vrijdag, juni 30, 2006

Colruyt, Brakel

Vanmorgen, voor de massa, naar de winkel...Voor de massa ? De colruyt te Brakel heeft de winkel heringericht, en blijkbaar kregen alle brakelaars een reclameboodschap met de vermelding van de uitbreiding en van een geschenkje...Je kon er op de koppen lopen! Al wat er veranderd was, is dat ze de rekken wat dichter bijeen hebben gezet, en er nog wat rekken hebben bijgeplaatst...'t Was er nog niet smal genoeg !
Wanneer gaan de belgische grootwarenhuizen eens over de schreve gaan zien, naar de warenhuizen in La Douce France ??? In Auchan, daar kun je rustig met vier karren naast elkaar lopen, en je stoort nog niemand...Als je hier elkaar moet kruisen, dag jan...

Het geschenk was prachtig, een (één) markeerstift... En daarvoor lopen ze op elkaars koppen..

Enfin, we hebben er ook gelopen, weliswaar onbewust van de publicitaire stunt, maar we waren mede slachtoffer.

Dan zie je plots een madammeke, de winkel binnenstuiven langs de kassa..."'k Was mijne portemonnaie vergeten..." Madam toch, wie vergeet er nu zijn geld ? Het smeer van het dagelijkse leven?

In het terugkomen naar huis, zeg ik tegen Anny dat ze eens moet kijken of er volk was in de carwash, zo niet, dan zou ik vlug vlug...Vergeefse moeite, waarschijnlijk gaven ze daar een spons of zoiets, want de auto's stonden er in file... Volgende keer zal ook wel goed zijn zeker?

En daarmee is de laatste dag van gelukkig leven weeral bijna voorbij, en komen we in een periode van twee extra laaange maaanden waarbij we in bezette gebieden moeten leven...Grote vakantie, dat is voor de grootouders een soortement concentratiekamp, een periode van onderdrukking door zich-lief-voordoenende-kinderen... Een periode waarbij ze om de vijf minuten weer gaan roepen:"Opa!, teken eens een poes, Opa, heb je al dit of dat gedaan voor mij? Opa, gaan we eens wandelen, Opa, opa, opa,..." Soms zit er wat variatie in...Dan is oma het slachtoffer, en willen ze van heel dichtbij zien en leren hoe je dit of dat doet in de keuken... Mijn vijf minuten rust zijn dan de moeilijke momenten voor oma! Maar ze komen veel meer bij mij dan bij Oma...Oma is altijd vies zeggen ze dan stillekes tegen mij...Weet je, ik overweeg om ook eens vies te worden..wie weet ?

tot de volgende ?

donderdag, juni 29, 2006

vis vis vis vis vis vis vis

Massa's vis ! We zijn naar Wannegem weest vissen, en of ze beten ! Sommige momenten kon je werkelijk je lijntje niet naar de bodem laten zakken, ze waren er al weer mee weg! Samen hebben we zeker meer dan honderd vissen en visjes gevangen.
Luc had weer tinken (zeelt, tinca tinca) en twee mooie karpers van rond de kilo (met een blieklijntje is het echt sport om die binnen te halen! Maar het merendeel van de vangst waren kleine karpertjes van 10 à15 cm lang...Binnen enkele jaren wordt dat daar een slagveld voor de onderlijntjes ! Ik heber ook weer één stekelbaars (man in bruidskleed) gevangen en een bliekje van amper 6 à7 cm...Die moet grote honger hebben gehad om zo'n wormpje in zijn bekje te krijgen! Verder vingen we nog heel wat blieken van 25 cm en meer. Luc ving ook een brasem van een hand groot, waar die vandaan komt is een raadsel, want brasems zijn er nooit op die put gezet...
Enfin, we waren alle twee steendood van het vissen. Niets vangen is lastig, maar nu was het bijna het omgekeerde.

Veerle zit voor een paar dagen thuis, ze heeft met haar voet tegen een dorpel gestoten, en heeft één gebroken teen... Zoiets kan niet in de plaaster, je moet een paar dagen rusten om de zwelling en de ergste pijn te laten wegebben, en daarna gewoon de pijn uitstaan. Erg is het niet, ik heb het ook eens gehad, maar het is wel ambetant en pijnlijk ! Je kunt niet geloven hoe dikwijls een mens ergens tegen stoot met zijn voet...Normaliter voel je dat niet, maar met zo'n gevoelige teen we, en héél goed! 't Is hetzelfde als je iets aan je vingers hebt, het hoeft niet erg te zijn, maar dan voel je ieder stootje, ieder duwtje...en je bent verbaast dat je zo dikwijls ergens tegen stoot.

Zaterdag moet ik naar een receptie van het huwelijk van een dochter van een collega van de metaal...oef, van, van van... Eigenlijk moet ik op drie plaatsen tegelijkertijd zijn, maar vermits dat niet kan, hou ik het bij de eerste die de vraag stelde...Eerlijk is eerlijk. Er was nog een receptie voor een collega hout en bouw die op prepensioen gaat, en een vergadering van de spaarkas waar ik voorzitter van ben... Voor de spaarkas moet ik vandaag nog eens naar de apotheker, om enkele prijzen voor de tombola. Ik ging er eerlijk nooit opgekomen zijn om prijzen te vragen aan een apotheker, maar toevallig zag ik haar prijzen geven aan een ander organisatie, dus...En we krijgen er echt mooie prijzen, shampoo's, badschuim en dergelijke, mooie prijzen voor ons spaarkasje.

Allee, ik ben er mee weg, ik ben benieuwd of we vandaag al iets horen van de garagist??? Enfin we zien wel.
Tot de volgende ?

woensdag, juni 28, 2006

Geduld...

We hebben, Veerle en ik, de auto bekeken, en goedgekeurd. Zelfs de banden zijn nog als nieuw, de chargebuis (uitlaat pour les flamins) is nog volledig roestvrij, en er hangt zelfs geen opgedroogde modder in de wielkasten...Zoals gezegd, dat madammeke haalde de wagen niet uit als het regende...
Nu moeten we echter afwachten, want alles wordt geregeld via een advocaat, in verband met erfenisrechten... Geen idee hoe lang het duurt, dus we kijken verder uit, mocht het té lang duren, dat we geen kansen laten liggen. Maar allee, alles ziet er héél goed uit. De prijs was de vastgelegde prijs door de notaris, dus wellicht komt de wagen ook heel spoedig vrij. (Mocht er nog betwisting geweest zijn, dan zou de wagen wellicht niet aan de garagist ter beschikking gesteld zijn hé)

Vandaag gaan we dus vissen, de zon is er, en ik heb dus weer mijn korte broek aan, ook al is het nog niet zó warm... Hopelijk bijt de vis en kan ik mijn kwade droom vanvannacht vergeten...Onze Koen is vannacht komen zeggen dat Patrick (van Caroline) dood is...Hopelijk zijn dromen bedrog, maar de sukkelaar is héél ziek. Wellicht speelde dat door mijn geest en gaf dat aanleiding tot die droom...Maar ik ben de rest van de nacht blijven tobben, en dan komt al het verdriet over Koen ook weer boven...Ik ben er nu nog niet goed van, ik zit met een krop in de keel, tot en met.

Daarom, laat het weer goed zijn, de vis bijten, zodat ik die zwarte gedachten kwijt raak!

Allee, ik ben er weer vandoor, ik kan toch niet meer schrijven dan met heel donkere zwarte inkt
Tot morgen

dinsdag, juni 27, 2006

Onderhoudsbeurt

Gisteren ben ik naar mijn jaarlijkse onderhoudbeurt geweest met mijn auto. 't Is wreed hé, vroeger moest ik bijna elke maand, en nu 1 keer per jaar...Toegegeven, vroeger moesten de wagens veel meer smeerbeurten hebben dan nu (Hoe komt dat ???)maar toch...Ik ben blijkbaar stillekens gaan behoren bij de groep van de zondagschauffeurs...Ik rij alleen nog naar de winkel, de dokter(s), de apotheek en de rommelmarkten. Nu en dan komt er nog wel iets bij, maar dat is uit-zonder-lijk (= een verstrooide lijkbidder). Daarvoor moet Bart al eens zijn poot breken, zodat ik hem eens naar zijn werk mag voeren...

Ik vroeg gisteren dan ook aan de garagist of hij geen goede en goedkope occasie had...Ik ben nog altijd op zoek naar een auto voor Veerle, haren bak heeft zijn beste jaren gehad, en de kosten beginnen op te lopen... Ik prefereerde een kleine diesel, maar in geval van nood ook een benzine maar dan liefst een kleine (=zuinige) en die ze nog heel wat jaren kon gebruiken... Toeval der toevalligheden ! Er was daar juist een oude auto binnengekomen van een overleden madammeke...Auto in perfecte staat, 25.000 km op de teller (en ook in het onderhoudsboekje). Je kent ze wel, die madammekes die hun wagen niet uithalen als het regent, en alleen nu en dan eens hun boodschappen gaan doen, twee straten verder. De wagen was altijd onderhouden in de garage waar ik was, dus door en door gekend door de garagist. Het enige wat er al aan die wagen had gehaperd, was de batterij wegens het te lang laten staan... Ik ga er vanmiddag met Veerle eens naar toe gaan kijken...Ik denk niet dat we nog veel zo'n kansen zullen krijgen.

Dat wil dus ook zeggen dat de visdag uitgesteld wordt tot morgen...Ne mens moet wat over hebben voor zijn kinderen hé...

