige details zijn het niet meer.

Als men politioneel getuigen apart ondervraagt, dan is het feit dat de verhalen van de verschillende getuigen lichtjes van elkaar afwijken, bijna een bewijs op zich van de echtheid van het totale verhaal. De drie eerste (synoptische) evangelies kun je dus makkelijk als bewijs nemen van de echtheid van het geheel van de feiten.

Wat een deel van de "aankleding" betreft, dat kun je meestal ook wel herkennen.

En de naam onnozele kinderen, is in feite de oud-Nederlandse benaming, uit de tijd toen onnozel nog gelijk stond aan onschuldig. In feite zouden we dus beter spreken van het feest van de onschuldige kinderen, en denken wij dan niet aan de misschien niet bestaande kinderen uit het evangelie, dan kunnen we denken aan alle kinderen die ooit in onze geschiedenis zijn vermoord geworden... En dat zijn er verschrikkelijk veel !

Maar hoe dan ook, het is prachtige literatuur !  Het is geen wonder dat hele volkeren dit konden omarmen als een bruikbare levensfilosofie. Geloven of niet, het biedt een leidraad over hoe je moet leven om in een gemeenschap te kunnen leven. Het geeft je wetten, regels en richtlijnen, om een maatschappij te vormen die leefbaar is als maatschappij.

Ik denk dat dit nog steeds een beetje de oorzaak is van al onze moeilijkheden als mens... We zijn niet ontstaan als een diersoort die in kolonies leeft, we zijn veeleer wezens die in kleine groepjes stamverband, misschien zelfs maar familieverband moesten pogen te overleven met wat we verzamelden en wat we konden vangen.

Toen is men begonnen met het verlaten van deze manier van leven, door het uitvinden van de landbouw gingen de mensen zich vestigen op één plaats, beschouwden de terreinen als bezit, eigendom, en gingen de anderen verbieden daar te komen. Dit systeem van leven was het begin van het abnormale succes van de soort Mens... Het was ook het begin van de grootste moeilijkheden ! Er ontstond de Macht, de Eigendom, de onderhorigheid en het slaafse...

Voorheen was er niet echt een pakket van wetten nodig... Die kwam er pas met de grote aangroei van de Mens als wezen, en het systeem waar in hij tot dit succes kwam !
Die wetten werden wellicht overal in eerste instantie in een soort filosofie, een godsdienst ingekapseld, en de formule is eigenlijk nog steeds de beste vorm om een maatschappij regels te geven die aanvaard worden door zowat iedereen.

De priesterkaste zal dan ook wellicht de eerste geweest zijn met macht. Maar toen bleek dat macht ook kon bekomen worden door kracht of door het groeperen van enkelingen, dan kwamen we wellicht tot een tweevoudig systeem; waar wereldse macht en priesterlijke macht meestal broederlijk de koek verdeelde...

Maar eerlijk, ik vind dat systeem nog steeds ideaal, en zeker veel stabieler dan wat we nu als politiek kennen. Politiek was in oorsprong een systeem die een opening bood naar democratie, maar als je ziet wat er nu van is, dan is dat begrip democratie al lang een dode letter geworden, en zijn het de partijen, en eigenlijk alleen de partijbonzen, die dicteren...

Kortom, we zijn er nog niet uit. We hebben een systeem gevonden waarbij we als soort zeer succesrijk zijn, (te ?), maar zelfs na al die eeuwen, al die millennia hebben we nog steeds die strijd tussen onze oorspronkelijke vorm (jagers- verzamelaars) en de huidige vorm van samenleving niet beslist... We zoeken eigenlijk nog steeds hoe we eigenlijk met elkaar moeten samenleven...

Komt er ooit een oplossing ? Of gaan we kapot aan ons succes die tegengesteld is aan onze aard ?
Ik weet het niet... U ?

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

donderdag, december 27, 2012

Utopia

Conférence : Les Kurdes de Syrie au cœur du co...
Conférence : Les Kurdes de Syrie au cœur du conflit (Amman, 19 décembre 2012) (Photo credit: l'Ifpo)
Vannacht droomde ik van een land zoals het zou moeten zijn...
Een land zonder leger, zonder politie, zonder al te veel betuttelende wetten...
Een land waar iedereen gelijk was, een gelijk inkomen had, een gelijke welvaart, een gelijk belang...
Een land waar iedereen een woning had, aangepast aan zijn noden van het ogenblik. Pasgetrouwd kreeg hij een woning voor 2 personen, kwamen er kinderen, dan verhuisden ze naar een aangepaste woning, trouwden de kinderen, dan kwamen ze in een appartement, onder een van de gehuwde kinderen te wonen, zo konden ze instaan voor de kinderoppas en toch nog nuttig zijn...
Zieken werden verzorgd tot en met, door dokters die niet meer inkomen hadden dan zijzelf, gewassen en verzorgd door verpleegsters die net zo veel verdienden.

Wie werkloos was, kreeg zijn inkomen verder uitbetaald, maar moest bewijzen dat hij/zij daadwerkelijk werk zocht. Werkgevers waren verplicht om aan iedere werkzoekende een attest af te leveren waarop niet alleen zijn bezoek vermeld was, maar ook de evaluatie over de werkloze in casu. Voldeed de werkloze niet aan de normen om echt werk te zoeken, dan werd hij/zij verplicht een cursus sollicitatie te zoeken en eventueel een opleiding voor een ander beroep. Alleen bij onwil of weigering kon een werkloze bestraft worden met een vorm van gedwongen arbeid in de sociale nutssector...

Er was geen jaloersheid, want iedereen had evenveel...
Ieder beroep werd even hoog geacht, en politici deden hun politieke werk als een soort tijdelijke ambtenaar. Geen enkel beroep was hoger betaald, geen enkel beroep was vastbenoemd, alles was flexibel...

Niemand vond dat de motivatie ontbrak, wat men altijd dacht te moeten bekomen met hogere lonen en bijkomende voordelen. Een eerlijk systeem hoeft geen bijkomende motivatie. Iedereen is tevreden.

Communisme ? Ja, je zou het ook de ultieme Christenheid kunnen noemen, en wellicht zijn er nog heel wat andere benamingen mogelijk... want al die filosofieën hebben gemeen dat ze een volmaakte wereld willen scheppen.

Maar deze morgen werd ik weer wakker, en op de radio hoorde ik het nieuws, over Syrië, over de boze NVA, over de koning die zich had laten gebruiken door Di Rupo...

Ik kon twee zaken doen, terug mijn ogen sluiten en weigeren wakker te worden, of op te staan en verder te leven in de wereld die nog lang niet aan rechtvaardigheid toe is, en dus ook niet aan Vrede...

En toch... toch weten we hoe het eigenlijk zou moeten.

En we stimuleren onze kinderen, kleinkinderen, dat ze goed hun best moeten doen om later een goeie job te vinden, waar je veel geld kunt verdienen, en de anderen laten werken...
djudedjudedju

en buiten is het weer donker bewolkt en dreigt weeral de regen

Vrede op aard' aan alle mensen die van goede wille zijn...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

woensdag, december 26, 2012

Rommelen

Merelbeke - Former town hall
Merelbeke - Former town hall (Photo credit: Wikipedia)
Het voorbije weekend: geen rommelmarkt in de wijde omgeving, nu, vandaag is er dus wel een... In Merelbeke, en druk, druk, druk... Ik heb mijn wagen een heel end van de markt moeten parkeren. Natuurlijk vind ik dan een mooie reeks boeken... Kun je lekker ver sleuren... En vermits we steeds meer en meer ook de pijnen beginnen te delen, delen we ook de lasten... dus onze kabas tussen ons in, en elk een oor vasthouden...

Het was een leuke markt, er was heel wat te zien en te vinden. Soms sta je dan een tijdje te staren naar een of ander ding, tot je euro valt, en je ziet dat het spaken zijn voor een moto of bromfiets of zoiets... Nu moet ik er wel bij zeggen, dat je dat zelden in sigarendoosjes ziet liggen.

Bij een vriendelijke Turk of ene uit een van de Maghreb-landen, zag ik een heleboel van die slijpsteentjes en freesjes en dergelijke liggen... Mee nemen voor mijn Dremel. Die dingen kun je soms echt moeten zoeken, en naar diverse winkels moeten lopen. Hopelijk is de kwaliteit behoorlijk, want er zit toch wel verschil op die dingen.