Allee, misschien weet ik morgen al meer, en jij ook, als je dagelijks mijne tater leest...à demain ?

maandag, juni 26, 2006

daags na

de rommelmarkt...Ik voel mij steendood. Gelukkig geen abnormale pijn. Dus alles is ok.Dank u.

Ik heb dus geen tiende part van de rommelmarkt gedaan, maar het was genoeg voor mij. Ik heb weer met volle teugen genoten. Dat is eigenlijk alles waar het om draait is het niet? Je eens overgeven aan genieten, aan deugd hebben. Dat heb ik van heel wat boeken, van een mooie rommelmarkt, van mijn pyrografie en van zo veel dingen meer.

Eigenlijk heb ik nu veel meer dingen dan vroeger die mij echt genoegen doen. Het geheim? Heel veel tegenkomen, heel veel verdriet en heel veel pijn, zoveel dat het enige middel dat je rest is: alles opeen in één verdomhoekje gooien en de fik er in. En dan herbeginnen, op een nieuwe lei, en je alleen nog openstellen voor genot.

Weet je, ik wordt niet meer echt geraakt door miserie, ik heb blijkbaar onbewust een scherm neergezet die alles wat verdriet is, gewoon afsluit. Ik belijd alleen nog verbaal mijn leedwezen, maar waar ik vroeger diep geraakt werd, sluit ik nu, na één pijnlijk gevoel van begrip, de deur.Ik denk dat dit in feite een soort veiligheidsklep is in de geest van een mens. Ik heb hetzelfde vroeger gezien bij mensen die ook een immens verdriet hebben gekend, of lichamelijk leed. Ergens die in ons zit blijkbaar een overloop-systeem. Als het er niet meer bij kan, dan vloeit het gewoon weg.

Ik voel op een of andere manier nog wel het leed van een ander, maar ik neem het niet meer op, mijn vat is vol. Daar zal wel een of andere geleerde psychologische uitleg voor zijn, maar ook die interesseert me niet, ik voel me goed, ik heb mijn leed ingesponnen in een cocon, waar ik het niet meer voel snijden, maar koester...

Hèhè, ik ben precies weer zwaar op de hand, en dat is niet de bedoeling, integendeel, carpe diem, pluk de dag! Heb je al gezien hoe mooi de kleuren zijn na de regen van gisteren? Het ziet er nog steeds sterk bewolkt uit, maar de militaire troepsoldaten van 't leger zeggen dat het van 12 tot 18 uur morgen zonnig zal zijn ! En dat zijn precies de uren dat we normaliter gaan vissen... Dus, wellicht gaan we vissen hé.

Op het raam zie ik heel kleine waterdruppeltjes...dus nu is het heel licht aan 't regenen. Mijn vetplantjes boven op het terras zijn voor de eerste keer netjes afgespoeld,en hier en daar prijken die typische dikke en bebladerde stammetjes omhoog met meestal roze bloesems, mooi !

Het riekt hier heerlijk, ik weet niet wat we vanmiddag zullen eten, maar ik heb nu al honger, sorry goesting. Nu eerst nog een blitsbezoek aan de apotheker, want ik zit bijna zonder voorraad van mijn pillekes tegen de pijn, tegen de ontsteking, tegen de spierkramp, tegen de cholesterol, tegen de hoge bloeddruk tegen... tegen... Vin je ook niet dat pillen negatief ingesteld zijn ????
Waarom geven ze geen pillen vóór ????

allee, tot morgen????(Eigenlijk heb gisteren de rustdag niet benut die ik mezelf voorgeschreven had...die heb ik dan maar tegoed hé, en zonder dat je ongerust moet zijn over mijn welzijn..)

zondag, juni 25, 2006

Ebben

Heerlijk rondgewandeld op de rommelmarkt te Welle. Gelukkig waren we tamelijk vroeg vertrokken, want rond 12.30 uur begon het ginder te druppelen.
Zo hebben we toch nog een kleine twee uur rondgewandeld. We hebben twee keer haltgehouden , een keer voor een drink, en om halftwaalf om iets te eten.
Rond twintig voor een waren we terug bij onze wagen.
We moesten dan met de wagen op het parcours, want we hadden een koop gedaan...een ebbenhouten beeld van zo'n 80 cm à 1 meter hoog... Een neger met een speer, een prachtstuk, gekocht van een particulier, en goedkoop. Verder nog enkele boeken, waaronder een Aspe voor 1 (een) euro...
Het was weer een leuke markt. We kwamen op de markt Gudrun tegen, je weet wel van "de groene verbeelding", de dame die je nu en dan ziet in "groene vingers" op VTM waar ze de bloemenschikster van dienst is.
Tot mijn verwondering blijkt zij ook een rommelmarktster te zijn...
Zij had er een oud, mooi kistje gekocht, vol met oude kinderspelen, voor 2 euro. Wellicht zijn de spellen voor de kinderen, en zullen we het mooie oude kistje wel eens zien vol bloemen???

Rommelmarkten is heerlijk. Ik leer ook regelmatig bij, ik vraag uitleg over onbekende dingen, en heb ook wel zelf al uitleg gegeven aan verkopers, wat zij eigenlijk aan het verkopen zijn, want soms weten zij zelf niet wat er op hun kraam ligt te liggen.

Gisteren heb ik zo'n eigenaardig ding gezien, twee potten opeen, de onderste pot bleek een petroleum reservoir te zijn, daar kwam een 8 cm brede wiek uit in de tweede pot. Die tweede pot bleek een raampje te bezitten en een luchtgat. Het spel was dus eigenlijk een klein kookkacheltje te zijn, waar je dan de kookpot nog bovenop moest zetten. Wellicht een systeem uit de tijd van toen om mee te nemen op camping ??

Je ziet ook gekke zaken, een boek aan 20 euro die tien meter verder te koop is aan 2 euro...blijkbaar doen die particuliere verkopers geen marktonderzoek.

Alle, kortom, ik heb een heerlijke dag gehad, en in het terugkeren zijn we nog eens gaan loeren naar Bart zijn vernieuwd huis (Hij was niet thuis) het ziet er echt héél mooi uit. 't Is nu echt een chic huis ! De donkere pannen passen goed bij de rode façadesteen.

Tot morgen ?

zaterdag, juni 24, 2006

rommel

Vandaag was er een klein marktje in Zingem, we vonden er twee nieuwe withouten kuipje van ongeveer 30 cm lan, 15 breed ten 20 hoog, met handvat. De nieuwprijs hing er nog op 119 Fr. Ik kocht ze alle twee voor 1 euro (1/2 euro / stuk)
Ik heb ze gekocht om ze te bewerken met pyrografie, en ze dan te gebruiken als unieke bloempotten (cachepots in t schoon vlaams)
Daarna een langs geweest bij Tante, ze is nu ook het laatste document voor haar belastingsaangifte kwijt. Gelukkig heb ik Luc, die weet wat we kunnen doen in zo'n geval..Ze is het aangifteformulier, haar fiches van pensioen en verlofgeld-bouw...allemaal kwijt. We gaan daar nog wat mee beleven! Ik zie de dag naderen dat we iets zullen moeten doen om haar te beschermen tegen zichzelf. Alleen zijn en oud worden hé... Ik kan er toch niet iedere dag naartoe gaan, en dan nog, je zou ze moeten waken. Ze gaat ook lichamelijk achteruit, zodra ze iets doet is ze "dempig" (kort van asem), wellicht is haren tikker ook versleten.
't Is geen gemakkelijke, en daardoor komt er bijna niemand meer over de vloer. In de tijd van Nonkel was er daar altijd wel iemand op bezoek, nu van langsom minder. En die langskomt krijgt dan nog regelmatig zijn "sala"...daardoor zijn er natuurlijk veel die afhaken, we zijn bij mijn weten maar met twee meer die blijven gaan, en gebaren dat we het niet horen als ze zaagt tegen ons.
Vandaag was ze braaf, 't was allemaal goed, maar ze zat er nu mee in dat ze die papieren kwijt was. Gelukkig zal dat niet lang duren, want ze wist al niet meer dat ik daar de vorige keer ook al alles had afgezocht... 't wordt dus wel erg.

Morgen is het Welle, dat is een enorme rommelmarkt, waar bijna de ganse bevolking van het dorp aan meedoet. Er zijn op die manier meer dan 800 verkooppunten. Ik heb ze nog nooit allemaal gezien. Ik probeer iedere keer het dorp te benaderen langs een andere kant, en wandel dan tot het centrum en keer terug langs een andere min of meer paralelle weg. Dan zie ik wellicht een 100 à 150 verkooppunten. We doen dat heel op het gemak, en eten daar 's middags bij de chirostand. Ik doe uiteraard mijn rolwagen mee, want anders zou dat zelfs al niet meer te doen zijn. Ik gebruik de rolstoel zo weinig mogelijk, maar ja, na een eindje moet ik wel...

Het is de markt die wij het liefst van al doen, omdat er dus veel niet-commercanten staan, en je dingen vindt die je anders nooit ziet, en soms aan prijzen die bijna absurd laag zijn. Die dag is voor ons een soortement feestdag !

Dus, wellicht krijg je morgen geen blog...je moet dus niet ongerust zijn, ik ben aan t rommelen..

tot overmorgen dan maar ?
enne...ook voor u een prettige zondag !

vrijdag, juni 23, 2006

Eén genezen, d'andere ziek...