Van de rommelmarkt doorgereden naar de winkel, want we moesten ook nog inkopen doen voor heel de week. Het was er druk, maar niet heel erg. Eerst naar de Colruyt, en van daar naar Renmans en de Aldi. In de Aldi was het heel druk, met lange rijen aan de kassa's, maar - heel bizar- toen wij klaar waren met onze boodschappen, konden we meteen bij de kassa, er stond niemand meer... Ik keek op mijn uurwerk: 12 uur...

En thuis gekomen, een kop soep opgewarmd, en een broodje belegd met wat vlees, sla en tomaat... Lekker en vlug klaar. En nu zit ik al weer te bloggen, terwijl Anny al de winkelwaar aan het wegstoppen is in de kasten.

En straks ga ik me wat zetten in de zetel, kijken naar TV, als er iets is wat me bevalt, en anders ? Een boek lezen, of wat dacht je ?

Gisteren bij Bart uitgebreid getafeld, het was héél lekker, gisterenavond niets meer gegeten, maar deze middag had ik weer echte honger. Dat zal zijn door het sleuren met die boeken...

Ik ga stoppen, platte rust gaan houden...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

dinsdag, december 25, 2012

Zalig kerstfeest !

Nederlands: Grubbenvorst: slottermolen in de s...
Nederlands: Grubbenvorst: slottermolen in de sneeuw (Photo credit: Wikipedia)
Sinds ergens in de vierde eeuw wordt Kerstmis gevierd als Christelijk feest.
"Het regend' en sneeuwde en miek er zo koud, de rijm lag op de daken..."

Is er iemand die mij kan uitleggen hoe je rijm combineert met regen en sneeuw? Oh ja, van sneeuw gesproken, sinds 1900 hebben we al 11 (elf) keer een witte kerst gehad in ons Vlaanderlandje... Geen wonder dat ze met zoveel heimwee daar over kunnen kwelen, het is immers een zeer uitzonderlijk gebeuren.

Je kunt dit en een heleboel andere wetenswaardigheden vinden op de website van ons aller Frank De Boosere... Moet je echt eens bezoeken, het is de moeite waard er eens rond te kijken ! Ik heb een abonnement genomen op de tweets van Frankske, krijg ik iedere dag wel enkele dingen te lezen die ik meestal nog niet wist. (Er is veel wat ik niet weet, veel meer dan wat ik wel weet... Eigenlijk weet ik vooral dat ik niet veel weet)

DE (met hoofdletters) WINTER, die ik mij het best herinner, is de winter van 62-63... Maanden hebben we toen in de bijtende koude gezeten. Als ik mij goed herinner sneeuwde het een of enkele dagen na Kerstmis 1962 en heeft de sneeuw blijven liggen tot een eind in maart 1963. Ik reed dan met mijn fiets naar school over de bevroren vijver van het Maria Hendrikapark ('t bosje) te Oostende... Dat jaar was de zee bevroren... Dat was geen vaste massa, maar eerder drijvende massa's ijskorrels, verzameld in een soort schijnbaar vaste bodem. Je kon er een stukje op gaan, maar het bewoog onder je, en dus riskeerde je niet meer dan een paar stapjes. We zagen dat jaar vogels die we nooit eerder zagen in onze streken.

Maar dus ook dat jaar geen witte Kerst...

Als je zo eens gaat grasduinen in die pak gegevens op de website van Frank De Boosere, dan kun je zien dat we vroeger ook heel wat ijzige winters kenden, maar ook heel wat vooral natte... En mooie warme lange zomers naast verzopen ondingen. Gek, je herinnert je daar heel weinig van. Alleen zo'n uitschieters zoals  het genoemde 62/63... Dat herinner je, de extremen.

Toen de kinderen nog klein waren, hadden wij heel wat winters met massa's sneeuw, en de kinderen  speelden en ravotten met de hond in de sneeuw, die soms zo dik lag, dat je ze niet meer zag lopen. Ons huis was in die dagen nooit proper, keer op keer kwamen ze binnen met vuile schoenen, en als zij voor één keer wijs waren en hun schoenen aan de voordeur afdeden, dan was er nog altijd onze Bobbie, die met zijn poten vol sneeuw en ijs rondcroste in huis, jankend van de pijn aan zijn opwarmende pootjes.
Je moet je dan ook nog eens daar bij inbeelden, dat het hier het hoofdkwartier was van de jeugd van heel de wijk... Mijn huis zat haast altijd vol met een hele bende jongeren... (Met vuile voeten)
Ze hadden een slede gemaakt, en Bobbie moest hen voorttrekken. Het brave beest plooide zich dubbel en de bende juichte van pret op de slee.

Je ziet het... ergens heb ook ik een beetje heimwee naar dat wit... En als het er ligt, dan vervloek ik het, omdat het glad is en gevaarlijk op de baan. Een mens weet nooit wat hij wil !

Ik ga stoppen, ik wens jullie allemaal een Zalige Kerst, veel plezier en... een beetje denken aan hen die zo veel minder hebben...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

maandag, december 24, 2012

I'm dreaming of a wet Christmas

Beguinage of Oudenaarde (entrance). Oudenaarde...
Beguinage of Oudenaarde (entrance). Oudenaarde, East Flanders, Belgium (Photo credit: Wikipedia)
't Is toch waar zeker ! We zitten hier altijd maar te zingen, te zeveren en te dromen van een witte kerst, maar wat krijgen we ? Water, modder, slijk en een vuile wagen.

Ik krijg iedere keer ook weer de kriebels na het zevenduizendachthonderdendrieënveerstigste kerstliedje...

Wat me meest ergert, zijn die zeemzoete teksten... Een koppel dutsen die nergens onderdak vindt, en van arremoe ergens in een oud versleten schuilhok voor de beesten kruipt, daar een kind ter wereld brengt, en niet weet met wat het warm te houden... Vindt ge dat nu echt iets om zeemzoet over te gaan kwelen? En om het nog erger te maken, onze paus heeft nu nog de enige verwarming van die dutsen ook afgepakt ! Niks geen os en niks geen ezel meer die met hun adem het kindje opwarmen... (Maar best ook ! Je moet eens in een koestal gaan en ruiken aan de asem van die koebeesten ! Niet te doen !)

In sommige winkelketens zenden ze nu muziek uit, die net geen muziek is, om de Sabam niet te moeten betalen... Iedere keer je denkt iets te herkennen, verandert het in iets anders. Maar ze slagen er in om alsnog te doen denken aan die kerstliedjes.

Gisteren ben ik naar een "expo" geweest van de wereldwinkel te Oudenaarde. Je weet wel, waar je niets dan fair trade vindt... Er stonden heel wat mooie dingen, onder meer een paar mooie keramieken vazen... Gek genoeg bijna helemaal in het model dat ik ook reeds maakte, maar zij stakend ie dingen in fel blinkend rood en stralend goud... We hebben enkele flessen wijn en fruitsap meegebracht. We hebben ze ginder eerst geproefd, en goed bevonden.

De dames en heren die daar bedienen zijn allemaal vrijwilligers... en meteen zie je dan het levensgrote verschil tussen vrijwilligers en efficiënte winkelbedienden... Ze zijn veel vriendelijker, veel gedienstiger dan de gewone winkelbedienden, maar véééééééél trager... Het was er druk, want een heleboel van de aangeboden producten zijn ook geschikt voor kerstcadeautjes...  Toen wij stonden aan te schuiven aan de kassa, stonden er voor ons twee meisjes, duidelijk zusjes. Ze hadden een heleboel kleinigheden bijeen gescharreld en wilden ieder klein voorwerpje apart in een geschenkverpakking hebben... De niet-professionele inpakkers werkten gestaag... maar langzaam...
Toen het eerste meisje moest betalen, wees de kassa 52.38 euro aan... Het kind keerde twee keer haar portemonnee om, maar "Ik heb maar 45 euro meneer..." "Is je mama hier ook ?" "Ja" Ze ging mama zoeken, die dan maar de opleg deed... Tweede zusje idem dito, maar die had gelukkig genoeg centen bij...

Ondertussen waren onze flessen wijn en fruitsap eindelijk (gelukkig !) tot bij de kassa geraakt, want de dames hadden ons gezegd dat ze het daar zouden brengen, zodra ze een doos hadden gevonden om dat allemaal in te stoppen... Een doos met 12 flessen van een liter plus verpakking dat weegt, zeker als de auto ook nog eens een dikke honderd meter van die kassa staat, en het aan het regenen is...