Gwendolyn is gisteren terug naar school getrokken, en vandaag wordt Kimberly hier afgeleverd.Ze hoest heel zwaar en diep, wellicht een zware valling, misschien wat bronchitis-achtig.
Mama is ondertussen met Veerle naar de hondencoiffeur. Sloeber zijn pruik laten knippen. Dat moet zowat twee keer per jaar. We laten iedere keer alles afdoen, anders wordt het nog meer beurten en dus nog duurder. Koop nooit een hond die moet geschoren worden. Zelf scheren ? Ze verkopen enorm veel scheermachines voor honden, we hebben er hier twee liggen, alleen, je krijgt er het haar van een poedel niet mee af. Wellicht dus ook niet van andere honden.
De hondenkappers hebben anders werk genoeg, je moet zeker één en meestal twee weken op voorhand reserveren.
Gelukkig gaat Veerle mee, ik heb het twee keer gedaan, en was er telkens weer ziek van. Je moet dan helpen die hond kalm te houden, stil te houden,dus vast te houden...Gevolg: pijn dat het niet te doen is.

Gisteren kreeg Veerle nog een telefoontje dat ze vandaag moest gaan werken op een andere plaats. Toen ze zei dat het haar niet mogelijk was, door andere verplichtingen werd dat gelukkig aanvaard. (Anders moest ik toch mee met den hond) Ik heb dan maar eens naar het acv gebeld om te weten hoe dat systeem in elkaar zat... Jongens, jongens, het is een soepke. Om u een voorbeeld te geven, als een van haar cliënten kaar niet kan laten komen, dan moet deze dat minstens één week tevoren aan de werkgever (pwa) laten weten, zodat deze economische werkloosheid kan aanvragen voor Veerle. En zeggen dat Veerle technisch gesproken "volledig" werkloos is ?? Ik ga het haar eens goed moeten uitleggen, zodat ze haar werkgevers kan verwittigen. Er zijn daar enkele oude mensen tussen, die niet echt "geletterd" zijn.

Ondertussen zit ik hier dus met een zieke kleindochter. En ze is echt niet goed, ze heeft zelfs nog niet eens de TV aangezet...

Allee, ik ga er mee stoppen, eens kijken of ze niets nodig heeft.
A domani ?

donderdag, juni 22, 2006

begrijpe wie begrijpen kan...

Vandaag zag ik op TV weer een uitzending van Al Qaeda, een oproep tot wapengeweld... Wie is de misdadiger die dit uitzendt ??? Wie vindt het opportuun om mensen aan te zetten tot geweld ? Welke idioot beslist om dit, onder het mom van neutrale berichtgeving, door te zenden ?

Dit is niet neutraal ! Dit is geen berichtgeving meer, dat is oproep tot geweld en agressie.

Kijk, ik kots van die dingen, ik stel iedere dag opnieuw vast dat de journalistiek geen weergave meer is van de feiten, maar een orkestratie van het komende. De media is één grote maffia, die steeds weer de berichtgeving gebruikt om de normale gang van zaken te verstoren. Ik keur het goed dat misbruiken aangeklaagd worden, maar niet dat er oproepen zijn tot terrorisme.

Denken die lui niet meer na vooraleer zij zoiets doen? Is het alleen domheid ? Ik geloof het niet, dan zou er intern tegen die mensen opgetreden worden, en zou een dergelijke miskleun maar één keer voorkomen, maar het is telkens en telkens opnieuw !

Ik kan niet geloven dat er één weldenkend mens is die terrorisme kan goedkeuren. Proberen je ding te halen door onschuldige mensen te doden??? Dat kan niet aanvaard worden. Van geen één kant ! Vroeger stopten ze vrouwen en kinderen in concentratiekampen om hun mannen en vaders te dwingen de strijd te staken (De eerste concentratiekampen ooit, door de Engelsen in de strijd tegen "die boeren" in Suid Afrika..) De hele wereld kwam in opstand tegen deze manier van oorlogvoeren. Het enige gevolg was dat strijd wellicht veel langer duurde, daar de boeren massaal steun kregen in geld en mankracht uit gans de wereld. Nadien bombardeerde men massaal de steden met de burgerbevolking, dat wordt nu niet meer aangenomen door de wereld. Wanneer komt er een massale reactie tegen het terrorisme? Niet à la Bush, maar werkelijk een massaal opkomen tegen dergelijke manieren van vechten. Over gans de wereld. Bij iedere aanslag telkens opnieuw wijzen op het misdadig karakter van dergelijke zaken. Met steun van geestelijke en wereldlijke machten.

Doe de mensheid in zijn totaal inzien dat zoiets niet kan !

Journalisten hebben ook een ethische taak, nu lijken ze zelfs geen normen meer te hebben, laat varen een taak.

Het mensDOM...is het nu echt zo moeilijk om met elkaar te leven? Gaat dat echt niet, dan gewoon neven elkaar, maar zonder elkaar te hinderen???

Nu ja, je ziet de talrijke burenruzies, en het onbegrip die er dan is voor elkaars visie. Ik begrijp het niet, ik kan doodgewoon zo niet leven. Ik kan mij echt niet indenken dat ik ruzie maak met de buren. Als ze naast de deur eens een feestje hebben, en er is nogal wat lawaai tot de late uurtjes, dan zeggen wij, Anny en ik, tot elkaar, "Ze moeten hier wellicht heel wat meer lawaai gehoord hebben in de tijd dat onze kinderen hier met hun vrienden "vergaderden"..."
en we doen onze ogen dicht en proberen te slapen, zoals zij vroeger wellicht ook deden.

Goede buren? Begin met er zelf een te zijn.

Tot morgen?

woensdag, juni 21, 2006

Leuke dag

Gisterennamiddag, zoals aangekondigd, weest vissen, in 't park. Het was weer een leuke dag. De vis bijt nog niet zoals vorig jaar, maar 't betert ! Eigenaardig is wel dat we dit jaar heel wat behoorlijk grote brasems vangen, iets wat vorig jaar een zeldzaamheid was.
Ook de karper begint weer te bijten ! We hebben er geen een gevangen, maar Luc was zijn onderlijn afgetrokken, en ik een haak. Dat waren duidelijk twee grote karpers ! We kregen ook nog enkele andere beten, maar daar was de vis klaarblijkelijk niet gehaakt. Daaruit blijkt dat de beet begonnen is, maar nog niet echt hongerig. De vis is nog te voorzichtig.
Maar als het weer zo blijft lijkt me de kans groot dat we volgende week prijs zullen hebben !
Ik ving weer een 15 tal vissen, Luc had er wellicht een dikke 20, maar ik heb heel wat tijd verloren aan drie afgetrokken onderlijntjes en zelfs een volledige lijn, met dobber en al... Geen excuus, Luc kreeg merkelijk meer beet dan ik.
De karper wordt wel weer heel goed aangetrokken door mijn lokspijs, dat belooft voor ons twee !

Vandaag is het duidelijk minder warm, alhoewel we gisteren ook niet veel zon hebben gezien. Het was werkelijk ideaal weer om enkele uren aan 't water te zitten.

Nu spreken ze van kans op neerslag, en er is inderdaad al wat regen gevallen, de baan ligt nat.

De natuur is nu eindelijk op zijn normale snelheid gekomen, en alles staat nu mooi groen. Een ding gaat mij daar tegen: Men laat nu de bermbegroeiing staan, gelukkig want het is zeer mooi, maar men zou toch de hoeken aan de wegkruisingen moeten vrijmaken. Op sommige punten moet je werkelijk al op het kruispunt gaan staan om iets te zien, en dat kan te laat zijn... Er moet toch een mogelijkheid zijn om groen en veiligheid te combineren? Mij lijkt dat 5 à 10 meter in de meeste gevallen al dik genoeg zijn om een veilig zicht op de baan te geven.

Gisteren zag ik een eigenaardig natuurfenomeen ! Een wilde papaver is rood, maar ik zag er midden een tros rode plots een zuiver witte staan ! Leuk ! Hopelijk zorgt deze voor vruchtbare zaadjes, en krijgen we een nieuwe kleur papavers in het wild !

Allee, ik ben er mee weg ! Tot morgen ?

dinsdag, juni 20, 2006

vissen

Oef, het is nog altijd goe weer, dus visweer !
Ik ga straks naar de winkel om lokspijs en chapelure te halen.
Ne mens moet toch wel een en ander meenemen om toch nog wat vis te vangen (en terug te werpen) hé ?
Gwendolyn is hier, ze zit met een zomergriep, maar volgens mij is het gewoon een zware valling. Ze zijn met de bus weggeweest, en ze zal wellicht onder een van die vervloekte blazers gezeten hebben. Ik vraag mij af in hoever busmaatschappijen een handelsakkoord hebben met de orde der geneesheren???
Ik heb weer last van zonne-exceem. Mijn moeder had dat ook, en sinds enkele jaren heb ik nu en dan een opstootje daarvan. Gelukkig is het ditmaal alleen aan mijn voeten. Armen en gezicht zijn gewoon bruin, mijn voeten en enkels zijn eerder rood en vol bobbels. en jeuken !!!

Vanmiddag zal ik er wat zalf aan doen alvorens te vertrekken op de visserij. Hopelijk wordt het dan snel weer beter. Of, weer in de zon zitten zal het verergeren...'t Is 't een of 't ander...

Met dat bruin worden is het mij opgevallen dat ik nu ook al enkele grijze haren op mijn armen heb. Ik dacht dat dat alleen bij oude mensen...of ben ik daar nu ook bij ? Gek, ze zeggen altijd dat je zo oud bent als jeje voelt...Dan springt mijn leeftijd duchtig op en neer hoor! Als ik in een periode van alles blokkerende pijn zit, dan ben ik wel 300 en als ik in een redelijke periode zit, dan voel ik mij amper 35... een klein, maar veelzeggend verschil hé? Heb jij dat ook, dat heen en weer springen van uw gevoels-leeftijd ?