Ach, 't is voor een goed doel, in de geest van kerstmis wijn drinken...

djudedju

tot de volgende ?

Enne, wij, Anny en ik, wensen u en de uwen een zalige Kerst !




Enhanced by Zemanta

zondag, december 23, 2012

Voorbij

Hopelijk passeren deze "feestdagen" weer heel vlug...
Nee, dat is geen uitdrukking van de oude, bezadigde opa zelf, maar van zijn kleindochter... "Ik heb liever dat alles gewoon gaat ..." "Wij ook, meisje, wij ook..."
"En hoe was 't op school ?"
"Goed"... Bij haar is het altijd echt goed, ze doet altijd behoorlijk haar best... "En met broer ?" Een gezicht van "'k zal je daar gaan hebben..."... Niet goed dus. "Veel buizen?" " Ja"
"Dan zullen we het onderwerp best vermijden zeker, als we allemaal bijeen zitten ?"
"Och, Mama en papa zeggen niks meer, ze zijn het moe!"

Ken jij die gesprekken ook ?
Er is er altijd wel eentje die echt zijn best doet, en ook net wel eentje die het veel minder doet.
Hoe kun je kinderen diets maken welk belang die school heeft voor hun ganse leven?

Soms denk ik dat het voor kinderen onmogelijk is om de gedachtesprong te maken naar eigen verantwoordelijkheden. En soms krijg ik de indruk dat het ook steeds minder nodig blijkt. Heel wat kinderen komen tot volwassenheid, zonder tot verantwoordelijkheid te komen.
Ze stichten geen eigen gezin meer, ze hebben een partner, maar ze blijven beiden thuis wonen, in hotel "bij Mama"...
Ze hebben veel meer geld, want ze eten van het ouderlijke bord, ze leven heel makkelijk, zonder ook maar één verantwoordelijkheid, ze hebben hun natje en hun droogje, ze hebben seks als ze eens lust hebben, zonder risico op verantwoordelijk ouderschap, want waar is de pil anders voor...

En soms denk je dat dit nog niet de slechtste formule is, want je ziet er ook veel die gewoon gaan samenwonen, zonder boterbriefje, een feitelijk gezinnetje, maar wettelijk net niet.
En plots krijg je dan de melding dat ze alsnog gaan trouwen...
Je moet geen geschenkjes kopen, want ze hebben alles al, maar je kunt storten op rekeningnummer...
En zes maand later hoor je van de echtscheiding.
Het lijkt wel of dat huwelijk een allerlaatste poging was om het samenzijn alsnog te redden (te rekken?).

Dit zijn allemaal zaken die voor mij "vreemd" zijn... Ik herinner me nog als gisteren dat ik zo snel mogelijk op eigen benen wou staan. Zelf beslissen, en zelf verantwoordelijk zijn over je eigen zaken. Nu lijkt dat precies omgekeerd.

Stel nu eens, dat je zo'n dochter of zoon hebt lopen, in je "Hotel Mama", maak je je dan geen zorgen? Vraag jij je niet af, wat er zal gebeuren als jij komt te sterven? Hoe zal die dan al 40 jarige knaap of deerne dan plots overschakelen op zelfredzaamheid in die boze vreemde wereld vol regeltjes en wetten?

Vroeger had je links en rechts wel van die mensen die "jong" bleven, die gewoon geen partner leken te vinden, en die alleen door het leven gingen. ook die bleven veelal in "Hotel Mama", en voor velen is dat maar goed ook... Tot Mama er plots niet meer is, en je die mensen stilletjes ziet vergrijzen, bijna letterlijk, want sommigen kennen niets van wassen en kuisen, en alles krijgt de kleur van de grond.

Opvoeden is je kinderen voorbereiden op het zelfstandig staan in de wereld...
Blijkbaar doet men de laatste tijd iets verkeerd, of er zijn er die heel bewust die keuze weigeren te maken.

Ach, ik zou kunnen zeggen: het zijn mijn zaken niet... Maar verantwoordelijkheid dat sleur je mee, ook over de generaties heen, over je eigen gezin mee...

djudedju
Er is altijd wel iets om je over te bekommeren...

tot de volgende ?

zaterdag, december 22, 2012

Eerste blog in een nieuwe wereld

Wiske with Schanulleke
Wiske with Schanulleke (Photo credit: Wikipedia)
Suske
Suske (Photo credit: Wikipedia)
Gisteren is de wereld dus vergaan...De kortste dag was voor enkelingen de langste ooit. Zitten daar op de meeste gekke plaatsen nu mensen te vloeken dat ze ooit hebben geloofd in deze wereldramp, en nu van nul hun leven moeten heropbouwen.

Om hen te troosten, verklaar ik dat we vanaf vandaag in een nieuwe wereld leven. De oude is weg, vergaan, verschwunden...

Gisteren is de dag die nooit meer terugkomt...

Want is dat niet steeds het geval ?
Let wel, het verleden is niet weg, heeft invloed, maar wat voorbij is, is voorbij. Je kunt niet meer terug. Tenminste als er links of rechts geen professor Barabas opstaat, die de teletijdmachine echt uitvindt. Dan kunnen we eens echt Suske en Wiske spelen...

Maar het erge is, alles wat je verkeerd hebt gedaan gisteren, dat blijft gedaan. Je kunt pogen het te herstellen, maar in je geschiedenis blijft die dag gemerkt met een rood bolletje, de dag dat... Het goede is, al wat je goed deed, blijft voor eeuwig in gouden letters genoteerd in die zelfde geschiedenis, ook dat kan er niet meer uit. En ik hoop voor je goede nachtrust, dat je agenda voor de voorbije dagen vooral goudkleurig schijnt...

Maar laat ons eens Suske en Wiske spelen... Laat ons eens teruggaan naar het verleden. Och, heel voorzichtig, want je kunt het leven helemaal verstoren ! Stel dat teruggaat naar de eerste wereldoorlog, en heel zorgvuldig en doelbewust dat manneke Hitler zoekt, en hem met één goed gericht schot de wereld uit helpt... Joepie, geen tweede wereldoorlog meer, geen Jodenvervolging, van de weeromstuit wellicht geen oprichting van een Israël, geen Palestijnse kwestie...

Geen miljoenen jonge levens verwoest, geen haat tegen Duitsgezinden, geen Witte Brigademannen van de laatste minuut, geen... Wellicht ook geen plotse stijging van de welvaart, wellicht ook een veel trager ontwikkelen van de kolonies tot vrije staten (Want ze hebben dank zij de oorlog gezien dat de blanke beschavers helemaal niet zo onaantastbaar en helemaal niet beschaafd waren)

Kortom, we weten niet of het wegvallen van Hitler wel een goede zaak zou zijn, hoe slecht zijn daden ook waren... Want we weten niet wat er allemaal zou zijn gekomen, was hij er niet geweest. Misschien was er gewoon een ander geweest, die net hetzelfde deed... Of we kregen een heel andere wereld, niet noodzakelijk een betere...

Wie weet hoeveel oorlogen Europa zou gekend hebben, zonder die wereldoorlogen... Zou er wel een vereniging van de Europese landen gekomen zijn ? Een euro ?

Nee, laat professor Barabas maar waar hij is, een tekenverhaal-figuurtje... En laat het verleden maar verleden zijn.

Ooit las ik een Science Fictionverhaal dat daar over ging... Een man zwierf door de tijden heen en weer, maar overal waar hij geweest was, bleef hij in werkelijkheid ook bestaan, leven, werken, ziek worden, sterven... Je bleef, ook al reisde je door de tijd, altijd in de tijd hangen, om geen tegenstrijdigheden in het levensverloop te veroorzaken. Op de duur werd de man voortdurend geconfronteerd met zichzelf, in alle tijden, in alle staten, in alle toestanden... Hij zat aan zijn eigen sterfbed, beleefde zijn eigen terechtstelling, zag zichzelf als heel rijk en heel welvarend, en als heel arme uitgestotene van de maatschappij...

Geef toe, het is dikwijls maar goed dat het verleden voorbij is... En dat de tijd een wonderlijk helend effect heeft op ons verdriet...

Ik ben hier al meer dan 8 jaar langer dan ons vader zaliger, en al bijna 35 jaar langer dan onze Koen er mocht zijn... Ik ben aan de leeftijd gekomen waarin ik 's morgens denk: "Oef, ik ben er nog!"  en 's avonds "Oef, mijn bed !"...

Gisteren hebben we in de academie weer eens Raku gedaan... Hevig stoken tot een temperatuur van zo'n 1000 graden, en dan die bijna witgloeiende keramiekstukken uit de oven halen en in een ketel stoppen met schavelingen,  deksel er op, zodat het glazuur door de temperatuurschok overal kleine barstjes gaat vertonen, en de rook van die gloeiende schavelingen in die kleine barsten zwart gaat inbakken... Veel te veel en veel te lang rechtstaan voor mijn doen... Maar ik heb weer een beeld laten stoken, zonder glazuur, en dan gewoon helemaal zwart laten worden in de gloeiende schavelingen... Je krijgt een zwartgebakken stuk keramiek... Met het soort beelden dat ik maak, is dat heel mooi... Het oogt heel primitief, en mijn stijl neigt nogal eens naar wat men "primitieve kunst" noemt... Volgens mij de enige echte manier van abstraheren... Maar dat is een andere discussie...

In ieder geval, ik heb nu weer pijn... Maar er is dat weekend geen enkele rommelmarkt, en deze namiddag is de laatste dag les... Dan hebben we vakantie, midden in het pensioen...
What a wonderfull Life !
(Daar kan geen verleden tegen op !)

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

vrijdag, december 21, 2012

... en er was licht...

The teaching Confucius. Portrait by Wu Daozi, ...
The teaching Confucius. Portrait by Wu Daozi, 685-758, Tang Dynasty. (Photo credit: Wikipedia)
kerstmis 1944
kerstmis 1944 (Photo credit: Museon)














In den beginne schiep God de hemel en de arde. De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren.
En God zeide: Er zij licht; en er was licht. En God zag dat het licht goed was, en God maakte de scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.

En dan zit ik daar weer, met mijn denkraam naar die tekst te staren, en denk verbluft: "Tiens, Hij heeft het uitgeprobeerd, liet de morgen en de avond eens de revue passeren... Om te kijken of het wel werkt." Maar het beeld is prachtig...
Je moet echt eens wat gaan struinen in de scheppingsverhalen. In de meeste godsdiensten is er wel eentje te vinden. Prachtige verhalen zijn dat ! De mens van toen, die een verklaring zocht bij al wat hij zag...

Wat mij meest opvalt, is de plaats die de mens zichzelf voorbehoudt in de wereld. We are the King !
En het beeld dat ze van God bouwen is bijna altijd iets of iemand met menselijke trekken. Op die manier maken we onszelf nog belangrijker in onze eigen ogen.

Ik kan me God niet voorstellen, en al zeker niet als een oude grijsaard met een lange witte baard... Ook niet als een mens met een olifantenkop, of wat dan ook. Al moet ik zeggen dat ik wel van die beelden hou als beeldhouwwerk, als kunstwerk. En hoe beeld je in hemelsnaam een God uit ? Onze fantasie gaat niet verder dan wat we kennen en de materialen die ons ter beschikking staan !

Ook voor mij is God mede de invulling van alles waar ik geen verklaring voor heb. De kracht van de schepping, de kracht en de pracht van de evolutie... Sommigen grijpen de evolutie aan om net te zeggen dat er geen god is, dat alles zo maar geëvolueerd is... Ik vind de manier waarop dat gebeurt zo fantastisch, dat ik onmogelijk in toeval, in loterij kan geloven. Er zit te veel structuur in het geheel, om geen regels te vermoeden. Maar misschien vinden we ooit ook wel eens de oorzaak van die schijnbare wetmatigheid in de evolutie, en is er weer een "Godsbewijs" weg.

Ik geloof niet dat je echt een bewijs van of net tegen God kunt vinden. Je kunt wellicht net zoveel pro's als contra's opbouwen. Het is een beetje wat ieder aanvoelt als zijn invulling van de wereld(en) als geheel.  Dat ik opteer voor een God, zal wel te maken hebben met mijn opvoeding, met heel mijn vorming als mens. Dat ik mijn persoonlijke invulling maak van het beeld, dat heeft te maken met het feit dat ik, in dit immense heelal, niet kan aannemen dat wij de enigen zijn, en dat God dan ook nog eens menselijke trekjes zou hebben.

Ik heb enorme bewondering voor een Christus, een Boeddha, een Confucius en nog een heleboel anderen, die voor de mens een steun en een leidraad opbouwden... Ik heb een bloedhekel aan de organismen die daar rond werden opgebouwd om macht te verwerven en oorlogen te voeren... Ik verwonder mij over de manier waarop die organismen die leidraden prediken en tezelfdertijd zelf net het tegenovergestelde doen... Hoor naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden.

In iedere godsdienst is er een beginperiode, vol met echt begeesterde figuren, die werkelijk leefden naar hun belijdenis... tot de groep zo groot wordt dat er een zekere macht van uit gaat, en er altijd wel de een of de ander is die dat gaatje invult... Macht, de werkelijke wereldgod.

We zijn een nog een paar dagen verwijderd van Kerstmis... Op het feest van het licht, van de Zon heeft men een feest gebouwd voor de geboorte van het kindeke Jezus. Geen kat weet wanneer dat kind precies is geboren, maar op die manier kon men dat heidense feest van het licht een hak zetten. Hoe dan ook, het werd een feest, een feest van de vrede... Vroeger veel echter dan nu. In de eerste wereldoorlog zijn er verbroederingen (verbrüderung?) geweest, die soms een plaatselijke en tijdelijke vrede met zich brachten, van dagen lang... Tot men de aanstokers in beide kampen fusilleerde als verraders (van de vrede ?)

Mijn wens voor Kerstmis dit jaar ?
Laat het eens weer een dag van Vrede zijn...
Laat het eens een dag zijn zonder oorlogen
zonder haat
zonder jaloersheid
zonder machtswellust
zonder honger
zonder dorst

... zonder ruzie tussen de verschillende Christelijke sekten in de kerk die zou staan op de plaats waar Jezus geboren is... (Er is een soort overeenkomst, waarbij men niets, maar dan ook niets mag wijzigen in en aan deze bidplaats. Zo staat er een ladder al jaren en jaren te staan, zonder dat men hem mag en kan verplaatsen op risico van nieuwe gevechten (echt !) in de kerk )

Vrede... Aan iedereen, niet alleen aan die van goede wille zijn...

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

donderdag, december 20, 2012

Belastingen

Eigen werk. "Zetel der Rijks Belastingen&...
Eigen werk. "Zetel der Rijks Belastingen" Leeuwarden 1972 door Hein Kocken. (Photo credit: Wikipedia)
"Franse miljonairs worden Belg om de belastingen te ontduiken"
"België heeft de hoogste belastingsdruk"

Dat zijn twee koppen van artikels die ik las over hetzelfde onderwerp: belastingen...
Conclusie: er is iets wat niet klopt.

Natuurlijk weet ik wat het is, in het ene artikel gaat het over de belastingen op kapitaal, bij het andere gaat het om belastingen op de lonen en wedden...

Maar de conclusie blijft gelijk: er is iets wat niet klopt !

Mij lijkt het logisch dat het inkomen belast wordt, meer zelfs, dat het inkomen op een gelijke manier belast wordt. Of dat inkomen nu voortkomt uit arbeid of uit kapitaal zou eigenlijk niet mogen mee spelen. Probleem, niet alle inkomen uit kapitaal komt uit België. Niet alle inkomen uit kapitaal is gekend.

Inkomen uit arbeid is hier altijd gekend, tenzij het gaat over zwartwerk.
Zo gezien lijkt zwartwerk niet erger dan vreemd kapitaal.
We zijn tegen zwartwerk, omdat we willen dat het pakket ter beschikking staande arbeid eerlijk verdeeld wordt, als een manier om een eerlijke spreiding van inkomen en een eerlijke en goed werkende sociale zekerheid te bekomen...
Goed werkende sociale zekerheid...

Probleem twee: Iemand die als werknemer arbeidsongeschikt wordt, verliest een deel van zijn inkomen,  de kapitalist houdt zijn normaal inkomen uit kapitaal, ziek of niet ziek.

Vraag: is het dan ook niet logisch dat ook op inkomens uit kapitaal sociale zekerheid wordt betaald ?