Ik zag onlangs een "jonge" collega, met zijn vrouw, zijn zoon en schoondochter en zijn kleinkind...Ik zag hem nog altijd als die springer met zijn kleine gasten... Ik moest twee keer kijken om hem te herkennen. Had hij niets gezegd, en ik zijn stem niet had gehoord, ik zou hem begot niet eens herkend hebben !! Zijn we alle maal ? Nee, want de meesten ken ik nog...Hij moet echt wel serieus onder de tand des tijds gezeten hebben, en dan nog op het moment dat de tijd op zijn tanden beet...Dju, ik was er echt niet goed van, en Anny ook...We hebben er al drie keer over geklapt tegeneen...dus 't moet wel erg opgevallen zijn hé.

Ik heb ooit nog eens zo iets gehad, maar dan was het niet over het uiterlijk...Ik kende die man als een minzaam en "leutig" iemand, en dan kreeg ik plots een verbitterd en chagrijnig iemand voor ogen. God, wat kan een mens zo verbitteren???

Ik hou dat steeds voor ogen, en probeer de valkuilen te vermijden. Ik hoop dat mijn kinderen nooit zullen moeten zeggen, dien ouden zaag, dien hertefretter, die heeft altijd iets... Als je ziet dat ik het toch zou doen, wil je mij dan astemblief verwittigen???
danke

Tot morgen ?

maandag, juni 19, 2006

In een tijd van oorlog is de waarheid zo kostbaar dat je ze best zorgvuldig verbergt tussen een pak leugens (W.Churchill)

Dat is pas een nadenkertje hé?
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)

Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.

Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???

Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.

Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)

In een tijd van oorlog is de waarheid zo kostbaar dat je ze best zorgvuldig verbergt tussen een pak leugens (W.Churchill)

Dat is pas een nadenkertje hé?
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)

Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.

Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???

Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.

Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)

zondag, juni 18, 2006

mijne vélo

In "De Beiaard" van 19/5/1905 las ik dat de genaamde Albert Van Overbeke uit Brakel zich met zijn rijwiel naar St Goriks Oudenhove begaf alwaer zijne vélo hem ontstolen werd.

Als ze nu uwen v'lo pikken, dan zal daar geen artikel in de gazet voor gezet worden, zelfs de federale politie zal haar papier met genen letter bevuilen voor zoiets triviaals als ne v'lo...Tenzij dat het de fiets (merk het verschil) van Tommeke Boooooenen is.

Nemen wij aan dat toen een vélo ongeveer de auto van nu was, dan nog, zie jij in de gazet staan dat ze het fiatje van prosper hebben gepikt ? Néé jong, ze spreken alleen nog over diefstal in 't groot, en grote dieven en misdadigers, sla uwen gazet maar open: Reynders, Verhofstadt, Van den Bossche en andere triviale figuren vullen met hunne misdaden 80 % van de krant, en geen rechtsmacht bougeert...Maar ja, in een land waar men een erkend foefelaar als Van Rossem zelfs in het parlement stemt...

Gisteren op de rommelmarkt heb ik vetplantjes gekocht. Ik heb Anny gezegd dat het jaarlijks kuisen en legen en weer opvullen en plantjes kopen en plantjes planten van de bloembakken op het terras, dat dat moest gedaan zijn. Ze heeft al werk genoeg. Toen ik daar aan een goedkope prijs een massa vetplantjes zag, heb ik niet geaarzeld. Ze waren al heel goedkoop, maar ik kreeg er toch nog heel wat af omdat ik heel de collectie in eens nam.
Gisterennamiddag heb ik dan helpen planten. Ik weet dat ik geen grote hulp ben, maar mits enkele tussentijdse rustpauzes en grauwelijk veel (verzwegen voor Anny) pijn, lukte het toch heel wat hulp te bieden. De bakken staan nu beplant met kleurige vetplantjes. Alleen het onkruid dat eventueel opkomt bijhouden, en we zijn voorgoed van het plantwerk in die bakken af. Ze heeft al genoeg te doen.

Bovendien kunnen vetplanten goed tegen de hitte die er op het terras veel heerst, dus no problems...

Allee, tot morgen, als 't god belieft (en electrabel en belgacom)

zaterdag, juni 17, 2006

armen te kort

Dat is blijkbaar een sterk voortkomend fenomeen bij het ouder worden. Op een of ander manier krimpen de armen met de jaren. Ik weet uit geleerde studies dat bij een mens de twee enige lichaamsdelen die blijven groeien zijn: de oren en de neus.. Wat voor nut dat heeft dat we met tijd en boterhammen op ons eigen oren kunnen trappen, dat heb ik nog niet ontdekt...Maar ik vind ook niet vermeld dat er lichaamsdelen zijn die krimpen met de jaren, en toch, iedereen kan in zijn omgeving, -mits wat aandacht voor de evenmens- vaststellen dat de armen met de jaren krimpen.
Nu begin ik daar ook last van te hebben. Ik word dus stillekens aan oud...
Vroeger lag ik op mijn rug in mijn bed, en hield mijn boek rustig en op een gemakkelijke manier voor mij, nu zijn mijn armen zo erg gekrompen dat ik in mijn boek moet lezen met gestrekte armen... en da es nie mier plezant...

Gisteren heb ik geen blog geschreven, het is er niet van gekomen, gelijk of dat ze vroeger zegden "As ge 't gat van de paster gezien hebt..." Ik werd eergisteren opgebeld door Julien Liedts, een van de bestuursleden van Brakel en lid van het hoofdbestuur was overleden (zelfdoding). Julien had al twee dagen aan een stuk geprobeerd om zijn propagandist te bereiken en te verwittigen, maar tevergeefs, zelfs inspreken in de mailbox van zijn gsm werd niet beantwoord... Julien vroeg of ik niet kon gaan, dat er toch iemand zou zijn van de beweging waar de overledene zoveel voor deed. Een geluk dat ik er was, er was inderdaad buiten Julien en ik niemand van al de besturen... Ik had dat vroeger eens moeten doen ! Ge zoudt wat horen !

Enfin, gelukkig waren er daar ook gewone stoelen, zodat ik niet helemaal geradbraakt was. Maar niettemin, ik zou moeten leren om te blijven zitten bij evangelie en dergelijke, maar ja, een mens wil zich groot houden hé...

Gelukkig is de pijn weer wat weggedeind. Ik ben vandaag zelfs al weest rommelmarkten. Ik heb wel niet de hele markt gedaan, maar het ging al bij al redelijk. Vanmiddag kon Anny echter niet eten, ze was wat gepakt van de warmte. 't Was pertang zo warm niet als vorige week, maar ja, de zon op uw bolleke...ze gaat ook moeten leren een zonnehoed op te zetten, zoals ik ook moet doen.

Hopelijk tot morgen... Zou Honoré nu voor mij gelezen hebben aan de grot te Lourdes ? 't Is misschien daardoor dat mijn zeer zo vlot wegging ??
baaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

donderdag, juni 15, 2006

Tanteke

Ik moet straks naar tante, ze heeft weer een brief gekregen...Hopelijk is het niet weer een gewone reclamefolder...
Eigenlijk verwachtte ze me gisteren al, maar door het onweer waren er heel wat banen hier in Mater gewoonweg onberijdbaar. Op sommige plaatsen lag de modder 30 cm dik, daar in niet veilig op te rijden, het is niet alleen glad, je ziet ook niet waar de baan is, of waar het klassieke grachtje is, en daar zak je dieper dan 30 cm in...
Enfin, ik ga nu eens proberen, hopelijk is alles al wat opgekuist.En anders ga ik langs de grote baan, dat is wel een stuk om, maar wellicht veiliger.
Gisteren was het hier erg voor de getroffenen, het is de ganse dag blijven regenen, niet gieten (gelukkig) maar toch er bleef regen vallen.
In de wijk Riedekens, Volkegem waar ik enkele goeie vrienden heb wonen, was de watersnood wel heel erg, daar zijn woningen tot een halve meter ondergelopen...Alles kwam zo vlug dat niets kon gered worden. Bovendien ligt alles nog eens vol met een dikke modderlaag. Een sanitair bedrijf in Volkegem zag zijn magazijn volledig onderstromen, een muur werd weggeslagen en heel wat van zijn stock is nu te zoeken in de velden. Dat is een neef van een collega...Maar kennissen of niet, erg is het voor iedereen. Sedert Aquafin hier heeft huisgehouden is het alle vijf voeten iets. Ik weet wel dat een dergelijke stortbui altijd moeilijkheden veroozaakt, maar het is toch véél erger dan vroeger.
Gelukkig zit dat nu verplicht in de verzekeringen, maar niettemin hoorde ik al dat de verzekeringsmakelaar zei dat het zeker tot in 2007 zou duren voor aleer er iets zou betaald worden... Leuk hé ???
Ik ben blij dat ik boven op de berg woon, we hebben hier wel last van de wind, maar dat water lijkt mij nog veel erger !
Allee, ik ga eens zien hoe het erbij ligt. Als het erg wordt, dan zal ik je dat ongetwijfeld morgen in geur en kleur vertellen.
Tot dan ?

woensdag, juni 14, 2006

duizend bommen en granaten...