En dan komen we op een heel heikel terrein. Ik heb hou de vraagstelling hier met opzet heel simpel, ik weet dat er veel meer haken en ogen aan zijn dan hier in dit simplistische voorbeeld, maar de vraagstelling blijft gelijk...

Eerlijk gezegd heb ik aandacht voor die belastingsdruk, maar heb ik nog veel meer aandacht voor de sociale zekerheid...
Sociale zekerheid, biedt een maatschappelijke zekerheid aan mensen die om een of andere reden terecht komen in een ander systeem dan tewerkstelling. Dat kan ziekte, arbeidsongeval, werkloosheid, pensionering ... zijn.

Zekerheden die we nu logisch vinden, maar die het gevolg zijn van een lange strijd om ze te bekomen. Deze zekerheid" lijkt de laatste tijd weer meer en meer onder druk te liggen, en in het Land van Beloften, Amerika, zijn er onlangs twee staten die de macht van de vakbonden volledig hebben afgeschaft en onwettig hebben gemaakt.  Dit om duidelijk te stellen dat de huidige crisis gebruikt wordt om net die zekerheid te ondergraven.

Het probleem is eigenlijk simpel, de kassa van de sociale zekerheid wordt opgebouwd en op peil gehouden door een gedeelte van het loon van de werkenden. Dat is de sterkte en de zwakte... Als we zien dat in ons (en vele andere landen om ons heen) er nu in verhouding verschrikkelijk veel gepensioneerden zijn, dat door de crisis er veel werkloosheid is, dat ziekte en arbeidsongeval een quasi constante massa is, maar wel steeds meer kost aan verzorging, dan is het meteen duidelijk dat er een discrepantie ontstaat tussen inkomen en uitgaven van de sociale zekerheid.

De conclusie is m.i. duidelijk, het systeem van sociale zekerheid innen uit de loon- en weddemassa is in deze omstandigheden niet de juiste manier.
Men moet het benodigde geld op een andere manier bij elkaar zien te vinden.
Het zou zelfs wenselijk zijn, om de druk op de lonen te milderen, dat men minder afhield van lonen en wedden...
Maar dat wil zeggen dat je het geld op een andere manier moet bijeen krijgen. Die druk ook op inkomens uit kapitaal leggen zou wellicht maar een druppel op een hete plaat zijn, en wellicht als voornaamste gevolg hebben, dat er nog meer kapitaalvlucht zou komen, à la France de Hollande...

Ik ben geen specialist ter zake, maar ik denk dat de eerlijkste manier om een betere verdeling van de lasten te hebben, men veel beter een gedeelte van de BTW kan gebruiken voor de sociale zekerheid. Op die manier heb je niet alleen een inkomen op wat hier is vervaardigd, maar op alles wat hier wordt verhandeld. Toeristen zouden zelfs ook bijdragen aan onze sociale zekerheid.

Op die manier zou je de druk op de lonen merkelijk kunnen verlagen, waardoor een betere concurrentiepositie zou worden bekomen. Deze betere concurrentiepositie zou kunnen leiden tot een hogere tewerkstelling, dus tot minder uitputting van de middelen der sociale zekerheid. Dit zou misschien wat meer ademruimte scheppen voor een betere en bredere sociale zekerheid.
Sommige vergoedingen zijn nog echt laag te noemen. En als een werkloze of een gepensioneerde leest dat een migrant 38 euro per dag krijgt (1140 per maand), dan hebben ze niets daar tegen, maar vinden het heel onrechtvaardig dat zij het met veel minder moeten doen... Logisch, als je na 45 jaar werken maar een 800 euro krijgt als pensioen...

Zou de BTW dan niet leiden tot duurdere producten ? Het is moeilijk in te schatten... Als de lagere druk op de lonen werkelijk leidt tot hogere tewerkstelling, zou dat ook leiden tot lagere kostprijs van de productie en zeker leiden tot tragere stijging van de verkoopprijzen... Maar zelfs als het iets duurder zou worden, dan zou de ruimte die er komt voor betere verloning dit wellicht ook gedeeltelijk opvangen. Het zou in ieder geval meer zekerheid scheppen, en die zekerheid is een voorwaarde voor een goede markt...

Ach, ik ben geen econoom, er zullen wellicht foutjes zitten in dit idee, vooral voortspruitend uit een te simplistische benadering, maar is het niet net de eenvoud die veel kosten zou besparen?

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

woensdag, december 19, 2012

21 december

Quetzalcoatl
Quetzalcoatl (Photo credit: silentmusic07)
Quetzalcoatl, using the attributes of Ehecatl ...
Quetzalcoatl, using the attributes of Ehecatl the wind god, thus representing the winds that bring the rain. Also known as the feathered serpent. Image retouched and cleaned. (Photo credit: Wikipedia)

















Volgens de Maya's zelf (ik wist niet eens dat er nog waren), vergaat de wereld niet op 21 december, maar verschijnt er een God op aarde.
Of het nu Quetzecoatl is of een andere, dat kon ik niet lezen in het artikel. Of is Quetzecoatl iets van de Azteken? Of van de Olmeken ? Er zijn daar nogal wat stammen die sporen hebben nagelaten, en vooral veel prachtige kunstvoorwerpen.

Wat mij het meest aan die volkeren interesseert, is dat zij het wiel niet hadden uitgevonden. Of liever, ze gebruikten het niet, tenzij voor wat kinderspeelgoed. Dat ze het niet gebruikten in het dagelijkse leven zou te maken hebben met het landschappelijke gegeven, 't zijn daar vooral bergen... En dus zouden wielen niet interessant zijn geweest.

Mij lijkt dat een dwaze opmerking, in onze bergen gebruikten we wel degelijk wielen. Misschien is het hem meer te zoeken in het feit dat ze geen trekdieren hadden.

Maar zij zeggen dat hun voorouders de komst van een God verwachtten. In verleden tijd, als ik het goed heb gelezen, dus zelf geloven zij daar niet echt meer aan.

Het ziet er naar uit dat, of deze godsdienst het tijdelijke voor het eeuwige heeft gewisseld (leuk idioom voor godsdiensten), of ook daar brandt het geloof op een laag pitje.

Nu, in ieder geval, zij die het dichtst bij de bron zitten, zeggen dus dat de wereld niet zal vergaan op 21 december. Oef, wat een geruststelling ! Nu zitten die "gelovigen" daar in hun stulpje in Schotland of in dat kleine dorpje ergens in La Douce France, of in een reddingssloep te wachten op wat niet komen gaat...
We hebben in mijn leven alleen al, enkele einden der wereld meegemaakt... En ik las ergens dat iemand er maar liefst 2563 op een rijtje had gezet.  Blijkbaar is het niet eens een modeverschijnsel, het is bijna een vast gegeven dat het einde van de wereld altijd wel ergens aan het komen is, is het niet volgens de Maya's, dan zijn er massa's andere doemdenkers voorradig.

Het gekke is dat iedere voorspelling zijn adepten heeft ! Altijd zijn er wel enkelen die heel hun hebben en houden verkopen, om ergens naar een veilige plek te verhuizen, meestal in the Middle of Nowhere.. Je hoort nadien niets meer van die mensen, terwijl dat voor mij nu eens het echte verhaal zou moeten zijn.
Wanneer gaat een journalist eens een serieuze reportage maken over de slachtoffers van die doemdenkerij ?  Want dat lijkt mij de misschien enige kans om voor eens en altijd die doemdenkerij de wind uit de zeilen te nemen. We krijgen allerlei reportages over de sukkels die nu hun huis verkopen en vluchten, maar niet over de gevolgen binnen 1, 3 en verdere jaren...
Een hele tijd terug, trokken mensen van hier, uit armoe, naar den vreemde... Veelal naar Amerika, met The Red Star over de grote Oceaan, met een klein beetje schamel bezit, naar een ver onbekend land, om daar hopelijk een toekomst op te bouwen. Er zijn hele bibliotheken volgeschreven met verhalen over hun lotgevallen... Wie schrijft er ooit een boek over het slachtoffer of de slachtoffers van het voorspelde einde van de wereld ?
Sommigen zeggen dat het nog erger is voor de slachtoffers van - soms massale- zelfmoorden uit schrik voor het vergaan van de aarde, maar ik ben dat niet zo zeker... Ik kan me voorstellen dat plots in armoede vervallen, vreemdeling in een vreemd land, ongewenst en voor idioot verweten... Zou dat niet erger zijn dan de zelfmoord?