...zijn er vannacht ontploft, vlak naast mijn bed, den hond, dien arme beeste, wist niet meer waar gekropen...
Gisterenavond iets voor 7 is het hier begonnen te donderen en te bliksemen, maar het was nog te doen, we hebben zelfs nog tot en met de kampioenen kunnen tv kijken, maar toen we daarna beddewaerts togen, toen was het menens, het was precies of er tienduizend fotografen met flitslicht aan 't werk waren, de donder kletterde, en 't was zo dichtbij dat je hoorde dat het elektriek was ! Echt dat knetterende fel heen en weer springende geluid... Ondertussen was er een wolkbreuk, en het water van mijn dak vloog over de goot, recht naar beneden, 't was precies een waterval. Naderhand minderde de regen tot een malse warme regen, uren aan een stuk, terwijl de donder en de bliksem van alle kanten voor vuur- en slagwerk zorgden. Rond 12 uur begon het iets te minderen, en zelfs de regen was verminderd in een "salade-vlaagje", maar om 1 uur 's morgens, was 't weer van dadde...Gelukkig is het niet meer tot vlak boven ons gekomen, 't lag meer naar Maarkedal en Ronse op, maar de stortvlagen waren er terug ! Pas rond 4 uur hoorde ik het gerommel van de donder alleen nog in de verte, en de regen viel weer op normale wijze. Ik moet u niet zeggen dat slapen er niet veel aan te pas kwam zeker ? En Bobbie, diene duts was echt versteven van angst, hij lag echt in een katatonische kramp (Ik hoop dat dat het juiste woord is, voor ne keer dat ik geleerd wil doen...)

Gisterennamiddag ben ik dus weest vissen, en 't was inderdaad gene vetten, hooguit een vis of twintig gepakt, en Luc een 25 tal. Maar het was heerlijk aan 't water, vooral na een uur of twee, dan zaten wij in de schaduw. We hadden opzettelijk die plaatsen gekozen, omdat we weten dat daar rond 2 uur de schaduw is. Niettemin ben ik in gezicht en armen serieus gebruind, maar mijn benen en voeten zijn verbrand. Gelukkig heb ik mijn zelfgemaakte zalf op basis van reuzel en smeerwortel. Dat is echt Hét middel tegen brandwonden. Het nadeel is dat het ook echt vet is, dus geen tere kleren bovenop trekken hé...
Ja, dat komt ervan hé als je weer eens je korte broek aantrekt, met die witte benen eronder, en op mijn kop zo'n hoed lijk de australiërs dragen, 't moet echt mooi geweest zijn, maar ik zat aldus toch altijd in mijn eigen schaduw, en het vel tussen mijn hoofdhaar is niet verbrand, want dat is niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk en je hebt zeker nog koppijn op de koop toe. En zeggen dat ik vroeger zo veel haar had, dat men het niet kon snijden, De coiffeur moest eerst mijn haar dunnen. Nu is dat dus niet meer zo.

Oud worden hé...

maar we zijn er nog, en jij ook, dus tot morgen ?

dinsdag, juni 13, 2006

vissen

Eindelijk, het lijkt een eeuwigheid geleden, maar vandaag gaan we weer vissen! In 't park !
Willy liet ons weten dat de vis niet erg beet, maar als er wat beet is, is het al lang goed. Het is de gezelligheid, het gezelschap, de aanspraak en het water en de zon...

Het is geen wonder dat er dit jaar veel minder beet is in't park, zoals je wellicht al eens gelezen hebt in deze blog, hebben ze serieuze infrastructuur- (ik had het bijna gesplitst, zoals Dimitri De Tremmerie in De Kampioenen)-werken uitgevoerd, en de vis is op zijn minst erg verontrust, en wellicht zijn er ettelijke vissen overleden...

Ik moet dus nog mijn lokspijs klaarmaken, mijn gerief verzamelen, en alles in mijn auto steken. Het is iedere keer een hele verhuis. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat de moderne visser heel wat meer dinges meesleurt dan vroeger. Ik zou bijvoorbeeld niet weten hoe ik met mijn huidige materiaal op mijn fiets zou rondrijden...Vroeger kon dat wel. Nu is de visbak bijna tweekeer zo groot als vroeger, en dat ding zit dan nog vol ook ! Vroeger was je visbak hoofdzakelijk lege ruimte, bestemd om je vis in te stoppen om mee naar huis te nemen. En toch kan ik mij niet meer echt herinneren wat er zo erg veranderd is, het ging allemaal zo geleidelijk, en wellicht kunnen we nu nog altijd met veel minder gerei gaan vissen, maar nu hebben we massa's reservemateriaal mee, om zelfs de meest zeldzame breuken op te kunnen vangen, hebben we 4, 5 soorten aas mee, lokspijs, flesjes met geurstoffen om de vissen te lokken enz...enz...

Allee, een geluk dat ik met Luc meekan, want alleen is het niet meer te doen voor mij.
Het bezorgd me wel iedere keer wat schuldgevoelens, hij doet alles, en ik geniet alleen maar. Ik voel me soms een pasja. Ik weet dat anders er geen vissen meer in zat voor mij, maar ja, niettemin voelt het zo dinges aan,hé ?

Gisteren heb ik weer wat aan mijn boek gewerkt, ik ben aan het derde hoofdstukje toe...Het is tof dat er een goed programma bestaat om je te helpen bij het schrijven. Misschien krijg ik het aldus nog wel ooit eens af...en zal het dan verdwijnen onder het stof. De kans dat een boek gepubliceerd raakt is zeer klein, dus geen illusies, het is alleen een uitdaging en een bijkomende manier om me te amuseren in de zeeën van tijd die me omringen.

Allee, ik ben er mee weg, lokspijs maken en alles klaar zetten...
Tot morgen, bij leven en welzijn...

maandag, juni 12, 2006

warm...

Gisterenavond was het bijna 30° in onze slaapkamer, en dat ondanks het feit dat wij de ganse dag onze zonneweringen allemaal opgezet hadden.
Nu ja, dat is geen wonder, want dank zij een van die vernuftige staaltjes van de moderne technologie, heb ik nu een sensor gehangen op een beschaduwde en (bijna) steeds tochtvrije plaats, en kan ik binnen lezen dat het meer dan 30° was...Vanmorgen was het al 20° om te starten...(buiten hé, op de kamer was het vanmorgen nog altijd 27°...)
Ik kan goed tegen de warmte, maar toch raakte ik niet in slaap...dan maar de ventilator ook doen draaien, pyama vestje uit, en dan ging het...
Rond één uur hoorde ik dan Anny de ventilator uitdoen, wellicht stoorde het lawaai haar. Het is gek, soms ligt ze te snurken, schiet wakker en vertelt me dat ze nog geen oog heeft dichtgedaan...En ze meent het ! Het menselijk ervaren is niet verwant aan de realiteit, denk ik maar...Want ook ik heb dat, soms denk ik dat ik slecht sliep, maar ik hoorde niet dat Anny twee keer was opgestaan en zelfs een keer naar beneden was gegaan...Wanneer lag ik dan wakker te liggen???

Nu, er is wel meer vreemd aan de mens. Heb jij herinneringen uit je vroegste jeugd? Heb je die al eens geconfronteerd met diegenen die dit samen met je beleefden??? Gek hé, soms is hun ervaring héél anders dan de jouwe... Ik denk dat daar echt voer voor psychologen in zit. Maar ja, die horen dan alleen de ervaring van de patiënt, waar naar mijn gevoel de confrontatie tussen de ervaringswerelden veel meer zou onthullen.

De patoaërs in het veld voor mijn deur, zijn er nu toch nog allemaal door gekomen. In het begin leek dat er veel weggerot waren door de lange koude regenperiode, maar het valt al bij al nog mee. Wel is alles veel ten achter, ze moesten nu al veel groter gestaan hebben. Ik herinner mij dat vroeger de eerste nieuwe patatjes bij ons gegeten werden rond Nieuwpoortkermis, dat is nog minder dan 14 dagen van nu...Ik denk dat er nog niet veel patatten van eigen bodem nu zullen geoogst worden... Hier in het Oudenaardse zijn de eerstelingen te vinden in de regio van Kruishoutem...Natuurlijk valt ons dat nu niet meer op, want in januari kun je nu al nieuwe patatten eten, van waar ze komen weet ik niet, maar in de grootwarenhuizen liggen ze al lang te blinken, aan vurrukkullukke prijzen...We volgen de natuur niet meer in ons bestaan. Alles is er nu altijd, het hele jaar door te verkrijgen. Je kunt alleen nog de natuurlijke gang van de seizoenen terugvinden in de prijs van de produkten, en ...veelal aan de smaak...
Tomaten bijvoorbeeld, zijn pas echte tomaten als ze zongerijpt zijn, hier in ons eigen regio, want echt rijpe tomaten kun je niet lang en niet ver vervoeren...
Ik droom er nu al van, een boterham met echte boter in de ene hand, en een lekkere vleestomaat met een snufje zout op in de ander hand...Heerlijk ! Daar kan geen één toespijs tegen op.

Tot morgen ?

zondag, juni 11, 2006

Gek

't Is gek, als je in de winter lekker bij de kachel zit, bij een oergezellige warmte van 25 graden, kijkend naar de berijmde takken, dan vind je die warmte hét van hét...Als je nu in je bed kruipt, en 'tis 23 graden in de slaapkamer, dan smijt je de dekens zo ver ze vliegen willen, zet alle ramen aan alle kanten van je woning open, in de hoop het wat af te koelen...gek !