En wie zal er ooit eens zo wijs zijn als de Chinese leiders, die dergelijke doemdenkerij gewoon verbieden ? (Of dat echt helpt is een andere vraag)

Laat ons nu een denken dat de wereld echt vergaat... Vind jij het dan de moeite om nog een schuilhol te vinden? Zou het echt de moeite zijn om te overleven op een dode wereld? Of op een wereld die de jouwe niet meer is?

Het is mij zoiets als een atoomschuilkelder... Zou jij prefereren om enkele honderden jaren te "overleven" ondergronds ? Of liever de korte pijn?

Nu, hij vergaat dus niet, en heel misschien, heel heel heel misschien komt dus de Gevederde Slang, of de Regengod ons verblijden (?) met hun bezoek.
djudedju

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

dinsdag, december 18, 2012

Wie belt er nu nog ?

kerstmis Bijenkorf
kerstmis Bijenkorf (Photo credit: Gerard Stolk (vers le Noël))
We lagen al in ons bed... Plots ging de bel !
"Wie belt er nu nog ?"
Vlug mijn broek aangetrokken boven mijn pyjamabroek, mijn kamerjas en de trap afgestommeld. Het rolluik naar boven, en eens voorzichtig door het raampje pieren, om te zien wie de onverlaat was, die daar -zo laat - aanbelde...
Ik zag een versteven jongeman, in zijn hemdsmouwen, door en door nat, die een fiets vasthield, met op de bagagedrager een jonge vrouw, lijkbleek en duidelijk in pijn.

"Wie is het ?" klonk het van boven. "Ik weet het niet, maar er lijkt hulp nodig" riep ik terug. Ik hoorde mijn vrouw ook uit bed komen... In haar slaapkleed, met daarover een kamerjas kwam ze ook de trap af, terwijl ik de sleutel twee keer omdraaide om het veiligheidsslot open te krijgen...

"Meneer... Helpe... Vrouw..." Hij wees naar achter op de fiets, waar de vrouw juist weer in elkaar dook in een erge pijnaanval.

Het was duidelijk een vreemdeling, een wat donkere huid, pikzwart haar, en de vrouw was ook van zo'n vreemd type, met een hoofddoek. Ik dacht aan al die verhalen die je hoorde over overvallen en diefstal. De vrouw kreunde weer.
"Kom binnen" zei ik. "Laat die fiets maar buiten staan"... De man keek een beetje vertwijfeld naar zijn eigendom. Ik stelde hem gerust, hier staan regelmatig fietsen en dergelijke buiten, hier zijn geen fietsendieven...

Ik hielp hem de vrouw ondersteunen, veel werk was daar niet aan, je kon haar bij wijze van spreken doodknijpen met één hand.

Toen zag ik dat ze hoogzwanger was. "Baby ?" vroeg ik, hij en zij knikten gelijktijdig.

Ik liet ze op de sofa zitten, en zei dat ik de dokter zou bellen. "Geen dokter, geen geld" de man zei het dringend en dwingend. "Sanspapiers ?" vroeg ik. Hij knikte. "Afghanistan" fluisterde hij.
Ik knikte. "Als alles normaal gaat, dan is het OK, maar als de geboorte hapert, dan moeten we toch een dokter bellen." Hij dacht na, en knikte dan, een beetje twijfelend.

Anny ging water opzetten, we zetten de centrale verwarming hoger, en Anny stommelde de trap weer op, om handdoeken en zo bij te halen. We gaven de man wat hete koffie en het dametje op haar vraag wat water. De weeën kwamen steeds vlugger en toen mijn vrouw eens keek hoe ver het was, kwam de man wat dreigend voor mij staan om zeker te zijn dat ik niets zag. "Moslim?" vroeg ik. Hij knikte. "OK, ik zal niet kijken..." En na een tijdje, "...en als het toch nodig is een dokter te vragen, vraag ik een vrouwelijke arts" Hij glimlachte opgelucht, en keerde zich terug naar zijn vrouw

Het duurde nog tot middernacht ongeveer, voor de kleine er kwam. Een zoon.
Ik dacht bij mezelf: Kerstmis in Mater, met sanspapiers uit Afghanistan...
"Hoe noemt uw vrouw ?" "Marjam" Fluisterde hij vol liefde en emotie... "En het kind?" "Isu ! zoals mijn vader" klonk het... "Heet jij soms Joesoef ?"... Hij knikte.

Jozef, Maria en Jezus in het Arabisch...
Hoe kan het bestaan...

We dronken thee van het pakje dat ik ooit meebracht uit de Turkse winkel te Ronse...met veel suiker. Ik goot de thee van heel hoog uit de mooie Arabische Theepot in de kleine theeglaasjes... De man glimlachte en greep mijn hand vol dankbaarheid.

Hij keek naar het kruis op de schoorsteen, "Christen?" Ik knikte wat schokschouderend, en toonde hem de ingekaderde Arabische tekst boven mijn bureel... Er is geen andere God dan Allah, en Mohammed is zijn profeet" maar dan in het Arabisch. Hij keek mij verwonderd aan.

"Voor ons en voor U is er maar één God, dat zal dan wel dezelfde zijn zeker ? " Ik dacht even na... "en u bracht ons, voor het eerst in mijn leven, een echte kerstmis !" Een moslim en kerstmis...
Kerstmis in Mater, Kerstmis in 2012, in een wereld waar steeds meer volkeren steeds meer door elkaar heen lopen.

"Nog een tas thee?


tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

maandag, december 17, 2012

Borstvoeding

Yoghurt
Yoghurt (Photo credit: Wikipedia)
"Zet u hier maar, madame, wij zijn bijna klaar en weg!"
De "madame" was een jonge vrouw met een kinderwagen, met daarin een piepklein mensenkindje.
"Dank u, maar de kleine moet eten, en ik geef borstvoeding, mag ik die lege stoel? Dan zet ik mij daar eventjes in het hoekje..."

Toen wij even later recht stonden, om verder te kuieren door de massa's boeken op het Boekenfestival, zagen wij in het hoekje het jonge dametje zitten, met haar gezicht naar de hoek , heel klein dichtgevouwen, om zo onzichtbaar mogelijk haar kindje te voeden...

We leven in een wereld waar op de TV het naakt en de seks rond je oren spat, maar een vrouw die haar kleine voedt, dat kan niet, dat is pas goor, dat is pas... porno ?
Ik snap het niet, al die gore seks, al dat onnodige naakt, dat vindt men normaal, maar een moeder die haar kind zoogt, dat kan niet ?
Ach, ik ben geen puritein, ik lig echt niet wakker van wat de TV spuwt, maar hier vind ik de mens totaal onredelijk, totaal uit zijn winkelhaak getrokken.

Of is het omdat die borstvoeding niets seksueels heeft, dat het shockeert ?
Ga een museum, ga veel kerken, binnen, en je ziet een afbeelding van Moeder Maria die haar kind zoogt. Dat mag dan weer wel ?

Het zal wel weer aan mij liggen, maar ik snap het niet.

Op mij maakt het soms de indruk, dat de boel volledig door gedraaid is... Vroeger mocht seks alleen als het bestemd was voor de voortplanting, nu is voortplanting het enige wat je in seks niet mag. Nog een beetje verder, en een kind zal nagewezen worden als de vrucht van foute seks. Je mag het in ieder geval al niet meer op de natuurlijke manier voeden.

Ja, ik ben ouderwets, ja, ik ben van de generatie die ontroerd wordt bij het zien van zo'n klein baby'tje aan de borst van zijn moeder.  Ik heb dan meteen lust om potlood en papier te zoeken, en het te tekenen, als een ode aan het moederschap.

Maar we lijken steeds verder weg te dwalen van de natuur en het natuurlijke, ook in ons eigen bestaan, ook over onze eigen soort.
Er is ook nog zo weinig natuurlijk...
Zelfs wat we eten en drinken, zelfs mijn yoghurt in de morgen, zit verpakt in plastic, is gekleurd en gezoet, met een machine gespoten in het plastic potje, en dicht gelast met een folie... Natuurlijke yoghurt ? Ja dag Jan !  (Zou er nog melk in zitten ?) De sla op mijn bord wordt gekweekt in serres, met een heleboel scheikunde en kunstmatige verlichting en bevloeiing .. Er rest maar heel weinig natuur meer. Als je het goed bekijkt, die sla van ons, die heeft geen enkele kans om nog in de natuur te kunnen overleven, het is dusdanig gekweekt en gemuteerd, tot het iets is verworden dat ons moet bevallen, ons, ingeprent door de reclame hoe een krop sla er nu, vandaag moet uitzien...