Vanmiddag gaan we barbeque -en, lekker een steak à l'os met frietjes en een lekker glaasje koele wijn. In La douce France leerde ik dat zelfs rode wijn koud opgediend wordt in heet weer, en dan heerlijk smaakt. Trouwens is de historie van het chambreren een historische miskleun ! Men chambreerde de wijn in het kasteel, dat wil zeggen, men haalde hem uit de ijskoude kelder en liet hem in de ridderzaal chambreren...in een enorme hoge zaal, met een grote open haard, waar de meeste warmte recht de schoorsteen doorvloog, en waar de raampjes "gedicht" waren met kleine ronde stukjes glas in lood. Veelal stonden die raampjes nog open ook, om de rook van de haard en van de walmende olielampen (in de praktijk in onze contreien vet-lampjes) buiten te krijgen. De warmte van de zaal, op de grond, zal nog geen 15 graden geweest zijn, hooguit 10. (Vandaar dat de edele heren veelal hun voeten warmden, of met hun voeten in stro zaten.)
Die "goeie" oude tijd was zo goed niet...
Gisteren praatte ik nog op de rommelmarkt met een verkoper die we al lang kennen, en die gespecialiseerd is in petroleumlampen en lamp-glazen. Er stond een luxueus model van "nachtlampje", een klein model van petroleumlamp, met een rond, touwvormig wiekje. Ik heb zo een origineel en heel goedkoop nachtlampje staan, een gewoon dik glazen bolvormig flesje, met een blikken draaidop op, waarin een blikken buisje zit, waardoorheen het wiekje zit...Toen mijn moeder dat zag, zei ze dat ze als kind met zo'n nachtlampje naar bed ging... Op dat gewone nachtlampje zit en zat geen lampeglas, het was een piepklein naakt vlammetje, zo als je nu wel eens ziet in die sierolielampjes met mooi gekleurde lampolie in.
Op een stikdonkere zolder, onder de pannen, waar in de winter de fijne jachtsneeuw evengoed binnenwaaide als buiten, ma vertelde dat ze wel eens wakker werd met sneeuw op haar dekens...Goeie ouwe tijd ????
We eten nu jaar in jaar uit verse eieren, maar ik herinner me nog de tijd dat ma voor de winter een hele massa eieren kocht, en die eieren werden dan opgelegd in een roodbruin geglazuurde aarden pot(nu is dat antiek) in "waterglas" (Weet er nog iemand wat dat is ??)...Wij aten dan de hele winter van die opgelegde eieren. Appelen lagen op de zolder, uitgespreid op oude gazetten, en na enkele maanden waren de appelen ingedroogd en zo rimpelig als een oud meetje van 100.
Velen zeggen dat we dan veel meer vet aten...vergeet het, het vlees was inderdaad vettiger, en bovendien soms opgelegde coteletten, opgelegd in het smout...maar we aten bijlange zoveel niet van dat vlees als nu ! Er lagen geen vijf soorten toespijs op tafel, en je kreeg één of twee sneetjes daarvan, niet een dikke laag op iedere boterham. En de vrijdag pureepatatten in een putje...wij waren er gek op ! en weet je, dat was gewoon een grote hoop puree op je bord, je maakte met je vork daar een putje in, en daar goot ma dan hazelnootbruine hete gesmolten boter in...Bij de boterhammen 's avonds was het soms een oxo-blokje, een van die kleine vierkante blokjes bouillon in een tas heet water, en daarin je boterhammen "doppen" (Iets wat anders niet mocht)...
Geef mij maar de tijd van nu. Toen ik pas getrouwd was verdiende in 4.500 fr en mijn huispacht was 1200 frank...
Laat ons in godsnaam niet klagen en zagen, ook niet over het milieu, want dan was alles ook al vervuild, maar wij wisten het niet en aten het allemaal lekker op...Op de hespen die men te drogen hing, strooide men ddt, het veilig middel...en wij vraten dat op. Weet je wat eigenlijk het erge is? Dat we het nu weten en toch nog met kilo's strooien in Afrika en andere "onderontwikkelde" gebieden... wie is er onbeschaafd ?

allee, we kunnen alleen eens sakkeren, vol mededogen kijken naar de ondervoede kindjes en naar de vernietiging van de boterberg en de melkplas, en de tomatenoverschot en... en... en...

tot morgen ?

zaterdag, juni 10, 2006

Twee toffe soorten van reacties

Ik kreeg een heleboel mensen die reageerden op de oude stadsgezichten en dorpsgezichten, en die daar een enorme pak info bij gaven. Ook heel wat verwondering bij jonge mensen die zich niet bewust waren van al het moois dat nu onherroepelijk verdwenen is.
De tweede soort van reacties was over het technisch aspect van houtbranden. Niemand leek ooit iets dergelijks gezien te hebben, en ze keken met veel verwondering naar het branden. Meestal bij diezelfde groep waren er ook de reacties op het gebied van kunst. ok uit die hoek kwamen vragen over kostprijs en kostprijsberekening (vooral omdat ze zagen hoe tergend langzaam zo'n werk tot stand komt). Een vraag kreeg ik over de kaders rond de werken.

Al bij al een héél leuke avond, en niets dan positieve reacties. En wat misschien nog wel meer zegt, heel weinig mensen die zo maar eens keken en weer verder stapten. Zeker 90% toonde interesse.

Ik denk dat het publiek stellen van mogelijkheid tot kopen, ook wel reacties in die zin zou uitgelokt hebben, maar de meeste andere standen waren toon-standen (uitgezonderd de stand van wereldwinkel, die wel verkoopprijzen afficheerde, maar uit een beperkt productaanbod (voornamelijk rond chocoladen en de productie ervan))

Ik vond het zeer leuk, en zeker zeer bemoedigend om voort te doen op de ingeslagen weg.

Ik heb ook geen erge pijn gehad, en ben vanmorgen goed opgestaan.

Bij de dokter gisteren heb ik een afspraak kunnen krijgen om een test te doen op het ogenblik dat ik echt geblokkeerd ben. Hopelijk geeft die test dan bepaalde antwoorden die leiden tot een betere behandeling. Het zou dan eventueel kunnen leiden tot een kleine ingreep die quasi pijnvrij-heid voor een langere periode zou geven...Hoop doet leven !(Want ik voel mij niet happy met een leven op basis van verdoving...)

Al bij al: gisteren was een goeie dag ! en ik hoop voor u hetzelfde schreef de loteling (Hendrik Conscience)

Tot de volgende ?

vrijdag, juni 09, 2006

grote dag !!!

Vanavond is het voor mij wel een héél groot moment !
Hedenavond is er een activiteit ten bate van Wereldsolidariteit, met optredens, maaltijden en randactiviteiten...In die rand zit ikke!, met mijn pyrografie!
Het is de eerste keer dat ik naar buiten kom met mijn werk, en ik mag zelfs aan eventuele belangstellenden verkopen.
Wat mij echter het meest interesseert, is de reactie van de mensen op deze toch wel minder bekende kunstvorm.
Eén zaak is zeker, het is geen kunstvorm waar je rijk zult van worden. Buiten het brand-toestel is het materiaal wel niet duur, maar het is enorm arbeidsintensief. Als je de uren werk rekent, dan zou het per werk zeer duur moeten zijn, of je moet aan een zeer laag uurloon werken. Mij interesseren de uren echter niet, daar het voor mij amusement is, misschien zelfs therapie. Zodoende kan ik mij permitteren om ook werken te maken waarbij de te besteden uren geen rol spelen. Zo heb ik een leguaan getekend, waar bij de achtergrond volledig bewerkt is. Dat betekend dat daar verschrikkelijk veel uren in zitten...maar mij interesseert alleen dat ik het beoogde resultaat bereik.
Wat mij ook interesseert is het proberen van nieuwe vormen van expressie met het branden. Zo kan ik u de raad geven om eens naar de website van peters te gaan zien
http://users.pandora.be/fpeeters.pyrobattel/index.htm
Daar kun je zien dat die man zelfs stukken maakt in reliëf ! Mij spreekt dat niet echt aan, maar het bewijst dat pyrografie een nog openliggende sector van de kunst is.
Hij doet dingen soms heel anders dan ik het doe, en wellicht is hij tot dezelfde vaststelling gekomen tov mij, want hij heeft mijn website ook op de zijne vermeld.
We wisselen aldus werkwijzen uit, en beiden houden wij ons niet veel bezig met sierwerk, maar maken we echte kunstwerken.

Ik hoop heel wat positieve reacties te krijgen van de mensen, en wie weet, misschien zelfs enkele mensen te interesseren voor het maken van pyrografie.

Strak moet ik weer naar Gent, naar de pijnkliniek, ik moet dus afsluiten, wellicht tot morgen ?(Tenzij ik "mort pour la patrie" ben van het demonstreren en babbelen...)
Baai !

donderdag, juni 08, 2006

half terug van weggeweest

...want morgen doen we nog enkele boodschappen, en in de namiddag naar de pijnkliniek...
dus morgen wellicht ook geen blog ?
we zien wel of er tijd rest...
tot de volgende maal

woensdag, juni 07, 2006

Ik was het niet !!!!

Martine, vermits ik jou vannacht heb horen reclameren tegen Eddy omdat hij te stillekens snurkte, heb jij ongetwijfeld ook Anny horen commanderen: "Ga 't gaan, ja, Onnozelaar !"
't Is maar om te zeggen dat dat niet tegen mij was, maar tegen de hond die weer in zijn bak zat te wroeten... Mocht ge 't niet geloven, vraag het haar maar ! Ik heb haar er vanmorgen op gewezen dat jij nu wellicht met rare ideeën zit...

Dat uit de weg geruimd, kan ik voortdoen aan mijne blog, in alle rust. Deze namiddag moet ik naar de specialist te Kortrijk, ik heb al mijn lijstje opgemaakt van alle voorschriften die hij moet maken...

Vorige week kreeg Anny en ik elk één kaartje dat we ons moesten aanbieden voor een nieuw paspoort ??? Op mijnen ouden staat dat hij goed is tot november volgend jaar ??? Bovendien zie ik dat volgens het kaartje ik er toch al 3 dagen voor ontvangst moest zijn, 't zal dus niet zo erg presseren zeker ???

Bovendien stel ik mij vragen: Die identiteitskaarten zijn niet voor niets, dat is een vermomde vorm van zware belastingen, zoveel is duidelijk. Als ze nu telkens 1,5 jaar te vroeg die kaart doen vernieuwen, dan loop ik de volgende keer eigenlijk al 3 jaar voor, de daaropvolgende keer 4,5 jaar...enz...enz... Op TV hoorde ik al dat de teruggave van de belastingen eigenlijk ook al de teruggave was van 3 jaar geleden ??? Zouden ze dat nu echt berekend hebben dat de samengestelde interest van de zogenaamde belastingsvermindering die 3 jaar bleef staan, zoveel (of nog meer ???) opbracht als die zogezegde vermindering ??? En dan hou ik nog geen rekening met het feit dat de regering de gemeenten verplichtttte om meer inkomsten te garen om zich zelf te bedruipen...(De regering geeft minder dan vroeger aan de gemeenten, terwijl de kosten voor de gemeenten stijgen (meer blauw op straat en dergelijke))...
't Is duidelijk ! We moeten weer dezelfden aan de pot zetten, dan kunnen we binnenkort leven van het hemelse water en den dauw, en wees gelukkig ! hier regent het veel ! we zullen geen honger hebben...
Wellicht zal ik morgen geen tijd hebben om enen blog te plegen, daar we Anny commissies (boodschappen voor de taalpuristen) wil gaan doen...en 'k heb de lijst gezien, ik ben nog nie weer thuis hé...

Ik kreeg van vriend Honoré de vraag niet te veel mailtjes te sturen, hij is naar Lourdes, en is bang dat zijn mailbox zou overlopen... Misschien kan hij er ginder eens voor bidden, wie weet heeft hij als hij thuiskomt een reuze mailbox...of heeft iedereen zijn vraag gerespecteerd...Ik ga in ieder geval mijn best doen om er op te denken, maar sorry, Honoré, je mailtje stond vandaag achteraan in mijn box, dus waren er enkele grote zendingen naar jou vertrokken voor ik het las...
Ik hoop dat je ginder mooie dagen hebt, met goed weer en ...goede wijn...

Allee, ik ga mijn gazet lezen. Ik krijg veertien dagen "De Morgen" gratis voor niets in mijn busse, maar 't is geen reclame hoor ! De besteller heeft al meer mijn bus overgeslagen dan er gazetten in gestoken. Misschien is dat dan eerder een besteler dan een besteller ???

tot (over)morgen ???

dinsdag, juni 06, 2006

zonnig, goed weer

Ik heb juist naar Luc gebeld, om te gaan vissen, maar het past vandaag niet. Eigenlijk ben ik niet kwaad, want 100% ben ik nog niet, ik zou geprobeerd hebben, maar was er niet gerust op.
En de rest van de week kan ofwel ik niet, ofwel Luc... Morgen moet ik naar de specialist in Kortrijk, en vrijdag naar de pijnkliniek.
Ik ben bezig met een pyrografie, die al heel lang geleden begonnen was. Ik dacht eerlijk dat ik de zaak verprutst had, maar enkele dagen geleden zag ik plots een oplossing hoe ik de zaak zou kunnen redden, en wonder boven wonder, het wordt een heel goed werk !
Ik zou kunnen stellen dat ik nu impressionistisch aan het werken ben, maar helemaal juist is dat uiteraard niet. Toch gaat het in die richting, de voorwerpen in de diepte worden eerder gesuggereerd dan werkelijk gedetailleerd getekend.
Eigenlijk is dat de manier waarop je natuurlijk kijkt. Als je naar iets kijkt, de is alleen het geviseerde werkelijk scherp, de rest wordt achtergrond... Misschien geloof je dat niet, maar je stelt wel vast als je het wilt controleren, dat je dan je blik moet verzetten...
Bij mijzelf kan ik dat (jammer genoeg) veel duidelijker vaststellen. Ik heb een gaatje naast de macula van mijn rechteroog. Macula, dat wil zeggen vlek, eigenlijk heeft dus iedereen een blinde vlek in zijn oog. Bij mij is die echter hinderlijk, omdat hij door dat gat veel en veel groter is dan normaal. En daar is iets geks mee...
Toen ik nog op mijn bureel werkte, was er aan de overkant van de straat een grote bakstenen muur, met daarin een klein raampje. Als ik met mijn linkeroog daar naar keek,was alles normaal, muur en raampje, maar met mijn rechteroog gebeurde er iets geks...Ik zag, als ik vlak op de raampje keek, en dan mijn goed oog dichtdeed, plots alleen een volmaakte bakstenen muur, zonder onderbrekingen in !
Met andere woorden, je ziet geen gat, geen blinde vlek, je hersenen vullen het logische beeld aan!
Gek hé, wel dat bedriegelijk gevoel heb je ook inzake scherp zien. Je ziet alleen het gefocuste scherp, de rest deint uit. Precies zoals je ook op een portretfoto kunt zien, en daar heb je nooit het gevoel dat de foto niet goed is, omdat hij de normale werkelijkheid weergeeft !

Kijk maar eens hoe veel kunstenaars dit toepassen! Een van de eerste die met dit idee een eerste aanvang nam is Leonardo da Vinci! Kijk maar eens goed naar de Mona Lisa! Wat maakt dat schilderij zo briljant? Omdat hij ook speelt met suggesties, zijn beroemde glimlach is precies het ontbreken van de scherpe lijnen in die glimlach! Hij trekt alle aandacht naar de ogen en suggereert een glimlach in de mond, maar maakt de mondhoeken wazig, niet echt zichtbaar!
Tot zover deze les kunstgeschiedenis, maar het toont wel aan dat de evolutie naar impressionisme en expressionisme niet een plotse stap was, maar een geleidelijke groei. En het zal wel aan mij liggen, maar de evolutie in kunst kan ik maar volgen tot het abstraheren...Naar mijn gevoel hebben ze (gelukkig lang niet allemaal) nadien de pedalen verloren.Op het moment dat de binding met het werkelijke beeld volledig wordt losgelaten, kan en wil ik het niet meer volgen. Ik kan dus nog heel wat van Picasso appreciëren, maar de kleurenspatten van een Appel ???
Voor mij is het toppunt gevonden in expressionisme en impressionisme.

En, weet je, het schrijven van mijn (bijna) dagelijkse blog heeft nog iets in mij wakker geschud...Ik ben begonnen aan een poging om een boek te schrijven. Ik weet niet of het ooit zal lukken, ik weet niet of ik het uithoud, maar allé, ik heb nog iets om mij te amuseren. Zelfs al zou het nooit uitgroeien tot een boek, dan nog heb ik alvast het plezier...

see you to morrow ??

maandag, juni 05, 2006

haag

Anny is bezig met de haag te scheren. Dat is één van die momenten dat je woest loopt omdat je dat zelf niet kunt.
Meestal kan ik mijn ziekte wel aanvaarden, maar op zo'n moment zou ik uit mijn vel springen.
Straks moet er nog aan de tuin gewerkt worden, wieden en planten...als ik het probeer moet ik na 10 minuten stoppen en hopen dat de pijn zich niet wéér vastzet. Want ik zal niet iedere keer geluk hebben en bij de specialist binnen geraken op een crisismoment.
't Zelfde gevoel heb je als je aan de boerenbond Anny een zak graan in de auto laat leggen, en de blikken voelt van de mensen rondom. (Zelfs de luidop gegeven commentaar moet horen)Of wanneer iemand naar de nieuwe radiator in de gang kijkt, en ziet dat de buizen nu nog niet geverfd zijn... Je kunt toch niet iedere keer zeggen dat je het niet kunt? Je kunt ook niet zeggen dat je zelfs na ieder bezoek pijn hebt van gewoon te lang aan tafel te zitten? Voor mij is dat bezoek levens-belangrijk! Ik kijk naar ieder bezoek uit, je kunt eens praten met andere mensen, je hoort eens iets anders, en, zoals ons moeder zei "een kermis is een geseling waard!"
Ik doe wat ik kan, en regelmatig zelfs meer dan ik kan, maar dan word ik altijd lik op stuk gestraft. Sommige dingen weet ik al dat ik het niet mag, andere dingen probeer ik, maar het gaat steeds slechter. Ik ben dank zij de pijnkliniek weer in staat een deel zaken te doen die ik niet meer aankon, maar feitelijk is dat een bedriegelijk iets, want het zet zich steeds makkelijker vast...
Ik ga vissen, maar ik weet dat ik er met heel veel pijn van naar huis kom. Gelukkig is dat tot op heden een pijn die niet blijft. (Ik vermoed dat zitten wel pijn, maar geen ontsteking veroorzaakt, zoals ook zitten aan tafel) Andere zaken, zoals wieden veroorzaken wel ontsteking, andere dingen soms wel, soms niet...
Ik weet dat het voor iemand die die pijnen niet heeft moeilijk is om het te begrijpen, maar toch doet het pijn.
De hal moet behangen worden en geverfd, en ik moet er een gedacht van maken om een schilder-behanger te doen komen, ik weet dat er geen andere oplossing is, maar we deden dat altijd zelf...

Sorry, ik ben weer aan 't zagen, maar dat komt door die verdomde haag... Een geluk dat ik die kort voor ik ziek ben geworden zoveel heb ingekort dat Anny er nu aan kan, maar de tijd komt dat we ook voor die haag iemand zullen moeten zoeken...

Heb je al gezien dat het mooi weer is ? (anders kan de haag....)

'k Ga stoppen; tot morgen ?

zondag, juni 04, 2006

kadertjes...