Heb jij je ook al afgevraagd, hoe sla er eigenlijk uitzag in natuurlijke, wilde staat ?
De oranje wortelen, zijn in het wild helemaal niet oranje, dat is iets wat wij liever zien, dus kweekte men op de kleur, terwijl misschien de natuurlijke wortel wel veel beter was voor onze gezondheid...

En ik zit hier op een klavier te typen gemaakt van kunststof, waarin heel waarschijnlijk aardolie verwerkt zit, je weet wel, die stof waar we binnenkort zonder vallen...
We hebben nu al driedimensionale printers, waarmee we voorwerpen kopiëren...  Er is al een moord gepleegd met een revolver gemaakt op een kopie-machine, op basis van de gegevens gedownload van internet...

Ik heb het helemaal niet voor wapens, maar wapens werden vroeger gemaakt door vakbekwame mensen, die heel zorgvuldig werkten om een wapen te maken dat goed werkte en betrouwbaar was... Nu maak je het gewoon met een printer. Uit een soort kunststof. Zou uw 3D-printer ook gemaakt zijn met een 3D-printer ?

Bart zag laatst een auto voor zich staan aan het rode stoplicht... Op de achterruit een grote sticker voor Groen!... De bestuurder deed het raam open van zijn wagen, en goot de inhoud van zijn asbak buiten. Op de straat. Groen?

Ach, soms smaakt het mij allemaal wat bitter. Dat zal wel te maken hebben met die duistere donkere lucht, en druilende regen... December, de zes donkere weken...
Ik word oud...
Maar dat is de enige manier om lang te leven !

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

zondag, december 16, 2012

aan/uit knop

Onze-Lieve-Vrouwekerk, Rozebeke
Onze-Lieve-Vrouwekerk, Rozebeke (Photo credit: Erf-goed.be)
Vanmorgen weer vastgesteld !
Steeds meer en meer lichtpunten in mijn woning zijn verbonden aan meer dan één aan/uitknop...
In de slaapkamer kun je het licht aandoen bij het binnenkomen van de kamer, en uitdoen via de trekkoord boven je bed, beneden kan ik de lichten van woonkamer en bureau aanmaken van uit de woonkamer en van uit de bureau, de lichten op de trap kun je uit en aandoen vanboven en van beneden... En zo zijn er nog wel enkele te vinden.

Het vervelende van die dingen is, dat je reflex-matig het licht wilt aan maken, en dus de knop naar beneden wilt duwen, maar hij staat beneden, en dus moet je de beweging herhalen in omgekeerde zin.

Je hebt geen zekerheid meer of aan nu wel aan dan wel uit is.
Misschien denk je "Pff, wat kan mij dat schelen..." Meestal niets, maar ik draai liefst een nieuwe lamp in bij een knop die op uit staat, dat geeft me een iets veiliger gevoel. Maar als de lamp stuk is, wat is dan de aan of uit-stand van die vervloekte knop ???

Nu ja, ik weet het wel, ik zal hoogstens eens schrikken als plots de lamp gaat branden terwijl ik ze aan het vastdraaien ben, maar toch... Schrikken terwijl je op een ladder of op een stoel staat... Ik heb een kennis die van drie treden hoog van een ladder viel, en nu verlamd is vanaf de borst...

En naar mijn gevoel is er meer...
Die aan/uitknop is een beetje een symbool van het leven...
Je hebt geen zekerheden meer.
Waar zijn mijn kinderjaren naartoe, waar het leven nog bestond uit duidelijke en klare richtlijnen?
Zeg nu niet dat dit typisch verbonden is aan de jeugd, want als ik naar mijn kleinkinderen kijk, dan is voor hen het leven lang niet zo eenvoudig, zo klaar, zo duidelijk uitgelijnd als het voor ons was. Ik vermoed dat dit samenhangt met de opvoeding.
Onze opvoeding was gebaseerd op een duidelijk en klaar gezag. De wil van mijn ouders, dat was de wet. Je kon wel eens revolteren, maar desnoods werd je manu militari weer tot de orde geroepen. Dat manu militari mag je gerust letterlijk nemen: als we niet luisterden, dan moesten we het voelen. Onze wereld was daardoor een simpele kubus, en wij zaten binnen die strakke omheining, boven, onder, links, rechts, voor en achter waren duidelijk afgelijnd.

Nu voedt men de kinderen anders op. Men stelt hen voor keuzes, men wil hen leren zelf te opteren voor de goede keuze, omdat dit de beste oplossing is voor henzelf en voor het geheel van de maatschappij. De kinderen worden voortdurend geconfronteerd met plichten. Wij hadden geboden, zij hebben verantwoordelijkheid.
Het is veel makkelijker te leven bij geboden dan bij verantwoordelijkheden.

En weet je, die geboden van ons, die groeiden automatisch uit tot verantwoordelijkheden, eens je zelf op eigen poten moest staan, en dan was je zo gewoon aan die omlijning, aan die grenzen, dat je bijna onbewust die grenzen ook voor je zelf daar zette. Misschien, onder druk van de omstandigheden schoof je iets met een of ander gebod een klein beetje op naar strenger of naar soepeler, maar globaal was de situatie heel klaar, heel duidelijk...

Dan is de opvoeding veranderd, het manu military mocht niet meer... Je moest de kinderen leren keuzes te maken, zelf in te zien dat er eigenlijk maar één goed optie was... Dat het kind dan vertrok uit een situatie van trial and error, dat was juist goed, daar leerden ze uit.
Dat dit voor sommige kinderen alleen resulteerde in een gevoel van vrees voor de onduidelijkheid, dat zou wel overgaan.
Maar bij sommigen gaat het niet over...
Sommigen weten wel, voelen wel dat ze de verkeerde optie hebben genomen, maar willen hun ongelijk niet toegeven, en houden zich vast aan de veroverde positie, ook al is die positie eigenlijk niet zo comfortabel of niet zo gelukkig. Als ze dat doen, dan zit de kans daar in, dat daardoor ook andere beslissingen beïnvloed worden...
Neem nu het pestgedrag...
Dat bestond in onze tijd ook, maar meestal loste dat zichzelf op, en anders kwam de leraar of de ouder als een deus ex machina te voorschijn om je manu militari bij te brengen dat je verkeerd bezig waart.
Wat gebeurt er nu ?
Stel, a wordt gepest door de rest van het alfabet. Het alfabet beleeft hoogdagen, en a gaat er aan kapot, of schiet in een Franse kolere, en begint er wild op los te kloppen.
Op dat moment komt er toch, ook in dit moderne opvoedingssysteem, een deus ex machina, en die berispt, straft a omdat ze geweld gebruikte...
Ik vind het geen wonder dat er dan kinderen zijn die opteren voor domme dingen, zoals zelfdoding, of zelfs voor het neerschieten van een ganse klas schoolkinderen...

Ik vind dat wij, als opvoeder in de eerste plaats zekerheden moeten bieden. Een kind die precies weet waar de lijnen staan, leeft veel gemakkelijker dan het kind die nu en dan opbotst tegen onzichtbare afsluitingen waar hoogspanning op staat !
Maar ja...
ik ben de oude stempel zeker ?

tot de volgende ?
(FOTO : Rozebeke is een mooi lieflijk dorpje in de Zwalmstreek, heeft helemaal niets te maken met het onderwerp, maar de streek is een bezoekje meer dan waard !!)
Enhanced by Zemanta

zaterdag, december 15, 2012

Lachstop

't Is eens een nieuwe vorm van staking !
Bij een Chinese luchtvaartmaatschappij dreigt het personeel met een lachstop als ze geen loonsverhoging krijgen.
Het valt me op dat we stilaan wat nieuwe ideeën in de stakerswereld tegenkomen. Staken is een vorm van druk uitoefenen, en niet zo lang geleden kregen we een twittercampagne als drukkingsmiddel, nu dus een lachstop...

Ik vind dat heerlijk. er is blijkbaar iets aan het bewegen. De klassieke staking en het patronale wederwoord de lock-out waren ooit revolutionaire zaken. Maar stilaan waren we wat vastgeroest, en dan dreigt dat middel eerder vervelend te worden dan nog effectief. Gaat het over diensten die met publiek werken (bv spoorwegen, luchtvaart...) dan krijg je meer negatieve reacties over je heen dan wel positieve gevolgen van de actie.