De kaders, op één na, zijn gereed !
Ofwel heb ik twee latjes slecht afgemeten(waarschijnlijk), ofwel was er één plaat iets groter (minder waarschijnlijk...) Dus, ik zal nog maar eens het zaagmachine uithalen en twee nieuwe latjes zagen, dan ben ik weer gerust.
Er zullen dan een twintigtal werken klaarliggen om ooit...ooit eens te exposeren.
Er zijn erbij die ik slechts met veel wee zal wegdoen, dingen waarop ik zelf verslingerd ben, dingen waarvan ik echt content ben. Zo heb ik ooit tegen mijn zin een schilderijtje weggedaan, die me telkens ik het terugzie, zeer doet...Maar ja, je kunt je huis niet volhangen met eigen werk hé, er hangt en staat nu trouwens al meer dan genoeg, mijn huis is nu al een museum, maar ja, ik ben verslingerd op mooie dingen, op voorwaarde dat het handwerk is, en dat het mij echt bevalt. Sommige van die dingen zullen later wel bij Bart belanden, vooral de stukken waarin hij dat primitieve, dat oergegeven van kunst terugvindt. Veerle zal er ook heel wat van willen, omdat ze het mooi vindt, maar vooral omdat het van de familie is. Veerle weet wat familie betekent, ze is met het verlies ervan geconfronteerd, en dan besef je nog veel meer dan anders het belang er van...
Het is nu al twee dagen beter weer, en je zult het niet geloven, maar ik kan bijna niet meer door mijn linde kijken, ik zie alleen hier en daar nog een klein lichtvlekje piepen. Ook de duitse pijp begint eindelijk weer een groen monument te worden. Vorig jaar zat daar een winterkoninkje in, die tegen deze tijd al een eerste nestje had uitgebroed.
De klimhortensia tegen mijn muur staat in volle bloei, en in mijn tuin staan er eindelijk een pak papavers te gloeien!
Ook in de vijver komt er weer beweging, de vissen hadden al eens afgelegd, meer dan een maand geleden, toen we een paar warme dagen hadden, en nu willen ze het precies nog eens proberen, ze beginnen te jagen...Wellicht zullen de vissen in het wild ook veel aktiever worden, en zal het vissen weer plezant worden.
Mijn rug is nog niet op zijn best, maar het gaat toch al, hopelijk verbetert het verder, zodat we weer in de "voor mij normale" pijncijfers vallen.
Op het veld voor mijn deur steken hier en daar de petoaërs hun kopje boven, maar ik heb het stille vermoeden dat heel wat van die aardappels in de grond gerot zijn...Het natte weer zal voor heel wat schade hebben gezorgd, en de kou zal alles verlaat hebben. Hopelijk wordt het nu niet stikheet, maar hebben we groeiweer, zonnig en niet te warm, met nu en dan een milde regenbui (liefst 's nachts - maar dat zal te veel gevraagd zijn zeker?)...
Dat zou de natuur de kans geven om wat van het verlies te recupereren...en de prijzen van de groenten binnen de normale grenzen te houden, de mazout is al duur genoeg.

Gisteren hebben Ewoud en Lieselotte hier tot 21.30 uur gezeten, rond 19 uur heb ik Bart op zijn gsm gebeld, om te vragen of we de kinderen niet beter toch wat te eten gaven, ik hoorde dat ze precies in de leute zaten, en zei dat ze zich niet moesten opjagen...Nadien bleek dat ze na de receptie met enkele vrienden in een cafeetje waren blijven plakken. Ze hebben er deugd van gehad, en Els was Bob, dus geen probleem...
Ze werken al genoeg die twee, ze mogen er wel eens tussenuit ! en de kinderen waren echt braaf, dus ook voor ons geen probleem, we zijn zelfs niet eens zoveel later naar bed gegaan dan anders, de zaterdag kijken we toch naar de kampioenen, dus... Een iets is wel vergeten geraakt, Anny heeft vergeten de kippen op te sluiten, zodat deze morgen niet alleen de hanen van in de omtrek kraaiden, maar ook de mijne...Sorry als ze je gewekt hebben, Martine...

Tot morgen, en beloofd, de kippen gaan vanavond weer binnen !

ps: de eerste kip zit te broeden op 9 eitjes...we houden je op de hoogte

zaterdag, juni 03, 2006

kaders, kaders, kaders

Eergisteren bekeek ik eens de stapel pyrografiewerken, 14 stuk lagen er die afgewerkt waren, maar die nog moeten ingekaderd worden...Werk aan de winkel !
Vandaar gisteren ook geen tijd om te bloggen, sorry, trouwe lezers...Ik moest kaders maken.
En ja, ik heb alle kaders gezaagd, en reeds twee stuks zijn ingekaderd. Er is nu nog enkele dagen werk om de rest in te kaderen, maar het lastigste, het zagen is al gedaan.
Gek dat er mensen zijn die zo graag zagen, maar ja, dat is dan niet op maat hé, eerder mateloos...

Gelukkig heb ik een goed machien om in verstek te zagen, maar toch, je moet ieder latje weer afmeten, je moet iedere keer weer je hoek twee keer per latje instellen...er is werk aan !

Maar je moet toegeven dat een schilderij in een kaderlijst veel meer aanspreekt !

En heb je het al gezien ???Het regent niet, de zon is er, de lucht is blauw met witte witte wolkjes.
We wisten al bijna niet meer hoe dat er uit zag !

Als het zo voort gaat, dan zullen we binnenkort onze kalebasplantjes kunnen uitplanten (1 maand te laat !) Hopelijk worden ze nog groot en rijp !

Die kalebassen worden ook gezet om aan pyrografie te doen. Als je de kalebas goed kunt drogen, dan kun je die grote flesvormige droge vrucht ook bebranden (dat is weer een neologisme.).
Ik heb er al enkele gedaan, en die zijn ook heel mooi. De kalebassen die ik al bewerkt heb, kreeg ik van Els, die ze kreeg van een collega. Maar om geen moeilijkheden te hebben, plant ik er nu zelf, in de hoop zo voor voldoende voorraad te kunnen zorgen.

Ik heb ook gezorgd voor wat waterplanten voor in de vijver, ik wist dat bij Gudrun, "In de Groene Verbeelding" (Je weet wel de dame die nu en dan aan bloemschikken doet in het VTM programma Groene Vingers) er massa's krabbescheer zich verdrongen in haar vijver, en ik heb er een heel pak gekregen. Hopelijk groeien ze goed, en kan ik later ook Luc bevoorraden. Gudrun is een goede kennis geworden, ze komt hier altijd om bloemen van mijn hydrangea's (hortensia) die ze dan gebruikt voor het bloemschikken. Ook gaf ik haar al eens slangewortel (Echium (? niet 100 % zeker vd naam)). Wellicht kan ze dat ook gebruiken in het bloemschikken. Ze heeft veel werk, regelmatig staan daar heel wat auto's, van dames die bij haar les volgen.

En vanmorgen zijn we weer eens gaan rommelmarkten, naar Gentbrugge. Mooi marktje, maar er was niets die ons interesseerde. Vanavond moet ik nog gaan helpen om de spaarkas te lichten in café Pallieter, en de laatste voorbereidingen te treffen voor het jaarlijks etentje van de spaarkasleden en symphatisanten.

Je ziet, drukke dagen ! Maar het gaat, en zoals de dokter vd pijnkliniek zegt, je moet doen wat je kunt, aan stilzitten heb je niets...

Tot de volgende ? (Wellicht weer morgen...)

donderdag, juni 01, 2006

Oude postkaarten...

Vandaag kreeg ik een mooie mail van Lieve, allemaal oude postkaarten van Oostende, ik heb er vroeger ook al eens een gekregen, ik meen dat die van Suzanne kwam...Mijn zusters zorgen nogal voor mij...en voor heel wat van mijn lezers die het dan ook doorgestuurd krijgen...

Ik vind die oude postkaarten, vooral deze in sepia, echt mooi. Het is geen wonder dat heel wat van mijn pyrografische werken gebaseerd zijn op oude postkaarten. Ook op oude foto's die ik krijg of vind op internet.

Mocht je nog ergens van die oude foto's met stadsgezichten, gebouwen, oude vervoermiddelen (ik heb er een getekend met een stoomtram op de baan Oudenaarde - Brakel, ongeveer waar nu café "De trap op" is, gekend door iedereen in de streek en door alle wielerfanaten. (Luister maar naar de commentaren op tv tijdens de Ronde van Vlaanderen) ) je mag mij steeds die foto's of kaarten bezorgen, eventueel inscannen en doormailen. Ze vormen een bron van inspiratie voor mij. Alvast bedankt ! Mocht er een mij onbekende lezer willen reageren, kan dit via comment, en als je daar ook je mail-adres nalaat, kan ik je ook danken !

Zo heb ik onder andere een foto van de "Nieuwe molen", in Mater, maar die eigenlijk in Volkegem stond. (Het hof is Mater, de molen Volkegem...) Ik heb de restanten van die molen jaar en dag weten staan, een stuk toren zonder dak of wieken...Nu is hij volledig verdwenen, maar hier, hier bestaat hij nog, althans op foto.

Weet je, bij een woningbrand, moet dat wellicht een van de ergste dingen zijn...Niet alleen je huis, je bezit, maar ook je verleden zijn weg, die foto's van je ouders, van de zoon die je verloor...allemaal weg...Ik mag er niet aandenken! Eigenlijk zou er ergens een databank moeten opgericht worden, waar al je foto's virtueel kunnen bewaard worden! Voelt er zich niemand geroepen ???

Tot morgen ?