Het lijkt me dan ook hoog tijd om met andere ideeën naar voren te komen. Makkelijk is dat niet !
Je zit in een conflictsituatie, waar je nog voor nog achteruit gaat... Om uit de impasse te geraken, moet je iets doen. Het bedrijf stilleggen is het klassieke systeem... Maar het werkt niet zo erg positief ten opzichte van de publieke opinie. Bovendien krijgen de betrokken werknemers gedurende die stakingsdagen een minder inkomen dan normaal. Staak je voor meer loon, dan begin je met loon te verliezen... Niet zo best als systeem...

We hebben nog heel weinig alternatieven gevonden, ik herinner me een actie van het spoor, waar ze de reizigers die dag gratis lieten rijden, maar dat had niet veel effect. In de weekdagen zijn de meeste reizigers in het bezit van een abonnement, en ergens kun je ook wel eens twijfelen aan het systeem, in die zin, dat je eigenlijk steelt van de werkgever. Een gratis ritje kun je best vergelijken met een bedrijf waar ze iedere bezoeker gratis een gemaakt product schenken... Makkelijk zat, het is toch het uwe niet...

Dit is dus geen oplossing. En een twitteractie heeft wellicht ook maar één keer dat enorme effect, omdat iedereen er van spreekt, doe het tien keer en geen kat klapt er nog over.

Het is dus echt niet zo simpel een effectief drukkingsmiddel te vinden !
Toch denk ik dat we daar dringend behoefte aan hebben.  Er zijn hier en daar al stakersvarianten geweest, zoals wel produceren, maar de gemaakte goederen niet laten vertrekken uit het bedrijf, maar ook dat is al wat uit de mode.

Nu kun je stellen dat een drukkingsmiddel niet wenselijk is, dat alleen overleg een eerlijke manier is, maar de ervaring heeft geleerd dat dit veelal niet goed genoeg is, of niet echt resulteert in oplossingen van het conflict. Nu en dan moet er dus wel degelijk druk ontstaan, als een soort veiligheidsklep. Laat dit niet toe, en de kans is groot dat de druk te hoog oploopt, en de boel letterlijk ontploft. Dan ben je veel verder dan ooit van een oplossing.

Wat mij opvalt is dat de rest van de bevolking zich heel weinig aantrekt van wat er gebeurt in bedrijf X of Z... Neem nu Renault Vilvoorde, waar er een sociaal bloedbad was (zoals we nu weer zien bij Ford Genk)... Denk jij dat er daar minder Renaults door verkocht werden? Denk jij dat er een Belgische koper is, die uit een Belgische protectionistische reflex zal stoppen met het kopen van een Renault of nu een Ford ? Geen kat.

Ik denk dat we misschien meer onze pijlen moeten richten op het aankweken van een stuk chauvinisme !  Kijk nu naar Frankrijk, waar men de bieren extra gaat belasten. Veel eigen bier hebben ze niet, dus via de bieren belasten ze dus hoofdzakelijke buitenlandse producenten. Moesten wij nu als reactie stellen dat we de BTW op Champagne sterk verhogen, zou men dan niet wat inbinden in La douce France ? De Belg is zowat de grootste Champagnedrinker... Wij zouden dus wel een impact kunnen hebben. Bovendien zou dat protectionisme in zijn geheel geen slechte zaak zijn. Mocht je nu stellen dat je door een chauvinistische reflex plots de verkoop van Ford zult decimeren... Denk je niet dat ze dan wel twee keer gaan nadenken vooraleer hier een sociaal bloedbad aan te richten?

Mochten alle mensen in ons landje wat meer aan het zelfde zeel trekken, dan zouden we naast de staking een automatische sterkte hebben...
Wij hebben een industrie die voor een groot gedeelte leeft dank zij buitenlandse bedrijven. Buitenlandse bedrijven hebben hier geen binding, buiten dat bedrijf en de winst. Als wij met zijn allen de producenten in ons land steunen, en diegenen die ons verlaten, of laten vallen straffen in ons koopgedrag, dan hebben wij een echt drukkingsmiddel !

Ik denk dat we daar de massa moeten sensibiliseren !

tot de volgende ?

vrijdag, december 14, 2012

Eén week voor ...

Brahma
Brahma (Photo credit: Roel Wijnants)
het begin van de winter
of voor het einde van de wereld ?

Ik las dat NASA een groot object heeft bespeurd dat regelrecht naar ons komt toe gevlogen...
Het is niet zeker dat het ons op 21 december bereiken zal.
Ze houden het in de gaten.
Dat is wellicht ook de oplossing, als ze het in de gaten houden, kan het niet op de aarde botsen. (even nadenken !!!)

Ach, blijkbaar is er hier en daar toch echt paniek over deze voorspelling.  Natuurlijk hebben de doemdenkers gelijk ! Stel dat zo'n groot object - boem- op ons valt, dan staan we zelfs aan de hemelpoort ook al in de file !
Je mag er niet op denken!

Ik zie Sint Pieter al panikeren bij die grote toeloop. Alras komen er enkele andere apostels om hem bij te staan, en de massa netjes in rijen te zetten, naar leeftijd en in alfaomegatische orde. (In de hemel is Alfa en Omega !)

Zouden er aparte ingangen zijn volgens het geloof ? Alleen de Christenen bij Sint Pieter aub, de Moslims bij Mohammed aan schuiven, de Hindoe's bij Kali, de Boeddhisten bij Boeddha, de Shintoïsten bij weet ik veel en de Getuigen van Jehovah daar helemaal rechts, want die ambeteren anders altijd de anderen.

De Hemel voor de Christenen, dat is die daar, met die engelkoren, daar zitten de Moslims, bij al die jonge maagden, en de Hindoe's, daar bij Ganesha met zijn olifantenkop.

Pas op, die brede snelweg niet nemen, want dat is de weg naar de Hel. Je moet echt dat klein wegeltje steil bergop gelegd in slechte kasseien nemen, de makkelijke weg gaat naar de verdoemenis.

Zie je die grote vlakte daar, midden tussen al de verschillende hemels ? Dat is het slagveld, waar de Goden proberen elkaar uit te roeien, als ze weer eens een leger volk bij elkaar krijgen.  Zo zijn de oude goden van de Kelten en de Germanen, de Grieken en de Romeinen indertijd verslagen door de Christenen, en ze moeten nu telkens meevechten voor de Christenheid. Ook al menen ze dat niet echt, ze zijn nu huurling, en wiens brood men eet...

Brood, jawel, want dat van die rijstpap met gouden lepeltjes, dat mag je vergeten, rijst gaat allemaal naar de Aziatische godenrijken... Je kunt hooguit eens wat rijst vinden bij een of andere bekeerde Chinees, die nu een restaurant opende in de hemel der Christenen.

De Christenen hebben het niet makkelijk in deze veldslagen. Dat komt door hun bewapening. Een of andere oen heeft in de Heilige teksten vermeld dat de zwaarden moesten worden omgesmeed in ploegscharen... En handig is dat niet als slagwapen.

God, wat zit ik ik nu weer allemaal bij elkaar te fantaseren? Wagner zou hier wellicht meteen inspiratie vinden voor een nieuwe Ring...

Maar ergens meen ik dat wel... Ergens meen ik, uit een diepe overtuiging, dat een ieder zalig kan worden in zijn geloof... Omdat ik ook meen dat een God er niet wakker van ligt hoe we hem noemen of hoe we hem dienen. Als er een God is, dan ligt hij waarschijnlijk niet echt wakker van ons, die kleine ambetante wezentjes op dat kleine bolletje daar helemaal rechts onderaan in het grote heelal... Ik denk dat heel wat van wat wij God toedichten in feite bedoelt is om onszelf als soort te verheerlijken... En geef toe, als we de werken van onze soort bekijken, dan is heel wat bij waar we niet fier moeten op zijn...

De wereld zal ooit wel vergaan, als de zon in zijn eindfase treedt en opzwelt tot een reuze grote hete ballon, zullen we met de aarde mee gewoon opbranden... Maar onze wereld, de mensenwereld kan dan al heel lang weg en vergeten zijn... We zijn druk bezig onszelf kapot te maken...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta